ROZWÓJ POLSKIEGO
ROZWÓJ POLSKIEGO
SŁOWNICTWA.
SŁOWNICTWA.
SŁOWNICTWO
SŁOWNICTWO
RODZIME.
RODZIME.
SŁOWNICTWO
JĘZYKA POLSKIEGO
dzielimy na
SŁOWNICTWO RODZIME
(czyli odziedziczone z języka
prasłowiańskiego)
ZAPOŻYCZONE
(przejęte między innymi z innych
języków słowiańskich, np..
czeski, słowacki, ruski)
SŁOWNICTWO RODZIME
SŁOWNICTWO RODZIME
Możemy wyróżnić pięć warstw dziedzictwa w
Możemy wyróżnić pięć warstw dziedzictwa w
polszczyźnie:
polszczyźnie:
►
wyrazy prasłowiańskie, zachowane do dziś w języku
wyrazy prasłowiańskie, zachowane do dziś w języku
ogólnym;
ogólnym;
►
wyrazy prasłowiańskie, które nie przetrwały w
wyrazy prasłowiańskie, które nie przetrwały w
dzisiejszym języku ogólnym;
dzisiejszym języku ogólnym;
►
wyrazy prasłowiańskie zachowane w gwarach;
wyrazy prasłowiańskie zachowane w gwarach;
►
wyrazy prasłowiańskie zachowane w nazwach
wyrazy prasłowiańskie zachowane w nazwach
własnych (osobowe i geograficzne);
własnych (osobowe i geograficzne);
►
wyrazy wprost w polszczyźnie nie zaświadczone, ale
wyrazy wprost w polszczyźnie nie zaświadczone, ale
o ich istnieniu wnioskujemy na podstawie
o ich istnieniu wnioskujemy na podstawie
utworzonych od nich derywatów.
utworzonych od nich derywatów.
2379
2379
TO ŁĄCZNA LICZBA
TO ŁĄCZNA LICZBA
WYRAZÓW
WYRAZÓW
PRASŁOWIAŃSKICH
PRASŁOWIAŃSKICH
ODZIEDZICZONYCH
ODZIEDZICZONYCH
PRZEZ POLSZCZYZNĘ
PRZEZ POLSZCZYZNĘ
WYRAZY PRASŁOWIAŃSKIE ZACHOWANE
WYRAZY PRASŁOWIAŃSKIE ZACHOWANE
W JĘZYKU OGÓLNYM
W JĘZYKU OGÓLNYM
Jest ich 1194. Przykłady:
Jest ich 1194. Przykłady:
Spójniki – a, aby, ale, aż;
Spójniki – a, aby, ale, aż;
Słownictwo związane z przyrodą – bluszcz, bób,
Słownictwo związane z przyrodą – bluszcz, bób,
brzoza, dzięcioł, jarzębina, jemioła;
brzoza, dzięcioł, jarzębina, jemioła;
Czynności – baczyć, badać, beczeć, burczeć, całować,
Czynności – baczyć, badać, beczeć, burczeć, całować,
cuchnąć, dąsać się, jęczeć;
cuchnąć, dąsać się, jęczeć;
Określenia osób – baba, bart, Bóg, czart, człowiek,
Określenia osób – baba, bart, Bóg, czart, człowiek,
dziad, ja, jędza;
dziad, ja, jędza;
Inne – baśń, bajka, bieda, biesiada.
Inne – baśń, bajka, bieda, biesiada.
WYRAZY PRASŁOWIAŃSKIE, KTÓRE NIE
WYRAZY PRASŁOWIAŃSKIE, KTÓRE NIE
PRZETRWAŁY W DZISIEJSZYM JĘZYKU
PRZETRWAŁY W DZISIEJSZYM JĘZYKU
OGÓLNYM
OGÓLNYM
Jest ich 543. Są to wyrazy które wyszły z użycia,
Jest ich 543. Są to wyrazy które wyszły z użycia,
odbierane są jako przestarzałe, bądź dawne.
odbierane są jako przestarzałe, bądź dawne.
Przykłady:
Przykłady:
Asi (ale), bracieniec (bratanek), czyść (czytać), dawica
Asi (ale), bracieniec (bratanek), czyść (czytać), dawica
(choroba gardła), dębie (bydlę), dziecki (dziecięcy),
(choroba gardła), dębie (bydlę), dziecki (dziecięcy),
jedza (jadło), dannica (miara miodu).
jedza (jadło), dannica (miara miodu).
WYRAZY PRASŁOWIAŃSKIE ZACHOWANE
WYRAZY PRASŁOWIAŃSKIE ZACHOWANE
W GWARACH
W GWARACH
Jest ich 473. Są to wyrazy zachowane w dwu, trzech
Jest ich 473. Są to wyrazy zachowane w dwu, trzech
lub większej liczbie gwar. Przykłady:
lub większej liczbie gwar. Przykłady:
Jedynica (jedynaczka), bałamącić (bałamucić),
Jedynica (jedynaczka), bałamącić (bałamucić),
barzyna (bagno), bryzgiel (pryszcz), bukać się
barzyna (bagno), bryzgiel (pryszcz), bukać się
(przejawiać popęd płciowy), duczeć (płakać
(przejawiać popęd płciowy), duczeć (płakać
nieustannie), imioła (jemioła) – akcent świąteczny,
nieustannie), imioła (jemioła) – akcent świąteczny,
jeście (strawa).
jeście (strawa).
Wyrazy zachowane na jednym obszarze gwarowym:
Wyrazy zachowane na jednym obszarze gwarowym:
Kaszuby – blobotać (bełkotać);
Kaszuby – blobotać (bełkotać);
Śląsk – barło (niechlujne łóżko), bleść (bredzić),
Śląsk – barło (niechlujne łóżko), bleść (bredzić),
czerwyń (czerwiec);
czerwyń (czerwiec);
Wielkopolska – bąbać (uderzać), dada (dziadek), brak
Wielkopolska – bąbać (uderzać), dada (dziadek), brak
(chrabąszcz), dłużyki (długi);
(chrabąszcz), dłużyki (długi);
Mazowsze – bagan (bagno albo nazwa rośliny), dulić
Mazowsze – bagan (bagno albo nazwa rośliny), dulić
się (zdarzyć się).
się (zdarzyć się).
WYRAZY PRASŁOWIAŃSKIE ZACHOWANE
WYRAZY PRASŁOWIAŃSKIE ZACHOWANE
W NAZWACH WŁASNYCH (osobowe i
W NAZWACH WŁASNYCH (osobowe i
geograficzne)
geograficzne)
Jest ich 86. Przykłady:
Jest ich 86. Przykłady:
Nazwy geograficzne – Bardo (wzgórze), Borowie (las
Nazwy geograficzne – Bardo (wzgórze), Borowie (las
sosnowy), Drzonek (owoc derenia);
sosnowy), Drzonek (owoc derenia);
Nazwy osobowe – Białoń (wyróżniający się białością),
Nazwy osobowe – Białoń (wyróżniający się białością),
Braciej (brat), Dobrak (poczciwy), Dołęga (zaradny),
Braciej (brat), Dobrak (poczciwy), Dołęga (zaradny),
Dziadosz (dziadek), Dziewczur (kobieciarz).
Dziadosz (dziadek), Dziewczur (kobieciarz).
WYRAZY WPROST W POLSZCZYŹNIE NIE
WYRAZY WPROST W POLSZCZYŹNIE NIE
ZAŚWIADCZONE, ALE O ICH ISTNIENIU
ZAŚWIADCZONE, ALE O ICH ISTNIENIU
WNIOSKUJEMY NA PODSTAWIE
WNIOSKUJEMY NA PODSTAWIE
UTWORZONYCH OD NICH DERYWATÓW
UTWORZONYCH OD NICH DERYWATÓW
Jest ich 83. Przykłady:
Jest ich 83. Przykłady:
Bagati (pragnąć, łyknąć) – dawniej gwarowe zabogać
Bagati (pragnąć, łyknąć) – dawniej gwarowe zabogać
się (zachciewać się).
się (zachciewać się).
STAROPOLSKIE NAZWY
STAROPOLSKIE NAZWY
POKREWIEŃSTWA I POWINOWACTWA
POKREWIEŃSTWA I POWINOWACTWA
RODZINNEGO
RODZINNEGO
W polskim języku literackim oraz w gwarach istnieje 538
W polskim języku literackim oraz w gwarach istnieje 538
określeń na oznaczenie 64 desygnatów związanych z
określeń na oznaczenie 64 desygnatów związanych z
pokrewieństwem i powinowactwem rodzinnym (47-
pokrewieństwem i powinowactwem rodzinnym (47-
nazwy pokrewieństwa, 17-nazwy powinowactwa
nazwy pokrewieństwa, 17-nazwy powinowactwa
rodzinnego).
rodzinnego).
Pokrewieństwo rodzinne – stosunki istniejące między
Pokrewieństwo rodzinne – stosunki istniejące między
osobami pochodzącymi od wspólnego przodka i
osobami pochodzącymi od wspólnego przodka i
połączonymi więzami krwi.
połączonymi więzami krwi.
Powinowactwo – stosunki między małżonkami lub
Powinowactwo – stosunki między małżonkami lub
między małżonkiem a rodziną drugiego małżonka.
między małżonkiem a rodziną drugiego małżonka.
NAZWY STOPNI POKREWIEŃSTWA
NAZWY STOPNI POKREWIEŃSTWA
W linii prostej:
W linii prostej:
syn, córka, matka, ojciec, dziadek, babka, wnuk,
syn, córka, matka, ojciec, dziadek, babka, wnuk,
wnuczka, prawnuk, prawnuczka.
wnuczka, prawnuk, prawnuczka.
W linii bocznej:
W linii bocznej:
II stopień – brat, siostra (rodzeństwo)
II stopień – brat, siostra (rodzeństwo)
III stopień – brat ojca, brat matki, siostra ojca,
III stopień – brat ojca, brat matki, siostra ojca,
siostra matki, syn brata, córka brata, syn siostry,
siostra matki, syn brata, córka brata, syn siostry,
córka siostry
córka siostry
IV stopień – syn brata ojca, córka brata ojca, syn
IV stopień – syn brata ojca, córka brata ojca, syn
brata matki, córka brata matki itd.
brata matki, córka brata matki itd.
NAZWY STOPNI POKREWIEŃSTWA
NAZWY STOPNI POKREWIEŃSTWA
NIEPEŁNEGO
NIEPEŁNEGO
Pokrewieństwo zastępcze:
Pokrewieństwo zastępcze:
macocha, ojczym, pasierb, pasierbica
macocha, ojczym, pasierb, pasierbica
Pokrewieństwo przyrodnie:
Pokrewieństwo przyrodnie:
brat przyrodni i siostra przyrodnia
brat przyrodni i siostra przyrodnia
ROZWARSTWIENIE CHRONOLOGICZNE
ROZWARSTWIENIE CHRONOLOGICZNE
NAZW STOPNI POKREWIEŃSTWA I
NAZW STOPNI POKREWIEŃSTWA I
POWINOWACTWA
POWINOWACTWA
1)warstwa najstarsza odziedziczone z doby
1)warstwa najstarsza odziedziczone z doby
praindoeuropejskiej (22 wyrazy)
praindoeuropejskiej (22 wyrazy)
mać, mama, tata, syn, cora, żona, brat, siostra, świekr,
mać, mama, tata, syn, cora, żona, brat, siostra, świekr,
świekra, zięć
świekra, zięć
2)z epoki prasłowiańskiej (30 wyrazów):
2)z epoki prasłowiańskiej (30 wyrazów):
dziecię, dziad, baba, pradziad, prapradziad, wnuk,
dziecię, dziad, baba, pradziad, prapradziad, wnuk,
prawnuk, teść, przodek, macocha, ojczym, pasierbica.
prawnuk, teść, przodek, macocha, ojczym, pasierbica.
3)pozostałe (ponad 90%) utworzone w czasie
3)pozostałe (ponad 90%) utworzone w czasie
samodzielnego rozwoju polszczyzny, np.: macierz,
samodzielnego rozwoju polszczyzny, np.: macierz,
matka, dziewka, dziewczyna, dziecko, siostrzeniec, wujek
matka, dziewka, dziewczyna, dziecko, siostrzeniec, wujek
SWOISTE CECHY NAZW Z ZAKRESU
SWOISTE CECHY NAZW Z ZAKRESU
STOPNI POKREWIEŃSTWA I
STOPNI POKREWIEŃSTWA I
POWINOWACTWA RODZINNEGO
POWINOWACTWA RODZINNEGO
Na czym polega owa swoistość?
Na czym polega owa swoistość?
Jak pisze prof. W. Doroszewski: „Każdy posługujący
Jak pisze prof. W. Doroszewski: „Każdy posługujący
się językiem polskim nazywa drzewo –
się językiem polskim nazywa drzewo –
drzewem
drzewem
,
,
dom –
dom –
domem
domem
. Użycie tych wyrazów nie zależy od
. Użycie tych wyrazów nie zależy od
tego, kim jest mówiący. Takie wyrazy natomiast, jak
tego, kim jest mówiący. Takie wyrazy natomiast, jak
wuj
wuj
,
,
syn
syn
lub
lub
syn
syn
są określeniami pewnych osób ze
są określeniami pewnych osób ze
względu na to, w jakim one pozostają stosunku do
względu na to, w jakim one pozostają stosunku do
innych osób. Osobę, którą ja nazywam
innych osób. Osobę, którą ja nazywam
wujem
wujem
, nie
, nie
nazywa w ten sposób ktoś, kto nie jest tej osoby
nazywa w ten sposób ktoś, kto nie jest tej osoby
siostrzeńcem
siostrzeńcem
lub
lub
siostrzenicą
siostrzenicą
.
.
CECHA PIERWSZA:
CECHA PIERWSZA:
CHARAKTER RELATYWNY I
CHARAKTER RELATYWNY I
KORELATYWNY
KORELATYWNY
Innymi słowy nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa
Innymi słowy nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa
rodzinnego są zawsze nazwami relatywnymi, tzn. określają
rodzinnego są zawsze nazwami relatywnymi, tzn. określają
daną osobę ze względu na jej stosunek do innej osoby
daną osobę ze względu na jej stosunek do innej osoby
spokrewnionej lub spowinowaconej.”
spokrewnionej lub spowinowaconej.”
Z kolei charakter korelatywny omawianych nazw polega na
Z kolei charakter korelatywny omawianych nazw polega na
tym, że zawierają one w sobie stosunek dwustronny. Jeżeli
tym, że zawierają one w sobie stosunek dwustronny. Jeżeli
jedna osoba nazywa drugą osobę np.
jedna osoba nazywa drugą osobę np.
matką
matką
, to z tego wynika,
, to z tego wynika,
że osoba nazywająca w stosunku do nazywanej jest
że osoba nazywająca w stosunku do nazywanej jest
dzieckiem
dzieckiem
(
(
synem
synem
lub
lub
córką
córką
).
).
Podobny stosunek możemy obserwować przy takich np.
Podobny stosunek możemy obserwować przy takich np.
parach nazw, jak:
parach nazw, jak:
zięć – teść
zięć – teść
(lub
(lub
teściowa
teściowa
),
),
dziadek – wnuk
dziadek – wnuk
(lub
(lub
wnuczka
wnuczka
),
),
siostrzeniec
siostrzeniec
–
–
wuj
wuj
,
,
mąż
mąż
–
–
żona
żona
.
.
CECHA DRUGA:
CECHA DRUGA:
RELACJA PROSTA I ZŁOŻONA W
RELACJA PROSTA I ZŁOŻONA W
ZAKRESIE POWINOWACTWA LUB
ZAKRESIE POWINOWACTWA LUB
POKREWIEŃSTWA RODZINNEGO
POKREWIEŃSTWA RODZINNEGO
Relacja prosta to stosunek między innymi między
Relacja prosta to stosunek między innymi między
ojcem
ojcem
i
i
synem
synem
(relacja filiacji bezpośredniej), lub
(relacja filiacji bezpośredniej), lub
między
między
żoną
żoną
i
i
mężem
mężem
(relacja koicji).
(relacja koicji).
Przykładem relacji złożonej będzie stosunek między
Przykładem relacji złożonej będzie stosunek między
bratankiem
bratankiem
i
i
stryjenką
stryjenką
. Składa się on z kilku relacji
. Składa się on z kilku relacji
prostych:
prostych:
1)
1)
relacji filicjacji bezpośredniej (
relacji filicjacji bezpośredniej (
syn – ojciec
syn – ojciec
);
);
2)
2)
relacji braterstwa (
relacji braterstwa (
brat – brat
brat – brat
);
);
3)
3)
relacji koicji (
relacji koicji (
stryj – stryjenka
stryj – stryjenka
).
).
CECHA TRZECIA:
CECHA TRZECIA:
TA SAMA OSOBA MOŻE WCHODZIĆ W
TA SAMA OSOBA MOŻE WCHODZIĆ W
RÓŻNE TYPY RELACJI
RÓŻNE TYPY RELACJI
A co za tym idzie, może być różnie nazywana przez
A co za tym idzie, może być różnie nazywana przez
różne osoby. Na przykład osoba A może być ze
różne osoby. Na przykład osoba A może być ze
względu na jedną osobę nazywana
względu na jedną osobę nazywana
babką,
babką,
ze
ze
względu na drugą –
względu na drugą –
matką
matką
, ze względu na trzecią –
, ze względu na trzecią –
córką,
córką,
ze względu na czwartą –
ze względu na czwartą –
siostrą,
siostrą,
ze względu
ze względu
na piątą –
na piątą –
żoną,
żoną,
ze względu na szóstą
ze względu na szóstą
– ciotką
– ciotką
, ze
, ze
względu na siódmą –
względu na siódmą –
teściową
teściową
itd. Chociaż
itd. Chociaż
desygnat jest jeden, to nie mamy tu do czynienia z
desygnat jest jeden, to nie mamy tu do czynienia z
wielonazwowością, ponieważ jest on nazywany z
wielonazwowością, ponieważ jest on nazywany z
różnych punktów widzenia.
różnych punktów widzenia.
CECHA CZWARTA:
CECHA CZWARTA:
SWOISTEGO RODZAJU SUPLETYWIZM
SWOISTEGO RODZAJU SUPLETYWIZM
Osoby pozostające w tym samym stopniu
Osoby pozostające w tym samym stopniu
pokrewieństwa lub powinowactwa są określane
pokrewieństwa lub powinowactwa są określane
innymi nazwami w zależności od płci, np.
innymi nazwami w zależności od płci, np.
ojciec –
ojciec –
matka, syn – córka, dziadek – babka, ciotka – wuj,
matka, syn – córka, dziadek – babka, ciotka – wuj,
zięć – synowa, siostra – brat.
zięć – synowa, siostra – brat.
Podobnie jest w
Podobnie jest w
nazwach zwierząt domowych, np.
nazwach zwierząt domowych, np.
krowa – byk,
krowa – byk,
klacz – ogier, maciora – kur, owca – baran, suka –
klacz – ogier, maciora – kur, owca – baran, suka –
pies.
pies.
CECHA PIĄTA:
CECHA PIĄTA:
STOPNIE POWINOWACTWA SĄ TAKIE
STOPNIE POWINOWACTWA SĄ TAKIE
SAME, JAK STOPNIE POKREWIEŃSTWA
SAME, JAK STOPNIE POKREWIEŃSTWA
Przez zawarcie małżeństwa powstają takie same
Przez zawarcie małżeństwa powstają takie same
stosunki rodzinne, jak w zakresie pokrewieństwa.
stosunki rodzinne, jak w zakresie pokrewieństwa.
Wuj, stryj, siostrzeniec
Wuj, stryj, siostrzeniec
mojego męża jest również
mojego męża jest również
wujem, stryjem, siostrzeńcem
wujem, stryjem, siostrzeńcem
dla mnie. Jedynie w
dla mnie. Jedynie w
zakresie najbliższych stopni powinowactwa istnieją
zakresie najbliższych stopni powinowactwa istnieją
różnice, np.
różnice, np.
zięć, synowa – teść, teściowa.
zięć, synowa – teść, teściowa.
Choć i w
Choć i w
tym zakresie formą bezpośredniego zwrotu zięcia lub
tym zakresie formą bezpośredniego zwrotu zięcia lub
synowej do teścia lub teściowej jest
synowej do teścia lub teściowej jest
ojciec, matka
ojciec, matka
lub utworzone od nich derywaty deminutywne
lub utworzone od nich derywaty deminutywne
(formy przeniesione z zakresu stopni
(formy przeniesione z zakresu stopni
pokrewieństwa).
pokrewieństwa).
CECHA SZÓSTA:
CECHA SZÓSTA:
STAŁOŚĆ I W PEWNEJ MIERZE
STAŁOŚĆ I W PEWNEJ MIERZE
UNIWERSALNOŚĆ STOSUNKÓW
UNIWERSALNOŚĆ STOSUNKÓW
POKREWIEŃSTWA I POWNIOWACTWA
POKREWIEŃSTWA I POWNIOWACTWA
RODZINNEGO
RODZINNEGO
W każdej rodzinie monogamicznej niezależnie od
W każdej rodzinie monogamicznej niezależnie od
narodowości i okresu historycznego istnieją
narodowości i okresu historycznego istnieją
obiektywnie takie same stopnie pokrewieństwa i
obiektywnie takie same stopnie pokrewieństwa i
powiowactwa rodzinnego, jak np. ojciec, matka, brat
powiowactwa rodzinnego, jak np. ojciec, matka, brat
ojca, brat matki, ojciec ojca, ojciec matki, matka matki
ojca, brat matki, ojciec ojca, ojciec matki, matka matki
itd. Wydawać by się mogło więc, że we wszystkich
itd. Wydawać by się mogło więc, że we wszystkich
językach istnieją pełne i adekwatne pod względem
językach istnieją pełne i adekwatne pod względem
zakresu i treści odpowiedniki leksykalne określające
zakresu i treści odpowiedniki leksykalne określające
wszędzie w ten sam sposób te same stopnie
wszędzie w ten sam sposób te same stopnie
pokrewieństwa i powinowactwa.
pokrewieństwa i powinowactwa.
A tymczasem wcale tak nie jest!
A tymczasem wcale tak nie jest!
Wyodrębnione przez świadomość językową różnych
Wyodrębnione przez świadomość językową różnych
grup etnicznych stopnie pokrewieństwa lub
grup etnicznych stopnie pokrewieństwa lub
powinowactwa wykazują nieraz poważne różnice nie
powinowactwa wykazują nieraz poważne różnice nie
tylko pod względem motywacji językowej, ale również
tylko pod względem motywacji językowej, ale również
pod względem zakresu.
pod względem zakresu.
Tak np.
Tak np.
zięć
zięć
we współczesnym języku polskim to ‘mąż
we współczesnym języku polskim to ‘mąż
córki’, podczas gdy w języku rosyjskim
córki’, podczas gdy w języku rosyjskim
ziat
ziat
to zarówno
to zarówno
‘mąż córki’ jaki i ‘mąż siostry’. Polskie trzy różne
‘mąż córki’ jaki i ‘mąż siostry’. Polskie trzy różne
nazwy
nazwy
ciotka, stryjenka, wujenka
ciotka, stryjenka, wujenka
język angielski
język angielski
tłumaczy nazwą
tłumaczy nazwą
aunt.
aunt.
Wynika z tego, że mimo
Wynika z tego, że mimo
jednakowych w sensie biologiczno-formalnym
jednakowych w sensie biologiczno-formalnym
stosunków pokrewieństwa i powinowactwa rodzinnego
stosunków pokrewieństwa i powinowactwa rodzinnego
sposób i zakres ich nazwowego wyodrębnienia jest w
sposób i zakres ich nazwowego wyodrębnienia jest w
poszczególnych językach różny.
poszczególnych językach różny.
ROZWÓJ ZASOBU LEKSYKALNEGO
ROZWÓJ ZASOBU LEKSYKALNEGO
POLSZCZYZNY W XX WIEKU
POLSZCZYZNY W XX WIEKU
Rozwój ten, był wypadkową dwu procesów: wygasania
Rozwój ten, był wypadkową dwu procesów: wygasania
bądź usuwania z zasobu leksykalnego pewnych
bądź usuwania z zasobu leksykalnego pewnych
wyrazów i ich grup oraz narodzin na gruncie
wyrazów i ich grup oraz narodzin na gruncie
polszczyzny innych wyrazów i ich grup. W minionym
polszczyzny innych wyrazów i ich grup. W minionym
stuleci zasób leksykalny polszczyzny wydatnie się
stuleci zasób leksykalny polszczyzny wydatnie się
powiększył.
powiększył.
WYGASANIE WYRAZÓW
WYGASANIE WYRAZÓW
Jest naturalną konsekwencją starzenia się słownictwa i zmian w
Jest naturalną konsekwencją starzenia się słownictwa i zmian w
rzeczywistości pozajęzykowej. Kwiryna Handke, Hanna
rzeczywistości pozajęzykowej. Kwiryna Handke, Hanna
Popowska-Taborska i Irena Galsterowa zgromadziły około 1700
Popowska-Taborska i Irena Galsterowa zgromadziły około 1700
wyrazów wygasających (bądź już wygasłych), np.
wyrazów wygasających (bądź już wygasłych), np.
Aeroplan, automobil, cebion
Aeroplan, automobil, cebion
(witamina C),
(witamina C),
dynamo
dynamo
(prądnica),
(prądnica),
korespondentka
korespondentka
(pocztówka),
(pocztówka),
pepegi
pepegi
(tenisówki),
(tenisówki),
tank
tank
(czołg) …
(czołg) …
Wygasanie wyrazów nie zawsze jest procesem nieodwracalnym.
Wygasanie wyrazów nie zawsze jest procesem nieodwracalnym.
Istnieją np. słowa, które po okresie PRL-owskiej przerwy na
Istnieją np. słowa, które po okresie PRL-owskiej przerwy na
nowo pojawiały się w polszczyźnie po 1989 roku, np.
nowo pojawiały się w polszczyźnie po 1989 roku, np.
akcjonariusz, akcyza, biznesmen, burmistrz, makler, menadżer,
akcjonariusz, akcyza, biznesmen, burmistrz, makler, menadżer,
sponsor, wójt
sponsor, wójt
itd.
itd.
Od samorzutnego wygasania należy odróżnić świadome usuwanie
Od samorzutnego wygasania należy odróżnić świadome usuwanie
wyrazów. Najczęściej dotyczy to zapożyczeń, uważanych za
wyrazów. Najczęściej dotyczy to zapożyczeń, uważanych za
niepożądane wtręty obce, zagrażające narodowej tożsamości.
niepożądane wtręty obce, zagrażające narodowej tożsamości.
PRZYROST NOWYCH WYRAZÓW I GRUP
PRZYROST NOWYCH WYRAZÓW I GRUP
WYRAZOWYCH
WYRAZOWYCH
Proces ten był o wiele bardziej dynamiczny i
Proces ten był o wiele bardziej dynamiczny i
intensywniejszy od poprzedniego. Był reakcją na
intensywniejszy od poprzedniego. Był reakcją na
przemiany polityczne, społeczne, gospodarcze,
przemiany polityczne, społeczne, gospodarcze,
kulturalne i obyczajowe społeczeństwa. Szacuje się,
kulturalne i obyczajowe społeczeństwa. Szacuje się,
że po II wojnie światowej polszczyźnie przybyło 30
że po II wojnie światowej polszczyźnie przybyło 30
000 nowych wyrazów. Nowe jednostki leksykalne
000 nowych wyrazów. Nowe jednostki leksykalne
mogą się pojawić w języku albo jako tworzy
mogą się pojawić w języku albo jako tworzy
onomatopeiczne, albo jako neologizmy, albo
onomatopeiczne, albo jako neologizmy, albo
wreszcie jako rozmaitego typu zapożyczenia.
wreszcie jako rozmaitego typu zapożyczenia.
W płaszczyźnie semantycznej (kategorii
W płaszczyźnie semantycznej (kategorii
słowotwórczych) najintensywniejszy rozówj obserwuje
słowotwórczych) najintensywniejszy rozówj obserwuje
się w zakresie nazw osób jako istot społecznych (np.
się w zakresie nazw osób jako istot społecznych (np.
nazwy na –owiec typu kościuszkowiec, peeselowiec
nazwy na –owiec typu kościuszkowiec, peeselowiec
itp. czy na –ista typu enkawudzista, urokomunista
itp. czy na –ista typu enkawudzista, urokomunista
itp.).
itp.).
Inne produktywne kategorie to abstrakcyjne nazwy
Inne produktywne kategorie to abstrakcyjne nazwy
cech (np. dwuzawodowość, nadumieralność itp.) oraz
cech (np. dwuzawodowość, nadumieralność itp.) oraz
kierunków polityczno-społecznych, naukowych,
kierunków polityczno-społecznych, naukowych,
artystycznych itd. (np. dekonstruktywizm,
artystycznych itd. (np. dekonstruktywizm,
eurosceptyzm, ponowoczesność itp.)
eurosceptyzm, ponowoczesność itp.)
W zakresie słowotwórstwa przymiotników uwagę
W zakresie słowotwórstwa przymiotników uwagę
zwraca liczna grupa przymiotników relacyjnych o
zwraca liczna grupa przymiotników relacyjnych o
bardzo ogólnym schemacie znaczenia strukturalnego
bardzo ogólnym schemacie znaczenia strukturalnego
(np. gest grzecznościowy – ‘gest uczyniony z
(np. gest grzecznościowy – ‘gest uczyniony z
grzeczności’; sklep samoobsługowy itp.) Formacje
grzeczności’; sklep samoobsługowy itp.) Formacje
tego typu są bardzo popularne, ponieważ można za
tego typu są bardzo popularne, ponieważ można za
ich pomocą wyrazić bogate treści unikając dłużyzn w
ich pomocą wyrazić bogate treści unikając dłużyzn w
opisie.
opisie.
W płaszczyźnie formalnej (technik słowotwórczych)
W płaszczyźnie formalnej (technik słowotwórczych)
zwróćmy uwagę na derywację prefiksalną w obrębie
zwróćmy uwagę na derywację prefiksalną w obrębie
rzeczowników (np. nadciśnienie, nadinspektor,
rzeczowników (np. nadciśnienie, nadinspektor,
podgrupa, podklasa itp.) i na narastającą
podgrupa, podklasa itp.) i na narastającą
produtywność formantówobcego pochodzenia typu
produtywność formantówobcego pochodzenia typu
auto-, makro-, mini-, neo-, pseudo- itp.
auto-, makro-, mini-, neo-, pseudo- itp.
Równie charakterystyczna dla minionego stulecia jest
Równie charakterystyczna dla minionego stulecia jest
produktywność techniki słowotwórczej, polegającej na
produktywność techniki słowotwórczej, polegającej na
kopiowaniu (powielaniu, powtarzaniu) określonego
kopiowaniu (powielaniu, powtarzaniu) określonego
jednostkowego wzoru. Na przykład na wzór zegarynki
jednostkowego wzoru. Na przykład na wzór zegarynki
powstała pogodynka – ‘telefoniczna informacja o
powstała pogodynka – ‘telefoniczna informacja o
pogodzie’, na wzór olimpiady – żakinada, uniwersjada.
pogodzie’, na wzór olimpiady – żakinada, uniwersjada.
Nie można pominąć również neosemantyzmów, które
Nie można pominąć również neosemantyzmów, które
rodzą się w znacznej liczbie i z łatwością we
rodzą się w znacznej liczbie i z łatwością we
wszystkich odmianach socjalnych współczesnej
wszystkich odmianach socjalnych współczesnej
polszczyzny. Na przykład: babka (młoda kobieta),
polszczyzny. Na przykład: babka (młoda kobieta),
Bagaż (doświadczeń), bank (informacji, krwi), fabryka
Bagaż (doświadczeń), bank (informacji, krwi), fabryka
(domów), nić (gazociągu), oblać (egzamin), napięcie
(domów), nić (gazociągu), oblać (egzamin), napięcie
(społeczne), runda (rozmów) itd.
(społeczne), runda (rozmów) itd.
ZAPOŻYCZENIA
ZAPOŻYCZENIA
WPŁYW POLSZCZYZNY NA SŁOWNICTWO
WPŁYW POLSZCZYZNY NA SŁOWNICTWO
INNYCH JĘZYKÓW SŁOWIAŃSKICH
INNYCH JĘZYKÓW SŁOWIAŃSKICH
Odziaływanie polszczyzny:
Odziaływanie polszczyzny:
języki wschodniosłowiańskie (białoruski i ukraiński)
języki wschodniosłowiańskie (białoruski i ukraiński)
język czeski
język czeski
język słowacki
język słowacki
język rosyjski
język rosyjski
Przejawy wpływów polszczyzny:
Przejawy wpływów polszczyzny:
gramatyka (system fonetyczny i morfologiczny)
gramatyka (system fonetyczny i morfologiczny)
elementy słownikowe i frazeologiczne czysto polskie lub
elementy słownikowe i frazeologiczne czysto polskie lub
zapożyczone z języków zachodnioeuropejskich za
zapożyczone z języków zachodnioeuropejskich za
pośrednictwem polszczyzny
pośrednictwem polszczyzny
Wykrycie zapożyczeń nie zawsze jest
Wykrycie zapożyczeń nie zawsze jest
łatwe!
łatwe!
W wielu przypadkach należy uwzględnić
W wielu przypadkach należy uwzględnić
stosunki kulturalno-cywilizacyjne,
stosunki kulturalno-cywilizacyjne,
polityczno-historyczne, kolonizacyjne,
polityczno-historyczne, kolonizacyjne,
jakie istniały w danej epoce między
jakie istniały w danej epoce między
Polakami a ich słowiańskimi sąsiadami.
Polakami a ich słowiańskimi sąsiadami.
I. Wpływ polszczyzny na języki
I. Wpływ polszczyzny na języki
wschodniosłowiańskie (białoruski i
wschodniosłowiańskie (białoruski i
ukraiński) XIV-XVIII w. (częściowo też w
ukraiński) XIV-XVIII w. (częściowo też w
XIX w.) - przyczyny:
XIX w.) - przyczyny:
a)
a)
stosunki między Polską a Rusią i państwem
stosunki między Polską a Rusią i państwem
moskiewskim
moskiewskim
-Unia Lubelska (wspólne życie polityczno-państwowe)
-Unia Lubelska (wspólne życie polityczno-państwowe)
-kolonizacja polska na wschodzie
-kolonizacja polska na wschodzie
-potrzeba języka kancelaryjnego w państwie ruskim
-potrzeba języka kancelaryjnego w państwie ruskim
(braki uzupełniano zapożyczeniami z polszczyzny)
(braki uzupełniano zapożyczeniami z polszczyzny)
b)
b)
Odrodzenie w Polsce
Odrodzenie w Polsce
-rozkwit literatury Złotego Wieku
-rozkwit literatury Złotego Wieku
-popularność kultury polskiej
-popularność kultury polskiej
c)
c)
Reformacja i kontrreformacja
Reformacja i kontrreformacja
Przykłady polonizmów w języku
Przykłady polonizmów w języku
białoruskim (600 wyrazów
białoruskim (600 wyrazów
słownikowych) oraz w języku ukraińskim
słownikowych) oraz w języku ukraińskim
(1100 wyrazów słownikowych):
(1100 wyrazów słownikowych):
JĘZYK BIAŁORUSKI
JĘZYK BIAŁORUSKI
JĘZYK UKRAIŃSKI
JĘZYK UKRAIŃSKI
PAŃSTWOWOŚĆ,
PAŃSTWOWOŚĆ,
ADMINIRTRACJA, PRAWO
ADMINIRTRACJA, PRAWO
Aryszt, rada
Aryszt, rada
Król, rada
Król, rada
WOJSKOWOŚĆ
WOJSKOWOŚĆ
Kula, szabla
Kula, szabla
Forteca
Forteca
RELIGIA
RELIGIA
Pokuta, pacierz
Pokuta, pacierz
Biskup, ks’ondz
Biskup, ks’ondz
STOSUNKI SPOŁECZNE
STOSUNKI SPOŁECZNE
Waspan, mospan, szlachta
Waspan, mospan, szlachta
Panycz
Panycz
WYCHOWANIE I WYKSZTAŁCENIE
WYCHOWANIE I WYKSZTAŁCENIE
Abiecadło, arkusz, druk
Abiecadło, arkusz, druk
Student
Student
HANDEL
HANDEL
Waha (waga)
Waha (waga)
Sklep, kram
Sklep, kram
RZEMIOSŁO
RZEMIOSŁO
Majstar, szkło
Majstar, szkło
Blacha, farba
Blacha, farba
ROLNICTWO
ROLNICTWO
Młyn
Młyn
Łan, hospodar
Łan, hospodar
BUDOWNICTWO, SPRZĘTY
BUDOWNICTWO, SPRZĘTY
DOMOWE
DOMOWE
Dach, komora, klamka, szafa
Dach, komora, klamka, szafa
Buda, chałupa, dach, kuchnia
Buda, chałupa, dach, kuchnia
POTRAWY, PRZYPRAWY, NAPOJE
POTRAWY, PRZYPRAWY, NAPOJE
Bułka, bochan, skwarka
Bułka, bochan, skwarka
Cukor, kluska, herbata, kawa
Cukor, kluska, herbata, kawa
UBIÓR
UBIÓR
Kurtka, szata, skarpietka
Kurtka, szata, skarpietka
But, fartuch
But, fartuch
OKREŚLENIA LUDZI
OKREŚLENIA LUDZI
Kobieta, kiep, niechluja, sknara
Kobieta, kiep, niechluja, sknara
Kobita, nemowla, benkart
Kobita, nemowla, benkart
CZĘŚCI CIAŁA, NARZĄDY,
CZĘŚCI CIAŁA, NARZĄDY,
CHOROBY
CHOROBY
Nyrka (nerka), skura, wanity
Nyrka (nerka), skura, wanity
(wymiociny)
(wymiociny)
Cera, kark
Cera, kark
TAŃCE, GRY, ZABAWY
TAŃCE, GRY, ZABAWY
Żart, arcaby (warcaby)
Żart, arcaby (warcaby)
Tanec, wałeć (walc), warcanycia
Tanec, wałeć (walc), warcanycia
Oprócz wyrazów słownikowych
Oprócz wyrazów słownikowych
język białoruski zapożyczył z
język białoruski zapożyczył z
polszczyzny również wiele
polszczyzny również wiele
zwrotów i wyrażeń
zwrotów i wyrażeń
frazeologicznych np.
frazeologicznych np.
na
na
pierwszy pohlad
pierwszy pohlad
(na pierwszy
(na pierwszy
rzut oka).
rzut oka).
II. Wpływ polszczyzny na język rosyjski
II. Wpływ polszczyzny na język rosyjski
(XVI-XVIII w.)
(XVI-XVIII w.)
WOJSKOWOŚĆ
WOJSKOWOŚĆ
Gietman (hetman),
Gietman (hetman),
kapitan, kapral, rota,
kapitan, kapral, rota,
szaniec
szaniec
LECZNICTWO, NAPOJE
LECZNICTWO, NAPOJE
Aptieka, butyłka
Aptieka, butyłka
KULTURA MATERIALNA I
KULTURA MATERIALNA I
SPOŁECZNA
SPOŁECZNA
Bułka, jarmark, ponczik
Bułka, jarmark, ponczik
ADMINISTRACJA
ADMINISTRACJA
Akt, administrator,
Akt, administrator,
inspektor
inspektor
III. Wpływ polszczyzny na język czeski
III. Wpływ polszczyzny na język czeski
(XVIII/XIX w.)
(XVIII/XIX w.)
Po 1620 r. rozwój j. czeskiego zostaje przerwany –
Po 1620 r. rozwój j. czeskiego zostaje przerwany –
upadek czeszczyzny. Na początku XIX w. rodzi się
upadek czeszczyzny. Na początku XIX w. rodzi się
ruch mający na celu odrodzenie czeskiego języka
ruch mający na celu odrodzenie czeskiego języka
literackiego. W zrealizowaniu tego zamiaru
literackiego. W zrealizowaniu tego zamiaru
pojawiają się jednak trudności związane z brakami
pojawiają się jednak trudności związane z brakami
w słownictwie oraz licznymi germanizmami.
w słownictwie oraz licznymi germanizmami.
„Budziciele” języka czeskiego szukali zatem wyjścia
„Budziciele” języka czeskiego szukali zatem wyjścia
w tworzeniu neologizmów, wprowadzaniu
w tworzeniu neologizmów, wprowadzaniu
archaizmów oraz przejmowaniu zapożyczeń z
archaizmów oraz przejmowaniu zapożyczeń z
innych języków słowiańskich, w tym z j. polskiego.
innych języków słowiańskich, w tym z j. polskiego.
np
np
. puvab
. puvab
(powab)
(powab)
, tklivost
, tklivost
(tkliwość)
(tkliwość)
, tklivy, vzor.
, tklivy, vzor.
Wzbogacenie słownictwa czeskiego jest zasługą grupy
Wzbogacenie słownictwa czeskiego jest zasługą grupy
pisarzy z Jungmannem na czele, którzy pisali po
pisarzy z Jungmannem na czele, którzy pisali po
czesku, tworząc neologizmy i przyjmując
czesku, tworząc neologizmy i przyjmując
zapożyczenia, tworząc tym samym podstawy nowego
zapożyczenia, tworząc tym samym podstawy nowego
słownictwa czeskiego. Znalazło się w nim wiele
słownictwa czeskiego. Znalazło się w nim wiele
elementów polskich, szczególnie w zakresie
elementów polskich, szczególnie w zakresie
terminologii naukowej i zawodowej:
terminologii naukowej i zawodowej:
okres, predmet,
okres, predmet,
rozbor
rozbor
(rozbiór)
(rozbiór)
, veda
, veda
(wiedza).
(wiedza).
„W ten sposób odwdzięczyli się Polacy narodowi
„W ten sposób odwdzięczyli się Polacy narodowi
czeskiemu za to, co pożyczyła od Czechów
czeskiemu za to, co pożyczyła od Czechów
polszczyzna średniowieczna”. /
polszczyzna średniowieczna”. /
T. Lehr-Sławiński/
T. Lehr-Sławiński/
IV. Wpływ polszczyzny na język słowacki:
IV. Wpływ polszczyzny na język słowacki:
Wyrazy polskie przejmowane za
Wyrazy polskie przejmowane za
pośrednictwem literatury polskiej (Mickiewicz,
pośrednictwem literatury polskiej (Mickiewicz,
Czajkowski)
Czajkowski)
120 zapożyczeń z języka polskiego:
120 zapożyczeń z języka polskiego:
ZAPOŻYCZENIA POLSKIE W J.
ZAPOŻYCZENIA POLSKIE W J.
SŁOWACKIM
SŁOWACKIM
WOJSKOWOŚĆ
WOJSKOWOŚĆ
Broń, oboz
Broń, oboz
PAŃSTWOWOŚĆ
PAŃSTWOWOŚĆ
Państwo, rokosz, skarb
Państwo, rokosz, skarb
OKREŚLENIA LUDZI
OKREŚLENIA LUDZI
Czlek, chlop, devucha, d’ad (żebrak)
Czlek, chlop, devucha, d’ad (żebrak)
ABSTRACTA
ABSTRACTA
Uczutie, duma, marenie, milost, opeka,
Uczutie, duma, marenie, milost, opeka,
premoc
premoc
ŻYCIE CODZIENNE
ŻYCIE CODZIENNE
Brud, kebsky, malovidlo
Brud, kebsky, malovidlo
CZASOWNIKI
CZASOWNIKI
Kochat, obecat, spodievat’, zmywat
Kochat, obecat, spodievat’, zmywat
UBIÓR
UBIÓR
kurtka
kurtka
Znaczenie wyrazów przejętych na ogół
Znaczenie wyrazów przejętych na ogół
pozostaje bez zmian, choć zdarzają się
pozostaje bez zmian, choć zdarzają się
przypadki zróżnicowania
przypadki zróżnicowania
semantycznego.
semantycznego.
Świadome usuwanie polonizmów np. w
Świadome usuwanie polonizmów np. w
związku z napięciem politycznym
związku z napięciem politycznym
między Polakami a Ukraińcami na
między Polakami a Ukraińcami na
początku XX wieku. Usunięto wtedy
początku XX wieku. Usunięto wtedy
wyraz
wyraz
pan
pan
na rzecz wyrazu
na rzecz wyrazu
dobrodij.
dobrodij.
Rola polszczyzny:
Rola polszczyzny:
- dla języków wschodniosłowiańskich jako
- dla języków wschodniosłowiańskich jako
pośrednik między kulturą zachodnią i
pośrednik między kulturą zachodnią i
wschodnią (przejmowanie zapożyczeń z języka
wschodnią (przejmowanie zapożyczeń z języka
francuskiego, niemieckiego, łacińskiego i
francuskiego, niemieckiego, łacińskiego i
włoskiego)
włoskiego)
- dla Czechów – oparcie w walce o odrodzenie
- dla Czechów – oparcie w walce o odrodzenie
czeskiego j. literackiego.
czeskiego j. literackiego.
Polskie zapożyczenia obecne w językach
Polskie zapożyczenia obecne w językach
słowiańskich odzwierciedlają stosunki
słowiańskich odzwierciedlają stosunki
kulturalne i polityczne między Polską i jej
kulturalne i polityczne między Polską i jej
słowiańskimi sąsiadami.
słowiańskimi sąsiadami.
O ZMIANACH ZNACZEŃ WYRAZÓW
O ZMIANACH ZNACZEŃ WYRAZÓW
1. Przechodzenie od nazywania stanów/doznań fizycznych
1. Przechodzenie od nazywania stanów/doznań fizycznych
do nazywania stanów/doznań psychicznych np.:
do nazywania stanów/doznań psychicznych np.:
przerazić – daw. przebić, przeszyć na wskroś
przerazić – daw. przebić, przeszyć na wskroś
mierzić – daw. związany z marznięciem
mierzić – daw. związany z marznięciem
Jeżeli jakiemuś doznaniu psychicznemu towarzyszy stale
Jeżeli jakiemuś doznaniu psychicznemu towarzyszy stale
lub często jakieś doznanie fizyczne to nazwa tego
lub często jakieś doznanie fizyczne to nazwa tego
ostatniego przenosi się na owo wrażenie psychiczne.
ostatniego przenosi się na owo wrażenie psychiczne.
Wg Doroszewskiego przesunięcia semantyczne dokonują
Wg Doroszewskiego przesunięcia semantyczne dokonują
się na zasadzie jednoczesności, styczności jakichś
się na zasadzie jednoczesności, styczności jakichś
sytuacji lub doznań.
sytuacji lub doznań.
2. Przesunięcia znaczeń uwarunkowane
2. Przesunięcia znaczeń uwarunkowane
społecznie:
społecznie:
bydło – daw. bycie, byt
bydło – daw. bycie, byt
żyto – życie
żyto – życie
płacić – utworzone od płat, dawać płaty
płacić – utworzone od płat, dawać płaty
3. Rzeczowniki oznaczające nazwy czynności i
3. Rzeczowniki oznaczające nazwy czynności i
nazwy cech ulegają tzw. „konkretyzacji
nazwy cech ulegają tzw. „konkretyzacji
znaczeniowej” np.: gołota (daw. bycie gołym,
znaczeniowej” np.: gołota (daw. bycie gołym,
ubogim), strzelba (strzelanie)
ubogim), strzelba (strzelanie)
4. Zmiana znaczenia strony np. potrzebny (daw.
4. Zmiana znaczenia strony np. potrzebny (daw.
w znaczeniu potrzebujący)
w znaczeniu potrzebujący)
5. Przeobrażenia semantyczne czasowników
5. Przeobrażenia semantyczne czasowników
nieprzechodnich np. miejsca siedzące lub
nieprzechodnich np. miejsca siedzące lub
miejsca stojące.
miejsca stojące.
6. Zmiany znaczenia ze względu na kontekst
6. Zmiany znaczenia ze względu na kontekst
wypowiedzi („Ciemiężyć swój krzyż”)
wypowiedzi („Ciemiężyć swój krzyż”)
Zmiana zabarwienia uczuciowego:
Zmiana zabarwienia uczuciowego:
- degradacja (np.
- degradacja (np.
gęba
gęba
)
)
- melioracja (np.
- melioracja (np.
kobieta)
kobieta)
8. Repartycja znaczenia: podział znaczenia
8. Repartycja znaczenia: podział znaczenia
między wyrazy spokrewnione słowotwórczo i
między wyrazy spokrewnione słowotwórczo i
etymologicznie, np.
etymologicznie, np.
przewrotny
przewrotny
i
i
wywrotny.
wywrotny.
Podsumowanie:
Podsumowanie:
Ukazane wyżej procesy świadczą o tendencji
Ukazane wyżej procesy świadczą o tendencji
do coraz większego ładu, do ściślejszego
do coraz większego ładu, do ściślejszego
powiązania między formą wyrazu a jego
powiązania między formą wyrazu a jego
znaczeniem.
znaczeniem.
ZAPOŻYCZENIA
ZAPOŻYCZENIA
WPŁYW SŁOWNICTWA INNYCH JĘZYKÓW
WPŁYW SŁOWNICTWA INNYCH JĘZYKÓW
NA POLSZCZYZNĘ
NA POLSZCZYZNĘ
W XX wieku najsilniej na polszczyznę oddziaływały
W XX wieku najsilniej na polszczyznę oddziaływały
języki: angielski, francuski, rosyjski i niemiecki.
języki: angielski, francuski, rosyjski i niemiecki.
Oddziaływanie innych języków miało znaczenie
Oddziaływanie innych języków miało znaczenie
marginalne. Osobnym zjawiskiem jest wielka i wciąż
marginalne. Osobnym zjawiskiem jest wielka i wciąż
rosnąca liczba i rola tzw. ZAPOŻYCZEŃ
rosnąca liczba i rola tzw. ZAPOŻYCZEŃ
SZTUCZNYCH.
SZTUCZNYCH.
WPŁYWY ANGIELSKIE
WPŁYWY ANGIELSKIE
Nasiliły się wyraźnie po odzyskaniu przez Polskę
Nasiliły się wyraźnie po odzyskaniu przez Polskę
niepodległości. Wiązało się to z rozwojem takich
niepodległości. Wiązało się to z rozwojem takich
zdominowanych przez angielszczyznę dziedzin
zdominowanych przez angielszczyznę dziedzin
aktywności społecznej, jak flota handlowa i
aktywności społecznej, jak flota handlowa i
wojenna, handel zagraniczny, sport, turystyka itd.
wojenna, handel zagraniczny, sport, turystyka itd.
Przykłady: aut, bar, bekon, finisz, hokej, jazz, lider,
Przykłady: aut, bar, bekon, finisz, hokej, jazz, lider,
mecz, pulower, sport, strajk, wrak itp.
mecz, pulower, sport, strajk, wrak itp.
Ilość zapożyczeń angielskich ewoluowała w naszym
Ilość zapożyczeń angielskich ewoluowała w naszym
języku zgodnie ze zmianami politycznymi i
języku zgodnie ze zmianami politycznymi i
kulturowymi. Jednak w połowie lat 90. ich liczbę
kulturowymi. Jednak w połowie lat 90. ich liczbę
szacowano na 1600.
szacowano na 1600.
WPŁYWY FRANCUSKIE
WPŁYWY FRANCUSKIE
Jest to o wiele skromniejszy zbiór niż poprzedni. W
Jest to o wiele skromniejszy zbiór niż poprzedni. W
okresie międzywojennym francuszczyzna
okresie międzywojennym francuszczyzna
pozostawała językiem dyplomacji i głównym
pozostawała językiem dyplomacji i głównym
językiem salonów. Po wojnie znajomość
językiem salonów. Po wojnie znajomość
francuskiego zaczęła szybko maleć. Dziś szacuje się
francuskiego zaczęła szybko maleć. Dziś szacuje się
około 250 powojennych galicyzmów, np.
około 250 powojennych galicyzmów, np.
akredytacja, aranż, batyskaf, bulwersować, butik,
akredytacja, aranż, batyskaf, bulwersować, butik,
ekler, garmażer, makabra, mini, prodiż, totalitarny,
ekler, garmażer, makabra, mini, prodiż, totalitarny,
żakard itd.
żakard itd.
WPŁYWY ROSYJSKIE
WPŁYWY ROSYJSKIE
W języku polskim pojawiły się na skutek rozbiorów, po
W języku polskim pojawiły się na skutek rozbiorów, po
1918 roku samorzutnie wygasły. Po II wojnie
1918 roku samorzutnie wygasły. Po II wojnie
światowej nadeszła nowa fala rusycyzmów, głównie
światowej nadeszła nowa fala rusycyzmów, głównie
związanych z militariami, np. gazik, harmoszka,
związanych z militariami, np. gazik, harmoszka,
katiusza, kufajka, pepesza itp. W języku prywatno-
katiusza, kufajka, pepesza itp. W języku prywatno-
potocznym przebrzmiewała ogromna niechęć do tych
potocznym przebrzmiewała ogromna niechęć do tych
pożyczek, przejawiała się w postaci ekspresywnych
pożyczek, przejawiała się w postaci ekspresywnych
rusycyzmów nacechowanych wyłącznie negatywnie,
rusycyzmów nacechowanych wyłącznie negatywnie,
np. chałtura, cham, gieroj. W latach 90. rusycyzmy
np. chałtura, cham, gieroj. W latach 90. rusycyzmy
wygasły całkowicie.
wygasły całkowicie.
Dziś szacuje się ich około setki w naszym języku.
Dziś szacuje się ich około setki w naszym języku.
WPŁYWY NIEMIECKIE
WPŁYWY NIEMIECKIE
Również wygasły po odzyskaniu przez Polskę
Również wygasły po odzyskaniu przez Polskę
niepodległości. Pozostawiły po sobie pewną liczbę
niepodległości. Pozostawiły po sobie pewną liczbę
germanizmów oznaczających okupacyjne realia, np.
germanizmów oznaczających okupacyjne realia, np.
gestapo, kacet, lagier, szmajster.
gestapo, kacet, lagier, szmajster.