Strategia pisania pracy
dyplomowej
Po co to komu?
Co daje samodzielne napisanie
pracy? (pod kątem przyszłej pracy
zawodowej)
• umiejętność określenia problemu,
czyli zadawania właściwych pytań
Co daje samodzielne napisanie
pracy? (pod kątem przyszłej pracy
zawodowej)
• umiejętność opracowania planu
rozwiązania problemu
Co daje samodzielne napisanie
pracy? (pod kątem przyszłej pracy
zawodowej)
• umiejętność analizy i wyciągania
wniosków
Co daje samodzielne napisanie
pracy? (pod kątem przyszłej pracy
zawodowej)
• względna
umiejętność
posługiwania się
edytorem tekstu
Co daje samodzielne napisanie
pracy? (pod kątem przyszłej pracy
zawodowej)
• umiejętność prezentowania danych
za pomocą wykresów i tabel
Co daje kupienie „pomocy przy
pisaniu”?
• świadomość, że zmarnowało się
kilka ostatnich lat życia
zawodowego
Tak, wiem, z jakiego to filmu. Wszystko się zgadza.
Co daje kupienie „pomocy przy
pisaniu”?
• debet na koncie (studenta, bądź
rodziców)
(lepiej pieniądze przeznaczyć na kurs prawa jazdy, albo
jazdy doszkalające – przydadzą się znacznie bardziej, niż
kupiona praca dyplomowa)
Co daje kupienie „pomocy przy
pisaniu”?
• „papierek”, któremu brak
jakiejkolwiek wartości szybko
zweryfikuje rynek pracy
Co daje kupienie „pomocy przy
pisaniu”?
• kompletną nieprzydatność
uzyskanego dyplomu (skoro nie
umiesz /nie chce Ci się napisać
pracy dyplomowej, to nie oszukujmy
się – nie osiągniesz zbyt wiele)
Co daje kupienie „pomocy przy
pisaniu”?
• jak się coś zaczęło (bez względu na
motywy), to należy to skończyć
(inaczej patrz punkt wyżej)
Skoro już się decydujesz na
samodzielne
napisanie
pracy….
Tematyka pracy
Czy jest coś, co Cię interesuje
w zakresie studiów?
Jeśli
nie,
wybierz
temat
z
zaproponowanych przez promotora
Czy tematyka tego, co Cię
interesuje, da się przerobić na
konkretne zagadnienie?
Czy w ramach zagadnienia da
się
opracować
konkretny
temat?
Przykład:
• tematyka: wpływy budżetowe w
Stumilowym Lesie
• zagadnienie: akcyza na wyroby
miodopochodne
• temat: wpływy z akcyzy na wyroby
miodopochodne
w
aspekcie
wykorzystania błotnego kamuflażu
przy zdobywaniu miodu w latach
2008-2013
Sugerowane
zagadnienie,
które zostało już
solidnie opisane i
ma
szeroką
bibliografię.
Inaczej
napisanie
pracy zajmie trzy
razy dłużej.
Upewnij się, że jesteś w stanie zdobyć
niezbędne dane wymagane do
opisania danego tematu. Jeśli np.
chcesz
przeanalizować
zmianę
struktury kapitału banku, potrzebujesz
dostęp
do
jego
sprawozdań
finansowych.
Na ambitnej pracy można zarobić!
KONKURSY
NA
PRACE
DYPLOMOWE!!!
Wybór promotora
Jeśli masz określoną
tematykę pracy
dowiedz się, który
promotor byłby
skłonny ją przyjąć.
Niektórzy
promotorzy
zgadzają się
wyłącznie na
podane przez siebie
tematy prac.
Przedstaw promotorowi nie
tylko tematykę, ale również
zarys spisu treści i plan pracy.
Od czego zacząć?
Określ ramy tego, co chcesz
opisać.
Przykład:
–
Tematyka pracy: Kredyty obrotowe
–
Zakres tematyczny: kredyty obrotowe dla
przedsiębiorców – oferta, zmiany w danym
okresie (temat, który nas interesuje)
–
Zakres terytorialny: Bank Spółdzielczy w
Tczewie (bank, do którego sprawozdań
finansowych i raportów mamy dostęp)
–
Zakres czasowy: 2008 – 2013 (zakres
czasowy, który jest wystarczająco „świeży” i z
którego mamy potrzebne dane)
–
Temat: Zmiany oferty kredytów obrotowych
dla przedsiębiorstw Banku Spółdzielczego w
Tczewie w latach 2008 – 2013
Upewnij się raz jeszcze, że masz
potrzebne dane do napisania pracy.
Inaczej utkniesz w połowie pisania nie
mając czasu, ochoty, ani pomysłu na
to, by pisać całą pracę od nowa.
Zaprojektuj pracę
Zaprojektuj pracę
Trzy rozdziały to minimum.
Może być więcej, ale nie
więcej, niż pięć.
Zwykle temat skonstruowany
jest
następująco:
zjawisko (A) w środowisku
(B) wywołuje efekt, bądź
zmienia się w określony
sposób (C), na podstawie
czego wyciąga się określone
wnioski (D)
Przykład:
• Zjawisko (A) – oferta kredytów
obrotowych
• Środowisko (B) – Bank Spółdzielczy
w Tczewie („bank spółdzielczy” i
„Tczew” to dwie różne płaszczyzny do
potencjalnej analizy!)
• Efekt/zjawisko (C) – zmiany oferty
w latach 2008 - 2013
W
pierwszych
dwóch
rozdziałach
opisujemy zjawisko (A) i środowisko (B), w
którym występuje, w trzecim efekt/zjawisko
(C). Wnioski można zamieścić w osobnym
rozdziale, albo umieścić na końcu rozdziału
3.
Przykład:
• Wstęp
• Rozdział 1. Kredyty obrotowe w
ofercie banków;
• Rozdział 2. Charakterystyka Banku
Spółdzielczego w Tczewie;
• Rozdział 3. Analiza zmian oferty
kredytów obrotowych Banku
Spółdzielczego w Tczewie;
• Podsumowanie/Wnioski
Opis zjawiska (A) i środowiska
(B) powinien zawierać:
Krótką
charakterystykę
ogólną
zjawiska/ środowiska (co to w ogóle
jest?)
Przykład:
• definicja kredytu obrotowego,
• rola banku spółdzielczego
Otoczenie, w jakim występuje zjawisko,
bądź znajduje się środowisko (dobra
komplementarne,
substytuty,
konkurencja, terytorium, ramy prawne,
itp.). Opis powinien się odnosić do
okresu, który badamy.
Przykład:
kredyt obrotowy
• ze strony banku - inne usługi bankowe,
komplementarne
i
substytucyjne,
atrakcyjność
kredytu
obrotowego
dla
banku, ryzyka związane z kredytem
obrotowym, podaż kredytu obrotowego, itd.
• ze strony klienta – zapotrzebowanie na
kredyt
obrotowy,
przeznaczenie,
alternatywne metody finansowania, koszt
kredytu obrotowego, popyt na kredyt
obrotowy, itd.
Przykład:
Bank Spółdzielczy w Tczewie
• analiza konkurencji - ilość banków w
Tczewie, oferta banków konkurencyjnych w
zakresie
usług
dla
przedsiębiorców,
pozycja Banku Spółdzielczego na tle
konkurencji, itp.
• analiza rynku – ilość przedsiębiorstw w
zasięgu Banku Spółdzielczego w Tczewie,
średnia wielkość przedsiębiorstw, średnie
zatrudnienie, dominujące branże, stopa
bezrobocia,
ilość
przedsiębiorstw
otwartych oraz zlikwidowanych, itp.
Procesy,
którym
podlega
zjawisko/zachodzą w środowisku (i są
istotne w aspekcie pisanej pracy).
• Należy pamiętać, że są to informacje pomocnicze,
więc należy je opisać możliwie zwięźle (by nie
odchodzić za daleko od tematu pracy)
Przykład:
Bankowość – trendy występujące w
bankowości (wszystko w kontekście
przedsiębiorstw): ilość udzielonych
kredytów, przyjętych lokat, zmiany
struktury
ryzyka,
zmiany
oferty
skierowanej do przedsiębiorców, itp.
Przykład:
Przedsiębiorstwa
–
wskaźniki
finansowe przedsiębiorstw, w tym
wskaźniki
dotyczące
obrotu
pieniądzem, czas i stopień spłaty
zobowiązań,
zapotrzebowanie
na
kredyt obrotowy, itp.
Jakość rozdziałów opisowych
jest istotna z kilku
powodów:
• Rzetelnie zebrane, podzielone i
przedstawione w sposób przystępny
informacje są fundamentem do
napisania rozdziału trzeciego
• Skrupulatność, dokładność i
rzetelność zebranych danych
świadczy o umiejętnościach (bądź ich
braku) autora pracy w zakresie
poszukiwania źródeł informacji i
umiejętnym ich opracowaniu
(przydatne w przyszłości przy analizie
sprawozdań finansowych, raportów,
przeprowadzaniu audytów, itp.)
• Przedstawianiu istotnych informacji w
sposób zwięzły, klarowny (wykresy,
tabele) bez „lania wody” z podziałem
pod kątem istotności, przydatności,
tematyki,
itp.
(przydatne
w
przyszłości przy przygotowywaniu
raportów, sprawozdań, prezentacji,
przedstawiania
wyników
własnej
pracy, przygotowaniu ofert, itp.)
W trzecim rozdziale opisujemy
efekt, bądź zmiany zjawiska
(C)
• Podstawą analizy są dobrze
napisane rozdziały 1 i 2.
• Wszystkie informacje zawarte w tych
rozdziałach powinny być
wykorzystane w analizie (inaczej nie
ma sensu ich podawać).
• Nie należy bać się wyciągać wniosków!
Wnioski nie zawsze będą trafne, niemniej
każdy wniosek należy odpowiednio
uzasadnić. Autor powinien umieć obronić
(za pomocą argumentów słownych, rzecz
jasna) swoje stanowisko w danym
temacie.
Przykład
W rozdziałach 1 i 2 zawarta została informacja, iż w
badanym okresie nastąpił wzrost bezrobocia o 2 pp.,
wzrosła
wartość
udzielanych
kredytów
konsumpcyjnych dla ludności o 24%, natomiast
wartość kredytów obrotowych spadła o 13%. Na tej
podstawie można wyciągnąć wniosek, że wzrost
udzielanych kredytów konsumpcyjnych związany jest ze
wzrostem uzyskiwanych dochodów (większa zdolność
kredytowa),
jednak
zmalała
nieznacznie
ilość
zatrudnionych. Dodatkowo przedsiębiorstwa dążyły do
redukcji kosztów i ryzyka związanego z kredytowaniem
działalności bieżącej, stąd wniosek, iż portfel zleceń uległ
skurczeniu, ewentualnie składa się z wielu niewielkich
zleceń, które nie wymagają dużych nakładów środków
obrotowych, zatem można wyciągnąć wniosek, iż
przedsiębiorstwa
przyjmując
strategię
defensywną
zrestrukturyzowały
zatrudnienie
poprzez
jego
zmniejszenie przy jednoczesnym zwiększeniu wydajności
i wynagrodzenia.
Przykład
W rozdziałach 1 i 2 zawarta została informacja, iż w
badanym okresie nastąpił wzrost bezrobocia o 2
pp., wzrosła wartość udzielanych kredytów
konsumpcyjnych
dla
ludności
o
24%,
natomiast wartość kredytów obrotowych
spadła o 13%. Na tej podstawie można wyciągnąć
wniosek, iż portfel zleceń przedsiębiorstw uległ
skurczeniu,
co
doprowadziło
do
spadku
zapotrzebowania na kredyt obrotowy oraz moce
przerobowe. W efekcie doszło do zwolnienia części
pracowników
i
zredukowania
wynagrodzenia
pozostałych, co skłoniło część ludności do
zaciągnięcia
kredytów
konsumpcyjnych
(wykorzystania potencjału kredytowego), na które
do tej pory nie było zapotrzebowania w celu
utrzymania
egzystencji
na
dotychczasowym
poziomie.
• Trzeci rozdział może bazować na
postawieniu
jakiejś
tezy
i
udowodnieniu jej, bądź obaleniu.
Przykład
Wzrost
mocy
przerobowych
przedsiębiorstw na terenie Tczewa na
skutek
łatwiejszego
dostępu
do
kredytów obrotowych w latach 2008 -
2013
Przykład
Wyparcie kredytu konsumpcyjnego
przez kredyt obrotowy, jako element
oferty banku charakteryzujący się
mniejszym ryzykiem i większą stopą
zwrotu.
• Trzeci rozdział to podsumowanie
zdolności analitycznych zdobytych
przez autora pracy w trakcie
trwania
studiów.
Większość
studentów ma największy problem
właśnie z tym rozdziałem, więc
trzeba się do niego przyłożyć.
• Po napisaniu trzeciego rozdziału należy
przeanalizować, które informacje z
pierwszych dwóch rozdziałów były
przydatne i usunąć z nich te, które nie
zostały w żaden sposób wykorzystane
w rozdziale trzecim. Jeśli po tej operacji
praca ma za małą „objętość”, oznacza
to, że trzeba wyciągnąć więcej
wniosków i zaprezentować je nie tylko
w formie opisowej, ale i graficznej.
• W przypadku dowodzenia tezy,
może dojść do sytuacji „za, a nawet
przeciw”. Część wniosków będzie
potwierdzała tezę, część będzie ją
obalała.
Taka
sytuacja
jest
dopuszczalna,
niemniej
wnioskowanie
winno
być
przeprowadzone
nadzwyczaj
solidnie.
Podsumowanie / Wnioski
• W tym punkcie należy umieścić
esencję analiz przeprowadzonych w
rozdziale 3.
• Podsumowanie na końcu pracy
powinno mieć nie mniej niż 3 strony.
• Dobrze jest zobrazować graficznie
wyniki analiz. Wykresy, tabele i
rysunki z reguły znacznie lepiej
oddają istotę sprawy, niż
tasiemcowe opisy. Oczywiście
wszystkie obiekty wymagają
odniesienia w tekście.
Przygotuj się do pisania
• Zbierz niezbędne materiały (dzięki
dobremu zaplanowaniu pracy wiesz,
czego potrzebujesz)
• Przejrzyj
literaturę
dotyczącą
tematu. Nie czytaj książek od deski
do deski tylko orientuj się, gdzie jaki
temat można znaleźć.
• Zrób scenariusz pracy. W punktach
określ zawartość każdego rozdziału.
• Omów
scenariusz
pracy
z
promotorem. Jeżeli promotor zgadza
się na taki kształt pracy, przygotuj
spis treści. Może to zaoszczędzić
Tobie wiele niepotrzebnej pracy.
Zadziwiające jest, jak różnie można
rozumieć pozornie jednoznaczne
słowa.
• Wiesz już co pisać,
ustal zatem, kiedy.
Zrób harmonogram
pisania. Podziel go
na możliwie jak
najmniejsze części.
Wówczas masz
większą szansę, że
pisanie pójdzie
zgodnie z planem.
Przykład
Rozdział 1. – od 15 grudnia 2013 do 29 stycznia
2014 (+2 dni na poprawki)
– Podrozdział 1.1 od 15 grudnia do 21 grudnia (+2)
– Podrozdział 1.2 od 25 grudnia do 29 grudnia (+2)
– Podrozdział 1.3 od 3 stycznia do 16 stycznia (+2)
– Podrozdział 1.4 od 20 do 27 stycznia (+2)
No i oczywiście nagroda za dotrzymanie terminu!!!!
verte
ZACZNIJ PISAĆ
ZACZNIJ PISAĆ
• Wstęp i zakończenie zostaw na
koniec. Zacznij pisanie od rozdziału
1.
• Początki są trudne. Nie zdziw się,
jeśli zdanie typu „Kali lubić banan”
będzie
Twoim
największym
osiągnięciem
pierwszego
dnia
pisania. Mimo to nie załamuj się i
pisz dalej.
• Każde zdanie
powinno wynikać
z poprzednich.
Zachowanie
logicznego ciągu
znacznie ułatwia
zrozumienie
pracy.
Przykład
• tak jest źle: Szafka jest czerwona.
Woda gotuje się w czajniku;
• lepiej: Szafka jest czerwona. Obok
szafki stoi kuchenka, na której w
czajniku gotuje się woda.
Przykład
• Źle: Kredyt obrotowy służy do regulowania
bieżących
zobowiązań
przedsiębiorstw.
Bezrobocie nie wzrosło przez ostatnie trzy
lata;
• Lepiej: Kredyt obrotowy służy do regulowania
bieżących zobowiązań przedsiębiorstw.
Dzięki
zastosowaniu
tego
narzędzia
przedsiębiorstwa są w stanie utrzymać
wskaźniki
płynności
bez
redukcji
zatrudnienia. Dzięki temu bezrobocie nie
wzrosło przez ostatnie trzy lata.
• Po napisaniu akapitu przeczytaj go
uważnie.
Bądź
samokrytyczna/y.
Popraw błędy
stylistyczne,
merytoryczne i
ortograficzne.
• Przeczytaj jeszcze raz. W razie
potrzeby zrób poprawki.
• Po
napisaniu
podrozdziału
przeczytaj go w całości (najlepiej
półgłosem).
Zwróć
szczególną
uwagę na logikę wypowiedzi.
• Po napisaniu rozdziału również
przeczytaj go jeszcze raz w całości.
Szybko odkryjesz, że sprawdzanie
pracy i poprawianie błędów to
najnudniejsze zajęcie związane z
powstawaniem pracy dyplomowej.
Witaj w moim świecie!
• Gdy uznasz, że rozdział jest gotowy,
zanieś go promotorowi.
O relacji z promotorem
• Szanuj
promotora swego, możesz mieć
gorszego. Nie wysyłaj tekstu, którego nie
przeczytałaś/eś, zawierającego oczywiste
błędy, czy niesformatowanego. Szanujmy
się wzajemnie.
O relacji z promotorem
• Promotor też potrzebuje czasu na
sprawdzenie
miliona
arcydzieł
sztuki literackiej. Bierz to pod
uwagę przy szacowaniu terminów.
O relacji z promotorem
• Zachowuj
wszystkie
wersje
z
uwagami
promotora.
Może
się
zdarzyć, że za pół roku koncepcja
promotora się zmieni (albo zwyczajnie
nie będzie pamiętał wcześniejszych
wytycznych i wskazówek) i każe Ci
pisać cały rozdział od nowa. Wówczas
wersja z wcześniejszymi uwagami
może okazać się bardzo cenna.
O relacji z promotorem
• Gdy promotor uzna, że rozdział nie
wymaga poprawek, ciesz się.
• Działaj jak profesjonalista i oczekuj
profesjonalizmu.
• Pisz kolejne rozdziały pamiętając, że
są one następstwem tego, co
napisałaś/eś wcześniej. Wszystko
ma być spójne, bez zbędnego lania
wody.
Podsumowanie pracy
• Wstęp i zakończenie napisz na
końcu.
• Postaraj się. Wstęp i zakończenie są
uważnie czytane przez promotora i
recenzenta.
We wstępie możesz napisać:
• ogólne wprowadzenie do problemu pracy
• wyjaśnienie motywów wyboru tematu
(nieobowiązkowo)
• określenie problemu badawczego / celu
pracy
• określenie problemów szczegółowych
(tez) / celów szczegółowych
We wstępie możesz napisać
(c.d):
•
sformułowanie hipotez
badawczych (nieobowiązkowo)
•
określenie zakresu pracy
(rzeczowego, przestrzennego,
czasowego)
•
zwięzła merytoryczna
charakterystyka treści
poszczególnych rozdziałów
pracy
We wstępie możesz napisać
(c.d):
• charakterystyka zastosowanych metod,
technik
i
narzędzi
badawczych
(nieobowiązkowo,
w
zależności
od
charakteru pracy)
• charakterystyka wykorzystanych w pracy
rodzajów
źródeł
(również
nieobowiązkowo)
• Wstęp powinien się zmieścić na 2 –
3 stronach.
W podsumowaniu należy
umieścić:
• odniesienie do problemu badawczego
opisanego we wstępie,
• esencję wniosków wyciągniętych w
pracy, na ich podstawie oszacować
dalsze trendy i kierunki rozwoju zdarzeń,
• trudności, jakie pojawiły się podczas
powstawania
pracy
(brak
kawy
i
zamkniętą Biedronkę o 2 nad ranem
pomijamy).
• Podsumowanie,
podobnie jak wstęp,
powinno mieć 2 – 3
strony.
Formalne dodatki
Bibliografia
–
umieszczana jest po
zakończeniu/podsumowaniu,
–
w bibliografii umieszczamy wszystkie
wykorzystane źródła,
–
mile widziane źródła obcojęzyczne (w
skrajnych przypadkach może być „Sztuka
Wojny” Sun Tzu).
Spis tabel
– wyglądem przypomina spis treści,
– jest potrzebny, gdy w pracy jest
większa ilość tabel (określić strony, na
których znajdują się w pracy).
Spis rysunków
– również wyglądem przypomina spis
treści
– pod pojęciem rysunków kryją się
wykresy, zdjęcia, obrazki, itp.
Załączniki
–
duże tabele, formularze, duże rysunki (wykresy,
mapy, zdjęcia) – wszystko to, co w tekście
wygląda jak słoń w składzie porcelany, można
wyrzucić do załączników.
–
celem przenoszenia elementów pracy do
załączników jest zwiększenie jej przejrzystości i
czytelności.
Plagiat
• Plagiat
to
przepisywanie
lub
kopiowanie
cudzej
pracy
i
przypisywanie sobie jej autorstwa
• Plagiat
jest
przejawem
skrajnego
lenistwa,
gdyż
wystarczy
odrobina
wysiłku,
by
plagiat
przestał
być
plagiatem
–
fragmenty cudzej pracy ująć w cudzysłów i
podać informację, kto jest jej autorem
–
cudze
pomysły,
bądź
myśli
oznaczać
odsyłaczami, a w przypisach umieszczać
szczegółowe dane
• Jeśli masz wątpliwości co do tego,
czy Twoja praca nie jest zbyt
podobna do innej, możesz ją
sprawdzić np. na stronie plagiat.pl
Dobre praktyki
Przemyśl temat pracy. Podczas
pisania zdążysz się nim przejeść,
dlatego lepiej pisać o czymś, co Cię
ciekawi.
Dobre praktyki
Nie myśl za długo nad tematem
pracy, bo myślenie zmieni się w
wymówkę do tego, by jej nie pisać.
Dobre praktyki
Tworząc harmonogram pisania pracy
bądź skrajnym realistą. Nie napiszesz
rozdziału w 2 dni, serio. Uwzględnij
zdarzenia
losowe,
choroby,
obżarstwo w święta i nowy sezon
Walking Dead.
Dobre praktyki
Naucz się robić w edytorze tekstu takie rzeczy,
jak
automatyczny
spis
treści
(na
bazie
nagłówków), spisy tabel, rysunków, tworzenia
tabel, formatowanie tekstu, itp. Czas poświęcony
na naukę obsługi edytora tekstu zwróci Ci się
dziesięciokrotnie!
Dobre praktyki
Znajdź sobie miejsce do pisania. Oświetlenie,
hałas, wszelkiej maści przeszkadzajki (w tym inni
ludzie), zbyt głośna (lub zbyt cicha – wedle gustu)
muzyka, itp. to wszystko czynniki, które przy
dłuższym pisaniu mają duży wpływ na jego
komfort. Ustal, w jakich okolicznościach jesteś
najbardziej kreatywna/ny, w jakich godzinach Twój
umysł pracuje najlepiej, co go stymuluje.
Wykorzystaj to.
Dobre praktyki
Nie pisz pod wpływem (większej ilości)
alkoholu
*
, ani tym bardziej substancji
legalnych inaczej. Wystarczy popatrzeć na
sztukę współczesną, by przekonać się, że na
trzeźwo będziesz musiał(a) napisać wszystko
od początku.
* - te slajdy powstały całkowicie na trzeźwo
Dobre praktyki
Rób przerwy podczas pisania. Określ
z góry ich długość (np. 8 minut) i
bezwzględnie się tego trzymaj.
Inaczej 8 minut zmieni się w kwartał.
Dobre praktyki
Podczas pisania najlepiej odłącz
komputer od Internetu. Koty na
Youtube są zbyt kuszące zwłaszcza,
gdy od 15 minut nie masz pomysłu
na następne zdanie.
Dobre praktyki
korzystając ze źródeł od razu rób
pełne przypisy. Oszczędzi Ci to
później wiele czasu i frustracji.
Dobre praktyki
Gdy kserujesz materiały,
które chcesz wykorzystać w
pracy, rób to tak, by
widoczny był numer strony.
Zanotuj na odbitkach
wszystkie informacje o
źródle potrzebne do
umieszczenia w przypisach.
Również zaoszczędzisz na
tym czas i nerwy.
Dobre praktyki
Jeśli jakaś książka służy za źródło w
kilku kwestiach (każda na innej
kartce),
oznacz
sobie
strony
karteczkami
samo-przylepnymi
z
krótkim opisem. Duża szansa, że
jeszcze tam zajrzysz.
Dobre praktyki
Sprawdzając to, co napisałaś/eś,
zacznij od początku. Jeśli sprawdzasz
wydruk, oznacz w tekście miejsce, w
którym trzeba dokonać korekty z
krótkim opisem, a na marginesie
narysuj kółko. Każda korekta to
osobne kółko. Dzięki temu żadna
wymagana poprawka nie umknie Ci
w ferworze walki.
Dobre praktyki
Korekty rób od końca. Dzięki
temu tekst za poprawianym
miejscem
będzie
już
skorygowany, natomiast tekst
do korekty będzie cały czas
tam, gdzie był wcześniej
(łatwiej porównać treść na
monitorze z wydrukiem). Po
wprowadzeniu
korekty
przekreśl wcześniej zrobione
kółko na marginesie.
Dobre praktyki
Sprawdzając tekst czytaj go na głos i
słuchaj, czy brzmi sensownie. Jeśli
masz z tym problem poproś, żeby
ktoś inny przeczytał go na głos.
Dobre praktyki
RÓB KOPIE ZAPASOWE!
Dobre praktyki
o Osobne wersje – po napisaniu strony
zapisz pracę w osobnym pliku, w nazwie
podaj ilość stron. W sytuacji, gdy cała
praca Ci się „rozjedzie” (uroki edytorów
tekstu),
wystarczy
sięgnąć
po
wcześniejszą wersję i dopisać brakującą
stronę
Dobre praktyki
o Różne miejsca przechowywania plików – dyski
twarde padają (bądź zostają skradzione z
komputerem),
pendrive’y
się
gubią,
zapominamy hasła do poczty, itd. Regularnie
kopiuj pliki z pracą dyplomową w kilka różnych
miejsc (np. utwórz sobie osobną skrzynkę
pocztową, albo dysk wirtualny, skopiuj pliki na
pendrive, wyślij do promotora). Ludzie potrafią
wypłakać niesamowite ilości łez, gdy na
tydzień przed ostatecznym terminem oddania
pracy tracą jedyny plik, w którym była ona
zapisana.
Dobre praktyki
o Wydruki robocze, ksera, notatki, wycinki
prasowe, itp. – jednym słowem wszystko
– trzymaj do momentu obrony pracy. Być
może będziesz musiał/a odtworzyć całą
pracę na maszynie do pisania (3 wojna
światowa, bomby EMP i te sprawy), albo
udowodnić,
że
pisałaś/eś
ją
samodzielnie. Różnie w życiu bywa.
No to do roboty!
No to do roboty!