Grzechy przeciw

siódmemu przykazaniu:

• kradzież, czyli przywłaszczanie dobra

drugiego człowieka wbrew racjonalnej

woli właściciela,

• umyślne

zatrzymywanie

rzeczy

pożyczonych, umyślne zatrzymywanie

przedmiotów znalezionych, oszustwa

w

handlu

(por.

Pwt

25,13-16),

wypłacanie

niesprawiedliwych

wynagrodzeń lub opóźnianie zapłaty,

• podwyższanie cen wykorzystujące

niewiedzę lub potrzebę drugiego
człowieka,

• spekulacja,

czyli

sztuczne

podwyższanie cen towarów w celu
osiągnięcia korzyści ze szkodą dla
drugiego człowieka,

• korupcja, przez którą wpływa się na

zmianę postępowania, tych którzy
powinni podejmować decyzję zgodnie
z prawem,

• przywłaszczanie i korzystanie w

celach

prywatnych

z

własności

przedsiębiorstwa,

przestępstwa

podatkowe, fałszowanie czeków i
rachunków,

• nadmierne wydatki lub naciąganie

innych na takie wydatki,

• marnotrawstwo

lub

niszczenie

rzeczy, które mogłyby jeszcze służyć
potrzebującym,

• Nie

wyrównywanie

krzywd

wyrządzonych osobom prywatnym
lub własności publicznej,

• niedotrzymywanie umów i obietnic

(umów handlowych o kupnie lub
sprzedaży, umowy o wynajmie lub o
pracę),

• niespłacanie długów i nie wypełnianie

podjętych dobrowolnie zobowiązań,

• nieuczciwe zakłady bądź oszukiwanie

w grach, gry hazardowe (bądź
zakłady) prowadzące do zniewolenia
umysłu i serca lub powodujące
niszczenie własnych dóbr i dóbr
drugich osób,

• podejmowanie takich czynów lub

przedsięwzięć, które prowadzić mają
do zniewolenia ludzi, do poniżania ich
godności osobistej, do kupowania ich
poparcia dla swych poglądów,

• korzystanie z bogactw naturalnych,

roślinnych

i

zwierzęcych,

bez

poszanowania wymagań moralnych,
niepotrzebne,

• zadawanie cierpień zwierzętom lub ich

bezmyślne zabijanie,

• wydawanie pieniędzy na zwierzęta,

które w pierwszej kolejności mogłyby
ulżyć ludzkiej biedzie, obdarzanie
zwierząt tak wielkimi uczuciami, jakimi
winno darzyć się człowieka,

• popieranie takiego prawa świeckiego i

takich poglądów, które zmierzają do
naruszenia wolności ludzkiej i ludzkiej
własności,

• odmawianie

Kościołowi

prawa

wydawania

osądu

moralnego

w

kwestiach

gospodarczych

i

społecznych,

• zaniedbywanie

obowiązku

pracy,

oddawanie się lenistwu i okradanie
drugich z ich owoców pracy,

• brakoróbstwo, byle tylko mieć zapłatę,

nie licząc się z dobrem zakładu i nie
kierując się miłością bliźniego,

• stawianie na pierwszym miejscu zysków,

a lekceważenie godności osoby ludzkiej
lub zaniedbywanie życia religijnego czy
obowiązków wobec rodziny,

• dyskryminowanie ludzi w dostępie do

pracy i zapłaty (mężczyźni, kobiety,
zdrowi,

niepełnosprawni,

tubylcy,

imigranci),

• podejmowanie strajków połączonych z

przemocą lub wyznaczanie im celów
bezpośrednio

nie

związanych

z

warunkami pracy lub sprzecznych z
dobrem wspólnym, poddawanie się
apatii i zniechęceniu, gdy pojawia się
bezrobocie i trudne warunki, zamiast
pobudzanie się do aktywności,

• Nie interesowanie się drugimi będącymi

w potrzebie, jeśli ma się możliwość
pomocy i zaradzenia cudzej biedzie,

• nieumiarkowane miłowanie bogactw

lub ich egoistyczne używanie, i przy
tym jeszcze pogardzanie ubogimi,

• odmawianie jałmużny stosownej do

swoich możliwości i zgodnie z miłością
braterską,

• milczenie, gdy bliźniemu wyrządzana

jest krzywda, lub namawianie do
kradzieży,

• niszczenie dobra wspólnego lub

narażanie bliźniego na straty,

• nienawiść połączona z życzeniem, by

ktoś poniósł szkodę na majątku lub
przestał awansować,

• wykorzystywanie bliźnich i domaganie

się służenia sobie.