Skały piroklastyczne
Płyny – magma - lawa
Podstawową, mierzalną cechą
płynów jest ich
oporu wewnętrznego jaki stawia płyn
poddawany naprężeniom ścinającym
zmuszającym go do przepływu.
Płyn newtonowski (doskonale
lepki), model
wprowadzony przez
wykazujący liniową zależność
ścinania
Płyny plastyczno-lepkie
(Bingham’a) – szybkość ścinania
niezależna od naprężenia
scinającego
Struktura stopu –
polimeryzacja,
depolimeryzacja
Nukleacja i krystalizacja
Typy erupcji
–separacja fazy
wodnej –wezykulacja;
relacja H2O vs CO2 w kolumnie erupcyjnej
Marek
Michalik –
Współczesne
zjawiska
wulkanizmu
Typy erupcji i depozycji
Subaeralna erupcja i depozycja
Subaeralna erupcja –
podwodna depozycja
Freatosubaeralna erupcja –
subaeralna depozycja
Podwodna erupcja i depozycja
Subglacjalna erupcja i
depozycja
Klasyfikac
ja
tuf
witroklastycz
ny,
krystalo-
klastyczny
litoklastyczny
Tefra (gr. popiół) –
nieskonsolidowany osad
piroklastyczny
Popiół
Lapille
Bloki i bomby
Łzy Pele
Tefra
„spatter”; włosy Pele
szkliwo „shards”
piroklasty:
juwenilne (pumeks),
ksenolityczne-aksydentalne,
spokrewnione-kognacyjne
Typ opadu zależy od:
obecności wody w stopie
i środowisku erupcji,
energii termalnej
Pumeks /
retykulit / skoria
Pumeks – lawa
felzytowa
Retykulit – lawa
maficzna, ~ 98%
porowatość; szlaka
maficzna
Skoria – lawa
maficzna, mniejsza
porowatość,
większe wezykule
Pumeks – skoria
Erupcja typu Plinian,
piroklasty o składzie
ryolitu lub dacytu –
depozycja setki km od
centrum erupcji
Erupcja typu
Stromboli – piroklasty
o składzie bazaltu,
andezytu – depozycja
w pobliżu centrum
erupcji
Piroklastyczny spływ -
przybój
Piroklastyczny przybój
Chmura piroklastycznych cząstek kształtu
pierścieniowatego, o wysokiej turbulencji i szybkości
Tworzona u podstawy kolumny erupcyjnej
Wysoka zawartość CO2 i H2O – fluidyzacja cząstek
Piroklastyczny spływ
Niższy stosunek gazu do cząstek stałych – gęsta
mieszanka gazu z tefrą
Niewielka zdolność do sortowania osadu
Spływ piroklastyczny – turbulentny,
lateralny spływ
;
piroklastyczny opad
„welded”,
nonwelded tuff
–stopień
spieczenia
Tekstury
eutaksytowe
Fiamme
Reomorfizm
Ignimbryty
Spływ gorącego gruzu
piroklastycznego
Ignimbryt lub tuf spieczony (welded –
nonwelded) - skała piroklastyczna będąca skałą
osadową pochodzenia wulkanicznego, silnie
porowata, należąca do grupy skał kwaśnych, o
składzie chemicznym zbliżonym do ryolitu lub
dacytu. Powstała podczas wybuchu wulkanu w
wyniku wypadania materiałów piroklastycznych z
chmur erupcyjnych i spojenia tego materiału
upłynnionym, rozgrzanym popiołem wulkanicznym,
przy udziale gorących par i gazów wulkanicznych.
Freatomagmowa erupcja –
przybój piroklastyczny
Erupcja
typu
Surtseyan
Strombolian
Interakcja
z wodą
Osad
drobno-
ziarnisty
Lapille
akrecyjne
Maary i pierścienie tufowe kominy
hydrowulkaniczne
Erupcja freatyczna, Erupcja freatomagmowa
Pierścień tufowy (tuff ring)
:
szeroki o niskim
obrzeżeniu, stratyfikowany pierścień z akumulacją
gruzu hyaloklastów, rozbudowany dookoła komina
wulkanu, lokalizacja: jeziora, strefa brzegowa, bagno
Stożek tufowy (tuff cone): powstały z reakcji magma
bazaltowej z wodą, mniejszy i bardziej strony od
pierścienia
Ryft
Taravera
Dewitryfikacja
szkliwa
Tekstury
radialne
przerosty
skaleni
z krzemion-ką
Palagonit
przeobra-
żenie
syderome-lan
– czyste
szkliwo
bazaltowe;
tachylit
(mikrolity
tlenków Fe i
Ti
WYKŁAD TO
PRZENOSZENIE
WIADOMOŚCI Z
NOTATEK
WYKŁADOWCY DO
NOTATEK
STUDENTA - Z
POMINIĘCIEM
MÓZGÓW ICH OBU