Zarządzanie wynikiem
finansowym
Wpływ podatków
• Struktura kapitałowa spółki jest wrażliwa na
zastosowane rozwiązania zarówno w zakresie podatku
dochodowego od zysków firmy, jak i akcjonariuszy.
• Jeśli system podatkowy zostanie tak skonstruowany, że
dochody netto z dywidend będą dla akcjonariuszy mniej
atrakcyjne niż dochody netto z zysków kapitałowych, to
będą preferować kapitalizację zysków, a nie emisję
nowych akcji.
• W Anglii w latach 1975-1982 wzajemne oddziaływanie
podatku od zysków kapitałowych oraz od dochodów
osobistych zniechęcało do emisji nowych akcji, a
zachęcało do zatrzymywania zysków i korzystania z
pożyczek. Należy przypuszczać, że gdyby krańcowa
stopa opodatkowania dochodów z tytułu dywidend była
niższa i gdyby nie było możliwości pomniejszania
podstawy opodatkowania firmy o zapłacone odsetki,
firmy wybierałyby emisję akcji.
Opodatkowanie dywidend
• Dochód z tego tytułu podlega
opodatkowaniu, którego zasady są
inne w przypadku, gdy beneficjentem
dywidendy są osoby fizyczne, a inne,
gdy osoby prawne.
Wnoszenie kapitału do spółki
akcyjnej
• Wkład pieniężny powiększający kapitał
zakładowy (fundusz udziałowy, fundusz
założycielski, fundusz organizacyjny
ubezpieczyciela, fundusz statutowy w banku
państwowym) lub go tworzący nie zalicza
się do przychodów i nie podlega
opodatkowaniu.
• Wkład niepieniężny – przychodem
podlegającym opodatkowaniu jest nominalna
wartość akcji objętych w zamian za wkład
niepieniężny.
Podnoszenie kapitału podstawowego ze
środków własnych spółki
• Dochód przeznaczony na podwyższenie
kapitału zakładowego oraz stanowiący
równowartość kwot przekazanych na ten
fundusz z innych kapitałów osoby prawnej
podlega opodatkowaniu jako dochód z
udziału w zyskach osób prawnych.
• Korzystnym sposobem jest powiększanie
kapitału zapasowego lub kapitałów
rezerwowych (brak podatku).
• Nadwyżka emisyjna (agio) też nie
podlega podatkowi.
System podatkowy a koszt
użycia kapitału obcego
• Występuje zjawisko niedostatecznej
kapitalizacji, gdy podmiot korzysta z
finansowania długiem da korzyści podatkowych
(tarcza).
• Istnieje minimalny wskaźnik kapitalizacji
lub udziału kapitału własnego (debt-to-
equity ratio) w większości krajów wynosi on 3:1.
• Jeśli podmiot przekroczy ten wskaźnik, nie może
tej „nadwyżki’ odsetek odliczyć od podstawy
opodatkowania.
Polityka właścicielska - czynniki
• O tym, jaka część zysków zostanie skapitalizowana,
decyduje w spółce akcyjnej walne zgromadzenie.
• Motywy postępowania akcjonariuszy są różne –
psychologiczne (dobre wrażenie wywiera wypłata
dywidendy), ekonomiczne (jak najtaniej pozyskać
kapitał), polityka właścicielska (struktura
akcjonariatu).
• Gdyby nie było podatków i kosztów transakcyjnych
a rynek byłby przejrzysty, dla inwestorów polityka
dywidendy nie miałaby znaczenia, gdyż zysk
odzwierciedlony byłby w cenie akcji.
• Akcjonariusze mają swoje osobiste motywy
postępowania (np. potrzeba szybkiej gotówki,
podatki).
Dywidendy
• Większość spółek na świecie płaci dywidendy.
• W okresach perturbacji rynkowych i
niepewności inwestycyjnej, zarządy niechętnie
wypłacają dywidendy, gdyż nie chcą brać
kredytów (brak pewności co do przychodów
operacyjnych i nadwyżek z inwestycji).
• W większości spółek wypłata dywidendy następuje
według modelu schodkowego, a nie liniowo.
• Nie należy gwałtownie zmieniać polityki
dywidendy (zwłaszcza przestać ją wypłacać), gdyż
może być to odebrane jako sygnał mający wpływ na
kurs akcji
.
Macierz polityki dywidendy
Magnetyzm dywidendy – akcjonariusze są zadowoleni z dywidendy, nie
chcą sprzedawać akcji
Magnetyzm zysku – dywidendy są wyższe niż oczekiwane, akcjonariusze
będą dokupowali akcje
Rozczarowanie zyskiem – niewielkie oczekiwania, takież dywidendy i brak
reakcji inwestorów
Rozczarowanie dywidendą – akcjonariusze czują się pokrzywdzeni i będą
sprzedawali akcje
Magnetyzm
zysku
Magnetyzm
dywidendy
Rozczarowa-
nie zyskiem
Rozczaro-
wanie
dywidendą
Wysoka
Wypłaca
l-ność
dywiden
d
niska
niska dywidenda oczekiwana
wysoka
Teorie dywidend
• „wróbla w garści” (M. Gordon i J. Lintner) - dywidenda jest
pewniejsza niż przyszłe zyski kapitałowe
• Neutralności (M. Miler i F. Modigliani)– koszt kapitału
własnego nie jest wrażliwy na politykę dywidend; tylko
generowane dochody i ryzyko mają znaczenie
• Teoria preferencji podatkowych (R. Litzenberg, K.
Ramaswama) – preferencja zysków zatrzymanych z powodów
podatkowych
• Hipoteza sygnalizacji – zmiany kursów akcji po ogłoszeniu
wypłat dywidend
• Efekt klienteli – cena akcji jest pochodną decyzji inwestorów
na prowadzoną polityką dywidend (przyciąganie danej grupy
inwestorów)
• Hipoteza redystrybucji – założenie, że zmiany rynkowej
wartości firmy są związane ze zmianami wartości rynkowej
długu (wzrostowi cen akcji gdy ogłasza się dywidendę,
towarzyszy spadek cen obligacji
Praktyka
• Dostępność źródeł finansowania
• Koszty transakcyjne wypłaty dywidendy
• Kontrola nad przedsiębiorstwem
• Polityka dywidend rezydualnych,
stałych, rosnących, stałej stopy wypłat
(stała część zysków)
• Faktycznie dywidendy zależą od polityki
zarządu