Ochrona przed korozją

Ochrona przed korozją elementów

metalowych

• Ochrona elektrochemiczna
• Metody izolacyjne
• Inhibitory korozji

Ochrona elektrochemiczna

• Ochrona katodowa – polaryzacja katodowa-

przesunięcie potencjału metalu względem środowisk,

przy którym na powierzchni metalu stykającego się z

elektrolitem zachodzą tylko reakcje redukcji.

• Uzyskuje się to przez wymuszony przepływ prądu

stałego w układzie korozyjnym

• Ochrona protektorowa – protektor przymocowuje się

do konstrukcji.

• Protektorem jest metal o bardziej ujemnym

potencjale niż metal chroniony – np. dla żelaza: Zn,

Mg, Al.

• Protektor staje się w wytworzonym ogniwie anodą –

ulega rozpuszczeniu

• IZOLACJA:
- Powlekanie farbami, emaliami ceramicznymi lub

innymi metalami – ten cel spełniają np. warstwy

pasywne, ocynkowanie.

• INHIBITORY KOROZJI – substancje zmniejszające

szybkość korozji.

• Są to substancje wielkocząsteczkowe,

powierzchniowo aktywne, adsorbujące się na

powierzchni metali, utleniacze-utleniające

powierzchnię metalu do tlenku.

• Ze względu na rodzaj reakcji elektrodowej, którą

hamują rozróżnia się inhibitory katodowe, anodowe

i mieszane.

• Inhibitory katodowe – związki cynku, wapnia,

magnezu i manganu

• Ich kationy reagują z OH

-

i tworzą trudno

rozpuszczalne osady, które osadzają się w
miejscach katodowych metalu i hamują proces
redukcji tlenu- jest to ochrona niewystarczająca

• Inhibitory anodowe – związki o właściwościach

utleniających- pasywatory- chromiany, azotany III,
benzoesany.

• 2Fe + NaNO

2

+ 2H

2

O →Fe

2

O

3

+NaOH + NH

3

• 2Fe + 2Na

2

CrO

4

+ 2H

2

O →Fe

2

O

3

+Cr

2

O

3

+ 4NaOH

• Powstająca warstewka tlenku żelaza III wywołuje

polaryzację anodową i hamuje procesy korozji.

• Pasywatory działają w obecności i nieobecności

tlenu

• Inhibitory takie jak np. wolframiany,

molibdeniany i azotany w nieobecności tlenu
chronią metal tyko częściowo.

• Węglan sodowy, octan sodowy, wodorotlenek

sodowy, fosforany, polifosforany, krzemiany –
hamują korozję tylko w wodzie zawierającej
tlen. Ich działanie polega na tworzeniu
warstwy trudno rozpuszczalnego osadu na
powierzchni metalu.

• Polifosforany i krzemiany należą do

inhibitorów mieszanych, ponieważ hamują
oba procesy elektrodowe