Dzieje Hebrajczyków i ich osiedlenie się w Palestynie związane jest z

postacią Abrahama. To jemu Bóg obiecał Ziemię Świętą (Kanaan). Około

1800 lat p.n.e Abraham z grupką rodaków wywędrował z

mezopotamskiego miasta Ur do Palestyny.

Abraham

Synowie Abrahama

Izmael

– syn z

niewolnicą Hagar – od
niego według tradycji
pochodzą Arabowie

Izaak –

syn Abrahama i

jego żony Sary

Bóg chcąc sprawdzić oddanie Abrahama kazał mu złożyć Izaaka

w ofierze. Przekonawszy się, że ten jest na to gotowy w ostatniej

chwili powstrzymała Abrahama zapowiadając mu, że potomkowie

Izaaka staną się licznym narodem

Izaak

Jakub

(syn Izaaka - miał 12 synów, którzy stali się przodkami

12 plemion Izraela. Najmłodszy z synów,

Józef

został sprzedany przez

braci do Egiptu, gdzie stał się urzędnikiem faraona )

Około połowy II tysiąclecia p.n.e Jakub wraz z jedenastoma

synami i swym ludem (Józef był wówczas dostojnikiem na dworze

faraona) przybył do Egiptu. Przyczyną przybycia była susza, jaka

nawiedziła Palestynę.

Na mapie zaznaczona jest trasa wędrówki Izraelitów to Egiptu.

Ich pobyt w państwie faraonów na początku był pomyślny, jednak

z czasem zostali zmuszeni do niewolniczej pracy. Będąc w

Egipcie Izraelici stali się licznym narodem – stanowili 12

plemion, od 12 synów Jakuba. Z niewoli egipskiej wyprowadził

ich około 1200 lat p.n.e Mojżesz. Jednak dopiero pod wodzą

Jozuego Żydzi wkroczyli do Palestyny rozpoczynając jej podbój

(XII XI w. p.n.e)

Podczas wędrówki po Półwyspie Synaj (40 lat) Mojżesz zawarł z

Bogiem przymierze. Miało to miejsce na Górze Synaj. Otrzymał

wówczas od Boga szereg praw wyrytych na kamiennych

tablicach.

Kamienne tablice z przykazaniami zostały złożone w specjalnej

skrzyni zwanej Arką Przymierza

Na mapie zaznaczony jest obszar podbity przez Izraelitów po wkroczeniu

do Palestyny

W XI w. p.n.e 12 plemion zjednoczył pierwszy król żydowski –

Saul.

Spowodowane to było zagrożeniem ze strony sąsiednich

Filistynów. Następcą Saula był król

Dawid

Następcą Dawida był król Salomon słynący z niebywałej

mądrości. To on wzniósł pierwszą świątynię w Jerozolimie w

której przechowywana była Arka Przymierza

Po śmierci Salomona (X w. p.n.e) jego państwo rozpadło się na

dwa królestwa. Judeę (Juda) na południu ze stolicą w Jerozolimie

oraz Izrael na północy ze stolicą w Samarii

Powstanie dwóch państw doprowadziło do rozbicia politycznego,

co wykorzystali sąsiedzi. W VIII w. p.n.e Izrael najechali

Asyryjczycy, natomiast w VI w. p.n.e Judea została spustoszona

przez wojska Babilonii.

Najazdu na Judeę w 587 r. p.n.e dokonał babiloński król

Nabuchodonozor. Uprowadził on wówczas Izraelitów do

Babilonii. Okres ten w historii Izraela nazywamy ,,Niewolą

Babilońską”. Trwała ona około 50 lat. To w tym okresie

powstała żydowska legenda o Potopie oraz Wieży Babel.

To w czasie najazdu Babilończyków została zburzona

świątynia w Jerozolimie i zaginęła Arka Przymierza, która

nie odnalazła się do dziś.

Król Nabuchodonozor

Jzraelitów z ,,niewoli babilońskiej” uwolnił

dopiero w 539 r. p.n.e perski król

Cyrus I Wielki. Był on twórcą państwa

perskiego, które podbiło całą Mezopotamię

doprowadzając do upadku Babilonii. Żydzi

powrócili do Palestyny ale nigdy już nie

utworzyli jednego królestwa.

W I w. p.n.e Palestynę podbili Rzymianie czyniąc ją swoją

prowincją. Za ich przyzwoleniem królem Judei był Herod Wielki

za którego panowania na świat przyszedł Jezus Chrystus.

Król Judei Herod Wielki

Herod Wielki wzniósł kolejną świątynię w Jerozolimie, jednak
Arki Przymierza nie udało się odnaleźć do dnia dzisiejszego.

Jednak świątynia Heroda Wielkiego też została zburzona.

Dokonali tego Rzymianie w 70 r. n.e w czasie buntu żydowskiego

Rzymianie podczas plądrowania świątyni
w Jerozolimie – płaskorzeźba z łuku
triumfalnego Tytusa (wodza, który tego
dokonał)

Jedyną ocalałą pamiątką po tej świątyni jest tzw. Ściana Płaczu

w Jerozolimie. Jest ona najświętszym miejscem Judaizmu. Przed

Ścianą Płaczu modlą się setki Żydów.

Ściana Płaczu – jedyna ocalała ściana po świątyni Heroda

zburzonej przez Rzymian w 70 r. n.e.

Żyd modlący się przed Ścianą Płaczu

Z czasem lud Izraela uległ rozproszeniu po

całym świecie. Żydzi zmuszeni byli żyć w

diasporze (z greckiego – rozproszenie). Izraelici

mieszkając poza Palestyną zakładali gminy. Na

czele gminy stoi rabin.

Żydzi wierzą w jednego Boga – Jahwe. Nadal czekają ma

Mesjasza. Ich świętą księgą jest Biblia. Najważniejszą częścią

Biblii jest pierwszych pięć ksiąg. Jest to Tora

Symbolem Judaizmu jest siedmioramienny świecznik – menora

Symbolem Judaizmu jest także gwiazda Dawida

Gwiazdy Dawida na budynku dawnej synagogi w dzielnicy

krakowskiej - Kazimierz

Miejsca modlitw Żydów to synagogi – w synagodze znajduj się

specjalne miejsce w którym przechowywana jest Tora (synagoga

w Tykocinie)

Kobiety nie mogą się modlić razem z mężczyznami – są dla nich

wyznaczone specjalne miejsca w synagogach zwane babińcami

Miejsce przechowywania Tory (synagoga Remu w Krakowie)

W specjalnym też miejscu w synagodze odczytuj się Torę

(synagoga w Tykocinie

Na grobach swych zmarłych Żydzi umieszczają nagrobki – są to

macewy

Modlący się na cmentarzu Żydzi – cmentarza przy synagodze

Remu w Krakowie

Współczesna państwo Izrael powstało po II wojnie światowej w

1948 r. na obszarze Palestyny

Flaga dzisiejszego Izraela

Godło Izraela