Niespożywcze
Wykorzystanie Olejów
Roślinnych
Oleje roślinne
Za olej roślinny uważa się każdy ciekły
tłuszcz pochodzenia roślinnego, który w
temperaturze pokojowej ma konsystencję
płynną. Oleje roślinne są pozyskiwane z
różnych części roślin, np. nasion,
owoców, pestek, a także z kiełków
roślinnych. Rośliny, z których pozyskuje
się na świecie najwięcej oleju, to:
kukurydza, oliwka, orzeszki ziemne,
rzepak, słonecznik, soja.
Wykorzystanie olejów
roślinnych
W przeważającej większości oleje roślinne
wykorzystywane są jako tłuszcze jadalne, ale
znalazły zastosowanie także w innych
gałęziach przemysłu, np. do produkcji:
• biodiesla
• środków smarnych
• materiałów lakierniczych, malarskich,
impregnacyjnych
• kosmetyków
• środków leczniczych
• w energetyce cieplnej
Paliwa z olejów roślinnych
• Pierwszy silnik diesla
zasilany olejem
arachidowym
• Od lat 20 XX w. dominacja
paliw ropopochodnych
• Groźba wyczerpania się
naturalnych zasobów ropy
naftowej oraz
upowszechnienie się
proekologicznych poglądów
w społeczeństwie, stymulują
produkcję biopaliw
Formy wykorzystania olejów
jako paliw
• 100 % oleje roślinne
• mieszaniny z
konwencjonalnymi
paliwami Diesla
• mieszaniny różnorodnych
olejów roślinnych
• estry metylowe olejów
roślinnych
• Paliwa takie mogą
dodatkowo zawierać
alkohol, którego obecność
ułatwia rozruch silnika.
Podstawowe wymagania
jakościowe nasion rzepaku
• wilgotność nie
większa niż 6-8%
• zanieczyszczenia
nie więcej niż 2%
wagowo
• ilość uszkodzonych
nasion nie więcej
niż 1%
Warunki graniczne dla oleju
rzepakowego jako paliwa
Właściwości
Jednostka
Wartość graniczna
Gęstość (w temp. 15°C)
g/ml
0,9-0,93
Lepkość kinetyczna (w
temp. 20°C)
mm
2
/s
maks. 80
Wartość opałowa
MJ/kg
min. 35
Punkt zapłonu
°C
min. 300
Liczba cetanowa
-38
Liczba kwasowa
mg KOH/g
maks. 1,5
Liczba jodowa
g jodu/100 g
maks. 120
Zawartość fosforu
mg/kg
maks. 30
Zawartość koksu
% cięż.
maks. 0,5
Zawartość popiołu
% cięż.
maks. 0,02
Zawartość wody
mg/kg
maks. 1 000
Dokładność filtracji
Hm
maks. 5
Właściwości estrów
metylowych rzepaku w
porównaniu z olejem
rzepakowym
• mniejsza masa molowa a co za tym
idzie mniejsza lepkość
• mniejsza gęstość paliwa
• większa wartość liczby cetonowej
• mniejsza zawartość siarki
• mniejsza temperatura zapłonu
• mniejszą temperaturę mętnienia i
krzepnięcia
Reakcja transestryfikacji
katalizator
C
3
H
5
[O(OCR)]
3
+ 3 CH
3
OH 3 CH
3
CO(OCR) + C
3
H
5
(OH)
3
trigliceryd metanol ester metylowy
glicerol
kwasu tłuszczowego
W reakcji transestryfikacji gliceryd reaguje
z alkoholem w obecności katalizatora, w
wyniku czego powstają trzy cząsteczki
estrów kwasów tłuszczowych oraz jedna
cząsteczka gliceryny.
Czynniki wpływające na
transestryfikację
• stosunek molowy alkoholu do oleju
roślinnego
• ilość i rodzaj katalizatora
• temperatura reakcji
• jakość oleju surowego (głownie
obecność WKT i zawartość wody
Właściwości oleju do produkcji
estrów metylowych
• gęstość ok. 0,91 g/cm³ przy 15ºC
• brak stałych zanieczyszczeń
• zawartość wody poniżej 0,15%
• lepkość 75 mm²/s przy 20˚C
• zawartość wolnych kwasów
tłuszczowych poniżej 1,5%
• zawartość fosforu poniżej 200 ppm
• liczba jodowa 115
• liczba kwasowa < 1
Etanol do produkcji estrów
Użycie estrów etylowych, w miejsce
metylowych, powoduje:
• obniżenie temperatury spalin
• obniżenie zadymienia spalin
• zmniejszenie emisji toksycznych
składników spalin:
HC o ok. 8%
CO o ok. 4%
NOₓ o ok. 3%
Rodzaje katalizatorów
Na efektywność reakcji i jakość
otrzymywanych estrów wpływa
ponadto katalizator. W procesie
transestryfikacji możemy zastosować
katalizatory:
• zasadowe
• kwasowe
• enzymy
Transestryfikacja zasadowa
• Jako katalizatory zasadowe
wykorzystywane są:
• Na
• NaOH
• K
• KOH
Transestryfikacja zasadowa
Zalety
• tańsze w porównaniu do
innych katalizatorów
• w stosunku do
katalizatora kwasowego
potrzeba go mniej
• pozostałości katalizatora
w biodieslu nie są tak
szkodliwe dla silnika jak
katalizatory kwasowe
Wady
• dezaktywacji pod
wpływem wody
Transestryfikacja kwasowa
Do najczęściej stosowanych
katalizatorów kwasowych należą:
• kwas siarkowy (VI )
• kwas fosforowy (V )
• kwas solny
• niektóre kwasy organiczne
Transestryfikacja kwasowa
Zalety
• obecność WKT nie
przeszkadza w reakcji
• większa tolerancja na
obecność wody w
porównaniu z
katalizatorami
zasadowymi
Wady
• w transestryfikacji
kwasowej potrzebny jest
znacznie większy nadmiar
alkoholu
• wyższy dodatek katalizatora
kwasowego 1,5- 3,5%
• podwyższona temperatura
reakcji w granicach co
najmniej 60ºC
• czas konwersji co najmniej
2 h
• konieczność usuwania
pozostałości katalizatora z
produktu
Transestryfikacja
enzymatyczna
Zalety
• konwersja procesu
porównywalna z
konwersją dla
transestryfikacji
zasadowej i kwasowej
• nie ma konieczności
usuwania katalizatora z
produktu
• nie ma konieczności
usuwania WKT i wody z
surowców
Wady
• konwersja procesu
porównywalna z
konwersją dla
transestryfikacji
zasadowej i kwasowej
• nie ma konieczności
usuwania katalizatora z
produktu
• nie ma konieczności
usuwania WKT i wody z
surowców
Transestryfikacja
jednostopniowa
olej roślinny miesza się z
katalizatorem i alkoholem i po
wymieszaniu sedymentuje się fazę
glicerynową przez kilka godzin ( ok.
16 ).
Transestryfikacja
dwustopniowa
• Reaktor 1 mieszanie oleju z alkoholem i
katalizatorem
• Czas estryfikacji od 6- 28 minut
• Sedymentacja w reaktorze rozdzielczym
1
• Powtórna estryfikacja fazy górnej w
reaktorze 2
• Ponowne rozdzielenie fazy glicerynowej
od estrów w reaktorze rozdzielczym 2
Magazynowanie estrów
metylowych
Czynniki wpływające na zmiany
właściwości estrów metylowych
• warunków
magazynowania
• czasu magazynowania
• materiał zbiornika
• dostęp powietrza
• nasłonecznienie
• temperatura
magazynowania
Zmiany cech fizykochemicznych
podczas magazynowania
• wskutek nasłonecznienia
istotnemu wzrostowi podlega
wartość lepkości,
prawdopodobnie przez
tworzenie polimerów w
następstwie utleniania
• wzrasta wartość liczby
cetanowej
• zwiększa się skłonność
paliwa do odkładania
koksów, niezależnie od
warunków magazynowania
• wzrasta zawartość pary
wodnej
Zalety oleju rzepakowego jako
paliwa energetycznego w
ciepłownictwie
• wysoka wartość opałowa, porównywalna z
olejem opałowym lekkim a nawet nieco
wyższa w stosunku do mazutu
• niska temperatura krzepnięcia- nie
wymagają stosowania podgrzewaczy w
czasie ich przechowywania (jeśli
temperatura nie spada poniżej - 13ºC )
• wysoka temperatura zapłonu- możliwość
magazynowania w zbiornikach w pobliżu
zabudowań bez groźby zapłonu
• nie wpływa na wzrost efektu cieplarnianeg
• odnawialność
• ulega biodegradacji w ciągu 15- 21 dni
• spalanie olejów roślinnych
przepracowanych nie powoduje emisji
dodatkowych zanieczyszczeń co jest
dobrym sposobem ich utylizacji, nie
wymaga również ich wcześniejszej filtracji
• obniżenie emisji do atmosfery:
sadzy i pyłów
dwutlenku siarki
tlenków azotu
wielopierścieniowych węglowodorów
aromatycznych (WWA )
Wady oleju rzepakowego jako
paliwa energetycznego w
ciepłownictwie:
• wysoką lepkość, co uniemożliwia ich
wykorzystanie w kotłach małej mocy
zasilanych lekkimi olejami opałowymi
• skłonność do wydzielania szlamów w trakcie
przechowywania
• wzrost lepkości podczas dłuższego
składowania.
• Wysoka cena
• Wysokie koszty eksploatacji urządzeń
grzewczych
Podstawowe właściwości oleju
roślinnego rzepakowego i lekkiego
oleju opałowego
Właściwości
Olej roślinny
rzepakowy
Olej opałowy lekki
Gęstość w temp.
20ºC, g/cm
3
0,910
0.870
Lepkość
kinematyczna w
temp.20ºC, mm
2
/s
77,3
4,1
Temperatura
zapłonu, ºC
364
94
Temperatura
krzepnięcia, ºC
-13
-20
Wartość opałowa,
MJ/kg
37,1
44,2
Lepkość oleju rzepakowego
• Wysoka lepkość
kinematyczna oleju
rzepakowego wpływa na
przebieg procesu
rozpylania. Złe rozpylanie
prowadzi do:
• wydłużenia procesu
spalania
• znacznego wzrostu emisji:
sadzy, WWA i CO
• zmniejszenie mocy cieplnej
kotła
• zmniejszenie sprawności
energetycznej kotła
Mieszanki olejów
ropopochodnych z olejem
roślinnym
Mieszanka oleju opałowego
z olejem rzepakowym
• wyższa lepkość
kinematyczną
• niewielkim spadkiem
stopnia spalania
• wyższą temperaturą
zapłonu
• pogorszeniem
sprawności zapłonu w
palniku przy
zastosowaniu 30%
dodatku oleju
rzepakowego
Mieszanka mazutu z
olejem rzepakowym
• niższą lepkością
kinematyczną
• podobnym stopniem
sprawności spalania
• wyższą temperaturą
zapłonu
• polepszeniem
sprawności zapłonu
Farby olejne
Olej lniany w farbach pełni
rolę spoiwa. Spoiwa w
przypadku farb olejnych
otrzymuje się poprzez
stapianie w wysokich
temperaturach żywic
fenolowych, modyfikowanych
kalafonią lub
niemodyfikowanych z olejami
roślinnymi. Powstała w ten
sposób mieszanina spaja
zawarte w farbie pigmenty
tworząc warstwę ochronną.
Właściwości farb
otrzymywanych na bazie
olejów roślinnych
• wysychają poprzez przyłączenie
tlenu z powietrza
• są zmydlające a więc nie można ich
stosować na podłoża alkaliczne
• są wodoodporne
• mają lepszą odporność na wodę i
atmosferę korozyjną niż farby
alkilowe
• mało odporne na działanie światła
ultrafioletowego
• mają tendencję do żółknięcia i
kredowania
Obróbka oleju lnianego
Techniki obróbki
• przechowywanie oleju
lnianego w płytkich
naczyniach ołowianych
wystawionych na
słońce
• gotowanie z:
opiłkami ołowiu
tlenkiem manganu
wodą utlenioną
• naświetlanie
promieniami UV
Właściwości
• szybkim i
równomiernym
schnięciem
• gładkością i połyskiem
po stwardnieniu
• odpowiednią
konsystencją
Oleje roślinne w kosmetyce
Współcześnie wprowadza się je do:
• kremów i balsamów
• maseczek kosmetycznych
• płynów kąpielowych
• bezpośrednio na skórę podczas masażu
• szamponów
• odżywek
• środków do pielęgnacji włosów
• mleczkach i emulsjach do ciała
• mydeł
• pomadek ochronnych do warg
• lakierów
• zmywaczy do paznokci
Oleje najczęściej stosowane w
kosmetyce
• olej lniany
• konopny
• słonecznikowy
• sojowy
• z zarodków pszenicy czy kukurydzy
Działanie NNKT stosowanych
w kosmetykach na skórę
• przywracają zakłóconą równowagę kwasową
• przywracają zakłóconą równowagę wodno-
lipidową
• nadając jej kwaśne pH (~5,5)
• zapewniają jej prawidłowe nawilżenie
• przywracają funkcje ochronne
• działają przeciwzapalnie i przeciwalergicznie.
• Są substratami do syntezy ceramidu 1
• aktywują PPAR
Działanie frakcji niezmydlanej i
fosfolipidów na skórę
Wpływają na struktury skóry chroniąc
ją przed:
• działaniem promieni słonecznych
• zanieczyszczeń z powietrza
• wspomagają odbudowę naskórka i
skóry właściwej
Produkcja mydła
• Mydła produkuje się zwykle z tłuszczów
nasyconych, aczkolwiek znane są także
mydła z tłuszczów nienasyconych. Ich proces
produkcji polega na długotrwałym gotowaniu
tłuszczów ze stężonym roztworem zasady
sodowej, magnezowej lub litowej, na skutek
czego dochodzi do zerwania wiązań
estrowych oraz powstania glicerynyi mydła
właściwego. Glicerynę czasami usuwa się z
końcowego produktu lub zostawia, gdyż ma
ona działanie nawilżające.
Podział mydeł
• mydła sodowe (białe i twarde), które są stałe w temperaturze
pokojowej i rozpuszczalne w wodzie – produkuje się z nich
mydła w kostkach
• mydła magnezowe, które są ciekłe w temperaturze
pokojowej – produkuje się z nich szampony, płyny do kąpieli i
mydła w płynie
• mydła litowe, które są pół-ciekłe w temperaturze pokojowej i
słabo rozpuszczają się w wodzie – nie stosuje się ich jako
środków myjących, lecz stosuje jako dodatki do litowych
smarów łożyskowych
• mydła potasowe, które są miękkie (maziste) zwane mydłem
szarym, rozpuszczalne w wodzie
• mydła wapniowe – nierozpuszczalne w wodzie, tworzą się
najczęściej podczas reakcji mydła np. potasowego z
chlorkiem wapnia (zawartego w wodzie twardej) na skutek
reakcji wytrąca się mydło wapniowe, nierozpuszczalne w
wodzie, w postaci tzw. "kłaczków".
Wykorzystanie olejów
roślinnych w medycynie
• Lecznicze właściwości oleju z wiesiołka
wynikają z obecności dwóch bardzo ważnych
nienasyconych kwasów tłuszczowych: kwasu
cis-linolowego i kwasu γ-linolenowego.
Organizm ludzki nie jest w stanie sam
wytwarzać kwasu linolowego, dlatego musi go
otrzymywać wraz z pożywieniem.
• Natomiast kwas gamma-linolenowy powstaje
w organizmie z kwasu linolowego w obecności
specjalnego enzymu delta-6- desaturazy (D-6-
D)
Obniżenie aktywności enzymu
D-6-D
• palenie papierosów
• alkohol
• nadmierna ekspozycja na
promieniowanie UV (słońce, solaria)
• wzrost substancji toksycznych
• infekcje wirusowe
• mało ruchliwy tryb życia
• procesy starzenia
Właściwości kwasu γ-
linolenowego
Kwas γ-linolenowego bierze udział w
syntezie pewnych prostaglandyn
( szczególnie PGE1), które odgrywają w
organizmie istotną rolę:
• obniżają ciśnienie krwi
• zmniejszają ryzyko powstawania
zakrzepów wewnątrznaczyniowych
• wzmagają działalność systemu
immunologicznego
• regulują funkcje mózgowe
Działanie oleju z wiesiołka na
organizm ludzki
Stwierdzono 2 kierunki działania tego oleju
na organizm ludzki :
• Pierwsze polega na działaniu poprzez swoje
metabolity ( prostaglandynę PGE1,
wszelkie pochodne kwasu arachidonowego,
w tym prostacyklinę).
• Drugie oddziaływanie jest związane w
występowaniem kwasu tłuszczowego
gama- linolenowego w błonach
komórkowych mające bezpośredni wpływ
na ich stabilizację i transport.
Olej z wiesiołka
wykorzystywany jest w
leczeniu:
• miażdżycę
• choroby krwi
• podniesiony poziom cholesterolu
• podwyższone ciśnienie krwi
• cukrzycy
• syndrom przedmiesiączkowy PMS. Łagodzi problemy menstruacyjne i
napięcie przedmiesiączkowe, dlatego nazywany jest pigułką kobiecą.
• niewydolność wątroby
• uszkodzenia wątroby na skutek alkoholizmu
• uszkodzenia wątroby na skutek innych zatruć chemicznych
• zmniejszenie odporności - podnosi odporność układu immunologicznego
• SM ( stwardnienie rozsiane)
• schizofrenia
• w terapii AIDS ( ochrona przed wystąpieniem AIDS pełnoobjawowego)
• nowotwory
• migreny i bóle głowy
• choroba alkoholowa, stosowany w leczeniu odwykowym alkoholików
• otyłość
Olei andiroba
Olej andiroba - jest to żółtawy olej roślinny, o gorzkim
smaku i lekko orzechowym zapachu. Otrzymywany
jest poprzez tłoczenie lub wyciskanie nasion andiroba
(Carapa guianensis) pochodzących z Brazylii.
Zapachem przypomina oliwę z oliwek. Skład 46%
kwasu olejowego, 20% kwasu linolowego.
Działanie:
• antybakteryjne
• przeciwzapalne
• przeciwbólowe
• antypasożytnicze,
• przeciwdziała rakowi
• przeciwdziała malarii
Literatura
1.
Rotkiewicz D., „Przetwórstwo nasion oleistych – wykłady”, 2008/2009.
2.
Bocheński C. „Paliwa i oleje smarujące w rolnictwie” str. 89- 112
Warszawa 2005.
3.
4.
Szlachta Z. „ Zasilanie silników wysokoprężnych paliwami
rzepakowymi” str. 1- 44 Warszawa 2002.
5.
Bocheński C. „Biodiesel. Paliwo rolnicze” s 67- 113 Warszawa 2003.
6.
7.
Juliszewski T. „Biopaliwo rzepakowe” s 111- 150 Poznań 2007.
8.
9.
Grzybek A. „Produkcja i uwarunkowania wykorzystania biopaliw
płynnych” Czysta energia 11/ 2003 str. 38- 39.
10.
Wasiak W., Wawrzyniak R. „Biopaliwa wczoraj i dziś” Czysta energia
12/2005 str. 28- 29.
11. Karcz H., Kosiorek A. „Olej rzepakowy w energetyce”.
Czysta Energia 4/2007 str. 30- 33.
12. Grzybek A. „wytwarzanie paliwa rzepakowego w
Polsce”. Czysta Energia 2/2002 str. 15- 16.
13. Rosiński M., Furtak L., Łuksa A., Stępień A.
„ Wykorzystanie olejów roślinnych i urządzeń do ich
spalania w procesach suszarniczych.” Warszawa
2006 str. 243- 250.
14. http://www.biomasa.org/index.php?
d=artykul&kat=63&art=60
15. http://www.instalacjebudowlane.pl/3799-23-40.htm
16. http://pl.wikibooks.org/wiki/Jak_%C5%BCy
%C4%87_oszcz%C4%99dni
•
17.http://www.gigawat.net.pl/article/articleprint/362/-1/42/
18.http://kosmetologia.com.pl/index.php?
option=com_content&view=article&id=289:oleje-roslinne-w-
kosmetykach&catid=180:biochemia-kosmetyku&Itemid=734
19.http://www.innovia.pl/artykuly/pokaz/chemia/kosmetyczna/emoli
enty/8211/8220zwykle/8221/czy8220egzotyczne/8221/htm
20.http://www.apapolska.pl/index.php/start/viewProduct/1/6.htm
21.http://ir.ptir.org/artykuly/pl/79/IR(79)_132_pl.pdf\
22.http://www.farby.com.pl/farby.html
23.http://bez-recepty.pgf.com.pl/index.php?co=artyk&id_artyk=437
24.http://www.zlotopolskie.pl/stronamenu4_4.htm
25.http://www.dlapacjenta.pl/sklep/product_info.php?
products_id=222