

To proces wewnętrzny, bądź zewnętrzny
nabywany w trakcie rozwoju dziecka,
ucznia – człowieka, który musi mieć
określony cel.



Oparty jest o system podstawowych
potrzeb i wartości, które determinują
kierunek dążeń człowieka.



To tendencja wewnętrzna człowieka do
podejmowania działania.



Cechą tej motywacji jest ciekawość,
przyjemność, satysfakcja, talent,
wytrwałość.



To działanie podejmowane na wskutek
czynników zewnętrznych takich jak: siła
otoczenia, oddziaływania ludzi, zależności.



To ogół bodźców (wewnętrznych – cech
człowieka i zewnętrznych- otoczenia, wpływ
środowisk, rodziny) powodujących
gotowość do uczenia się. W motywacji
szkolnej bodźce wewnętrzne i zewnętrzne
mogą u ucznia wywołać 2 typy zachowań.

Typ 1



Dążenie motyw cel
pobudza ucznia do działania.

Typ 2



Unikanie motyw brak celu

apatia, wycofanie, brak chęci do pracy,

brak kierunku zmian.



Motywy zewnętrzne – czyli- osobowość
nauczyciela, ocena, sytuacja rodzinna,
sytuacja szkolna, grupa rówieśnicza.



Motywy wewnętrzne – czyli- cechy
charakteru, ambicja, zainteresowania, cel
życiowy, wykorzystanie wiedzy w praktyce.



Są to określenia bodźców, ludzi,

którzy ukierunkowują
dzieci do działania.



Motywatorem dla dziecka może być rodzic,
nauczyciel, lider, przewodnik, koordynator,
inspirator czyli osoba, która określa
cel(zachęca , jest przyjazna, kreatywna,
ciekawa), oraz obiekt i sposób dotarcia do
niego, stwarza warunki i sytuacje poprzez,
które dziecko podejmuje działania.



Pozwala dziecku- pomimo porażek
próbować kolejny raz np. zawiązać buty czy
nauczyć się wiersza. Jest motorem do
wszelkiego rozwoju i działania.



Chęć bycia lepszym,



Zainteresowania,



Miły, życzliwy, kreatywny, ciekawy nauczyciel,



Zachęty, pochwały nauczycieli,



Zachęty i pochwały rodziców,



ciekawie prowadzone lekcje, różnorodność
metod pracy,



Chęć zdobycia wiedzy,



Możliwość zdobycia dobrej oceny,



brak zainteresowania ze strony rodziców,



brak pomocy, wsparcia ze strony nauczyciela,



mało wymagający nauczyciele,(apatyczny,
wycofany)



brak zachęty ze strony nauczyciela,



trudny materiał,



nudne lekcje,



lęk przez ocenianiem, przez słabą ocena,



niesprawiedliwe ocenianie, brak jasnych
kryteriów,



zdolni uczniowie,



klasa bez problemów wychowawczych,



uczniowie ciekawi wiedzy,



dobra współpraca z rodzicami i uczniami,



dobrze wyposażona pracownia,



wynagrodzenie,



trudna wychowawczo klasa, wiele
problemów,



uczniowie z dysfunkcjami,



wypalenie zawodowe



wynagrodzenie



kształcenie ustawiczne



Uaktywnienie pozytywnych emocji

(

Angażowanie w

działania manualne, pozwalanie na wypowiadanie się,
wyrażanie słowem, co czują lub w skupieniu, ciszy)



Łączenie talentu i wytrwałości,



W pracy z dzieckiem uruchamianie naturalnych motywów
uczenia się poprzez rozbudzanie ciekawości poznawczej,



Włączanie dzieci w różne formy pracy np. praca z
komputerem,



Atrakcyjne formy zapoznawania dzieci nowym materiałem (
poprzez zabawy tematyczne),



Spotkania z różnymi ciekawymi ludźmi,



Wizualizacja, np. bajka, praca twórcza z dziećmi



Stosowanie pochwał, nagród,



Skłanianie do osobistego angażowania się w
naukę



Pozwalanie na własny wybór metody nauki



Uczeń musi zobaczyć własne potrzeby i
zainteresowania w procesie uczenia



Każdy uczeń powinien mieć własny poziom
trudności wykonywania zadań, działań, prac,



Nawiązanie dobrych więzi z bliskimi osobami
( współpraca z rodzicami)



wspieranie i wspomaganie w nauce



Stosowanie pochwał, nagród,

1. Od uczniów/ dzieci , którymi kierujesz, których wychowujesz oczekuj

tego, co najlepsze.

2. Zauważaj potrzeby drugiego człowieka.

3. Wysoko ustawiaj poprzeczkę doskonałości lub dostosowuj do

indywidualnych możliwości każdego dziecka.

4. Stwarzaj środowisko, w którym niepowodzenie nie oznacza przegranej.

5. Jeśli, ktoś zdąża tam gdzie ty, dołącz do niego.

6. Wykorzystuj pozytywne wzorce, by zachęcić do sukcesu.

7. Okazuj uznanie i chwal najmniejsze osiągnięcia.

8. uwzględniaj potrzebę współzawodnictwa wykorzystując w sposób

umiarkowany.

9. Nagradzaj za współpracę.



Powiąż wiedzę naukową z naturalnymi
zjawiskami przyrodniczymi,



Odwołuj się do rzeczy, które mają dla
dziecka znaczenie,



Wzbogacaj doświadczenia dziecka,



Rozbudzaj jego zainteresowania,



Nagradzaj za współpracę,



Zachęcaj do sukcesu,

Od najmłodszych lat rozwijaj naturalną ciekawość dziecka,

wzbudzaj jego motywację do poznawania nowych rzeczy, do nauki
poprzez:



systematyczne wyprawy do księgarni – niech dziecko samo
wybierze sobie jakąś książeczkę czy czasopismo



organizowanie wycieczek do muzeów, na wystawy, oglądanie z
dzieckiem ciekawych programów w TV i rozmawianie o nich!



rozwiązywanie krzyżówek, zagadek, zabaw logicznych itp.



wykorzystywanie codziennych czynności i zdarzeń do ćwiczenia
różnych umiejętności np., liczenia, logicznego myślenia itd.



dawanie przykładu własnym zachowaniem – spędzając wolny czas
czytając prasę, książki, oglądając programy popularnonaukowe
itp.



dawaj dziecku do zrozumienia, że nauka jest ważna – nie mów, że
to strata czasu, nie zwalniaj z udziału w lekcjach z błahych
powodów,



wykazuj zainteresowanie karierą szkolną dziecka i wspieraj je w
niej,



interesuj się tym, co wydarzyło się w szkole, rozmawiaj o tym,
czego dziecko się nauczyło,



wdrażaj dziecko do systematyczności, naucz dobrej organizacji
pracy (odrabianie lekcji o tej samej porze, ale nie bezpośrednio
przed lub po szkole) i zadbaj o odpowiednie miejsce do nauki
(stały kącik do pracy),



pomagaj dziecku w odrabianiu lekcji i pokonywaniu trudności –
nie oznacza to jednak, że masz wykonać zdanie za dziecko! Pomóż
mu zrozumieć polecenie, zaplanujcie poszczególne etapy
niezbędne do wykonania zadania, w razie potrzeby udziel
wskazówek.



unikaj atmosfery napięcia, nie okazuj ciągłego niezadowolenia,
lecz szukaj mocnych stron swojego dziecka i udzielaj mu
wsparcia.



stosuj pochwały zamiast mówić „z ciebie to już nic nie będzie”.
Chwal – za osiągnięcia, lecz także za włożony wysiłek.



nie porównuj dziecka do rodzeństwa, kolegów, lecz do
poprzedniego jego poziomu i umiejętności – uświadamiasz mu
w ten sposób jego postępy i motywujesz do dalszej pracy,



w przypadku zniechęcenia dziecka lub doświadczenia przez
nie porażki – nie zaprzeczaj jego uczuciom mówiąc, że nic się
nie stało, lecz nazwij jego uczucia (np. widzę, że: jest ci bardzo
smutno z tego powodu, że jesteś rozczarowany, że zadanie to
sprawia ci trudność), zachęć je do wymyślenia, jak można
rozwiązać dany problem, zaproponuj własne pomysły i
wspólnie zdecydujcie, które pomysły wydają się możliwe do
zrealizowania.

23



Uczyć się, aby wiedzieć  czyli zdobywać wiedzę z

zakresu kultury ogólnej, by rozumieć otaczający świat i

czerpać z niego radość.



Uczyć się, aby działać  czyli zdobywać kompetencje

do wykonania przyszłej pracy, na które składają się

m.in. kwalifikacje zawodowe, postawy społeczne,

umiejętność pracy w zespole, zdolność podejmowania

ryzyka.



Uczyć się, aby żyć wspólnie  największe wyzwanie

współczesnej edukacji  uczyć się, by zdobywać

umiejętności angażowania się we wszystkie wspólne

działania, rozumienia drugiego człowieka i dostrzegania

współzależności.



Uczyć się, aby być  czyli zdobywać umiejętności

samodzielnego i krytycznego myślenia, zdobywać

zdolność do niezależnych sądów i umiejętność

decydowanie o słuszności podejmowanych działań

poprzez kształtowanie wyobraźni i kreatywności.



Brophy. J – „Motywowanie uczniów do
nauki”



Buchner. Ch- „ Sukces w szkole jest
możliwy”



Hamer.H – „ Do efektywności nauczania”



Harmin. M – „Duch klasy”. Jak motywować
uczniów do nauki?



Mc Ginnisa. A – „Sztuka motywacji”