Technika sportowa i przygotowanie

Technika sportowa i przygotowanie

techniczne

techniczne

1.

1.

Technika sportowa jest to sposób wykonania zadania

Technika sportowa jest to sposób wykonania zadania

ruchowego

ruchowego

2.

2.

Technika sportowa jest ogólnym sposobem wykonania

Technika sportowa jest ogólnym sposobem wykonania

zadania ruchowego określony przepisami danej dyscypliny

zadania ruchowego określony przepisami danej dyscypliny

sportu, uwzględniający taktykę, przygotowanie motoryczne,

sportu, uwzględniający taktykę, przygotowanie motoryczne,

psychiczne

psychiczne

i cechy somatyczne.

i cechy somatyczne.

* Wyróżnia się następujące rodzaje techniki:

* Wyróżnia się następujące rodzaje techniki:

podstawową, właściwą, mistrzowską

podstawową, właściwą, mistrzowską

* W obrębie techniki wydziela się:

* W obrębie techniki wydziela się:

objętość

objętość

(treningową i startową),

(treningową i startową),

różnorodność

różnorodność

(modelowa, szkoleniowa, sportowa)

(modelowa, szkoleniowa, sportowa)

efektywność

efektywność

(bezwzględna, porównawcza i wykonawcza).

(bezwzględna, porównawcza i wykonawcza).

* Poziom sprawności technicznej można ocenić 4 zmiennymi:

* Poziom sprawności technicznej można ocenić 4 zmiennymi:

stabilnością, niepodatnością na zakłócenia, różnorodnością,

stabilnością, niepodatnością na zakłócenia, różnorodnością,

automatyzacją.

automatyzacją.

Nawyki czuciowo-ruchowe

Nawyki czuciowo-ruchowe

Opanowanie umiejętności technicznych jest powstawaniem i

Opanowanie umiejętności technicznych jest powstawaniem i

utrwalaniem nawyków

utrwalaniem nawyków

czuciowo-ruchowych

czuciowo-ruchowych

.

.

Nawyk czuciowo-ruchowy to

Nawyk czuciowo-ruchowy to

nabyta, wyuczona

nabyta, wyuczona

czynność

czynność

pozwalająca na

pozwalająca na

uzyskanie celu

uzyskanie celu

działania wykonana z

działania wykonana z

dużą pewnością,

dużą pewnością,

sprawnie

sprawnie

, z minimalną stratą czasu i

, z minimalną stratą czasu i

energii, czasami

energii, czasami

bez udziału świadomości

bez udziału świadomości

Nawyki dzielimy na:

Nawyki dzielimy na:

-

zamknięte

zamknięte

(dzielą się na dwie grupy) - bodźce ze

(dzielą się na dwie grupy) - bodźce ze

środowiska wewnętrznego

środowiska wewnętrznego

-

otwarte

otwarte

(reakcje na przeciwnika, piłkę, ruch broni)

(reakcje na przeciwnika, piłkę, ruch broni)

Schemat przebiegu informacji
podczas sterowania ruchami
człowieka wg Czchaidze

Składowe elementy techniki taekwon-

Składowe elementy techniki taekwon-

do

do



położenie wyjściowe

położenie wyjściowe

(przygotowanie do wykonania

(przygotowanie do wykonania

ruchu);

ruchu);



położenie końcowe

położenie końcowe

;

;



tor ruchu

tor ruchu

, czyli droga pomiędzy położeniami początkowym i

, czyli droga pomiędzy położeniami początkowym i

końcowym;

końcowym;



akcent dynamiczny

akcent dynamiczny

, najgwałtowniejsza faza tuż przed

, najgwałtowniejsza faza tuż przed

przejściem ze stanu ruchu w stan spoczynku;

przejściem ze stanu ruchu w stan spoczynku;



tempo

tempo

, czas mijający od położenia początkowego do

, czas mijający od położenia początkowego do

zakończenia ruchu;

zakończenia ruchu;



rytm

rytm

, ruch powinien mieć formę jednostajnie przyspieszonego

, ruch powinien mieć formę jednostajnie przyspieszonego

(z wyjątkiem ruchów wolnych).

(z wyjątkiem ruchów wolnych).

Fazy kształtowania nawyków ruchowych

Fazy kształtowania nawyków ruchowych

I Faza

I Faza

- ruchy sztywne, rozchodzenie się

- ruchy sztywne, rozchodzenie się

pobudzenia, poprawność przestrzenna ruchów

pobudzenia, poprawność przestrzenna ruchów

II Faza

II Faza

- nadmierna ruchliwość, koncentracja

- nadmierna ruchliwość, koncentracja

pobudzenia, poprawność ruchów w czasie

pobudzenia, poprawność ruchów w czasie

III Faza

III Faza

- płynność ruchów, automatyzacja i

- płynność ruchów, automatyzacja i

stabilizacja, ruchy wykonywane podświadomie

stabilizacja, ruchy wykonywane podświadomie

(myślenie taktyczne)

(myślenie taktyczne)

Fazy kształtowania nawyków ruchowych w taekwon-do

Fazy kształtowania nawyków ruchowych w taekwon-do

(na przykładzie układów formalnych)

(na przykładzie układów formalnych)

Etapy opanowania

nawyku ruchowego

Właściwości

nawyku

Cel etapu

Cechy znamienne wykonania i zastosowania

nawyku

Zaznamiający

Zrozumienie

działania i jego

wyobrażenie

Poznanie ruchów

potrzebnych do

wykonania działania

Wyraźne zrozumienie celu i istoty działania,

ale jeszcze słabe zrozumienie sposobów

wykonania, liczne błędy przy próbach

wykonania układu.

Przygotowawczy

(cząsteczkowy,

analityczny)

Świadome, ale

nieumiejętne

wykonanie

Opanowanie części

składowych działania;

analiza sposobów

wykonania

Dobre zrozumienie sposobu wykonania

układu, ale niedoskonałe i niestabilne

wykonanie; dużo przyruchów i napięć

mięśniowych; duże skupienie uwagi na

wykonaniu układu, słaba kontrola wykonania

Standaryzujący

(całościowy,

syntetyczny)

Automatyzacja

ruchów

składowych

działania

Łączenie części

składowych w jedno

działanie całościowe

Wzrost jakości wykonania układu, całościowe

wykonanie; usuwanie przyruchów i zbędnych

napięć mięśniowych; stopniowe przesuwanie

uwagi na wynik działania; wykorzystanie

czucia mięśniowo-ruchowego

Różnorodny,

zmienny

(sytuacyjny)

Elastyczność

przystosowania
do sytuacji

Nabycie dowolnego

panowania nad
charakterem działania

Giętkie i celowe wykonanie działania,

kontrola przy pomocy wyspecjalizowanego,
kompleksowego spostrzegania; całościowe,

wyspecjalizowane procesy umysłowe, intuicja

„

„

Sekrety” treningu wg Choi Hong Hi

Sekrety” treningu wg Choi Hong Hi

1. Każdy ruch powinien umożliwiać wytworzenie maksymalnej

1. Każdy ruch powinien umożliwiać wytworzenie maksymalnej

siły zgodnie z zasadami nauki

siły zgodnie z zasadami nauki

2. Odległość i kąt wykonania techniki powinny być tak dobrane,

2. Odległość i kąt wykonania techniki powinny być tak dobrane,

aby zapewnić jak największą efektywność ataku lub obrony

aby zapewnić jak największą efektywność ataku lub obrony

3. Cel i sposób wykonania ruchów powinny być proste, aby

3. Cel i sposób wykonania ruchów powinny być proste, aby

ułatwić proces nauczania-uczenia się

ułatwić proces nauczania-uczenia się

4. Prawidłowe oddychanie, będące warunkiem szybkości

4. Prawidłowe oddychanie, będące warunkiem szybkości

i ograniczenia zmęczenia łączy się z każdą techniką

i ograniczenia zmęczenia łączy się z każdą techniką

taekwondo

taekwondo

5. Atak powinien być skierowany w najbardziej wrażliwe punkty

5. Atak powinien być skierowany w najbardziej wrażliwe punkty

ciała przeciwnika

ciała przeciwnika

6. Sposób ataku oraz część ciała wykorzystana w tym celu

6. Sposób ataku oraz część ciała wykorzystana w tym celu

powinny być jasno zdefiniowane i zgodne z biomechaniką

powinny być jasno zdefiniowane i zgodne z biomechaniką

ruchów człowieka

ruchów człowieka

7. Wszystkie ruchy powinny kreować siłę zgodnie z zasadami

7. Wszystkie ruchy powinny kreować siłę zgodnie z zasadami

dynamiki

dynamiki

Jak skutecznie uczyć techniki?

Jak skutecznie uczyć techniki?

Wymiana informacji z uczącymi się odbywa się trzema

Wymiana informacji z uczącymi się odbywa się trzema

zasadniczymi kanałami :

zasadniczymi kanałami :



słuchowym – nośnik informacji to słowo

słuchowym – nośnik informacji to słowo



wzrokowym – nośnik informacji to obraz

wzrokowym – nośnik informacji to obraz



kinestetycznym – nośnik to czucie stawowo-mięśniowe

kinestetycznym – nośnik to czucie stawowo-mięśniowe

Uwaga! Komunikacja werbalna, powinna spełniać określone

Uwaga! Komunikacja werbalna, powinna spełniać określone

warunki:

warunki:

-

przy nauczaniu używać zasady zwięzłości opisu, zasady opisu

przy nauczaniu używać zasady zwięzłości opisu, zasady opisu

-

zrozumiałości używanego słownictwa,

zrozumiałości używanego słownictwa,

-

przekazywania informacji słownej zgodnie z kolejnością ruchu,

przekazywania informacji słownej zgodnie z kolejnością ruchu,

-

możliwości wykonania ruchu na podstawie opisu słownego.

możliwości wykonania ruchu na podstawie opisu słownego.

Pamiętajmy o tym, że im więcej zawodnik wie o ruchu lub zadaniu

Pamiętajmy o tym, że im więcej zawodnik wie o ruchu lub zadaniu

ruchowym, tym łatwiej sobie ją wyobrazi i lepiej wykona!

ruchowym, tym łatwiej sobie ją wyobrazi i lepiej wykona!

!!! Algorytm nauczanej czynności ruchowej:

!!! Algorytm nauczanej czynności ruchowej:

słowo

słowo

weryfikowane jest przez

weryfikowane jest przez

pokaz, pokaz

pokaz, pokaz

wspomagany przez

wspomagany przez

słowo,

słowo,

a

a

słowo i pokaz

słowo i pokaz

przez

przez

wrażenia czuciowe.

wrażenia czuciowe.

Jak skutecznie uczyć techniki? -

Jak skutecznie uczyć techniki? -

POKAZ

POKAZ

Pokaz spełnia dwie podstawowe funkcje:

Pokaz spełnia dwie podstawowe funkcje:

motywacyjną i dydaktyczną

motywacyjną i dydaktyczną

.

.

Dobry pokaz wykonywany jest przez trenera

Dobry pokaz wykonywany jest przez trenera

bardzo powoli

bardzo powoli

,

,

jak na zwolnionym filmie. Uczący się mają czas na refleksję i

jak na zwolnionym filmie. Uczący się mają czas na refleksję i

„

„

budowanie „obrazu

budowanie „obrazu

” wykonywanej czynności ruchowej.

” wykonywanej czynności ruchowej.

Pokaz jest

Pokaz jest

podstawowym narzędziem

podstawowym narzędziem

w nauczaniu techniki.

w nauczaniu techniki.

Uczucia kinestetyczne jakie towarzyszą wykonywaniu ruchów,

Uczucia kinestetyczne jakie towarzyszą wykonywaniu ruchów,

powinny być werbalnie korygowane w przypadku błędów.

powinny być werbalnie korygowane w przypadku błędów.

Należy przekazać informację uczniowi na temat

Należy przekazać informację uczniowi na temat

podstawowych błędów.

podstawowych błędów.

Jak skutecznie uczyć techniki? - BŁĘDY

Jak skutecznie uczyć techniki? - BŁĘDY

Błąd jest zachowaniem ruchowym, istotnie różniącym się od

Błąd jest zachowaniem ruchowym, istotnie różniącym się od

czynności wzorcowej

czynności wzorcowej

Rodzaje błędów:

Rodzaje błędów:



błędy wykonania (techniczne), postrzegania i myślenia

błędy wykonania (techniczne), postrzegania i myślenia

(taktyczne)

(taktyczne)



błędy ogólne i w oddzielnych częściach działania

błędy ogólne i w oddzielnych częściach działania



błędy miejscowe i łańcuchowe

błędy miejscowe i łańcuchowe



błędy utrwalone i nie utrwalone

błędy utrwalone i nie utrwalone



błędy istotne i nieznaczne

błędy istotne i nieznaczne



błędy typowe i nietypowe

błędy typowe i nietypowe



błędy powstałe z winy zawodnika lub trenera

błędy powstałe z winy zawodnika lub trenera



błędy występujące w toku ćwiczeń lub zawodów

błędy występujące w toku ćwiczeń lub zawodów

Jak skutecznie uczyć techniki?

Jak skutecznie uczyć techniki?

„

„

Mniejsze” błędy:

Mniejsze” błędy:

Niedostatki wykonania

Niedostatki wykonania

–

–

brak w akcie

brak w akcie

ruchowym pewnych ich części

ruchowym pewnych ich części

Odchylenia od techniki

Odchylenia od techniki

–

–

ruch spowolniony lub

ruch spowolniony lub

przyspieszony albo zbyt obszerny lub ograniczony w

przyspieszony albo zbyt obszerny lub ograniczony w

stosunku do wzorcowego

stosunku do wzorcowego

Czynniki wpływające na jakość, skuteczność i sprawność procesu

Czynniki wpływające na jakość, skuteczność i sprawność procesu

nauczania – uczenia się, które działają ze sobą współzależnie

nauczania – uczenia się, które działają ze sobą współzależnie



Nauczanie trenera

Nauczanie trenera

(objaśnienia słowne, pokaz, tworzenie

(objaśnienia słowne, pokaz, tworzenie

wyobrażenia ruchu, zachęty do prób opanowania ruchu, wspomaganie

wyobrażenia ruchu, zachęty do prób opanowania ruchu, wspomaganie

ręczne).

ręczne).



Sprzężenie zwrotne

Sprzężenie zwrotne

(informacja o jakości wykonania działania,

(informacja o jakości wykonania działania,

znajomość wyników).

znajomość wyników).



Czas trwania i częstość ćwiczeń

Czas trwania i częstość ćwiczeń

-

-

uczymy się nie tylko w trakcie

uczymy się nie tylko w trakcie

ćwiczeń, ale i po ćwiczeniach (procesy zachodzące w mózgu).

ćwiczeń, ale i po ćwiczeniach (procesy zachodzące w mózgu).



Nastawienie i motywacja

Nastawienie i motywacja

zawodnika,

zawodnika,

w tym szczególne

w tym szczególne

znaczenie

znaczenie

zainteresowania

zainteresowania

(czynnik umysłowy) i

(czynnik umysłowy) i

zamiłowania

zamiłowania

(czynnik uczuciowy).

(czynnik uczuciowy).



Trafność, szybkość, wybiórczość postrzegania,

Trafność, szybkość, wybiórczość postrzegania,

właściwości uwagi

właściwości uwagi

(skupienie, podzielność, długotrwałość,

(skupienie, podzielność, długotrwałość,

przerzutność),

przerzutność),

poziom pobudzenia.

poziom pobudzenia.



Wiek, płeć, budowa somatyczna, poziom sprawności

Wiek, płeć, budowa somatyczna, poziom sprawności

ruchowej

ruchowej

(zdolności wysiłkowych i koordynacyjnych),

(zdolności wysiłkowych i koordynacyjnych),

poprzednie

poprzednie

doświadczenia ruchowe zawodnika.

doświadczenia ruchowe zawodnika.



Znaczenie dokładności i szybkości

Znaczenie dokładności i szybkości

w zastosowaniu danego

w zastosowaniu danego

nawyku (zaczynać od dokładności).

nawyku (zaczynać od dokładności).

c.d.

c.d.



Osobowość, wiedza i praktyczne umiejętności

Osobowość, wiedza i praktyczne umiejętności

trenera, stosowane

trenera, stosowane

ćwiczenia, formy, metody, zdolności inspirowania i motywowania uczniów,

ćwiczenia, formy, metody, zdolności inspirowania i motywowania uczniów,

kształtowanie osobowości ucznia, rozwijanie jego samodzielności

kształtowanie osobowości ucznia, rozwijanie jego samodzielności

i inicjatywy.

i inicjatywy.



Zdolności umysłowe zawodnika

Zdolności umysłowe zawodnika

, łączenie teorii z praktyką,

, łączenie teorii z praktyką,

intelektualizacja treningu.

intelektualizacja treningu.



Umiejętność stosowania

Umiejętność stosowania

przez trenera

przez trenera

zasad nauczania

zasad nauczania

- uczenia się.

- uczenia się.



Wyznaczania dalekosiężnych celów

Wyznaczania dalekosiężnych celów

, motywująca rola powodzenia

, motywująca rola powodzenia

(głównym zadaniem treningu nie powinno być „dawanie w kość”, ale

(głównym zadaniem treningu nie powinno być „dawanie w kość”, ale

uczenie zawodnika i przygotowywanie go do zawodów).

uczenie zawodnika i przygotowywanie go do zawodów).



Skuteczność uczenia się nawyków ruchowych oraz ich efektywność

Skuteczność uczenia się nawyków ruchowych oraz ich efektywność

w walce sportowej zależy od zachowania

w walce sportowej zależy od zachowania

właściwych proporcji

właściwych proporcji

(różnych

(różnych

w poszczególnych etapach cyklu szkoleniowego) między

w poszczególnych etapach cyklu szkoleniowego) między

ćwiczeniami,

ćwiczeniami,

walkami treningowymi

walkami treningowymi

oraz

oraz

udziałem w zawodach

udziałem w zawodach

.

.

Także bardzo ważne jest postrzeganie odpowiednich proporcji między

Także bardzo ważne jest postrzeganie odpowiednich proporcji między

ćwiczeniami wyodrębnionymi (analitycznymi) i całościowymi

ćwiczeniami wyodrębnionymi (analitycznymi) i całościowymi

(syntetycznymi) -

(syntetycznymi) -

w sportach walki muszą się one stale przeplatać

w sportach walki muszą się one stale przeplatać

.

.

Ku rozwadze !

Ku rozwadze !

Trener musi ciągle pamiętać, że chociaż

Trener musi ciągle pamiętać, że chociaż

uczymy się

uczymy się

poprzez ćwiczenia

poprzez ćwiczenia

, a

, a

ćwiczy się przez powtarzanie

ćwiczy się przez powtarzanie

, to

, to

nie każde powtarzanie jest ćwiczeniem.

nie każde powtarzanie jest ćwiczeniem.

Powtarzanie staje

Powtarzanie staje

się ćwiczeniem tylko wtedy, kiedy uczący się wie, co i

się ćwiczeniem tylko wtedy, kiedy uczący się wie, co i

jak ma wykonać, kiedy sam potrafi dostrzegać swoje

jak ma wykonać, kiedy sam potrafi dostrzegać swoje

błędy

błędy

(lub z pomocą trenera) i

(lub z pomocą trenera) i

stara się je usunąć

stara się je usunąć

oraz -

oraz -

co jest niezmiernie ważne - znaleźć lepsze rozwiązanie

co jest niezmiernie ważne - znaleźć lepsze rozwiązanie

ruchowe.

ruchowe.

Rady praktyczne

Rady praktyczne



Przed rozpoczęciem ćwiczeń podziel zadania na ciągłe lub wyodrębnione

Przed rozpoczęciem ćwiczeń podziel zadania na ciągłe lub wyodrębnione

oraz weź pod uwagę związany z nimi wydatek energetyczny.

oraz weź pod uwagę związany z nimi wydatek energetyczny.



Ćwicząc pojedyncze nawyki ruchowe można zmniejszyć długość przerwy

Ćwicząc pojedyncze nawyki ruchowe można zmniejszyć długość przerwy

do minimum, aby wykonać jak najwięcej powtórzeń w toku lekcji.

do minimum, aby wykonać jak najwięcej powtórzeń w toku lekcji.



Codzienne długie jednostki treningowe mogą wywierać ujemny

Codzienne długie jednostki treningowe mogą wywierać ujemny

wpływ na

wpływ na

skuteczność uczenia się ruchowego, szczególnie, kiedy uczy się jednego

skuteczność uczenia się ruchowego, szczególnie, kiedy uczy się jednego

nawyku, co jest nużące.

nawyku, co jest nużące.



Ćwicząc nawyki ciągłe, o dużym wysiłku energetycznym (np. bieg przez

Ćwicząc nawyki ciągłe, o dużym wysiłku energetycznym (np. bieg przez

płotki) należy tak zaplanować trening, aby przerwy odpoczynkowe były

płotki) należy tak zaplanować trening, aby przerwy odpoczynkowe były

dłuższe od czasu przeznaczonego na ćwiczenia.

dłuższe od czasu przeznaczonego na ćwiczenia.



Ćwicząc

Ćwicząc

nawyki ciągłe o dużym wydatku energetycznym, wykorzystuj

nawyki ciągłe o dużym wydatku energetycznym, wykorzystuj

przerwy na omówienie ćwiczeń, pokazy lub ćwiczenia myślowo-

przerwy na omówienie ćwiczeń, pokazy lub ćwiczenia myślowo-

wyobrażeniowe (umysłowe).

wyobrażeniowe (umysłowe).



Stosunkowo

Stosunkowo

długie przerwy odpoczynkowe są konieczne przy ćwiczeniach

długie przerwy odpoczynkowe są konieczne przy ćwiczeniach

niebezpiecznych, aby zapobiegać zmęczeniu, które może prowadzić do

niebezpiecznych, aby zapobiegać zmęczeniu, które może prowadzić do

nieszczęśliwych wypadków i urazów.

nieszczęśliwych wypadków i urazów.



Powtarzanie jednego ruchu w niezmiennych warunkach można stosować

Powtarzanie jednego ruchu w niezmiennych warunkach można stosować

tylko dla zapewnienia wstępnego opanowania podstawowej budowy

tylko dla zapewnienia wstępnego opanowania podstawowej budowy

danego nawyku.

danego nawyku.



Nawet po słabym opanowaniu jednego nawyku należy przystępować do

Nawet po słabym opanowaniu jednego nawyku należy przystępować do

nauczania nowych stosując metodę ćwiczeń przeplatanych.

nauczania nowych stosując metodę ćwiczeń przeplatanych.

Rady praktyczne c.d.

Rady praktyczne c.d.



Jak najczęściej stosować ćwiczenia przeplatane, ucząc i doskonaląc „za

Jak najczęściej stosować ćwiczenia przeplatane, ucząc i doskonaląc „za

jednym zamachem" kilka nawyków.

jednym zamachem" kilka nawyków.



Ćwiczenia zawierające długie serie takich samych powtórzeń są mało

Ćwiczenia zawierające długie serie takich samych powtórzeń są mało

skuteczne i należy ich unikać.

skuteczne i należy ich unikać.



Celem walki ćwiczebnej jest uczenie się, celem walki w zawodach jest

Celem walki ćwiczebnej jest uczenie się, celem walki w zawodach jest

zwycięstwo. Aby wygrywać w zawodach, trzeba się uczyć w toku

zwycięstwo. Aby wygrywać w zawodach, trzeba się uczyć w toku

treningu.

treningu.



Należy dokonać wyraźnego podziału jednostek treningowych na nauczające

Należy dokonać wyraźnego podziału jednostek treningowych na nauczające

oraz sprawdzające.

oraz sprawdzające.



Wspomaganie zawodnika jest korzystne w początkowych stadiach

Wspomaganie zawodnika jest korzystne w początkowych stadiach

nauczania oraz jest konieczne przy nauczaniu ruchów trudnych

nauczania oraz jest konieczne przy nauczaniu ruchów trudnych

(asekuracja).

(asekuracja).

Formy wspomagania

Formy wspomagania

w toku ćwiczeń - pouczania, objaśniania, słowa

w toku ćwiczeń - pouczania, objaśniania, słowa

zachęty, wytykanie błędów, podawanie sposobów usuwania błędów,

zachęty, wytykanie błędów, podawanie sposobów usuwania błędów,

zadawanie naprowadzających pytań, wspomaganie fizycznego (np. w

zadawanie naprowadzających pytań, wspomaganie fizycznego (np. w

postaci prowadzenia ręki czy nogi zawodnika). Jeśli wspomaganie

postaci prowadzenia ręki czy nogi zawodnika). Jeśli wspomaganie

stosowane jest zbyt często, zawodnik uczy się polegania na pomocy trenera

stosowane jest zbyt często, zawodnik uczy się polegania na pomocy trenera

i traci samodzielność.

i traci samodzielność.

Główne kryteria oceny przygotowania

Główne kryteria oceny przygotowania

technicznego

technicznego



skuteczność w walce;

skuteczność w walce;



poziom osiąganych wyników (w

poziom osiąganych wyników (w

konkurencjach technicznych);

konkurencjach technicznych);



stopień wykorzystania potencjału ruchowego;

stopień wykorzystania potencjału ruchowego;



poziom sprawności specjalnej;

poziom sprawności specjalnej;



wysoka stabilizacja osiąganych wyników.

wysoka stabilizacja osiąganych wyników.

OBLICZANIE PROGU TRENINGOWEGO

OBLICZANIE PROGU TRENINGOWEGO

Metoda Karvonena

Metoda Karvonena



Punktem wyjścia jest określenie tętna maksymalnego (test

Punktem wyjścia jest określenie tętna maksymalnego (test

wysiłkowy) lub w uproszczeniu - od wartości 220 odjąć liczbę lat

wysiłkowy) lub w uproszczeniu - od wartości 220 odjąć liczbę lat

zawodnika. Następnie oblicza się rezerwę tętna - od

zawodnika. Następnie oblicza się rezerwę tętna - od

wyznaczonego tętna max. odejmuje się tętno spoczynkowe.

wyznaczonego tętna max. odejmuje się tętno spoczynkowe.

Iloczyn rezerwy tętna i pożądanej intensywności względnej (%)

Iloczyn rezerwy tętna i pożądanej intensywności względnej (%)

dodaje się do wartości tętna spoczynkowego, a otrzymana

dodaje się do wartości tętna spoczynkowego, a otrzymana

wartość stanowi próg treningowy.

wartość stanowi próg treningowy.



Przykład - wiek badanego 40 lat, tętno spoczynkowe 70 ud/min,

Przykład - wiek badanego 40 lat, tętno spoczynkowe 70 ud/min,

pożądana intensywność 80%. Próg treningowy wynosi :

pożądana intensywność 80%. Próg treningowy wynosi :

- tętno maksymalne: 220 - 40 = 180 ud/min

- tętno maksymalne: 220 - 40 = 180 ud/min

- rezerwa tętna: 180 - 70 = 110 ud/min

- rezerwa tętna: 180 - 70 = 110 ud/min

- próg treningowy: 110 x 80 = 88 + 70 =

- próg treningowy: 110 x 80 = 88 + 70 =

158 ud/min

158 ud/min