INSTALACJE

WODOCIĄGOWE

Zużycie wody

ZUŻYCIE WODY

ZUŻYCIE WODY

STRATY WODY ORAZ

RACJONALIZACJA JEJ

ZUŻYCIA

W wielkości dobowego zużycia wody

można

wyróżnić

zużycie

racjonalne

(niezbędne) oraz straty wody. Pod
pojęciem racjonalnego zużycia wody
rozumie się tę ilość wody, która w pełni
zaspokaja wszystkie potrzeby człowieka.
Straty powstają w wyniku przecieków
wody oraz jej marnotrawstwa. Przecieki są
powodowane nieszczelnością urządzeń
wodociągowych a marnotrawstwo wody
jest

wynikiem

rozrzutnego

i

niepotrzebnego jej zużycia.

Instalacja wodociągowa

Instalacja wodociągowa jest

zespołem przewodów z uzbrojeniem

dostarczającym użytkownikom

nieruchomości wodę zgodnie z jej

przeznaczeniem.

Woda w budynkach mieszkalnych

potrzebna jest do:

• picia,

• gotowania potraw,

• utrzymania czystości,

• spłukiwania przyborów sanitarnych,

• kąpieli,

• ochrony przeciw pożarowej.

ROZWIAZANIA INSTALACJI

WODOCIĄGOWEJ

ROZWIAZANIA INSTALACJI

WODOCIĄGOWEJ

ROZWIAZANIA INSTALACJI

WODOCIĄGOWEJ

ROZWIAZANIA INSTALACJI

WODOCIĄGOWEJ

INSTALACJA

WODOCIĄGOWA

• Instalacja

zewnętrzna

• Instalacja

wewnętrzna

ZASILANIE INSTALACJI

WODOCIĄGOWEJ

• miejska sieć

wodociągowa

• własne ujęcie wody

Przyłącze

domowe

jest to odcinek przewodu od ruchu ulicznego

do zaworu (zasuwy) za wodomierzem.

Przyłącze domowe stanowi własność

dostawcy wody, wewnętrzna instalacja

wodociągowa zaczyna się dopiero od tego

zaworu.

Materiał i średnica:

–

DN do 50mm

- rury stalowe ocynkowane łączone na gwint i łączniki
- rury z tworzyw sztucznych

–

DN 80, 100,150mm

- rury żeliwne kielichowe
- rury z tworzyw sztucznych kielichowych

Przyłącze wodociągowe powinno być ułożone

ze spadkiem 2% w kierunku ulicznego

przewodu wodociągowego, w celu

umożliwienia odwodnienia połączenia.
Prędkość przepływu nie powinna przekroczyć

1m/s.

1. Połączenie za pomocą trójnika

W celu włączenia się w istniejący

wodociąg wyłącza się właściwą część

rurociągu za pomocą zasuw i rurociąg

się odwadnia. Po odwodnieniu z

przewodu ulicznego wycina się odcinek

rury o długości równej całej długości

trójnika. Po usunięciu wyciętej rury

wprowadza się nasuwkę na rurę od

strony bosego trójnika. Następnie

między bosy koniec trójnika i przeciętą

rurę wbija się klin, który dociska kielich

trójnika do przewodu i umożliwia jego

uszczelnienie. Potem klin wyjmuje się,

a nasuwkę przesuwa się w taki sposób,

aby objęła bosy koniec trójnika i

przewodu. W celu uszczelnienia złączy

nasuwki unieruchamia się ją za

pomocą oparć. Po wykonaniu tych

prac można przystąpić do montażu

połączenia domowego. W odnogę

trójnika wstawia się bosy koniec rury i

prowadzi montaż do zasuwy. Po

zamontowaniu zasuwy można

doprowadzić wodę do przewodu przez

otwarcie zamkniętych zasuw.

2. Przyłącze przez nawiercanie

Stosowanie opaski nie wymaga
opróżnienia przewodu z wody.
Połączenie to polega na umocowaniu
na przewodzie specjalnej kształtki za
pomocą opaski z gwintowanymi
końcówkami. Uszczelka między
kształtkami i rurą, po dokręceniu śrub
na opasce zapewnia szczelność
połączenia. Do umocowanej kształtki
mocuje się zasuwę lub kurek, a
następnie do zasuwy mocuje się
ramę z wiertłem i przewierca otwór w
ściance przewodu wodociągowego. Po
wykonaniu otworu i cofnięciu wiertła
można zamknąć zasuwę i zdjąć ramę
z urządzenia do nawiercania.

DO POMIARU

PRZEPŁYWU WODY

SŁUŻĄ WODOMIERZE

Wodomierz

jest

przyrządem

do

samoczynnego

pomiaru

objętości

przepływającej przez niego wody, a przy
specjalnym wykonaniu może służyć do
rejestrowania i przekazywania na odległość
pomierzonej

wartości

objętości

lub

strumienia objętości wody. W instalacjach
wodociągowych stosuje się wodomierze
wirnikowe, które dzielą się na skrzydełkowe i
śrubowe.

Wodomierz skrzydełkowy,
jednostrumieniowy, suchobieżny

Wodomierz skrzydełkowy,

jednostrumieniowy, mokrobieżny

Wodomierz skrzydełkowy,

jednostrumieniowy, suchobieżny

do zdalnego odczytu

Wodomierz suchobieżny

śrubowy

Wodomierz suchobieżny sprzężony

Wodomierz główny

Wodomierz główny który
jest własnością dostawcy
i podlega jego kontroli
powinien być
umieszczony w piwnicy
budynku w miejscu
suchym i łatwo
dostępnym oraz
odpowiednio
zabezpieczony przed
dostępem osób
niepowołanych.

Objaśnienia:
   1 - Wodomierz
   2 - Zawór odcinający przelotowy
   3 - Konsola montażowa
   4 - Kompletne, mosiężne, równoprzelotowe elementy złączne z uszczelkami
   L min = 500 mm, B min = 200 mm,  H min = 400 mm

rysunek schematyczny

Systemy instalacji

W zależności od miejsca doprowadzenia wody do poszczególnych pionów

instalacje dzielimy na:

• z rozdziałem dolnym
• z rozdziałem górnym
• strefowe

Niezbędn

e

ciśnienie

dla

instalacji

Wyznaczanie minimalnego

ciśnienia:

p

min

= h

g

∙ ρ ∙ g + p

w

+ ∆p

l

+ ∆p

m

+

∆p

wd

+ ∆p

wym

gdzie:
h

g

– geometryczna wysokość położenia

zaworu [m]
p

w

– ciśnienie wody przed punktem

czerpalnym [Pa]
ρ – gęstość wody [kg/m

3

]

g – przyspieszenie ziemskie [m/s

2

]

∆p

l

– liniowe straty ciśnienia [Pa]

∆p

m

– miejscowe straty ciśnienia [Pa]

∆p

wd

– straty ciśnienia w obrębie

wodomierza [Pa]
∆p

wym

– straty ciśnienia w obrębie

wymiennika [Pa]

SPOSOBY STEROWANIA PRACĄ POMP
PRZY PODNOSZENIU CIŚNIENIA
WODY W INSTALACJACH

WODOCIĄGOWYCH

a) ze zbiornikiem ciśnieniowym (hydroforem)
b) ze zbiornikiem górnym

SPOSOBY STEROWANIA PRACĄ POMP
PRZY PODNOSZENIU CIŚNIENIA
WODY W INSTALACJACH
WODOCIĄGOWYCH

c) z programatorem czasowym
d) z regulatorem ciśnienia (presostatem)

ZESTAW HYDROFOROWY

Zestaw hydroforowy, często

potocznie zwany hydroforem, to

zespół urządzeń, w skład którego

wchodzą:

• pompa

•

zbiornik

wodno-powietrzny

(hydrofor)

• przekaźnik ciśnieniowy.

Zadaniem

zestawu

jest

zapewnienie

odpowiedniego,

stabilnego ciśnienia w domowej
instalacji wodociągowej.

ZESTAW HYDROFOROWY

Zasada działania zestawu hydroforowego

W zbiorniku hydroforowym nad zwierciadłem wody

znajduje się poduszka sprężonego powietrza (stąd nazwa
zbiornik wodno-powietrzny). Kiedy pompa nie pracuje,
woda jest pobierana ze zbiornika. Powietrze się rozpręża,
wypierając ją stamtąd do instalacji wodociągowej.
Ciśnienie powietrza w zbiorniku spada, aż osiągnie
ustaloną wartość minimalną. Wówczas włącza się pompa i
tłoczy wodę ze studni do zbiornika. Powoduje to sprężanie
powietrza do ustalonego ciśnienia maksymalnego, po
czym pompa się wyłącza. Pompa musi pracować
ekonomicznie. Taką pracę pompy zapewnia wyłącznik
ciśnieniowy, który montowany jest na przewodzie
mającym połączenie z częścią powietrzną zbiornika
hydroforowego.

Zależnie

od

ciśnienia

powietrza

w hydroforze wyłącznik uruchamia bądź wyłącza pompę.

Zestawy hydroforowe do

wody

Zestaw hydroforowy, zapewnia stały strumień wody w

każdym kranie, stabilizuje ciśnienie w instalacji oraz chroni

pompę przed zbyt częstym włączaniem i wyłączaniem się.

Ciśnienie, przy którym
następuje uruchomienie bądź
zatrzymanie pompy, jest ściśle
określone przez jej producenta.
Ma gwarantować ekonomiczną
pracę pompy, czyli pracę z
najwyższą sprawnością.
Praca pompy jest niezależna od
cykli poboru wody, a liczba jej
włączeń na godzinę zależy od
zakresu ciśnienia powietrza
nastawionego na wyłączniku.

SCHEMAT URZĄDZENIA

HYDROFOROWEGO

1- przewód dopływowy, 2- zespół pompa-silnik, 3- zbiornik

hydroforowy, 4- przewód odpływowy, 5- sprężarka, 6-

odolejacz, 7- zawór bezpieczeństwa, 8- manometry, 9-

wodowskaz, 10- stycznik, 11- wyłącznik ciśnieniowy, 12-

przewód powietrzny, 13- właz, 14- spust

Współpraca hydroforu ze zbiornikiem

ZESTAW HYDROFOROWY

ZESTAW

HYDROFORO

WY

ZESTAW HYDROFOROWY

Zbiornik hydroforowy z membraną

Zbiorniki

nowoczesnych

zestawów

hydroforowych są wyposażone w całkowicie szczelną

membranę oddzielającą wodę od poduszki sprężonego

powietrza, i są dzięki temu znacznie mniejsze od

tradycyjnych. Mają zwartą (kompaktową) budowę, są

znacznie mniej hałaśliwe podczas pracy i gwarantują

wysoki komfort użytkowania. Materiał membrany i

powłoka wewnętrzna zbiornika muszą mieć atest

Państwowego Zakładu Higieny dopuszczający je do

kontaktu z wodą pitną.

Elementy instalacji

wodociągowej

A. Przewody:

•

poziomy

•

piony

•

połączenia do punktów czerpalnych

B. Urządzenia do:

•

tłoczenia wody

•

magazynowania wody

•

pomiaru ilości wody

•

oczyszczania wody

C. Uzbrojenia:

•

czerpalnego

•

odcinającego

•

zwrotnego

•

spustowego

•

pomiarowego

Przewody w instalacji wodociągowej.

Podstawowym elementem instslacji wodnej są rury
(przewody).

Materiały, z których mogą być wykonywane

przewody instalacji wodnych:

a) tworzywo sztuczne

- polibutylen (PB)
- polietylen usieciowany (PE-X)
- kopolimer blokowy polipropylenu (PP-B)
- kopolimer polipropylenu (PP-H)
- kopolimer statystyczny polipropylenu(random) (PP-R)
- warstwy: polietylenu usieciowanego, aluminium, polietylenu
wysokiej gęstości (PE-X/Al/PE-HD)

- warstwy: polietylenu usieciowanego, aluminium, polietylenu
usieciowanego (PE-X/Al/PE-X)

- warstwy: kopolimeru statystycznego polipropylenu,
aluminium, kopolimeru statystycznego polipropylenu (PP-
R/Al/PP-R)
- polichlorek winylu chlorowany (PVC-C)
- polichlorek winylu niezmiękczony (tylko do wody zimnej)
(PVC-U)

b) metal

- stal węglowa zwykła ocynkowana
- stal odporna na korozję

- miedź (Cu-DHP)

c) inne materiały

, jeżeli przewody z nich wykonane zostały

dopuszczone do obrotu i powszechnego stosowania
w budownictwie w instalacjach wodociągowych

Rury polipropylenowe Aquatherm

Średnice rur 16 - 315mm

Połączenia rur przez zgrzewanie polifuzyjne.

Własności:

•

odporność na korozję i osadzanie się kamienia,

•

duża gładkość powierzchni wewnętrznych,

•

materiał rury jest odporny chemicznie,

•

materiał rury jest bardzo dobrym izolatorem

termicznym,

•

zdemontowane rury i kształtki mogą być poddane

powtórnemu przetworzeniu,

•

montaż instalacji jest prosty i szybki,

•

do montażu jest niezbędna zgrzewarka,

Zastosowanie:
Montaż instalacji wodociągowych w układzie

tradycyjnym oraz możliwość prowadzenia

przewodów w podłodze i w listwach

przypodłogowych. Rury można stosować zarówno

do budowy nowych instalacji jak również do

rozbudowy i modernizacji istniejących

.

Rury z polietylenu sieciowanego

Można wykonać z nich instalacje wewnętrzne wody

ciepłej i zimnej, centralnego ogrzewania grzejnikowego i

podłogowego. Do podstawowych zalet należy:

• Odporność na niskie i wysokie temperatury

• Wysoka gładkość rur

• Mały ciężar

• Wysoka odporność chemiczna

• Pamięć kształtu

• Higieniczność

• Nieszkodliwość dla środowiska

• Rury tłumią dźwięki i nie przenoszą drgań

• Odporne na zarastanie kamieniem

• Bardzo wysoka odporność na uderzenia, gięcie i siły

rozciągające

• Wysoka elastyczność

• Zdolność samokompensacji i wydłużeń

Rury polibutylenowe Hep2O

Średnice rur 15 – 28mm.

Połączenia rur: wykonanie połączenia polega na

wciśnięciu rury w kształtkę. Połączenie daje możliwość

swobodnego obrotu wokół osi.

Własności:

•

rury mają dużą gładkość powierzchni wewnętrznych,

•

są odporne na korozję i osadzanie się kamienia,

•

elastyczność

•

montaż instalacji jest prosty i szybki,

•

do montażu nie są wymagane drogie narzędzia i

urządzenia.

Zastosowanie:
Montaż instalacji wodociągowych w układzie tradycyjnym

– trójnikowym oraz w podłodze w układzie

rozdzielaczowym.

Rury można stosować zarówno do budowy nowych

instalacji, jak również do rozbudowy i modernizacji

istniejących.

Rury trójwarstwowe KISAN

Właściwości:

•

odporność na korozję i zarastanie kamieniem,

•

mała chropowatość bezwzględna - niskie opory przepływu,

•

mały współczynnik rozszerzalności liniowej (tylko dwukrotnie większy od stali) -

mniejsze trudności z kompensacją wydłużeń termicznych,

•

odporność na uderzenia hydrauliczne,

•

brak pamięci kształtu - rury można wyginać w sposób trwały - łatwość

profilowania pozwalająca omijać elementy konstrukcyjne budynku,

•

krótki czas montażu dzięki prostym i pewnym połączeniom,

•

do montażu połączeń zaprasowywanych niezbędna jest praska.

Zastosowanie:
Montaż instalacji wodociągowych w układzie tradycyjnym
z zastosowaniem trójników ustalonych oraz możliwość prowadzenia
przewodów w podłodze z zastosowaniem rozdzielaczy lub trójników
zaprasowywanych. Można je stosować zarówno do budowy nowych
instalacji, jak i do modernizacji istniejących.

System Genova

Idealnym rozwiązaniem dla uzyskania

czystej i zdrowej wody jest zastosowanie

systemu Genova. Łączenie rur z

kształtkami polega na klejeniu obu

elementów specjalnym klejem. Istnieje

także możliwość połączeń systemu Genova

z rurami stalowymi. Jest także możliwość

bardzo prostego łączenia rur z tworzywa

sztucznego z bateriami i armaturą

sanitarną czerpalną.

Rury stalowe ocynkowane

Rury stalowe ze szwem ocynkowane, gwintowane produkowane są
w wymiarach średnic:
½” ÷ 4” (21,3 x 2,3-2,6mm ÷ 114,3 x 3,6-4,5mm).

Połączenia za pomocą łączników żeliwnych gwintowanych przez połączenia

skręcane.

Własności:

• odporność na uszkodzenia mechaniczne,

• mała wydłużalność liniowa,

• rury i złączki mogą być w razie konieczności demontowane i ponownie

użyte,

• znaczna chropowatość ścianek,

• czasochłonny montaż.

Zastosowanie:
Montaż instalacji wodociągowych w układzie tradycyjnym.

Rury miedziane

Średnice rur 10x1- 54x2mm
Połączenia

•

za pomocą łączników miedzianych,

•

za pomocą łączników mosiężnych przez połączenia gwintowe,

•

lutowane.

Miedziane rury instalacyjne oferowane są w trzech stanach utwardzenia, różniących się

własnościami mechanicznymi i użytkowymi:

•

Półtwardym R250 - odcinki,

•

Twardym R290 - odcinki

•

wyżarzonym  R220 - kręgi.

Właściwości

•

wysoka odporność na korozję,

•

gładka powierzchnia wewnętrzną, ograniczającą osadzanie się kamienia z wody,

•

rury w stanie miękkim mogą być wyginane (użycie mniejszej ilości złączek),

•

rury w stanie twardym mają wysoką sztywność i nie uginają się wzdłuż długich odcinków, przez co

wymagają mniejszej ilości podpór,

•

mniejsze średnice zewnętrzne niż rur stalowych,

•

mogą być w razie konieczności demontowane i ponownie użyte lub przetworzone.

Zastosowanie Montaż instalacji wodociągowych w układzie tradycyjnym oraz możliwość prowadzenia

przewodów w podłodze i w listwach przypodłogowych.

3. Armatura instalacji wodociągowej.

Armatura

to urządzenie wbudowane w instalację dla

umożliwiena

sterowania jej pracą, dokonania pomiarów i poboru wody.

Na wyposażenie systemu wodociągowego składają się podane

na nastepnej stronie

rodzaje armatury

:

Klasyfikacja funkcjonalna wyposażenia

wodociągowego

Armatura czerpalna

dzieli się na

zawory

i

baterie czerpalne

. Zawór

czerpalny służy do pobierania jednego rodzaju wody (zimnej lub
ciepłej), natomiast bateria czerpalna umożliwia czerpanie wody
zimnej,
ciepłej lub zmieszanej w dowolnym stopniu.

Baterie i zawory czerpalne można

podzielić zależnie od

:

a) sposobu mocowania

- na ścianie
- na obrzeżu przyboru

b) konstrukcji wylewki

- ze stałą lub ruchomą wylewką
- z perlatorem lub bez perlatora

c) sposobu otwierania (zamykania) przepływu wody

- dwuuchwytowe
- jednouchwytowe
- bezdotykowe

Baterie dwuuchwytowe

- mają niezależne zawory wody zimnej i

ciepłej
a stopień zmieszania wody zależy od stopnia otwarcia każdego
zaworu

Baterie jednouchwytowe

- wyposażone w jedną dźwignię lub

głowicę, po przesunięciu której automatycznie płynie woda
zmieszana; stopień zmieszania jest zależny od kąta obrotu dźwigni;
produkowane są również baterie z termostatem, który zapewnia
stałą temperaturę wody wypływającej (termostat, odkształcając się
pod wpływem temperatury wody, powoduje przy pomocy zaworu
dwupozycyjnego zmniejszenie dopływu wody zimnej a zwiększenie
dopływu wody ciepłej, lub na
odwrót)

Baterie bezdotykowe

- otwieranie i zamykanie odbywa się

automatycznie przez zastosowanie odpowiednich układów
elektronicznych reagujących na obecność użytkownika (np.
zastosowanie sensorów optycznych lub mikrofal); podsunięcie rąk
pod wylewkę powoduje wypływ wody, a cofnięcie przerwanie
wypływu

Bateria dwuuchwytowa

stojąca z ruchomą

wylewką

Bateria dwuuchwytowa

stojąca ze stałą wylewką

Bateria

dwuuchwytowa

ścienna umywalkowa

Bateria dwuuchwytowa

ścienna wannowa

Bateria jednouchwytowa

ścienna wannowa

Bateria jednouchwytowa

stojąca umywalkowa

Konstrukcja perlatora

Nowoczesny design armatury łazienkowej

Armatura regulacyjna

służy do regulacji ciśnienia i przepływu.

Zapewnione jest to przez:

a) dla ciśnienia

- zawory redukcyjne
- zawory sterujące

b) dla przepływu

- zawory zaporowe
- zasuwy odcinające
- przepustnice

Armatura ochronna

zabazpiecza instalację

przed

:

a) niepożądanym przepływem

- zawory zwrotne

b) niepożądanym podciśnieniem , napowietrzeniem lub
nawodnieniem

- odpowietrzniki
- odwodnienia
- zawory napowietrzające

c) wtórnym zanieczyszczeniem

- zawory antykontaminacyjne
- osadniki

d) wzrostem naprężeń

- zawory przeciwuderzeniowe
- kompensatory

Armatura poprawiająca jakość wody

(służąca do dodatkowego

uzdatniania) ma na celu usunięcie skutków wtórnego
zanieczyszczenia
oraz do polepszenia jakości wody do picia.

Są to takie urządzenia jak

:

a) filtry

- mechaniczne - oparte na zjawisku filtracji, czyli zatrzymywaniu

zanieczyszczeń na siatkach metalowych lub na
materiale porowatym (włókninowym, celulozowym

lub

ceramicznym)

- sorpcyjne - wykorzystują zjawisko sorpcji na węglu aktywnym
- urządzenia z odwróconą osmozą - opierają się na zjawisku
filtracji

i sorpcji mając w swej budowie zarówno filtry

węglowe

jak i mechaniczne

- urządzenia jonowymienne - działają na zasadzie wymiany
jonowej,

usuwają kationy wapnia, magnezu, aniony

chlorkowe,

siarczanowe i azotanowe

- utleniające - działają w oparciu o zastosowanie materiału o
silnych

zdolnościach utleniających, które wpływają na
wiązanie i usuwanie nadmiaru zbędnych substancji

b) mikrostacje uzdatniania wody

- składają się z dwóch kolumn

filtracyjnych (filtru węglowego i dolomitowego oraz kolumny
dezynfekującej z promiennikiem ultrafioletowym); urządzenie
pozwala na dechlorację wody, poprawienie smaku i zapachu,
absorpcję innych zanieczyszczeń, wzbogacenie wody o magnez i
wapń oraz ponowną dezynfekcję

Filtry na- lub

podszafkowy

Urządzenia z odwróconą osmozą

Filtr narurowy z

ręcznym lub

automatycznym

płukaniem wkładu

Urządzenia w instalacjach

wodociągowych

W instalacjach wodociągowych
stosuje się również :

 pompy do tłoczenia wody gdy

ciśnienie dyspozycyjne jest zbyt
niskie,

 zbiorniki wodociągowe do

magazynowania wody w czasie
nierównomiernego rozbioru,

4. Wymagania dla materiałów
instalacyjnych, urządzeń i wyposażenia (wg
PN-92/B-01706)

- Wszystkie materiały instalacyjne stykające się bezpośrednio z wodą
powinny mieć świadectwo Państwowego Zakładu Higieny o dopuszczeniu
do
kontaktu z wodą do picia

- Elementy instalacji, urządzenia, wyposażenie wbudowywane w
instalację powinny odpowiadać normom przedmiotowym lub mieć
świadectwo
o dopuszczeniu do stosowania w budownictwie

- Urządzenia wbudowywane w instalacje podlegające Dozorowi
Technicznemu powinny mieć świadectwo Dozoru o dopuszczeniu do
stosowania,
a urządzenia energetyczne - atest energetyczny

- Jeżeli z układu zasilania wynika, że fragment instalacji pracuje przy
ciśnieniu roboczym wyższym od 0,6 MPa, to elementy tworzące ten
fragment instalacji
powinny odpowiadać temu ciśnieniu

- Armatura i urządzenia wbudowane w instalację nie powinny wywoływać
uderzeń wodnych, powodujących chwilowy wzrost ciśnienia
przekraczającego
ciśnienie próbne instalacji

Wymagania ochronne:

• ochrona przed wzrostem ciśnienia
• ochrona przed wtórnym
zanieczyszczeniem wody
• ochrona przed wpływami termicznymi
• ochrona przed korozją
• ochrona przed hałasem i drganiami
• wykorzystanie instalacji wodociągowych
do zabezpieczania urządzeń elektrycznych
• współpraca instalacji wodociągowej
z instalacją wodną przeciwpożarową

Wymiarowanie instalacji

wodociągowych:

• podzielenie instalacji na odcinki obliczeniowe

• wyznaczenie przepływów obliczeniowych dla

odcinków

• dobór średnicy przewodów na odcinkach

obliczeniowych

• wyznaczanie strat ciśnienia

• wyznaczanie minimalnego ciśnienia wody dla

instalacji

Podział na odcinki

obliczeniowe

Wyznaczanie przepływów

obliczeniowych

q = 0,682∙(∑q

n

)

0,45

- 0,14

(1)
q = 1,7∙(∑q

n

)

0,21

- 0,7

(2)

gdzie:
q

n

– normatywny wypływ z punktów

czerpalnych
wzór (1) stosujemy dla 0,07 ≤ ∑q

n

≤ 20

dm

3

/s

oraz dla armatury o q

n

< 0,5

dm

3

/s

wzór (2) stosujemy dla ∑q

n

> 20 dm

3

/s

oraz dla armatury o q

n

≥

0,5dm

3

/s

Wyznaczanie przepływów

obliczeniowych

NORMATYWNY WYPŁYW WODY Z PKT
CZERPALNYCH:
• zawór czerpalny z perlatorem

q

n

=

0,15
• zawór czerpalny bez perlatora

q

n

=

0,30
• głowica natrysku

q

n

=

0,20
• płuczka ciśnieniowa Ø15

q

n

=

0,70
• zmywarka do naczyń

q

n

=

0,15
• pralka automatyczna

q

n

=

0,25
• bateria czerpalna

(wanna, natrysk)

q

n

= 0,15

• bateria czerpalna (umywalka,zlew) q

n

=

0,07
• płuczka zbiornikowa

q

n

= 0,05

Zalecane prędkości przepływu

wody

• w połączeniach od pionu do punktów

czerpalnych

v < 1,5 m/s

• w pionach

v

< 1,5 m/s

• w przewodach rozdzielczych

v < 1,0 m/s

• w podłączeniach wodociągowych

v

< 1,0 m/s

Wyznaczanie strat ciśnienia:

∆p

i

= 0,5 ∙ λ ∙ l/d

i

∙ v

2

∙ρ

gdzie:
λ – współczynnik oporów liniowych
l – długość odcinka obliczeniowego

[m]
d

i

– wewnętrzna średnica przewodu

[m]
v – średnia prędkość przepływu

wody [m/s]
ρ – gęstość wody [kg/m

3

]