OGÓLNA
UPRAWA ROLI
I ROŚLIN
ROLNICTWO
W sensie gospodarczym (ang. farming),
to po zbieractwie, łowiectwie i
pasterstwie – najstarsza dziedzina
ludzkiej aktywności, polegająca na
uprawie roślin dostarczających tzw.
produkcji pierwotnej, która w swej
biomasie kumuluje odtwarzalną energię,
głównie słoneczną wykorzystywana w
procesie fotosyntezy.
• Biomasa – bezpośrednio, czy też po odpowiednim
przetworzeniu służy jako pokarm człowieka, bądź zaspokajaniu
innych jego potrzeb (np. roślin przemysłowe), albo jest
wykorzystywana na paszę, która stanowi podstawę chowu oraz
hodowli gatunków i ras zwierząt: z kolei ich produkcja (zwana
wtórną) zostaje wykorzystana niekiedy do bezpośredniego
spożycia (np. mleko), częściej bywa poddawana prostym
zabiegom dostosowawczym (gotowanie, pieczenie), lub
wymaga specjalnych skomplikowanych technologii
przetwarzania.
• Przetwórstwo ziemiopłodów i produktów pochodzenia
zwierzęcego, obejmuje przemysł rolno-spożywczy, a także
zakłady i fabryki nie wytwarzające środków spożywczych, lecz
opierające produkcję na surowcach pochodzenia rolniczego (np.
garbarnie, włókiennictwo lnu, konopi, krochmalnie itp.)
RODZAJE PRODUKCJI
ROŚLINNEJ
Polowa produkcja roślinna
Produkcja pasz na użytkach zielonych
Produkcja ogrodnicza
Ponadto
Produkcja roślin wodnych w naturalnych lub
sztucznych zbiornikach wodnych
Produkcja leśna
Jednak jako
PODSTAWOWA
POLOWA PRODUKCJA
ROŚLINNA
Główne źródło produktów roślinnych
Pokarm dla ludzi i zwierząt
Surowiec dla różnych gałęzi
przemysłu
OGÓLNA UPRAWA ROLI
I ROSLIN
Dyscyplina rolnicza dotycząca
produkcji roślinnej. Zajmuje się
głównie problemami polowej uprawy w
ujęciu syntetycznym, poczynając od
związków miedzy organizmem rośliny a
otoczeniem, poprzez kolejne elementy
cyklu uprawy poszczególnych
gatunków, po organizacje całej
produkcji roślinnej danego
gospodarstwa w ramach płodozmianów.
W ZAKRES OGÓLNEJ UPRAWY
ROLI I ROŚLIN WCHODZĄ
NASTĘPUJĄCE ZAGADNIENIA
siedlisko roślin uprawnych i możność
regulowania poszczególnych czynników
siedliskowych,
teoria i technika uprawy roli,
siew i sadzenie,
pielęgnowanie i zbiór,
wiadomości dotyczące ekologii chwastów i
ich zwalczania na gruntach ornych oraz
zasady zmianowania i układania
płodozmianów.
SPECYFIKA POLOWEJ
PRODUKCJI ROŚLINNEJ
1. Wartość produkcyjna ziemi, na której uprawia
się rośliny, nie zużywa się tak jak to się dzieje z
innymi środkami w różnych gałęziach,
przeciwnie – przy racjonalnej gospodarce nawet
wzrasta. Stały wzrost żyzności gleby jest
podstawą właściwej gospodarki rolnej.
2. W przeciwieństwie do innych gałęzi produkcji
produkt końcowy jakim jest plon roślin,
przewyższa wielokrotnie ilość zużytego przy
jego produkcji materiału wyjściowego tj.
materiału siewnego, nawozów, środków ochrony
roślin. Produkt końcowy może być przy tym
użyty zarówno do konsumpcji jak i do produkcji.
3.
W produkcji roślinnej występuje sezonowość prac i ściśle
określona kolejność etapów produkcji związana z porami
roku. Produkt końcowy otrzymuje się w terminie
określonym właściwościami rośliny, jej przeznaczeniem i
warunkami klimatycznymi.
4.
Większość prac rolnych odbywa się pod gołym niebem,
wskutek czego maszyny i narzędzia wymagają specjalnej
konstrukcji zabezpieczającej przed niesprzyjającymi
warunkami atmosferycznymi oraz przed kurzem i błotem.
5.
Warsztatem produkcji roślinnej jest obszar całego
gospodarstwa. Konsekwencja tego jest konieczność
transportowania materiałów niekiedy na bardzo duże
odległości oraz masowe przemieszczanie zarówno
pracowników, jak i narzędzi w obrębie ogromnego
warsztatu.
ROZWÓJ LUDNOŚCI
ŚWIATA
OKRES
Liczba ludności
świata
Gęstość
zaludnienia
Uwagi
Milion lat temu
100.000
1 osoba/250
km
2
Tylko Afryka zaludniona
300.000 lat p.n.e.
1.000.000
1 osoba/100
km
2
Zaludniony Stary Świat
(Afryka i Azja)
25.000 lat p.n.e.
3.340.000
1 osoba/25
km
2
Zaludniony tylko Stary
Świat
8.000 lat p.n.e.
5.320.000
1 osoba/25
km
2
Zaludniony Stary i Nowy
Świat
4.000 lat p.n.e.
86.500.000
1 osoba/2 km
2
Rozwój pierwszych miast
Poczatek nowej ery –
2.000 lat temu
133.000.000
1 osoba/1km
2
Głownie gospodarka
żarowa
XVII w. (1650 r)
545.000.000
3,7
osoby/1km
2
Nawożenie gleby
nawozami naturalnymi
XVIII w.
728.000.000
5 osób/1km
2
1950 r.
2.400.000.000
16,4
osoby/1km
2
Nawożenie mineralne
gleby
2000 r.
6.100.000.000
45 osób/1km
2
Po drugiej rewolucji
naukowo-technicznej
2025 r.
8.500.000.000
62 osoby/1km
2
2050 r.
10.000.000.000
73 osoby/1km
2
STRUKTURA UŻYTKOWANIA
ZIEMI NA KONTYNENTACH
Kontynent
Grunty orne
(%)
Użytki
zielone
(%)
Lasy (%)
Pozostałe
(%)
EUROPA
29
17
32
22
AZJA
17
27
19
37
AMERYKA
PÓŁNOCNA
12
16
32
40
AMERYKA
POŁUDNIOWA
6
28
47
19
AUSTRALIA
6
51
18
25
AFRYKA
6
30
23
41
2004 rok
UŻYTKOWANIE GRUNTÓW W
WYBRANYCH KRAJACH ŚWIATA
Wyszczególnienie
Grunty orne i sady
Łąki i pastwiska
Razem użytki rolne
% powierzchni ogólnej
Świat
10,8
25,4
36,2
Europa (bez Rosji)
28,5
17,0
45,5
Azja (bez Rosji)
16,5
27,5
44,0
Ameryka Pn.
12,2
16,3
28,5
Ameryka Pd.
6,4
27,7
34,1
Australia i Oceania
6,0
50,7
56,7
Afryka
5,8
29,7
35,5
Bangladesz
63,4
4,2
67,6
Polska
47,1
13,0
60,1
Irlandia
13,4
66,7
80,1
Izrael
21,0
7,0
28,0
Finlandia
7,2
0,4
7,6
Kanada
4,7
2,8
7,5
Egipt
2,6
-
2,6
Mongolia
0,9
79,4
80,3
Dania
59,7
5,0
64,7
Korea Pd.
21,3
0,8
22,1
RPA
11,5
66,6
78,1
WYBRANE WSKAŹNIKI
CHARAKTERYZUJĄCE ROLNICTWO
Kraj
Powierzchnia
UR w mln ha
Plony
pszenicy w
dt z 1 ha
Udział
zatrudnionych w
rolnictwie w
pracujących
ogółem
Średni obszar
UR
gospodarstwa
rolnego w ha
Austria
3,4
60,3
5,6
17,0
Dania
2,7
72,4
3,0
55,1
Finlandia
2,2
35,1
5,0
29,3
Francja
29,6
75,8
4,1
48,2
Grecja
8,4
21,2
15,8
10,3
Hiszpania
30,2
32,9
5,6
26,5
Holandia
1,9
88,9
2,9
22,4
Irlandia
4,4
88,4
6,5
32,6
Niemcy
17,0
81,7
2,5
41,3
Szwecja
3,1
64,1
2,1
45,6
Wielka Brytania
16,9
78,9
1,3
60,1
Włochy
15,4
34,8
4,9
7,8
Polska
16,9
42,8
18,4
7,8
Województwo
mazowieckie
2,5
28,9
11,5
6,7
UŻYTKOWANIE GRUNTÓW
(w tys. ha wg GUS 2006 r) w Polsce
Wyszczególnienie
1990
1995
2000
2005
Powierzchnia ogólna
kraju
w tym:
31.268
31.269
31.269
31.269
Użytki rolne
18.720
18.622
17.812
15.906
Grunty orne
14.388
14.286
13.683
12.222
Sady
272
290
257
296
Łąki
2.475
2.417
2.503
2.529
Pastwiska
1.585
1.629
1.369
858
Lasy
8.574
8.822
9.004
9.173
Powierzchnia użytków rolnych
według grup użytkowników
w tys. ha (wg GUS 2006 r)
Wyszczególnienie
2000
2001
2002
2003
2004
2005
OGÓŁEM
17.812
17.787
16.899
16.169
16.327
15.906
Sektor prywatny
W tym gospodarstwa
indywidualne
16.747
15.456
16.816
15.550
15.966
14.858
15.324
14.012
15.587
14.317
15.244
14.005
Sektor publiczny
1.065
971
933
845
740
662
OGÓLNA
CHARAKTERYSTYKA
POLSKIEGO ROLNICTWA
• Rolnictwo polskie charakteryzuje się dużym rozdrobnieniem –
średnia wielkość gospodarstwa rolnego wynosi 8,44 ha użytków
rolnych, przy czym około połowa gospodarstw produkuje wyłącznie
lub głównie na własne potrzeby, w celu obniżenia kosztów
utrzymania rodzin. Systematycznie następuje proces zmian w
strukturze własnościowej, obszarowej i kierunkach użytkowania
ziem, ale są one powolne
• W 2002 roku w porównaniu do 1996 roku (lata Powszechnych Spisów
Rolnych), nastąpił spadek ogólnej powierzchni gruntów w
użytkowaniu gospodarstw rolnych z 20,8 mln ha do 19,3 mln ha, tj. o
1,5 mln ha (o 6,9%), w tym powierzchnia użytków rolnych
zmniejszyła się z 17,9 mln ha do 16,9 mln ha, tj. o 1 mln ha (o 5,5%).
Struktura jakościowa gleb –
klasy bonitacyjne (w %)
Struktura jakościowa gleb –
grupy jakościowe (w %)
POTENCJALNA PRODUKCYJNOŚĆ ROŚLIN
UZALEŻNIONA JEST OD WARUNKÓW SIEDLISKA
WYSOKOŚĆ
PLONOWANIA
ROŚLIN
ZALEŻY OD
CECH JAKOŚCIOWYCH ROŚLIN
PRZEBIEGU PROCESÓW FIZJOLOGICZNYCH
W OKRESIE WEGETACJI
WARUNKÓW SIEDLISKA
TECHNOLOGII UPRAWY
Użyteczna część rośliny = PLON
PLON
PODSTAWOWY
UBOCZNY
CZYNNIKI KSZTAŁTUJĄCE
PLON ROŚLIN
Warunki
geograficzne
Długość dnia i nocy, wysokość nad poziomem morza,
szerokość geograficzna, temperatura, intensywność
promieniowania słonecznego i długotrwałość
naświetlenia.
Czynniki
klimatyczne
Warunki pogodowe w okresie wegetacji.
Warunki glebowe
Typ gleby i jej charakterystyka agrotechniczna.
System żywienia
roślin
System nawożenia zasiewów
Zespół czynników
agrotechnicznych
Płodozmian, przedplony, uprawa roli, sposoby siewu,
terminy siewu, norma wysiewu nasion, głębokość siewu,
zabiegi pielęgnacyjne, sposób zbierania plonu.
Właściwości
odmiany
Odmiany wysokoplenne, plastyczne i przystosowane do
warunków uprawy, nasiona wysokiej jakości,
najważniejsze komponenty plonu.
• Potencjalnej plenności rośliny lub jej
części
• Kultury rolnej obejmującej wszystkie
zabiegi w danym czasie
• Czynnika czasu, który niezbędny jest
do scharakteryzowania klimatu jako
wypadkowej kilku lat
ZALEŻNOŚĆ PLONU
OD:
PLON PODSTAWOWY
(ang. Main product or basic yield)
Biomasa wytwarzana przez rośliny w okresie
wegetacji, będąca głównym celem uprawy,
użyteczna dla człowieka, zgromadzona w
nadziemnych lub podziemnych częściach roślin
(łodygi, liście, owoce, nasiona, bulwy, korzenie,
kłącza). Plon wyrażamy w jednostkach masy
(tona, dt, kg, g) z jednostki powierzchni (ha, m
2
).
Plon podstawowy daje najwyższy przychód
gospodarstwu jeżeli ma charakter towarowy.
PLON UBOCZNY
(ang. Additional product or by-yield)
Masa organiczna pochodząca z części roślin, które
nie stanowią głównego celu uprawy. Jest zbierany
z tej samej powierzchni i wytwarzany w tym
samym okresie co plon podstawowy, posiada
jednak niższą od niego wartość użytkową
(najczęściej są to : liście, słoma, plewy, łodygi i
odpady przemysłu rolno-spożywczego); wyraża
się go w identycznych jednostkach jak plon
podstawowy.
PLON GŁÓWNY
(ang. Main yield)
Roślina uprawiana w czystym siewie bądź
mieszanka międzygatunkowa, a także
międzyodmianowa, zajmująca stanowisko (pole)
przez przeważającą część okresu wegetacyjnego.
Jest nim również zasiew po zebranym
międzyplonie ozimym, zwany wówczas plonem
wtórym. Produkcja plonu głównego przebiega
według określonej technologii, zależnej od
przyjętego systemu gospodarowania. Rośliny
uprawiane w plonie głównym najczęściej
dostarczają zarówno plonu podstawowego, jak i
ubocznego.
PLON DODATKOWY
(MIĘDZYPLON)
(POPLON)
(ang. Additional yield)
Jednogatunkowy zasiew bądź mieszanka kilku roślin
uprawiana pomiędzy dwoma plonami głównymi,
celem uzyskania dodatkowego (trzeciego w ciągu
dwóch lat) zbioru z danego pola. Uzyskuje się go
z uprawy następujących międzyplonów:
międzyplon ścierniskowy, międzyplon ozimy,
międzyplon wsiewka. Międzyplony pełnią funkcje
gospodarcze (dodatkowa pasza, nawóz
organiczny) i ekologiczne (pokrycie pola,
zabezpieczenie przed erozją). Uzyskane plony
podaje się w jednostkach masy z jednostki
powierzchni (t z 1 ha lub dt z 1 ha)
GRUPY UŻYTKOWE ROŚLIN
WEDŁUG SPOSOBU ICH
WYKORZYSTANIA
1.
ZBOŻA: żyto, pszenica, pszenżyto, jęczmień, owies,
kukurydza, proso
Plon podstawowy – ziarno, zielonka
Plon uboczny – plewy, słoma
2.
OKOPOWE: ziemniaki, buraki, marchew, topinambur, brukiew,
rzepa, cykoria
Plon podstawowy – organy podziemne
Plon uboczny – części nadziemne
3.
MOTYLKOWATE
Grubonasienne: grochy, łubiny, wyki, bobik
ponadto: fasola, soja, lędźwian
Plon podstawowy – nasiona, zielonka
Plon uboczny –słoma, plewy
Drobnonasienne:
•
Jednoroczne – inkarnatka, seradela
•
Dwuletnie – nostrzyk biały, przelot, koniczyna czerwona
•
Wieloletnia - koniczyny biała i szwedzka; lucerny siewna;
mieszańcowa i sierpowata, komonice różowa i błotna;
esparceta
Plon podstawowy – całe rośliny części nadziemnej
4.
PASTEWNE NIEMOTYLKOWE: kapusta
pastewna, słonecznik, facelia, gorczyca, malwa,
dynia
ponadto: rośliny uprawiane na zielonkę – żyto, kukurydza,
rzepak, rzepik, owies
5.
Plon podstawowy – całe rośliny części nadziemnej
6.
PRZEMYSŁOWE – rośliny dostarczające surowca
dla przemysłu.
Przemysł tłuszczowy (rzepak, gorczyca, mak,
słonecznik i inne)
Przemysł włókienniczy (len, konopie)
Przemysł piwowarski (chmiel)
Przemysł spożywczy (ziemniaki, buraki)
Przemysł tytoniowy (tytonie)
Przemysł wikliniarski (wiklina, wierzba, itp.)
TECHNOLOGIA
PRODUKCJI
Całokształt czynności wykonanych na
danym polu od zakończenia zbioru
przedplonu do zbioru tej rośliny
Sekwencja czynności stosowanych w
danym cyklu produkcyjnym
Uprawa roli wykonywana maszynami i narzędziami
Nawożenie przedsiewne
Siew lub sadzenie
Pielęgnowanie roślin (zwalczanie chorób, szkodników i
chwastów)
Nawożenie pogłówne
Zbiór i przechowywanie
AGRONOMICZNE
WŁAŚCIWOŚCI
ROLI
SPRAWNOŚĆ
ROLI
Stan roli w którym warunki życia uprawianej rośliny są
optymalne lub bardzo do nich zbliżone
• Struktura właściwa
• Stosunek wody i powietrza
• Zwięzłość
• Koagulacja koloidów
• Życie biologiczne
AGRONOMICZNE
WŁAŚCIWOŚCI
ROLI
WYDOBRZENIE ROLI
Proces dochodzenia roli do stanu sprawności po
pracy narzędzi uprawowych
• Np. po pracy pługa
• Czas wydobrzenia roli
• Możliwości przyspieszenia wydobrzenia –
wałowanie –- Campbell
AGRONOMICZNE
WŁAŚCIWOŚCI
ROLI
KULTURA GLEBY
Cecha, która pozwala szybko i tanio
doprowadzić rolę do stanu sprawności
Jest to cecha nadana przez człowieka. Jest to
cecha, którą można zniszczyć przy
niewłaściwej uprawie i użytkowaniu
POJECIA ZWIAZANE
Z PRODUKCJĄ ROŚLINNĄ
PLENNOŚĆ
Jest to swoista cecha gatunków, odmian
(botanicznych i hodowlanych), ekotypów itp.
Charakteryzująca ich zdolność do
wytwarzania w danym siedlisku określonej liczby
diaspor-owoców, nasion czy organów rozmnażania
wegetatywnego.
Jednym słowem jest to miernik liczności
potencjalnego potomstwa rośliny, stwarzającego
możliwość zachowania gatunku (odmiany, itp.).
POJECIA ZWIAZANE
Z PRODUKCJĄ ROŚLINNĄ
PŁODNOŚĆ
Płodność roślin sensu stricto, to ich zdolność do
rozmnażania płciowego (generatywnego), co
wiąże się z wytwarzaniem prawidłowo
wykształconych gamet męskich (plemniki
zawarte w ziarnie pyłku) i żeńskich (komórka
jajowa w woreczku zalążkowym). W wyniku
zaplemnienia a następnie tzw. podwójnego
zapłodnienia powstaje zrazu zalążek –
zaczątek nowej rosliny wraz z odpowiednim
materiałem zapasowym, a w końcu nasienie.
POJECIA ZWIAZANE
Z PRODUKCJĄ ROŚLINNĄ
PRODUKTYWNOŚĆ
Zdolność roślin do wytworzenia w ciągu sezonu
wegetacyjnego biomasy w formie plonu
podstawowego, ubocznego oraz części nie
wynoszonych z pola (tzw. resztki pozbiorowe).
Produktywność wyraża się w jednostkach masy
pozyskiwanej
z jednostki powierzchni.