background image

SciLab. wpływ 

temperatury i ciśnienia na 

prężność parcjalną chloru 

w wyniku rekacji Deacona.

2HCl + 0,5O

2

=H

2

O + Cl

2

background image

ciśnienie parcjalne

Ciśnienie cząstkowe (ciśnienie parcjalne) - ciśnienie, 

jakie wywierałby dany składnik mieszaniny gazów, 

gdyby w tej samej temperaturze sam zajmował 

objętość całej mieszaniny.

Ciśnienia cząstkowe można wyliczyć wykorzystując 

równanie

gdzie:
pi - ciśnienie cząstkowe składnika "i"
ni - liczność (liczba moli) składnika "i"

p

i

=

n

i

/

(

s

+

sV

*

a

)

*

P

background image

• Ciśnienie całego układu :

gdzie:
p - ciśnienie mieszaniny,
n - liczba moli,
k - łączna liczność składników 

mieszaniny

background image

Co obliczamy ? 

• Szukane jest ciśnienie parcjalne  

chloru w układzie reakcyjnym w 
skład którego wchodzą  cząsteczki 
HCl O

2

 Cl

2

 H

2

O. Dane to liczba moli 

poszczególnych składników. Ciśnienie 
parcjalne liczymy dla różnych 
temperatur reakcji. Zakładamy że 
wszystkie te składniki występują w 
postaci gazowej

background image

 W pierwszej kolejności obliczamy stałą 

równowagi termodynamicznej  i tworzymy 

wykres

dGHCl=[-95.92 -97.59 -99.09 -100.30 -102.38] ;
 dGH2O=[-224.073 -214.18 -203.67 -192.760 

-181.506];

dGreak=dGHCl*V(1,1)+dGH2O*V(1,4);
R=8.314*10^(-3); 
lnKp=-dGreak./(R*T);
Kp=exp(lnKp)
f=1../T
xset('window',0)
plot(f,lnKp,'-o')
coefs=regress(f,lnKp)

background image

Wykres

background image

 Dalej liczymy ciśnienie parcjalne w stanie równowagi, oraz używamy pętli „for” 

w celu obliczenia stałych równowagi wyznaczonych dla konkretnych temperatur 

w celu obliczenia p  chloru  w tej trmp. (skok temperatury co 100K)

s=sum(n0); 
sV=sum(V);
P=1 
function z=grze(a)
 ni=n0+V*a
 p=ni/(s+sV*a)* 
 z=Kp1-p(1,3)*p(1,4)*(p(1,1)^V(1,1))*(p(1,2)^V(1,2)) 
endfunction
a0=0.8
T1=400
 for i=1:6
   Ti(1,i)=T1+100*i
   f1=1/Ti(1,i);  
   lnKp1=coefs(1,1)+coefs(2,1)*f1; 
   Kp1=exp(lnKp1)
   [a,z,info(1,i)]=fsolve(a0,grze);   
    for j=1:4
      nir(1,j)=n0(1,j)+V(1,j)*a;
      if nir(1,j)<0 then write(%io(2),"zly punkt startu")
        abort
      end 
  end

background image

 Tworzymy wykres zależności prężności parcjalnej chloru od temperatur

b info
 xset('window',1)
 plot(Ti,pCl2,'-o')
 P1=[0.5 1 10 25 50]
 Kp1=Kpr(1,1)
function z1=grze1(a)
  ni=n0+V*a
  p=P1(1,k)*ni/(sum(n0)+sum(V)*a)
  z1=Kp1-(p(1,3)*p(1,4))*(p(1,1)^V(1,1))*(p(1,2)^V(1,2))
 endfunction
a0=0.8
for k=1:5
  [a,z1,info(1,k)]=fsolve(a0,grze1);
   infp(1,k)=info(1,k);
for j=1:4
  nir(1,j)=n0(1,j)+V(1,j)*a
 if nir(1,j)<0 then write(%io(2),"zly punkt startu")
 break
 end
end

background image

 Liczmy prężność parcjalną dla Cl

2

b(1,i)=a; 
    a0=a
      pCl2(1,i)=n0(1,3)+V(1,3)*a; 
  pr=nir/sum(nir)*P;
Kpr(1,i)=pr(1,3)*pr(1,4)*pr(1,2)^V(1,2)*pr(1,1)^V(1,1)
end

 Wyniki:
Prężność parcjalna dla chloru w różnych temperaturach 

wynosi :

8592818 Pa
8766365  Pa   
9207877  Pa   
9337179  Pa  
9421098 Pa

background image

Wykres

Jakub 

Mielcarek 

Gr. 13T1

background image

Wykres temperatury od 

prężności parcjalnej Cl

2

.


Document Outline