Psychopatologia ogólna

Psychiatria jest dziedziną medycyny,

której przedmiotem zainteresowania są
zaburzenia psychiczne z ich licznymi
uwarunkowaniami rodzinno-
genetycznymi, konstytucjonalnymi,
biologicznymi, psychologicznymi
i społecznymi.

Obejmuje ich etiologię, patogenezę,

symptomatologię, klinikę i leczenie.



czynniki endogenne – związane z

predyspozycją genetyczną, determinującą
zaburzenie czynności o.u.n. w różnych
okresach życia



czynniki somatogenne – znane czynniki
patogenne i procesy chorobowe
doprowadzające do zaburzeń czynności o.u.n.



czynniki psychogenne – związane z
nieprawidłowym rozwojem psychicznym,
społecznym, uczeniem się oraz sytuacjami i
wydarzeniami powodującymi stres psychiczny



kora mózgowa czołowa i skroniowa –

integracja i kontrola procesów

poznawczych, emocjonalnych i

motywacyjnych.



układ limbiczny – regulacja procesów

emocjonalnych, kontrola układu

neuroendokrynnego, pamięć emocjonalna



układ siatkowaty wstępujący – generator

energii koniecznej do utrzymywania stanu

świadomości



wzgórze, jądra podstawy, móżdżek



neuroprzekaźniki mózgowe –

przekazywanie bodźców



psychopatologia ogólna
(symptomatologia ogólna) – skupia
zainteresowanie na ogólnych sposobach
przejawiania się zaburzeń psychicznych;
stanowi słownik języka psychiatrii



psychopatologia szczegółowa – zajmuje
się przejawami poszczególnych
zaburzeń psychicznych, nadając
ogólnym pojęciom indywidualne
zastosowanie



fenomenologia – analiza fenomenów
psychicznych w celu uchwycenia ich
cech ogólnych



symptomatologia – zajmuje się tymi
fenomenami, które są przydatne
klinicznie



syndromologia – zajmuje się
zespołami psychopatologicznymi



nozologia – klasyfikuje zespoły
psychopatologiczne



objawy zaburzeń czynności
poznawczych



objawy zaburzeń czynności
emocjonalnych i motywacyjnych



objawy zaburzeń scalania czynności
psychicznych

Zaburzenia uwagi:
- cechy uwagi: selektywność,
czujność, zakres
-

nieuwaga (dekoncentracja)

-

aproseksja (niemożność ogniskowania

uwagi)
- hipoproseksja (ograniczenie uwagi)
- hiperproseksja (nadmierne ogniskowanie)
- wahania uwagi



ilościowe

- hipermnezja

(niewielkie znaczenie kliniczne)

- hipomnezja

- amnezja

- całkowita lub fragmentaryczna

- pełna lub cząstkowa

- trwała lub przemijająca

- pamięci krótko- lub długotrwałej

- wsteczna, następcza lub śródczesna

- ekmnezje (przeżywanie przeszłości jako

teraźniejszości – zesp. amnestyczne)



jakościowe

- iluzje pamięci ( wspomnienia rzeczywiste lecz

zniekształcone pod wpływem innych przeżyć)

- kryptomnezja (wspomnienia nieświadome –

odtworzone bez rozpoznania jego wtórności)

- złudzenia utożsamiające (deja vu- już widziałem,

deja vecu – już przeżywałem, jamais vu-nigdy nie

widziałem, jame vecu- nigdy nie przeżywałem )

- konfabulacje (wspomnienia rzekome- wytwarzanie

fałszywych informacji, które współistnieją z

głębszymi zaburzeniami pamięci i wypełniają luki

pamięciowe)

- omamy pamięciowe (fałszywe wspomnienia; w

istocie to wspomnienia zafałszowane urojeniowo,

chory przypomina sobie wydarzenia, które nie miały

miejsca ale potwierdza ich realność)



zniekształcenia spostrzegania

(uszkodzenia o.u.n., migrena, pod wpływem
substancji halucynogennych, dysfunkcje
narządów zmysłów)



deficyty zmysłowe

(całkowita lub częściowa

utrata wrażeń z zakresu danego zmysłu)



złudzenia

(iluzje) – błędne rozpoznane

spostrzeżenia realnie istniejących przedmiotów



omamy

(halucynacje) – spostrzeżenia nie

istniejących przedmiotów, błędny sąd
realizujący



omamy wzrokowe



omamy słuchowe



czuciowe: kinestetyczne (unoszenie,

spadania, obracania) oraz cenestetyczne

(odczucia bólu, szarpanie,

eletryzowanie,ściskanie w obrębie

mięśni)



węchowe i smakowe



hipnagogiczne (w czasie zasypiania) i

hipnopomiczne (w czasie budzenia się)



omamy rzekome (pseudohalucynacje)



parahalucynacje –

brak sądu realizującego

(Np.: w napadach migrenowych, omamy

pedunkularne – uszkodzenie pnia mózgu)



zaburzenia treści myślenia



zaburzenia toku myślenia



zaburzenia struktury i funkcji
myślenia



myśli nadwartościowe



urojenia:

- proste

- paranoiczne (usystematyzowane)

- paranoidalne (niespójne)

- oniryczne (brak konsekwencji, zmiennośc i

intensywne przeżywanie aktualnego „dziania

się”, rozbudowane - „koniec świata”,

„zaraza”)



automatyzmy psychiczne

(poczucie

utraty wpływu na własne przeżycia i

zachowania)



myśli natrętne

(obsesje)



nastawienia urojeniowe



urojenia odnoszące (ksobne) – zespół

Capgrasa (podstawienie znanej osoby

przez obcą), z. Fregoliego (osoba znana

wciela się w kolejne osoby), z.własnego

sobowtóra – sobowtór ma tożsamość

włąsnego pacjenta



u. oddziaływania, owładnięcia



u. prześladowcze



u. zmiany własnej osoby



u. wielkościowe



u. depresyjne – hipochondryczne,

winy, grzeszności



u. nihilistyczne



spowolnienie / przyspieszenie



otamowanie / natłok (mantyzm)



rozwlekłość – nadmiar spontanicznie

pojawiających się wątków i tematów

myślenia, wiąże się z poczuciem

kontroli nad biegiem własnych myśli



stereotypie, perseweracje, iteracje



mutyzm (brak reakcji słownych)



zubożenie myślenia

(alogia) –

ograniczenia ilościowej i treściowej

zawartości myślenia



myślenie paralogiczne – wyraźnie

odbiegające od reguł logiki



myślenie nieskładne

( nieskładność

gramatyczna lub toku wypowiedzi)



myślenie niekomunikatywne

(autystyczne, dereistyczne, egocentryczne)



rozkojarzenie

(skrajna postać – „sałata

słowna”)



inkoherencja

(rozerwanie związków

myślowych – pobudzenie, zab. świadomości)



„Słuchajcie, czy ja mam być w Polsce do

dyspozycji narodów wyposażenia za swoją siłą

zdrowia. Pomyślcie sobie sami, obce narody

mnie nieznana w państwie polskim i germanii.

Nabrali pieniędzy od narodów rensburg na konto

mojej siły mojej osoby wzięli dwadzieścia pięć

bilionów marek rządowych i blud. Teraz

sprowadza tu narody, to robili samodzielnie

brona pieniędzy na mnie a dziś mówią że oni tę

gotówkę to jest kłamstwem to robił hun

lemanowiec zieluny, zieliny, zieluny tych

operatorów mojej krwi wszystkich napastników

et..eu..etur e gyren alfapace b..r..h…”

Typ zaburzonego nastroju:

- obniżenie
- podwyższenie
- lęk
- złość



nastrój depresyjny

- triada depresyjna
1) niska samoocena i poczucie małej
wartości
2) niska ocena własnej przeszłości
3) niska ocena własnej przyszłości



depresyjno – dysforyczny (rozżalenie,
zniechęcenie, rozdrażnienie, złość)



nastrój dystymiczny



nastrój maniakalny

1) podwyższenie samooceny
2) zawyżenie oceny własnej przeszłości
3) zawyżenie oceny własnej przyszłości



nastrój euforyczny (

zaburzenia

organiczne

)



nastrój moriatyczny

(pusta

wesołkowatość, błaznowanie – uszkodzenie
części oczodołowej płatów czołowych)



nastrój ekstatyczny



lęk:
- uogólniony
- napadowy
- w postaci fobii
- cechy lękliwości (cecha układu

nerwowego i osobowości)



złość (dysforia)



zobojętnienie ( apatia)



spłycenie (bladość, sztywność)



zubożenie uczuciowe
(prymitywizacja)



zaleganie uczuć i lepkość
uczuciowa



chwiejność i nietrzymanie uczuć



syntonia – proporcjonalność, spójność



paratymia – ekspresja uczuciowa
niedostosowana do sytuacji



hipertymia – ekspresja uczuciowa o
cechach przesady, nadmiaru



hipotymia- ograniczenie ekspresji
uczuciowej



atymia- brak ekspresji uczuciowej



katatymia – życzeniowe przekształcanie
się przeżyć lub zachowań pod wpływem
nastawień emocjonalnych



zaburzenia aktywności
- napęd zmniejszony
- napęd zwiększony



zaburzenia ruchu (ogólny poziom)
- zahamowanie
- pobudzenie



natrętne czynności (kompulsje)



stereotypie, perseweracje, iteracje ruchowe



parakinezy (niedostosowanie ruchowe)



katalepsja (nienaturalne wzmożenie napięcia

mięśniowego – sztywna/plastyczna)



zastyganie- wybitne spowolnienie ruchów, nadana

pozycja chorego z trudem wraca do pierwotnego

położenia



Giętkość woskowa – plastyczność napięcia i uległość

chorego pozwalają nadać mu dowolną pozycję



Objaw echa



automatyzm nakazowy – skrajna uległość wobec

minimalnych sugestii,



Negatywizm- bezzasadny opór chorego (neg. Bierny

i czynny)



impulsywność
wzmożona/ograniczona



impulsywność popędowa
(zaburzenia łaknienia, pragnienia,
snu, popędu seksualnego)



działania nawykowe (kleptomania…)



natrętne impulsy



unikanie nawykowe (fobie)



zmniejszenie/zwiększenie
zainteresowań



zaburzenia interakcji (trudny
kontakt, niedostosowanie,
ambiwalencja, wycofanie się,
autyzm)



zaburzenia ekspresji:
- natręctwa
- stereotypie, perseweracje, iteracje
- manieryzmy
- grymasowanie



ilościowe (senność patologiczna,
sopor, śpiączka)



jakościowe
- przymglenie (pozostaje niepamięć
fragmentaryczna)
- zmącenie (najczęściej niepamięć
fragmentaryczna)
- zwężenie (niepamięć całkowita)



depersonalizacja



zaburzenia poczucia schematu ciała

(objaw fantomu, sobowtóra)



dezorientacja (poczucia własnej

osoby)



derealizacja



dyschronognozja (poczucia czasu)



zaburzenia orientacji (auto- i

allopsychicznej)



objawy pod postacią somatyczną,
objawy hipochondryczne



objawy dysocjacyjne (konwersje i
dysocjacje)



agrawacja ( nieświadome
wyolbrzymianie objawów
chorobowych)



udawanie choroby