1

Historia chemii
analitycznej

R. Fresenius

(1818-1897) opracował

schemat rozdziału kationów (do dziś,
ze zmianami, stosowany).

J.

Liebig

(1803-1873)

stworzył

podstawy

analizy

organicznej,

opartej na spalaniu próbki.

W. Ostwald

(1853-1932), twórca

chemii

fizycznej,

dał

podstawy

teoretyczne chemii analitycznej.

2

Historia chemii
analitycznej

M. S. Cwiet

opublikował (w 1904 r.) pracę o

rozdziale

barwników

organicznych

na

kolumnie z węglanem wapnia - początki

chromatografii.

M. A. Iliński

(1885 r.) - praca o reakcji barwnej

jonów Co2+ z -nitrozo--naftolem: początki

kolorymetrii.

Tutaj

także

praca

L.

A.

Czugajewa

(1905) o reakcji jonów Ni2+ z

dwumetyloglioksymem.

J. H. Lambert

(1760) i

A. Beer

(1852) dali

podstawy kolorymetrii i spektrofotometrii

absorpcyjnej. Dalszy rozwój to badania

R.

Bunsena

(1811-1899) i

G. Kirchhoffa

(1824-

1887): stworzenie kolorymetrii i spektrografii

emisyjnej.

3

Historia chemii
analitycznej

R. Behrend

(1893) - miareczkowanie

potencjometryczne.

W. Röntgen

(1845-1923) - metody

rentgenowskie.

J. Heyrowsky

(1922) - podstawy

polarografii.

Irena i Fryderyk Joliot-Curie

(1935) -

sztuczne izotopy promieniotwórcze:
podstawa metod radiometrycznych.