NAJWIĘKSZE GIEŁDY
TOWAROWE NA
ŚWIECIE
Czym jest giełda
towarowa?
Giełda towarowa (wg J. Zieleniewskiego
i S. Szczypiorskiego) jest instytucją
rynku formalnego, na którym w
określonym miejscu i czasie dochodzi do
porównywania
popytu
i podaży oraz do sprzedaży i kupna
określonych
towarów
masowych
ujednoliconych pod względem stopnia
jakości.
Giełda towarowa działa jako spółka, a
jej akcjonariuszami są najczęściej
agencje rynkowe, fundacje rozwoju
gospodarczego,
banki,
izby
gospodarcze oraz inni uczestnicy (np.
producenci,
hurtownicy),
a
ostatnio
również
firmy
ubezpieczeniowe.
Zadania giełdy towarowej:
• Zapewnienie rynku i regulowanie go tak, by
jego uczestnicy korzystali z udogodnień
w prowadzeniu handlu poszczególnymi
towarami
• Ustanowienie słusznych zasad kupieckiego
postępowania (oznacza to kształtowanie
etyki kupieckiej wyznaczającymi właściwe
postępowanie
w
sprawach
nieuregulowanych przepisami)
• Organizowanie działań rynku poprzez
ustalenie jednolitych reguł i standardów
prowadzenia handlu, określenie przedmiotu
transakcji, czasu prowadzenia operacji
• Ustanowienie transakcji standardowych
• Organizowanie dla zainteresowanych
systemu informacji rynkowej
• Wprowadzenie mechanizmów
rozstrzygania sporów (ustanowienie
przy giełdach sądów polubownych),
rozliczania transakcji i płatności
zobowiązań
• Kreowanie atrakcyjnych form
inwestowania.
Giełdy towarowe są zazwyczaj
wyspecjalizowane
w
handlu
określoną grupą towarów, rzadziej
jednym produktem. Biorąc pod
uwagę
kryterium
specjalizacji
towarowej można wyróżnić giełdy
surowców
rolnych
i
przemysłowych.
Przedmioty transakcji :
– towary (np. produkty roślinne i
zwierzęce),
– usługi (np. usługi transportowe, usługi
ubezpieczeniowe)
– transakcje finansowe (np. indeksy
giełdowe, dewizy)
Towary giełdowe
Towarów
będących przedmiotem obrotu giełdowego
jest ponad 50. Do głównych należą:
GRUPA
TOWARÓW
PRZYKŁADY TOWARÓW
PRODUKT
Y
ROŚLINN
E
•Zboża (pszenica, ryż, proso,
itp.)
•Oleiste (w tym nasiona
słonecznika, lnu, rzepaku, itp..;
oleje słonecznikowy, palmowy,
arachidowy, oliwa z oliwek)
•Cukier surowy, biały, rafinowany
•Używki: kawa, herbata,
przyprawy
•Inne artykuły żywnościowe:
ziemniaki, jabłka, miód, itp..
•Surowce włókiennicze: bawełna,
juta, sizal, konopie.
GRUPA
TOWARÓW
PRZYKŁADY TOWARÓW
PRODUKTY
POCHODZENIA
ZWIERZĘCEGO
•Żywiec wołowy i wieprzowy,
tuczone cielęta i owce, wołowina,
bekon, mięso mrożone, jaja, skóry,
wełny, jedwab i inne
MATERIAŁY
ENERGETYCZNE
I SMARY
•Ropa naftowa, benzyna, olej
napędowy i opałowy, koks, energia
elektryczna
INNE
CHEMIKALIA
•Aceton, alkohol etylowy, kwasy,
itp..
METALE
•Aluminium, chrom, cyna, cynk,
kadm, magnez, mangan, miedź,
platyna, rtęć, srebro, złoto, a także
półwyroby i wyroby z tych metali (w
formie blach, monet), niektóre
stopy, itp..
Wyznaczniki towarów
giełdowych:
•Jednorodność (wymienność, oznacza
że jedną partie towaru można bez
szkody dla nabywcy zastąpić tą samą
ilością
i jakością)
•Trwałość (nie może się łatwo psuć)
•Możliwość standaryzacji
•Masowość popytu i podaży
•Niepewność wielkości popytu i
podaży
Uczestnicy giełdy
Do uczestników giełdy zalicza się:
członków giełdy,
maklerów,
gości giełdy.
Członkowie giełdy
Członkami
giełdy
są
zazwyczaj
przedsiębiorstwa
produkcyjne
lub
handlujące
towarem
będącym
przedmiotem obrotu na danej giełdzie.
Członkami mogą być osoby fizyczne
które reprezentują te firmy.
Mają prawo do zawierania transakcji
zarówno w charakterze maklera jak i na
własny
rachunek,
uczestnictwa
w
zebraniach giełd oraz prawo wyborcze.
Większość giełd utrzymuje stałą
liczbę członków np.
•Chicago Board of Trage ma ich
1402,
•New York Commodity Exchange –
386,
•London Commodity Exchange liczy
35.
Członkostwo ma swoją cenę, która
waha się w zależności od aktywności
danej giełdy.
Maklerzy giełdowi
Są pośrednikami przy zawieraniu transakcji.
Makler działa na rachunek osób trzecich. Za
swe usługi pobiera prowizje (wynosi ok.
0,5%). Uprawnienia maklerskie zdobywa się
w wyniku zdanego egzaminu. Wymagania
stawiane maklerom są bardzo wysokie na
wszystkich giełdach i wiąże się z licznymi
ograniczeniami (np. zakaz prowadzenia
przez
maklera
transakcji
giełdowych
towarami,
których
jest
producentem,
przetwórcą lub zajmuje się ich obrotem).
Goście giełdy
Mogą
zawierać
transakcje
za
pośrednictwem członków giełdy oraz
maklerów. Mogą również wejść na
giełdę
w
towarzystwie
osoby
uprawnionej.
Na giełdach towarowych
zawierane są dwa
podstawowe typy transakcji:
• transakcje rzeczywiste
• transakcje nierzeczywiste
Transakcje rzeczywiste
Celem jest faktyczny zakup lub sprzedaż
towaru (przeniesienie prawa własności)
znajdującego się na składzie, w pobliżu
giełdy, bądź w dalszej odległości. Może to
być także towar będący dopiero w fazie
produkcji.
Ze
względu
na
termin
i sposób dostawy transakcje rzeczywiste
dzieli się na:
•
transakcje
z
natychmiastową
dostawą (spot) – odbiór towaru następuje
w ciągu jednego dnia do dwóch tygodni od
chwili zawarcia umowy;
•
transakcje na przybycie lub na towary
w drodze – dotyczą towarów już załadowanych
i skierowanych do określonego miejsca, po
zawarciu transakcji nabywca wskazuje miejsce,
gdzie towar ma być ostatecznie dostarczony;
•
transakcje na załadowanie – dostawca po
zawarciu umowy w ustalonym późniejszym
terminie ma obowiązek załadować towar
w porcie wysyłki lub innym miejscu i skierować
go do miejsca ustalonego w umowie.
Transakcje nierzeczywiste
Zawierane nie dla chęci kupna samego
towaru, ale dla odsprzedaży kontraktu po
zmienionej
w międzyczasie cenie. Transakcje te
nazywane są też często spekulacyjnymi.
Pozwalają na rozwój asekuracji cenowej i
łagodzą wpływ koniunktury na wahania
cen towarów.
Największe giełdy towarowe na
świecie znajdują się w:
Chicago
Sydney
Nowym Jorku
Londynie
Amsterdamie
THE CHICAGO BOARD OF TRADE
(CBOT)
Założona w roku 1848 celem zorganizowania
rynku
zboża.
Głównym
zadaniem
było
wprowadzenie
standaryzacji
ilościowej
i
jakościowej ziarna, będącego przedmiotem
obrotu.
Aktualnie na tej giełdzie znajdują się w obrocie
kontrakty terminowe i opcje, dla których bazą są
produkty rolne (kukurydza, soja, olej sojowy, ryż,
pszenica, owies), indeksy (Dow Jones Industrial
Average i jego odmiany), stopy procentowe
(długoterminowe obligacje skarbowe), metale
(srebro i złoto), produkty naftowe (ropa naftowa,
olej opałowy).
W roku 1874 powstała giełda Chicago
Produce Exchange w celu zorganizowania
obrotu masłem, jajami, drobiem i innymi
produktami rolnymi.
W roku 1898 utworzona została odrębna
giełda Chicago Butter and Egg Board,
która docelowo została przekształcona w
Chicago
Mercantile
Exchange.
Początkowo
giełda
działała
jako
organizacja non – profit.
12 lipca 2007 CME połączył się z CBOT.
Obecnie giełda ta oferuje kontrakty
terminowe i opcje na rozmaite
produkty rolne (półtusze wieprzowe,
wołowinę, bydło rzeźne, mleczne,
nabiał i produkty leśne) oraz indeksy
(m.in. S&P, Nasdaq, Nikkei 225)
London International Financial
Futures And Options Exchange
- LIFFE
Założona w 1982 roku. W 1998 roku
zmieniono
system
notowań
na
elektroniczny. Giełda ta należy do
największych instytucji na świecie
organizujących
handel
opcjami
i kontraktami terminowymi.
Na giełdzie notowane są kontrakty
terminowe, dla których bazą są stopy
procentowe
(3M
EURBOR,
3M
Sterling, itp.), indeksy (FTSE i jego
odmiany), obligacje (długoterminowe
obligacje skarbowe) oraz towary
(kakao,
kawa,
cukier,
pszenica,
ziemniaki).
London Metal Exchange
Jest jednym z głównych rynków wymiany
metali na świecie.
Została założona w 1877 roku.
Początkowo w obrocie była tylko miedź, ołów
i cynk. Dopiero w późniejszych czasach
zostały
wprowadzone
inne
metale:
aluminium (1978), nikiel (1979), stopy
aluminium (1992) i stal (2008). W 2005 roku
rozpoczęła się wymiana tworzyw sztucznych,
a w 2009 roku zaczęto również wyminę cyny.
London Commodity
Exchange
Londyńska
Giełda
Towarowa
–
założona
w 1954 roku, połączyła główne,
samodzielne, stowarzyszenia handlu
terminowego w ramach towarów
pochodzenia rolnego dla utworzenia
wspólnej
giełdy.
W
ciągu
lat
działalności, giełda ta dostosowała się
do ciągle zmieniającej się natury
między
narodowego
handlu
giełdowego.
Obecnie uznawana jest jako główne
centrum handlu takimi towarami jak
kakao i kawa. Pozostałe towary to:
cukier
biały
i
surowy,
pszenica,
jęczmień, ziemniaki, nasiona roślin
oleistych
(sojowe,
kokosowe,
rzepakowe, słonecznikowe), itp.
New York Mercantile
Exchange (NYMEX)
Giełda ta, założona w roku 1872 przez
grupę handlarzy nabiałem, początkowo
została nazwana Butter and Cheese
Exchange of New Jork. W roku 1882
nazwa została zmieniona na New Jork
Mercantile Exchange. W roku 1994
połączyła się z nowojorską Commodity
Exchange, tworząc największą na świecie
giełdę oferującą instrumenty pochodne
na towary.
W obrocie znajdują się kontrakty
terminowe i opcje na energię
elektryczną,
gaz
ziemny,
ropę
naftową,
benzynę
bezołowiową,
propan, indeksy (FTSE Eurotop 100,
FTSE
Eurotop
300),
metale
(aluminium, miedź, złoto, srebro,
platyna, pallad).
Sydney Futures Exchange
(SFE)
Została utworzona w 1962 roku
jako Sydney Greasy Wool Futures
Exchange,
gdzie
głównym
przedmiotem obrotu była wełna nie
oczyszczona.
W 1972 roku zmieniła nazwę na
Sydney Futures Exchange.
27 marca 2006 roku ogłoszono
połączenie między Australian Stock
Exchange
i
Sydney
Futures
Exchange.
W obrocie znajdują się kontrakty
futures (terminowe) oraz opcje na
cztery
najbardziej
aktywne
w
obrocie rynku – stopy procentowe,
akcje, waluty i towary, łącznie z
wełną i bydłem.
Bibliografia
• „Giełdy w gospodarce światowej”
pod red. W. Januszkiewicza
• „Giełdy towarowe” M. Drewiński
• Internet