PARAMETRY WZMACNIACZY
Do najważniejszych parametrów
zaliczamy:
Wzmocnienie: napięciowe, prądowe i
mocy,
Dolna i górna częstotliwość graniczna,
Pasmo przenoszonych częstotliwości,
Rezystancja wejściowa i wyjściowa,
Zniekształcenia nieliniowe i liniowe
Podstawowym parametrem określającym właściwości wzmacniacza jest
wzmocnienie (k) określane jako stosunek wartości skutecznej sygnału
wyjściowego do wartości skutecznej sygnału wejściowego. Wyróżniamy 3
rodzaje wzmocnienia:
Napięciowe: Ku= Uwy/Uwe
Prądowe: Ki= Iwy/Iwe
Mocy: Kp= Po/Pwe
Wzmocnienie napięciowe:
Wzmocnienie napięciowe jest to stosunek
napięcia wyjściowego do napięcia wejściowego
układu, wyrażony w woltach na wolt [V/V]:
K
u
[V/V] = U
wy
/U
we
lub częściej w decybelach [dB]:
K
u
[dB] = 20 log K
u
[V/V]
Wzmocnienie mocy:
Wzmocnienie mocy jest to stosunek mocy czynnej P
wy
wydzielonej na obciążeniu czwórnika do mocy czynnej
P
we
doprowadzonej do wejścia czwórnika, wyrażonej w
[W/W]
K
p
[W/W] = P
wy
/ P
we
lub w decybelach [dB]
K
p
[dB] = 10 log K
p
[W/W]
Wzmocnienie prądowe:
Wzmocnienie prądowe jest to stosunek prądu wyjściowego
do prądu wejściowego układu, wyrażony w amperach na
amper [A/A]:
K
i
[A / A] = I
wy
/ I
we
lub częściej w decybelach [dB]:
K
i
[dB] = 20 log K
i
[A /
A]
Częstotliwości graniczne są to takie wartości częstotliwości sygnału wejściowego, dla
których wzmocnienie napięciowe wzmacniacza maleje względem wzmocnienia
maksymalnego o 3dB (czyli do poziomu 0,707 wartości maksymalnej), a wzmocnienie
mocy maleje do połowy.
Górna częstotliwość graniczna-
częstotliwość graniczna od strony
dużych wartości częstotliwości.
Dolna częstotliwość graniczna-
częstotliwość graniczna od strony
małych wartości częstotliwości.
Pasmo przenoszenia:
Pasmo przenoszenia-
przedział
częstotliwości
między dolną i górną
częstotliwością
graniczną.
B= fg- fd
Rezystancja wejściowa:
Rezystancja wejściowa Rwe jest to
rezystancja „widziana” z zacisków
wejściowych układu, przy rozwartym
wyjściu.
Określana wzorem: Rwe= Uwe/Iwe
przy R0=nieskończoności
Rezystancja wyjściowa:
Rezystancja wyjściowa Rwy jest to
rezystancja „widziana” z zacisków
wyjściowych układu, przy zwartym
wejściu.
Określana jest wzorem: Rwy= Uwy/Iwy
przy Uwe=0
Zniekształcenia nieliniowe:
Zniekształcenia nieliniowe są to
dodatkowe składowe powstałe na
wyjściu wzmacniacza, których nie było
na wejściu. Przyczyną powstawania
takich zniekształceń są nieliniowe
zależności prądowo-napięciowe
elementów (tranzystorów, diod, lamp)
Zniekształcenia liniowe:
Rzeczywiste układy elektroniczne, jak
wiadomo, nie przenoszą całego widma
sygnału, co prowadzi do zniekształceń
widma sygnału wyjściowego w stosunku
do sygnału wejściowego, tzn. że
wzmacniacz niejednakowo wzmacnia
wszystkie częstotliwości sygnału
wejściowego. Wtedy jest mowa o
zniekształceniach liniowych.
Punkt pracy
- Określa wartość prądu kolektora i
odpowiadającego mu napięcia kolektor -
emiter
Zasada działania wzmacniacza w
konfiguracji OE:
Schemat
Charakterystyka
Wzmacniacz OE:
Jest najpowszechniej stosowaną konfiguracją tranzystora
bipolarnego we wzmacniaczu małej częstotliwości. W tym
układzie źródła stałe E
C
i E
B
służą do spolaryzowania złączy
emiterowego i kolektorowego tranzystora tak, aby znajdował się
on w stanie aktywnym. Sygnał wejściowy doprowadza się między
bazę a emiter tranzystora, sygnał wyjściowy pobiera się z
kolektora.
Inne konfiguracje
wzmacniaczy:
Konfiguracja OB
Rezystancja wejściowa jest mała, wzmocnienie prądowe jest bliskie
jedności, a napięciowe mniejsze niż w układzie OE. Górna
częstotliwość graniczna jest dużo większa (ok. B-krotnie) niż
częstotliwości fg wzmacniacza pracującego w konfiguracji OE.
Konfiguracja OC
Wzmocnienie napięciowe jest bliskie jedności, a rezystancja
wejściowa duża. Wynika to z istnienia silnego ujemnego
sprzężenia zwrotnego napięciowego szeregowego. Z tego
powodu układ często nazywa się wtórnikiem emiterowym (brak
odwrócenia fazy sygnały wy względem we). Wzmocnienie
prądowe jest duże (max B+1). Górna częstotliwość graniczna
jest większa niż we wzmacniaczu OE.
Sprzężenie zwrotne:
Sprzężenie zwrotne:
Wzmacniacze ze sprzężeniem zwrotnym są to układy
składające się z dwóch oddzielnych bloków: układu
podstawowego (wzmacniającego) i układu sprzężenia
zwrotnego.
Zadaniem układu sprzężenia zwrotnego jest
przekazywanie na wejście układu (jako całości) części
sygnału wyjściowego.
Sprzężenie zwrotne może powodować zwiększenie lub
zmniejszenie sygnału (Sp) doprowadzonego do układu
podstawowego w stosunku do sygnału wejściowego
(Swe).
Sprzężenie zwrotne ujemne:
Ujemne sprzężenie
zwrotne ma miejsce,
gdy fazy sygnału
wejściowego i
sygnału sprzężenia
zwrotnego są
przeciwne
Sp= Swe-Sf,
Sp<Swe
Sprzężenie zwrotne
dodatnie:
Dodatnie - część
sygnału z wyjścia
jest dodawany do
sygnału
wejściowego. Fazy
obu sygnałów są w
tej samej fazie.
Sp= Swe+Sf,
Sp>Swe
Rodzaje sprzężenia
zwrotnego:
K
B
K
B
K
B
K
B
a)
b)
c)
d)
Napięciowo-
szeregowe
Napięciowo-
równoleg
Prądowo-szeregowe
Prądowo-równoległe
K= Uwy/Up
Bf=
Uf/Iwy
K= Iwy/Up
Bf= Uf/Uwy
K= Uwy/Ip
Bf= Uf/Iwy
K= Iwy/Ip
Bf= If/Iwy
Ujemne sprzężenie zwrotne
sprzężenie >
zwrotne
>
v Parametr v
szeregowe
prądowe
szeregowe
napięciowe
równoległe
prądowe
równoległe
napięciowe
wzmocnienie
napięciowe
maleje
maleje
stałe
stałe
wzmocnienie
prądowe
stałe
stałe
maleje
maleje
impedancja
wejściowa
wzrasta wzrasta
maleje
maleje
impedancja
wyjściowa
wzrasta
maleje
wzrasta
maleje
Wpływ częstotliwości na pracę
wzmacniacza:
Wzmacniacze
wielostopniowe:
Parametry wzmacniaczy
wielostopniowych:
Impedancja wejściowa i wyjściowa
Wzmocnienie napięciowe, prądowe i
mocy
Dolna i górna częstotliwość
Przesunięcie fazy
Kaskadowe łączenie
Impedancja wejściowa i
wyjściowa
Impedancja wejściowa- zależy od
impedancji pierwszego stopnia i
sprzężenia występującego w układzie.
Impedancja wyjściowa- o jej wartości
decyduje ostatni stopień (n-ty).
Wzmocnienie napięciowe,
prądowe i mocy:
O wartości wzmocnień decydują wszystkie stopnie,
ponieważ występuje oddziaływanie międzystopniowe.
Zatem wzmocnienie całego układu jest równe
iloczynowi wzmocnień wszystkich stopni.
Ku= U0/U1
Ki= I0/I1
Kp= P0/P1
Przesunięcie fazy i pasma
wzmacniaczy:
Przesunięcie fazy sygnału wyjściowego
względem sygnału wejściowego we
wzmacniaczu wielostopniowym równa się sumie
przesunięć faz poszczególnych stopni
wzmacniających.
Kaskadowe łączenie stopni prowadzi do
zwężenia pasma wzmacniacza wielostopniowego
względem pojedynczego stopnia.
Układ Darlingtona (super
Alfa)
Układ ten pracuje w
konfiguracji OC. Tranzystor
T1 pracuje w zakresie
małych prądów . Powoduje
to pracę tranzystora T1 w
zakresie nieliniowym, z
czego mogą wynikać
zniekształcenia nieliniowe
i mała wartość
wzmocnienia prądowego
tego tranzystora. Układ
ten charakteryzuje się
dużą rezystancją
wejściową oraz bardzo
dużym wzmocnieniem.
Wzmacniacz różnicowy:
Zadaniem wzmacniacza różnicowego jest
wytworzenie na wyjściu napięcia, którego
wartość jest proporcjonalna do różnicy
napięć między jego wejściami. We
wzmacniaczach różnicowych stosowane
są tranzystory NPN lub PNP. Powinny one
mieć jednakowe parametry, celem
zapewnienia symetrii charakterystyk w
zakresie liniowym.
Wzmacniacz różnicowy:
Najważniejsze parametry:
Wzmocnienie napięciowe różnicowe,
Wzmocnienie napięciowe sumacyjne,
Różnicowa rezystancja wejściowa,
Sumacyjna rezystancja wejściowa,
Współczynnik tłumienia sygnału
współbieżnego.
Zastosowanie:
Jako stopnie wejściowe wzmacniaczy
operacyjnych,
Jako stopnie pośrednie we
wzmacniaczach szerokopasmowych,
Jako stopnie wejściowe lub pośrednie
we wzmacniaczach pośredniej
częstotliwości.
Kaskoda:
Układ kaskody tworzą 2 tranzystory pracujące w
układzie OE-OB. Tranzystor T1 pracujący w układzie OE
ma duże wzmocnienie prądowe i niewielkie
wzmocnienie napięciowe, ponieważ kolektor jest
obciążony mała rezystancją wejściową tranzystora T2
pracującego w układzie OB. Kaskoda charakteryzuje się
bardzo małym oddziaływaniem wyjścia na jego wejście.
Ma szerokie pasmo przenoszonych częstotliwości i
cechuje ją duża liniowość charakterystyki przejściowej.
Schemat układu:
Zastosowanie:
we wzmacniaczach szerokopasmowych
We wzmacniaczach selektywnych w. cz.
W układach m. cz.
KONIEC
Kamil Wasiak
Adrian Rioja-Perez