Autor:Jan Bartosz
Anchimiuk

Czym jest broń

jądrowa ??

Jest to rodzaj broni masowego rażenia

wykorzystującej energię wydzielaną podczas
łańcuchowej reakcji rozpadu izotopów uranu i plutonu
(tzw. broń atomowa) albo podczas syntezy jąder
izotopów wodoru (tzw. bomba wodorowa - o sile
wybuchu znacznie większej niż broni atomowej).
Dzięki istnieniu tej broni powstało przekonanie o
możliwości pokonania przeciwnika bez użycia
ogromnych armii, do zadania dużych zniszczeń na
obszarze przeciwnika wystarczy samolot bombowy,
pocisk artyleryjski lub rakieta przenosząca atomowe
głowice bojowe.

Czynniki rażenia broni
jądrowej



fala uderzeniowa - cienka warstwa, w której następuje
gwałtowny wzrost ciśnienia gazu, rozchodząca się szybciej niż
dźwięk.



promieniowanie przenikliwe - stanowi strumień
promieniowania gamma i promieniowania neutronowego,
zdolny do przenikania przez różne materiały o znacznej
grubości



promieniowanie cieplne (świetlne) - promieniowanie, które
emituje ciało mające temperaturę większą od zera
bezwzględnego



skażenie promieniotwórcze - znaczny wzrost aktywności
promieniotwórczej



impuls elektromagnetyczny - powstawanie i
rozprzestrzenianie się promieniowania elektromagnetycznego
o szerokim widmie stosunkowo niskich częstotliwości

Bomba wodorowa

Zwana jest też bombą

termojądrową. Jest bombą,

w której głównym źródłem

energii wybuchu jest reakcja
termojądrowa zachodząca
podczas jej wybuchu. Bomby
wodorowe mają największą,

z dotychczas

skonstruowanych bomb, siłę
wybuchu równoważną
wybuchowi setek milionów
ton trotylu (megaton)

Zasada działania

Zasada działania bomby wodorowej

opiera się na wykorzystaniu reakcji

termojądrowej, czyli łączenia się lekkich

jąder atomowych (np. wodoru lub helu)

w cięższe, czemu towarzyszy

wydzielanie ogromnej ilości energii.

Ponieważ rozpoczęcie i utrzymanie fuzji

wymaga bardzo wysokiej temperatury,

bomba wodorowa zawiera ładunek

rozszczepialny (pierwszy stopień),

którego detonacja inicjuje fuzję w

ładunku drugiego stopnia.

Ładunki drugiego stopnia mogą być

łączone w prawie dowolnej ilości i

wielkości (jedna reakcja fuzji inicjuje

następną), co umożliwia budowę broni o

mocy daleko większej niż w przypadku

zwykłej bomby atomowej.

Budowa

Zasadniczą częścią bomby

wodorowej jest zapas

deuteru, znajdujący się w

centrum urządzenia. Aby

utrzymać jak najdłużej

wysoką temperaturę i

ogromne ciśnienie

odpowiednie do zajścia

reakcji termojądrowej,

obudowuje się zapas deuteru

bombą atomową, w której

zachodzą reakcje łańcuchowe

rozszczepienia. Po

zdetonowaniu bomby

atomowej w deuterze

zachodzą intensywne reakcje

syntezy termojądrowej.

1) Kula wysokoprężna
2) Mieszanka deuteru i trytu
3) Zapalniki trotylowe
4) Powłoka z uranu



Bomba wodorowa, zwana też termojądrową

jest bombą o olbrzymim zasięgu działania,
w której wybuch dokonuje się na zasadzie
reakcji termojądrowej, jaka zachodzi w jej
wnętrzu. Dziś są to najbardziej niebezpieczne
bomby jakie powstały na świecie. W sensie
fizycznym, wybuch takiej bomby to reakcja
termojądrowa polegająca na syntezie jąder
lekkich pierwiastków, w wyniku której
powstają pierwiastki cięższe. Bomba
działająca w taki sposób nazywana jest
bombą o ładunku dwufazowym, w której
podczas obu faz wydziela się duża ilość
szybkich neutronów, które napędzają cały
mechanizm.

Bomba atomowa

Czerpie swoją energię z reakcji

rozszczepienia ciężkich jąder
atomowych (np. uranu lub
plutonu) na lżejsze pod
wpływem bombardowania
neutronami. Rozpadające się
jądra emitują kolejne neutrony,
które bombardują inne jądra,
wywołując reakcję łańcuchową.

Nazwa bomba atomowa może

być myląca, gdyż
konwencjonalne chemiczne
materiały wybuchowe czerpią
swą energię z wiązań
atomowych.

Zasada działania

Zasada działania bomby atomowej

polega na wytworzeniu w jak

najkrótszym czasie masy

nadkrytycznej ładunku jądrowego.

Masę nadkrytyczną uzyskuje się

poprzez połączenie kilku porcji

materiału rozszczepialnego lub

zapadnięcie materiału uformowanego

w powłokę. Połączenie to musi odbyć

się szybko by reakcja nie została

przerwana już w początkowej fazie w

wyniku energii powstającej podczas

rozszczepiania jąder dlatego do

połączenia materiałów

rozszczepialnych używa się

konwencjonalnego materiału

wybuchowego.

Budowa

Zasadniczą częścią bomby

atomowej są rozdzielone

kawałki kuli materiału

radioaktywnego, znajdującego

się w centrum urządzenia.

Konstrukcja bomby atomowej

obudowana jest

konwencjonalnym materiałem

wybuchowym. Eksplozja tego

materiału zgniata

przygotowane kawałki w

jedną kulę. Dzieje się tak

dzięki ciśnieniu fali

uderzeniowej, powstałej

podczas eksplozji, aby

rozczepić część

przygotowanej masy uranu

lub plutonu

1) Stalowa kula
wysokoprężna
2) Powłoka kulista z uranu
3) Zapalniki trotylowe

Zastosowanie bomby
atomowej

Bomby atomowe zostały

zastosowane dwukrotnie

w celach wojennych przez

armię Stanów Zjednoczonych

przeciwko japońskim

miastom Hiroszima i

Nagasaki, w trakcie II

wojny światowej. Od tego

czasu użyto ich około 2000

razy, jedynie w ramach

testów, przeprowadzanych

przez dziesięć państw (USA,

Związek Radziecki, Wielka

Brytania, Francja, Chińska

Republika Ludowa, Indie,

Pakistan i RPA wspólnie

z Izraelem)

Grzyb atomowy

Jest to chmura w kształcie

ogromnego grzyba składająca

się z drobnych pyłów i aerozoli

(w tym promieniotwórczych),

powstała po wybuchu

atomowym w wyniku

unoszenia się nagrzanego

eksplozją powietrza, wraz ze

stopionymi, odparowanymi i

rozproszonymi drobinami

gleby i resztkami bomby

powodującymi

promieniotwórcze skażenie

terenu. Źródłem skażenia są

też izotopy promieniotwórcze

powstałe w czasie

rozszczepienia jądra

atomowego.

Najpotężniejsza bomba

jądrowa

Car Bomba

Jej moc według źródeł

amerykańskich wynosiła około

58 megaton, według źródeł

rosyjskich dostępnych po 1992

r. moc wynosiła 50 megaton.

Była to dwustopniowa bomba

termojądrowa zbudowana

i zdetonowana przez

Związek Radziecki. Detonacja

miała miejsce 30 października

1961 r. w archipelagu

Nowej Ziemi położonej na Morzu

Arktycznym. Nosicielem 27-

tonowej bomby był specjalnie

do tego celu przystosowany

samolot Tupolew Tu-95W.

Źródła



www.fizykazsot.neostrada.pl



www.wikipedia.pl



www.technologie.gazeta.pl

Koniec

Dziękuję za uwagę

Autor:Jan Bartosz
Anchimiuk