KANALIZACJA

KANALIZACJA

DESZCZOWA

DESZCZOWA

Kanalizację deszczową należy stosować
wówczas, gdy nie możliwości odprowadzenia
wody deszczowej za pomocą urządzeń
powierzchniowych lub wymagają tego względy
środowiska

W skład kanalizacji wchodzą:

-studzienki ściekowe: z osadnikami lub bez
osadników

-studzienki rewizyjne

-kolektory o średnicach 0,4- 1,50 m

-wyloty kolektorów

-studzienki „ślepe” dla połączeń studzienek
ściekowych z kolektorem

Przy lokalizacji kanalizacji deszczowej w pasie
drogowym należy uwzględniać usytuowanie
innych urządzeń podziemnych i nadziemnych o
głębokich fundamentach (obiekty mostowe,
słupy oświetleniowe, kable, rurociągi wodne,
gazowe)

Studzienki ściekowe stosuje się do wprowadzenia
wody płynącej rowem lub ściekiem do kanalizacji
ulicznej (deszczowej).

Studzienka ściekowa składa się z:

-części dolnej z kręgów betonowych o średnicy co
najmniej 50,0 cm, wraz z pokrywą, odprowadzeniem
oraz szczelnym zamknięciem dolnym

-części górnej (tj. wpustu deszczowego) z kratą
wpustową wraz z korpusem.

Studzienki ściekowe lokalizuje się uwzględniając
przekrój podłużny drogi:

-w najniższych punktach ścieku

-przed skrzyżowaniami

-przed przejściami dla pieszych

W przekroju poprzecznym studzienki ściekowe
lokalizuje się poza pasami ruchu, zwykle w
poboczu, w pasie dzielącym oraz w chodniku. Ich
rozstaw zależy od warunków klimatycznych,
powierzchni spływu oraz pochyleń niwelety ścieku i
jego typu

Odprowadzenie wody powinno znajdować się co
najmniej 80cm ponad dnem studzienki oraz co
najmniej 150 cm od powierzchni terenu.

Obliczeniowa ilość wody nie powinna tworzyć przy
kracie wpustowej strugi o szerokości większej niż
50 cm.

Wielkość otworów w kracie wpustowej dobiera się
tak, by obliczeniowa ilość dopływającej wody nie
przekraczała 80% zdolności przepustowej kraty

Przy odbiorze technicznym nowo budowanych
studzienek ściekowych sprawdza się:

-liczbę kręgów, ich wysokość i średnicę

-prawidłowość wykonania wylotu

-prawidłowość obsypania

-prawidłowość osadzenia kraty wraz z korpusem
-prawidłowość położenia wierzchu kraty względem
nawierzchni drogowej; dopuszczalna różnica
wysokości wynosi 0,5 cm

-W czasie użytkowania należy okresowo czyścić
dno studzienki z osadów, grubość osadu nie
powinna być większa niż 40 cm

Studzienki rewizyjne służą do inspekcji i
czyszczenia kolektora oraz do wprowadzenia wody
przykanalikiem ze studzienek ściekowych do
kolektora. Projektuje się je, gdy kolektor zmienia
kierunek, rozgałęzia się lub zmienia średnicę lub
pochylenie podłużne. Studzienką rewizyjną jest
także każda studzienka połączeniowa.

Kanały stosuje się w celu podziemnego
odprowadzenia wód z wpustów ulicznych do
odbiorników.

Kanały powinny być układane w linii prostej.
Zmiana kierunku kanału nieprzełazowego (o wys.
mniejszej niż 100 cm) odbywa się w studzience
połączeniowej, a kanałów przełazowych- łukami o
promieniu od 7,5 do 15 m wraz z komorą
połączeniową.

Maksymalny spadek powinien być tak dobrany, żeby
największe prędkości przepływu nie przekraczały 7
m/s.

Kanały deszczowe pod jezdniami dróg powinny mieć
konstrukcję o nośności zapewniającej bezpieczny
przejazd pojazdów ciężkich.Kanały deszczowe
projektuje się jako w pełni napełnione przy
obliczeniowym natężeniu przepływu

Lokalizacja kolektora:

Zaleca się umieszczanie kolektora w pasie
dzielącym drogi dwujezdniowej. Możliwa jest
również inna lokalizacja, lecz poza jezdnią. Na
drodze jednojezdniowej zaleca się lokalizowanie
kolektora:

-pod poboczem

-pod chodnikiem

-pod pasem zieleni

-wyjątkowo pod jezdnią (np.. Przy zwartej
zabudowie)

Strop kolektora powinien być zagłębiony poniżej
granicy przemarzania gruntu. W przypadkach
szczególnych, gdy uzyskanie wymaganego
zagłębienia kolektora jest niemożliwe, należy
projektować jego ocieplenie.

Średnicę kolektora należy obliczać, biorąc pod
uwagę powierzchnię, zagospodarowanie, długość
zlewni drogowej oraz jego lokalizację.

Dopuszcza się wybór średnicy kolektora bez
obliczeń, gdy ilość wody prowadzonej przez kolektor
jednoznacznie uprawnia nas do takich obliczeń
(krótkie odcinki o niewielkich zlewniach).

Średnicę kolektora ustala się przyjmując:

-prawdopodobieństwo wystąpienia opadów p=20%
dla dróg klasy GP i p=50% dla dróg klas G i Z

-najmniejszą pedkość przepływu 0,3 m/s

-największą prędkość przepływu 3 m/s w rurach
betonowych i 7 m/s w rurach żelbetowych

-największe pochylenia w kanałach 3% dla średnicy
0,4m i 1% dla 1m i więcej

Odprowadzenie wody z kolektora do odbiornika ( w
grunt, retencjonowanie, wprowadzanie do rzeki,
strumienia lub rowu), w zależności od
przewidywanego zanieczyszczenia tych wód, należy
zaopatrywać w odpowiednie urządzenia
zabezpieczające, oczyszczające lub podczyszczające,
takie jak: rowy trawiaste, rowy infiltracyjne, warstwy
filtracyjne, warstwy chłonne, studnie chłonne,
zbiorniki odparowujące, retencyjne, oczyszczalnie
ścieków deszczowych (osadniki komorowe) oraz
oczyszczalnie mechaniczne lub mechaniczno-
chemiczne

Na obszarach szczególnej ochrony wód
powierzchniowych nie należy lokalizować
zbiorników retencyjnych, odparowujących i
infiltracyjnych, warstw i studni chłonnych oraz
nasypów filtracyjnych.

W celu uniknięcia przenikania ścieków
deszczowych w głąb podłoża gruntowego należy
stosować uszczelnienia w postaci geomembran lub
ekranów iłowych itp..