Lekcja 19
Lekcja 19
Temat:
Temat:
Aktualizacja Ubuntu i centrum
Aktualizacja Ubuntu i centrum
oprogramowania.
oprogramowania.
AKTUALIZACJA UBUNTU 10.10
AKTUALIZACJA UBUNTU 10.10
1. Menedżer aktualizacji.
1. Menedżer aktualizacji.
Uruchamiamy Terminal – wpisujemy polecenie
update-manager
Mamy do wyboru albo zwykłą aktualizację albo aktualizację do
wersji wyższej Ubuntu.
Po wybraniu opcji: Zainstaluj aktualizacje następuje
uwierzytelnianie (podanie hasła root'a) i pobranie aktualizacji
AKTUALIZACJA UBUNTU 10.10
AKTUALIZACJA UBUNTU 10.10
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
2. Uruchomienie „Centrum oprogramowania”.
2. Uruchomienie „Centrum oprogramowania”.
Miejsce z którego możemy instalować dowolne aplikacje.
Uruchamiamy z menu Programy i „Centrum oprogramowania
Ubuntu”.
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
Wybraliśmy kategorię „Biuro”.
Wybieramy konkretną aplikację i naciskamy „Zainstaluj”.
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
Jeszcze uwierzytelnienie i aplikacja zaczyna się instalować.
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
Czasem w trakcie instalacji aplikacji proszeni jesteśmy o podanie
dodatkowych opcji – np. w tym przypadku domyślne otwieranie
dokumentów *.pdf.
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
Po zakończeniu powyższych czynności widać, że aplikacja została
pomyślnie zainstalowana, ponieważ widnieje opcja „Usuń”.
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
Jeśli nasza aplikacja nie pojawiła się w menu „Programy” →
„Biuro”, to wybieramy z menu „System” → „Preferencje” → „Menu
główne” i tam ją zaznaczamy do wyświetlenia.
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
Jeśli naszej aplikacji nie ma na liście do z poprzedniego okna
(„Menu główne”) naciskamy opcję „Nowy element”.
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
CENTRUM OPROGRAMOWANIA
I jak widać poniżej nasza aplikacja jest już na liście.
Lekcja 20
Lekcja 20
Temat:
Temat:
Repozytoria Ubuntu.
Repozytoria Ubuntu.
REPOZYTORIA
REPOZYTORIA
1. Repozytoria.
1. Repozytoria.
Są to miejsca (magazyny), w których znajdują się gotowe do
instalacji pakiety binarne i źródłowe wybranej dystrybucji Linuksa.
2. Grupy pakietów w Ubuntu.
2. Grupy pakietów w Ubuntu.
main –
main –
obejmuje pakiety instalowane domyślnie i cieszące się
oficjalnym wsparciem ze strony twórców dystrybucji. Dotyczą np.
firmware sprzętu, fonty itp.
restricted –
restricted –
pakiety z ograniczeniami licencyjnymi i
własnościowymi, takie jak zamknięte sterowniki sprzętu – np. do
karty graficznej, sieciowej itp., wspierane przez Canonical.
universe –
universe –
pakiety z oprogramowaniem na licencji free i open
source, spoza oficjalnego nurtu dystrybucji (jest ich za dużo).
multiverse –
multiverse –
pakiety, które nie są wolne (w sensie wolności
wykorzystywania i kopiowania) – brak wsparcia ze strony Canonical
backports -
backports -
nowsze wersje pakietów z archiwum
REPOZYTORIA
REPOZYTORIA
3. Plik z repozytoriami – sources.list
3. Plik z repozytoriami – sources.list
Ścieżka dostępu do pliku jest następująca: /etc/apt/sources.list
Możemy go edytować poleceniem z konsoli: sudo gedit
/etc/apt/sources.list
REPOZYTORIA
REPOZYTORIA
Opis zawartości pliku i wpisu:
deb
http://extras.ubuntu.com/ubuntu
maverick
main
deb
URI
nazwa dystrybucji
nazwy i typy repozytoriów
deb (deb-src) – identyfikuje format pakietu (binarny lub źródłowy)
URI – adres lokalizacji zasobów, może być adres FTP lub HTTP
dystrybucja – nazwa dystrybucji lub identyfikacja katalogu na
serwerze
nazwy i typy repozytoriów – konkretna nazwa
4. Dodawanie repozytoriów.
4. Dodawanie repozytoriów.
- dodajemy wpis do pliku
sources.list
lub odznaczamy komentarz #
i zapisujemy zmiany
- dodajemy wpis za pomocą narzędzia „Źródła oprogramowania”
(jeśli nie ma go w menu trzeba go dodać)
REPOZYTORIA
REPOZYTORIA
Wybieramy z menu System → Administracja → „Źródła
oprogramowania”. Jeśli korzystamy z płyty to opcję zostawiamy
zaznaczoną, jeśli z Internetu to ją odznaczamy:
REPOZYTORIA
REPOZYTORIA
Wybieramy drugą zakładkę „Inne oprogramowanie” i po
uwierzytelnieniu wybieramy „Dodaj”, podajemy wpis
REPOZYTORIA
REPOZYTORIA
Gdy podaliśmy wpis naciskamy „Dodaj źródło” → „Zamknij” i
„Wczytaj ponownie” i następuje pobranie pakietu.
Lekcja 21
Lekcja 21
Temat:
Temat:
Synaptic – menedżer pakietów.
Synaptic – menedżer pakietów.
SYNAPTIC
SYNAPTIC
1. Terminologia.
1. Terminologia.
APT
(Advanced Package Tool) – system internetowych
repozytoriów, pobieranych z nich pakietów oraz ich instalację. Nie
widziany w trybie graficznym ale w terminalu tak (apt-get), jednak
ciągle pracuje.
Pakiety –
aplikacje przechowywane są w pakietach, które
zawierają opisy instalowanych programów oraz sposobu ich
instalacji, usuwania i uruchamiania.
Zależności –
opisują programy konieczne do uruchomienia innych
programów. (np. do „centrum oprogramowania” potrzebny jest
APT)
2. Synaptic.
2. Synaptic.
Synaptic
Synaptic
– zwany menedżerem pakietów, to narzędzie z
graficznym interfejsem, służące do instalowania, usuwania oraz
wyszukiwania pakietów oraz zarządzania nimi w Ubuntu.
Uruchamiamy go z menu „System” „Administracja” Menedżer
pakietów Synaptic”.