CO TO
JEST
USS COLE 2000r.
-YEMEN
-Port w Adenie
-17 zabitych
-Jednostka pływająca typu
Zodiac
LIMBURG 2002
-Francuski tankowiec
-Zatoka Adeńska
-1zabity, 12 rannych
-wyciek 90 000 baryłek ropy
-45 mln $ strat
-szkody dla środowiska
-
DRASTYCZNY WZROST STAWEK
UBEZPIECZENIOWYCH STATKÓW
ZAWIJAJĄCYCH DO PORTÓW
WPROWADZENIE
• W dniach 9 – 13 grudnia 2002 r. w siedzibie
Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO)
w Londynie odbyła się konferencja
dyplomatyczna poświęcona zmianom do
Międzynarodowej Konwencji o
bezpieczeństwie życia na morzu, 1974
(SOLAS). W efekcie podjętych przez
Umawiające się Rządy – Strony Konwencji
decyzji przyjęto Poprawki do omawianej
Konwencji obejmujące: nowelizację rozdziału
V i XI oraz wprowadzenie aneksem
Międzynarodowego kodeksu ochrony statku
i obiektu portowego (ISPS Code).
Mając na uwadze idee, jakie
przyświecały wprowadzeniu
przedmiotowych zmian do Konwencji
SOLAS, członkowie IMO podjęli decyzję,
iż niezależnie od trybu krajowej
implementacji Poprawek do systemów
prawnych państw członkowskich
zmiany do Konwencji będą
obowiązywać od dnia 1 lipca 2004 r.
ZMIANY WPROWADZONE DO
KONWENCJI SOLAS 74
Zmiany wprowadzone do Rozdziału V
Zmiany wprowadzone do Rozdziału V
(prawidło 19)
(prawidło 19)
•
•
W związku z wprowadzeniem Kodeksu ISPS
W związku z wprowadzeniem Kodeksu ISPS
przyspieszono harmonogram instalacji urządzenia
przyspieszono harmonogram instalacji urządzenia
automatycznej identyfikacji (AIS):
automatycznej identyfikacji (AIS):
•
•
Każdy statek towarowy o pojemności brutto 300 i
Każdy statek towarowy o pojemności brutto 300 i
większej, odbywający podróże międzynarodowe,
większej, odbywający podróże międzynarodowe,
•
•
każdy statek towarowy o pojemności brutto 500 i
każdy statek towarowy o pojemności brutto 500 i
większej nie odbywający podróży
większej nie odbywający podróży
międzynarodowych
międzynarodowych
•
•
każdy statek pasażerski niezależnie od wielkości,
każdy statek pasażerski niezależnie od wielkości,
powinien być wyposażony w system automatycznej
powinien być wyposażony w system automatycznej
identyfikacji (AIS).
identyfikacji (AIS).
Automatic identification
ships - AIS
•
•
Numer identyfikacyjny statku (rozdział XI-
Numer identyfikacyjny statku (rozdział XI-
1, prawidło 3)
1, prawidło 3)
Numer identyfikacyjny statku powinien być zaznaczony na
Numer identyfikacyjny statku powinien być zaznaczony na
statkach pasażerskich o pojemności brutto 100 i większej,
statkach pasażerskich o pojemności brutto 100 i większej,
na statkach towarowych o pojemności 300 i większej,
na statkach towarowych o pojemności 300 i większej,
zbudowanych l lipca 2004 r. lub po tej dacie. W przypadku
zbudowanych l lipca 2004 r. lub po tej dacie. W przypadku
statków zbudowanych przed tą datą, numer powinien być
statków zbudowanych przed tą datą, numer powinien być
zaznaczony nie później niż do pierwszego dokowania po l
zaznaczony nie później niż do pierwszego dokowania po l
lipca 2004 r. numer powinien być trwale zaznaczony w
lipca 2004 r. numer powinien być trwale zaznaczony w
widocznym miejscu:
widocznym miejscu:
-
-
na rufie, lub po obu stronach kadłuba statku, lub po obu
na rufie, lub po obu stronach kadłuba statku, lub po obu
stronach nadbudówki,
stronach nadbudówki,
-
-
statki pasażerskie – na płaszczyźnie poziomej widocznej z
statki pasażerskie – na płaszczyźnie poziomej widocznej z
powietrza, w łatwo dostępnym miejscu na jednej z
powietrza, w łatwo dostępnym miejscu na jednej z
poprzecznych grodzi siłowni, lub na luku jednej z zejściówek,
poprzecznych grodzi siłowni, lub na luku jednej z zejściówek,
-
-
zbiornikowce – w przepompowni,
zbiornikowce – w przepompowni,
-statki ro-ro na jednej z poprzecznych grodzi przestrzeni ro-
-statki ro-ro na jednej z poprzecznych grodzi przestrzeni ro-
ro.
ro.
Ciągły skrótowy zapis historii statku
Ciągły skrótowy zapis historii statku
( C S R- Continous Synopsis
( C S R- Continous Synopsis
Record
Record
)
)
(rozdział XI-1, prawidło 5)
(rozdział XI-1, prawidło 5)
•
•
Ciągły skrótowy zapis historii statku powinien
Ciągły skrótowy zapis historii statku powinien
znajdować się na wszystkich statkach pasażerskich
znajdować się na wszystkich statkach pasażerskich
oraz statkach towarowych o pojemności brutto 500
oraz statkach towarowych o pojemności brutto 500
ton i więcej.
ton i więcej.
•
•
Nowy Rozdział XI-2
Nowy Rozdział XI-2
Międzynarodowy kodeks
Międzynarodowy kodeks
ochrony statków i obiektów
ochrony statków i obiektów
portowych
portowych
(the International Ship and
(the International Ship and
Port Facility Security Code)
Port Facility Security Code)
ROZDZIAŁ XI-2 (ZAŁĄCZNIK DO
KONWENCJI SOLAS)
SPECJALNE ŚRODKI DLA PODNIESIENIA
OCHRONY NA MORZU
• Prawidło 3
Obowiązki Umawiających się Rządów
w odniesieniu do poziomu ochrony
1. Administracje określą poziomy ochrony i zapewnią
przekazanie informacji na temat poziomu ochrony
statkom uprawnionym do podnoszenia ich bandery.
W przypadku wystąpienia zmian w poziomie
ochrony informacje dotyczące poziomu ochrony
zostaną zaktualizowane zgodnie z wymogami
sytuacji.
2. Umawiające się Rządy określą poziomy ochrony i
zapewnią przekazanie informacji na temat poziomu
ochrony obiektom portowym na swoim terytorium
Ciąg dalszy Prawidła 3
oraz statkom , przed ich wejściem do portu , lub w
czasie pobytu w porcie na ich terytorium. W
przypadku wystąpienia zmian w poziomie ochrony
informacje dotyczące poziomu ochrony zostaną
zaktualizowane zgodnie z wymogami sytuacji.
Prawidło 6
System alertu o zagrożeniu ochrony statku
1 Wszystkie statki będą zaopatrzone w system alertu o
zagrożeniu ochrony statku, jak następuje:
.1 statki zbudowane w dniu 1 lipca 2004 r. lub później;
.2 statki pasażerskie, w tym pasażerskie jednostki szybkie
(HSC), zbudowane przed dniem 1 lipca 2004 r. - nie
później niż w chwili pierwszego po 1 lipca 2004 r.
przeglądu instalacji radiowej;
.3 ropowce, chemikaliowce, gazowce, masowce i towarowe
jednostki szybkie, o pojemności brutto co najmniej 500,
zbudowane przed dniem 1 lipca 2004 r. - nie później niż w
chwili pierwszego po 1 lipca 2004 r. przeglądu instalacji
radiowej, oraz
.4 inne statki towarowe o pojemności brutto 500 i więcej
oraz ruchome platformy wiertnicze (MODU), zbudowane
przed dniem 1 lipca 2004 r. - nie później niż w chwili
pierwszego po 1 lipca 2006 r. przeglądu instalacji radiowej.
WYPOSAŻENIE STATKU I
SYSTEMY OCHRONY STATKU
• SYSTEM ALERTU O ZAGROŻENIU OCHRONY STATKU (ang.
SHIP SECURITY ALERT SYSTEM)
Zgodnie z Prawidłem 6 Poprawek do konwencji SOLAS wszystkie statki
będą zaopatrzone w system alertu o zagrożeniu ochrony statku. W
przypadku aktywacji alert będzie uruchamiany na statku i
przekazywany na brzeg do właściwego organu, wyznaczonego
przez Administrację.
Zgodnie z powyższym właściwym organem upoważnionym przez
Administrację będą służby VTS, jako posiadające najszersze
informacje o ruchu statków, z uwagi na wyposażenie w
odpowiednie systemy zbierania informacji, takie jak np. systemy
radiowe, AIS (system automatycznej identyfikacji statków –
Automatic Identification System), VTS (służba kontroli ruchu
statków - Vessel Traffic Service), VTMS (służba kontroli i zarządzania
ruchem statków - Vessel Traffic Management System) oraz – w
trakcie realizacji interfejs do systemu ZSRN (zautomatyzowanego
systemu radarowego nadzoru) integrującego wszystkie systemy
monitorowania ruchu statków, ładunków i osób.
Ships Security Alert System
SSAS cd:
2 W przypadku aktywacji system alertu o
zagrożeniu ochrony statku:
.1 będzie uruchamiał alert o zagrożeniu ochrony
statku i przekazywał go ze statku na brzeg do
właściwego organu, wyznaczonego przez
Administrację, który w tych okolicznościach
może obejmować armatora, identyfikując statek,
jego pozycję oraz wskazując, że ochrona statku
jest zagrożona lub została zmniejszona;
.2 nie przekaże sygnału alertu o zagrożeniu
ochrony statku do jakichkolwiek innych statków;
.3 nie podniesie alarmu na pokładzie statku, oraz
.4 będzie nadawał alert o zagrożeniu ochrony
statku do momentu wyłączenia lub przywrócenia
ustawień wyjściowych.
Ships Security Alert System
SSAS cd:
3 System alertu o zagrożeniu ochrony statku:
.1 będzie umożliwiał jego aktywację z mostka nawigacyjnego oraz z co
najmniej jednego innego miejsca, oraz
.2 będzie zgodny ze standardami funkcjonalnymi nie niższymi niż
przyjęte przez Organizację.
.3 Punkty aktywacji systemu alertu o zagrożeniu ochrony statku będą
tak zaprojektowane, aby zapobiegać przypadkowemu uruchomieniu
systemu alertu o zagrożeniu ochrony statku.
.4 Wymagania dotyczące systemu alertu o zagrożeniu statku mogą
być spełnione przez wykorzystanie instalacji radiowej, zainstalowanej
w celu spełnienia wymagań rozdziału IV, pod warunkiem że
spełnione zostaną wszystkie wymagania niniejszego prawidła.
.5 Administracja, która otrzyma zawiadomienie o aktywacji alertu o
zagrożeniu ochrony statku, natychmiast zawiadomi państwo
(państwa), w okolicy którego (których) w danej chwili przebywa
statek.
.6 Umawiający się Rząd, który otrzyma zawiadomienie o aktywacji
alertu o zagrożeniu ochrony statku, który nie jest uprawniony do
podnoszenia jego bandery, natychmiast zawiadomi właściwą
Administrację oraz, jeśli jest to stosowne, państwo (państwa), w
okolicy którego (których) w danej chwili przebywa statek.
SSAS
ZAŁĄCZNIK III CZĘŚĆ B
WYTYCZNE DOTYCZĄCE POSTANOWIEŃ
ROZDZIAŁU XI-2 ANEKSU
DO MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI
O BEZPIECZEŃSTWIE ŻYCIA NA MORZU,1974,
Z PÓŹNIEJSZYMI POPRAWKAMI
CZĘŚCI A NINIEJSZEGO KODEKSU
OKREŚLANIE POZIOMU
OCHRONY
Określenie poziomu ochrony mającego zastosowanie w
każdym konkretnym czasie jest obowiązkiem Umawiających
się Rządów i może stosować się do statków i obiektów
portowych.
Część A niniejszego Kodeksu definiuje na użytek
międzynarodowy trzy poziomy ochrony. Są to:
• Poziom ochrony 1, normalny, poziom , przy którym statki i
obiekty portowe działają normalnie;
• Poziom ochrony 2, podwyższony, poziom mający
zastosowanie tak długo , jak długo istnieje podwyższone
ryzyko zajścia zdarzenia naruszającego ochronę;
• Poziom ochrony 3, wyjątkowy, poziom mający zastosowanie
przez okres czasu w którym występuje prawdopodobne lub
bezpośrednie ryzyko zajścia zdarzenia naruszającego
ochronę.
ARMATOR I STATEK
Plan ochrony statku- wskazuje operacyjne i
fizyczne środki ochrony jakie może podjąć sam
statek dla zapewnienia stałego działania na
poziomie ochrony 1
Plan powinien także wskazywać dodatkowe, bądź
wzmocnione środki ochrony które może podjąć sam
statek aby przejść na poziom ochrony 2 i działać na
nim jeśli wydana zostanie mu taka instrukcja.
Powinien także wskazywać możliwe działania
przygotowawcze które statek może przedsięwziąć
aby umożliwić szybką reakcję na instrukcje jakie
mogą być wydane przez osoby reagujące na
poziomie ochrony 3 na zdarzenia naruszające
ochronę lub zagrożenie takim zdarzeniem.
PLAN OCHRONY STATKU
Zgodnie z postanowieniami związanymi z
Kodeksem ISPS dotyczącymi Planu
ochrony statku (Ship SecurityPlan)
-Przedsiębiorstwo zarządzające statkiem
ma obowiązek opracowania
Planu ochrony dla każdego statku, na
podstawie przeprowadzonej analizy
ryzyka.
Plan taki musi być zaakceptowany przez
administrację państwa, którego banderę
nosi statek. W praktyce państwo może
zlecić te uprawnienia agencji. Plany
ochrony statku
są dokumentami poufnymi.
Środki ochrony dla statków
Na poziomie ochrony 1
powinny być ustanowione w oparciu
o Ship Security Plan środki ochrony dla kontroli dostępu
do statku, przy czym mogą być zastosowane następujące
środki :
1. Sprawdzanie tożsamości wszystkich osób zamierzających
wejść na statek i potwierdzanie powodów wejścia poprzez
na przykład poleceń zaokrętowania, bilety pasażerów,
kart pokładowych, zleceń na roboty itp;
2. W uzgodnieniu z obiektem portowym statek powinien
zapewnić wyznaczenie zabezpieczonych miejsc w których
można przeprowadzić inspekcję i przeszukanie osób,
bagażu ( w tym ręcznego ), rzeczy osobistych, pojazdów i
ich ładunku;
3. W uzgodnieniu z obiektem portowym statek powinien
zapewnić aby pojazdy ładowane na pokład do przewozu
samochodów , ro- ro lub innych statków pasażerskich
poddane zostały uprzedniemu przeszukaniu zgodnie z
częstotliwością określoną w Planie Ochrony Statku ( SSP );
Środki ochrony dla statków cd :
4. Separacja osób sprawdzonych i ich bagażu od osób
niesprawdzonych i ich bagażu ;
5. Separacja osób okrętowanych od schodzących ze
statku ;
6. Identyfikacja pkt dostępu, które powinny być
zabezpieczone i pilnowane dla zapobieżenia
nieuprawnionemu dostępowi;
7. Ochrona przez zamknięcie lub przy pomocy innych
środków dostępu do miejsc bez nadzoru ,
sąsiadujących z obszarami do których mają dostęp
pasażerowie i osoby odwiedzające ;
8. Zapewnienie informowania całej załogi statku na
temat możliwych zagrożeń , procedur powiadamiania o
podejrzanych osobach , obiektach lub działaniach oraz
o potrzebie zachowania czujności.
Środki ochrony dla statków cd :
Na poziomie ochrony 1 wszystkie osoby zamierzające
wejść na statek powinny poddać się przeszukaniu
.
Częstotliwość takich przeszukań w tym przeszukań
wyrywkowych określa SSP zatwierdzony przez
Administrację.
Przeszukania mogą być podejmowane we ścisłej
współpracy pomiędzy obiektem portowym a
statkiem i w bliskiej od niego odległości.
Od
członków załogi nie powinno wymagać się
przeszukiwania ich kolegów i ich rzeczy osobistych,
chyba , że istnieją ku temu wyraźne podstawy.
Wszelkie takie przeszukania będą podejmowane w
sposób w pełni uwzględniający prawa człowieka
oraz zachowujący podstawową godność człowieka.
Środki ochrony dla statków cd :
• Poziom ochrony 2 ;
Na poziomie ochrony 2 zgodnie z SSP należy podjąć
środki ochrony, które mają zabezpieczyć przed
podwyższonym ryzykiem zdarzenia naruszającego
ochronę , zapewnić większa czujność i ściślejszą
kontrolę i mogą one obejmować:
1. Przydzielenie dodatkowego personelu do
patrolowania obszarów pokładowych w godzinach
ciszy dla powstrzymania nieuprawnionego
dostępu ;
2. Ograniczyć ilość pkt dostępu do statku,
zidentyfikowanie tych, które należy zamknąć i
sposobów odpowiedniej ich ochrony ;
3. Zabezpieczenie dostępu do statku od strony
wody, w tym na przykład użycie łodzi patrolowych
we współpracy z obiektem portowym ;
Środki ochrony dla statków cd :
4. Ustanawianie obszarów o ograniczonym dostępie
do statku od strony nabrzeża w bliskiej współpracy
z obiektem portowym ;
5. Zwiększenie częstotliwości i szczegółowości
przeszukiwań osób , rzeczy osobistych i pojazdów
okrętowanych lub ładowanych na statek ;
6. Eskortowanie osób odwiedzających statek ;
7. Zapewnienie dodatkowych, konkretnych instruktaży
dla całej załogi statku na temat wszystkich
zidentyfikowanych zagrożeń podkreślających
procedury powiadamiania o podejrzanych osobach,
obiektach lub działaniach i potrzebę wzmożonej
czujności ;
8. Przeprowadzenie pełnych lub częściowych
przeszukań statku.
Środki ochrony dla statków cd :
• Poziom ochrony 3:
Na poziomie ochrony 3 statek powinien wypełniać instrukcje
wydane mu przez osoby reagujące na zdarzenie naruszające
ochronę lub zagrożenie nim. W oparciu o SSP statek może
podjąć w bliskiej współpracy z osobami reagującymi i obiektem
portowym uszczegółowione środki ochrony obejmujące :
1. Ograniczenie dostępu do jednego kontrolowanego pkt dostępu;
2. udzielanie dostępu jedynie osobom reagującym na zdarzenie
naruszające ochronę lub zagrożenie nim ;
3. Kierowanie osób na pokładzie ;
4. Zawieszanie okrętowania lub wyokrętowania ;
5. Zawieszenie operacji przeładunkowych ;
6. Ewakuacja statku ;
7. Przemieszczanie statku ;
8. Przygotowanie do całkowitego lub częściowego przeszukania
statku
Obszary o ograniczonym dostępie
Celem obszarów o ograniczonym dostępie jest:
1. Zapobieganie nieuprawnionemu dostępowi
2. Ochrona pasażerów, załogi statku i personelu
obiektu portowego i innych agencji uprawnionych
do przebywania na pokładzie statku
3. Ochrona obszarów w obrębie statku wrażliwych
pod względem ochrony
4. Ochrona ładunku i zapasów statkowych przed
manipulacją.
Obszary o ograniczonym dostępie
Obszary o ograniczonym dostępie mogą obejmować :
1. Mostek nawigacyjny, przedziały maszynowe kategorii A i inne
stacje kontrolne;
2. Obszary mieszczące wyposażenie i systemy ochrony i nadzoru
oraz sterowanie nimi a także sterowanie systemem oświetlenia;
3. Systemy wentylacji i klimatyzacji ;
4. Miejsca z dostępem do zbiorników wody pitnej , pomp i
przewodów;
5. Obszary mieszczące towary lub substancje niebezpieczne;
6. Obszary zawierające pompy ładunkowe i sterowanie nimi;
7. Obszary mieszczące ładunki i zapasy statku
8. Pomieszczenia załogi
9. Wszystkie inne obszary ustalone przez CSO poprzez SSA do
których dostęp musi być ograniczony dla utrzymania ochrony
statku
Oficer Ochrony Statku SSO
Oficer ochrony statku (Ship security officer)
-
Oficer ochrony statku musi być wyznaczony
na każdym statku.
Osoba taka musi posiadać
certyfikat odpowiedniego przeszkolenia.
Obowiązkiem oficera ochrony statku jest
bieżąca kontrola bezpieczeństwa,
zaznajamiania załogi z wymaganiami planu
ochrony statku (Bez ujawniania całości planu
), kontrola aktualności planu (czy nie
zmieniły się czynniki ryzyka lub wymagane
sposoby zabezpieczenia), zgłaszanie
zagrożeń bezpieczeństwa oraz współpraca z
organami zabezpieczającymi porty.
Oficer Ochrony Armatora
CSO
Oficer ochrony w przedsiębiorstwie (Company
security officer)
- W przedsiębiorstwie ( armatora )
wyznacza się osobę odpowiedzialną za
wprowadzenie, kontrolę i aktualizację planów
ochrony na przypisanych statkach oraz za
współdziałanie z oficerem ochrony statku w razie
zaistnienia zagrożenia, a także w procesie
zwiększania efektywności planu ochrony statku, W
zależności od liczby statków, w przedsiębiorstwie
armatora, może być wyznaczona jedna lub więcej
osób, ze ścisłym wskazaniem, która osoba zajmuje
się którymi statkami. Osoba taka musi być zawsze
dostępna telefonicznie. Dane kontaktowe muszą
być zapisane w planie ochrony statku.
• DZIAŁANIA ODNOSZĄCE SIĘ DO
OBIEKTÓW PORTOWYCH :
OBIEKT PORTOWY
Zgodnie z definicją wynikającą z
Międzynarodowego kodeksu ochrony
statku i obiektu portowego, zwanego
dalej Kodeksem ISPS, jest to miejsce
wyznaczone przez Umawiający się
Rząd lub Wyznaczony Organ, gdzie
mają miejsce relacje statek/port.
• Lista obiektów portowych jest
określona na podstawie wyników
ocen stopnia ochrony obiektów
portowych.
OBIEKT PORTOWY
• Każde państwo członkowskie musi zapewnić
dokonanie
oceny ochrony obiektu portowego
w obrębie swojego
terytorium, który służy statkom pływającym po wodach
międzynarodowych
• Ocena ochrony obiektu portowego jest właściwie oceną
ryzyka
wszystkich aspektów działalności obiektu portowego i
jej celem jest określenie które elementy są bardziej narażone
i/ lub bardziej prawdopodobne jako cel i konsekwencja ataku
• Po dokonaniu takiej analizy możliwe jest stworzenie ogólnej
oceny poziomu ryzyka
Ocena taka pomoże określić, które obiekty portowe wymagają
powołania oficera ochrony obiektu portowego i
przygotowanie planu ochrony obiektu portowego.
Taki plan wskazuje operacyjne i fizyczne środki ochrony jakie
obiekt portowy winien podjąć aby zapewnić sobie
pozostawanie na poziomie ochrony 1
OBIEKT PORTOWY cd:
Plan powinien także wskazywać dodatkowe, bądź wzmocnione
środki ochrony jakie obiekt portowy może podjąć aby
przejść na poziom ochrony 2 i działać na nim jeśli wydana
zostanie mu taka instrukcja.
Powinien także wskazywać możliwe działania przygotowawcze
jakie obiekt portowy może podjąć aby móc niezwłocznie
odpowiedzieć na instrukcje jakie mogą być wydane na
poziomie bezpieczeństwa 3.
PLAN OCHRONY BEZPIECZEŃSTWA
OBIEKTU LUB URZĄDZENIA
PORTOWEGO (PFSP)
PFSP
powinien podawać aktualną sytuację
organizacyjną w porcie, oraz w jaki sposób
można ja ulepszyć.
Plan ten stanowi element Narodowego Planu
Bezpieczeństwa. Bardzo ważną rzeczą, która
musi mieć miejsce w planie, jest sprawa
łączności, na każdym poziomie bezpieczeństwa.
Muszą zostać opisane procedury
bezproblemowego przechodzenia
na wyższe poziomy, szczególnie zaś
przechodzenie z poziomu II na poziom III, gdzie
wkraczają w akcję siły zewnętrzne.
Cały plan powinien składać się z
dwunastu podstawowych części:
1. Wstęp/ogólne warunki – są to mapy portu,
plany portu, ogólna polityka obiektu portowego,
kto, za co jest odpowiedzialny, zakresy
obowiązków oficera ochrony obiektu lub
urządzenia portowego (PFSO) i personelu, oraz
kto jest odpowiedzialny za wydanie deklaracji
bezpieczeństwa, oraz kogo należy o tym
poinformować.
Dodatkowo powinna znaleźć się tu lista kontaktów
z PFSO i jego delegatami, z firmami
żeglugowymi z Port State Control.
2.
Obszary zastrzeżone w obrębie obiektu
– są to
obszary przyległe bezpośrednio do statku od
strony lądu i od strony wody, miejsca załadunku i
wyładunku pasażerów, obszary przeładunkowe
ładunków, obszary magazynowo/składowe, oraz
obszary, w których znajdują się ładunki
niebezpieczne, dyspozytornie ruchu statków,
centrale łączności, jak również pozostałe obszary
uznane przez twórców planu ochrony
bezpieczeństwa, za zastrzeżone.
Poszczególne wydzielone obszary mogą mieć
różne stopnie ochrony bezpieczeństwa, tam
gdzie są dyspozytornie na pewno muszą to być
obszary zastrzeżone.
3.
Środki kontroli dostępu do obiektu lub
urządzenia portowego
– najpowszechniejszym
środkiem kontroli jest
przepustka,
która
umożliwia poruszanie się
po całym terenie, wybudowanie ogrodzeń,
zmniejszenie liczby wejść na teren obiektu
portowego
, identyfikacja pojazdów
wjeżdżających wraz z procedurami parkowania i
miejsc do parkowania (najczęstsze przypadki
podłożenia bomb w samochodach).
4. Środki przeładunków towarów – w zależności
od stopnia ochrony bezpieczeństwa,
dopuszcza się kontrole ładunków wyrywkowo lub
całościowo (w USA zawartość każdego kontenera
musi być opisana szczegółowo).
Kategorycznie zabronione jest mieszanie
ładunków po sprawdzeniu z ładunkami
oczekującymi na kontrolę.
5. Środki zaopatrzenia statków – sytuacja
analogiczna
do punktu 4.
Zabronione jest wpuszczanie
dostawców,
którzy nie dostali pozwolenia statku na przyjęcie
dostawy.
6. Bagaż bez właściciela – identyfikacja bagażu
nadanego przez pasażera do przewozu statkiem,
jego
kontrola przed dostaniem się na teren obiektu
portowego i dalej na statek.
7. Monitorowanie obiektów portowych – są to
kontrole wody i lądu, użycie urządzeń do
wykrywania intruzów.
8. Port/Ship Interface – obiekt lub urządzenia
portowe nie są odpowiedzialne za bezpieczeństwo
statku. Obiekty chronią jedynie statki przed
przedostaniem się do niego niepożądanych osób.
9. Oszacowanie zagrożenia ochrony
bezpieczeństwa – PFSA.
10. Warianty procedur – na wypadek podłożenia
ładunków wybuchowych, znalezienia
podejrzanych pakunków, ewakuacji całego
obiektu portowego.
11.Treningi, ćwiczenia i szkolenia –jest to lista
treningów, szkoleń i ćwiczeń przeprowadzonych
w ramach ochrony bezpieczeństwa. Procedury
działania w przypadku zidentyfikowania osoby na
terenie obiektu portowego bez przepustki,
w przypadku znalezienia podejrzanego ładunku.
12. Dokumentacja i zapisy – są to zapisy
dotyczące spraw bezpieczeństwa oraz
dokumentacja ze szkoleń.
PFSP jest zatwierdzany przez Umawiający się
Rząd , na którego obszarze obiekt portowy jest
zlokalizowany.
Sporządzany jest w języku roboczym obiektu
portowego.
Poziom ochrony 1,
normalny, na którym statki
i obiekty portowe
współdziałają normalnie;
Poziom ochrony 2 ,
podwyższony poziom
mający zastosowanie tak
długo, jak długo istnieje
podwyższone ryzyko zajścia
zdarzenia naruszającego
ochronę
Poziom ochrony 3,
wyjątkowy poziom mający
zastosowanie przez okres
czasu w którym występuje
prawdopodobne lub
bezpośrednie ryzyko zajścia
zdarzenia naruszającego
ochronę
OKREŚLANIE POZIOMU
OCHRONY
Wyznaczenie poziomu ochrony 3 powinno być środkiem
wyjątkowym, stosowanym jedynie , gdy istnieją wiarygodne
informacje, że zdarzenie naruszające ochronę jest
prawdopodobne lub powoduje bezpośrednie zagrożenie. Poziom
ochrony 3 powinien być wyznaczony jedynie na czas trwania
zidentyfikowanego zagrożenia ochrony lub rzeczywistego
zdarzenia naruszającego ochronę.
Jakkolwiek poziomy
ochrony mogą zmieniać się od poziomu ochrony 1 poprzez
poziom ochrony 2 do poziomu ochrony 3, możliwe jest
również , aby poziomy ochrony zmieniały się
bezpośrednio z poziomu ochrony 1 do poziomu ochrony 3.
W każdym czasie kapitan statku ponosi ostateczną
odpowiedzialność za bezpieczeństwo i ochronę statku. Nawet
na poziomie ochrony 3 kapitan może starać się o wyjaśnienie lub
zmianę instrukcji wydanych przez osoby reagujące na zdarzenie
naruszające ochronę lub zagrożenie nim, jeśli istnieją powody do
przeświadczenia , że postępowanie zgodne z jakąkolwiek instrukcją
może zagrozić bezpieczeństwu statku.
• Jakkolwiek zaistnieć mogą okoliczności , w których
statek może działać na wyższym poziomie ochrony, niż
poziom dla obiektu portowego, do którego ma wejść,
nie mogą zaistnieć żadne okoliczności w których statek
mógłby działać na poziomie niższym niż określony dla
obiektu portowego do którego przybywa
. Jeśli statek
znajduje się na poziomie ochrony wyższym niż poziom
obiektu portowego z którego ma zamiar skorzystać ,
oficer ochrony armatora (CSO ) i oficer ochrony statku
(SSO) bezzwłocznie poinformują o tym oficera ochrony
obiektu portowego (PFSO ).
• Oficer ochrony obiektu portowego powinien
przeprowadzić ocenę konkretnej sytuacji konsultując
się z CSO i SSO i uzgodnić ze statkiem odpowiednie
środki ochronne, które mogą obejmować sporządzenie
i podpisanie
Deklaracji Ochrony.
• Statki korzystające z obiektów portowych
mogą podlegać kontroli inspekcyjnej
państwa na którego terenie leży port, oraz
dodatkowym środkom kontroli.
• Odpowiednie władze mogą przed wejściem
statku do portu poprosić o dostarczenie
informacji dotyczących statku, jego
ładunku, pasażerów oraz załogi
• W przypadku stwierdzenia poważnych
okoliczności mogą odmówić zgody na
wejście statku do portu.(
Nie spełnienie
wymagań części A kodeksu ISPS)
• Przed wejściem do portu, jeśli statek
znajduje się w porcie w obrębie terytorium
państwa członkowskiego
ma on
obowiązek wypełniać wymagania dla
odpowiedniego poziomu ochrony
ustalonego przez państwo członkowskie
-jeśli ów poziom ochrony jest wyższy od
poziomu ochrony ustalonego przez
Administrację dla tego statku- obowiązek
współpracy pomiędzy SSO i PFSO.
DEKLARACJA OCHRONY
(DoS)
Statek może zażądać wypełnienia deklaracji
ochrony gdy:
• Gdy jest eksploatowany na poziomie
wyższym ochrony niż obiekt portowy, lub
drugi statek
• Pomiędzy umawiającymi się rządami
zostało zawarte porozumienie w sprawie
deklaracji ochrony dotyczące określonych
podróży międzynarodowych, lub
określonych statków wykonujących podróże
DEKLARACJA OCHRONY cd :
• Zaistniało zagrożenie ochrony lub zdarzenie
naruszające ochronę z udziałem odpowiedniego
statku lub obiektu portowego
• Statek znajduje się w porcie w którym nie
wymaga się posiadania i wprowadzania w życie
zatwierdzonego planu ochrony obiektu
portowego
• Statek prowadzi działalność w płaszczyźnie
statek – statek z innym statkiem od którego nie
wymaga się posiadania i wprowadzania w życie
zatwierdzonego planu ochrony statku
DEKLARACJA OCHRONY cd.:
• Oficer Ochrony Obiektu Portowego ( PFSO) może
także wprowadzić deklarację ochrony (DoS)
przed relacjami statek / port które są
zidentyfikowane w zatwierdzonej ocenie stanu
ochrony obiektu portowego (PFSA) jako będące
przedmiotem szczególnej troski.
Przykłady
obejmują okrętowanie i wyokrętowanie
pasażerów oraz transfer , załadunek lub
rozładunek towarów niebezpiecznych lub
substancji szkodliwych. PFSA może również
identyfikować obiekty położone na terenie lub w
pobliżu obszarów gęsto zaludnionych lub o
dużym znaczeniu gospodarczym , które
uzasadniają wydanie DoS
.
DEKLARACJA OCHRONY cd.:
Głównym celem DoS jest zapewnienie aby
osiągnięte zostało porozumienie pomiędzy statkiem
a obiektem portowym lub innymi statkami z którymi
wejdzie on w relacje , co do odpowiednich środków
ochrony , które każdy z tych podmiotów podejmie
zgodnie z postanowieniami ich odpowiednich i
zatwierdzonych planów ochrony
Uzgodniona deklaracja ochrony powinna zostać
podpisana i datowana zarówno przez odpowiednio
obiekt portowy jak i statek ( statki ) dla wskazania
zgodności z postanowieniami rozdziału XI-2 i części
B kodeksu ISPS i powinna zawierać okres jej
ważności , odpowiedni poziom ( lub poziomy )
DEKLARACJA OCHRONY cd.:
ochrony oraz szczegóły odpowiedniego
kontaktu.
• Zmiana poziomu ochrony może wymagać
przygotowania nowej, bądź zrewidowanej
deklaracji.
• Deklaracja ochrony ( DoS ) powinna być
sporządzona w języku angielskim,
francuskim lub hiszpańskim lub jeśli jest to
stosowne w języku wspólnym dla obiektu
portowego i statku ( statków ).
WZÓR DEKLARACJI
OCHRONY
Implementacja przepisów do
polskiego systemu prawnego
• USTAWA z dnia 9 listopada 2000 r.
o bezpieczeństwie morskim -Dziennik Ustaw 2000/109/1156
• POPRAWKI DO MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O
BEZPIECZEŃSTWIE ŻYCIA NA MORZU, 1974, uchwalone przez
Międzynarodową Organizację Morską w dniu 13 grudnia 2002 r. (Dz. U. z
dnia 5 lipca 2005 r. Nr 120, poz. 1016)- ( Kodeks ISPS ).
• USTAWAz dnia 4 września 2008 r.
o ochronie żeglugi i portów morskich
(Dz. U. z dnia 23 września 2008
r. Nr 171, poz. 1055)
.. Art. 27. 1. W celu zapobieżenia, ograniczenia lub usunięcia poważnego i
bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego statkom, obiektom portowym i portom
oraz związanej z nimi infrastrukturze, powstałego na skutek użycia statku lub obiektu
pływającego jako środka ataku terrorystycznego, po wyczerpaniu przez Straż Graniczną
środków przewidzianych w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej
(Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997, z późn. zm.
4)
), Minister Obrony Narodowej może
wydać decyzję o zastosowaniu na polskich obszarach morskich niezbędnych środków,
do zatopienia tego statku lub obiektu pływającego włącznie.
PRZEPISY WYKONAWCZE
WYDAWANE PRZEZ
DYREKTORÓW URZĘDÓW
MORSKICH
• Zarządzenie porządkowe Nr 4 Dyrektora
Urzędu Morskiego w Szczecinie z dnia 7
czerwca 2004 r. w sprawie wytycznych do
sporządzenia oceny stanu oraz planów
ochrony statku i obiektu portowego
• Zarządzenie porządkowe Nr 5 Dyrektora
Urzędu Morskiego w Szczecinie z dnia 25
czerwca 2004 roku w sprawie wzoru
Potwierdzenia Zgodności Obiektu Portowego,
Międzynarodowego Certyfikatu Ochrony
Statku i Tymczasowego Międzynarodowego
Certyfikatu Ochrony Statku oraz warunków
ich obowiązywania
• Zarządzenie porządkowe Nr 2 Dyrektora Urzędu
Morskiego w Szczecinie z dnia 7 czerwca 2004 roku
w sprawie listy obiektów portowych:
§ 1. 1. Przepisy zarządzenia określają obiekty portowe
znajdujące się w obszarze
właściwości terytorialnej Dyrektora Urzędu Morskiego w
Szczecinie, które podlegają ochronie, z uwagi na
konieczność zmniejszenia ryzyka wykorzystywania statków
morskich, obiektów portowych i portów jako przedmiotu
ataków terrorystycznych i innych działań o charakterze
kryminogennym.
2. W rozumieniu niniejszego zarządzenia obiektem portowym
objętym ochroną jest miejsce wyznaczone przez Dyrektora
Urzędu Morskiego w Szczecinie, w którym dokonywane są
działania statku związane z obrotem portowym.
3. Obiekty portowe, o których mowa w ust. 1 mają
obowiązek posiadać ocenę stanu ochrony obiektu
portowego oraz plan jego ochrony.
Zarządzenie porządkowe Nr 3
Dyrektora Urzędu Morskiego w
Szczecinie
z dnia 11 czerwca 2008 r.
zmieniające zarządzenie
porządkowe w sprawie listy
obiektów portowych.
Zarządzenie porządkowe Nr 1
Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie z dnia 7 czerwca 2004
roku w sprawie Deklaracji Ochrony
Zarządzenie porządkowe Nr 3
Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie z dnia 7 czerwca2004 roku
w sprawie wzoru Zapisu Historii Statku
Urząd Morski w Słupsku
• Zarządzenie porządkowe nr 2/2005 w
spr. wzoru Potwierdzenia Zgodności
Obiektu Portowego,
Międzynarodowego Certyfikatu
Ochrony Statku, Tymczasowego
Międzynarodowego Certyfikatu
Ochrony Statku oraz warunków ich
obowiązywania
• Zarządzenie porządkowe Nr 5/2004
Dyrektora Urzędu Morskiego w
Słupsku z dnia 7 czerwca 2004
roku w sprawie wzoru Zapisu
Historii Statku
• Zarządzenie porządkowe Nr 4/2004
Dyrektora Urzędu Morskiego w
Słupsku z dnia 7 czerwca 2004
roku w sprawie Deklaracji Ochrony
• Zarządzenie porządkowe Nr 3/2004
• Dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku
• z dnia 25 maja 2004 roku w sprawie
listy obiektów portowych, dla których
należy powołać oficerów ochrony
obiektu portowego i wykonać plan
ochrony
• Zarządzenie porządkowe Nr 2/2004
• Dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku
z dnia 14 maja 2004 roku w sprawie
wytycznych do sporządzania oceny
stopnia ochrony oraz planów ochrony
statku i obiektu portowego
KONIEC
KONIEC