Dokumenty nieksiążkowe
Rozważania terminologiczne
Dokumentny nieksiążkowe
• Dokumenty nieksiążkowe (audiowizualne) – z ang. non-book materials
(audiovisual materials)
• Czasem pojęcia te są traktowane jako synonimy, czasem „dokumenty
audiowizualne” określane są jako część większego zbioru materiałów
nieksiążkowych
• Bibliotekoznawstwo światowe nie jest zgodne w szczegółach odnośnie
rozumienia i stosowania terminów „dokumentny nieksiążkowe” i
„dokumentny audiowizualne.”
• Mary Soper (autorka amerykańskiego tezaurusa dla bibliotekarzy) stwierdza:
Jakakolwiek próba stworzenia klasyfikacji dokumentów w oparciu o ich
fizyczny format kończy się ostatecznie niepowodzeniem z powodu trudności
w ogarnięciu wszystkich cech charakterystycznych dla różnych typów
dokumentów (The librarian thesaurus. Chicago, ALA 1990, s. 41)
• Rozbieżności w definicjach i typologiach dokumentów nieksiążkowych
wynikają z faktu, iż jest to grupa bardzo niejednorodna - różnie się te
dokumentny opracowuje i przechowuje
Dokumentny nieksiążkowe
• „Materiały wykonane w formie innej niż drukowana” (Stella
Keenan)
[(?) duże uproszczenie]
• „Materiały, które nie odpowiadają definicji książki lub
czasopisma, takie jak materiały audiowizualne i materiały
pionowego przechowywania” (The bookman’s glossary)
• Materiały audiowizualne
„Materiały w formatach audialnych i wizualnych, które
zawierają informację przede wszystkim dźwiękową i
obrazową raczej niż tekstową, np. plansze, wykresy, mapy,
obrazy, slajdy, przezrocza, nagrania audio, taśmy wideo,
filmy i modele.
Wiele z tych materiałów wymaga specjalnych
urządzeń do odczytu.
Czasem zwie się je dokumentami
nieksiążkowymi lub niedrukowanymi w tym znaczeniu, że nie
są przeznaczone do czytania” (The ALA glossary of library
and information science)
Typologia
•
Typologia
zbiorów specjalnych
wg podręcznika Bibliotekarstwo (red. Żmigrodzki)
Zbiory specjalne
•
Rękopisy
•
Stare druki
•
Zbiory ikonograficzne – graficzne wyobrażenia osób
•
Zbiory kartograficzne – zmniejszone wyobrażenia całości i części ziemi, innych planet
lub nieba, sporządzone wg ustalonych zasad. Ze względu na formę zewnętrzną dzieli
się je na mapy i plany, globusy, płaskie modele powierzchni ziemi
•
Zbiory muzyczne – nuty (rękopiśmienne i drukowane) płyty i taśmy dźwiękowe
•
Dokumenty audiowizualne – dokumenty
oglądowe
(wizualne), dokumenty
słuchowe
(audialne) oraz dokumenty
oglądowo-słuchowe
(audiowizualne) ; ich cechą wspólną
jest konieczność odbioru za pomocą specjalnej aparatury
•
Dokumenty wtórne – sporządzone na podstawie innego dokumentu (fotokopie,
kserokopie, mikroskopie)
•
Dokumenty normalizacyjne – opracowania o charakterze techniczno-prawnym
•
Literatura patentowa
•
Literatura techniczno-handlowa (firmowa) – informacje o wyrobach przemysłowych
•
Dokumenty życia społecznego
•
Dokumenty informatyczne (elektroniczne)
Uwaga: Podziału tego dokonano biorąc jednocześnie pod uwagę cechy wydawniczo-formalne i cechy
treściowe dokumentów