Oznakowanie oraz kolory
stosowane w BHP
SZCZEGÓŁOWE ZASADY STOSOWANIA ZNAKÓW
BEZPIECZEŃSTWA
Pracodawca powinien zapewnić stosowanie znaków lub sygnałów
bezpieczeństwa wszędzie tam, gdzie nie można zlikwidować zagrożenia
środkami ochrony zbiorowej lub innymi środkami stosowanymi w organizacji
pracy.
W zależności od rodzaju stosowanego transportu - w zakładzie pracy powinny
być stosowane znaki i sygnały używane w transporcie drogowym, kolejowym,
śródlądowym, morskim i powietrznym.
Pracodawca powinien zapewnić pracownikom instrukcje dotyczące
stosowanych w zakładzie pracy znaków i sygnałów bezpieczeństwa,
obejmujące w szczególności znaczenie znaków i sygnałów oraz zasady
zachowania się pracowników, których mogą one dotyczyć.
Znaki i sygnały bezpieczeństwa powinny być stosowane do przekazywania
informacji określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Pracy i
Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy,
Dz. U. Nr 169 /2003, poz. 1650) oraz powinny spełniać wymagania w nim
zawarte. Wymagania dotyczące znaków bezpieczeństwa nieuregulowane w
załączniku, w tym wzory tych znaków, są określone w Polskich Normach.
Znaki zakazu, ostrzegawcze, nakazu, ewakuacyjne i informacyjne powinny być
stosowane jako znaki stałe.
Miejsca, w których istnieje ryzyko upadku lub kolizji z
przeszkodami, powinny być na stałe oznaczone barwą
bezpieczeństwa lub znakiem bezpieczeństwa.
Drogi powinny być na stałe oznaczone barwą bezpieczeństwa.
Stosowane znaki i sygnały powinny być odpowiednio czytelne,
widoczne .
Ich czytelność, widoczność nie może być zmniejszana przede
wszystkim przez:
jednoczesne stosowanie znaków lub sygnałów tego samego
rodzaju,
zastosowanie nieodpowiedniego wzoru znaku ,
niewystarczającą liczbę znaków oraz ich nieodpowiednie
umiejscowienie,
niewystarczającą dbałość o stan techniczny
Znaki bezpieczeństwa i urządzenia sygnalizacyjne powinny
być sprawdzane, czyszczone i konserwowane w regularnych
odstępach czasu oraz, w zależności od potrzeb, naprawiane i
wymieniane, tak aby zapewnić spełnianie przez nie funkcji
informacyjnej i sygnalizacyjnej.
Liczba i umiejscowienie znaków bezpieczeństwa i urządzeń
sygnalizacyjnych powinny być uzależnione od wielkości
terenu, na którym są stosowane, oraz od rodzajów i poziomu
występujących zagrożeń.
Jeśli zdolność widzenia pracowników jest ograniczona, w
szczególności w związku ze stosowaniem środków ochrony
indywidualnej, znaki i sygnały bezpieczeństwa powinny być
dostosowane do możliwości percepcyjnych pracowników.
Wymagania dotyczące
stosowania znaków
bezpieczeństwa
Znaki bezpieczeństwa powinny być umieszczone odpowiednio do
linii wzroku - w miejscu lub w najbliższym otoczeniu określonego
zagrożenia, a w przypadku ogólnego zagrożenia - przy wejściu na
teren, na którym występuje zagrożenie.
Miejsce, w którym znajdują się znaki bezpieczeństwa, powinno być
dobrze oświetlone, łatwo dostępne i widoczne. W przypadku gdy
znaki znajdują się w miejscu o niedostatecznym poziomie
oświetlenia dziennego, miejsce to powinno być oświetlone światłem
elektrycznym albo powinny być zastosowane znaki wykonane z
materiału posiadającego zdolność emisji światła po usunięciu
źródła wzbudzającego lub pokryte takim materiałem.
Znak bezpieczeństwa powinien być usunięty, gdy przestanie
istnieć zagrożenie, którego on dotyczy.
Wymagania dotyczące stosowania znaków ewakuacyjnych i znaków
dotyczących ochrony przeciwpożarowej określają odrębne przepisy
i Polskie Normy.
Wymagania dotyczące oznaczania
przeszkód, niebezpiecznych miejsc i
dróg
Miejsca w zakładzie pracy, do których pracownicy
mają dostęp podczas pracy, a w których istnieje
ryzyko kolizji z przeszkodami, upadku lub spadania
przedmiotów, powinny być oznakowane skośnymi
pasami - na przemian żółtymi i czarnymi lub
czerwonymi i białymi.
Wymiary oznaczenia, o którym mowa wyżej,
powinny być odpowiednie do rozmiaru przeszkody
lub niebezpiecznego miejsca.
Żółte i czarne lub białe i czerwone pasy powinny
być narysowane pod kątem około 45° i powinny
mieć zbliżone wymiary.
Drogi w budynkach powinny być wyraźnie
wyznaczone za pomocą ciągłych pasów o dobrze
widocznej barwie (z uwzględnieniem barwy podłoża)
- najlepiej żółtej lub białej.
Rozmieszczenie pasów wyznaczających drogi
powinno uwzględniać niezbędną (bezpieczną)
odległość między pojazdami i jakąkolwiek
przeszkodą mogącą znajdować się w pobliżu oraz
między pieszymi i pojazdami.
Przepis ten dotyczy również stałych dróg na
zewnątrz budynków, o ile drogi te nie są otoczone
odpowiednimi barierami lub chodnikami
Znakowanie rurociągów
Sposoby oznakowania rurociągów w
zależności od rodzaju przesyłanych
substancji.
Stosuje się następujące barwy:
-
zielona
- woda,
-
srebrzysta
- para wodna,
-
żółta
- gazy,
-
fioletowa
- kwasy i zasady,
-
błękitna
- powietrze,
- czarna - inne ciecze.
Na przodach mogą być umieszczane
tabliczki z nazwą przesyłanej
substancji oraz oznaczony kierunek
przepływu.
Warto zwrócić także uwagę na
zawory, które powinny być
odpowiednio oznakowane
Oznakowania rurociągów
wg. PN-70 N- 01270/08
Gazy niepalne
Ciecze palne
Ługi , kwasy,zasady
Powietrze
Woda
Para
Tablice ostrzegawcze w
znakowaniu rurociągów
Oznakowanie zbiorników do
gazów sprężonych
Odpowiednio oznakowane są także zbiorniki do transportu
gazów sprężonych, skroplonych i rozpuszczonych pod
ciśnieniem. Posiadają one oznaczenie składające się z:
-
barwy rozpoznawczej,
-
nazwy gazu lub mieszaniny gazów
-
oraz znaków ostrzegawczych.
Stosuje się następujące barwy powłok butli:
-
żółta
- acetylen,
-
czerwona
- wszystkie inne gazy palne,
-
niebieska
- tlen,
-
szara
- wszystkie inne gazy niepalne
Dla mieszanin gazowych stosuje się
barwę odpowiadającą gazowi o
największym procentowym udziale w
mieszaninie, natomiast jeżeli jeden ze
składników jest palny, wówczas butla
malowana jest na kolor czerwony
ZNAKI OCHRONY I
HIGIENY PRACY
PN-92/N-01255 Barwy bezpieczeństwa
i znaki bezpieczeństwa.
PN-92/N-01256/02 Znaki
bezpieczeństwa. Ewakuacja.
PN-92/N-01256/03 Znaki
bezpieczeństwa. Ochrona i higiena
pracy
ZNAKI ZAKAZU
Ogólny znak zakazu;
Zakaz przejścia;
Zakaz wstępu ze
zwierzętami;
Nieupoważnionym
wstęp wzbroniony;
Zakaz uruchamiania
maszyny (urządzenia);
Nie dotykać;
Zakaz jazdy na urządzeniach
transportowych;
Zakaz przewozu osób na
urządzeniach
transportowych;
Zakaz przebywania pod
ciężarem;
Zakaz smarowania
urządzeń w ruchu;
Nie zostawiać włączonych
silników spalinowych;
Zakaz używania obuwia na
wysokim obcasie;
Zakaz wejścia w obuwiu
zewnętrznym;
Nie dotykać. Gorąca
powierzchnia;
Zakaz fotografowania;
Zakaz używania telefonów
komórkowych;
Wybrane znaki ostrzegawcze (ostrzegające
przed czynnikami szkodliwymi i uciążliwymi)
stosowane na stanowiskach pracy
Ogólny znak ostrzegawczy;
Ostrzeżenie przed
niebezpieczeństwem
zatrucia substancjami
toksycznymi;
Ostrzeżenie przed
substancjami żrącymi;
Ostrzeżenie przed
substancjami radioaktywnymi i
promieniowaniem jonizującym;
Ostrzeżenie przed
urządzeniami do transportu
poziomego;
Ostrzeżenie przed porażeniem
prądem elektrycznym;
Ostrzeżenie przed
promieniami laserowymi;
Ostrzeżenie przed upadkiem;
Ostrzeżenie przed skażeniem
biologicznym;
Substancja szkodliwa lub
drażniąca;
Ostrzeżenie przed silnym
hałasem;
Ostrzeżenie - butle z gazem;
Ostrzeżenie przed gorącą
powierzchnią;
Uruchamia się
automatycznie;
Ostrzeżenie przed
niebezpieczeństwem
obcięcia palców;
Ostrzeżenie przed
automatycznym
uruchamianiem się;
Atmosfera
wybuchowa;
ZNAKI INFORMACYJNE
Pierwsza pomoc;
Prysznic bezpieczeństwa;
Prysznic do przemywania
oczu;
Zatrzymanie awaryjne;
Telefon awaryjny;
Punkt opatrunkowy;
Apteczka pierwszej pomocy;
ZNAKI NAKAZU
Nakaz stosowania ochrony
oczu;
Nakaz stosowania ochrony
głowy;
Nakaz stosowania ochrony
słuchu;
Nakaz stosowania ochrony
dróg oddechowych;
Nakaz stosowania ochrony
stóp;
Nakaz stosowania ochrony
rąk;
Nakaz stosowania ochrony
twarzy;
Nakaz używania szelek
bezpieczeństwa;
Nakaz mycia rąk;
Nakaz stosowania osłony;
Nakaz stosowania maski
przeciwpyłowej;
Nakaz stosowania ochrony
głowy i twarzy;
Nakaz stosowania
kombinezonu ochronnego;
Nakaz przechodzenia
pomostem;
Nakaz stosowania pasów
bezwładnościowych
Znaki ewakuacyjne /
POLSKA NORMA
PN-N -01
256-5 Znaki bezpieczeństwa
Zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach
ewakuacyjnych i drogach pożarowych/
Znak WYJŚCIE
EWAKUACYJNE
Znak WYJŚCIE EWAKUACYJNE należy stosować do oznakowania drzwi
przegradzających ustaloną drogę ewakuacji, takich jak:
• wyjścia ewakuacyjne z pomieszczeń, w których są wymagane co najmniej dwa
takie wyjścia;
• wyjścia prowadzące z budynku, innego obiektu bu dowlanego na zewnątrz;
• wyjścia prowadzące do innej strefy pożarowej, w tym na obudowaną i zamkniętą
drzwiami klatkę schodową w budynku o wysokości ponad 25 m (wy sokim lub
wysokościowym);
• wyjścia prowadzącego przez przedsionek i drzwi wyjściowych z przedsionka.
Znak WYJŚCIE EWAKUACYJNE powinien być
umieszczony nad drzwiami wymienionymi w
podpunktach
Znaki: DRZWI EWAKUACYJNE i KIERUNEK DROGI
EWAKUACYJNEJ
Znaki: KIERUNEK DO WYJŚCIA DROGI
EWAKUACYJNEJ, KIERUNEK DO WYJŚCIA
DROGI EWAKUACYJNEJ SCHODAMI W DÓŁ i
KIERUNEK DO WYJŚCIA DROGI EWAKUACYJNEJ
SCHODAMI W GÓRĘ
Znaki: PRZESUNĄĆ W CELU OTWARCIA, PCHAĆ ABY
OTWORZYĆ, CIĄGNĄĆ ABY OTWORZYĆ i STŁUC ABY
UZYSKAĆ DOSTĘP
Znaki bezpieczeństwa
Ochrona przeciwpożarowa Polska Norma
PN-92/N-01256-01
Przedmiotem normy jest wykaz znaków
bezpieczeństwa do stosowania w ochronie
przeciwpożarowej. Zakres stosowania normy obejmuje
obszary, dla których jest niezbędne lub celowe podanie
informacji publicznej o rozmieszczeniu i/lub rodzaju:
urządzeń sygnalizacji pożarowej i sterowania ręcznego;
drogi ewakuacyjnej; a)
sprzętu pożarniczego;
środków ograniczających rozwój pożaru;
obszarów i materiałów o szczególnym zagrożeniu
pożarowym
Urządzenia sygnalizacji
pożarowej i sterowania
ręcznego
Uruchamianie ręczne
Alarmowy sygnalizator
akustyczny
Telefon do użycia w stanie
zagrożenia
Sprzęt pożarniczy
Zestaw sprzętu
pożarniczego
Gaśnica
Hydrant wewnętrzny
Drabina pożarowa
Obszary i materiały szczególnego
zagrożenia pożarowego
Niebezpieczeństwo pożaru
– Materiały łatwo zapalne
Niebezpieczeństwo pożaru
– Materiały utleniające
Niebezpieczeństwo
wybuchu – Materiały
wybuchowe
Zakaz gaszenia wodą
Palenie tytoniu
zabronione
Zakaz używania
otwartego ognia – Palenie
tytoniu zabronione
Znaki uzupełniające
Kierunek do miejsca
rozmieszczenia sprzętu
pożarniczego lub
urządzenia
ostrzegającego
Nie zastawiać
Znaki i symbole informacyjne
substancji chemicznych
Znaki umieszczone poniżej znajdują się na
opakowaniach jednostkowych i wskazują na
właściwości materiałów ujawniające się przy
ich stosowaniu. Znaki te są umieszczane na
opakowaniach niezależnie od nalepek ADR.
Umieszczenie tego znaku nie jest
równoznaczne z materiałem niebezpiecznym
w zrozumieniu przepisów ADR. O tym czy
opakowanie transportowe zawiera materiał
klasyfikowany w przepisach ADR informuje
wyłącznie oznakowanie i nalepki według
wzoru ADR.
Właściwości wybuchowe
Znak:
Symbol:
Właściwości utleniające
Znak:
Symbol:
E
O
Właściwości zapalające
Znak:
Symbol:
Właściwości skrajnie
łatwopalne
Znak:
Symbol:
F
F+
Właściwości trujące
Znak:
Symbol:
Natężone właściwości
trujące
Znak:
Symbol:
T
T+
Właściwości drażniące
Znak:
Symbol
Właściwości szkodliwe
Znak:
Symbol
Xn
Xi
Właściwości żrące
Znak:
Symbol
Właściwości
niebezpieczne
dla środowiska
Znak:
Symbol
C
N
Oznaczenia ADR / przewóz substancji
niebezpiecznych- przykłady/
Klasa 1
Substancje i
przedmioty
wybuchowe
Podklasa 1.1, 1.2,
1.3
•Klasa 1
•Substancje i
przedmioty wybuchowe
Podklasa 1.4
Klasa 2
Gazy: palne
Podklasa 2.1
Klasa 2
Gazy: niepalne i
nietrujące
Podklasa 2.2
Klasa 2
Gazy: trujące
Podklasa 2.3
Klasa 3
Materiały ciekłe
zapalne
Klasa 4.3
Materiały
wytwarzające w
kontakcie z wodą
gazy zapalne
Klasa 5
Materiały
utleniające
Klasa 6.1
Materiały trujące
Klasa 6.2
Materiały zakaźne
Klasa 7
Materiały
promieniotwórcze
Kategoria I – Biała
Klasa 7
Materiały
promieniotwórcze
Kategoria II -
Żółta
Klasa 8
Materiały żrące
Klasa 9
Różne materiały i
przedmioty
niebezpieczne
Znaki elektryczne informacyjne
typu A wg PN-88/E-08501
- przykłady
Znaki elektryczne ostrzegawcze
typu A wg PN-88/E-08501
- przykłady
Znaki elektryczne zakazu typu A wg
PN-88/E-08501
- przykłady
Oznakowanie promieniowania
elektromagnetycznego wg PN-74/T-
06260
Źródło promieniowania
elektromagnetycznego
(na urządzenie)
Promieniowanie
elektromagnetyczne (strefa
pośrednia)
Promieniowanie
elektromagnetyczne (strefa
niebezpieczna)
Promieniowanie
elektromagnetycz
ne (strefa
bezpieczna)
Promieniowanie
elektromagnetycz
ne (strefa
zagrożona)
TAŚMY OSTRZEGAWCZE I OSTRZEGAWCZO-
LOKALIZACYJNE / przykład na podstawie ZN-96
TPSA-025
- norma zakładowa /
Taśmy ostrzegawcze i ostrzegawczo - lokalizacyjne, układane w
ziemi nad rurociągiem kablowym lub kablem
telekomunikacyjnym w celu:
a) wczesnego ostrzeżenia o zakopanym rurociągu lub kablu
b) umożliwienia lokalizacji kabla.
Taśma ostrzegawcza - taśma zazwyczaj polietylenowa w kolorze
żółtym z napisem "UWAGA! KABEL ŚWIATŁOWODOWY" lub
"UWAGA! KABEL TELEKOMUNIKACYJNY" układana nad
kablem lub rurociągiem kablowym w celu ostrzeżenie o
zakopanym kablu telekomunikacyjnym.
Taśma ostrzegawczo-lokalizacyjna - taśma zazwyczaj
polietylenowa w kolorze żółtym zawierająca czynnik
lokalizacyjny, np. taśmę stalową, z napisem "UWAGA! KABEL
ŚWIATŁOWODOWY", układana nad rurociągiem kablowym
Taśmy ostrzegawcza i ostrzegawczo-lokalizacyjna powinny być wykonane z
polietylenu wysokociśnieniowego lub niskociśnieniowego, pierwotnego, lub
innego materiału o nie gorszych właściwościach
Taśma powinna być trwale barwiona na kolor jaskrawo żółty. Taśma i nadruk nie
powinny zmieniać barwy po długotrwałym (np. 30-letnim) przebywaniu w
agresywnych warunkach glebowych.
Czynnik lokalizacyjny, zazwyczaj metalowy, powinien być odporny na agresywne
warunki glebowe. Może to być taśma stalowa kwasoodporna wg PN-71/H-86020
lub PN-75/H-92332 zimnowalcowana SI-Z, np marki 1H18N9 lub 1H18N9T.
Inne materiały użyte do wykonania taśmy, np. taśma samoprzylepna, nie
powinny pogarszać własności określonych powyżej.
Taśma ostrzegawcza i ostrzegawczo-lokalizacyjna powinna mieć:
a) szerokość: 100+5 mm,
b) grubość: co najmniej 0,1 mm,
c) długość standardowa: 250 m,
d) inna długość i szerokość: wg zamówienia.
Dopuszcza się taśmę o szerokości 50 ? 5 mm przy układaniu kabli lub
rurociągów przy użyciu pługoukładacza.
Napis na taśmie powinien mieć barwę
kontrastującą z barwą taśmy.
Napis na taśmie powinien być odporny na
agresywne warunki glebowe.
Napis na taśmie powinien być wykonany
dużymi literami drukowanymi o wysokości
około
30 mm. Odstępy między kolejnymi napisami
nie powinny być większe niż 25 cm.