• Działania Wspólnoty Europejskiej (WE)
w dziedzinie ochrony środowiska sięgają
jeszcze Europejskiej Wspólnoty
Gospodarczej.
• Od lat 70 przez kilkanaście lat
koncentrowano się na likwidacji skutków
zanieczyszczeń, a akty prawne miały
charakter zakazów i nakazów.
Ochrona Środowiska w pierwszych
aktach prawnych Wspólnoty
Europejskiej
Program I
(1973-1975)
Główne cele:
• opracowanie i przyjęcie standardów jakości
środowiska na szczeblu wspólnotowym
• ustalono także standardy jakości środowiska, dla
następujących sposobów korzystania z wody:
zaopatrzenie ludności, woda do kąpieli,
zaopatrzenie rolnictwa, rybołówstwo,
zaopatrzenie przemysłu, woda na cele
rekreacyjne oraz przemysł spożywczy
Odnosi się do:
• zagadnień redukcji zanieczyszczeń
• racjonalnego wykorzystania środowiska i
poprawy jakości środowiska, a także ochrony
fauny i flory
•
wprowadza
on
pojęcie
“ekorozwoju”
(zrównoważonego rozwoju)
Program II
(1976-1981)
Program III
(1982-1986)
Zakłada on:
•
wzmocnienie skuteczności europejskiego prawa
ekologicznego wobec niepowodzenia dwóch
poprzednich programów, którym nie udało się
zrealizować wyznaczonych celów jakościowych
• zaproponowano określenie wartości dopuszczalnych
substancji wprowadzanych do środowiska
Program IV
(1987-1991)
• Zapoczątkował on tzw. ochronę zintegrowaną
• W okresie realizacji IV Programu do Traktatu
Rzymskiego zostały wprowadzone
fundamentalne cele polityki unijnej
w zakresie ochrony środowiska:
zachowanie, ochrona i poprawa jakości
środowiska naturalnego
przyczynianie się do ochrony zdrowia ludzkiego
zapewnienie racjonalnego wykorzystania
zasobów naturalnych.
Realizując czwarty program na rzecz ochrony
środowiska
Wspólnota
wyraźnie
zmieniła
rozłożenie akcentów w swej polityce: nastąpiło
przejście od działań skierowanych na likwidację
skutków
zanieczyszczeń
do
działań
zapobiegawczych.
Polityka ekologiczna jest obecnie zakwalifikowana
do stałych zadań i celów Unii Europejskiej. Wpis
taki nastąpił podczas obrad zakończonych
Traktatem z Maastricht (1992 roku).