JAK MOŻESZ POZNAĆ,

ŻE TWOJE DZIECKO

 

JEST OFIARĄ PRZEMOCY?

Co to jest przemoc?

 Przemoc stanowi szczególną formę

zachowań agresywnych.

 Pojęcia „agresja” i „przemoc” często

używane są zamiennie.

 Zjawiska te bywają trudne do

odróżnienia w praktyce.

Agresja

to świadome, zamierzone

działanie, mające na celu wyrządzenie

komuś szeroko rozumianej szkody –

fizycznej, psychicznej lub materialnej.

Jej charakterystyczną cechą jest używanie

przez kogoś siły fizycznej lub psychicznej

wobec osoby o zbliżonych możliwościach,

mającej zdolność skutecznej obrony.

Przemoc

to wykorzystanie swojej

przewagi nad drugim człowiekiem
(fizycznej, emocjonalnej, społecznej,
duchowej).

Mamy z nią do czynienia wówczas, gdy

osoba słabsza (ofiara) poddana jest przez
dłuższy czas negatywnym działaniom osoby
lub grupy osób silniejszych (sprawcy
przemocy).

DROGI RODZICU!

Gdy dowiadujesz się, że Twoje dziecko
jest prześladowane, przeżywasz szok i
nie wiesz, co z tym faktem zrobić.

Jest Ci trudno w to uwierzyć...

Wydaje Ci się, że to Twoja wina i czujesz
złość.

Pamiętaj jednak, że Twoje dziecko
przeżywa to samo i to Ty musisz mu
pomóc.

 Większość dzieci nie mówi dorosłym, że

doświadcza przemocy i ukrywa swój problem.

 To nie oznacza, że Twoje dziecko nie ma do

Ciebie zaufania - być może nie chce Cię

zmartwić, albo wstydzi się, że nie potrafi sobie

same poradzić i wina tkwi w nim samym.

 Czasami dzieci boją się zemsty sprawców, nie

wierzą w pomoc, boją się, że nikt nie uwierzy,

mają poczucie winy.



Musisz uważnie obserwować swoje dziecko.

 Jest wiele sygnałów, które świadczą o tym, że

Twoje dziecko może być ofiarą przemocy .

Dzieci będące ofiarami  zwykle:



nie chcą wychodzić z domu, ze szkoły wracają później,

okrężną drogą

 wracają po lekcjach ze zranieniami i siniakami, mają podarte
lub brudne ubrania , zniszczone podręczniki i przybory
szkolne; zapytane o to
nie potrafią wyjaśnić, co się stało

 proszą o ponowne kupienie "zgubionych" (zabranych lub
ukradzionych) przedmiotów

 często "gubią" pieniądze i proszą o drobne na "składkę„

 niechętnie biorą do szkoły drugie śniadanie albo biorą dużo
więcej niż zwykle

 proszą o "załatwienie" zwolnienia z WF

•

wyglądają na nieszczęśliwe, gorzej śpią

• opuszczają się w nauce

• myślą o sobie, że są gorsze, wycofują się z

kontaktów z innymi

• stają się zamknięte w sobie, apatyczne lub

agresywne, zmieniają się im nastroje

• rano skarżą się na bóle głowy, brzucha, tracą apetyt

• mówią np. „nie lubię szkoły”, „nienawidzę swojej

klasy”, „nie chcę tam chodzić”

• spóźniają się do szkoły, trzymają się blisko

nauczyciela

JEŚLI  OBAWIASZ  SIĘ ,

ŻE TWOJE DZIECKO

STAŁO SIĘ OFIARĄ PRZEMOCY ,

PRZEDE WSZYSTKIM

SPRÓBUJ POROZMAWIAĆ O TYM

WPROST.

 Dziecko może bać się mówienia ten

temat, dlatego bardzo ważna jest

twoja delikatność.

CO ROBIĆ?



Najgorsze co możesz zrobić, to zareagować zbyt

ostro. Mimo odczuwanej złości staraj się nie
zachować agresywnie, nie rozwiązuj sprawy sam np.
wymierzając karę sprawcy.



Wobec swojego dziecka staraj się zachować tak, aby

mu pomóc. Nie obwiniaj go, niezależnie od tego, jak
radziło sobie z prześladowaniem. Nie miej do niego
pretensji, jeśli nie powiedziało Ci, że jest ofiarą
przemocy.



Zachęć, aby opowiedziało Ci o wszystkim – pomoże

mu to poradzić sobie z napięciem i odreagować

trudne

emocje.



Zapewnij, że zrobisz wszystko, aby mu pomóc i nie

dopuścisz do podobnych sytuacji w przyszłości.

POSTARAJ SIĘ :



wysłuchać dziecka uważnie (nie przerywaj, nie pospieszaj,

upewniaj się czy  dobrze zrozumiałeś)

 zapewnij dziecko , że je bardzo kochasz , że jesteś gotów mu
pomóc

 nie wyśmiewaj jego słabości

 pomóż mu uwierzyć w siebie, doceń każdy jego  wysiłek
(”próbowałeś się bronić”, odszedłeś z podniesioną głową,
brawo”,” zrobiłeś co mogłeś’)

 pozwól mu na płacz, uszanuj jego lęk i bezradność („wiem,
że to przykre, nie jest łatwo się bronić”)

 nie bagatelizuj sprawy.

NIE OBWINIAJ DZIECKA ANI

SIEBIE ZA SYTUACJĘ !

• Żadne dziecko nie jest winne

temu, że stało się ofiarą przemocy.

• Każdy ma prawo być słabszym,

wrażliwym, bezbronnym.

• Nikt nie ma prawa używać

przemocy wobec Twojego dziecka.

TWOJA ROLA POLEGA NA:

• wymyśleniu z dzieckiem sposobów

przeciwstawienia się przemocy (co ma

powiedzieć, co zrobić, kogo w szkole

poinformować),

• przećwiczeniu z nim trudnych sytuacji

(można odegrać scenki, w których 

dziecko ma coś odpowiedzieć

prześladowcom),

• wsparciu dziecka (powinieneś zapewnić je

, że w nie wierzysz ,że nikt nie ma prawa

go krzywdzić, przypominać mu sytuacje,

kiedy sobie z czymś dobrze poradziło),

• zapewnieniu o gotowości do pomocy w

sytuacji, gdyby nie mogło same sobie 

poradzić . 

październik 2007 r.