Podstawy
mikrobiologii
Bakterie-
jednokomórkowe, bezjądrowe
mikroorganizmy tworzące odrębne
królestwo.
wielkość: od 0.2 do kilku mikrometry
występują bez wyjątku na całej Ziemi
Podział bakterii
Ze względu na barwienie metodą Grama
- bakterie gram (+)- barwią się na niebiesko
- bakterie gram (-)- barwią się na różowo
Ze względu na kształt
- ziarenkowce (gronkowce, paciorkowce)- kształt kulisty
- wrzecionowce
- przecinkowce
- pałeczki
- krętki
- bakterie spiralne
Ze względu na zapotrzebowanie na tlen:
- bezwzględnie tlenowe
- mikroaerofilne
- względnie beztlenowe (wiele bakterii patogennych dla
człowieka- gronkowce, paciorkowce)
- bezwzględnie beztlenowe
- aerotolerancyjne
- ze względu na obecność spor (form przetrwalnikowych)
Fizjologia bakterii
rozmnażanie- wegetatywne przez podział
odżywianie- w większości są
heterotrofami, występują również
bakterie samożywne (chemoautotrofy,
fotoautotrofy)
oddychanie: beztlenowe , tlenowe,
fermentacja (część cząsteczki jest
utleniana, a część redukowana)
Chorobotwórczość bakterii
Cechami charakterystycznymi bakterii są czynniki
zjadliwośći , które umożliwiają im wywołanie chorób.
Czynniki zjadliwości:
- otoczki- pozwalają na uniknięcie lub przeżycie
fagocytozy
- adhezyny- umożliwiają przyleganie do komórek
śluzówki
- inwazyjność
- egzoenzymy, mogą mieć różne działanie np. mogą
inaktywować antybiotyki
- toksyny- egzotoksyny (uwalniane na zewnątrz białka
wywołujące toksyczność) i endotoksyny
(lipopolisacharydy pochodzące ze ściany komórkowej
Zakażenie bakteryjne
gronkowiec złocisty
- bakteria gram (+)
- wywołuje m.in. ropne stany zapalne skóry i tkanek
miękkich (np. ropnie, czyraki, jęczmienie,liszajec
zapalenie płuc), zatrucia pokarmowe;
- występuje na skórze i błonach śluzowych ok. 30 %
zdrowych ludzi
-
drogi zakażenia: kontakt pośredni, droga
kropelkowa, przedmioty codziennego użytku
-
Krótki okres inkubacji: ok. 2h
- leczenie: antybiotykoterapia
Zakażenia bakteryjne
Clostridium tetanii (laseczka tężca)
- bakteria gram (+) żyjąca w warunkach
bezwzględnie beztlenowych, tworzy
przetrwalniki
- występuje w glebie, odchodach, ściekach
- objawy kliniczne: tężec (powoduje porażenie
spastyczne, szczękościsk, uśmiech
sardoniczny)
- leczenie: chirurgiczne leczenie rany,
immunoglobulina i anatoksyna przeciwtężcowa,
penicylina
- okres inkubacji: od kilku dni do miesiąca
Wirusy
cząstki organiczne nie posiadające struktury
komórki. Zbudowane są z białek i kwasów
nukleinowych.
pasożytują wewnątrz żywych komórek
czynnik wyłącznie patogenny
budowa wirionu (pojedynczej cząsteczki):
kwas DNA lub RNA otoczony kaspsydem
(otoczką białkową)
Nie posiadają metabolizmu i samodzielnie
się nie rozmnażają (namnażają się dzięki
organizmowi, w którym bytują)
Zakażenie wirusowe
Wirusowe zapalenie wątroby typu B- zapalenie
wątroby wywołane przez wirus HBV.
Drogi szerzenia wirusa- poprzez kontakt z
zakażoną krwią lub płynami ustrojowymi:
-naruszenie ciągłości powłok skórnych
skażonymi narzędziami (np. fryzjerskimi,
kosmetycznymi, stomatologicznymi)
-kontakt seksualny
-przetaczanie krwi
-Zakażenie płodu lub noworodka przez matkę
Okres wylęgania: 6 tygodni do 6 miesięcy
Diagnostyka: badania serologiczne i biochemiczne
postać ostra i przewlekła choroby
u wielu osób zakażenie może przebiegać bez
objawów!
postać ostra: występują u 40-50 % zakażonych,
żółtaczka (ok. 30 % chorych),objawy
niecharakterystyczne- przypominające grypę i
lekkie zatrucie pokarmowe, ściemnienie moczu,
odbarwienie stolca
postać przewlekła- gdy po 6 miesiącach wirus nie
zostanie wyeliminowany, praktycznie
bezobjawowo- czasem przewlekłe zmęczenie
Objawy i diagnostyka
Powikłania:
-marskość wątroby (powikłania: wodobrzusze, żylaki i krwawienie
przełyku, zaburzenia psychiczne ze śpiączką wątrobową
wyłącznie)
-pierwotny rak wątroby (po paleniu tytoniu- drugi najistotniejszy
czynnik)
Profilaktyka: szczepienia
Leczenie:
- w większości przypadków samoistne wyleczenie
- ostre zapalenie wątroby (hospitalizacja, praktycznie brak leczenia,
podawanie witamin)
- przewlekłe zapalenie: leczenie przeciwwirusowe, osłonowe i
uzupełniające oraz leczenie późnych następstw
Choroby pasożytnicze
pasożyty to organizmy roślinne lub
zwierzęce wykorzystujące inny organizm
do życia i zdobywania pożywienia
Do najgroźniejszych pasożytów w Polsce
zalicza się: toxoplasmoza gondii, włosień
kręty, tasiemiec bąblowcowy
Do często spotykanych: owsiki, inne
tasiemce, glista ludzka
Oddziaływanie pasożytów na
człowieka
toksyczne substancje (produkty przemiany
materii) wydzielane przez pasożyty
mechaniczne oddziaływanie (przyssawki,
wypustki gębowe)
ogólna alergizacja organizmu rozwijająca się
wraz z przemieszczeniem się larw, zazwyczaj
powoduje powiększenie i bolesność wątroby
żywienie się zasobami pokarmowymi wraz z
krwią gospodarza
Toxoplasmosa gondii
wewnątrzkomórkowy pasożyt wywołujący toksoplazmozę
zakażenie: brudne warzywa, niedogotowane lub surowe
mięso, przeniesienie zakażenia z matki na płód
toksoplazmoza wrodzona lub nabyta, objawowa lub
utajona
toksoplazmoza wrodzona: triada objawów- wodogłowie,
zapalenie siatkówki z naczyniówką, zapalenie mózgu
Postać oczna tokspoplazmozy
U ludzi z prawidłową odpornością zakażenie jest często
bezobjawowe
rozpoznanie: badanie serologiczne
Zakażenia grzybicze- podział
Zakażenia grzybicze można podzielić ze względu
na zakażony obszar na powierzchowne i
głębokie, konkretny obszar uwzględniający skórę
owłosioną i nieowłosioną, ze względu na nazwę
organu lub czynnik etiologiczny np.
dermatofitozy- wywołane przez dermatofit
zygomikozy- wywołane przez grzyby nitkowate
kandydoza powierzchowna i uogólniona-
wywołana przez drożdżaki
kryptokokoza- przez drożdżak Cryptococuss
neoformans
Candida
drożdżaki, organizmy jednokomórkowe,
rozmnażają się przez pączkowanie lub podział
najbardziej znaczący klinicznie jest gatunek
candida albicans
do zakażeń dochodzi w stanach upośledzonej
odporności lub zaburzenia flory przewodu
pokarmowego
Kandydoza (drożdżyca) najczęściej obejmuję
skórę, błony śluzowe, paznokcie, rzadziej jest to
forma uogólniona (atakuje narządy wewnętrzne)
Kandydoza-cd.
Rozpoznanie: kandydoza powierzchniowa- objawy
kliniczne, potwierdzenie barwieniem metodą grama lub
badanie mikroskopowym fragmentów skóry lub błon
śluzowych, kandydoza uogólniona- badanie
histologiczne, serologiczne, genetyczne
Czynniki sprzyjające rozwojowi kandydozy:
- długa antybiotykoterapia
- niedobory witamin
- mikrourazy skóry
- cukrzyca
- otyłość
- alkoholizm
-ciąża
Kandydoza- cd.
Objawy: grzybica skóry- sucha, łuszcząca się
skóra, wypryski skórne; jamy ustnej- biały
nalot na języku, suchość w ustach i gardle,
nieprzyjemny zapach z ust, zaparcia lub
biegunki, bóle brzucha, drożdżyca okolic
płciowych- zaczerwienienie, obrzęk, ropne
upławy
Leczenie: miejscowo maści lub kremy
zawierające nystatynę lub ketokonazol, w
przypadku grzybicy przewodu pokarmowego
preparaty doustne, grzybica uogólniona-
antybiotyk przeciwgrzybiczy
Dziękuję za uwagę...