KATEDRA MEDYCYNY SĄDOWEJ A.M. WE
WROCŁAWIU
Prof. dr hab.
Barbara
Barbara
Świątek
ORZECZNICTWO
SĄDOWO-LEKARSKIE
ORZECZNICTWO SĄDOWO-
LEKARSKIE
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
CYWILNYCH
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
PODSTAWY
PRAWNE
POWOŁYWANIA
BIEGŁYCH Kodeks Postępowania
Karnego.
Art. 193. § 1. Jeżeli stwierdzenie okoliczności
mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia
sprawy wymaga wiadomości specjalnych,
zasięga się opinii biegłego albo biegłych.
§ 2. W celu wydania opinii można też zwrócić
się do instytucji naukowej lub specjalistycznej.
§ 3. W wypadku powołania biegłych z zakresu
różnych specjalności, o tym, czy mają oni
przeprowadzić badania wspólnie i wydać jedną
wspólną opinię, czy opinie odrębne, rozstrzyga
organ procesowy powołujący biegłych.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
PODSTAWY
PRAWNE
POWOŁYWANIA
BIEGŁYCH Kodeks Postępowania
Karnego.
Art. 194. O dopuszczeniu dowodu z opinii
biegłego wydaje się postanowienie, w którym
należy wskazać:
1) imię, nazwisko i specjalność biegłego
lub biegłych, a w wypadku opinii
instytucji, w razie potrzeby, specjalność i
kwalifikacje osób, które powinny wziąć
udział w przeprowadzeniu ekspertyzy,
2) przedmiot i zakres ekspertyzy ze
sformułowaniem, w miarę potrzeby, pytań
szczegółowych,
3) termin dostarczenia opinii.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
PODSTAWY
PRAWNE
POWOŁYWANIA
BIEGŁYCH Kodeks Postępowania
Karnego.
Art. 195. Do pełnienia czynności biegłego jest
obowiązany nie tylko biegły sądowy, lecz także
każda osoba, o której wiadomo, że ma
odpowiednią wiedzę w danej dziedzinie.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
PODSTAWY
PRAWNE
POWOŁYWANIA
BIEGŁYCH Kodeks Postępowania
Karnego.
Art. 199. Złożone wobec biegłego albo wobec
lekarza udzielającego pomocy medycznej
oświadczenia
oskarżonego,
dotyczące
zarzucanego mu czynu, nie mogą stanowić
dowodu.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
SĄDOWO-LEKARSKIE OGLĘDZINY CIAŁA
PODSTAWY PRAWNE
Kodeks Postępowania Karnego.
Art. 207. § 1. W razie potrzeby dokonuje się
oględzin miejsca, osoby lub rzeczy.
§ 2. Jeżeli przedmiot może ulec przy badaniu
zniszczeniu lub zniekształceniu, część tego
przedmiotu
należy
w
miarę
możności
zachować w stanie nie zmienionym, a gdy to
nie jest możliwe - stan ten utrwalić w inny
sposób.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
SĄDOWO-LEKARSKIE OGLĘDZINY CIAŁA
PODSTAWY PRAWNE
Kodeks Postępowania Karnego.
Art. 208. Oględzin lub badań ciała, które
mogą wywołać uczucie wstydu, powinna
dokonać osoba tej samej płci, chyba że łączą
się z tym szczególne trudności; inne osoby
odmiennej płci mogą być obecne tylko w razie
konieczności.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
WSKAZANIA DO PRZEPRWADZENIA OGLĘDZIN
CIAŁA
dochodzenie
przestępstw
przeciwko
zdrowiu i życiu (usiłowanie zabójstwa,
pobicia),
dochodzenie
przestępstw
przeciwko
wolności seksualnej i obyczajowej,
podejrzenie niezgodnego z prawem
przerwania cięży (aborcji) lub odbycia
potajemnego porodu,
wypadki drogowe ( skutki dla uczestników,
odtworzenie okoliczności, ustalenie osoby
kierującego pojazdem),
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
WSKAZANIA DO PRZEPRWADZENIA OGLĘDZIN
CIAŁA
konieczność ustalenia zdolności do pracy
zarobkowej (przy uchylaniu się od obowiązku
alimentacyjnego),
konieczność ustalania zdolności do
stawania przed Sądem,
konieczność ustalania zdolności do
odbywania kary pozbawienia wolności i
tymczasowego aresztowania,
identyfikacja człowieka (porzucenie dziecka,
amnezja, poszukiwanie członków rodzin),
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ NOWY KODEKS
KARNY
Art. 156. § 1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na
zdrowiu w postaci:
1) pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy,
zdolności płodzenia,
2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby
nieuleczalnej lub długotrwałej
,*
choroby realnie
zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej,
całkowitej lub znacznej trwałej niezdolności do
pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego
zeszpecenia lub zniekształcenia ciała, podlega
karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,podlega karze
pozbawienia wolności do lat 3.
§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest
śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia
wolności od lat 2 do 12.
*
zmieniony przez ustawę z dn.03.01.2003 (Dz. U. 199, poz. 1935)
obowiązuje od 08.12.2003
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ STARY KODEKS
KARNY
Art. 155. § 1. Kto:
1) pozbawia człowieka wzroku, słuchu, mowy,
zdolności płodzenia albo,
2) powoduje inne ciężkie kalectwo, ciężką
chorobę nieuleczalną lub długotrwałą, chorobę
zazwyczaj zagrażającą życiu, trwałą chorobę
psychiczną, trwałą całkowitą lub znaczną
niezdolność do pracy w zawodzie albo trwałe,
poważne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała,
podlega karze pozbawienia wolności od roku
do lat 10.
§ 2. Jeżeli sprawca nieumyślnie powoduje ciężkie
uszkodzenie ciała lub ciężki rozstrój zdrowia
,podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy
do lat 5.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
STARY KODEKS KARNY
art. 155
NOWY KODEKS KARNY
art. 156
-kto powoduje
-kto powoduje ciężki
uszczerbek na zdrowiu
w postaci...
-ciężką chorobę
nieuleczalną lub
długotrwałą...
-ciężką chorobę
nieuleczalną lub
długotrwałą chorobą
realnie zagrażającą
życiu... (do dnia
08.12.03
-chorobę zazwyczaj
zagrażającą życiu...
-chorobę realnie
zagrażającą życiu (od
dn. 08.12.03)
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
STARY KODEKS KARNY
art. 155
NOWY KODEKS KARNY
art. 156
-
trwałą całkowitą lub
znaczną niezdolność do
pracy w zawodzie...
-
całkowitej lub znacznej
trwałej niezdolności do
pracy w zawodzie
...
-trwałe, poważne
zeszpecenie lub
zniekształcenie ciała...
- trwałego, istotnego
zeszpecenia lub
zniekształcenia ciała...
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ NOWY
KODEKS KARNY
Art. 157. § 1. Kto powoduje naruszenie czynności
narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w
art. 156 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3
miesięcy do lat 5.
§ 2. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub
rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega
grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do lat 2.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa
nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do roku.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 lub 3, jeżeli
naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia
nie trwał dłużej niż 7 dni, odbywa się z oskarżenia
prywatnego.
§ 5. Jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój
zdrowia trwał dłużej niż 7 dni, a pokrzywdzonym jest
osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w §
3 następuje na jej wniosek.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ STARY
KODEKS KARNY
Art. 156. § 1. Kto powoduje inne niż określone w art.
155 uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia człowieka,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do
lat 5.
§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 nie spowodował
naruszenia czynności narządu ciała na czas powyżej dni
7 sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat
3.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu nieumyślnie powoduje
uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia,podlega karze
pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności
albo grzywny.
§ 4. Ściganie czynu określonego w § 2 oraz czynu
określonego w § 3, jeżeli naruszenie czynności narządu
ciała nie trwało dłużej niż 7 dni, odbywa się z
oskarżenia prywatnego.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
STARY KODEKS KARNY
art. 156
NOWY KODEKS KARNY
art. 157
-
Kto powoduje inne niż
określone w art. 155
uszkodzenie ciała...
Kto powoduje
naruszenie czynności
narządu ciała lub
rozstrój zdrowia
...
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ NOWY KODEKS
KARNY
Art. 217. § 1. Kto uderza człowieka lub w
inny sposób narusza jego nietykalność
cielesną,
podlega
grzywnie,
karze
ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do roku.
§ 2. Jeżeli naruszenie nietykalności wywołało
wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego
albo
jeżeli
pokrzywdzony
odpowiedział
naruszeniem nietykalności, sąd może odstąpić
od wymierzenia kary.
§ 3. Ściganie odbywa się z oskarżenia
prywatnego.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
KWALIFIKACJA KARNA OBRAŻEŃ STARY KODEKS
KARNY
Art. 182. § 1. Kto uderza człowieka lub w
inny sposób narusza jego nietykalność
cielesną, nie pozostawiają lub pozostawiając
tylko nieznaczne ślady na ciele podlega karze
pozbawienia wolności do roku, ograniczenia
wolności albo grzywny,
§ 2. Jeżeli
czyn
wywołało
wyzywające
zachowanie się pokrzywdzonego albo jeżeli
pokrzywdzony
odpowiedział
naruszeniem
nietykalności,
sąd
może
odstąpić
od
wymierzenia kary.
§ 3. Ściganie odbywa się z oskarżenia
prywatnego.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
STARY KODEKS KARNY
art. 182
NOWY KODEKS KARNY
art. 217
-
Kto uderza
człowieka lub w inny
sposób narusza jego
nietykalność
cielesną, nie
pozostawiają lub
pozostawiając tylko
nieznaczne ślady na
ciele...
- Kto uderza
człowieka lub w inny
sposób narusza jego
nietykalność
cielesną...
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
CEL OGLĘDZIN – USTALENIE:
rodzaju obrażeń (obrzęk, zaczerwienienie,
siniec, otarcia naskórka, rany, uszkodzenia
kośćca i narządów),
kwalifikacja stopnia ciężkości obrażeń (art. kk
156, 157, 217),
rodzaju narzędzia który spowodował
obrażenia (identyfikacja grupowa i
indywidualna),
czasu powstania obrażeń (jednoczasowość,
wieloczasowość),
okoliczności powstania obrażeń (zgodność
obiektywnych ustaleń z wywiadem i ustaleniami
dochodzeniowymi),
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ OPINIODAWCZYCH:
upływ czasu od zdarzenia (gojenie się obrażeń
niweczy ich pierwotny charakter),
opracowanie chirurgiczne ran, przy braku ich
dokładnego opisu w dokumentacji lekarskiej,
niedokładne zapisy w historii choroby w
przypadku dokonywania oględzin po pewnym
czasie,
nakładanie się zmian urazowych na istniejące
już wcześniej chorobowe lub pourazowe
(niemożność oceny stopnia naruszenia czynności
narządu ciała związanej wyłącznie z ocenianym
urazem),
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
PRZYCZYNY
NIEPOWODZEŃ
OPINIODAWCZYCH:
niemożność wykluczenia doznania urazów
nie pozostawiających śladów (urazy, zadane
narzędziem tępym w osłonięte odzieżą części
ciała, urazy głowy nie powodujące zmian w
zewnętrznych warstwach skóry),
uchybienia w postępowaniu
przygotowawczym (nie dokonanie oględzin
miejsca zdarzenia, nie zabezpieczenie śladów
biologicznych, brak dokumentacji lekarskiej).
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
DOCHODZENIE
PRZESTĘPSTW
PRZECIWKO
WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI
KODEKS KARNY
Art. 197. § 1. Kto przemocą, groźbą bezprawną
lub podstępem doprowadza inną osobę do
obcowania płciowego,podlega karze pozbawienia
wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli sprawca, w sposób określony w § 1,
doprowadza inną osobę do poddania się innej
czynności seksualnej albo wykonania takiej
czynności,podlega karze pozbawienia wolności od
3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się zgwałcenia
określonego w § 1 lub 2, działając ze szczególnym
okrucieństwem lub wspólnie z inną osobą,podlega
karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
DOCHODZENIE
PRZESTĘPSTW
PRZECIWKO
WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI
KODEKS KARNY
Art. 198. Kto,
wykorzystując
bezradność
innej osoby lub wynikający z upośledzenia
umysłowego lub choroby psychicznej brak
zdolności tej osoby do rozpoznania znaczenia
czynu
lub
pokierowania
swoim
postępowaniem, doprowadza ją do obcowania
płciowego lub do poddania się innej czynności
seksualnej
albo
do
wykonania
takiej
czynności,
podlega
karze
pozbawienia
wolności od 6 miesięcy do lat 8.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
DOCHODZENIE
PRZESTĘPSTW
PRZECIWKO
WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI
KODEKS KARNY
Art. 199. Kto, przez nadużycie stosunku
zależności
lub
wykorzystanie
krytycznego położenia, doprowadza inną
osobę do obcowania płciowego lub do
poddania się innej czynności seksualnej
albo do wykonania takiej czynności,
podlega karze pozbawienia wolności do
lat 3.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
DOCHODZENIE
PRZESTĘPSTW
PRZECIWKO
WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI
KODEKS KARNY
Art. 200. § 1. Kto
doprowadza
małoletniego
poniżej
lat
15
do
obcowania płciowego lub do poddania
się innej czynności seksualnej albo do
wykonania takiej czynności, podlega
karze pozbawienia wolności od roku do
lat 10.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto
utrwala
treści
pornograficzne
z
udziałem takiej osoby.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
DOCHODZENIE
PRZESTĘPSTW
PRZECIWKO
WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI
KODEKS KARNY
Art. 201. Kto dopuszcza się obcowania
płciowego w stosunku do wstępnego,
zstępnego,
przysposobionego,
przysposabiającego, brata lub siostry,
podlega karze pozbawienia wolności od
3 miesięcy do lat 5.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
DOCHODZENIE
PRZESTĘPSTW
PRZECIWKO
WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI
CEL OGLĘDZIN – USTALENIE:
rodzaju i charakteru obrażeń ciała (czy
charakterystyczne dla stosowania przemocy
fizycznej, np.: sińce na przyśrodkowej
powierzchni ud, spowodowane ich rozsuwaniem
przy użyciu siły),
kwalifikacji karnej stopnia ciężkości obrażeń,
stanu narządów płciowych (uszkodzenia błony
dziewiczej, inne obrażenia, rodzaj wydzieliny z
dróg rodnych),
przy stosunku płciowym analnym stan odbytu
(obrażenia, wydzielina),
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
DOCHODZENIE
PRZESTĘPSTW
PRZECIWKO
WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI
CEL OGLĘDZIN – USTALENIE:
obecność śladów nasienia w pochwie lub w
odbycie (pobranie wymazów, doraźne zbadanie
przy pomocy testu na obecność kwaśnej fosfatazy
i zabezpieczenie do badania na obecność
plemników),
ewentualnej obecności śladów podejrzanych na
nasienie na innych częściach ciała i
zabezpieczenie ich (np. na owłosieniu
sromowym),
stopnia rozwoju osoby pokrzywdzonej, (czy
wygląda na wiek powyżej lat 15 – art.. 200 kk),
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
DOCHODZENIE
PRZESTĘPSTW
PRZECIWKO
WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI
PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ OPINODAWCZYCH:
upływ czasu od zdarzenia,
kobieta nie była dziewicą i współżyła płciowo
na krótko przed zdarzeniem (1-2 doby),
charakter błony dziewiczej uniemożliwia
stwierdzenie odbycia pierwszego w życiu
stosunku
płciowego
(duża
rozciągliwość
powodująca możność odbycia pełnego stosunku
płciowego bez jej przerwania),
dokładne obmycie się osoby pokrzywdzonej,
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
DOCHODZENIE
PRZESTĘPSTW
PRZECIWKO
WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI
PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ OPINODAWCZYCH:
brak śladów obrony i użycia przemocy
fizycznej,
oddanie
nasienia
poza
ciało
osoby
pokrzywdzonej,
dokonania innego niż stosunek płciowy
obcowania płciowego, względnie innej czynności
seksualnej,
uchybienia w postępowaniu przygotowawczym
(nie zabezpieczenie odzieży osoby pokrzywdzonej
i podejrzanego, nie przeprowadzenie oględzin
ciała podejrzanego).
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
NOWY KODEKS KARNY
Art. 161. §
1. Kto, wiedząc, że jest zarażony
wirusem HIV, naraża bezpośrednio inną osobę na
takie zarażenie,
podlega karze pozbawienia wolności do lat
3.
§ 2. Kto, wiedząc, że jest dotknięty chorobą
weneryczną
lub
zakaźną,
ciężką
chorobą
nieuleczalną lub realnie zagrażającą życiu, naraża
bezpośrednio inną osobę na zarażenie taką
chorobą,
podlega
grzywnie,
karze
ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do
roku.
§ 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub
2 następuje na wniosek pokrzywdzonego
.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
STARY KODEKS KARNY
Art. 162. §
1. Kto,
będąc
dotknięty
chorobą
weneryczną naraża inną osobę na zarażenie tą
chorobą,
podlega karze pozbawienia wolności do lat
3.
§ 2. Jeżeli sprawca jest osobą pozostającą z
pokrzywdzonym we wspólnym pożyciu ściganie
następuje na wniosek pokrzywdzonego
.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
WYPADKI DROGOWE
KODEKS KARNY
Art. 177. § 1. Kto, naruszając, chociażby
nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu
lądowym,
wodnym
lub
powietrznym,
powoduje nieumyślnie wypadek, w którym
inna osoba odniosła obrażenia ciała określone
w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia
wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli następstwem wypadku jest śmierć
innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej
zdrowiu, sprawca, podlega karze pozbawienia
wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§3. Jeżeli pokrzywdzonym jest wyłącznie
osoba
najbliższa,
ściganie
przestępstwa
określonego w § 1 następuje na jej wniosek.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
WYPADKI DROGOWE
PRZY OGLĘDZINACH CIAŁA NALEŻY:
bardzo dokładnie opisać obrażenia ciała osób
biorących udział w wypadku (rozmieszczenie,
odległość od stałych punktów),
ustalić kwalifikację karną obrażeń (art.. 177 § 1
lub 2 kk.),
poszukiwać
obecności
wszelkich
zanieczyszczeń lub ciał obcych (odłamki szkła,
lakieru, smar) upływ czasu od zdarzenia,
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
WYPADKI DROGOWE
OPINIOWANIE CO DO PRZEBIEGU WYPADKU I
USTALENIA OSOBY KIEROWCY POWINNO SIĘ
OPIERAĆ NA:
wyniku oględzin ciała uczestników,
wyniku oględzin ich odzieży,
wyniku oględzin pojazdu z uwzględnieniem
wszelkich biologicznych śladów w jego obrębie,
wyniku badań śladów biologicznych,
zabezpieczonych w obrębie pojazdu i w miejscu
zdarzenia,
wyniku oględzin miejsca,
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
SĄDOWO LEKARSKA SEKCJA ZWŁOK
PODSTAWY PRAWNE
KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO
art. 209. § 1. Jeżeli
zachodzi
podejrzenie
przestępnego
spowodowania
śmierci,
przeprowadza się oględziny i otwarcie zwłok.
§ 2. Oględzin zwłok dokonuje prokurator, a w
postępowaniu sądowym sąd, z udziałem
biegłego lekarza, w miarę możności z zakresu
medycyny
sądowej.
W
wypadkach
nie
cierpiących zwłoki oględzin dokonuje Policja z
obowiązkiem
niezwłocznego
powiadomienia
prokuratora.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
SĄDOWO LEKARSKA SEKCJA ZWŁOK
PODSTAWY PRAWNE
KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO
art. 209. c.d. § 3. Oględzin zwłok dokonuje się na
miejscu ich znalezienia. Do czasu przybycia
biegłego oraz prokuratora lub sądu przemieszczać
lub poruszać zwłoki można tylko w razie
konieczności.
§ 4. Otwarcia zwłok dokonuje biegły w obecności
prokuratora albo sądu. W postępowaniu przed
sądem przepisy art. 396 § 1 i 4 stosuje się
odpowiednio.
§ 5. Do obecności przy oględzinach i otwarciu
zwłok można, w razie potrzeby, oprócz biegłego,
wezwać lekarza, który ostatnio udzielił pomocy
zmarłemu. Z oględzin i otwarcia zwłok biegły
sporządza opinię z zachowaniem wymagań art. 200
§ 2.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
SĄDOWO LEKARSKA SEKCJA ZWŁOK
PODSTAWY PRAWNE:
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości i
Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 lipca
1929 r. o wykonywaniu oględzin sądowo -
lekarskich zwłok ludzkich.
§ 1. Oględziny sądowo lekarskie zwłok ludzkich
mają na celu wyjaśnić według zasad wiedzy
rodzaj i przyczynę zgonu w wypadkach, gdy
istnieje
pewność
lub
gdy
zachodzi
podejrzenie, że przyczyną zgony było
przestępstwo w szczególności zaś:
a. jeżeli przyczyną zgonu był uraz zewnętrzny,
otrucie przez działanie wewnętrzne lub
zewnętrzne
jakiejś
substancji
trującej,
wstrząs wszelkiego rodzaju itp.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
SĄDOWO LEKARSKA SEKCJA ZWŁOK
PODSTAWY PRAWNE:
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości i
Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 lipca 1929
r. jw.:
§ 1. c.d. b. w razie śmierci człowieka z powodu
błędu lekarskiego lub śmierci człowieka
leczonego
przez
osobę
niepowołana,
w
wypadkach śmierci w związku z poronieniem,
c. w razie śmierci nagłej wśród podejrzanych
okoliczności,
d. gdy znaleziono zwłoki osoby nieznanej wśród
podejrzanych okoliczności, w szczególności
zwłoki noworodka,
e. we wszystkich innych przypadkach gdy władza
wymiaru sprawiedliwości tego zażąda.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
SĄDOWO LEKARSKA SEKCJA ZWŁOK
CEL SEKCJI – USTALENIE:
czasu śmierci,
przyczyny śmierci,
rodzaju obrażeń z określeniem narzędzi
od których powstały,
charakteru obrażeń i okoliczności w
jakich mogły powstać,
udzielnie odpowiedzi na konkretne
pytania prokuratury.
SEKCJA ZWŁOK ADMINISTRACYJNA
PODSTAWY PRAWNE
Ustawa o zawodzie lekarza (Dz. U. 21, poz.201, 2002 r.)
Art. 43. 1. Lekarz może stwierdzić zgon na
podstawie osobiście wykonanych badań i
ustaleń, z zastrzeżeniem sytuacji określonych w
odrębnych przepisach.
2. W uzasadnionych przypadkach lekarz może
uzależnić
wystawienie
karty
zgonu
od
przeprowadzenia sekcji zwłok.
3. Lekarz może wystawić kartę zgonu na
podstawie dokumentacji badania pośmiertnego,
przeprowadzonego osobiście przez innego
lekarza lub inną uprawnioną osobę.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA ZDOLNOŚCI DO PRACY ZAROBKOWEJ
KODEKS KARNY
Art. 209. § 1. Kto uporczywie uchyla się od
wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy lub
orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez
niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub
innej osoby i przez to naraża ją na niemożność
zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,
podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA ZDOLNOŚCI DO PRACY ZAROBKOWEJ
ZDOLNOŚĆ DO PRACY ZAROBKOWEJ
jest to stan fizyczny człowieka
umożliwiający mu wykonywanie pracy
nie wymagającej szczególnych
umiejętności i przygotowania - jest to
przeciętna zdolność do pracy
zarobkowej każdego zdrowego
człowieka, bez względu na jego zawód
(„surowa” zdolność do pracy
zarobkowej)
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA ZDOLNOŚCI DO PRACY ZAROBKOWEJ
UTRATA ZDOLNOŚCI DO PRACY
ZAROBKOWEJ
tj. niezdolność do pracy może być:
całkowita lub częściowa
trwała lub czasowa
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA ZDOLNOŚCI DO PRACY ZAROBKOWEJ
CEL OGLĘDZIN – USTALENIE:
- zdolności do pracy zarobkowej w określonym
przez prokuraturę czasie (w przeszłości) przy
braku realizacji alimentacji,
- aktualnej zdolności do pracy zarobkowej,
- charakteru ewentualnej niezdolności do pracy
zarobkowej (trwała, czasowa, całkowita -
częściowa, w pewnych przypadkach),
- zdolności do pracy zawodowej (pojęcie węższe od
zdolności do pracy zarobkowej),
- w pewnych przypadkach zdolności do pracy
zawodowej (pojęcie węższe od zdolności do pracy
zarobkowej).
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA ZDOLNOŚCI DO PRACY ZAROBKOWEJ
PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ OPINIODAWCZYCH:
zgłaszanie stanów chorobowych nie dających
się w sposób jednoznaczny potwierdzić (lub
wykluczyć) w badaniu fizykalnym,
zaniechanie przez podejrzanego wszelkich
badań diagnostycznych i leczniczych w
określonym czasie,
brak jakiejkolwiek dokumentacji lekarskiej
mimo zgłaszania w wywiadzie leczenia w
określonych ośrodkach (konieczność
ewentualnego uzupełnienia akt sprawy),
niemożność ustalenia w określonych
przypadkach stanu zdrowia na podstawie
jednorazowego badania i dokumentacji lekarskiej
(konieczność obserwacji szpitalnej).
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED
SĄDEM
KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO:
Art. 117. § 4
Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi,
w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
usprawiedliwienia niestawiennictwa oskarżonych,
świadków i innych uczestników postępowania z
powodu choroby oraz sposób wyznaczania lekarzy
uprawnionych do wystawiania zaświadczeń
potwierdzających niemożność stawienia się na
wezwanie lub zawiadomienie organu
prowadzącego postępowanie (...).
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED
SĄDEM
Rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości z dn. 24.06.2003 r. w
sprawie warunków i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa
oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania
karnego z powodu choroby... (Dz.U. 2003 r. nr 110, poz. 1049).
§ 1.
Rozporządzenie określa warunki i tryb
usprawiedliwienia niestawiennictwa na wezwanie
lub zawiadomienie w postępowaniu karnym, z
powodu choroby, oskarżonych, świadków i innych
uczestników procesu karnego, (...) których
obecność była obowiązkowa lub którzy wnosili o
dopuszczenie do czynności, będąc uprawnionymi
do wzięcia w niej udziału (...).
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED
SĄDEM
Rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości z dn. 24.06.2003 r. w
sprawie warunków i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa
oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania
karnego z powodu choroby... (Dz.U. 2003 r. nr 110, poz. 1049).
§ 2. 1. Organ prowadzący postępowanie karne
usprawiedliwia niestawiennictwo uczestników
tego postępowania z powodu choroby, po
przedłożeniu przez nich zaświadczenia (...)
wystawionego przez:
1) lekarza publicznego zakładu opieki zdrowotnej
wyznaczonego w sposób wskazany w §6,
udzielającego świadczeń zdrowotnych na
obszarze, na którym mieszka lub przebywa
uczestnik postępowania;
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED
SĄDEM
Rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości z dn. 24.06.2003 r. w
sprawie warunków i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa
oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania
karnego z powodu choroby... (Dz.U. 2003 r. nr 110, poz. 1049).
§ 2. 1. c.d. 2) ordynatora oddziału szpitala, w
którym uczestnik postępowania przebywa na
leczeniu,
3) lekarza udzielającego świadczeń zdrowotnych
w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie
pielęgnacyjno-opiekuńczym, sanatorium,
prewentorium, innym zakładzie opieki zdrowotnej
przeznaczonym dla osób, których stan zdrowia
wymaga udzielania całodobowych lub
całodziennych świadczeń zdrowotnych w
odpowiednim stałym pomieszczeniu, w których
uczestnik przebywa na leczeniu.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED
SĄDEM
Rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości z dn. 24.06.2003 r. w
sprawie warunków i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa
oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania
karnego z powodu choroby... (Dz.U. 2003 r. nr 110, poz. 1049).
§. 3. Zaświadczenie może być wydane po okazaniu
wezwania lub zawiadomienia organu
prowadzącego postępowanie karne i dokumentu
potwierdzającego tożsamość uczestnika
postępowania oraz po przeprowadzeniu badania
lekarskiego.
§ 5. 1. Lekarze, o których mowa w paragrafie 2
ust. 1 pkt. 1, przyjmują osoby ubiegające się o
wydanie zaświadczeń w określonych dniach i
godzinach uzgodnionych z kierownikami zakładów
opieki zdrowotnej, a w razie obłożnej choroby
tych osób - odwiedzić je w domu.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED
SĄDEM
Rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości z dn. 24.06.2003 r. w
sprawie warunków i trybu usprawiedliwiania niestawiennictwa
oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania
karnego z powodu choroby... (Dz.U. 2003 r. nr 110, poz. 1049).
§. 6. 1. Kierownicy zakładów opieki zdrowotnej
przekazują prezesowi sądu okręgowego, na jego
wniosek, listy zawierające proponowany wykaz
lekarzy, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt. 1,
obejmujące także miejsce, dni i godzin przyjęć, a
nadto niezwłocznie informują go o wszelkich
zmianach w tym zakresie.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED
SĄDEM
OGLĘDZINY POLEGAJĄ NA:
dokonaniu ogólnego badania
lekarskiego,
w razie konieczności dokonanie
specjalistycznych badań lekarskich i
badań dodatkowych,
zapoznanie się z dokumentacją
lekarską, posiadaną przez badanego,
dokonanie oceny, czy stan zdrowia
badanego zezwala na określone
czynności w procesie karnym.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
USTALENIE ZDOLNOŚCI DO STAWANIA PRZED
SĄDEM
UPRAWNIENIE DO WYDANIA
„USPRAWIEDLIWIENIA” POSIADAJĄ:
lekarz publicznego zakładu opieki
zdrowotnej,
ordynator oddziału, na którym w dniu
dokonywania określonych czynności
wezwany przebywa,
biegły lekarz, którego na podstawie
postanowienia powołał do wydania
stosownej opinii organ procesowy
.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY
POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO
Art. 15.
§ 1.
Policja i inne organy w zakresie
postępowania karnego wykonują polecenia sądu i
prokuratora oraz prowadzą pod nadzorem
prokuratora śledztwo lub dochodzenie w
granicach określonych w ustawie.
§
2. Wszystkie instytucje państwowe,
samorządowe i społeczne są obowiązane w
zakresie swego działania do udzielania pomocy
organom prowadzącym postępowanie karne.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA
ZDOLNOŚCI
DO
ODBYWANIA
KARY
POZBAWIENIA
WOLNOŚCI
I
TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO
Art. 259.
§ 1. Jeżeli szczególne względy nie stoją temu na
przeszkodzie, należy odstąpić od tymczasowego
aresztowania, zwłaszcza gdy pozbawienie
oskarżonego wolności:
1) spowodowałoby dla jego życia lub zdrowia
poważne niebezpieczeństwo,
2) pociągałoby wyjątkowo ciężkie skutki dla
oskarżonego lub jego najbliższej rodziny.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA
ZDOLNOŚCI
DO
ODBYWANIA
KARY
POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO
Art. 260. Jeżeli stan zdrowia
oskarżonego tego wymaga, tymczasowe
aresztowanie może być
wykonywane tylko w postaci
umieszczenia w odpowiednim zakładzie
leczniczym.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA
ZDOLNOŚCI
DO
ODBYWANIA
KARY
POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
KODEKS KARNY WYKONAWCZY
Art. 15.
§ 1. Sąd umarza postępowanie wykonawcze w
razie przedawnienia wykonania kary, śmierci
skazanego lub innej przyczyny wyłączającej to
postępowanie.
§ 2. Jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda
uniemożliwiająca postępowanie wykonawcze,
a w szczególności jeżeli nie można ująć
skazanego albo nie można wykonać wobec
niego orzeczenia z powodu choroby
psychicznej lub innej przewlekłej ciężkiej
choroby, postępowanie zawiesza się w całości
lub w części na czas trwania przeszkody.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA
ZDOLNOŚCI
DO
ODBYWANIA
KARY
POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
KODEKS KARNY WYKONAWCZY
Art. 63.
§ 1. Jeżeli stan zdrowia skazanego uniemożliwia
wykonanie kary ograniczenia wolności, sąd
udziela przerwy w odbywaniu kary do czasu
ustania przeszkody.
§ 2. Sąd może udzielić przerwy w odbywaniu kary
ograniczenia wolności do roku ze względów, o
których mowa w art. 62 § 1. Przepisy art. 62 § 2 i
3 stosuje się odpowiednio.
§ 3. Przerwa w wykonywaniu kary ograniczenia
wolności może być orzeczona również na wniosek
sądowego kuratora zawodowego.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA
ZDOLNOŚCI
DO
ODBYWANIA
KARY
POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
KODEKS KARNY WYKONAWCZY
Art. 150.
§
1. Wykonanie kary pozbawienia wolności w
wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej
choroby uniemożliwiającej wykonanie tej kary sąd
odracza do czasu ustalenia przeszkody.
§
2. Za ciężką chorobę uznaje się taki stan
skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie
karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla
jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA
ZDOLNOŚCI
DO
ODBYWANIA
KARY
POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
KODEKS KARNY WYKONAWCZY
Art. 153.
§
1. Sąd penitencjarny udziela przerwy w
odbywaniu kary pozbawienia wolności w
wypadku określonym w art. 150
§
1 do
czasu ustania przeszkody.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA
WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA
(Rozporządzenie rady Ministrów w sprawie sposobu
postępowania przy wykonywaniu niektórych uprawnień
policjantów (Dz. U. Nr. 141, poz. 1186, 2005 r)
§ 9. 1. Policjant jest obowiązany udzielić, w granicach
dostępnych środków, pierwszej pomocy medycznej osobie
zatrzymanej, która ma widoczne obrażenia ciała lub
utraciła przytomność.
2. Osobie zatrzymanej należy zapewnić badanie lekarskie w
przypadku:
1)
wymienionym w ust. 1;
2)
żądania
przez
osobę
zatrzymaną
niezwłocznego zbadania przez lekarza;
3)
oświadczenia osoby zatrzymanej, że cierpi ona
na schorzenia wymagające stałego lub okresowego
leczenia, którego przerwanie zagrażałoby życiu lub
zdrowiu;
4)
gdy z posiadanych przez Policję informacji lub
z okoliczności zatrzymania wynika, że osoba zatrzymana
jest chora zakaźnie;
5)
zatrzymania kobiety ciężarnej.
OCENA
ZDOLNOŚCI
DO
ODBYWANIA
KARY
POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
(Rozporządzenie rady Ministrów w sprawie sposobu
postępowania
przy
wykonywaniu
niektórych
uprawnień policjantów (Dz. U. Nr. 141, poz. 1186,
2005 r)
§ 21. 1. Policjant zwraca się o niezbędną
pomoc od instytucji państwowych, organów
administracji
publicznej
oraz
jednostek
gospodarczych prowadzących działalność w
zakresie użyteczności publicznej, zgłaszając
żądanie udzielenia pomocy do osób pełniących
funkcje tych organów albo kierowników tych
instytucji lub jednostek gospodarczych albo
innych osób upoważnionych do podejmowania
decyzji koniecznych do udzielenia żądanej
pomocy lub w danym czasie dysponujących
możliwościami jej udzielenia. (…)
OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA
WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA
(Rozporządzenie rady Ministrów w sprawie sposobu postępowania przy
wykonywaniu niektórych uprawnień policjantów (Dz. U. Nr. 141, poz.
1186, 2005 r)
§ 22. 1. Żądanie, o którym mowa w § 21, może być
zgłoszone
ustnie
przez
każdego
policjanta
potrzebującego niezbędnej pomocy:
1)
w sytuacjach niecierpiących zwłoki, a
zwłaszcza w przypadku wykonywania przez policjanta
czynności służbowych w celu ratowania życia, zdrowia
lub wolności człowieka albo ochrony mienia oraz w
trakcie pościgu za sprawcą czynu zabronionego pod
groźbą kary;
2)
jeżeli
policjant
wykonuje
czynności
służbowe na pisemne polecenie sądu, prokuratora lub
organu administracji publicznej.
§ 24. W nagłych wypadkach policjant zwraca się
ustnie do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy,
powiadamiając tę osobę o nagłym wypadku oraz
przekazując jej informacje, o których mowa w § 21 ust.
3.
OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA
WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA
(Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję,
Dz.U.02.97.880)
§ 1. 1. Osobie zatrzymanej przez Policję, zwanej dalej
"osobą
zatrzymaną",
udziela
się
niezwłocznie
pierwszej pomocy medycznej lub poddaje niezbędnym
badaniom lekarskim w przypadku, gdy osoba ta
znajduje się w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu,
w szczególności gdy osoba ta:
1) ma widoczne obrażenia ciała lub utraciła
przytomność,
2)
oświadcza,
że
cierpi
na
schorzenia
wymagające stałego lub okresowego leczenia,
3) żąda udzielenia jej pierwszej pomocy
medycznej i przeprowadzenia niezbędnych badań
lekarskich.
2. Pomocy, o której mowa w ust. 1, udziela się
również, gdy z posiadanych przez Policję informacji
lub okoliczności zatrzymania wynika, że osoba
zatrzymana może być chora na choroby zakaźne.
OCENA
ZDOLNOŚCI
DO
ODBYWANIA
KARY
POZBAWIENIA
WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA
(Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w
sprawie
badań
lekarskich
osób
zatrzymanych
przez
Policję,
Dz.U.02.97.880
)
§ 3. 1. Pierwszej
pomocy
medycznej
osobie
zatrzymanej udziela lub badanie lekarskie tej osoby
przeprowadza lekarz najbliższego zakładu opieki
zdrowotnej.
2. Przewiezienie osoby zatrzymanej do publicznego
zakładu opieki zdrowotnej w celu udzielenia pierwszej
pomocy lub przeprowadzenia badania lekarskiego, z
zastrzeżeniem ust. 3, zapewnia Policja.
3. Jeżeli stan zdrowia osoby zatrzymanej wskazuje na
potrzebę użycia do jej przewiezienia specjalnego
środka
transportu
sanitarnego,
przewiezienia
dokonuje się takim środkiem, a w szczególności
środkiem pogotowia ratunkowego.
.
OCENA
ZDOLNOŚCI
DO
ODBYWANIA
KARY
POZBAWIENIA
WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA
(Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję,
Dz.U.02.97.880
)
4. Po udzieleniu pierwszej pomocy medycznej lub
przeprowadzeniu
badania
lekarskiego
osoby
zatrzymanej lekarz wydaje zaświadczenie lekarskie
o istnieniu lub braku przeciwwskazań medycznych
do zatrzymania i umieszczenia w pomieszczeniu dla
zatrzymanych lub wystawia skierowanie do innego
zakładu opieki zdrowotnej celem wykonania badań
diagnostycznych
lub
leczenia.
Zaświadczenie
dołącza się do dokumentacji sporządzonej w
związku z zatrzymaniem osoby.
5. W przypadku gdy osoba zatrzymana nie wyraża
zgody na udzielenie jej pierwszej pomocy medycznej
lub
przeprowadzenie
niezbędnego
badania
lekarskiego albo swoim zachowaniem uniemożliwia
wykonanie tych czynności, lekarz okoliczność tę
odnotowuje w zaświadczeniu lekarskim, o którym
mowa w ust. 4, a dyżurny jednostki organizacyjnej
Policji dokonującej zatrzymania - w książce
wydarzeń jednostki
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY
POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
TRYB POSTĘPOWANIA Z OSOBĄ ZATRZYMANĄ:
w razie uczestniczenia przez nią w jakimś
zdarzeniu (np. wypadku drogowym, bójce),
istnienia u niej zewnętrznych śladów urazów lub
zgłaszania poważnych schorzeń - powodowanie
przeprowadzenia lekarskich oględzin jego ciała,
oględziny przeprowadza się w Izbach Przyjęć
szpitala lub w ambulatoriach Stacji Pogotowia
Ratunkowego,
oględziny mają na celu ustalenie lub
wykluczenie wskazań do hospitalizacji, co
skutkuje albo przyjęciem badanego do szpitala
albo oddania go do dyspozycji funkcjonariuszy
Policji,
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY
POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
PRZY ORZECZENIU KARY POZBAWIENIE
WOLNOŚCI:
wykonanie kary może być
odroczone,
może być udzielona przerwa w
wykonywaniu kary
,
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY
POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
OGLĘDZIN SKAZANYCH DOKONUJĄ:
komisje lekarskie przy Zakładach
Karnych,
biegli sądowi, powoływani przez
Sąd (są nimi niejednokrotnie medycy
sądowi).
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
KARNYCH
OCENA ZDOLNOŚCI DO ODBYWANIA KARY
POZBAWIENIA WOLNOŚCI I TYMCZASOWEGO
ARESZTOWANIA
CEL OGLĘDZIN - USTALENIE:
aktualnego stanu zdrowia skazanego,
istnienia ciężkiej choroby w rozumieniu art.
150 kkw,
możliwości pobytu i leczenia skazanego w
szpitalu Zakładu Karnego,
konieczność leczenia w warunkach
wolnościowych,
trybu postępowania lekarskiego ze skazanym,
w razie stwierdzenia u niego schorzeń nie
będących „ciężką chorobą”.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
CYWILNYCH
PODSTAWY PRAWNE
KODEKS POSTĘPOWANIA
CYWILNEGO
art. 278. § 1. W
sprawach
wymagających
wiadomości
specjalnych
sąd
po
wysłuchaniu wniosków strony co do liczby
biegłych i ich wyboru może wezwać
jednego lub kilku biegłych w celu
zasięgnięcia ich opinii.
§ 2. Sąd orzekający może pozostawić prawo
wyboru biegłego sędziemu wyznaczonemu
lub sądowi wezwanemu.
§ 3. Sąd oznaczy, czy opinia ma być
przedstawiona ustnie, czy na piśmie
.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
CYWILNYCH
ZAKRES ROSZCZEŃ POSZKODOWANYCH
KODEKS CYWILNY
art. 415. Kto z winy swej wyrządził drugiemu
szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.
Art. 363. § 1. Naprawienie szkody powinno nastąpić, według
wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu
poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy
pieniężnej.
Jednakże
gdyby
przywrócenie
stanu
poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za
sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty,
roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia
w pieniądzu.
§ 2. Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu,
wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen
z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne
okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen
istniejących w innej chwili.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
CYWILNYCH
ZAKRES ROSZCZEŃ POSZKODOWANYCH
KODEKS CYWILNY
Art. 361. § 1. Zobowiązany do odszkodowania ponosi
odpowiedzialność tylko za normalne następstwa
działania lub zaniechania, z którego szkoda
wynikła.
§ 2. W powyższych granicach, w braku odmiennego
przepisu ustawy lub postanowienia umowy,
naprawienie szkody obejmuje straty, które
poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które
mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie
wyrządzono.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
CYWILNYCH
ZAKRES ROSZCZEŃ POSZKODOWANYCH
KODEKS CYWILNY
art. 444. § 1. W razie uszkodzenia ciała lub wywołania
rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje
wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie
poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody
powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty
leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą,
także sumę potrzebną na koszty przygotowania do
innego zawodu.
§ 2. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo
zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły
się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia
na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do
naprawienia szkody odpowiedniej renty.
§ 3. Jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się
dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być
przyznana renta tymczasowa
.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
CYWILNYCH
ZAKRES ROSZCZEŃ POSZKODOWANYCH
KODEKS CYWILNY
art. 445. § 1. W wypadkach przewidzianych
w artykule poprzedzającym sąd może
przyznać poszkodowanemu odpowiednią
sumę
tytułem
zadośćuczynienia
pieniężnego za doznaną krzywdę.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
CYWILNYCH
ZAKRES ROSZCZEŃ POSZKODOWANYCH
KODEKS CYWILNY
art. 447. Z ważnych powodów sąd może na
żądanie poszkodowanego przyznać mu
zamiast
renty
lub
jej
części
odszkodowanie jednorazowe. Dotyczy to w
szczególności
wypadku,
gdy
poszkodowany
stał
się
inwalidą,
a
przyznanie jednorazowego odszkodowania
ułatwi mu wykonywanie nowego zawodu.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
CYWILNYCH
CEL BADANIA – USTALENIE :
stałego lub długotrwałego uszczerbku na
zdrowiu,
rokowań na przyszłość,
konieczności dodatkowego odżywiania się,
konieczności specjalistycznego leczenia
poza ubezpieczeniem,
stopnia i długotrwałości odczuwania bólu,
zmniejszenia szans życiowych,
odpowiedzi na wszelkie pytania sądu.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
CYWILNYCH
USZCZERBEK NA ZDROWIU
Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się
takie naruszenie sprawności organizmu,
lub narządu, które powoduje upośledzenie
ich czynności nie rokujące poprawy.
Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu
uważa
się
upośledzenie
czynności
organizmu lub narządu, trwające powyżej
6 miesięcy, ale mogące ulec poprawie.
ORZECZNICTWO W SPRAWACH
CYWILNYCH
USTALANIE USZCZERBKU NA ZDROWIU
PODSTAWY PRAWNE:
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY, PŁAC I
SPRAW SOCJALNYCH ORAZ MINISTRA ZDROWIA I
OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 17 października 1975
r.
w sprawie zasad i trybu orzekania o
uszczerbku
na
zdrowiu
oraz
wypłacania
świadczeń
z
tytułu
wypadków przy pracy, w drodze do
pracy i z pracy oraz z tytułu chorób
zawodowych.
(Dz. U. NR 36, poz. 199, z dnia 10 listopada
1975 r.)