On this 6/30/21
Right at 30/06/21
Prof. dr hab. inż. Antoni T. Miler
Katedra Inżynierii Leśnej
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Hydrologia
jest generalnie
nauką o wodzie. Wynika to z
etymologicznej budowy tego słowa:
hydor
– woda i
logos
– słowo.
Przedmiotem badań hydrologii
jest
hydrosfera
– przestrzeń na
Ziemi, w której występuje woda
(oceany,
morza,
rzeki,
jeziora,
lodowce, gleby, grunty – wierzchnia
warstwa litosfery, dolna warstwa
atmosfery).
Nazwa hydrologia pojawiła się w 2-giej
połowie XVII w., a dotyczyła początkowo
wód mineralnych i ich wykorzystania w
lecznictwie.
We współczesnym pojęciu nazwa ta
występuje dopiero w 2-giej połowie XIX w.
W tym czasie zaczynają powstawać
pierwsze służby hydrologiczne; w 1862
roku amerykański inż. Nathaniel Beardmore
opublikował
pierwszy
podręcznik
hydrologii.
Na ziemiach polskich powstały służby
hydrologiczne państw zaborczych (1874 r.
rosyjska, 1893 r. austriacka i 1902 r.
niemiecka).
Polska służba hydrologiczna (hydro-
graficzna) powstała w 1919 r. z inicjatywy
Gabriela Narutowicza – jej pierwszym
kierownikiem był Tadeusz Zubrzycki (1881-
1937). Odrębnie powstała i działała służba
meteorologiczna.
W 1945 r. powstał Państwowy Instytut
Hydrologiczno-Meteorologiczny
(PIHM),
przekształcony w 1973 r. w Instytut
Meteorologii i Gospodarki Wodnej (IMGW).
Do
najwybitniejszych
polskich
hydrologów
okresu
międzywojennego i powojennego należy
zaliczyć profesorów Kazimierza Dębskiego
(1895-1968) i Juliana Lambora (1901-
1973).
Ocena światowych zasobów wodnych
Źródło wody
Objętość
wody[mi
3
]
Objętość
wody
[km
3
]
Procent
wody
słodkiej
Procent
całkowitej
objętości wody
Oceany,
morza,
zatoki
321,000,000
1,338,000,000
--
96.5
Pokrywa lodowa,
lodowce, wieczne
śniegi
5,773,000
24,064,000
68.7
1.74
Wody podziemne 5,614,000
23,400,000
--
1.7
słodkie
2,526,000
10,530,000
30.1
0.76
słone
3,088,000
12,870,000
--
0.94
Wilgoć w glebie
3,959
16,500
0.05
0.001
Wieczna
zmarzlina
71,970
300,000
0.86
0.022
Jeziora
42,320
176,400
--
0.013
słodkie
21,830
91,000
0.26
0.007
słone
20,490
85,400
--
0.006
Woda
w
atmosferze
3,095
12,900
0.04
0.001
Bagna
2,752
11,470
0.03
0.0008
Rzeki
509
2,120
0.006
0.0002
Woda w żywych
komórkach
269
1,120
0.003
0.0001
Razem
332,500,000
1,386,000,000
-
100
Źródło: Gleik, P. H., 1996: Water resources. W: Encyclopedia of Climate and Weather, ed.
S.H. Schneider, Press, Nowy , vol. 2, 817-823
Podstawowe elementy klimatu
- temperatura powietrza i opad
atmosferyczny
ulegają
naturalnym
zmianom w czasie –
wahania dobowe, sezonowe, roczne i wieloletnie,
wywołane głównie ruchem obrotowym Ziemi,
ruchem Ziemi wokół Słońca oraz wiekowymi
zmianami aktywności Słońca.
W ostatnich 200 latach temperatura i opady
dodatkowo ulegają także zmianom
antropogenicznym
, wynikającym ze wzrostu
zawartości w atmosferze pyłów (absorpcja
promieniowania słonecznego), jąder kondensacji
pary wodnej i gazów szklarniowych (efekt
cieplarniany atmosfery), czy też innych form
działalności człowieka (melioracje, silna urbanizacja
itd.).
Zmiany
klimatyczne
!
Zmiany
klimatyczne
!
Temat badań
Temat badań
Hydrochemia
Hydrochemia
Hydrobiologia
Hydrobiologia
Hydrofizyka
Hydrofizyka
Hydrologia krążenia
Hydrologia krążenia
Środowisk
o
Środowisk
o
Hydrometeorolo
gia
Hydrometeorolo
gia
Potamologia
(rzeki)
Potamologia
(rzeki)
Krenologia
(źródła)
Krenologia
(źródła)
Limnologia
Limnologia
Paludologia
(bagna)
Paludologia
(bagna)
Środowisko
cd.
Środowisko
cd.
Oceanologia
Oceanologia
Agrohydrolog
ia
Agrohydrolog
ia
Hydrogeologi
a
Hydrogeologi
a
Glacjologia
(lodowce)
Glacjologia
(lodowce)
Geohydrologia
(woda Ziemi)
Geohydrologia
(woda Ziemi)
Metodyka
Metodyka
Hydrometria
(pomiary)
Hydrometria
(pomiary)
Hydrografia
(synteza wyników
pomiarów)
Hydrografia
(synteza wyników
pomiarów)
Hydronomia
(tworzenie teorii)
Hydronomia
(tworzenie teorii)
Zastosowania
Zastosowania
Poznawcze – modelowanie procesów
Poznawcze – modelowanie procesów
Utylitarne
– zależności regionalne
Utylitarne
– zależności regionalne
Podział hydrologii wg wybranych
kryteriów
Bilans
wodny
Równanie bilansu wodnego, równanie Pencka-
Oppokowa, ma bardzo prostą postać:
(dla wielolecia)
(dla „krótszego” okresu)
gdzie:
P – opad (śnieżny, deszczowy),
H – odpływ (powierzchniowy,
podpowierzchniowy,
gruntowy),
E – parowanie (ewaporacja, transpiracja),
R – zmiana retencji (powierzchniowej –
wody stojące, cieki; gruntowej – strefy aeracji i
saturacji, intercepcja, zwilżanie, inna – np. ściółki w
lasach).
(Dla układów zamkniętych – zlewni)
E
H
P
E
H
P
R
E
H
P
R
E
H
P
Wartość R określa charakter okresu
bilansowego (np. roku hydrologicznego 1.11-31.10),
gdy:
okres (rok)
mokry
okres (rok)
średni
okres (rok)
suchy
Wartości składowych występujących w
równaniu bilansu wodnego stanowią podstawę
oceny stosunków wodnych w danej zlewni.
Wskazują też na możliwość (zasadność) działań
zaradczych poprzez melioracje wodne czy też agro-
lub fitomelioracje.
0
R
0
R
0
R
0
R
0
R
0
R
Ekosystem leśny na tle innych
ekosystemów
Analityczny (zazwyczaj uproszczony) obieg
wody rozpatrywany może by
ć
na obszarach
fizjograficznie i ekologicznie jednorodnych, jak
np. ekosystemy lądowe.
Wówczas dzielimy hydrologię według tych
ekosystemów:
- ekosystem bagienny – hydrologia terenów
podmokłych,
- ekosystem łąkowy – hydrologia użytków
zielonych,
- ekosystem pól ornych – hydrologia rolnicza,
czyli agrohydrologia,
- ekosystem lasów – hydrologia leśna,
- ekosystem pustyń miejskich – hydrologia
miejska.
Ekosystem leśny na tle innych
ekosystemów
Analityczny (zazwyczaj uproszczony) obieg
wody rozpatrywany może by
ć
na obszarach
fizjograficznie i ekologicznie jednorodnych, jak
np. ekosystemy lądowe.
Wówczas dzielimy hydrologię według tych
ekosystemów:
- ekosystem bagienny – hydrologia terenów
podmokłych,
- ekosystem łąkowy – hydrologia użytków
zielonych,
- ekosystem pól ornych – hydrologia rolnicza,
czyli agrohydrologia,
- ekosystem lasów – hydrologia leśna,
- ekosystem pustyń miejskich – hydrologia
miejska.
Las i woda
Warunkiem koniecznym trwałości lasu
jest stały przyrost biomasy. Ilość
biomasy jest proporcjonalna do ilości
wytranspirowanej wody.
Stąd wniosek, iż trwałość lasu zależy od
właściwych stosunków wodnych. (Na
parowanie transpiracyjne roślinność lasu
zużywa 99% pobranej wody, a tylko 1% na
budowę tkanek.)
Las i woda
Warunkiem koniecznym trwałości lasu
jest stały przyrost biomasy. Ilość
biomasy jest proporcjonalna do ilości
wytranspirowanej wody.
Stąd wniosek, iż
trwałoś
ć
lasu zależy od
właściwych stosunków wodnych
. (Na
parowanie transpiracyjne roślinność lasu
zużywa 99% pobranej wody, a tylko 1% na
budowę tkanek.)
Kluczową rolę wody w lesie
dostrzegano od dawna. Przykładowo
wśród uchwał I Polskiego Naukowego
Zjazdu Leśniczego (1933) można
znaleźć i takie
„… przy opracowywaniu ogólnych
planów z zakresu gospodarstwa
wodnego kraju, oraz planów
regulacji poszczególnych rzek i
dzikich potoków, konieczne jest
zasięganie fachowej opinji
leśników polskich”.
Lapidarnie ujmując las stanowi swoisty
(niesterowalny) zbiornik retencyjny.
Wynikające
stąd
stabilizacyjne
oddziaływanie na odpływ ze zlewni jest
powszechnie cytowane w literaturze. Nie jest
natomiast jednoznaczne czy lasy zwiększają
czy
zmniejszają
odpływ
ze
zlewni.
Zwiększona bowiem transpiracja z terenów
leśnych
kompensowana
jest
przez
zwiększone
opady
atmosferyczne
implikowane przez mikroklimat tychże
kompleksów leśnych.
Lapidarnie ujmując
las stanowi swoisty
(niesterowalny) zbiornik retencyjny
.
Wynikające
stąd
stabilizacyjne
oddziaływanie na odpływ ze zlewni jest
powszechnie cytowane w literaturze. Nie jest
natomiast jednoznaczne czy lasy zwiększają
czy
zmniejszają
odpływ
ze
zlewni.
Zwiększona bowiem transpiracja z terenów
leśnych
kompensowana
jest
przez
zwiększone
opady
atmosferyczne
implikowane przez mikroklimat tychże
kompleksów leśnych.
Wartości
bezwzględne
składowych
bilansu (opadu, parowania, odpływu)
zależą
oczywiście
od
regionu
geograficznego. Można jednak wskazać
na pewne prawidłowości, przykładowo:
suma opadu w lesie jest o
około 10% większa niż na polu,
parowanie w lesie i na polu jest
podobne, suma odpływu nie
wykazuje związku z zalesieniem,
las
„spłaszcza”
i
„wydłuża”
wezbrania
.
Lasy
(kompleksy
leśne)
są
podstawowym filarem tzw. małej retencji
.
Ten rodzaj retencji niejednokrotnie
zawęża się tylko do roli małych zbiorników
wodnych. Należy wskazać, iż mała retencja
to wszystko to co przyczynia się do
wydłużenia drogi i czasu obiegu wody w
zlewni. Zatem powoduje poprawę stosunków
wodnych (ograniczenie odpływów), poprawę
jakości
wód
(dłuższy
czas
na
samooczyszczanie się wód) oraz regulację
transportu
rumowiska.
Przykładowo
intercepcja dla gatunków liściastych może
dochodzić do 20%, a dla gatunków iglastych
aż
do
40%
rocznych
sum
opadów
atmosferycznych.
Metody
badań
w
hydrologii
leśnej
Metody badań w hydrologii leśnej
obejmują w zasadzie dwa zagadnienia:
-kształtowania się bilansu wodnego
zbiorowisk leśnych
- odpływu wody z lasu
Zagadnienia te rozpatrywane są zazwyczaj
oddzielnie, w zależności od spojrzenia na
stosunki wodne zbiorowisk leśnych: „z
pozycji wewnątrz lasu” (na poziomie
ekosystemu leśnego) i „z pozycji na
zewnątrz lasu” (las traktowany tylko jako
kategoria użytkowania terenu).
Metody
badań
w
hydrologii
leśnej
Metody badań w hydrologii leśnej
obejmują w zasadzie dwa zagadnienia:
-kształtowania się bilansu wodnego
zbiorowisk leśnych
- odpływu wody z lasu
Zagadnienia te rozpatrywane są zazwyczaj
oddzielnie, w zależności od spojrzenia na
stosunki wodne zbiorowisk leśnych: „
z
pozycji wewnątrz lasu
” (na poziomie
ekosystemu leśnego) i „
z pozycji na
zewnątrz lasu
” (las traktowany tylko jako
kategoria użytkowania terenu).
W naukach leśnych stosunki wodne w
lesie rozpatrywane są głównie jako
czynnik siedliskotwórczy, określający
warunki produkcji biomasy.
W
opracowaniach
hydrologicznych las rozpatrywany jest
jako pokrycie zlewni, jako całość dająca
się opisać charakterystykami fizyczno-
geograficznymi.
Kolejne fazy abstrakcji
(zrozumienia)
Dziękuję za uwagę
Dziękuję za uwagę