RYGORYSTYCZNE ETYKI

ZAWODOWE

• mają charakter antynaturalistyczny;

• mają tendencję do idealizowania oraz mitologizowania

istoty moralnej jakiegoś zawodu (W. Tulibacki);

• mają charakter w najwyższym stopniu imperatywny –

główny nacisk pada w nich na pojęcie obowiązku;

• zakładają prymat dobra zawodowego nad

indywidualnym - wszelkie jednostkowe potrzeby,

pragnienia i zamiary muszą zostać podporządkowane

obowiązkowi, powołaniu oraz duchowi służby, który

może domagać się na przykład przestrzegania rygorów

celibatu, ograniczenia dostępu do wielu rozrywek oraz

``atrakcji życia społecznego``, rezygnacji z życia

rodzinnego lub ograniczenia kontaktów z rodziną etc.

ANTYRYGORYSTYCZNE

ETYKI ZAWODOWE

• odwołują się do paradygmatu naturalistycznego i

liberalnego, zgodnie z którym dobro wspólne (społeczne)

stanowi sumę dóbr indywidualnych, podobnie jak

szczęście całej ludzkości jest sumą szczęścia jednostek;

• główny nacisk pada w nich na pojęcie odpowiedzialności

oraz odpowiedzialnego kształtowania własnego życia w

zgodzie z powszechnie przyjętymi normami i standardami;

• usunięcie dylematu SZCZĘŚCIE JEDNOSTKI CZY REALIZACJA

IDEAŁU ZAWODOWEGO - podjęta ``z troski o siebie i innych,

z odpowiedzialności za siebie i bliźnich`` aktywność

zawodowa ma dostarczać zarówno osobistej satysfakcji, jak

też środków do życia: ``zajęcie, jakiego podejmuje się wolny

człowiek ma wiązać się z pożytkiem dla niego jak i dla

innych``; z kolei ``obowiązek zawodowy staje się wówczas

realizacją potrzeb, pragnień i zamiarów osoby, która chce i

może realizować określone zadanie ważne i cenne

społecznie``