OCENA ODDZIAŁYWANIA PLANOWANYCH ZABIEGÓW

URZĄDZENIOWO-ROLNYCH NA ŚRODOWISKO

*Każdy opracowywany projekt powinien zawierać ocenę oddziaływania na
środowisko

* Ma to na celu podjęcie właściwych i racjonalnych decyzji
administracyjnych i gospodarczych, związanych z gospodarowaniem
zasobami środowiska

Oceny oddziaływania na środowisko obejmują analizy dotyczące

zasobów:

1. Środowiska (gleba, woda, powietrze, klimat, fauna i flora,

krajobraz)

2. Zdrowia i warunków życiowych

3. Dóbr materialnych

4. Zabytków

5. Dostępności do złóż kopalin

Ocena środowiska pozwala na:
* określenie rodzajów oraz skali zagrożeń wywołanych
działalnością człowieka
* wskazanie rozwiązań alternatywnych

* zidentyfikowanie możliwych do zastosowania działań
minimalizujących negatywne skutki inwestycji

Czynniki wpływające na elementy środowiskowe:
* czynniki inwestycyjne – występują tymczasowo tylko w okresie

budowy

* czynniki lokalizacyjne – są to efekty, które mają swoje źródło w

specyficznej przestrzennej lokalizacji inwestycji (np. zajęcie
terenów pod inwestycję)

* czynniki eksploatacyjne –do tych czynników należą oddziaływania

wynikające z rozwoju przedsięwzięcia (np. emisja spalin)

Materiałami pomocniczymi do opracowania

projektu ogólnego są opracowania studialne

(na mapie ewidencyjnej w skali 1:5 000 lub 1:10 000)

1.

Studium stanu władania gruntami.

2.

Studium glebowo – rolnicze.

3.

Studium stanu zagospodarowania gruntów.

4.

Studium zainwestowania terenu.

5.

Studium hipsograficzne (wysokościowe).

Studium stanu władania gruntami

Analiza występujących na badanym obszarze form własności i

władania gruntami. Przedstawienie struktury właścicieli terenów

na obszarach miejskich i wiejskich.

Przykładowe formy własności i władania:

1.

Skarb Państwa

2.

Własność prywatna

3.

Spółdzielnie

4.

Wspólnoty gruntowe

5.

Kościoły i związki wyznaniowe

6.

Własność jednostek samorządu terytorialnego

7.

Własność spółek

8.

Skarb Państwa w użytkowaniu osób prawnych i fizycznych

Studium glebowe

Gleba - jest czynnikiem najważniejszym i
jednocześnie z uwagi na jej zdolności
najtrudniejszym do oceny.

Oceny warunków glebowych dokonuj się
w oparciu o studium glebowo rolnicze,
które zawiera takie informacje jak:

•Kompleksy rolniczej przydatności gleb

•Kompleksy glebowo-uprawne

•Typ i podtyp gleb

•Gatunki gleb

Materiałami pomocniczymi do
opracowanie projektu ogólnego są



Studium stanu zagospodarowania gruntów z wykazami

•

Gruntów zdewastowanych

•

Odłogowanych

•

Źle zagospodarowanych

•

O średniej i wysokiej kulturze rolnej



Studium zainwestowania terenu



Koncepcje projektu urządzeniowo rolnego dla obiektów,

które nie mają jeszcze opracowanych planów miejscowych

ogólnych i szczegółowych planów zagospodarowania

terenów budowlanych, opracowuje się przed formalnym

podjęciem postępowania w postaci studiów gospodarczych i

przestrzennych. W przypadku istnienia takich planów ,

studia te mają charakter uzupełniający.

Problematyka studium obejmuje:



Obszary wodno- błotne oraz inne obszary o płytkim zaleganiu wód
podziemnych



Obszary wybrzeży



Obszary górskie lub leśne



Obszary objęte ochroną, w tym strefy ochronne ujęć wody i obszary
ochronne zbiorników wód śródlądowych



Obszary wymagające specjalnej ochrony ze względu na
występowanie gatunków rośli, zwierząt i ich siedlisk przyrodniczych
objętych ochroną. W tym obszary przeznaczone do ochrony w
ramach Europejskiej sieci ekologicznej Natura 2000



Obszary w których standardy życiowe zostały przekroczone



Obszary zamieszkałe przez ludność



Obszary o krajobrazie mającym znaczenia historyczne, kulturowe
lub archeologiczne

Ocenę rzeźby terenu wykonujemy biorąc pod uwagę:
1. Przebieg linii szkieletowych – powstałych na mapie

warstwicowej z połączenia załamań sąsiednich warstwic.

2. Wystawę terenu(ekspozycję) – jest to orientacja

płaszczyzny pochylenia terenu względem stron świata, ze

względu na zróżnicowanie intensywności i czasu

naświetlania oraz nagrzewania ziemi promieniami słońca,

odgrywa ważną rolę w:

- organizacji przestrzeni rolniczej,
- przy szczegółowej lokalizacji budynków,
- przy wyborze terenu dla rekreacji i wypoczynku.

3. Amplitudę rzeźby terenu - różnica pomiędzy podstawą,

a wierzchołkiem danej formy terenu.

4. Intensywność urzeźbienia – wskazuje stopień pofałdowania

terenu.

5. Średnia wysokość terenu.
6. Spadki terenu.

Na podkładach mapowych rzeźba terenu

najczęściej jest określona:



Liniami o stałym przewyższeniu nad przyjętym

poziomem

odniesienia,

zmianami

warstwicowymi.



Rzędnymi

charakterystycznych

punktów

ukształtowania

pionowego

(wierzchołki

wzniesień, dna dolin, wąwozów itp.).



Położeniem

szczegółów

sytuacyjno

–

wysokościowych takich jak: skarpy, nasypy,

wykopy, urwiska, hałdy, wysypiska oraz inne

formy terenu nie dające się przedstawić w

formie warstwic.

Podstawowe
działania
projektowe na
obszarach
wiejskich

Wymagany podkład odniesienia

Skali mapy

Cięcie
warstwicowe

1) Organizacja

gospodarstw
wielkoobszarowych

1:10 000
1:5 000

5m i 2,5m

1) Ochrona gleb przed

erozją

1:10 000
1: 5 000
1: 2 000
1: 1 000

2,5 m
1,25 m
1,0 m

1) Scalenie i wymiana

gruntów

1:5 000
1:2 000

2,5 m
1 m
0,5 m

1) Projektowanie terenów

budowlanych

1: 2 000
1: 1 000

1 m
0,5 m

1) Melioracja

szczegółowa

1:2 000
1:1 000
1: 500

0,5 m
0,25 m

1) Projektowanie sieci

dróg

1:2 000
1:1 000
1: 500

0,5 m
0,25 m

Wskaźnik R

R1 – Średnia powierzchni działek w gospodarstwie

R2 – Średnia powierzchnia parcel gruntowych

R3 – wskaźnik racjonalności usytuowania działek i parcel gruntowych ze
względu na warunki i potrzeby melioracji przestrzennych oraz
rekultywacji gruntów ze wzoru:

gdzie:

P – powierzchnia użytków rolnych w gospodarstwie
P1 – powierzchnia użytków rolnych, na których występują ograniczenia

warunków
(powierzchnie pól mniejsze od 0,5 ha, nieregularny kształt pól, obszary
wymagające transformacji użytków, pola o zróżnicowaniu jakości
większym niż
3 klasy bonitacyjne)

P2 – powierzchnia działek lub ich części, która wymaga prac

rekultywacyjnych

R4 – straty brzegowe z tytułu występowania granic władania oraz granic
użytków dla
gospodarstw.

Określamy je wg wzoru:

gdzie:

P – powierzchnia użytków rolnych gospodarstwa
S – powierzchnia strat brzegowych przy granicach działek i użytków liczona

przy
założeniach:
- szerokość między 0,3 m
- straty w powierzchniach parcel ornych: 0,5 m wzdłuż dłuższych oraz
1,0 m
wzdłuż krótszych boków pola
- straty w powierzchni parcel innych użytków – 0,5 m wzdłuż granic

R5 – racjonalność usytuowania działek i parcel gospodarstw ze względu na
rzeźbę
terenu

Określamy wg wzoru:

gdzie:

P – powierzchnia użytków rolnych gospodarstwa
P1 – powierzchnia użytków rolnych o spadku podłużnym w przedziale 6-12 %

lub
spadkach poprzecznych powyżej 12 % oraz powierzchnia pastwisk o
spadku
powyżej 12 %

P2 – powierzchnia użytków rolnych o spadku podłużnym powyżej 12 % lub

spadkach
poprzecznych powyżej 18 % oraz powierzchnia pastwisk o spadkach
powyżej 18 %