Genetyka wersja tekstowa cz 2

background image

Inżynieria
genetyczna.

Jest to ingerencja w materiał

Jest to ingerencja w materiał

genetyczny organizmów, w celu zmiany

genetyczny organizmów, w celu zmiany

ich właściwości dziedzicznych.

ich właściwości dziedzicznych.

1

background image

Polega ona na:

Polega ona na:

izolowaniu fragmentów materiału genetycznego z komórki,

izolowaniu fragmentów materiału genetycznego z komórki,

wprowadzeniu zmian do informacji genetycznej poprzez

wprowadzeniu zmian do informacji genetycznej poprzez

wprowadzenie do komórek organizmu, którego cechy chcemy

wprowadzenie do komórek organizmu, którego cechy chcemy

zmienić (biorcy), określonego odcinka DNA innego organizmu

zmienić (biorcy), określonego odcinka DNA innego organizmu

(dawcy).

(dawcy).

Odpowiednie fragmenty DNA wycina się z DNA dawcy

Odpowiednie fragmenty DNA wycina się z DNA dawcy

za pomocą enzymów restrykcyjnych.

za pomocą enzymów restrykcyjnych.

przenoszeniu fragmentów DNA do komórek innego organizmu

poprzez wprowadzenie

tak wydzielonych fragmentów DNA do

tak wydzielonych fragmentów DNA do

komórek biorcy za pomocą specjalnych przenośników

komórek biorcy za pomocą specjalnych przenośników

(wektorów). W tej roli wykorzystywane są m.in. wirusy, plazmidy

(wektorów). W tej roli wykorzystywane są m.in. wirusy, plazmidy

(cząsteczki DNA występujące w komórce poza chromosomami i zdolne do

(cząsteczki DNA występujące w komórce poza chromosomami i zdolne do

autonomicznej replikacji )

autonomicznej replikacji )

,

,

kosmidy

kosmidy

( sztucznie wytworzone wektory powstałe

( sztucznie wytworzone wektory powstałe

z połączenia plazmidów z sekwencją

z połączenia plazmidów z sekwencją

cos

cos

bakteriofaga lambda )

bakteriofaga lambda )

,

,

powielaniu (klonowaniu) genów i całych organizmów.

2

background image

Wektory wprowadzone do komórki

Wektory wprowadzone do komórki

biorcy wraz z przyłączonym

biorcy wraz z przyłączonym

fragmentem DNA dawcy umożliwiają

fragmentem DNA dawcy umożliwiają

namnażanie się w niej genów

namnażanie się w niej genów

zawartych w tym DNA.

zawartych w tym DNA.

3

background image

Metody inżynierii genetycznej są już

Metody inżynierii genetycznej są już

wykorzystywane do produkcji wielu

wykorzystywane do produkcji wielu

lekarstw, np. insuliny, niektórych witamin i

lekarstw, np. insuliny, niektórych witamin i

in.

in.

Ma to ogromne znaczenie praktyczne.

Ma to ogromne znaczenie praktyczne.

Dawniej, przed opracowaniem metody biosyntezy

Dawniej, przed opracowaniem metody biosyntezy

insuliny metodami inżynierii genetycznej,

insuliny metodami inżynierii genetycznej,

otrzymywano ją z trzustek zwierzęcych. Była to

otrzymywano ją z trzustek zwierzęcych. Była to

metoda bardzo droga, gdyż ilość insuliny

metoda bardzo droga, gdyż ilość insuliny

otrzymana z jednej trzustki była niewielka, a proces

otrzymana z jednej trzustki była niewielka, a proces

jej wydzielania kosztowny

jej wydzielania kosztowny

.

.

4

background image

Inżynieria genetyczna

Inżynieria genetyczna

wykorzystywana jest również do

wykorzystywana jest również do

wytwarzania tzw. organizmów

wytwarzania tzw. organizmów

transgenicznych.

transgenicznych.

Ma również duże znaczenie w

Ma również duże znaczenie w

rozwoju genetyki, gdyż umożliwia

rozwoju genetyki, gdyż umożliwia

poznanie funkcji pełnionych przez

poznanie funkcji pełnionych przez

określone geny.

określone geny.

5

background image

Projekt Sekwencjonowania Ludzkiego

Projekt Sekwencjonowania Ludzkiego

Genomu

Genomu

Początkiem Projektu była podjęta w roku 1990

Początkiem Projektu była podjęta w roku 1990

przez Departament Energii USA oraz Narodowy

przez Departament Energii USA oraz Narodowy

Instytut Zdrowia USA decyzja o przydzieleniu na ten

Instytut Zdrowia USA decyzja o przydzieleniu na ten

cel 3 mld dolarów. Decyzja zakładała, że w ciągu 15

cel 3 mld dolarów. Decyzja zakładała, że w ciągu 15

lat uda się poznać ludzki genom. Jednak decyzja

lat uda się poznać ludzki genom. Jednak decyzja

władz USA wywołała szeroki oddźwięk na świecie. Do

władz USA wywołała szeroki oddźwięk na świecie. Do

projektu włączyło się wiele krajów. Jednocześnie

projektu włączyło się wiele krajów. Jednocześnie

nastąpił znaczy postęp w technice automatycznego

nastąpił znaczy postęp w technice automatycznego

sekwencjonowania DNA. Pracami projektu kierował

sekwencjonowania DNA. Pracami projektu kierował

Francis S. Collins. W efekcie wstępny opis genomu

Francis S. Collins. W efekcie wstępny opis genomu

człowieka opublikowano już w roku 2000.

człowieka opublikowano już w roku 2000.

6

background image

Do projektu należały następujące państwa:

Do projektu należały następujące państwa:

Chiny

Chiny

Francja

Francja

Niemcy

Niemcy

Japonia

Japonia

Wielka Brytania

Wielka Brytania

USA

USA

Dnia 14 kwietnia roku 2003 opublikowano

Dnia 14 kwietnia roku 2003 opublikowano

dokument stwierdzający zakończenie

dokument stwierdzający zakończenie

sekwencjonowania 99% genomu z trafnością

sekwencjonowania 99% genomu z trafnością

99,99%.

99,99%.

7

background image

Genom

Genom

– całość materiału genetycznego

– całość materiału genetycznego

komórki lub osobnika.

komórki lub osobnika.

Termin mylony jest z genotypem

genotypem

, czyli zespołem

wszystkich genów, warunkujących właściwości

dziedziczne danego organizmu. Każdy żywy organizm

ma swój indywidualny zestaw genów, różny od

genotypów innych osobników tego samego gatunku.

Identyczne genotypy mogą mieć tylko organizmy

bliźniacze (bliźnięta jednojajowe), choć i one mogą

genetycznie różnić się nieco od siebie w wyniku

mutacji.

8

background image

Na tak szybkie zakończenie projektu

Na tak szybkie zakończenie projektu

wpłynęło rozpoczęcie analogicznych badań

wpłynęło rozpoczęcie analogicznych badań

przez prywatną korporację Celera Genomics,

przez prywatną korporację Celera Genomics,

która zamierzała opatentować ludzki

która zamierzała opatentować ludzki

genom, w przypadku, gdyby udało jej się go

genom, w przypadku, gdyby udało jej się go

odczytać jako pierwszej. Oznaczałoby to, że

odczytać jako pierwszej. Oznaczałoby to, że

informacje o ludzkim genomie, potrzebne

informacje o ludzkim genomie, potrzebne

dla badań np. w celu wynalezienia

dla badań np. w celu wynalezienia

odpowiednich leków, byłyby własnością tej

odpowiednich leków, byłyby własnością tej

firmy i trzeba by było za nie płacić.

firmy i trzeba by było za nie płacić.

9

background image

Firma ta osiągnęła spore sukcesy dzięki

Firma ta osiągnęła spore sukcesy dzięki

korzystaniu z opublikowanych wcześniej wyników

korzystaniu z opublikowanych wcześniej wyników

prac zespołu rządowego, a także dzięki

prac zespołu rządowego, a także dzięki

opracowaniu techniki sekwencjonowania nazywaną

opracowaniu techniki sekwencjonowania nazywaną

shotgun sequencing

shotgun sequencing

. Sprowadzała się ona do

. Sprowadzała się ona do

szatkowania całego DNA na drobne fragmenty i

szatkowania całego DNA na drobne fragmenty i

analizowania ich zawartości. Program

analizowania ich zawartości. Program

komputerowy zbierał uzyskane kombinacje par

komputerowy zbierał uzyskane kombinacje par

komplementarnych w swojej pamięci. Dzięki

komplementarnych w swojej pamięci. Dzięki

wyszukiwaniu podobieństw możliwe stało się

wyszukiwaniu podobieństw możliwe stało się

ponowne uporządkowanie pociętych genów w

ponowne uporządkowanie pociętych genów w

całość. Na wiadomość o zamiarze opatentowania

całość. Na wiadomość o zamiarze opatentowania

ludzkiego genomu przez firmę Celera Genomics,

ludzkiego genomu przez firmę Celera Genomics,

laboratoria skupione w ramach projektu

laboratoria skupione w ramach projektu

rządowego przyspieszyły sekwencjonowanie,

rządowego przyspieszyły sekwencjonowanie,

przechodząc na ciągły tryb pracy24 godziny na

przechodząc na ciągły tryb pracy24 godziny na

dobę, siedem dni w tygodniu.

dobę, siedem dni w tygodniu.

10

background image

Konkurencja pomiędzy naukowcami z firmy

Konkurencja pomiędzy naukowcami z firmy

komercyjnej oraz finansowanymi z budżetu

komercyjnej oraz finansowanymi z budżetu

doprowadziła do ciekawej sytuacji.

doprowadziła do ciekawej sytuacji.

Naukowcy umówili się, że opublikują dane w

Naukowcy umówili się, że opublikują dane w

lutym 2001 roku, ale w różnych

lutym 2001 roku, ale w różnych

czasopismach naukowych. Badacze z

czasopismach naukowych. Badacze z

instytucji rządowych umieścili swój artykuł w

instytucji rządowych umieścili swój artykuł w

Nature

Nature

, a ci z Celera Genomics w

, a ci z Celera Genomics w

Science

Science

.

.

Okazało się, że naukowcy poznali 90%

Okazało się, że naukowcy poznali 90%

genomu. Co ciekawsze praca obu zespołów

genomu. Co ciekawsze praca obu zespołów

raczej się uzupełniała niż dublowała.

raczej się uzupełniała niż dublowała.

Wynikało to z innych technik badawczych.

Wynikało to z innych technik badawczych.

11

background image
background image

Projekt ludzkiego genomu był

Projekt ludzkiego genomu był

jednym z międzynarodowych

jednym z międzynarodowych

programów badań genetycznych.

programów badań genetycznych.

Ważne okazało się poznanie genomów innych
interesujących organizmów (np. bakterii coli,
myszy, muszki owocowej czy ryżu, albo nicieni).
Wiele z tych egzotycznych organizmów było
ważne jako modele oddziaływania między sobą
genów w istotach żywych.

13

background image

Celem badania ludzkiego genomu było nie tylko

Celem badania ludzkiego genomu było nie tylko

poznanie miliardów par komplementarnych

poznanie miliardów par komplementarnych

składających się na nasze DNA z minimalnym

składających się na nasze DNA z minimalnym

prawdopodobieństwem błędu. Chodziło również

prawdopodobieństwem błędu. Chodziło również

o identyfikację funkcjonalnych genów zawartych

o identyfikację funkcjonalnych genów zawartych

w tym morzu informacji. Proces ten jak dotąd się

w tym morzu informacji. Proces ten jak dotąd się

nie zakończył. Jednak już rozpracowane dane

nie zakończył. Jednak już rozpracowane dane

zaskoczyły naukowców. Okazało się, że genom

zaskoczyły naukowców. Okazało się, że genom

człowieka zawiera zaledwie 20-25 tys. genów

człowieka zawiera zaledwie 20-25 tys. genów

kodujących białka. Reszta genomu koduje nie

kodujących białka. Reszta genomu koduje nie

białka lecz wytwarzane na podstawie DNA

białka lecz wytwarzane na podstawie DNA

cząsteczki RNA, lub jest niekodującym DNA.

cząsteczki RNA, lub jest niekodującym DNA.

14

background image

Obraz jaki wyłonił się z projektu

Obraz jaki wyłonił się z projektu

ludzkiego genomu skłania badaczy

ludzkiego genomu skłania badaczy

do wielkiej powściągliwości w

do wielkiej powściągliwości w

głoszeniu triumfu nauki nad naturą.

głoszeniu triumfu nauki nad naturą.

DNA bardziej przypomina bardzo

DNA bardziej przypomina bardzo

złożony program komputerowy niż

złożony program komputerowy niż

zestaw przepisów na różne białka.

zestaw przepisów na różne białka.

Jego pełne rozszyfrowanie może

Jego pełne rozszyfrowanie może

zająć nauce całe dziesięciolecia.

zająć nauce całe dziesięciolecia.

15

background image

Praca nad zastosowaniem wiedzy o genomie w

Praca nad zastosowaniem wiedzy o genomie w

medycynie dopiero się rozpoczęła. Jednak już

medycynie dopiero się rozpoczęła. Jednak już

teraz niektórzy naukowcy próbują zastosować

teraz niektórzy naukowcy próbują zastosować

uzyskane w projekcie informacje w rozwoju

uzyskane w projekcie informacje w rozwoju

biotechnologii i medycyny.

biotechnologii i medycyny.

Nie mniej ważny był sam rozwój technik

Nie mniej ważny był sam rozwój technik

badania DNA. Dzięki projektowi ludzkiego

badania DNA. Dzięki projektowi ludzkiego

genomu nastąpił postęp w badaniu

genomu nastąpił postęp w badaniu

nukleotydów zawartych w żywych organizmach.

nukleotydów zawartych w żywych organizmach.

Dziś poznanie genomu grożącego pandemią

Dziś poznanie genomu grożącego pandemią

zarazka nie zajmuje już lata tylko tygodnie albo

zarazka nie zajmuje już lata tylko tygodnie albo

miesiące.

miesiące.

Obecnie sekwencja ludzkiego DNA jest zapisana

Obecnie sekwencja ludzkiego DNA jest zapisana

w bazie dostępnej w Internecie.

w bazie dostępnej w Internecie.

16

background image

Przełomowym wynalazkiem związanym z projektem

Przełomowym wynalazkiem związanym z projektem

ludzkiego genomu są chipy DNA (Mikromacierze). Na

ludzkiego genomu są chipy DNA (Mikromacierze). Na

układ półprzewodnikowy nanosi się tysiące fragmentów

układ półprzewodnikowy nanosi się tysiące fragmentów

kwasu dezoksyrybonukleinowego. Jeżeli w badanej

kwasu dezoksyrybonukleinowego. Jeżeli w badanej

próbce znajdzie się kawałek DNA komplementarny do

próbce znajdzie się kawałek DNA komplementarny do

jednego z tych fragmentów, to odpowiadające mu pole

jednego z tych fragmentów, to odpowiadające mu pole

na chipie zostanie aktywowane. W efekcie możliwe

na chipie zostanie aktywowane. W efekcie możliwe

staje się błyskawiczne określenie poziomu ekspresji

staje się błyskawiczne określenie poziomu ekspresji

zawartych w próbce genów. Ekspresja wiąże się

zawartych w próbce genów. Ekspresja wiąże się

bezpośrednio ze stanem żywego organizmu, z którego

bezpośrednio ze stanem żywego organizmu, z którego

pobrano DNA.

pobrano DNA.

Oczywistym zastosowaniem może być tutaj

Oczywistym zastosowaniem może być tutaj

diagnostyka medyczna oraz dalszy rozwój

diagnostyka medyczna oraz dalszy rozwój

badań genetycznych.

badań genetycznych.

17

background image

Porównywanie genomu różnych istot żywych daje

Porównywanie genomu różnych istot żywych daje

też ogromne korzyści biologii ewolucyjnej. Zgodnie

też ogromne korzyści biologii ewolucyjnej. Zgodnie

ze współczesnymi teoriami to gen jest

ze współczesnymi teoriami to gen jest

przedmiotem ewolucji, a nie poszczególne osobniki.

przedmiotem ewolucji, a nie poszczególne osobniki.

Badanie historii poszczególnych genów zawartych

Badanie historii poszczególnych genów zawartych

w żywych organizmach pozwala na prześledzenie

w żywych organizmach pozwala na prześledzenie

ich drogi ewolucyjnej. Przykładem może być tutaj

ich drogi ewolucyjnej. Przykładem może być tutaj

porównanie ilości genów ssaków i płazów. Okazuje

porównanie ilości genów ssaków i płazów. Okazuje

się, że stałocieplność wiąże się ze zmniejszeniem

się, że stałocieplność wiąże się ze zmniejszeniem

ilości genów, ponieważ wszystkie reakcje

ilości genów, ponieważ wszystkie reakcje

chemiczne zachodzą w stałej temperaturze. Genom

chemiczne zachodzą w stałej temperaturze. Genom

nie musi w takiej sytuacji zawierać różnych

nie musi w takiej sytuacji zawierać różnych

wariantów enzymów działających w szerokim

wariantów enzymów działających w szerokim

zakresie temperatur.

zakresie temperatur.

18

background image

Organizmy żywe składają się z komórek. Niektóre m.in.

Organizmy żywe składają się z komórek. Niektóre m.in.

bakterie, glony i drożdże, pierwotniaki są organizmami

bakterie, glony i drożdże, pierwotniaki są organizmami

jednokomórkowymi podczas gdy rośliny i zwierzęta występują

jednokomórkowymi podczas gdy rośliny i zwierzęta występują

w postaci zbiorów komórek. Nowe komórki, niezbędne dla

w postaci zbiorów komórek. Nowe komórki, niezbędne dla

wzrostu organizmu lub do utworzenia nowego, powstają przez

wzrostu organizmu lub do utworzenia nowego, powstają przez

podział komórek istniejących.

podział komórek istniejących.

Komórki są najmniejszymi zorganizowanymi

Komórki są najmniejszymi zorganizowanymi

jednostkami strukturalnymi, które zdolne są do

jednostkami strukturalnymi, które zdolne są do

podtrzymywania indywidualnego, choć ograniczonego czasu

podtrzymywania indywidualnego, choć ograniczonego czasu

życia, podczas którego spełniać mogą wiele funkcji.

życia, podczas którego spełniać mogą wiele funkcji.

Komórki wyewoluowały na Ziemi podczas ostatnich 3,5

Komórki wyewoluowały na Ziemi podczas ostatnich 3,5

mld lat, wywodząc się przypuszczalnie z pierwotnych

mld lat, wywodząc się przypuszczalnie z pierwotnych

agregatów cząsteczkowych.

agregatów cząsteczkowych.

19

background image

Jak postulował

Jak postulował

Rudolf Virchow w

Rudolf Virchow w

1855 r., każda

1855 r., każda

komórka ma swój

komórka ma swój

początek w innej

początek w innej

żywej komórce

żywej komórce

(

(

omnis

omnis

cellula e

cellula e

cellula

cellula

).

).

20

background image

Świat ożywiony składa się z dwóch podstawowych

Świat ożywiony składa się z dwóch podstawowych

typów komórek:

typów komórek:

komórek prokariotycznych

komórek prokariotycznych

, które nie mają

, które nie mają

jądra komórkowego, a których informacja genetyczna zawarta

jądra komórkowego, a których informacja genetyczna zawarta

jest w kolistym genomie oraz

jest w kolistym genomie oraz

komórek eukariotycznych,

komórek eukariotycznych,

których genom zawarty jest w chromosomach umieszczonych

których genom zawarty jest w chromosomach umieszczonych

w jądrze komórkowym i które mają wysoko zorganizowaną

w jądrze komórkowym i które mają wysoko zorganizowaną

strukturę wewnętrzną.

strukturę wewnętrzną.

Komórki komunikują się ze sobą przy

Komórki komunikują się ze sobą przy

zastosowaniu bogatego zestawu sygnałów

zastosowaniu bogatego zestawu sygnałów

molekularnych.

molekularnych.

Od 1839 r, kiedy to M. Schleiden oraz T.

Od 1839 r, kiedy to M. Schleiden oraz T.

Schwann po raz pierwszy uznali komórki za „elementarne

Schwann po raz pierwszy uznali komórki za „elementarne

cząstki organizmu", nastąpił ogromny postęp w tej dziedzinie

cząstki organizmu", nastąpił ogromny postęp w tej dziedzinie

wiedzy. Dzisiaj rozumiemy już większość procesów

wiedzy. Dzisiaj rozumiemy już większość procesów

zachodzących w komórkach na poziomie molekularnym.

zachodzących w komórkach na poziomie molekularnym.

 

 

21

background image

Komórka bakteryjna – przykład komórki

Komórka bakteryjna – przykład komórki

prokariotycznej.

prokariotycznej.

22

background image

Komórka eukariotyczna składa się z cytoplazmy oraz jądra.

Komórka eukariotyczna składa się z cytoplazmy oraz jądra.

Otoczona jest błoną cytoplazmatyczną. Cytoplazma zawiera

Otoczona jest błoną cytoplazmatyczną. Cytoplazma zawiera

złożony system wewnętrznych błon, tworzących poszczególne

złożony system wewnętrznych błon, tworzących poszczególne

struktury komórkowe (organelle). Główne organelle komórkowe

struktury komórkowe (organelle). Główne organelle komórkowe

to

to mitochondria

mitochondria

(w których zachodzą ważne reakcje chemiczne,

(w których zachodzą ważne reakcje chemiczne,

dostarczające komórce energię),

dostarczające komórce energię), retikulum endoplazmatyczne

retikulum endoplazmatyczne

(składające się z szeregu błon, w obrębie których tworzone są

(składające się z szeregu błon, w obrębie których tworzone są

glikoproteiny oraz lipidy),

glikoproteiny oraz lipidy), aparat Golgiego

aparat Golgiego

(pełniący określone

(pełniący określone

funkcje w transporcie wewnątrzkomórkowym), oraz

funkcje w transporcie wewnątrzkomórkowym), oraz

peroksysomy

peroksysomy

(odpowiedzialne za tworzenie i degradację

(odpowiedzialne za tworzenie i degradację

niektórych substancji).

niektórych substancji).

23

background image

Komórki eukariotyczne zawierają też

Komórki eukariotyczne zawierają też lizosomy

lizosomy

, w

, w

których rozkładane są liczne białka, kwasy nukleinowe i

których rozkładane są liczne białka, kwasy nukleinowe i

tłuszcze. Centriole, małe cylindryczne struktury

tłuszcze. Centriole, małe cylindryczne struktury

zbudowane z mikrotubul, odgrywają podstawową rolę

zbudowane z mikrotubul, odgrywają podstawową rolę

podczas podziału komórki.

podczas podziału komórki.

Rybosomy

Rybosomy

są miejscami, w których zachodzi

są miejscami, w których zachodzi

synteza białek.

synteza białek.

 

 

24

background image

Jądro komórki eukariotycznej zawiera

Jądro komórki eukariotycznej zawiera

informację genetyczną.

informację genetyczną.

Jest ono otoczone

Jest ono otoczone

wewnętrzną i zewnętrzną błoną, w której

wewnętrzną i zewnętrzną błoną, w której

znajdują się pory umożliwiające transport

znajdują się pory umożliwiające transport

różnych substancji między jądrem a

różnych substancji między jądrem a

cytoplazmą. Wewnątrz jądra znajduje się

cytoplazmą. Wewnątrz jądra znajduje się

jąderko oraz włóknista macierz

jąderko oraz włóknista macierz

(matrix)

(matrix)

jądrowa, obejmująca różne kompleksy

jądrowa, obejmująca różne kompleksy

cząsteczkowe zbudowane z DNA i białka.

cząsteczkowe zbudowane z DNA i białka.

25

background image

Błona komórkowa

Błona komórkowa

Głównym składnikiem zewnętrznego środowiska

Głównym składnikiem zewnętrznego środowiska

komórki, zarówno w przypadku krwi, jak i innych płynów

komórki, zarówno w przypadku krwi, jak i innych płynów

ciała, jest woda. Także w wewnątrzkomórkowych

ciała, jest woda. Także w wewnątrzkomórkowych

procesach chemicznych biorą udział cząsteczki

procesach chemicznych biorą udział cząsteczki

rozpuszczalne w wodzie. Aby utrzymać swą integralność,

rozpuszczalne w wodzie. Aby utrzymać swą integralność,

komórki muszą zapobiegać niekontrolowanemu

komórki muszą zapobiegać niekontrolowanemu

napływowi i wypływowi wody oraz pozostałych

napływowi i wypływowi wody oraz pozostałych

cząsteczek. Osiągają to dzięki obecności

cząsteczek. Osiągają to dzięki obecności

nieprzepuszczalnej dla wody błony cytoplazmatycznej,

nieprzepuszczalnej dla wody błony cytoplazmatycznej,

zbudowanej z dwubiegunowych cząsteczek kwasów

zbudowanej z dwubiegunowych cząsteczek kwasów

tłuszczowych. Owe cząsteczki to ułożone w podwójną

tłuszczowych. Owe cząsteczki to ułożone w podwójną

warstwę fosfolipidy, których reszty tłuszczowe

warstwę fosfolipidy, których reszty tłuszczowe

skierowane są do wnętrza błony.

skierowane są do wnętrza błony.

26

background image

27

Błona komórkowa zawiera również liczne cząsteczki

Błona komórkowa zawiera również liczne cząsteczki

przechodzące na wskroś przez dwuwarstwę lipidową, które

przechodzące na wskroś przez dwuwarstwę lipidową, które

spełniają w komórce ważne funkcje. Wyróżnia się różne typy

spełniają w komórce ważne funkcje. Wyróżnia się różne typy

białek błonowych:

białek błonowych: (1) białka transbłonowe

(1) białka transbłonowe

funkcjonujące

funkcjonujące

jako kanały transportujące cząsteczki do wnętrza lub na

jako kanały transportujące cząsteczki do wnętrza lub na

zewnątrz komórki;

zewnątrz komórki; (2) białka tworzące połączenia

(2) białka tworzące połączenia

,

,

zapewniające komórce stabilność;

zapewniające komórce stabilność; (3) cząsteczki

(3) cząsteczki

receptorowe

receptorowe

, zaangażowane w przewodzenie sygnałów; oraz

, zaangażowane w przewodzenie sygnałów; oraz

(4) cząsteczki o funkcji enzymatycznej

(4) cząsteczki o funkcji enzymatycznej

, katalizujące

, katalizujące

wewnątrzkomórkowe reakcje chemiczne w odpowiedzi na

wewnątrzkomórkowe reakcje chemiczne w odpowiedzi na

sygnał zewnętrzny.

sygnał zewnętrzny.

background image

Komórki roślinne i zwierzęce wykazują wiele

Komórki roślinne i zwierzęce wykazują wiele

podobieństw. Jedna z podstawowych różnic między

podobieństw. Jedna z podstawowych różnic między

nimi dotyczy natomiast posiadania przez komórki

nimi dotyczy natomiast posiadania przez komórki

roślinne chloroplastów, umożliwiających prowadzenie

roślinne chloroplastów, umożliwiających prowadzenie

fotosyntezy. Komórki roślinne otoczone są też sztywną

fotosyntezy. Komórki roślinne otoczone są też sztywną

ścianą, zbudowaną z celulozy i innych polimerów,

ścianą, zbudowaną z celulozy i innych polimerów,

ponadto mają wakuole, w których gromadzone są:

ponadto mają wakuole, w których gromadzone są:

woda, jony, cukier, związki azotu lub produkty ko cowe

woda, jony, cukier, związki azotu lub produkty ko cowe

metabolizmu. Wakuole są przepuszczalne dla wody,

metabolizmu. Wakuole są przepuszczalne dla wody,

lecz nie dla pozostałych zawartych w niej substancji.

lecz nie dla pozostałych zawartych w niej substancji.

28

background image

Wszystkie funkcje komórki zależą od białek,

Wszystkie funkcje komórki zależą od białek,

które złożone są z łańcuchów aminokwasów.

które złożone są z łańcuchów aminokwasów.

W skład białek organizmów żywych wchodzi

W skład białek organizmów żywych wchodzi

tylko 20 podstawowych aminokwasów. Połączenia

tylko 20 podstawowych aminokwasów. Połączenia

między nimi nazywane są wiązaniami peptydowymi, a

między nimi nazywane są wiązaniami peptydowymi, a

utworzone w ten sposób łańcuchy - polipeptydami.

utworzone w ten sposób łańcuchy - polipeptydami.

Białka zawierają jeden lub więcej polipeptydów.

Białka zawierają jeden lub więcej polipeptydów.

Struktura i funkcja każdego z białek zależą

Struktura i funkcja każdego z białek zależą

od sekwencji aminokwasów tworzących łańcuchy.

od sekwencji aminokwasów tworzących łańcuchy.

29

background image

30

Aminokwasy są podstawowymi jednostkami strukturalnymi białek.

Aminokwasy są podstawowymi jednostkami strukturalnymi białek.

Określona liniowa sekwencja aminokwasowa białek oraz ich

Określona liniowa sekwencja aminokwasowa białek oraz ich

specyficzna struktura trójwymiarowa nadają każdemu z nich swoiste

specyficzna struktura trójwymiarowa nadają każdemu z nich swoiste

właściwości fizykochemiczne.

właściwości fizykochemiczne.

Aminokwas składa się z „centralnego" atomu węgla, połączonego

Aminokwas składa się z „centralnego" atomu węgla, połączonego

jednym wiązaniem z grupą aminową (-NH

jednym wiązaniem z grupą aminową (-NH

2

2

), drugim wiązaniem z

), drugim wiązaniem z

grupą karboksylową (-COOH), trzecim wiązaniem z atomem wodoru,

grupą karboksylową (-COOH), trzecim wiązaniem z atomem wodoru,

a ostatnim czwartym wiązaniem ze zmiennym łańcuchem bocznym. W

a ostatnim czwartym wiązaniem ze zmiennym łańcuchem bocznym. W

roztworach o obojętnym pH aminokwasy występują w postaci

roztworach o obojętnym pH aminokwasy występują w postaci

zjonizowanej, ponieważ grupa aminowa przyłącza proton (-NH+), a

zjonizowanej, ponieważ grupa aminowa przyłącza proton (-NH+), a

grupa karboksylowa ulega dysocjacji (-COO).

grupa karboksylowa ulega dysocjacji (-COO).

Łańcuch boczny determinuje charakterystyczne cechy każdego

Łańcuch boczny determinuje charakterystyczne cechy każdego

aminokwasu, włączając w to jego wielkość, formę, ładunek

aminokwasu, włączając w to jego wielkość, formę, ładunek

elektryczny lub zdolność do tworzenia wiązania wodorowego oraz

elektryczny lub zdolność do tworzenia wiązania wodorowego oraz

całkowitą swoistą reaktywność chemiczną. Aminokwasy można

całkowitą swoistą reaktywność chemiczną. Aminokwasy można

różnicować w zależności od posiadanego ładunku (zasadowości lub

różnicować w zależności od posiadanego ładunku (zasadowości lub

kwasowości) oraz od obecności polarnego lub niepolarnego łańcucha

kwasowości) oraz od obecności polarnego lub niepolarnego łańcucha

bocznego. Każdy aminokwas ma swój trzyliterowy oraz jednoliterowy

bocznego. Każdy aminokwas ma swój trzyliterowy oraz jednoliterowy

symbol. Kluczowymi aminokwasami u kręgowców są: His,

symbol. Kluczowymi aminokwasami u kręgowców są: His,

Ile, Leu,

Ile, Leu,

Lys, Met, Phe, Thr, Tyr oraz

Lys, Met, Phe, Thr, Tyr oraz

Val.

Val.

background image

31

A. Połączenia aminokwasów (wiązania peptydowe)

A. Połączenia aminokwasów (wiązania peptydowe)

Aminokwasy, będące podstawowymi jednostkami białek, łatwo łączą się ze sobą

Aminokwasy, będące podstawowymi jednostkami białek, łatwo łączą się ze sobą

dzięki swej dwubiegunowej jonizacji . Grupa karboksylowa jednego aminokwasu

dzięki swej dwubiegunowej jonizacji . Grupa karboksylowa jednego aminokwasu

wiąże grupę aminową następnego aminokwasu, tworząc wiązanie peptydowe. Gdy

wiąże grupę aminową następnego aminokwasu, tworząc wiązanie peptydowe. Gdy

większa liczba aminokwasów łączy się ze sobą wiązaniami peptydowymi, tworzą

większa liczba aminokwasów łączy się ze sobą wiązaniami peptydowymi, tworzą

one łańcuch polipeptydowy. Każdy łańcuch polipeptydowy ma zdefiniowaną

one łańcuch polipeptydowy. Każdy łańcuch polipeptydowy ma zdefiniowaną

orientację, określoną przez obecność grupy aminowej (-NH

orientację, określoną przez obecność grupy aminowej (-NH

2

2

) na jednym końcu

) na jednym końcu

oraz grupy karboksylowej (-COOH) na drugim. Zwyczajowo grupę aminową

oraz grupy karboksylowej (-COOH) na drugim. Zwyczajowo grupę aminową

traktuje się jako początek, a grupę karboksylową jako koniec łańcucha

traktuje się jako początek, a grupę karboksylową jako koniec łańcucha

peptydowego.

peptydowego.

B.

B.

Pierwszorzędowa struktura białka

Pierwszorzędowa struktura białka

Określenie pełnej sekwencji aminokwasowej dla insuliny (1955) było

Określenie pełnej sekwencji aminokwasowej dla insuliny (1955) było

przełomowym osiągnięciem.

przełomowym osiągnięciem. Uwidoczniło ono po raz pierwszy, że białko, jako

Uwidoczniło ono po raz pierwszy, że białko, jako

produkt genu w znaczeniu genetycznym, ma ściśle określoną sekwencję

produkt genu w znaczeniu genetycznym, ma ściśle określoną sekwencję

aminokwasową. Sekwencja aminokwasowa dostarcza ważnych informacji na

aminokwasową. Sekwencja aminokwasowa dostarcza ważnych informacji na

temat funkcji oraz ewolucyjnego pochodzenia białka

temat funkcji oraz ewolucyjnego pochodzenia białka

. Pierwszorzędowa strukturę

. Pierwszorzędowa strukturę

białka stanowi jego sekwencja aminokwasowa, przedstawiana w wymiarze

białka stanowi jego sekwencja aminokwasowa, przedstawiana w wymiarze

jednowymiarowym. Tak jak wiele innych białek, insulina jest syntetyzowana z

jednowymiarowym. Tak jak wiele innych białek, insulina jest syntetyzowana z

cząsteczek prekursorowych: preproinsuliny oraz proinsullny. Preproinsulina

cząsteczek prekursorowych: preproinsuliny oraz proinsullny. Preproinsulina

składa się ze 110 aminokwasów, włącznie z 24 aminokwasami sekwencji liderowej

składa się ze 110 aminokwasów, włącznie z 24 aminokwasami sekwencji liderowej

na końcu aminowym. Sekwencja liderowa kieruje cząsteczkę do odpowiedniego

na końcu aminowym. Sekwencja liderowa kieruje cząsteczkę do odpowiedniego

miejsca w komórce, po czym jest ona usuwana, prowadząc do powstania

miejsca w komórce, po czym jest ona usuwana, prowadząc do powstania

proinsuliny. Proinsulina jest następnie przekształcana w insulinę, co odbywa się

proinsuliny. Proinsulina jest następnie przekształcana w insulinę, co odbywa się

przez usunięcie peptydu łącznikowego (peptydu C), składającego się z

przez usunięcie peptydu łącznikowego (peptydu C), składającego się z

aminokwasów 31-65. Aminokwasy 1-30 tworzą łańcuch B, natomiast pozostałe

aminokwasów 31-65. Aminokwasy 1-30 tworzą łańcuch B, natomiast pozostałe

aminokwasy (66-86) tworzą łańcuch A. Łańcuchy A i B są ze sobą połączone

aminokwasy (66-86) tworzą łańcuch A. Łańcuchy A i B są ze sobą połączone

mostkami dwusiarczkowymi, łączącymi cysteiny w pozycjach 7 i 20 w łańcuchu A

mostkami dwusiarczkowymi, łączącymi cysteiny w pozycjach 7 i 20 w łańcuchu A

z cysteinami w pozycjach 7 i 19 w łańcuchu B. Łańcuch A ma ponadto mostek

z cysteinami w pozycjach 7 i 19 w łańcuchu B. Łańcuch A ma ponadto mostek

dwusiarczkowy pomiędzy swoimi pozycjami 6 i 11. Pozycje poszczególnych

dwusiarczkowy pomiędzy swoimi pozycjami 6 i 11. Pozycje poszczególnych

cystein odzwierciedlają więc przestrzenny układ aminokwasów, nazywany

cystein odzwierciedlają więc przestrzenny układ aminokwasów, nazywany

strukturą drugorzędową.

strukturą drugorzędową.

 

 

background image

32

C. Drugorzędowe jednostki

C. Drugorzędowe jednostki

strukturalne, helisa α

strukturalne, helisa α

i wstęga β

i wstęga β

Dwie podstawowe drugorzędowe jednostki

Dwie podstawowe drugorzędowe jednostki

strukturalne wszystkich białek to spiralna

strukturalne wszystkich białek to spiralna

struktura

struktura

α

α

(helisa α) oraz płaska struktura

(helisa α) oraz płaska struktura

β

β

(wstęga

(wstęga

β

β

). Ryc. C przedstawia schematyczny

). Ryc. C przedstawia schematyczny

rysunek pojedynczej helisy

rysunek pojedynczej helisy

α

α

ulokowanej

ulokowanej

pomiędzy dwiema wstęgami

pomiędzy dwiema wstęgami

β

β

, tworzących

, tworzących

razem tzw. jednostkę β-

razem tzw. jednostkę β-

α

α

-

-

β

β

(rysunek wg

(rysunek wg

Stryera, 1995).

Stryera, 1995).

 

 

D.

D.

Trzeciorzędowa struktura

Trzeciorzędowa struktura

insuliny

insuliny

Wszystkie funkcjonalne białka przyjmują ściśle

Wszystkie funkcjonalne białka przyjmują ściśle

określoną strukturę trójwymiarową. Struktura

określoną strukturę trójwymiarową. Struktura

ta jest zdeterminowana sekwencją

ta jest zdeterminowana sekwencją

aminokwasową i właściwościami

aminokwasową i właściwościami

fizykochemicznymi poszczególnych

fizykochemicznymi poszczególnych

aminokwasów. Strukturę trzeciorzędową

aminokwasów. Strukturę trzeciorzędową

określa przestrzenny układ reszt

określa przestrzenny układ reszt

amlnokwasowych, które w liniowej sekwencji

amlnokwasowych, które w liniowej sekwencji

peptydu mogą znajdować się dość daleko od

peptydu mogą znajdować się dość daleko od

siebie. Struktura czwartorzędowa odnosi się do

siebie. Struktura czwartorzędowa odnosi się do

struktury białka wynikającej ze swoistego

struktury białka wynikającej ze swoistego

trójwymiarowego układu przestrzennego

trójwymiarowego układu przestrzennego

poszczególnych podjednostek, oraz z

poszczególnych podjednostek, oraz z

charakteru ich wzajemnych kontaktów.

charakteru ich wzajemnych kontaktów.

Poprawna struktura czwartorzędowa zapewnia

Poprawna struktura czwartorzędowa zapewnia

prawidłowe funkcjonowanie białek.

prawidłowe funkcjonowanie białek.

background image

Białka pełnią różnorodne funkcje: utrzymują

Białka pełnią różnorodne funkcje: utrzymują

strukturę komórki i zapewniają jej możliwość

strukturę komórki i zapewniają jej możliwość

poruszania się; są wewnątrz- i zenątrzkomórkowymi

poruszania się; są wewnątrz- i zenątrzkomórkowymi

przekaźnikami; wiążą i transportują cząsteczki,

przekaźnikami; wiążą i transportują cząsteczki,

m.in. tlen, lipidy, inne białka; wiele z nich jest

m.in. tlen, lipidy, inne białka; wiele z nich jest

enzymami, które katalizują prawie wszystkie

enzymami, które katalizują prawie wszystkie

reakcje chemiczne.

reakcje chemiczne.

33

background image

Białka są zaangażowane praktycznie we wszystkie

Białka są zaangażowane praktycznie we wszystkie

procesy chemiczne zachodzące w żywych organizmach

procesy chemiczne zachodzące w żywych organizmach

.

.

Ich uniwersalne znaczenie przejawia się w tym, że jako

Ich uniwersalne znaczenie przejawia się w tym, że jako

enzymy kierują one reakcjami chemicznymi przebiegającymi w

enzymy kierują one reakcjami chemicznymi przebiegającymi w

żywych komórkach. Bez udziału katalizy enzymatycznej

żywych komórkach. Bez udziału katalizy enzymatycznej

makrocząsteczki zaangażowane w te procesy nie byłyby w

makrocząsteczki zaangażowane w te procesy nie byłyby w

stanie samoczynnie inicjować poszczególnych reakcji.

stanie samoczynnie inicjować poszczególnych reakcji.

Każdy enzym jest produktem pojedynczego genu lub też

Każdy enzym jest produktem pojedynczego genu lub też

większej ich liczby (gdy składa się z różnych

większej ich liczby (gdy składa się z różnych

podjednostek).

podjednostek).

Białka służą również transportowi małych cząsteczek, jonów i

Białka służą również transportowi małych cząsteczek, jonów i

metali.

metali.

Pełnią ważne funkcje w towarzyszących wzrostowi podziałach

Pełnią ważne funkcje w towarzyszących wzrostowi podziałach

komórkowych oraz w procesach różnicowania komórkowego i

komórkowych oraz w procesach różnicowania komórkowego i

tkankowego.

tkankowego.

34

background image

Białka kontrolują koordynację ruchów przez

Białka kontrolują koordynację ruchów przez

regulację komórek mięśniowych, a także biorą

regulację komórek mięśniowych, a także biorą

udział w wytwarzaniu i przesyłaniu impulsów w

udział w wytwarzaniu i przesyłaniu impulsów w

obrębie komórek nerwowych oraz pomiędzy nimi.

obrębie komórek nerwowych oraz pomiędzy nimi.

Białka kontrolują również homeostazę krwi oraz

Białka kontrolują również homeostazę krwi oraz

obronę immunologiczną.

obronę immunologiczną.

Pełnią ponadto funkcje mechaniczne w skórze,

Pełnią ponadto funkcje mechaniczne w skórze,

kościach, naczyniach krwionośnych i w innych

kościach, naczyniach krwionośnych i w innych

obszarach ciała.

obszarach ciała.

35

background image

Niektóre białka występują w większości komórek

Niektóre białka występują w większości komórek

(np. enzymy metabolizmu glukozy).

(np. enzymy metabolizmu glukozy).

Inne są charakterystyczne tylko dla

Inne są charakterystyczne tylko dla

wyspecjalizowanych komórek organizmów

wyspecjalizowanych komórek organizmów

wielokomórkowych i nadają im specyficzne funkcje

wielokomórkowych i nadają im specyficzne funkcje

.

.

Takie komórki często grupują się, tworząc złożone tkanki

Takie komórki często grupują się, tworząc złożone tkanki

lub narządy, np.: komórki mięśni - produkują białka, takie

lub narządy, np.: komórki mięśni - produkują białka, takie

jak tropomiozyna i miozyna, które budują włókna

jak tropomiozyna i miozyna, które budują włókna

mięśniowe; komórki wysp trzustkowych - syntetyzują

mięśniowe; komórki wysp trzustkowych - syntetyzują

hormon białkowy insulinę; komórki wątroby - zawierają

hormon białkowy insulinę; komórki wątroby - zawierają

charakterystyczne tylko dla nich enzymy, m.in. niezbędne

charakterystyczne tylko dla nich enzymy, m.in. niezbędne

do przemiany bilirubiny w formę rozpuszczalną w

do przemiany bilirubiny w formę rozpuszczalną w

wodzie.

wodzie.

36

background image

DNA jako nośnik informacji

DNA jako nośnik informacji

genetycznej

genetycznej

DNA zawiera informację o syntezie białek.

DNA zawiera informację o syntezie białek.

Komórki potrzebują:

Komórki potrzebują:

instrukcji, by odpowiednio regulować

instrukcji, by odpowiednio regulować

produkcję białek;

produkcję białek;

zdolności do przekazania tej informacji

zdolności do przekazania tej informacji

komórce potomnej podczas podziału.

komórce potomnej podczas podziału.

Spełnienie tych warunków możliwe jest dzięki

Spełnienie tych warunków możliwe jest dzięki

obecności

obecności

podwójnej helisy

podwójnej helisy

DNA, która

DNA, która

zawiera dwie nici DNA połączone słabymi

zawiera dwie nici DNA połączone słabymi

wiązaniami chemicznymi.

wiązaniami chemicznymi.

37

background image

Każda z nici DNA

Każda z nici DNA

zawiera szkielet

zawiera szkielet

cukrowo-

cukrowo-

fosforanowy, w

fosforanowy, w

którym do każdej

którym do każdej

cząsteczki cukru

cząsteczki cukru

dołączona jest

dołączona jest

zasada azotowa.

zasada azotowa.

W DNA występują 4

W DNA występują 4

różne zasady.

różne zasady.

Cytozyna (C)

Cytozyna (C)

i

i

tymina (T)

tymina (T)

pirymidynami z

pirymidynami z

pojedynczym

pojedynczym

pierścieniem

pierścieniem

azotowym,

azotowym,

natomiast

natomiast adenina

adenina

(A)

(A)

i

i guanina (G)

guanina (G)

są purynami z

są purynami z

dwoma takimi

dwoma takimi

pierścieniami.

pierścieniami.

Każda zasada

Każda zasada

azotowa jest

azotowa jest

połączona z

połączona z

odpowiednią

odpowiednią

zasadą drugiej nici,

zasadą drugiej nici,

tworząc drabinkę

tworząc drabinkę

wewnątrz helisy w

wewnątrz helisy w

ten sposób, że

ten sposób, że A

A

tworzy pary

tworzy pary

wyłącznie z

wyłącznie z T

T

, a

, a C

C

z

z

G

G

.

.

38

background image

Nici są

Nici są

komplementarne

komplementarne

względem siebie

względem siebie

(sekwencje zasad

(sekwencje zasad

azotowych jednej

azotowych jednej

nici są

nici są

zdeterminowane

zdeterminowane

przez sekwencję

przez sekwencję

zasad drugiej nici).

zasad drugiej nici).

Podczas podziału

Podczas podziału

komórki każda nić

komórki każda nić

tworzy niezależnie

tworzy niezależnie

nić komplementarną,

nić komplementarną,

umożliwiając

umożliwiając

duplikację helisy

duplikację helisy

DNA.

DNA.

Ułożenie zasad

Ułożenie zasad

azotowych w

azotowych w

cząsteczce DNA

cząsteczce DNA

stanowi informację o

stanowi informację o

kolejności

kolejności

aminokwasów w

aminokwasów w

łańcuchu

łańcuchu

polipeptydowym.

polipeptydowym.

Każdy z 20

Każdy z 20

aminokwasów jest

aminokwasów jest

kodowany przez

kodowany przez

sekwencję trzech

sekwencję trzech

kolejnych zasad

kolejnych zasad

zwaną

zwaną

kodomem

kodomem

.

.

Przepisanie i

Przepisanie i

przetłumaczenie

przetłumaczenie

tego kodu w celu

tego kodu w celu

syntezy białek

syntezy białek

wymaga udziału

wymaga udziału

RNA.

RNA.

39

background image

40

Podsumowanie.

Podsumowanie.

Informacja genetyczna w

Informacja genetyczna w

komórkach przechowywana jest

komórkach przechowywana jest

w cząsteczkach DNA. Podczas

w cząsteczkach DNA. Podczas

ekspresji genu

ekspresji genu

fragment DNA

fragment DNA

najpierw ulega transkrypcji na

najpierw ulega transkrypcji na

RNA, a następnie translacji z

RNA, a następnie translacji z

RNA na białka. W czasie

RNA na białka. W czasie

podziału komórki DNA ulega

podziału komórki DNA ulega

replikacji i powstają dwie

replikacji i powstają dwie

identyczne helisy.

identyczne helisy.

 

 

ulega replikacji i powstają dwie

ulega replikacji i powstają dwie

identyczne helisy.

identyczne helisy.

 

 

Odcinek łańcucha DNA

Odcinek łańcucha DNA

zawierający informację,

zawierający informację,

która warunkuje syntezę

która warunkuje syntezę

określonego białka,

określonego białka,

nazywamy

nazywamy

genem.

genem.

Wykorzystanie tej

Wykorzystanie tej

informacji możliwe jest

informacji możliwe jest

dzięki powstaniu kopii

dzięki powstaniu kopii

genu w postaci

genu w postaci

informacyjnego RNA

informacyjnego RNA

(mRNA).

(mRNA).

Następnie dochodzi do

Następnie dochodzi do

przetłumaczenia

przetłumaczenia

sekwencji zasad z mRNA

sekwencji zasad z mRNA

na liniową sekwencję

na liniową sekwencję

aminokwasów tworzących

aminokwasów tworzących

polipeptyd.

polipeptyd.

background image

41

Nici DNA są względem siebie

Nici DNA są względem siebie

antyrównoległe

antyrównoległe

(ich

(ich

wiązania ułożone są w

wiązania ułożone są w

przeciwnych kierunkach) i

przeciwnych kierunkach) i

komplementarne

komplementarne

(pary

(pary

zasad w łańcuchu dopełniają

zasad w łańcuchu dopełniają

się). Zatem kolejność zasad

się). Zatem kolejność zasad

na jednej nici może być

na jednej nici może być

odtworzona na podstawie

odtworzona na podstawie

znanej sekwencji zasad na

znanej sekwencji zasad na

drugiej nici, a każda nić

drugiej nici, a każda nić

niezależnie jest nośnikiem

niezależnie jest nośnikiem

informacji potrzebnej do

informacji potrzebnej do

utworzenia podwójnej helisy.

utworzenia podwójnej helisy.

background image

42

A

A

B

B

Z

Z

Najczęstszą formą jest

Najczęstszą formą jest

B-DNA o

B-DNA o

prawoskrętnej helisie,

prawoskrętnej helisie,

w której na jeden

w której na jeden

skręt przypada nieco

skręt przypada nieco

ponad 10 par zasad.

ponad 10 par zasad.

Cząsteczka DNA w

Cząsteczka DNA w

formie A jest również

formie A jest również

prawoskrętna, lecz

prawoskrętna, lecz

krótsza i szersza niż

krótsza i szersza niż

B-DNA. Obecność

B-DNA. Obecność

formy A w wielu

formy A w wielu

kompleksach

kompleksach

białkowo-

białkowo-

nukleinowych

nukleinowych

sugeruje, że

sugeruje, że

odwracalne

odwracalne

przekształcenia form

przekształcenia form

B i A mogą mieć

B i A mogą mieć

znaczenie w obróbce

znaczenie w obróbce

informacji genetycznej

informacji genetycznej

in vivo.

in vivo.

Forma Z-DNA jest

Forma Z-DNA jest

lewoskrętna. Helisa

lewoskrętna. Helisa

przybiera kształt

przybiera kształt

zygzakowaty, co

zygzakowaty, co

związane jest z

związane jest z

naprzemiennym

naprzemiennym

występowaniem puryn

występowaniem puryn

i pirymidyn. Krótkie

i pirymidyn. Krótkie

fragmenty formy Z

fragmenty formy Z

występują

występują

in vivo

in vivo

.

.

background image

43

DNA w organizmach eukariotycznych

DNA w organizmach eukariotycznych

 

 

Organizmy żywe można podzielić na Prokaryota i

Organizmy żywe można podzielić na Prokaryota i

Eukaryota. Pierwsze są prostymi jednokomórkowymi

Eukaryota. Pierwsze są prostymi jednokomórkowymi

formami życia bez wyodrębnionego jądra komórkowego.

formami życia bez wyodrębnionego jądra komórkowego.

Należą do nich, na przykład, bakterie i niektóre glony.

Należą do nich, na przykład, bakterie i niektóre glony.

Do drugich zaliczamy zarówno organizmy jednokomórkowe,

Do drugich zaliczamy zarówno organizmy jednokomórkowe,

m.in. drożdże, jaki złożone z wielu komórek rośliny i

m.in. drożdże, jaki złożone z wielu komórek rośliny i

zwierzęta.

zwierzęta.

Komórki eukariotyczne zawierają jądro

Komórki eukariotyczne zawierają jądro

komórkowe, w obrębie którego DNA zorganizowany

komórkowe, w obrębie którego DNA zorganizowany

jest w chromosomy. Każdy chromosom zawiera mocno

jest w chromosomy. Każdy chromosom zawiera mocno

zwiniętą podwójną helisę DNA.

zwiniętą podwójną helisę DNA.

background image

Chromatyna

Chromatyna

 

 

Całkowita długość wszystkich nici DNA w pojedynczej

Całkowita długość wszystkich nici DNA w pojedynczej

komórce ludzkiej wynosi około 2 metrów, co mieści się w

komórce ludzkiej wynosi około 2 metrów, co mieści się w

jądrze komórkowym o średnicy zaledwie kilku mikrometrów.

jądrze komórkowym o średnicy zaledwie kilku mikrometrów.

Jest to możliwe dzięki istnieniu kompleksu

Jest to możliwe dzięki istnieniu kompleksu

nukleoproteinowego —

nukleoproteinowego —

chromatyny.

chromatyny.

Kwaśne reszty fosforanowe szkieletu DNA biorą udział w

Kwaśne reszty fosforanowe szkieletu DNA biorą udział w

tworzeniu wiązania jonowego z zasadowymi białkami

tworzeniu wiązania jonowego z zasadowymi białkami

bogatymi w lizynę i argininę, zwanymi

bogatymi w lizynę i argininę, zwanymi

histonami.

histonami.

W następstwie tych interakcji długie nici DNA zostają gęsto

W następstwie tych interakcji długie nici DNA zostają gęsto

ułożone w postaci chromatyny.

ułożone w postaci chromatyny.

44

background image

Nukleosom

Nukleosom

- jednostka strukturalna chromatyny

- jednostka strukturalna chromatyny

składająca się z odcinka DNA o długości ok. 200 par

składająca się z odcinka DNA o długości ok. 200 par

zasad, z których 146 nawiniętych jest 1,75 raza na 8

zasad, z których 146 nawiniętych jest 1,75 raza na 8

histonów rdzeniowych.

histonów rdzeniowych. Około 90% chromatynowego DNA

Około 90% chromatynowego DNA

jest zorganizowane w nukleosomy.

jest zorganizowane w nukleosomy.

Rdzeń nukleosomu zawiera po dwie kopie białek

Rdzeń nukleosomu zawiera po dwie kopie białek

histonowych zwanych H2A, H2B, H3 i H4. Piąty histon –

histonowych zwanych H2A, H2B, H3 i H4. Piąty histon –

H1 chroni DNA i łączy ze sobą sąsiednie nukleosomy.

H1 chroni DNA i łączy ze sobą sąsiednie nukleosomy.

Histony mogą ulegać modyfikacjom, polegającym na

Histony mogą ulegać modyfikacjom, polegającym na

dodaniu grupy acetylowej, metylowej lub fosforanowej,

dodaniu grupy acetylowej, metylowej lub fosforanowej,

co zmienia strukturę i funkcję chromatyny.

co zmienia strukturę i funkcję chromatyny.

Opisano kilka wariantów takich histonów, kodowanych

Opisano kilka wariantów takich histonów, kodowanych

przez różne geny.

przez różne geny.

45

background image

46

Histon H1 wiąże się z

Histon H1 wiąże się z

DNA obok każdego

DNA obok każdego

nukleosomu i bierze

nukleosomu i bierze

udział w zwijaniu DNA we

udział w zwijaniu DNA we

włókno chromatynowe o

włókno chromatynowe o

średnicy 30 nm.

średnicy 30 nm.

background image

Chromosomy

Chromosomy

Podczas podziału komórki chromatyna ulega stopniowej

Podczas podziału komórki chromatyna ulega stopniowej

kondensacji do postaci chromosomów. Można je oglądać

kondensacji do postaci chromosomów. Można je oglądać

w mikroskopie świetlnym. W metafazie podziału

w mikroskopie świetlnym. W metafazie podziału

mitotycznego każdy chromosom składa się z dwóch

mitotycznego każdy chromosom składa się z dwóch

symetrycznych chromatyd (chromatydy siostrzane).

symetrycznych chromatyd (chromatydy siostrzane).

Zawierają one DNA, którego włókna chromatynowe

Zawierają one DNA, którego włókna chromatynowe

zwinięte są w pętle wokół centralnego szkieletu z białek

zwinięte są w pętle wokół centralnego szkieletu z białek

niehistonowych. Chromatydy siostrzane łączą się ze sobą

niehistonowych. Chromatydy siostrzane łączą się ze sobą

w obszarze centromeru.

w obszarze centromeru.

47

background image

Rozmaite techniki umożliwiają uwidocznienie

Rozmaite techniki umożliwiają uwidocznienie

skondensowanych chromosomów.

skondensowanych chromosomów.

Prążki G, uzyskane po barwieniu odczynnikiem Giemzy,

Prążki G, uzyskane po barwieniu odczynnikiem Giemzy,

tworzą powszechnie znany układ około 500 jasnych i

tworzą powszechnie znany układ około 500 jasnych i

ciemnych prążków w metafazie.

ciemnych prążków w metafazie.

Prążki Q, uzyskiwane w wyniku działania kwinakryny,

Prążki Q, uzyskiwane w wyniku działania kwinakryny,

będącej fluorochromem, tworzą wzór fluorescencyjny

będącej fluorochromem, tworzą wzór fluorescencyjny

bardzo podobny do prążków G. Giemza opracował swoją

bardzo podobny do prążków G. Giemza opracował swoją

technikę barwienia na początku XX wieku. Prążkowanie

technikę barwienia na początku XX wieku. Prążkowanie

fluorescencyjne chromosomów wprowadzili natomiast w

fluorescencyjne chromosomów wprowadzili natomiast w

1969 roku Caspersson i Zech.

1969 roku Caspersson i Zech.

Układy prążków w chromosomach komórek

Układy prążków w chromosomach komórek

człowieka, szympansa, goryla i orangutana są

człowieka, szympansa, goryla i orangutana są

bardzo podobne.

bardzo podobne.

48

background image

Euchromatyna i heterochromatyna

Euchromatyna i heterochromatyna

Euchromatyna

Euchromatyna

jest aktywna genetycznie.

jest aktywna genetycznie.

Wybarwia się jasno

Wybarwia się jasno

podstawowymi barwnikami. Natomiast

podstawowymi barwnikami. Natomiast

heterochromatyna to bardziej skondensowany region

heterochromatyna to bardziej skondensowany region

chromosomów

chromosomów

i barwi się na kolor ciemniejszy.

i barwi się na kolor ciemniejszy.

Charakteryzuje się obecnością wysoko powtarzalnych

Charakteryzuje się obecnością wysoko powtarzalnych

sekwencji i stosunkowo małą zawartością genów.

sekwencji i stosunkowo małą zawartością genów.

Centromery, telomery i serie powtórzeń

Centromery, telomery i serie powtórzeń

tandemowych

tandemowych

Centromer to miejsce, w którym chromosomy zwężają się

Centromer to miejsce, w którym chromosomy zwężają się

podczas metafazy. Oddziela długie i krótkie ramię

podczas metafazy. Oddziela długie i krótkie ramię

chromosomu. Telomer tworzy zakończenia chromosomu.

chromosomu. Telomer tworzy zakończenia chromosomu.

W seriach powtórzeń tandemowych identyczne

W seriach powtórzeń tandemowych identyczne

sekwencje DNA występują jedna za drugą wzdłuż nici

sekwencje DNA występują jedna za drugą wzdłuż nici

DNA.

DNA.

49

background image

Kariotyp

Kariotyp

Każdy gatunek ma specyficzną liczbę i

Każdy gatunek ma specyficzną liczbę i

charakterystyczny układ chromosomów, zwany

charakterystyczny układ chromosomów, zwany

kariotypem.

kariotypem.

Komórka ludzka zawiera 46

Komórka ludzka zawiera 46

chromosomów. Dwa z nich są chromosomami

chromosomów. Dwa z nich są chromosomami

płci (dwa chromosomy X u kobiet oraz

płci (dwa chromosomy X u kobiet oraz

chromosomy X

chromosomy X

i

i

Y u mężczyzn), a pozostałe 44

Y u mężczyzn), a pozostałe 44

autosomami (22 pary oznaczone liczbami od 1

autosomami (22 pary oznaczone liczbami od 1

do 22)

do 22)

50

background image

Genom

Genom

 

 

Kompletny materiał genetyczny organizmu określany jest

Kompletny materiał genetyczny organizmu określany jest

terminem

terminem genom

genom

. W komórkach człowieka składa się on

. W komórkach człowieka składa się on

z 23 par chromosomów, zlokalizowanych w jądrze

z 23 par chromosomów, zlokalizowanych w jądrze

komórkowym, a każdy chromosom mieści w sobie

komórkowym, a każdy chromosom mieści w sobie

pojedynczą, liniową cząsteczkę DNA w postaci podwójnej

pojedynczą, liniową cząsteczkę DNA w postaci podwójnej

helisy.

helisy. Genom ludzki zawiera w przybliżeniu 3 x 10

Genom ludzki zawiera w przybliżeniu 3 x 10

9

9

pz i

pz i

około 23 000 różnych genów, a większość z nich koduje

około 23 000 różnych genów, a większość z nich koduje

polipeptydy

polipeptydy

. Niewielka część koduje cząsteczki RNA,

. Niewielka część koduje cząsteczki RNA,

które nie są przepisywane na białka.

które nie są przepisywane na białka.

51

background image

52

REPLIKACJA DNA

REPLIKACJA DNA

Istnienie podwójnej helisy DNA zapewnia

Istnienie podwójnej helisy DNA zapewnia

możliwość dokładnego odtwarzania się

możliwość dokładnego odtwarzania się

kwasów nukleinowych. Każda z nici DNA

kwasów nukleinowych. Każda z nici DNA

służy jako matryca do syntezy nowej

służy jako matryca do syntezy nowej

komplementarnej nici. Replikacja DNA jest

komplementarnej nici. Replikacja DNA jest

semikonser-watywna,

semikonser-watywna,

co oznacza, że w

co oznacza, że w

nowej cząsteczce jedna nić (połowa

nowej cząsteczce jedna nić (połowa

oryginalnego DNA) pochodzi ze starej

oryginalnego DNA) pochodzi ze starej

cząsteczki, czyli jest zachowywana

cząsteczki, czyli jest zachowywana

(„konserwowana").

(„konserwowana").

background image

53

Cykl komórkowy u Eukaryota

Cykl komórkowy u Eukaryota

Eukariotyczny cykl komórkowy składa się z dwóch

Eukariotyczny cykl komórkowy składa się z dwóch

okresów:

okresów: mitozy (M)

mitozy (M)

, podczas której ma miejsce

, podczas której ma miejsce

podział komórki, oraz

podział komórki, oraz interfazy

interfazy

, kiedy komórka rośnie i

, kiedy komórka rośnie i

zachodzi replikacja DNA.

zachodzi replikacja DNA. Interfazę

Interfazę

można dalej

można dalej

podzielić na:

podzielić na:

o

fazę Gl (przerwa, ang.

fazę Gl (przerwa, ang.

gap

gap

i);

i);

o

fazę S (synteza);

fazę S (synteza);

o

fazę G2 (przerwa, ang.

fazę G2 (przerwa, ang.

gap 2).

gap 2).

background image

54

Synteza DNA zachodzi wyłącznie podczas

Synteza DNA zachodzi wyłącznie podczas

fazy S cyklu komórkowego

fazy S cyklu komórkowego

, po której

, po której

następuje przerwa (G2), a dopiero potem

następuje przerwa (G2), a dopiero potem

komórka może się podzielić (mitoza).

komórka może się podzielić (mitoza).

Po zakończeniu mitozy następuje kolejna

Po zakończeniu mitozy następuje kolejna

przerwa

przerwa

(G1) - komórka przygotowuje się do syntezy

(G1) - komórka przygotowuje się do syntezy

DNA (replikacji).

DNA (replikacji).

background image

55

Niektóre komórki opuszczają cykl komórkowy w fazie G1 i

Niektóre komórki opuszczają cykl komórkowy w fazie G1 i

wchodzą w tzw. fazę GO. Nie przygotowują się wtedy do

wchodzą w tzw. fazę GO. Nie przygotowują się wtedy do

replikacji DNA i podziału, są natomiast zwykle aktywne

replikacji DNA i podziału, są natomiast zwykle aktywne

metabolicznie. Faza GO może być zarówno stanem

metabolicznie. Faza GO może być zarówno stanem

przejściowym, po którym komórka powraca do fazy G1, jak

przejściowym, po którym komórka powraca do fazy G1, jak

i wynikiem ostatecznego zróżnicowania komórki. Jest

i wynikiem ostatecznego zróżnicowania komórki. Jest

charakterystyczna dla komórek nie mających zdolności

charakterystyczna dla komórek nie mających zdolności

replikacji, np. neuronów.

replikacji, np. neuronów.

background image

56

Mitoza

Mitoza

Mitoza jest procesem podziału komórki, podczas

Mitoza jest procesem podziału komórki, podczas

którego z pojedynczej komórki macierzystej powstają dwie

którego z pojedynczej komórki macierzystej powstają dwie

komórki potomne. Komórki potomne są identyczne

komórki potomne. Komórki potomne są identyczne

względem siebie i względem komórki macierzystej. Każda z

względem siebie i względem komórki macierzystej. Każda z

nich musi otrzymać zestaw wszystkich organelli, takich jak

nich musi otrzymać zestaw wszystkich organelli, takich jak

mitochondria, rybosomy, lizosomy, retikulum

mitochondria, rybosomy, lizosomy, retikulum

endoplazmatyczne, aparat Golgiego i centriole, oraz dwa

endoplazmatyczne, aparat Golgiego i centriole, oraz dwa

pełne genomy, które zawierają kompletny zestaw genów.

pełne genomy, które zawierają kompletny zestaw genów.

Zapewnienie każdej komórce potomnej dwóch kopii

Zapewnienie każdej komórce potomnej dwóch kopii

każdego genu wymaga wielkiej precyzji.

każdego genu wymaga wielkiej precyzji.

background image

57

Mitoza umożliwia podzielenie podwojonych w

Mitoza umożliwia podzielenie podwojonych w

czasie replikacji chromosomów na dwie

czasie replikacji chromosomów na dwie

identyczne grupy. Chromosomy, które uległy

identyczne grupy. Chromosomy, które uległy

replikacji podczas interfazy, łączą się z

replikacji podczas interfazy, łączą się z

mikrotubulami

mikrotubulami

(włókna białka tubuliny),

(włókna białka tubuliny),

organizującymi się we

organizującymi się we

wrzeciono

wrzeciono

kariokinetyczne.

kariokinetyczne.

Kurcząc się, powoduje ono

Kurcząc się, powoduje ono

najpierw ułożenie się chromosomów w

najpierw ułożenie się chromosomów w

płaszczyźnie równikowej komórki (powstaje

płaszczyźnie równikowej komórki (powstaje

płytka metafazowa),

płytka metafazowa),

a później ich właściwe

a później ich właściwe

rozdzielenie.

rozdzielenie.

background image

58

Podczas interfazy, poprzedzającej mitozę,

Podczas interfazy, poprzedzającej mitozę,

centriole i inne części centrosomu ulegają

centriole i inne części centrosomu ulegają

podwojeniu, ale pozostają złączone, nadal

podwojeniu, ale pozostają złączone, nadal

tworząc pojedynczą strukturę. Na samym

tworząc pojedynczą strukturę. Na samym

początku mitozy zduplikowany centrosom

początku mitozy zduplikowany centrosom

rozpada się, a centrosomy pochodne

rozpada się, a centrosomy pochodne

rozsuwają się do przeciwległych biegunów

rozsuwają się do przeciwległych biegunów

jądra komórkowego. Pełnią tam funkcję

jądra komórkowego. Pełnią tam funkcję

ośrodków formowania mikrotubul, które

ośrodków formowania mikrotubul, które

budują wrzeciono kariokinetyczne. W tym

budują wrzeciono kariokinetyczne. W tym

samym czasie chromatyna ulega coraz

samym czasie chromatyna ulega coraz

ciaśniejszemu skręceniu, a skondensowane

ciaśniejszemu skręceniu, a skondensowane

chromosomy tworzą pary identycznych

chromosomy tworzą pary identycznych

chromatyd.

chromatyd.

background image

59

Następuje rozpad otoczki jądrowej. Mikrotubule

Następuje rozpad otoczki jądrowej. Mikrotubule

wrzeciona kariokinetycznego przyłączają się do

wrzeciona kariokinetycznego przyłączają się do

centromerów chromosomów przy udziale

centromerów chromosomów przy udziale

struktury zwanej kinetochorem. Regiony

struktury zwanej kinetochorem. Regiony

centromerowe układają się w okolicy równika

centromerowe układają się w okolicy równika

komórki. Dochodzi do podziału centromerów, a

komórki. Dochodzi do podziału centromerów, a

nowe chromosomy, każdy powstały z jednej ze spa

nowe chromosomy, każdy powstały z jednej ze spa

rowanych chromatyd, przesuwają się w kierunku

rowanych chromatyd, przesuwają się w kierunku

przeciwległych biegunów.

przeciwległych biegunów.

background image

60

Mitozę można podzielić na 4 fazy:

Mitozę można podzielić na 4 fazy:

profazę,

profazę,

metafazę,

metafazę,

anafazę i

anafazę i

telofazę.

telofazę.

Pod koniec mitozy dochodzi do podziału

Pod koniec mitozy dochodzi do podziału

cytoplazmy

cytoplazmy

(cytokineza),

(cytokineza),

który prowadzi do

który prowadzi do

podziału całej komórki.

podziału całej komórki.

background image

61

Wczesna profaza.

Wczesna profaza.

Chromosomy przyjmują formę długich nici. Jąderko

Chromosomy przyjmują formę długich nici. Jąderko

ulega rozproszeniu, a centrioie zaczynają się rozdzielać

ulega rozproszeniu, a centrioie zaczynają się rozdzielać

 

 

Środkowa profaza.

Środkowa profaza.

Chromosomy ulegają kondensacji w chromatydy.

Chromosomy ulegają kondensacji w chromatydy.

Każda z nich zawiera jedną z cząsteczek DNA wytworzonych podczas

Każda z nich zawiera jedną z cząsteczek DNA wytworzonych podczas

interfazy. Centrioie, zbudowane z mikrotubul, przesuwają się do

interfazy. Centrioie, zbudowane z mikrotubul, przesuwają się do

przeciwległych biegunów komórki i zaczynają formować wrzeciono

przeciwległych biegunów komórki i zaczynają formować wrzeciono

kariokinetyczne (podziałowe).

kariokinetyczne (podziałowe).

Późna profaza.

Późna profaza.

Centrioie docierają do biegunów komórki. Nadal połączone

Centrioie docierają do biegunów komórki. Nadal połączone

są włóknami wrzeciona kariokinetycznego, które rozciągają się do środka

są włóknami wrzeciona kariokinetycznego, które rozciągają się do środka

(równika) komórki. Błona jądrowa ulega rozproszeniu i zanika.

(równika) komórki. Błona jądrowa ulega rozproszeniu i zanika.

M

M

etafaza.

etafaza.

Chromatydy układają się wzdłuż równika komórki

Chromatydy układają się wzdłuż równika komórki

Wczesna anafaza.

Wczesna anafaza.

Chromatydy siostrzane zostają rozdzielone

Chromatydy siostrzane zostają rozdzielone

Późna anafaza.

Późna anafaza.

Zbiory chromatyd (nowe zestawy chromosomów

Zbiory chromatyd (nowe zestawy chromosomów

potomnych) przemieszczają się do przeciwległych biegunów. Rozpoczyna

potomnych) przemieszczają się do przeciwległych biegunów. Rozpoczyna

się podział cytoplazmy komórki (cytokineza).

się podział cytoplazmy komórki (cytokineza).

Telofaza

Telofaza

. Rozdzielone chromosomy rozwijają się i stają się słabiej widoczne.

. Rozdzielone chromosomy rozwijają się i stają się słabiej widoczne.

Wokół nich powstają błony jądrowe. Cytokineza jest kontynuowana. Zanika

Wokół nich powstają błony jądrowe. Cytokineza jest kontynuowana. Zanika

wrzeciono kariokinetyczne.

wrzeciono kariokinetyczne.

Interfaza

Interfaza

. Po zakończeniu podziału komórki rozpoczyna się następny cykl

. Po zakończeniu podziału komórki rozpoczyna się następny cykl

replikacji DNA.

replikacji DNA.

 

 

background image

62

Wczesna profaza.

Wczesna profaza.

Chromosomy przyjmują

Chromosomy przyjmują

formę długich nici. Jąderko ulega rozproszeniu, a

formę długich nici. Jąderko ulega rozproszeniu, a

centrioie zaczynają się rozdzielać

centrioie zaczynają się rozdzielać

 

 

Środkowa profaza.

Środkowa profaza.

Chromosomy ulegają

Chromosomy ulegają

kondensacji w chromatydy. Każda z nich zawiera

kondensacji w chromatydy. Każda z nich zawiera

jedną z cząsteczek DNA wytworzonych podczas

jedną z cząsteczek DNA wytworzonych podczas

interfazy. Centrioie, zbudowane z mikrotubul,

interfazy. Centrioie, zbudowane z mikrotubul,

przesuwają się do przeciwległych biegunów

przesuwają się do przeciwległych biegunów

komórki i zaczynają formować wrzeciono

komórki i zaczynają formować wrzeciono

kariokinetyczne (podziałowe).

kariokinetyczne (podziałowe).

Późna profaza.

Późna profaza.

Centrioie docierają do biegunów

Centrioie docierają do biegunów

komórki. Nadal połączone są włóknami

komórki. Nadal połączone są włóknami

wrzeciona kariokinetycznego, które rozciągają

wrzeciona kariokinetycznego, które rozciągają

się do środka (równika) komórki. Błona jądrowa

się do środka (równika) komórki. Błona jądrowa

ulega rozproszeniu i zanika.

ulega rozproszeniu i zanika.

M

M

etafaza.

etafaza.

Chromatydy układają się wzdłuż

Chromatydy układają się wzdłuż

równika komórki

równika komórki

 

 

background image

63

 

 

Wczesna anafaza.

Wczesna anafaza.

Chromatydy siostrzane

Chromatydy siostrzane

zostają rozdzielone

zostają rozdzielone

Późna anafaza.

Późna anafaza.

Zbiory chromatyd (nowe

Zbiory chromatyd (nowe

zestawy chromosomów potomnych)

zestawy chromosomów potomnych)

przemieszczają się do przeciwległych biegunów.

przemieszczają się do przeciwległych biegunów.

Rozpoczyna się podział cytoplazmy komórki

Rozpoczyna się podział cytoplazmy komórki

(cytokineza).

(cytokineza).

Telofaza

Telofaza

. Rozdzielone chromosomy rozwijają się

. Rozdzielone chromosomy rozwijają się

i stają się słabiej widoczne. Wokół nich powstają

i stają się słabiej widoczne. Wokół nich powstają

błony jądrowe. Cytokineza jest kontynuowana.

błony jądrowe. Cytokineza jest kontynuowana.

Zanika wrzeciono kariokinetyczne.

Zanika wrzeciono kariokinetyczne.

Interfaza

Interfaza

. Po zakończeniu podziału komórki

. Po zakończeniu podziału komórki

rozpoczyna się następny cykl replikacji DNA.

rozpoczyna się następny cykl replikacji DNA.

background image

Genom

Genom

 

 

Kompletny materiał genetyczny organizmu określany jest

Kompletny materiał genetyczny organizmu określany jest

terminem

terminem genom

genom

. W komórkach człowieka składa się on

. W komórkach człowieka składa się on

z 23 par chromosomów, zlokalizowanych w jądrze

z 23 par chromosomów, zlokalizowanych w jądrze

komórkowym, a każdy chromosom mieści w sobie

komórkowym, a każdy chromosom mieści w sobie

pojedynczą, liniową cząsteczkę DNA w postaci podwójnej

pojedynczą, liniową cząsteczkę DNA w postaci podwójnej

helisy.

helisy. Genom ludzki zawiera w przybliżeniu 3 x 10

Genom ludzki zawiera w przybliżeniu 3 x 10

9

9

pz i

pz i

około 23 000 różnych genów, a większość z nich koduje

około 23 000 różnych genów, a większość z nich koduje

polipeptydy

polipeptydy

. Niewielka część koduje cząsteczki RNA,

. Niewielka część koduje cząsteczki RNA,

które nie są przepisywane na białka.

które nie są przepisywane na białka.

64

background image

Oprócz genomu jądrowego, komórki eukariotyczne

Oprócz genomu jądrowego, komórki eukariotyczne

zawierają również niewielki

zawierają również niewielki genom mitochondrialny

genom mitochondrialny

,

,

dziedziczony w linii żeńskiej (po matce). Wynika to z

dziedziczony w linii żeńskiej (po matce). Wynika to z

faktu, że w odróżnieniu od plemników, komórki jajowe

faktu, że w odróżnieniu od plemników, komórki jajowe

zawierają znaczną ilość cytoplazmy z mitochondriami.

zawierają znaczną ilość cytoplazmy z mitochondriami.

Ludzki genom mitochondrialny tworzy kolista cząsteczka

Ludzki genom mitochondrialny tworzy kolista cząsteczka

DNA o długości 16 569 pz, kodująca białka

DNA o długości 16 569 pz, kodująca białka

odpowiedzialne za utrzymanie struktury i funkcje

odpowiedzialne za utrzymanie struktury i funkcje

mitochondriów (m.in. enzymy oksydacyjne) oraz

mitochondriów (m.in. enzymy oksydacyjne) oraz

cząsteczki RNA zaangażowane w syntezę białek

cząsteczki RNA zaangażowane w syntezę białek

mitochondrialnych. Mimo że mitochondria posiadają swój

mitochondrialnych. Mimo że mitochondria posiadają swój

własny genom, większość niezbędnych im białek

własny genom, większość niezbędnych im białek

kodowana jest przez geny jądrowe.

kodowana jest przez geny jądrowe.

65

background image

66

REPLIKACJA DNA

REPLIKACJA DNA

Istnienie podwójnej helisy DNA zapewnia

Istnienie podwójnej helisy DNA zapewnia

możliwość dokładnego odtwarzania się

możliwość dokładnego odtwarzania się

kwasów nukleinowych. Każda z nici DNA

kwasów nukleinowych. Każda z nici DNA

służy jako matryca do syntezy nowej

służy jako matryca do syntezy nowej

komplementarnej nici. Replikacja DNA jest

komplementarnej nici. Replikacja DNA jest

semikonser-watywna,

semikonser-watywna,

co oznacza, że w

co oznacza, że w

nowej cząsteczce jedna nić (połowa

nowej cząsteczce jedna nić (połowa

oryginalnego DNA) pochodzi ze starej

oryginalnego DNA) pochodzi ze starej

cząsteczki, czyli jest zachowywana

cząsteczki, czyli jest zachowywana

(„konserwowana").

(„konserwowana").

background image

67

Cykl komórkowy u Eukaryota

Cykl komórkowy u Eukaryota

Eukariotyczny cykl komórkowy składa się z dwóch

Eukariotyczny cykl komórkowy składa się z dwóch

okresów:

okresów: mitozy (M)

mitozy (M)

, podczas której ma miejsce

, podczas której ma miejsce

podział komórki, oraz

podział komórki, oraz interfazy

interfazy

, kiedy komórka rośnie i

, kiedy komórka rośnie i

zachodzi replikacja DNA.

zachodzi replikacja DNA. Interfazę

Interfazę

można dalej

można dalej

podzielić na:

podzielić na:

o

fazę G1 (przerwa, ang.

fazę G1 (przerwa, ang.

gap 1

gap 1

);

);

o

fazę S (synteza);

fazę S (synteza);

o

fazę G2 (przerwa, ang.

fazę G2 (przerwa, ang.

gap 2).

gap 2).

background image

68

Synteza DNA zachodzi wyłącznie podczas

Synteza DNA zachodzi wyłącznie podczas

fazy S cyklu komórkowego

fazy S cyklu komórkowego

, po której

, po której

następuje przerwa (G2), a dopiero potem

następuje przerwa (G2), a dopiero potem

komórka może się podzielić (mitoza).

komórka może się podzielić (mitoza).

Po zakończeniu mitozy następuje kolejna

Po zakończeniu mitozy następuje kolejna

przerwa

przerwa

(G1) - komórka przygotowuje się do syntezy

(G1) - komórka przygotowuje się do syntezy

DNA (replikacji).

DNA (replikacji).

background image

69

Niektóre komórki opuszczają cykl komórkowy w fazie G1 i

Niektóre komórki opuszczają cykl komórkowy w fazie G1 i

wchodzą w tzw. fazę GO. Nie przygotowują się wtedy do

wchodzą w tzw. fazę GO. Nie przygotowują się wtedy do

replikacji DNA i podziału, są natomiast zwykle aktywne

replikacji DNA i podziału, są natomiast zwykle aktywne

metabolicznie.

metabolicznie.

Faza GO może być zarówno stanem przejściowym, po

Faza GO może być zarówno stanem przejściowym, po

którym komórka powraca do fazy G1, jak i wynikiem

którym komórka powraca do fazy G1, jak i wynikiem

ostatecznego zróżnicowania komórki. Jest

ostatecznego zróżnicowania komórki. Jest

charakterystyczna dla komórek nie mających zdolności

charakterystyczna dla komórek nie mających zdolności

replikacji, np. neuronów.

replikacji, np. neuronów.

background image

70

Mitoza

Mitoza

Mitoza jest procesem podziału komórki,

Mitoza jest procesem podziału komórki,

podczas którego z pojedynczej komórki macierzystej

podczas którego z pojedynczej komórki macierzystej

powstają dwie komórki potomne.

powstają dwie komórki potomne. Komórki potomne

Komórki potomne

są identyczne względem siebie i względem komórki

są identyczne względem siebie i względem komórki

macierzystej.

macierzystej.

Każda z nich musi otrzymać zestaw

Każda z nich musi otrzymać zestaw

wszystkich organelli, takich jak

wszystkich organelli, takich jak

mitochondria,

mitochondria,

rybosomy, lizosomy, retikulum endoplazmatyczne, aparat

rybosomy, lizosomy, retikulum endoplazmatyczne, aparat

Golgiego i centriole,

Golgiego i centriole,

oraz dwa pełne genomy, które

oraz dwa pełne genomy, które

zawierają kompletny zestaw genów.

zawierają kompletny zestaw genów.

Zapewnienie każdej komórce potomnej dwóch kopii

Zapewnienie każdej komórce potomnej dwóch kopii

każdego genu wymaga wielkiej precyzji.

każdego genu wymaga wielkiej precyzji.

background image

71

Mitoza

Mitoza

umożliwia podzielenie

umożliwia podzielenie

podwojonych w czasie replikacji

podwojonych w czasie replikacji

chromosomów na dwie identyczne grupy.

chromosomów na dwie identyczne grupy.

Chromosomy, które uległy replikacji

Chromosomy, które uległy replikacji

podczas interfazy, łączą się z

podczas interfazy, łączą się z

mikrotubulami

mikrotubulami

(włókna białka tubuliny), organizującymi się

(włókna białka tubuliny), organizującymi się

we

we

wrzeciono kariokinetyczne.

wrzeciono kariokinetyczne.

Kurcząc się,

Kurcząc się,

powoduje ono najpierw ułożenie się

powoduje ono najpierw ułożenie się

chromosomów w płaszczyźnie równikowej

chromosomów w płaszczyźnie równikowej

komórki (powstaje

komórki (powstaje

płytka metafazowa),

płytka metafazowa),

a

a

później ich właściwe rozdzielenie.

później ich właściwe rozdzielenie.

background image

72

Podczas interfazy, poprzedzającej mitozę,

Podczas interfazy, poprzedzającej mitozę,

centriole i inne części centrosomu ulegają

centriole i inne części centrosomu ulegają

podwojeniu, ale pozostają złączone, nadal

podwojeniu, ale pozostają złączone, nadal

tworząc pojedynczą strukturę. Na samym

tworząc pojedynczą strukturę. Na samym

początku mitozy zduplikowany centrosom

początku mitozy zduplikowany centrosom

rozpada się, a centrosomy pochodne

rozpada się, a centrosomy pochodne

rozsuwają się do przeciwległych biegunów

rozsuwają się do przeciwległych biegunów

jądra komórkowego. Pełnią tam funkcję

jądra komórkowego. Pełnią tam funkcję

ośrodków formowania mikrotubul, które

ośrodków formowania mikrotubul, które

budują wrzeciono kariokinetyczne. W tym

budują wrzeciono kariokinetyczne. W tym

samym czasie chromatyna ulega coraz

samym czasie chromatyna ulega coraz

ciaśniejszemu skręceniu, a skondensowane

ciaśniejszemu skręceniu, a skondensowane

chromosomy tworzą pary identycznych

chromosomy tworzą pary identycznych

chromatyd.

chromatyd.

background image

73

Następuje rozpad otoczki jądrowej. Mikrotubule

Następuje rozpad otoczki jądrowej. Mikrotubule

wrzeciona kariokinetycznego przyłączają się do

wrzeciona kariokinetycznego przyłączają się do

centromerów chromosomów przy udziale

centromerów chromosomów przy udziale

struktury zwanej kinetochorem. Regiony

struktury zwanej kinetochorem. Regiony

centromerowe układają się w okolicy równika

centromerowe układają się w okolicy równika

komórki. Dochodzi do podziału centromerów, a

komórki. Dochodzi do podziału centromerów, a

nowe chromosomy, każdy powstały z jednej ze

nowe chromosomy, każdy powstały z jednej ze

sparowanych chromatyd, przesuwają się w

sparowanych chromatyd, przesuwają się w

kierunku przeciwległych biegunów.

kierunku przeciwległych biegunów.

background image

74

Przypomnienie.

Umiejscowienie genu na chromosomie określa się jako locus. Różne
warianty jednego genu (polimorfizm) nazywane są allelami. Zwykle
występuje jeden lub kilka różnych alleli. Tylko niektóre geny są wysoce
polimorficzne, czyli mają wiele różnych alleli.

Homo-/Hetero-/Hemizygota
Osoba z identycznymi alielami określonego genu jest homozygotą dla
danego locus. Hetero-zygota ma dwa różne allele, a hemizygota ma tyl ko
jeden allel (np. wiele genów na chromosomie X i Y u osobników

płci

męskiej).

Genotypem nazywamy komplet genów danego osobnika.

Fenotyp to zespół cech organizmu wynikający z ekspresji genotypu.

Allele dominujace i recesywne. Cecha warunkowana przez allel dominujący
ulega ekspresji niezależnie od drugiego allelu. Allele dominujące oznacza się
dużymi literami (A), a recesywne małymi (a). Cecha uwarunkowana allelem
recesywnym ujawnia się tylko u homozygot, u których oba allele są właśnie
tego typu.

background image

75

PRAWA MENDLA
Mendel podsumował swoje odkrycia dwoma prawami:
1. Segregacja. Dwa allele każdego genu segregują do dwóch
różnych komórek rozrodczych (gamet).

2. Niezależność. Geny związane z różnymi cechami segregują
niezależnie.

background image

76

1. Segregacja. Dwa allele każdego genu
segregują do dwóch różnych komórek
rozrodczych (gamet).

background image

77

2. Niezależność. Geny związane z różnymi
cechami segregują niezależnie.

background image

78

Rodzice heterozygotyczni w jednym locus mogą mieć

potomstwo heterozygotyczne lub homozygotyczne.

Przedstawia się to za pomocą kwadratu Punnetta [ryc.

2.4(a)]. Rodzice heterozygotyczni dla dwóch różnych genów

(Aa i Bb) będą mieli potomstwo o kilkunastu różnych

genotypach [ryc. 2.4(b)]. Łatwo obliczyć warianty

genotypów potomstwa, używając częstości alleli.

background image

79

Częstość alleli jest stała.
Proporcje alleli w populacji oraz ich częstość zmieniają się
bardzo wolno w kolejnych pokoleniach. Szybko zmieniają się
tylko kombinacje alleli. Na przykład potomstwo pary AaBb x
AaBb będzie miało podobną częstość alleli jak rodzice, 50%
każdy allel: A, a, B, b; pomimo to, że tylko 25% dzieci będzie
miało identyczny z rodzicielskim genotyp (AaBb). Podwójne
homozygoty będą najrzadsze (AABB lub aabb, każde 1/16 =
6%).

Stabilność rozkładu alleli stanowi podstawę ewolucji i

genetyki chorób.

background image

80

Wzory dziedziczenia

Większość cech kodowana jest przez geny znajdujące się w
genomie jądrowym i dziedziczy się zgodnie z prawami
Mendla.

Schematy analizy rodowodów przedstawiają rodzaje dziedziczenia mendlowskiego.
Homozygoty allelu recesywnego są chore, a heterozygoty to bezobjawowi nosiciele.
W przypadku allelu dominującego nie ma nosicieli, gdyż heterozygoty również chorują.
Probant to pierwszy pacjent z danej rodziny, u którego zdiagnozowano objawy choroby.

background image

81

Allele chorób

Częstość alleli wywołujących choroby jest

zazwyczaj mała.

Powstają one w wyniku zmian

genetycznych (mutacji), a w związku ze swoim
uszkadzającym efektem są powoli eliminowane.
Proces ten określa się mianem równowagi
„mutacja-selekcja".

background image

82

Niektóre choroby wywołane są przez wiele różnych alleli, inne

przez jeden, ale częsty. Na przykład: prawie co trzeci przypadek
hemofilii B spowodowany jest odmienną mutacją IX czynnika
krzepliwości, 75% odpowiedzialnych za to alleli powstaje w wyniku
niezależnych mutacji. Najczęstszy allel, który pochodzi
prawdopodobnie od jednego wspólnego przodka, występuje tylko u
5% dotkniętych tą chorobą rodzin w Wielkiej Brytanii.

Dla kontrastu, ponad dwie trzecie przypadków

mukowiscydozy powodowane jest mutacją F508del (skrót od
„delecja fenyloalaniny w pozycji 508 białka„) w genie, który koduje
białko - kanał jonowy. Około 5% ludności Stanów Zjednoczonych jest
nosicielami allelu F508del. Istnieją też inne, rzadsze mutacje, które
skutkują wystąpieniem mukowiscydozy, ale żadna z nich nie zdarza
się częściej niż 1 na 100 przypadków tej choroby w Europie.

background image

83

Dziedziczenie niemendlowskie
związane jest z wpływem
cytoplazmy, która pochodzi
prawie wyłącznie od matki. W
procesie tym biorą udział geny z
mitochondriów i białka
cytoplazmatyczne oddziałujące
na geny jądrowe.

background image

84

Dziedziczenie mendlowskie
(klasyczne)

Wyróżniamy cztery typy

dziedziczenia w zależności

od tego, czy gen jest

dominujący, czy recesywny

oraz od jego położenia na

chromosomie X lub na

autosomie. Choroby

sprzężone z chromosomem Y

są u ludzi słabo poznane.
Podstawowe typy

dziedziczenia

mendlowskiego można

zaobserwować w rodzinach,

u których dana cecha

obecna jest w kilku kolejnych

pokoleniach [ryc.].

Najbardziej istotne zmiany w

genach to te, które

predysponują do określonych

chorób, gdyż powodują

zaburzenie procesów

metabolicznych lub szlaków

sygnałowych.

background image

85

Dziedziczenie autosomalne dominujące
(ekspresja u heterozygot
)

dotyczy obu płci;

mutacja zostaje odziedziczona od jednego z rodziców lub
powstaje de novo. Już pojedyncza kopia autosomalnego
dominującego allela wywiera wpływ na fenotyp. Każde
dziecko chorego rodzica ponosi 50% ryzyko wystąpienia
choroby.

background image

86

Dziedziczenie autosomalne recesywne ( ekspresja u
homozygot
)

występuje u osób obu płci, których rodzice są

zazwyczaj bezobjawowymi nosicielami. Ryzyko urodzenia chorego
dziecka wzrasta, jeśli rodzice są spokrewnieni, gdyż istnieje
wtedy wyższe prawdopodobieństwo odziedziczenia identycznych
alleli. Pojedyncza kopia allelu autosomalnego recesywnego
zwykłe nie ujawnia się w fenotypie. Jeżeli oboje rodzice są
nosicielami (Aa x Aa), ryzyko wystąpienia choroby u każdego
dziecka wynosi 25%, prawdopodobieństwo bycia nosicielem 50%,
a szansa na to, że nie odziedziczy żadnej kopii zmutowanego
genu 25% W przypadku, gdy tylko jeden z rodziców jest
nosicielem (Aa x AA), każde jego dziecko ma
prawdopodobieństwo nosicielstwa 50% i zasadniczo nie ponosi
ryzyka wystąpienia choroby.

background image

87

Dziedziczenie sprzężone z chromosomem X
recesywne -

prawie zawsze chorują mężczyźni(

praktycznie wszystkie

nieprawidłowości związane z płcią zależą od genów znajdujących się na
chromosomie X i ponieważ mężczyźni posiadają tylko jedna kopię, nie mogą
zrównoważyć ewentualnych wad drugim, prawidłowym chromosomem X

).

Każdy syn matki nosicieli ponosi 50% ryzyko wystąpienia choroby, a

córka 50% prawdopodobieństwo nosicielstwa, tak jak jej matka. Nie ma
przekazywania choroby z ojca na syna. U kobiet, aby powstał zmieniony fenotyp,
zwykle oba chromosomy X muszą być zmienione. Heterozygotyczne córki mogą
wykazywać łagodne objawy choroby, gdy wystąpi nielosowa inaktywacja
chromosomu X.

background image

88

Dziedziczenie sprzężone z chromosomem X
dominujące (XLD, ang. X-linked dominant)

-

choroba częściej ujawnia się u córek, ale zazwyczaj ma lżejszy
przebieg niż u synów. Ma to związek z posiadaniem przez kobiety
także drugiego chromosomu X od zdrowego rodzica. Synowie
chorują ciężej, ponieważ ich jedyny chromosom X niesie ze sobą
mutację. Niektóre allele XLD mogą być letalne. W kolejnym
pokoleniu synowie chorych ojców są zdrowi - ich chromosom X
pochodzi od matki. Córki chorego ojca są zawsze chore, gdyż
jeden z ich chromosomów X jest odziedziczony po ojcu. Każde
dziecko chorej matki ponosi 50% ryzyko wystąpienia choroby.

Ten typ dziedziczenia występuje bardzo rzadko.

background image

89

1. Dziedziczenie

1. Dziedziczenie

autosomalne

autosomalne

dominujące

dominujące

Dotyczy osób

Dotyczy osób

heterozygotycznych.

heterozygotycznych.

Allel zmutowany

Allel zmutowany

znajduje się na

znajduje się na

jednym z 22

jednym z 22

autosomów. Jeśli nie

autosomów. Jeśli nie

hamuje czynności

hamuje czynności

rozrodczej, cecha

rozrodczej, cecha

przekazywana jest

przekazywana jest

następnemu

następnemu

pokoleniu. Zdrowi

pokoleniu. Zdrowi

członkowie rodziny

członkowie rodziny

nie przekazują

nie przekazują

cechy.

cechy.

Są przekazywane

Są przekazywane

:

:

uszkodzenie

uszkodzenie

białek

białek

nieenzymatycznych;

nieenzymatycznych;

uszkodzenie

uszkodzenie

receptorów błony

receptorów błony

komórkowej;

komórkowej;

uszkodzenie

uszkodzenie

białek

białek

strukturalnych, np.

strukturalnych, np.

kolagenu albo

kolagenu albo

elastyny

elastyny

background image

90

Dziedziczenie autosomalne dominujące

dotyczy obu płci; mutacja zostaje odziedziczona od
jednego z rodziców lub powstaje de novo. Już pojedyncza
kopia autosomalnego dominującego allela wywiera wpływ
na fenotyp. Każde dziecko chorego rodzica ponosi 50%
ryzyko wystąpienia choroby.

background image

91

1. Dziedziczenie autosomalne

1. Dziedziczenie autosomalne

dominujące

dominujące

Do chorób dziedziczonych w ten

Do chorób dziedziczonych w ten

sposób należą m.in.:

sposób należą m.in.:

rodzinna hipercholesterolemia,

rodzinna hipercholesterolemia,

osteogenesis imperfecta

osteogenesis imperfecta

(osteogeneza

(osteogeneza

nieprawidłowa),

nieprawidłowa),

wókniakonerwiakowatość typu I,

wókniakonerwiakowatość typu I,

siatkówczak,

siatkówczak,

nerczak płodowy (guz Wilmsa),

nerczak płodowy (guz Wilmsa),

rodzinna polipowata gruczolakowatość

rodzinna polipowata gruczolakowatość

okrężnicy,

okrężnicy,

zespól Marfana,

zespól Marfana,

torbielowatość nerek typu dorosłych

torbielowatość nerek typu dorosłych

background image

92

Nieprawidłowa osteogeneza (osteogenesis

Nieprawidłowa osteogeneza (osteogenesis

imperfecta).

imperfecta).

Niezdolność do prawidłowego syntetyzowania

Niezdolność do prawidłowego syntetyzowania

kolagenu typu I.

kolagenu typu I.

Wyróżnia się 4 typy tej choroby.

Wyróżnia się 4 typy tej choroby.

W każdym z nich następują liczne złamania

W każdym z nich następują liczne złamania

kości nawet po minimalnych urazach, stawy są

kości nawet po minimalnych urazach, stawy są

rozluźnione, stopy płaskie, zęby zniekształcone. W

rozluźnione, stopy płaskie, zęby zniekształcone. W

typie 2 kościec dziecka ulega licznym złamaniom

typie 2 kościec dziecka ulega licznym złamaniom

podczas porodu.

podczas porodu.

background image

93

Siatkówczak (retinoblastoma).

Siatkówczak (retinoblastoma).

Najczęstszy nowotwór wewnątrzgałkowy wieku

Najczęstszy nowotwór wewnątrzgałkowy wieku

dziecięcego. 95% przypadków rozpoznaje się przed 5. rż.

dziecięcego. 95% przypadków rozpoznaje się przed 5. rż.

( najwięcej przypadków rozpoznaje się u dzieci w pierwszym

( najwięcej przypadków rozpoznaje się u dzieci w pierwszym

roku życia).

roku życia).

background image

94

Nerczak płodowy (nephroblastoma), guz

Nerczak płodowy (nephroblastoma), guz

Willmsa

Willmsa

Jeden z najczęstszych nowotworów wieku dziecięcego.

Jeden z najczęstszych nowotworów wieku dziecięcego.

Pojawia się zwykle między 1. a 5. rokiem życia. Masa

Pojawia się zwykle między 1. a 5. rokiem życia. Masa

dochodzi do 2 kg, wrasta do żył, daje przerzuty w

dochodzi do 2 kg, wrasta do żył, daje przerzuty w

pierwszej kolejnosci do płuc.

pierwszej kolejnosci do płuc.

background image

95

Zespół Marfana.

Zespół Marfana.

Mutacje w genie fibrylliny 1. Niepełne

Mutacje w genie fibrylliny 1. Niepełne

wykształcenie włókien sprężystych tkanki

wykształcenie włókien sprężystych tkanki

łącznej.

łącznej.

Dominujące objawy: pająkowatość palców

Dominujące objawy: pająkowatość palców

(arachnodaktylia), długie, cienkie kończyny,

(arachnodaktylia), długie, cienkie kończyny,

nieprawidłowe proporcje ciała (krótki

nieprawidłowe proporcje ciała (krótki

tułów), nadmierna ruchomość stawów,

tułów), nadmierna ruchomość stawów,

skolioza, kyfoskolioza, podwichnięcie

skolioza, kyfoskolioza, podwichnięcie

soczewki, rozwarstwiający tętniak aorty.

soczewki, rozwarstwiający tętniak aorty.

Średni okres przeżycia 40-50 lat.

Średni okres przeżycia 40-50 lat.

Najczęstsza przyczyna zgonu –

Najczęstsza przyczyna zgonu –

pękniecie tętniaka aorty.

pękniecie tętniaka aorty.

background image

96

Dziedziczenie autosomalne recesywne ( ekspresja u
homozygot
)

występuje u osób obu płci, których rodzice są

zazwyczaj bezobjawowymi nosicielami. Ryzyko urodzenia chorego
dziecka wzrasta, jeśli rodzice są spokrewnieni, gdyż istnieje
wtedy wyższe prawdopodobieństwo odziedziczenia identycznych
alleli. Pojedyncza kopia allelu autosomalnego recesywnego
zwykłe nie ujawnia się w fenotypie. Jeżeli oboje rodzice są
nosicielami (Aa x Aa), ryzyko wystąpienia choroby u każdego
dziecka wynosi 25%, prawdopodobieństwo bycia nosicielem 50%,
a szansa na to, że nie odziedziczy żadnej kopii zmutowanego
genu 25% W przypadku, gdy tylko jeden z rodziców jest
nosicielem (Aa x AA), każde jego dziecko ma
prawdopodobieństwo nosicielstwa 50% i zasadniczo nie ponosi
ryzyka wystąpienia choroby.

background image

97

2. Dziedziczenie autosomalne

2. Dziedziczenie autosomalne

recesywne

recesywne

Ten typ dziedziczenia

Ten typ dziedziczenia

charakteryzuje osoby homozygotyczne

charakteryzuje osoby homozygotyczne

obu płci (obydwa allele związane z daną

obu płci (obydwa allele związane z daną

cechą są albo prawidłowe albo

cechą są albo prawidłowe albo

zmutowane).

zmutowane).

Im rzadszy w całej

Im rzadszy w całej

populacji jest zmutowany gen, tym mniej

populacji jest zmutowany gen, tym mniej

osób heterozygotycznych mających taki

osób heterozygotycznych mających taki

gen.

gen.

Allele recesywne są bardzo rzadkie.

Allele recesywne są bardzo rzadkie.

Do ujawnienia się choroby potrzeba

Do ujawnienia się choroby potrzeba

dwóch zmutowanych alleli.

dwóch zmutowanych alleli.

Szansa połączenia się dwóch osób

Szansa połączenia się dwóch osób

heterozygotycznych i stworzenia

heterozygotycznych i stworzenia

potomnej osoby homozygotycznej jest

potomnej osoby homozygotycznej jest

znikoma.

znikoma.

Choroby dziedziczone recesywnie są

Choroby dziedziczone recesywnie są

najczęściej wynikiem zawierania małżeństw

najczęściej wynikiem zawierania małżeństw

miedzy osobami spokrewnionymi.

miedzy osobami spokrewnionymi.

background image

98

Dziedziczenie ujawnia się zwykle w

Dziedziczenie ujawnia się zwykle w

dzieciństwie i dotyczy głównie metabolizmu

dzieciństwie i dotyczy głównie metabolizmu

(niedobory enzymatyczne o różnym nasileniu ),

(niedobory enzymatyczne o różnym nasileniu ),

niekiedy także powoduje zaburzenia

niekiedy także powoduje zaburzenia

organogenezy.

organogenezy.

Do charakterystycznych chorób związanych z

Do charakterystycznych chorób związanych z

zaburzeniami metabolizmu należą m.in.:

zaburzeniami metabolizmu należą m.in.:

mukowiscydoza,

mukowiscydoza,

fenyloketonuria,

fenyloketonuria,

choroba Gauchera,

choroba Gauchera,

choroba Tay i Sachsa,

choroba Tay i Sachsa,

choroba Gertrudy Hurler, * choroby

choroba Gertrudy Hurler, * choroby

spichrzeniowe

spichrzeniowe

background image

99

Dziedziczenie ujawnia się zwykle w

Dziedziczenie ujawnia się zwykle w

dzieciństwie i dotyczy głównie metabolizmu

dzieciństwie i dotyczy głównie metabolizmu

(niedobory enzymatyczne o różnym nasileniu ),

(niedobory enzymatyczne o różnym nasileniu ),

niekiedy także powoduje zaburzenia

niekiedy także powoduje zaburzenia

organogenezy.

organogenezy.

Do charakterystycznych chorób związanych z

Do charakterystycznych chorób związanych z

zaburzeniami metabolizmu należą m.in. ( c. d.):

zaburzeniami metabolizmu należą m.in. ( c. d.):

choroba von Gierkego,

choroba von Gierkego,

choroba Wilsona,

choroba Wilsona,

talasemia,

talasemia,

alkaptonuria.

alkaptonuria.

Przykładem ciężkiego zaburzenia organogenezy

Przykładem ciężkiego zaburzenia organogenezy

jest

jest torbielowatość nerek typu noworodków

torbielowatość nerek typu noworodków

.

.

background image

100

FENYLOKETONURIA - W organizmie chorego

FENYLOKETONURIA - W organizmie chorego

dziecka brakuje enzymu (hydroksylazy

dziecka brakuje enzymu (hydroksylazy

fenyloalaninowej) przekształcającego aminokwas

fenyloalaninowej) przekształcającego aminokwas

fenyloalaninę w tyrozynę oraz związki

fenyloalaninę w tyrozynę oraz związki

odpowiedzialne m.in. za pigmentację skóry.

odpowiedzialne m.in. za pigmentację skóry.

Nagromadzenie fenyloalaniny może doprowadzić do

Nagromadzenie fenyloalaniny może doprowadzić do

upośledzenia umysłowego.

upośledzenia umysłowego.

Chore dziecko może rozwijać się normalnie,

Chore dziecko może rozwijać się normalnie,

pod warunkiem że choroba została wykryta w

pod warunkiem że choroba została wykryta w

pierwszych tygodniach życia i z diety dziecka

pierwszych tygodniach życia i z diety dziecka

wyłączono fenyloalaninę, tzn. dieta musi być uboga

wyłączono fenyloalaninę, tzn. dieta musi być uboga

w białko, wykluczać mięso, nabiał, czekoladę i

w białko, wykluczać mięso, nabiał, czekoladę i

zawierać niewiele warzyw i owoców. Taką dietę

zawierać niewiele warzyw i owoców. Taką dietę

chory powinien utrzymywać przez całe życie.

chory powinien utrzymywać przez całe życie.

Chorobę rozpoznaje się u 1 na 15000 dzieci,

Chorobę rozpoznaje się u 1 na 15000 dzieci,

ale częstość jej występowania jest różna w różnych

ale częstość jej występowania jest różna w różnych

populacjach.

populacjach.

Objawami nieleczonej choroby są: znacznego

Objawami nieleczonej choroby są: znacznego

stopnia upośledzenie rozwoju umysłowego i

stopnia upośledzenie rozwoju umysłowego i

motorycznego. Niedobór melaniny jest przyczyną

motorycznego. Niedobór melaniny jest przyczyną

bardzo jasnej skóry, włosów i tęczówek (bielactwo

bardzo jasnej skóry, włosów i tęczówek (bielactwo

wrodzone). Poza tym mogą występować drgawki

wrodzone). Poza tym mogą występować drgawki

(padaczka), zaburzenia chodu, postawy,

(padaczka), zaburzenia chodu, postawy,

zesztywnienie stawów.

zesztywnienie stawów.

background image

101

LIZOSOMALNE CHOROBY

LIZOSOMALNE CHOROBY

SPICHRZENIOWE

SPICHRZENIOWE

Wszystkie wymienione choroby

Wszystkie wymienione choroby

charakteryzują się brakiem skutecznego leczenia.

charakteryzują się brakiem skutecznego leczenia.

Mają tendencję do stopniowej progresji i

Mają tendencję do stopniowej progresji i

zwykle ujawniają się w okresie kilku miesięcy od

zwykle ujawniają się w okresie kilku miesięcy od

porodu i postępując, doprowadzają w większości

porodu i postępując, doprowadzają w większości

przypadków do zgonu w okresie dzieciństwa lub

przypadków do zgonu w okresie dzieciństwa lub

dojrzewania płciowego.

dojrzewania płciowego.

background image

102

LIZOSOMALNE CHOROBY

LIZOSOMALNE CHOROBY

SPICHRZENIOWE

SPICHRZENIOWE

Inaczej nazywane tezaurysmozami

Inaczej nazywane tezaurysmozami

(

(

thesaurysmosis

thesaurysmosis

) – około 30 chorób, których cechą

) – około 30 chorób, których cechą

charakterystyczną są zaburzenia funkcji

charakterystyczną są zaburzenia funkcji

lizosomów.

lizosomów.

Istotą tych chorób jest brak enzymu, którego niedobór

Istotą tych chorób jest brak enzymu, którego niedobór

doprowadza do nadmiernego stężenia nierozkładanej

doprowadza do nadmiernego stężenia nierozkładanej

substancji i jej odkładania (spichrzania) w organizmie.

substancji i jej odkładania (spichrzania) w organizmie.

W zależności od rodzaju spichrzanej substancji, dzieli

W zależności od rodzaju spichrzanej substancji, dzieli

je się na następujące grupy chorób:

je się na następujące grupy chorób:

mukopolisacharydozy,

mukopolisacharydozy,

gangliozydozy,

gangliozydozy,

lipidozy,

lipidozy,

glikogenozy,

glikogenozy,

glikoproteinozy,

glikoproteinozy,

mukolipidozy,

mukolipidozy,

leukodystrofie

leukodystrofie

.

.

Wszystkie wymienione choroby charakteryzują się

Wszystkie wymienione choroby charakteryzują się

brakiem skutecznego leczenia. Maja tendencję do

brakiem skutecznego leczenia. Maja tendencję do

stopniowej progresji i zwykle ujawniają się w okresie kilku

stopniowej progresji i zwykle ujawniają się w okresie kilku

miesięcy od porodu i postępując, doprowadzają w większości

miesięcy od porodu i postępując, doprowadzają w większości

przypadków do zgonu w okresie dzieciństwa lub dojrzewania

przypadków do zgonu w okresie dzieciństwa lub dojrzewania

płciowego.

płciowego.

background image

103

Choroba Taya- Sachsa – gangliozydoza –

Choroba Taya- Sachsa – gangliozydoza –

brak heksozoaminidazy gangliozydu GM

brak heksozoaminidazy gangliozydu GM

2

2

Idiotyzm rodzinny ze ślepotą.

Idiotyzm rodzinny ze ślepotą.

Około 90% wszystkich przypadków

Około 90% wszystkich przypadków

występuje u dzieci żydowskich.

występuje u dzieci żydowskich.

Neurony ośrodkowego układu

Neurony ośrodkowego układu

nerwowego spichrzają gangliozyd GM

nerwowego spichrzają gangliozyd GM

2

2

.

.

Dzieci takie są niewidome i

Dzieci takie są niewidome i

niedorozwinięte umysłowo

niedorozwinięte umysłowo

background image

104

Choroba (zespół) Hurler –

Choroba (zespół) Hurler –

mukopolisacharydoza-

mukopolisacharydoza-

niedobór

niedobór

α

α

-L-

-L-

iduronizazy

iduronizazy

Występuje wzmożone

Występuje wzmożone

wydalanie

wydalanie

mukopolisacharydów z

mukopolisacharydów z

moczem.

moczem.

Typowe objawy:

Typowe objawy:

pogrubienie rysów twarzy,

pogrubienie rysów twarzy,

zmętnienie rogówki,

zmętnienie rogówki,

przepuklina pępkowa, niski

przepuklina pępkowa, niski

wzrost, postępująca

wzrost, postępująca

degradacja umysłowa.

degradacja umysłowa.

Zgon w drugiej dekadzie życia.

Zgon w drugiej dekadzie życia.

background image

105

Choroba Wilsona (zwyrodnienie wątrobowo-

Choroba Wilsona (zwyrodnienie wątrobowo-

soczewkowe)

soczewkowe)

Zaburzenia gospodarki miedzią w wyniku zmniejszenia

Zaburzenia gospodarki miedzią w wyniku zmniejszenia

stężenia ceruloplazminy. Miedź jest zatrzymywana w

stężenia ceruloplazminy. Miedź jest zatrzymywana w

nadmiarze w wątrobie. Następstwem jest marskość

nadmiarze w wątrobie. Następstwem jest marskość

wątroby. Dochodzi również do uszkodzenia jąder

wątroby. Dochodzi również do uszkodzenia jąder

podstawy mózgu.

podstawy mózgu.

background image

106

Dziedziczenie sprzężone z chromosomem X
recesywne -

prawie zawsze chorują mężczyźni(

praktycznie wszystkie

nieprawidłowości związane z płcią zależą od genów znajdujących się na
chromosomie X i ponieważ mężczyźni posiadają tylko jedna kopię, nie mogą
zrównoważyć ewentualnych wad drugim, prawidłowym chromosomem X

).

Każdy syn matki nosicieli ponosi 50% ryzyko wystąpienia choroby, a

córka 50% prawdopodobieństwo nosicielstwa, tak jak jej matka. Nie ma
przekazywania choroby z ojca na syna. U kobiet, aby powstał zmieniony fenotyp,
zwykle oba chromosomy X muszą być zmienione. Heterozygotyczne córki mogą
wykazywać łagodne objawy choroby, gdy wystąpi nielosowa inaktywacja
chromosomu X.

background image

107

Dziedziczenie sprzężone z chromosomem X
dominujące (XLD, ang. X-linked dominant)
-

choroba

częściej ujawnia się u córek, ale zazwyczaj ma lżejszy przebieg
niż u synów. Ma to związek z posiadaniem przez kobiety także
drugiego chromosomu X od zdrowego rodzica. Synowie chorują
ciężej, ponieważ ich jedyny chromosom X niesie ze sobą mutację.
Niektóre allele XLD mogą być letalne. W kolejnym pokoleniu
synowie chorych ojców są zdrowi - ich chromosom X pochodzi od
matki. Córki chorego ojca są zawsze chore, gdyż jeden z ich
chromosomów X jest odziedziczony po ojcu. Każde dziecko chorej
matki ponosi 50% ryzyko wystąpienia choroby.

Ten typ dziedziczenia występuje bardzo rzadko.

background image

108

Dziedziczenie związane z

Dziedziczenie związane z

chromosomem X.

chromosomem X.

Gen warunkujący dziedziczoną chorobę znajduje się na

Gen warunkujący dziedziczoną chorobę znajduje się na

chromosomie X.

chromosomie X.

Cecha dominująca, związana z chromosomem X

Cecha dominująca, związana z chromosomem X

ujawnia się u kobiet i u mężczyzn wyjątkowo rzadko.

ujawnia się u kobiet i u mężczyzn wyjątkowo rzadko.

Dziedziczenie związane z chromosomem X jest najczęściej

Dziedziczenie związane z chromosomem X jest najczęściej

recesywne.

recesywne.

Ojciec nie przekazuje genu warunkującego chorobę

Ojciec nie przekazuje genu warunkującego chorobę

synowi, gdyż przekazuje mu chromosom Y, natomiast

synowi, gdyż przekazuje mu chromosom Y, natomiast

przekazuje go córce z chromosomem X. Córka staje się

przekazuje go córce z chromosomem X. Córka staje się

nosicielem choroby, przekazując cechę swoim dzieciom

nosicielem choroby, przekazując cechę swoim dzieciom

(wnukom chorego dziadka).

(wnukom chorego dziadka).

Synowie nosicielki mają 50% szans na zachorowanie,

Synowie nosicielki mają 50% szans na zachorowanie,

jej córki nie chorują. Wszystkie córki chorych mężczyzn są

jej córki nie chorują. Wszystkie córki chorych mężczyzn są

nosicielkami, a synowie nie chorują i nie przekazują choroby

nosicielkami, a synowie nie chorują i nie przekazują choroby

swoim dzieciom.

swoim dzieciom.

background image

109

Dziedziczenie związane z

Dziedziczenie związane z

chromosomem X ( c. d.)

chromosomem X ( c. d.)

Choroby dziedziczone w ten sposób to m.in.:

Choroby dziedziczone w ten sposób to m.in.:

hemofilia A

hemofilia A

[

[

brak czynnika VIII

brak czynnika VIII

(antyhemolitycznego

(antyhemolitycznego

)]

)]

,

,

hemofilia B

hemofilia B

[

[

brak czynnika IX (Christmasa

brak czynnika IX (Christmasa

)]

)]

,

,

dystrofia mięśniowa Duchenne-Beckera,

dystrofia mięśniowa Duchenne-Beckera,

daltonizm,

daltonizm,

agammaglobulinemia.

agammaglobulinemia.

background image

110

Dziedziczenie wieloczynnikowe.

Dziedziczenie wieloczynnikowe.

Większość dziedziczonych cech człowieka nie

Większość dziedziczonych cech człowieka nie

dziedziczy się wprost ani dominująco ani recesywnie,

dziedziczy się wprost ani dominująco ani recesywnie,

lecz zależy od wielu czynników.

lecz zależy od wielu czynników.

Przyjmuje się, że dziedziczenie wieloczynnikowe

Przyjmuje się, że dziedziczenie wieloczynnikowe

dotyczy np. inteligencji, wzrostu, barwy skóry, budowy

dotyczy np. inteligencji, wzrostu, barwy skóry, budowy

ciała, skłonności rodzinnych np. do miażdżycy,

ciała, skłonności rodzinnych np. do miażdżycy,

cukrzycy, niektórych nowotworów, zwyrodnień

cukrzycy, niektórych nowotworów, zwyrodnień

stawowych, nadciśnienia tętniczego, niektórych wad

stawowych, nadciśnienia tętniczego, niektórych wad

wrodzonych.

wrodzonych.

Duża część tych zaburzeń może być

Duża część tych zaburzeń może być

spowodowana uszkodzeniem genów przez szkodliwe

spowodowana uszkodzeniem genów przez szkodliwe

czynniki środowiska.

czynniki środowiska.

Niektóre choroby mają powinowactwo do

Niektóre choroby mają powinowactwo do

określonej płci.

określonej płci.


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Genetyka wersja tekstowa cz 1
genetyka wersja II (1)
2 Kolokwium Inżynieria Genetyczna wersja B,C 14r
3 Kolokwium Inżynieria genetyczna WERSJA B 14
GENETYKA IV kolos, cz 1
Rachunkowość prezentacja wersja tekstowa
To jest wersja tekstowa pdf a '02'
Funkcja wymierna zadania tekstowe cz 2
3 Kolokwium Inżynieria genetyczna WERSJA A 14
Brad P Instant Attraction (The Shocker) (wersja tekstowa)
Genetyka ogólna dla studentów cz 2
Dziady cz II wersja skrócona
Prelekcja 10 - cz 2 - Mutacje chromosomowe człowieka, Genetyka
moja wersja genetyczna
Wersja do oddania, Rozdzial 4 - Algorytmy genetyczne, Rozdział III
Analiza śladów genetycznych jako dowód w procesie karnym – cz II

więcej podobnych podstron