Sieci Bezprzewodowe

Styk S/T

unkt – punkt

)



Protokół warstwy 1 BRI określony jest w zaleceniu

ITU-T I.430, które definiuje komunikację ISDN

pomiędzy wyposażeniami TE i NT poprzez styk

S/T. Dostęp podstawowy może wykorzystywać

konfigurację punkt-punkt lub punkt-wielopunkt.

0 - 1000m

R=100



R=100



R=100



R=100



Styk S/T

unkt –

wielopunkt)

Krótka szyna pasywna

0 - 100 ; 200m

R=100 

1 2 3 . . . . . 7 8

0 - 10m

Styk S/T

unkt –

wielopunkt)

Długa szyna pasywna

0 - 500m

R=100 

1 2 . . . . . . 8

0 - 10m

0 - 50m

Warstwa fizyczna

styku S i



Złącze wykorzystywane dla BRI stanowi ośmio

pinowa miniaturowa wtyczka typu jack (RJ-45)

bazująca na standardzie ISO 8877



Schemat kodowania wykorzystywany w BRI na

stykach S i T nazywany jest zmodyfikowanym

kodem AMI (Alternate Mark Inversion)



Każde wystąpienie zera wywołuje zmianę

polaryzacji w kierunku odwrotnym do

występującej ostatnio. Mechanizm ten

zabezpiecza przed wystąpieniem składowej stałej.

Warstwa fizyczna

styku S i



Binarne 0 jest reprezentowane przez sygnał o

napięciu około 750 mV, który występuje kolejno w

polaryzacji dodatniej i ujemnej; binarną 1

reprezentuje brak napięcia

Znaczenie

poszczególnych

bitów

w ramce styku S i T



F - Flaga rozpoczynająca każdą ramkę. Bit ten ma

wartość logiczną 0 i zawsze dodatnią polaryzację, co

w połączeniu ze złamaniem kodu umożliwia

rozpoznawanie początku ramki.



L - Bity te służą do kasowania składowej stałej, która

może pojawić się w przypadku nieparzystej ilości zer

występujących w transmitowanej informacji.

W przypadku ramki TE bity L (których jest więcej niż

w ramce NT) zapewniają również stałą, ujemną

polaryzację symboli kanału D i pierwszego symbolu

w każdym kanale B.

Znaczenie

poszczególnych

bitów

w ramce styku S i T



B1 (2) - Bity przenoszące informacje pierwszego

(drugiego) kanału B.



D - Bity przenoszące informację transmitowaną

kanałem D.



E - Bity echa kanału D. Występują tylko w ramce

NT i retransmitują bity D transmitowane ramką

TE. Retransmisja jego zawartości służy jedynie

umożliwieniu monitorowania zajętości kanału D

przez wszystkie terminale współpracujące z daną

linią oraz wykrywaniu ewentualnych kolizji.

Znaczenie

poszczególnych

bitów

w ramce styku S i T



A - Bit sygnalizacji przejścia w stan aktywny

urządzenia NT. Występuje tylko w ramce NT i jest

wykorzystywany w czasie aktywacji połączenia na

styku S i T.



FA - Dodatkowy bit synchronizacji ramki. Jego wartość

logiczna powinna być zawsze równa zero. Początkowo

bit ten został wprowadzony dla kasowania składowej

stałej w ramce NT. W obecnych systemach

wykorzystujących strukturę multiramki jest używany

(tylko w ramce TE) do przenoszenia informacji kanału

utrzymaniowego oznaczanego symbolem Q.

Znaczenie

poszczególnych

bitów

w ramce styku S i T



N - Bit posiadający wartość logiczną będącą

negacją bitu FA. Standardowo powinien mieć więc

zawsze wartość 1, ale w związku z

wprowadzanymi rozszerzeniami jego stan może

być różny, zawsze jednak przeciwny do FA.

Występuje tylko w ramce NT.



S1 (S2) – Pierwszy (drugi) z bitów

zarezerwowanych dla celów przenoszenia

informacji utrzymaniowej na styku S i T.

Występuje tylko w ramce NT.

Retransmisja kanału D w

kanale E



Dołączenie wielu urządzeń do styku S/T wymaga

rozwiązania problemu wielodostępu do wspólnego

kanału



Dotyczy to jedynie kanału D (B poprzedza

wymiana sygnalizacji abonent/centrala)

Struktura ramki HDLC



F flaga -1 bajt, wyróżniona sekwencja 01111110



A adres stacji –1 bajt



C pole sterujące – 1 albo 2 bajty, bit dialogu, 5ty bit

Poll/Final P/F



I pole informacyjne (dane, zmienna ilość bajtów, od 0)



FCS sekwencja kontroli ramki, CRC-16 lub CRC-32, (2

albo 4 bajty)

wstawianie bitów: 0 po każdych 5 jedynkach (11111)

1111111 – break

11111111 – kanał wolny

Struktura ramki HDLC



Pole FCS (Frame Check Sequence)

stanowi sekwencję kontrolną. Dla

ISDN jest ona obliczana jako reszta z

dzielenia przez wielomian generujący

kodu cyklicznego o postaci:

+ x

+ 1

Ramki nadzorcze S

polecenia (commands) i odpowiedzi

(responses)



typ 0, ramka ACK, Receiver Ready, RR



typ 1, ramka NAK, Reject, REJ, żąda od nadajnika

retransmisji wszystkich ramek poczynając od

ramki N(R), (go-back-N retransmission)



typ 2, ramka ACK, Receiver Not Ready, RNR,

żąda od nadajnika zaprzestania nadawania



typ 3, Selective Reject, SREJ, żąda retransmisji

wskazanej ramki

Ramki nienumerowane U

polecenia



SNRM – Set Normal Response Mode



SARM – Set Asynchronous Response Mode



SABM – Set Asynchronous Balanced Mode



DIC – DisconnectS



SNRME – Set Normal Response Mode Extended



SABME – Set Asynchronous Balanced Mode Extended



SI – Set Initialization Mode



UP – Unnumbered Poll



UI – Unnumbered Information



XI – Exchange IdentificationD



RSET – Reset



TEST - Test

Ramki nienumerowane U

odpowiedzi



UA – UnnumberedAcknowledgement



DM – DisconnectedMode



RIM – RequestInitializationMode



RD – Request Disconnect



UI – Unnumbered Information



XID – Exchange Identification



FRMR – Frame Rejct



TEST – Test

Nawiązanie i rozłączanie

połączenia

(tryb NRM)



stacja pierwotna A poleceniem SNRM

nawiązuje połączenie w trybie NRM,



stacja wtórna B odpowiedzią UA

potwierdza nawiązanie połączenia w

trybie NRM,



faza przesyłania danych w trybie

NRM,



stacja pierwotna A poleceniem DISC

rozłącza połączenie w trybie NRM,



stacja B odpowiedzią UA potwierdza

rozłączenie połączenia.

Przesyłanie danych w trybie

NRM

(retransmisja ramek)



ramka I1 przychodzi do stacji B

uszkodzona,



stacja B wysyła ramkę REJ do

stacji A, żądając retransmisji

ramek, zaczynając od ramki I1,



stacja A ponownie wysyła ramki

I1, I2

i I3 do stacji B po błędzie

Przesyłanie danych w trybie

NRM

(selektywna retransmisja ramek)



ramka I1 przychodzi do stacji B

uszkodzona,



stacja B wysyła ramkę SREJ do

stacji A, żądając selektywnej

retransmisji ramki I1,



stacja A ponownie wysyła ramkę I1,

a następnie nowe ramki I3 i I4, do

stacji B.

Protokół transmisji danych

kanału D warstwy przęsła LAP

Zadania protokołu przęsła :



ramkowanie - określa sygnał początku i końca

transmisji (ramka) oraz granice danych użytkownika w

ramce,



adresowanie - wskazuje które z urządzeń biorących

udział w transmisji jest nadajnikiem, a które

przeznaczone jest do odbioru ramki,



sekwencjonowanie - zapewnia utrzymanie sekwencji

liczby transmitowanych ramek danych,



potwierdzenie - stanowi potwierdzenie otrzymania

ramek danych,

Protokół transmisji danych

kanału D warstwy przęsła LAP



czas przerwy (upływ ustalonego czasu) -

obsługuje sytuacje, w których w określonym

okresie czasu nie pojawi się właściwa odpowiedź,



kontrola błędów - wykrywa błędne bity, ramki

poza sekwencją, oraz ramki zgubione i poprawia

te błędy



sterowanie przepływem - stanowi mechanizm,

umożliwiający odbiornikowi uniknięcie zalania

przez ramki danych przychodzące z szybkich

nadajników.

Ramk

LAP D



flaga - w postaci bitów 01111110 (hex 7E). Flaga

wskazuje początek i koniec ramki.



pole adresowe - identyfikuje urządzenie abonenta i

usługi przeznaczone do wysyłania lub odebrania ramki.

Zawiera zawsze dwa oktety.



pole sterujące - identyfikuje typ ramki i może

przenosić sekwencje sterujące oraz potwierdzenia. W

zależności od typu ramki zajmuje jeden lub dwa oktety.

DANE

POLE

ADRESOWE

CRC

FLAGA

POLE

STERUJĄCE

FLAGA

Ramk

LAP D



pole danych - zawiera wiadomości DSS1 Network

Layer (tj. Q.931), dane użytkownika, lub informacje

zarządzania LAPD. Informacja ta przyjmuje różne

wielkości, musi być jednak podzielona na oktety;

pole to nie występuje we wszystkich ramkach.



sekwencja kontrolna ramki - zawiera 16 bitów

powstałych z obliczeń CRC wykorzystanych do

detekcji błędów.

Bit stuffing:

011111111110111110



011111

11111

011111

ypy ramek LAP D

Rodzaj ramki

Komenda

Odpowiedź 8 7 6 5 4 3 2 1 8 7 6 5 4 3 2 1

Informacyjna

N(S)

N(R)

0 0 0 0 0 0 0 1

N(R)

Nadzorcza

RNR

0 0 0 0 0 1 0 1

N(R)

REJ

0 0 0 0 1 0 0 1

N(R)

SABM

0 1 1 P 1 1 1 1

0 0 0 F 1 1 1 1

Nienumerow.

0 0 0 P 0 0 1 1

DISC

0 1 0 P 0 0 1 1

0 1 1 F 0 0 1 1

FRMR

1 0 0 F 0 1 1 1

XID

1 0 0

1 1 1 1

ypy ramek LAP D



receive ready,



RNR

receive not ready,



REJ

reject,



SABM

set asynchronous balance mode,



–

disconnect

ed mode



unnumberd

information



FRMR

frame reject,



XID

exchange

identzfication

Pole SAPI

(Service Access Point Identifier)

SAPI jest 6 bitowym subpolem przenoszonym w pierwszym

oktecie pola adresowego



SAPI=0 wykorzystywana jest dla procedur ISDN tzw. call

control wykorzystujących wiadomości z protokołu

warstwy 3 ISDN (zalecenie ITU-T Q.931)



SAPI1 przeznaczona jest dla transmisji trybu pakietowego

wykorzystującej protokół Q.931,



SAPI=16 stosowana jest dla transmisji pakietowej danych

użytkownika zastosowanych do procedur warstwy 3 X.25.



SAPI 63 wykorzystywana jest dla operacji zarządzania

LAPD.



Pozostałe wartości są zarezerwowane do wykorzystania w

przyszłości

Pole TEI

(

Terminal Endpoint Identifier)

TEI stanowi 7 bitowe subpole w drugim oktecie pola

adresowego



Umożliwia to stworzenie do 127 indywidualnych

TEI na pojedynczym interfejsie (TEI=127

zarezerwowane jest dla wiadomości rozsyłanych).

Pozostałe Pola



EA1 (First Address Extension ) zawsze ma

wartość 0



EA2 (Second Address Extension) zawsze

ma wartość 1



C/R (Command/Response bit) ramki od

użytkownika do sieci z wartością 0 (w

przeciwnym kierunku z wartością 1) to

komendy. W przeciwnym przypadku

odpowiedzi.

Zasady współpracy warstw

modelu

OSI w ISDN

DANE

ZARZĄDZANIE

PAKIETOWA

TRANSMISJA

DANYCH X.25

SAPI=63 (M)

SAPI=0 (S)

SAPI=16 (P)

SYGNALIZACJA

POLE ADRESOWE

CRC

FLAGA

POLE

STERUJĄCE

WARSTWA 3

DSS1, X25.itd.

WARSTWA 2

RAMKA LAP D

WARSTWA 1

RAMKA

FIZYCZNA

FLAGA

Document Outline