Adresacja IP

Adres IP

Adres

IP

- unikalny identyfikator każdego

urządzenia połączonego do Internetu

(32 – bitowa liczba binarna) np.:

00111110010111010010100011011000

Do Internetu podłączono ogromną liczbę

komputerów, zatem musi istnieć sposób na odróżnienie
każdego z nich. Do każdej porcji danych przesyłanych
w Internecie dołącza się więc identyfikatory opisujące

komputer

,

który wysyłał te dane

oraz

komputer

,

do

którego te dane mają trafić

.

Sposoby zapisu adresu IP

(32 – bitowa liczba binarna) np.:

00111110010111010010100011011000

00111110 01011101 00101000 11011000

00111110

.

01011101

.

00101000

.

11011000

1. Podział kropkami na 4 człony (oktety),

zawierające po 8 cyfr

Sposoby zapisu adresu IP

(32 – bitowa liczba binarna) np.:

00111110

.

01011101

.

00101000

.

11011000

przybierze postać
62. 93. 40. 216
62.93.40.216

2. Przeliczenie każdego oktetu 8-bitowego

(1 bajt) na wartość dziesiętną

wartości:

od 0 (00000000) do 255 (11111111)

DNS

Adres IP w postaci układu liczb dziesiętnych jest

łatwiejszy do zapamiętania niż 32 bitowa liczba
binarna, ale nadal niezbyt prosty. Dużo łatwiej
posługiwać się nazwą. W tym celu zamienia się adres
IP na nazwę – domenę np.:

www.wp.pl, czyli 212.77.100.101

DNS (ang. Domain Name System) – system serwerów
potrafiących tłumaczyć nazwę komputera na adres IP
rozpoznawany w sieci.

Klasy adresów

IP

Klasy adresów IP

Adresy IP, w zależności od wartości pierwszego

oktetu, należą do jednej z klas:

Klasa

Adres IP

Zakres (dopuszczalne

wartości 1 oktetu)

Liczba hostów

A

n.h.h.h

1 - 126

(127 zarezerwowany)

2

24

– 2 hosty

(16777214)

B

n.n.h.h

128 - 191

2

16

– 2 hosty

(65534)

C

n.n.n.h

192 - 223

28 – 2

hosty

(254)

D

Multicast

224 - 239

-

E

zarezerwowane

240 - 255

-

Klasy adresów IP

n

– (Network) - 8 bitów należących do części sieci

h

– (Host) – 8 bitów należących do części hosta

Multicast

– (one - to - communication) – skierowania

do większej liczby hostów

(np.: wideokonferencja)

Klasy adresów IP

W praktyce najczęściej korzysta się z klas:

A

,

B

i

C

Klasa

A

Klasa

B

Klasa

C

Identyfikator

sieci

Identyfikator hosta

Identyfikator sieci

Identyfikator hosta

Identyfikator sieci

Identyfikator

hosta

1 oktet

3 oktet

2 oktet

4 oktet

Reguły określające przynależność
adresu IP do danej klasy

To, do jakiej klasy należy dany adres IP, ustala się
według poniższych reguł:



jeżeli pierwszy bit adresu (a dokładniej pierwszego

oktetu) ma wartość

0

, adres należy do klasy

A

,



jeżeli pierwsze dwa bity adresu mają wartość

1 0

, adres

należy do klasy

B

,



jeżeli pierwsze trzy bity adresu mają wartość

1 1 0

,

adres należy do klasy

C

,



jeżeli pierwsze cztery bity adresu mają wartość

1 1 1 0

,

adres należy do klasy

D

,



jeżeli pierwsze cztery bity adresu mają wartość

1 1 1 1

,

adres należy do klasy

E

Podział adresów IP



publiczne

– ogólne, są stosowane do adresowania

hostów w Internecie.

Adres

Funkcja

Zastosowanie

0.0.0.0

Adres domyślnej

trasy

Użycie w tablicach

routingu

127.0.0.1

Adres pierwszej pętli

zwrotnej

Komunikacja sieciowa
hosta ze sobą samym

(adres lokalny
komputera)

255.255.255.255

Adres rozgłoszeniowy
w sieci lokalnej

Komunikacja hosta ze
wszystkimi hostami

(one-to-evryone
transmission). Ten adres
nie może być trasowany.

Podział adresów IP

Podział adresów IP



prywatne

– do zastosowań specjalnych, są

używane tylko w ramach sieci lokalnej

Klasa

Zakres adresów

Maska domyślna

A

10.0.0.0 – 10.255.255.255

255.0.0.0 (/8

8

)

B

172.16.0.0 – 172.31.255.255

255.240.0.0 (/12)

C

192.168.0.0 – 192.168.255.255

255.255.255.0 (/16)

Podział adresów IP

Maski podsieci

Strukturę sieci można dzielić na mniejsze części
nazywane podsieciami.

Podsieć 2

Podsieć 1

Podsieć 3

Maski podsieci

Podział na podsieci stosuje się w celu

usunięcia trudności topologicznych lub
organizacyjnych w organizacji struktury danej sieci.

Dzięki zastosowaniu podsieci zmniejsza się

rozmiar domeny rozgłoszeniowej. Ruch pakietów
rozgłoszeniowych (broadcastowych) obciąża cała
sieć. Podzielenie całej sieci na mniejsze podsieci
ogranicza ruch broadcastów do podsieci, której te
broadcasty dotyczą.

Maski podsieci

Maska podsieci swoją budową przypomina

adres IP – składa się z 32 bitów rozdzielonych na
cztery oktety, gdzie każdy z oktetów może przyjąć
(jako liczba dziesiętna) wartość od 0 do 255. Maska
podsieci dzieli adres IP na dwie części:



identyfikuje sieć – składającą się z wielu

komputerów



określa indywidualny komputer (host) w tej sieci

Podobnie jak przy adresowaniu listu – podaje się
miasto (odpowiadające adresowi sieci) oraz ulicę,
numer domu i nazwisko adresata (odpowiadające
adresowi hosta)

Maski podsieci

10.10.2.

200

255.255.255.

0

10.10.2.

0

2 oktet

Adres IP

Maska
podsieci

Identyfikator

sieci

Maski podsieci

Aby z adresu IP uzyskać identyfikator sieci, należy
wykonać operację logiczną AND maski podsieci z
danym adresem IP

W przypadku domyślnych masek zasada jest

prosta:



wszystkie bity należące do części sieci są ustawione

na

1



wszystkie bity należące do części hosta są

ustawione na

0

Maski podsieci

Klasa

Adres IP

Maska podsieci

Identyfikato
r sieci

Identyfikato
r hosta

A

w.x.y.z

255.0.0.0

w.0.0.0

x.y.z

B

w.x.y.z

255.255.0.
0

w.x.0.0

y.z

C

w.x.y.z

255.255.25

5.0

w.x.y.0

z

Maski podsieci

Część sieci w adresie IP jest zwykle budowana z pełnych oktetów
zgodnie ze schematem:



klasa A –

N H H H



klasa B –

N N H H



klasa C –

N N N H

Istnieje możliwość rozszerzenia części sieci przez

zapożyczenie bitów z części hosta. Dzięki temu można utworzyć
dodatkowe podsieci.

Należy jednak pamietać, że zmieniając liczbę bitów hosta ,
zmniejsza się tym samym ich maksymalną liczbę w każdej
podsieci.

Minimalna liczba zapożyczonych bitów z części hosta na potrzeby
podsieci – 2

Maksymalna zaś to ogólna liczba bitów należących do części
hosta minus 2