Pierwsza pomoc
w sytuacjach szczególnych
• działanie niskich i wysokich te,mperatur
• hipotermia
• oparzenia
Hipotermia
Hipotermia
Obniżenie głębokiej temp. ciała poniżej 35°C
• H. pierwotna - wynikająca z działania
zimna na organizm.
• H. wtórna - u osób obciążonych
schorzeniem ogólnoustrojowym
upośledzającym mechanizmy
termoregulacyjne
Hipotermia – kiedy?
• Przysypanie przez lawinę
• Utonięcia
(32x większe przewodzenie)
• Zaburzenia świadomości w zimnym
otoczeniu (alkohol)
• Po ciężkim urazie,
długiej operacji
(66%)
• Schładzanie rozległego oparzenia
• Szczególnie osoby starsze i dzieci, z
niedoborami energetycznymi
Hipotermia łagodna ( I°)
35-32 °C
• przytomny, w logicznym kontakcie
• Tachykardia, tachypnoe
• skurcz naczyń krwionośnych
• zmniejszone pocenie się
• dreszcze
• zwiększona częstość oddechów
• wzmożona diureza
zmiana farmakokinetyki leków !
Hipotermia umiarkowana
( II°)
32-28°C
• splątanie, senność, niepamięć
• wygórowanie odruchów, poszerzenie źrenic
• brak termogenezy drżeniowej
• postępujący spadek oporu obwodowego
• migotanie przedsionków, fala J (Osborn) w ekg
• stopniowo postępujące zwolnienie akcji serca i
oddechu
• zwiększenie diurezy
przy 28°C nieaktywna insulina !
przy 30°C nieskuteczna defibrylacja !
Hipotermia ciężka ( III°)
28-24°C
• nieprzytomny, zwykle oddycha
• zniesienie głęb. odruchów ścięgnistych i reakcji
źrenic na swiatło
• brak termogenezy drżeniowej
• rozszerzone naczynia obwodowe, niskie
ciśnienie tętnicze krwi (wstrząs)
• często obserwowane migotanie przedsionków
z wolną akcją komór.
• zwolnienie czynności bioelektrycznej mózgu
Hipotermia krytyczna
( IV°)
<24°C
• zatrzymanie oddechu i krążenia
• brak aktywności elektrycznej mózgu <20°C
• samoistnie występujące migotanie komór
lub asystolia
Hipotermia
Chroni CSN:
• zatrzymanie krążenia nawet ponad godzinne
przy temperaturze < 20°C bez ujemnych
następstw neurologicznych po ogrzaniu
• Nie wolno stwierdzić zgonu
aż temperatura ciała nie wzrośnie >30°C,
i mimo to nadal brak reakcji na zabiegi
ożywiające
Przywrócenie życia nawet przy spadku do 17 st C
Pomiar temperatury
wewnętrznej
na błonie bębenkowej
zalety ; prostota i szybka metody
wady ; zafałszowanie wyników pomiaru przy:
- niskiej temperaturze otoczenia
- śnieg w przew. słuchowym zewnętrznym
- zatrzymaniu krążenia
wewnątrzprzełykowy
„Złoty standard”
• możliwy do wykorzystania w szpitalu
Pomiar temperatury
wewnętrznej
ogrzewanie chorego
bierne
- przytomni w łagodnej hipotermii
• Ciepłe pomieszczenie.
• Ciepłe, suche ubranie.
• Ciepły koc.
• „Folia życia”
czynne zewnętrzne
• ogrzewanie okolic nad przebiegiem
dużych naczyń (pachy, pachwiny) 45-
46°C
• koce termiczne.
ogrzewanie chorego
czynne zewnętrzne
• Ciepły, wilgotny tlen. 42 - 46°C.
• Ciepłe płyny iv. 43°C.
• Płukanie jam ciała ciepłym płynem.
• Zewnętrzne ogrzewanie krwi.
• Krążenie pozaustrojowe
ogrzewanie chorego
Postępowanie
z pacjentem w hipotermii
• Sprawdzaj oddech i puls przez 30 - 45 sek
• Ściągnij wilgotne ubranie
• Chroń przed utratą ciepła
• Ułóż w pozycji horyzontalnej
• Unikaj gwałtownych ruchów
• Monitoruj EKG, temperaturę wnętrza ciała
Postępowanie w
zatrzymaniu krążenia
• Rozpocznij resuscytację
• Określ mechanizm zatrzymania krążenia
• Jeżeli migotanie komór/częstoskurcz komorowy
bez tętna defibryluj ( 200 J, 200 J, 360 J )
• Intubacja
• Wentyluj ciepłym, wilgotnym tlenem
• Uzyskaj dostęp dożylny
• Podawaj ciepłe płyny
• Sprawdź temperaturę wnętrza ciała
Postępuj zależnie od
oznaczonej temperatury
wnętrza ciała
• Temperatura < 28°C
(Hipotermia III ° i IV °)
• Prowadź resuscytację
• Nie podawaj leków
• Nie defibryluj
• Ogrzewaj pacjenta
• Transportuj do szpitala
• Temperatura > 28°C
(Hipotermia I ° i II °)
• Prowadź resuscytację
• Podawaj leki i
defibryluj zgodnie ze
standardem ALS
(dłuższe przerwy
pomiędzy kolejnymi
dawkami leków).
OPARZENIA
OPARZENIA
uszkodzenie
najcześciej skóry
w wyniku działania
najcześciej wysokiej temperatury
OCENA OPARZENIA
•
rozległość
•
stopień
ROZLEGŁOŚĆ
reguła „9”
ROZLEGŁOŚĆ
reguła
dłoni
Rozległość
dzieci
STOPIEŃ
I
II
III
I
II
II
II
III
II / III
II / III
OPARZENIE
DRÓG ODDECHWYCH
• termiczne uszkodzenie
dróg oddechowych -
obrzęk śluzówek
U D U S Z E N I E
• inhalacja tlenku węgla
i innymi substancji
Z A T R U C I E
OPARZENIA
dróg oddechowych
•„wyciągnięty” z pożaru
• nieprzytomny, zaburzenia
świadomości
• trudności w oddychaniu,
duszność, ból w „piersiach”
• kaszle
• „głośno oddycha” (stridor)
• ma „chrypkę)
• parzona twarz, śluzówki
• spalone włosy w nosie
• odksztusza ślinę z sadzą
INTUBACJA
OPARZENIA
ELEKTRYCZNE
RESUSCYTACJA
KRĄŻENIOWA
OPARZENIA
ELEKTRYCZNE
OPARZENIA
ELEKTRYCZNE
OPARZENIA
ELEKTRYCZNE
OPARZENIA
ELEKTRYCZNE
OPARZENIA
CHEMICZNE
Skóra
oparzenia kwasem, zasadą, inną substancją
PŁUKAĆ...
substancje stałe, proszki
USUNĄĆ I PŁUKAĆ
OPARZENIA
CHEMICZNE
wypicie
substancji „żrącej”
przypadkowe
zamierzone, w celach samobójczych
OPARZENIA OKA
widoczne usunąć i ...
PŁUKAĆ...
OPARZENIA - postępowanie
Zabezpieczenie miejsca wypadku
OPARZENIA TERMICZNE
POSTĘPOWANIE
• schłodzić zimną wodą
oparzoną powierzchnię
• suchy, jałowy opatrunek
(ew. Argosulfan)
• środki p/bólowe
OPARZENIA
kogo do szpitala ?
• dotyczą głowy, dłoni, stóp, błon śluzowych
• „okrężne”, nad stawami
• układ pokarmowy, narządy wzroku i organy płciowe
• niezależnie od obszaru - III i IV stopień
• II stopień, ale przekracza 10% powierzchni ciała
• każde powstałe w wyniku porażenia prądem
• chemiczne
• dróg oddechowych
Leczenie oparzenia
•
usunięcie z obszaru działania źródła oparzenia,
usunięcie palącego się ubrania
•
wstępne schłodzenie miejsc oparzonych
•
w przypadku istnienia innych obrażeń – konieczne
ich zaopatrzenie
•
w przypadkach podejrzenia uszkodzenia dróg
oddechowych – wczesna intubacja
•
płynoterapia (reguła Parkland)
4ml/kg.wc/% oparzenia, 50 % w ciągu 8 h, 50% w ciągu
16 h
+ NaHCO3 – 50 ml/ 1000 ml płynów – pod kontrolą
gazometrii,
•
antybiotykoterapia
•
chirurgiczne opracowanie ran oparzeniowych
•
profilaktyka przeciwtężcowa
Leczenie cd.
• sonda do żołądka u chorych z oparzeniami > 20% -
objawy niedrożności
• blokery H2
• leki przeciwbólowe
• przetoczenia białka (albuminy, osocze od 2 – 3 doby)
• Nacięcia oparzeń okrężnych
• ew. wczesne nekrektomie z pokryciem ubytków
• w uzasadnionych przypadkach konieczność żywienia
pozajelitowego
• kontrola diurezy (30 – 50 ml/h), tętna i RR
•