• Ukąszenia większości z nich powodują

jedynie podrażnienie, chociaż niektóre mogą
wymagać pomocy medycznej. Niebezpieczne
ukąszenia owadów - nie spotykane na
szczęście w naszej szerokości geograficznej -
obejmują ukąszenia komarów Aedes,
przenoszących wirus krwotocznej gorączki
denga, oraz komarów Anopheles, będących
nosicielami pasożytów malarii, które mogą
zostać przeniesione na ukąszone osoby.

-dwu punktowe rany
-obrzęk, zaczerwienienie, bolesność w
miejscu ukąszenia
-pocenie się
-uczucie śmiertelnego lęku
-drgawki
-przyspieszenie tętna i oddechu
-nudności, wymioty
-Ogólne osłabienie

Jedynym jadowitym wężem żyjącym na wolności na terenie całej

Polski jest żmija zygzakowata. Inne jadowite węże mogą

występować w naszym kraju tylko jako zwierzęta domowe.

Żmija zygzakowata to jadowity wąż, o długości do 75 cm i

zabarwieniu brunatnym lub brunatno-czarnym z rysunkiem

zygzaków wzdłuż grzbietu; żywi się drobnymi ssakami, pospolita

w całym kraju, zwłaszcza na podmokłych łąkach leśnych.

Najczęstszym miejscem ukąszenia przez węże jest stopa lub

łydka.

- Oceń sytuację i bezpieczeństwo (zapamiętaj wygląd węża lub zapytaj

o jego wygląd poszkodowanego, zanotuj czas ukąszenia).

- Wezwij pomoc specjalistyczną.
- Uspokój poszkodowanego (podczas całej akcji ratunkowej

poszkodowany powinien leżeć nieruchomo z kończynami poniżej

poziomu serca - w celu zwolnienia rozprzestrzeniania się jadu w

organizmie).

- Wykonaj ponad miejscem ukąszenia kilka obwojów kolistych

szerokim bandażem lub zastosuj chustę trójkątną (obwój może

zaciskać tylko powierzchowne naczynia krwionośne i chłonne - droga

przenoszenia się jadu do tkanek).

- Przemyj starannie ranę wodą z mydłem.

- Rozetnij ranę (skalpelem z apteczki) podłużnie do osi kończyny na

głębokość około 1 cm (zapewnia to swobodny wypływ wydzieliny z

rany). Nie wolno wysysać krwi ustami!!!!

- Unieruchom kończynę, tak aby znajdowała się poniżej poziomu serca.

- Sprawdzaj okresowo czynności życiowe poszkodowanego.

- Okryj ciepło poszkodowanego i zapewnij mu wsparcie psychiczne.

Pojedyncze użądlenia owadów (pszczoły,

osy, szerszenia) nie są niebezpieczne. Trzeba

jednak pamiętać o tym, że wrażliwość na jad

owadów jest zróżnicowana (niektóre osoby

są na niego uczulone). Wielokrotne użądlenia

mogą doprowadzić do niebezpiecznej

kumulacji substancji toksycznych.

Szczególnie niebezpieczne są użądlenia w

okolicy szyi, języka, gardła oraz policzków.

Mogą one powodować obrzęk błony

śluzowej, krtani i zatkanie dróg

oddechowych.

• bolesność, pieczenie lub swędzenie,

zaczerwienienie i obrzęk miejsca użądlenia

• u osób uczulonych mogą wystąpić

następujące objawy ogólne:
- dreszcze
- podwyższona temperatura ciała
- bóle i zawroty głowy
- przyspieszenie tętna
- duszność i zaburzenia oddychania

1. Uspokojenie poszkodowanego

2. Wezwanie pomocy

3. Usunięcie żądła (pęsetą) w taki sposób, aby nie

uszkodzić zbiorniczka z trucizną (chwyć żądło tuż przy

powierzchni skóry)

4. Stosowanie zimnych okładów w celu złagodzenia

bólu i ograniczenia obrzęku (roztwór dwuwęglanu

sodowego neutralizuje kwas mrówkowy znajdujący się

w wydzielinie wstrzykniętej przez owada)

5. Podanie kostki lodu do ssania (lód zmniejsza obrzęk)

w przypadku ukąszenia w obrębie jamy ustnej i szyi)

6. Usuwanie kleszcza powinno być wykonywane przez

fachowy personel medyczny.

7. Zapewnienie poszkodowanemu dalszej pomocy.

Wstrząs anafilaktyczny (anafilaksja) - jest to

zagrażające życiu zaburzenie krążenia, które wynika

z dysproporcji pomiędzy pożądanym, a rzeczywistym

zapotrzebowaniem na krew w organizmie. Wstrząs

niezależnie od przyczyny, najczęściej łączy się z

nagłym, silnym spadkiem ciśnenia tętniczego krwi,

niewydolnością oddechową, często utratą

przytomności. Najczęstszymi przyczynami wstrząsu

anafilaktycznego na tle alergicznym są ukąszenia

owadów (osa, pszczoła), węży i inne oraz leki z grupy

penicylin. Zdarzają się przypadki nagłych reakcji na

niektóre pokarmy (np.: owoc kiwi, orzeszki ziemne,

krewetki, mak itp.)

• zaczerwienienie skóry, świąd, obrzęki na

całym ciele czasem również pokrzywka

• duszność spowodowana obrzękiem

krtani oraz skurczem oskrzeli

• spadek ciśnienia krwi związany z

zapaścią sercowo-naczyniową oraz
zwiększoną przepuszczalnością naczyń
włosowatych

• nudności oraz wymioty

• natychmiastowe przerwanie kontaktu

z alergenem np. zaprzestanie
podawania leku

• stała kontrola podstawowych funkcji

życiowych

• ułożenie poszkodowanego w pozycji

przeciwwstrząsowej

• wezwanie karetki pogotowia

• Pogryzienia są niebezpieczne ze względu na

ogromne ryzyko zakażenia znajdującymi się
w paszczy zwierzęcia licznymi bakteriami,
które przenikają do rany. Szczególnie
groźne jest zakażenie wścieklizną. Wygląd
rany kąsanej zależy od gatunku zwierzęcia,
które pogryzło. Długie i ostre zęby zwierząt
powodują głębokie rany często z
rozrywaniem okolicznych tkanek, co ułatwia
im wnikanie bakterii.

• Rana kłuta lub szarpana
• Krwawienie
• Ból
• Obrzęk

1. Uspokojenie poszkodowanego

2. Zebranie wywiadu o okolicznościach, zwłaszcza

o gatunku zwierzęcia i czasie pogryzienia.

3. Wezwanie pomocy

4. Przemywanie rany wodą z mydłem przez 10-15

minut (można użyć też wody utlenionej)

5. Założenie na ranę jałowego opatrunku

6. Uniesienie i unieruchomienie kończyny

7. Ciepłe okrycie poszkodowanego i zapewnienie

mu wsparcia psychicznego

8. Powiadomienie służb sanitarno-

epidemiologicznych o pogryzieniu przez

bezpańskie lub dzikie zwierzęta

Jest to wirusowa, zawsze śmiertelna choroba

zakaźna zwierząt (niektórych ssaków), mogąca

przenieść się na człowieka.Nazwa "wścieklizna"

wywodzi się od przebiegu jednej, lepiej

dostrzegalnej, z form choroby. Cechuje ją znaczne

podniecenie i agresja ("wściekłość"). Wściekliznę

nazywa się też czasem wodowstrętem

(łac.hydrophobia), co jest odbiciem jednego z

objawów choroby, mianowicie mimowolnych

skurczy mięśni na widok lub sam dźwięk wody.

• Mrowienie w miejscu pokąsania
• Gorączka, ból potylicy, halucynacje
• Nadmierne pobudzenie i przerażenie
• Ślinotok, wodowstręt
• Śmierć występuje ok. tydzień po

wystąpieniu objawów.