KONWENCJA RAMSARSKA
KONWENCJA RAMSARSKA
Konwencja o obszarach wodno-błotnych
Konwencja o obszarach wodno-błotnych
mających znaczenie międzynarodowe,
mających znaczenie międzynarodowe,
zwłaszcza
zwłaszcza
jako środowisko życiowe ptactwa
jako środowisko życiowe ptactwa
wodnego
wodnego
Marcin Grochowski
III rok Ochrony
Środowiska
Konwencja Ramsarska …
Konwencja Ramsarska …
Została sporządzona w Ramsar w Iranie
w dniu 2 lutego 1971 r.
W Polsce weszła ona w życie w 1978 r
Jest ona jedną z najstarszych konwencji
dotyczących ochrony zasobów przyrody
Celem tej konwencji jest ochrona i
utrzymanie obszarów wodno-błotnych
łącznie z populacjami ptactwa wodnego
zamieszkującego te tereny lub choćby
okresowo na nich przebywającymi
…
…
W rozumieniu konwencji obszarami wodno-
błotnymi są tereny bagien, błot i torfowisk lub
zbiorniki wodne, naturalne i sztuczne, stałe i
okresowe, o wodach stojących lub płynących,
słodkich, słonawych lub słonych łącznie z wodami
morskimi, których głębokość podczas odpływu nie
przekracza sześciu metrów.
Do ptactwa wodnego zalicza się ptaki, które
ekologicznie są uzależnione od istnienia obszarów
wodno - błotnych
...
...
W październiku 2009 roku objęte konwencją ramsarską są 1869
obszary o łącznej powierzchni ponad 183 mln hektarów.
Do tej pory podpisało ją 159 krajów, a początkowymi
sygnatariuszami w 1971 roku było 18 państw.. Najwięcej obszarów
wykazanych w spisie konwencji ma Wielka Brytania, a największą
powierzchnię tych obszarów – Kanada
Co trzy lata odbywają się spotkania uczestniczących w konwencji
państw, a siedziba organizacji mieści się w Szwajcarii w mieście
Gland
Państwa, które ratyfikują konwencję, bądź przystępują do niej,
stają się stronami konwencji i zobowiązują się do utrzymania i
ochrony obszarów wodno-błotnych, nie tylko znajdujących się w
Spisie, ale wszystkich, będących w ich granicach, dążąc do
rozszerzania zasięgu konwencji.
Ważnym instrumentem Konwencji Ramsarskiej
Ważnym instrumentem Konwencji Ramsarskiej
jest
jest
Spis obszarów wodno – błotnych o
Spis obszarów wodno – błotnych o
znaczeniu międzynarodowym…
znaczeniu międzynarodowym…
Aby obszar został zakwalifikowany do Spisu Ramsar jako
obszar wodno-błotny o znaczeniu międzynarodowym…
musi być środowiskiem życia rzadkich, zagrożonych
gatunków zwierząt lub zagrożonych zbiorowisk roślinnych
lub zwierzęcych;
musi stanowić reprezentatywny, rzadki lub unikatowy typ
naturalnego lub prawie naturalnego obszaru wodno-
błotnego, spotykanego w danym regionie
biogeograficznym;
muszą zamieszkiwać go populacje gatunków roślin i
zwierząt istotnych dla zachowania różnorodności
biologicznej danego regionu biogeograficznego;
musi stanowić stałe miejsce gromadzenia się przynajmniej
20 tysięcy osobników ptaków wodnych,
Obszary w Polsce wpisane na listę
Obszary w Polsce wpisane na listę
konwencji ramsarskiej
konwencji ramsarskiej
Nazwa
Data wpisania
Powierzchnia
Rezerwat przyrody
Jezioro Łuknajno
22 listopada 1977
710 ha
Park Narodowy Ujście
Warty
3 stycznia 1984
4,235 ha
Rezerwat przyrody
Jezioro Karaś
3 stycznia 1984
815 ha
Rezerwat przyrody
Jezioro Siedmiu Wysp
3 stycznia 1984
999 ha
Rezerwat przyrody
Świdwie
3 stycznia 1984
891 ha
Biebrzański Park
Narodowy
27 października 1995
59,233 ha
Słowiński Park
Narodowy
27 października 1995
18,247 ha
Stawy Milickie w
Parku Krajobrazowym
Dolina Baryczy
27 października 1995
5,325 ha
Narwiański Park
Narodowy
29 października 2002
7,350 ha
Poleski Park
Narodowy
29 października 2002
9,762 ha
Wigierski Park
Narodowy
29 października 2002
15,085 ha
Rezerwat przyrody
Jezioro Drużno
29 października 2002
3,068 ha
Subalpejskie
torfowiska
wKarkonoskim Parku
Narodowym
29 października 2002
40 ha
…
…
Spis jest prowadzony przez biuro konwencji, którym jest
Światowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN)
Każda ze stron konwencji ponosi odpowiedzialność
międzynarodową za ochronę, utrzymanie oraz racjonalne
użytkowanie zasobów wędrownego ptactwa wodnego oraz
obszarów wodno-błotnych znajdujących się na jej
terytorium.
W związku z tym strony opracowują i realizują swoje plany
w sposób sprzyjający utrzymaniu obszarów wodno-błotnych
zamieszczonych w spisie oraz w miarę możliwości
racjonalnie użytkują inne obszary wodno-błotne znajdujące
się na jej terytorium,
Strony konwencji powinny popierać prace naukowo-
badawcze dotyczące tych obszarów oraz ich fauny i flory
Powinny też podejmować działania w celu powiększenia
liczebności ptactwa wodnego
...
...
Wyboru obszarów wodno-błotnych, które powinny być zamieszczone w
Spisie, należy dokonać na podstawie ich międzynarodowego znaczenia
ekologicznego, botanicznego, zoologicznego, limnologicznego lub
hydrologicznego. W pierwszym rzędzie powinny być do niego włączone
obszary wodno-błotne, które mają międzynarodowe znaczenie jako
środowisko życiowe ptactwa wodnego we wszystkich porach roku.
Każda z Umawiających się Stron ma prawo włączania do Spisu
dodatkowych obszarów wodno-błotnych znajdujących się na jej
terytorium, do rozszerzania granic obszarów wodno-błotnych już
włączonych do Spisu lub, z powodu swych pilnych interesów
narodowych, do skreślenia obszarów wodno-błotnych już
zamieszczonych w Spisie lub do ograniczenia ich.
Każda z Umawiających się Stron bierze pod uwagę swoją
odpowiedzialność międzynarodową za ochronę, utrzymanie oraz
racjonalne użytkowanie zasobów wędrownego ptactwa wodnego, tak
przy dokonywaniu zgłoszeń do Spisu, jak i przy korzystaniu z prawa do
wprowadzania zmian w Spisie, dotyczących obszarów wodno-błotnych
znajdujących się na jej terytorium.
Polskie obszary Ramsar
Polskie obszary Ramsar
Biebrzański Park Narodowy
Wyjątkowym bogactwem odznacza się awifauna. Stwierdzono tu
obecność 235 gatunków
ptaków, w tym 175 lęgowych. Bagna
Biebrzańskie, prócz miejsca gniazdowania, są istotnym szlakiem
wędrówek wielu ptaków z Afryki i Azji do Europy Środkowej i północnej.
Z najciekawszych gatunków można wymienić takie jak: bąk, bączek,
gęś gęgawa, świstun,rożeniec, orzeł przedni, gadożer, cietrzew, żuraw,
batalion, sowa błotna,
Rezerwat Jezioro Karaś
Stwierdzono tu ponad 80 lęgowychgatunków awifauny, z których
można wymienić bąka, bączka, hełmiatkę, podróżniczka,wąsatkę,
rybołowa, bielika, kanię czarną i żurawia. Poza tym w okresie przelotów
zatrzymująsię tu licznie kaczki oraz gęś zbożowa, białoczelna i gęgawa.
Rezerwat Stawy Milickie
Na łącznej powierzchni ok. 5000ha stwierdzono gniazdowanie ok. 200
gatunków ptaków, w tym wielu rzadkich i zagrożonych w 3 skali Europy.
Stawy Milickie leżą na szlaku wędrówek wielu ptaków migrujących –
wiosną ijesienią liczba kaczek i gęsi często przekracza 30000
osobników.
…
…
Rezerwat Słońsk
Rezerwat jest jedną z najbardziej
wartościowych ostoi dla ptaków wodno-błotnych w skali Europy –
stwierdzono tu 128 gatunków ptaków, w tym 108 lęgowych. Pełni
także istotną rolę w czasie ich wędrówek oraz jako zimowisko
(ponad 100000 ptaków) – zimą stwierdzono tu ok. 40000 gęsi
zbożowych oraz 30000-70000 kaczek.
Słowiński Park Narodowy
Park ten jest ostoją dla wielu ptaków wodno-błotnych i
migrujących. Warto zwrócić uwagę na bąka, kanię rudą, sieweczkę
obrożną, rybołowa, puchacza, orlika krzykliwego czy bielika.
…
…
Ważnym działaniem Polski w zakresie realizacji konwencji
było wyznaczenie i opisanie 138 ostoi ptaków w Polsce, w
tym 77 ostoi mających znaczenie europejskie.
Polska prowadzi współprace z krajami sąsiednimi. Z
Niemcami podejmuje starania w celu utworzenia
transgranicznego obszaru chronionego, obejmującego
doliny Odry jako ważnego korytarza dla ptaków
wędrownych
Polska nawiązała współprace, również z Ukrainą mającej na
celu ochronę przygranicznych ekosystemów wodno-
błotnych w Poleskim Parku Narodowym oraz w Ukraińskim
Szackim Parku Narodowym
Międzynarodowy dzień mokradeł
Międzynarodowy dzień mokradeł
W rocznicę uchwalenia Konwencji Ramsarskiej,
czyli 2 lutego obchodzony jest od 1997 roku
Międzynarodowy Dzień Mokradeł
Każdego roku obchodzony jest pod innym hasłem,
które ma zwrócić uwagę na problemy zwiazane z
ochroną mokradeł np.
„ Nie ma mokradeł - nie ma wody” , "Od gór do
morza, mokradła pracują dla nas", "W różnorodności
mokradeł kryje się bogactwo - nie straćmy go! ,
„ Mokradła łączą nas wszystkich”.
…
…
Konwencja Ramsar nabiera coraz większego
znaczenia, z powodu zmniejszającej się ilości wody
słodkiej na Ziemi. Zjawisko zanikania mokradeł bardzo
negatywnie odbija się na gospodarce wodnej całych
regionów i ich bilansie wodnym. Powoduje to nasilenie
niebezpiecznych procesów, takich jak powodzie,
susze, pożary.
Do najważniejszych zagrożeń obszarów omawianych
w Konwencji zalicza się osuszanie i pozyskiwanie
gruntów dla rolnictwa, przeprowadzane często na
dużych obszarach, zagrażające rezerwatom wodno-
błotnym, w wyniku czego zanikają siedliska lęgowe
ptactwa wodnego.
Literatura :
Literatura :
Magdalena Ostaszewska., Stanisław Wrzosek.,
Międzynarodowe Źródła prawa Ochrony Środowiska
http://pl.wikipedia.org/wiki/Konwencja_ramsarska
http://www.wigry.win.pl/kwartalnik/nr9_konw.htm
Poskrobko B., Poskrobko T., Skiba K., Ochrona biosfery.,
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2007.