Geologia
GEOLOGIA
INŻYNIERSKA
zajmuje
się
bezpośrednimi
uwarunkowaniami
geologicznymi
działalności
inżynierskiej
(technicznej) człowieka, czyli tymi właściwościami środowiska
geologicznego, które mogą wpływać na umieszczone w nim
obiekty
techniczne,
na
ich
planowanie,
projektowanie,
wykonywanie i użytkowanie.
GEOLOGIA DYNAMICZNA
opisuje zmiany zachodzące w skorupie
ziemskiej i procesy prowadzących do powstawania tych zmian.
MINERALOGIA I PETROGRAFIA
badają właściwości minerałów i skał
Geologia
SEDYMENTOLOGIA
- nauka o procesach powstawania osadów
HYDROGEOLOGIA -
nauka o rozprzestrzenieniu i prawach
rządzących ruchem wód znajdujących się w skorupie ziemskiej
TEKTONIKA (GEOLOGIA STRUKTURALNA)
zajmuje się budową
tektoniczną, czyli przestrzennym rozmieszczeniem mas
skalnych w litosferze oraz jej genezą
STRATYGRAFIA I GEOLOGIA HISTORYCZNA
nauki o tym, co
działo się w minionych epokach geologicznych
Podobnie jak pozostałe planety, nasza planeta porusza się. Jest to
ruch złożony, Ziemia jednocześnie porusza się po orbicie
okołosłonecznej, obraca wokół własnej osi oraz zmienia nachylenie
względem płaszczyzny orbity.
Ruch obiegowy
Ruch obiegowy
wokół Słońca trwa 1 rok i odbywa się
po orbicie eliptycznej. Ponieważ oś Ziemi jest nachylona
względem płaszczyzny orbity (obecnie ok. 66
0
), w ciągu
roku zmienia się oświetlenie, co prowadzi do zjawiska
zmian pór roku.
Ruch obrotowy
Ruch obrotowy
odbywa się z zachodu na wschód, a
czas pełnego obrotu wynosi 23h 56min i 4s. Prędkość
kątowa tego obrotu wynosi 15
0
/h. Bezpośrednim
następstwem ruchu obrotowego jest pozorna wędrówka
Słońca po niebie, następstwo dni i nocy oraz istnienie
tzw. siły Coriolisa i zjawisko pływów.
Wskutek istnienia ruchu precesyjnego
ruchu precesyjnego
, oś obrotu
Ziemi zakreśla powirzchnię boczną stożka
obrotowego w czasie 25 700 lat – tzw rok Platona
Ruch precesyjny Ziemi
Podstawowe wymiary Ziemi:
• promień równikowy 6 378 km
• promień biegunowy6 357 km
• promień średni
6 370 km
• obwód równikowy 40 077 km
• obwód biegunowy 40 009 km
• spłaszczenie
1 / 298,3
• objętość
1 083 mld km
3
• powierzchnia
510 mln km
2
• masa
6 * 10
21
t
• powierzchnia mórz i oceanów - 71% pow. Ziemi
• powierzchnia lądów - 29% pow. Ziemi
Skorupa Ziemi (crust)
oddzielona od warstw niżej leżących strefą nieciągłości Moho
(od nazwiska chorwackiego geofizyka Mohorovicica)
jest inaczej zbudowana pod oceanami i pod kontynentami
• skorupa oceaniczna
jest cieńsza: osiąga od kilkuset m w osiowych strefach grzbietów
śródoceanicznych do 7-15 km w brzeżnych strefach oceanów
jest dwuwarstwowa: zbudowana z warstwy osadowej i bazaltowej
(SIMA)
• skorupa kontynentalna
jest grubsza: wynosi średnio 40 km, grubsza jest pod górami (do
70 km pod Himalajami – tzw. korzenie gór).
jest trójwarstwowa: zbudowana z warstwy osadowej, granitowej
(SIAL) i bazaltowej (SIMA)
Płaszcz Ziemi (mantle)
• płaszcz górny do głębokości 200 – 400 km:
warstwa perydotytowa – skalna, należy do
litosfery
astenosfera – plastyczna warstwa „obniżonych
prędkości”
• płaszcz środkowy (strefa przejściowa) – mezosfera do
głębokości ok. 950 km
• płaszcz dolny o znacznym przyroście gęstości (do
głębokości ok. 2900 km)
Poniżej płaszcza występuje strefa nieciągłości Gutenberga
Jądro Ziemi (core)
ma bardzo wysoką gęstość (ok. 8 g/cm
3
), skład a się z
metalicznego żelaza z dodatkiem niklu
• Jądro zewnętrzne (do głębokości ok. 5100 km),
zanikają tu poprzeczne fale sejsmiczne, jest więc w
stanie ciekłym
• Jądro wewnętrzne (poniżej 5100 km głębokości) jest w
stanie stałym
Litosfera (lithosphere)
to część Ziemi obejmująca skorupę ziemską
i górną część płaszcza Ziemi (warstwę perydotytową)
W odmienności do litosfery, znajdująca się pod nią astenosfera
jest warstwą plastyczną
Wpływ zmian temperatur powietrza
na temperaturę przypowierzchniowych warstw
ziemi
• Zmiany dobowe – do głębokości 1 m
• Zmiany sezonowe - do głębokości 5 - 8 m
• Zmiany roczne - do głębokości 15 - 20 m
Strefa termicznie neutralna
której temperatura jest zbliżona do średniej rocznej
temperatury powietrza w danym punkcie kuli ziemskiej.
stopień geotermiczny
liczba metrów głębokości,
na którą przypada wzrost temperatury skał o 1
0
C
Zależy on od budowy geologicznej obszaru
• na obszarach starych masywów krystalicznych jest duży
np. w Afryce Pd. Ok. 140m,
• na obszarach młodej górotwórczości jest mały, np. w
Budapeszcie 15 m.
gradient geotermiczny
wzrost temperatury skał (w
0
C),
przypadający na każde 100 m głębokości
Teoria płyt kontynentalnych
Skorupa ziemska zbudowana jest z szeregu płyt, będących w
stałym ruchu względem siebie.
Płyty kontynentalne pływają po plastycznej masie astenosfery,
w wyniku działania zjawiska konwekcji,
czyli ruchu wznoszącego gorącej materii w obrębie astenosfery.
Płyty podlegają zjawisku izostazji,
czyli są w stanie hydrostatycznej równowagi.
Rozmieszczenie trzęsień ziemi pokrywa się ze strefami
subdukcji
płyt kontynentalnych
Wiek bezwzględny skały,
wyrażony jest w latach (tysiącach i milionach lat)
– badany jest metodami datowania izotopowego,
czyli na podstawie rozpadu pierwiastków promieniotwórczych
Wiek względny skał
określany jest w stosunku do innej skały,
czyli określa która skała jest starsza a która młodsza
– badany jest najczęściej metodami paleontologicznymi
w tzw. tabeli stratygraficznej uporządkowane są utwory
geologiczne pod względem następstwa wiekowego
Era
Okres
Epoka
trwa od:
[mln lat]
kenozoik
czwartorz
ęd
holocen
0,01
plejstocen
2
trzeciorzę
d
neogen
26
paleogen
65
mezozoik
kreda
140
jura
210
trias
250
paleozoik
perm
290
karbon
370
dewon
420
sylur
450
ordowik
510
kambr
580
proterozo
ik
2500
archaik
4600