Wsparcie jako element 

Wsparcie jako element 

procesu pielęgnowania

procesu pielęgnowania

 

 

 

Wsparcie 

• Pomaganie, pomoc, oparcie, udzielanie 

pomocy głównie w wymiarze informacyjnym, 
emocjonalnym, usługowo – rzeczowym.

Polega na wychodzeniu naprzeciw potrzebom 

drugiego człowieka, to wykonywanie 
czynności znaczących dla utrzymania 
zdrowia lub jego odzyskania, które mógłby 
wykonać sam, gdyby miał do tego potrzebną 
siłę i wiedzę. Świadczenie tej pomocy 
powinno jak najszybciej doprowadzić do 
usamodzielnienia się człowieka. 

 

 

Proces pielęgnowania przypisuje jednakową 

wartość  (ważność)  opiece  profesjonalnej, 
nieprofesjonalnej  i  samoopiece.  Oznacza 
to,  że  w  tym  nowoczesnym  modelu  opieki 
nie  tylko  dostrzega  się  się  jaką  rolę  mają 
do  spełnienia:  rodzina,  osoby  bliskie 
pacjentowi,  organizacje  społeczne,  kluby, 
stowarzyszenia  pacjentów  itp.,  ale  także 
stawia na ten rodzaj pomocy. 

Z samego już założenia wysoko punktuje się 

udział  nieprofesjonalistów  w  pomaganiu 
innym. 

 

 

Stawia  się  także  na  aktywność  samego 

pacjenta 

– 

indywidualnego 

lub 

grupowego, na konieczność wyposażenia 
ich  w  niezbędną  wiedzę,  umiejętności, 
motywacje  i  możliwości.  Dąży  się  do 
racjonalnego  motywowania  ludzi,  do 
dawania  im  tego  wszystkiego,  co  jest 
niezbędne 

do 

prawidłowego 

funkcjonowania 

w 

rodzinie, 

w 

społeczeństwie.

 

 

Wsparcie powinno przejawiać się w przebiegu 

całego  procesu  pielęgnowania.  Może  ono 
mieć  miejsce  dopiero  po  ustaleniu  zakresu  i 
charakteru  zapotrzebowania  na  wsparcie. 
Zawsze ma ono miejsce w pierwszym etapie 
procesu  pielęgnowania,  a  dokładniej  –  w 
trzeciej  fazie  pierwszego  etapu  (czyli 
formułowaniu 

diagnozy 

pielęgniarskiej). 

Natomiast  w  etapach:  drugim,  trzecim  i 
czwartym 

mamy 

do 

czynienia 

z 

konsekwentnym  działaniem,  u  podstaw 
którego  leży  dawanie  człowiekowi  tego, 
czego naprawdę potrzebuje. 

 

 

Ponieważ  jedną  z  podstawowych  cech 

procesu  pielęgnowania  jest  ciągłość  i 
dynamika, 

to 

zakończenie 

dawania 

wsparcia  może  mieć  miejsce  tylko 
wówczas,  kiedy  z  jakichś  powodów  nie 
można  kontynuować  pomagania  (np. 
brak ciągłości pomiędzy opieką szpitalną 
i  pozaszpitalną  i  odwrotnie),  lub  też  z 
powodu śmierci osoby wspomaganej. 

 

 

Wsparcie jest swego rodzaju 

równoważnikiem dla całego procesu 
pielęgnowania. Znaczy to, że nie może 
być ono ani za małe, ani też zbyt duże. 

Dawanie niedostatecznego wsparcia 

spowoduje minięcie się z oczekiwaniami 
odbiorców opieki, nie będzie mowy o 
wychodzeniu naprzeciw oczekiwaniom 
tych, którzy mają lub powinni być 
wspomagani.

Natomiast przeciążenie wsparciem niejako 

„przygniecenie” ubezwłasnowolni 
wspomaganego. 

 

 

Zakres i charakter wsparcia wynika z 

diagnozy pielęgniarskiej. Powinna ona 
ukazywać stan zapotrzebowania na 
wsparcie, głównie w wymiarze: 
informacyjnym, emocjonalnym i 
rzeczowo – usługowym. 

Rozpoznanie pod względem zakresu i 

charakteru zapotrzebowania na wsparcie 
może być realizowane przy 
wykorzystaniu znanych w pielęgniarstwie 
metod pracy z pacjentem dorosłym. 

 

 

Asystowanie 
Aktywizowanie 
Zachęcanie 
Mobilizowanie

Stwarzanie 
warunków 
do ......
(działalność 
usługowo-
rzeczowa )

WSPARCI

E

 

Motywowanie 
Doradzanie 
Podtrzymywanie 

Informowanie 
Pouczanie 
Nauczanie 
Wychowywanie 

 

 

TYPY  WSPARCIA

TYPY  WSPARCIA

• Emocjonalne – wyrażanie współczucia, 

wykazywanie zrozumienia, podkreślanie 
wiary, siły

• Rzeczowe – finansowe i materialne, 

wykonywanie czynności pielęgnacyjnych

• Informacyjne – poradnictwo w formie 

słownej, pisemnych materiałów. 

 

 

Dotyk w opiece

Dotyk w opiece

 

 

 

Rodzaje dotyku 

wykorzystywanego w opiece 

nad człowiekiem

DOTYK

DOTYK

DOBR

DOBR

Y

Y

ZŁY

ZŁY

PASYWNY

PASYWNY

(dotyk 

pacjenta)

AKTYWNY

AKTYWNY

(dotyk 

pielęgniarki)

Procedural

Procedural

ny

ny

Opiekuńcz

Opiekuńcz

y 

y 

Ochronny 

Ochronny 

 

 

DOTYK PROCEDURALNY

DOTYK PROCEDURALNY

 

instrumentalny

 

Służy  wykonaniu  ściśle  określonego 
zadania 

związanego 

z 

diagnozą 

pielęgniarską, z procesem pielęgnowania i 
z  działaniem  terapeutycznym.  Posługując 
się dotykiem w celu postawienia diagnozy 
pielęgniarskiej  można  określić  istnienie 
zmian  patologicznych,  ich  lokalizację, 
rozległość,  istnienie  oraz  umiejscowienie 
bólu 

obecność 

lub 

brak 

obrony 

mięśniowej, ucieplenie skóry, wilgotność. 

 

 

DOTYK OPIEKUŃCZY

DOTYK OPIEKUŃCZY

Umożliwia  nawiązane  kontaktu  z 
pacjentem, niesie ulgę w cierpieniu, 
działa uspokajająco, odprężająco. 

 

 

DOTYK OCHRONNY

DOTYK OCHRONNY

 

Stwarza 

pacjentowi 

warunki 

bezpieczeństwa  ale  jednocześnie 
służy ochronie pielęgniarek.