Dźwięk -
wrażenie słuchowe,
spowodowane falą
akustyczną rozchodzącą
się w ośrodku
sprężystym (ciele
stałym, cieczy, gazie). 

Dźwięki dzielimy na
dźwięki słyszalne dla
człowieka, ultradźwięki i
infradźwięki.

Częstotliwości fal, które są słyszalne dla
człowieka, zawarte są w paśmie między
wartościami granicznymi od ok. 16 Hz do ok.
20 kHz.
Ultradźwięki i infradźwięki rozchodzą się w
ośrodku w postaci drgań akustycznych
niesłyszalnych dla człowieka.
Infradźwięki to drgania akustyczne o
częstotliwości poniżej 16Hz.
Ultradźwięki to drgania akustyczne o
częstotliwości powyżej 20 kHz.

Hałas – dźwięki zazwyczaj o
nadmiernym natężeniu (zbyt głośne) w danym
miejscu i czasie, odbierane jako: "bezcelowe,
następnie uciążliwe, przykre, dokuczliwe, wreszcie
szkodliwe”.

Reakcja na hałas w dużym
stopniu zdeterminowana
jest nastawieniem
psychicznym. Na ochronę
przed hałasem organizm
zużywa ogromne ilości
energii. Do hałasu nie
można się przyzwyczaić.

natężenie hałasu

reakcja organizmu

ok. 70 dB

niekorzystne zmiany

wegetatywne w organizmie

powyżej 75 dB

•rozmaite uszkodzenia organiczne

i choroby, m.in.nadciśnienie

tętnicze,

•zaburzenia pracy żołądka,

•wzrost wydzielania adrenaliny,

•wrzody żołądka,

•przyspieszenie procesu starzenia

od 90 dB

osłabienie i ubytek słuchu

od 120 dB

niebezpieczeństwo mechaniczne

uszkodzenia słuchu

130 dB

granica bólu

W starożytnych Chinach hałas stosowany był jako wyjątkowo
ciężka tortura. "Kto obraża Najwyższego, nie będzie powieszony,
lecz fleciści, dobosze i heroldzi będą wokół niego czynić hałas
dniem i nocą, póki nie padnie martwy, albowiem to jest właśnie
najcięższa kaźń”

Dominujący wpływ na klimat akustyczny środowiska
przyrodniczego mają hałasy komunikacyjne. Są
one głównym źródłem hałasu i wibracji. Natężenie
hałasu zależy od umiejscowienia obiektów
komunikacyjnych (np. lotniska, dworce, autostrady).

Autostrada A14

Lotnisko we Frankfurcie n.
Menem

Innym źródłem hałasu są np. obiekty
przemysłowe, fabryki, maszyny
budowlane i drogowe, obiekty
sportowe i rozrywkowe (np. podczas
koncertów, meczy)

Ekran akustyczny lub dźwiękochłonny jest to
naturalna lub sztuczna przeszkoda, ustawiona na
drodze między źródłem hałasu a punktem obserwacji,
za przeszkodą powstaje obszar o zmniejszonym
natężeniu dźwięku zwany cieniem akustycznym.

Drogowe ekrany akustyczne wykonuje się z
przezroczystych lub półprzezroczystych płyt
szklanych, głównie z poliwęglanu lub szkła
akrylowego (ich działanie polega zwykle na
odbijaniu fali dźwiękowej) oraz z materiałów
odbijająco – pochłaniających.

Buduje się również tzw. ekrany zielone, a więc
nasypy ziemne obsadzone roślinnością, a także
ekrany z innych materiałów np. betonu.

Prawie wszystkie rodzaje
pociągów oraz linii
tramwajowych wytwarzają
drgania przenoszone
przez grunt. W przypadku
bliskiej odległości linii
kolejowej, metra czy
torowisk tramwajowych
od budynków najlepszym
sposobem jest
wibroizolacja u źródła
drgań tj. w torowiskach

.

Mapa akustyczna to dokument
w postaci mapy, pokazujący
klimat akustyczny danego
terenu, opracowany na
podstawie
pomiarów hałasu drogowego,
tramwajowego, kolejowego,
lotniczego i przemysłowego,
sporządzony w celu całościowej
oceny narażenia na hałas
pochodzący z różnych źródeł na
danym obszarze lub w celu
sporządzania ogólnych prognoz
dla danego obszaru. Mapa
wskazuje tereny o
zróżnicowanym poziomie hałasu,
określa również obszary ciszy i
spokoju.

Mapa akustyczna
Krakowa

• Usytuowanie punktów komunikacyjnych

na przedmieściach

• Usytuowanie stref przemysłowych poza

miastami

• Ograniczanie lotów samolotowych w nocy
• Ograniczanie ruchu samochodowego w

centrach miast

• Rozsądne tworzenie infrastruktury

komunikacyjnej w sposób nie zagrażający

środowisku naturalnemu

• Prowadzi do ubytków słuchu
• Powoduje nerwicę, stres i depresję
• Rozprasza uwagę i pogarsza koncentrację
• Zaburza widzenie

• U dzieci może powodować jąkanie się a

nawet padaczkę

• Przyspiesza proces starzenia się
• Powoduje bóle głowy, trudności z

zasypianiem i utrudnia wypoczynek

Kobiety są odporniejsze na hałas niż

mężczyźni.

a) utratę przez środowisko naturalne istotnej

wartości, jaką jest cisza;

b) zmniejszenie (lub utratę) wartości terenów

rekreacyjnych lub leczniczych;

c) zmianę zachowań ptaków i innych zwierząt

(stany lękowe, zmiana siedlisk, zmniejszenie
liczby składanych jaj, spadek mleczności
zwierząt i inne). 

Poziom natężenia dźwięku
logarytmiczna miara natężenia dźwięku w stosunku do
pewnej umownie przyjętej wartości odniesienia,
wyrażana w decybelach. Wielkość ta wyznaczana jest ze
wzoru:

gdzie:
•L – poziom natężenia dźwięku
•I – natężenie dźwięku
•I

0

 – wartość odniesienia, wynosząca 10

–12

 W/m

2

• 10 dB – szelest liści przy łagodnym wietrze

• 20 dB – szept

• 40 dB – szmery w domu

• 50 dB – szum w biurach

• 60 dB – odkurzacz

• 70 dB – wnętrze głośnej restauracji, darcie papieru,

wnętrze auta

• 80 dB – głośna muzyka w pomieszczeniach, trąbienie,

• 90 dB - ruch uliczny

• 100 dB – motocykl bez tłumika

• 110 dB - piła łańcuchowa

• 120 dB – wirnik helikoptera w odległości 5 metrów

• 160 dB – eksplozja petardy

• 190 dB – start statku kosmicznego

• 220 dB – eksplozja bomby atomowej

Hałas i drgania występują w
środowisku również jako zjawisko
naturalne. Powodują go np:

• Burze

• Tsunami

• Trzęsienia ziemi

• Wybuch wulkanu

• Wodospady

Wybuch wulkanu Krakatau w Indonezji

wytworzył dźwięk 300 - 350 dB (huk był

słyszalny z odległości 3200 kilometrów) –

prawdopodobnie najgłośniejszy w historii

wyemitowany dźwięk na świecie.

www.wikipedia.org
www.metalesa.es
www.studente.pl
www.wibroakustyka.com.pl
www.gazeta.pl
www.muratorplus.pl

Wykonali:

• Paweł Bibuła
• Marcin Guzik
• Janusz Grochowski