PRZEKŁADY PISMA
ŚWIĘTEGO.
ICH ZNACZENIE DLA
ROZWOJU JĘZYKA
POLSKIEGO.
POLSKIE PRZEKŁADY
BIBLII
do XVI w. nie było- oprócz
średniowiecznej Biblii królowej Zofii-
tłumaczenia całego Starego
i Nowego Testamentu na język polski,
ok. 1553 roku powstał pierwszy
przekład Nowego Testamentu na język
polski. Sporządził go
Stanisław Murzynowski na podstawie
tekstu greckiego, była to biblia
innowiercza.
BIBLIA LEOPOLITY
(1561)
pierwszy drukowany polski przekład całej
Biblii,
tłumaczony z Wulgaty,
autorem przekładu był ks. Jan Nicz ze Lwowa,
przekład ten uchodzi za niezbyt udany
pod względem językowym:
- pojawia się słownictwo (już wówczas)
przestarzałe, gwarowe, występuje też pewna
zależność od źródeł czeskich,
sobór trydencki nakazał przy tłumaczeniu
Pisma Świętego na języki narodowe trzymać
się ściśle łacińskiego tekstu Wulgaty.
BIBLIA LEOPOLITY
W roku 1561
ukazała się w
oficynie
Szarffenbergerów
katolicki przekład
Pisma Świętego
pod redakcją
księdza Jana
Kasprowicza Nicza
ze Lwowa
( stąd nazwa Biblia
Leopolity).
BIBLIA BRZESKA
(1563)
pierwszy przekład całości Biblii z języków
oryginalnych,
przepięknie wydany przekład protestancki
(kalwini),
przekład obejmował także księgi
deuterokanoniczne- apokryfy znajdujące
się miedzy Starym a Nowym
Testamentem,
jest pierwszą polską Biblią z podaną numeracją
wersetów,
nazwa Biblii pochodzi od miejsca wydania –
Brześć.
BIBLIA BRZESKA
(1563)
inne nazwy Biblii:
- Biblia Radziwiłłowska- od nazwiska fundatora,
- Biblia Pińczowska- od miejsca dokonania
tlumaczenia,
napisana jest piękną XVI-wieczną polszczyzną
o wysokim poziomie artystycznym i
literackim.
język jej jest zwięzły, potoczysty i bogaty
literacko,
przekład kalwiński to wynik pracy zespołowej,
umieszczona na indeksie ksiąg zakazanych
przez kościół katolicki.
BIBLIA BRZESKA
Biblia Brzeska uznana
za jeden z
najpiękniejszych
zabytków języka
polskiego II poł. XVI
w. i za jedno
z arcydzieł
przekładu.
BIBLIA NIEŚWIESKA
(1574)
przekład ariańskiego pastora Szymona
Budnego z języków oryginalnych,
językowo uważana za dużo słabszą od Biblii
Brzeskiej (m.in. zawiera liczne hebraizm i
neologizmy) ,
Budnemu zarzucano sympatie do judaizmu
oraz fałszowanie tekstu (ponieważ usuwał
wszystkie odniesienia do boskości Jezusa,
uważając je za późniejszy
dodatek),
biblia ta jest tłumaczeniem linearnym-
dosłownym, jest to słowo boże pierwszej
szczerości,
BIBLIA NIEŚWIESKA
BIBLIA NIEŚWIESKA-
FRAGMENT
BIBLIA KS. JAKUBA
WUJKA (1599)
za podstawę przekładu służyła Wulgata,
Wujek korzystał z pracy swoich
poprzedników – także przekładów
protestanckich – szczególnie pod
względem językowym,
zachował stare wyrażenia i dawną
terminologię religijną,
język przekładu Wujka cechuje prostota,
a jednocześnie poważny,
wręcz namaszczony styl.
BIBLIA KS. JAKUBA
WUJKA
Biblia ta to Księgi Starego i
Nowego Testamentu
Wg łacińskiego przekładu
starego, w kościele
powszechnym przyjętego, na
polski język z znowu z pilnością
przełożone,z dokładaniem tekstu
żydowskiego i greckiego,do obrony
wiary świętej i
powszechnej przeciw kacerztwóm
tych czasów .
wydane w Krakowie w Drukarni
Łazarzowej, Roku Pańskiego,
BIBLIA WUJKA
tekst przekładu oddawał dobrze wiele
odcieni znaczeniowych oryginału,
uwzględnionych także w Wulgacie
przez św. Hieronima,
przykładem tej staranności może być np.
użycie w tłumaczeniu Księgi Rodzaju
słów:
mąż mężyna dla oddania
łacińskiego `vir` `virgo`.
Ks. Jakub Wujek był narażony na krytykę
z powodu używania neologizmów.
BIBLIA WUJKA
Najsłynniejszy przekład biblii
na język polski, czyli Biblia
Wujka
jest w rzeczywistości
„Biblią niby Wujka”, ponieważ
jezuiccy cenzorzy dokonali
bardzo daleko idących zmian w
tekście.
przekład stosowany
do1960roku
( aż do ukazania się Biblii
Tysiąclecia)
BIBLIA GDAŃSKA
(1632)
przekład zlecony przez zbory luterańskie
Danielowi Mikołajewskiemu,
tłumaczona w latach 1604-1632 z języków
oryginalnych,
obejmuje także księgi deuterokanoniczne
(zwane przez protestantów apokryfami
Starego Testamentu),
niezwykle wierny językowi oryginałów ,
jest chyba najlepszą polskojęzyczną
ilustracją zastosowania w tłumaczeniu
Biblii podejścia filologicznego ,
BIBLIA GDAŃSKA
(1632)
przekład ten był nacechowany w pewnym
stopniu wpływem Biblii Wujka,
wydanie oryginalne zawierało również
przekład apokryfów, pieśni, objaśnienia,
wykładnię wiary chrześcijańskiej,
Biblia Gdańska pozostawała głównym
przekładem używanym przez polskich
ewangelików i
ewangelicznych chrześcijan do roku 1975,
to jest do wydania Biblii
Warszawskiej.
BIBLIA GDAŃSKA
BibliaGdańska to
księgi Starego i
Nowego przymierza
z żydowskiego i
greckiego języka
na poslki
pilnie i wiernie
przetłumaczony
w Gdańsku.
PRZEKŁAD PSAŁTERZA
WALENTEGO WRÓBLA
(1539)
sporządzony dla Katarzyny Górkowej z
Szamotuł,
krążył początkowo w odpisach
rękopiśmiennych,
wydany pośmiertnie przez A. Glabera pt.
„Żołtarz Dawidów” na rzecz polską wyłożoną,
pierwszy polski przekład nowożytny,
pisany prozą na podstawie wulgaty,
zachowuje układ i rytmikę wersetów biblijnych,
odznacza się dbałością o polską składnię ,
realność przedstawianych sytuacji.
PSAŁTERZ JANA
KOCHANOWSKIEGO
(1579)
dzieło ukazało się w czarnoleskim okresie
życia poety,
psałterz nie jest dokładnym tłumaczeniem
Psałterza w Starym Testamencie,
ale jego parafrazą, dostosowaną do
polskiej obyczajowości i warunków,
język zastosowany przez Kochanowskiego
sprawia, że ma ono charakter bardzo polski,
to zbiór liryków religijnych, filozoficznych
i patriotycznych utrzymanych w
duchu renesansowego humanizmu.
PSAŁTERZ JANA
KOCHANOWSKIEGO
MARCIN
CZECHOWIC (1577)
tłumaczenie Czechowica powstało także
pod prolektoriatem Mikołaja
Radziwiłła Czarnego,
Nowy Testament wydany został w 1577r.
w Rakowie,
tłumaczenie ariańskie,
Nowy Testament był bardzo poczytny
i wielokrotnie był
wznawiany,
potem jednak uznano go za
niebezpieczny i spalono.
BIBLIOGRAFIA
Klemensiewicz Zenon, Historia języka polskiego t. II, Wrocław,
Warszawa, PWN, 1980, ISBN 8301009969, s.222
Walczak Bogdan, Zarys dziejów języka polskiego, Wrocław,
Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego,1999, ISBN
8322918674
Dąbrowska Anna, Język polski, Wrocław, Wydawnictwo
Dolnośląskie, ISBN 83-7384-063-X, s. 185-192
Literatura polska, t.I: A-M, Warszawa, PWN, ISBN 83-01-05368-
2, s. 72-73
Michałowska Teresa, Słownik literatury staropolskiej <
średniowiecze, renesans, barok> , Wrocław, Warszawa, Kraków,
Ossolineum,1990, ISBN 83-04-04426-9, s. 108-112
Encyklopedia języka polskiego pod red. Urbańczyka, Wrocław-
Warszawa- Kraków, Ossolineum, 1991, ISBN 83-04-029-94-4, s.
31