background image

   Trichinella spiralis
      ( Włosień kręty)

   Trichinella spiralis
      ( Włosień kręty)

Emilia Siemińska
Analityka medyczna
Gr. 6

background image

Systematyka:

• REGNUM: Zoa
• PHYLUM: Nemathelminthes
• CLASSIS: Nematoda
• SUBLCASSIS: Adenophorea
• ORDO: Enoplida
• FAMILIA: Trichinellidae
• GENUS: Trichinella

background image

Dane ogólne:

 Mały, kosmopolityczny nicień. Jest 

jednym z najgroźniejszych 
pasożytów człowieka - wywołuje 
chorobę włośnicę (trychinozę), 
która może mieć ciężki przebieg, 
kończący się niekiedy śmiercią.

 Jest rozdzielnopłciowym 

parazytem człowieka, świń, 
dzików, kotów, lisów, szczurów i 
myszy. Rozmnażanie form 
dojrzałych i wydawanie 
otorbiających się larw odbywa się 
w jednym żywicielu (pasożyt 
jednodomowy). 

background image

Dane ogólne:

 Wykazano, że w obrębie gatunku 

Trichinella występuje kilka gatunków:

1. T. spitalis
2. T. nativa
3. T. nelsoni
4. T. pseudospiralis
5. T. britovi.

 Najważniejszą cechą pozwalającą 

rozróżnić gatunki od siebie jest 
zdolność do krzyżowania się, 
wydawanie bezpłodnego 
potomstwa lub utrudnione 
krzyżowanie, zdolność otorbiania 
się lub brak torebki.

background image

Występowanie:

background image

Morfologia i 

anatomia:

 Samice dorastają do 4 mm, a samce 

do 1,5 mm długości. Ciało obłe, w 
tylnym odcinku nieco szersze niż w 
przednim. Otwór gębowy 
zlokalizowany jest w przedniej części i 
prowadzi do jamy gębowej 
wyposażonej w sztylecik, a dalej do 
gardzieli, jelita środkowego i jelita 
tylnego, kończącego się odbytem. 

 Gardziel składa się z krótkiej 

przedniej części mięśniowej i długiej 
gruczołowej zwanej stichosomem, 
przylegają do niej gruczoły ślinowe – 
stichocyty, ułożone pojedynczo 
jeden za drugim.

background image

 U samców brak szczecinki 

kopulacyjnej, tylny koniec ciała 
tworzy rodzaj rzekomej torebki 
kopulacyjnej mającej zdolność 
wyplukania się podczas kopulacji.

 Układ rozrodczy męski obejmuje 

jądro i nasieniowód uchodzący do 
jelita tylnego. Organem 
kopulacyjnym są wyrostki z 
brodawkami płciowymi.

 Układ rozrodczy żeński zbudowany 

jest z jajnika, jajowodu, macicy i 
pochwy. Pochwa otwiera się 
otworem płciowym. 

Morfologia i 

anatomia:

background image

Larwy w mięśniach, larwy wyizolowane 

z mięśni, postacie dorosłe i 

nowonarodzone larwy wyizolowane z 

jelita

background image

Samiec i samica

background image

Samiec i samica

background image

Cykl rozwojowy

:

 Zakażenie następuje wskutek 

spożycia mięsa zawierającego 

wapienne cysty parazyta. 

 W przewodzie pokarmowym 

żywiciela larwy mięśniowe pod 

wpływem soków trawiennych 

ulegają oswobodzeniu. 

 W jelicie cienkim larwy dojrzewają 

płciowo kosztem żywiciela. Po 

kopulacji i zapłodnieniu samice 

rodzą (po 3-4 dniach od zakażenia) 

żywe larwy (jajożyworodność) w 

ilości około 1500    ( w ciągu 1-3 

tygodni). 

 W początkowym okresie życia jest 2 

razy więcej samic niż samców, 

później stosunek ten wyrównuje się, 

a pod koniec życia występują 

prawie same samce.

background image

 Larwy aktywnie przebijają się do 

naczyń krwionośnych i 
limfatycznych i z prądem krwi lub 
chłonki przenoszone są do mięśni 
oraz węzłów chłonnych i tkanki 
łącznej. Tkanką docelową jest 
tkanka mięśniowa poprzecznie 
prążkowana, w której osiadają, 
otaczają się błoną i zwijają w 
spiralkę (po 17-18 dniach od 
zakażenia). 

 Około 30 dnia po zakażeniu larwy 

otorbiają się (tworzą cysty) 
głównie w mięśniach 
międzyżebrowych, w mięśniach 
języka, gardła i w przeponie. 

Cykl rozwojowy

:

background image

 Proces otorbiania się larw jest 

reakcją obronną organizmu 
żywiciela, w jej wyniku powstaje z 
tkanki łącznej torebka, wewnątrz 
której znajduje się zwykle jedna 
larwa.

 Larwy mięśniowe żyją nawet 40- 60 

lat. Zwapnienie otoczek cyst 
występuje po około 8-10 miesiącach.

 Całkowicie rozwinięta larwa 

mięśniowa jest ponad 10 krotnie 
większa od larwy wędrującej.

 W budowie wewnętrznej larw 

mięśniowych widoczne są zawiązki 
narządów, pozwalających na 
określenie płci.

Cykl rozwojowy

:

background image

 Najczęściej jedna larwa osiedla się 

w pojedynczym włóknie 

mięśniowym, gdzie linieje, skręca 

się spiralnie i przekształca się w 

stadium inwazyjne dla kolejnego 

żywiciela. 

 Dalszy rozwój larw możliwy jest w 

przewodzie pokarmowym 

kolejnego żywiciela. 

 U człowieka rozwój danej generacji 

praktycznie zostaje zahamowany – 

zatrzymany w stadium cysty 

mięśniowej. 

 U innych żywicieli natomiast stadia 

larwalne w cystach mięśniowych 

oczekują na zjedzenie przez 

drapieżnika lub padlinożercę. 

 Cysty mają długość około 0,4-0,6 

mm, szerokość 0,3 mm. Ścianki 

cysty na biegunach są najgrubsze.

Cykl rozwojowy

:

background image

Cykl rozwojowy

:

background image

Cykl rozwojowy

:

background image

Migracja i 

występowanie larw 

u człowieka

background image

Cysty larw w mięśniach

:

background image

Larwa w mięśniach

background image

Larwy po strawieniu 

zarażonego mięśnia

background image

Chorobotwórczość:

 T. spiralis wywołuje włośnicę zwaną 

także trichinellozą.

 Objawy towarzyszą migracji i 

osiedlaniu się larw w mięśniach i są to 
:

 Podwyższona temperatura ciała 
   (powyżej 40

o

 C), trwająca nawet 

kilkanaście dni,

 Charakterystyczny układ ciała – 

chory leży nieruchomo z 
przykurczonymi kończynami, 
niekiedy utrudniającymi żucie, 
połykanie, oddychanie,

 Wybroczyny dospojówkowe i 

podpaznokciowe, obrzęki powiek, 
twarzy, bóle głowy, wysypka na 
skórze całego ciała

background image

Chorobotwórczość

 W większości przypadków obraz 

włośnicy poprzedzony jest przez 
zespół biegunkowy, (okres 
pasożytowania w jelicie cienkim 
postaci dojrzałych nicieni), w którym 
występują wymioty, kurczowe bóle 
brzucha, ogólne złe samopoczucie 
(objawy zatrucia pokarmowego), 
biegunki.

 W dalszym okresie choroby dochodzi 

do zaburzeń metabolicznych 
(hipoglikemia, hipokaliemia), sprzyja 
temu ogólne osłabienie organizmu, 
zwłaszcza siły mięśniowej, obrzękom.

background image

Chorobotwórczość:

 Również przesiękom do opłucnej i 

otrzewnej, zaburzeniom rytmu serca, 
które jest związane z zapaleniem 
mięśnia sercowego, które rozwija się 
w 3tyg. po zarażeniu.

 Następuje wzrost liczby krwinek 

kwasochłonnych. W moczu często 
obecne jest białko (białkomocz).

 Nie leczona włośnica może 

spowodować zejście śmiertelne w 4-
8tyg. (śmiertelność do 50%)

background image

Objawy:

background image

Powikłania:

 Wiążą się z nietypowym 

umiejscowieniem larw włośnia np. 

 W mózgowiu ( objawy zapalenia 

opon i mózgu, porażenia nerwów 
czaszkowych, majaczenie, 
porażenia lub niedowłady),

 W płucach (objawy zapalenia płuc),

 W mięśniu sercowym (objawy 

zapalenia mięśnia sercowego)

background image

Wykrywanie:

 Wykrywanie larw metodą 

trychinoskopową lub wytrawiania w 
skrawach pobranych podczas biopsji 
(mięśnia naramiennego lub 
brzuchatego łydki),

 Badania immunoserologiczne 

(wykrywanie antygenu, przeciwciał i 
krążących kompleksów 
immunologicznych)

 W kale nigdy nie występują jaja włośnia 

(ze względu na jego żyworodność),

 We krwi obwodowej stwierdza się 

wysoką leukocytozę i znaczne 
podwyższenie OB.

 Tomografia komputerowa i rezonans 

magnetyczny (zmiany w ośrodkowym 
układzie nerwowym)

background image

Zwalczanie:

 Stosuje się antyhelmintyki np. 3-5 

dni Membendazol (Vermox), 
Albendazol (Zentel), Tiabendazol 
(Mintezol),Pirantel (Combantrin) – w 
fazie jelitowej.

 Leki farmakologiczne podawane są 

na krótko z uwagi na uch skutki 
uboczne, wyniszczanie "przyjaznej 
flory " przewodu pokarmowego oraz 
powodowanie uszkodzenia ściany 
jelita

 Niekiedy pacjenci wymagają 

intensywnej opieki w zwalczaniu 
wstrząsu, toksemii i niewydolności 
krążenia.

background image

Profilaktyka:

 Przed spożyciem mięso musi być 

poddane odpowiedniej obróbce 
termicznej gwarantującej zabicie larw. 

 W celu zabicia ewentualnych larw 

włośni przy stosowaniu niskich 
temperatur wymagane jest mrożenie 
kawałków mięsa do temperatury – 35 
stopni C, przez co najmniej 5 godzin 
i przechowywanie nawet do 2 tygodni 
w temperaturze zamrażarki. 

 Nie powinno się spożywać surowego 

„tatara” przygotowanego z mięsa 
z niepewnego źródła, mięsa 
niedogotowanego

,

background image

Profilaktyka:

 W Polsce jak i innych krajach 

obowiązują badania wszelkiego 
mięsa przez służby weterynaryjne, 
uzyskanie odpowiedniego 
zaświadczenia o badaniu oraz 
znakowanie mięsa pieczęciami, 
których wzór ustalają odpowiednie 
przepisy weterynaryjne.

 Zwapniałe cysty odporne są na sól, 

wędzenie i marynowanie,

 W Polsce około 1 mln ludzi jest 

zakażona włośniem. 

background image
background image
background image

Bibliografia

 http://www.google.pl/imgres?imgurl=http://www.med-

chem.com/Para/prob%2520of%2520month/IMAGES/Trichinella
%2520cyst.jpg&imgrefurl=http://www.med-
chem.com/Para/prob%2520of%2520month/Prob%2520of
%2520Month
%252012%2520December.htm&h=301&w=313&sz=108&tbn
id=FPxr2Nr0EFsJ::&tbnh=113&tbnw=117&prev=/images
%3Fq%3DTrichinella%2Bspiralis&usg=__zyM-pTp-
eGRNGuc9RdPc5KSXQSQ=&sa=X&oi=image_result&resnum=
3&ct=image&cd=1

 http://workforce.cup.edu/Buckelew/images/Trichinella

%20spiralis%20encysted%20larvae%20low%20power.jpg

 http://www.google.pl/imgres?

imgurl=http://www.moeforum.net/vb1/uploaded/131697_1210
825631.jpg&imgrefurl=http://www.moeforum.net/vb1/showthr
ead.php%3Ft
%3D156205&h=512&w=640&sz=26&tbnid=To3n2v9H1z4J::&
tbnh=110&tbnw=137&prev=/images%3Fq%3DTrichinella
%2Bspiralis&usg=__uekWtY650LMrfN9LzDvD7NBXFDg=&sa=
X&oi=image_result&resnum=1&ct=image&cd=1

 http://www2.wum.edu.pl/~biologia/DC/T.spiralis/index.html
 http://www.ipar.pan.pl/?module=lab&lab=lab33
 http://www.igya.pl/pasozyty/wlosien_trichinella_spiralis.html
 „Zarys parazytologii lekarskiej” Pod redakcją Rościsława 

Kadłubowskiego i Alicji Kurnatowskiej.


Document Outline