WYPADKI PRZY PRACY
Dz.U.02.199.1673 z późn. zm.
U S T A W A
z dnia 30 października 2002 r.
o ubezpieczeniu społecznym z
tytułu wypadków przy pracy i
chorób zawodowych
Ustawa weszła w życie z dniem 1
stycznia 2003 r.
Można przeciwdziałać wszystkim wypadkom
Można chronić się przed każdym
zagrożeniem
Nie ma takiego zadania, takiej pracy, której
wykonanie musiałoby narażać pracownika na
wypadek lub
uszczerbek na zdrowiu
Człowiek nie ma części zapasowych
Kierownictwo jest odpowiedzialne za
przeciwdziałanie wypadkom, zagrożeniom,
zachorowaniom
Szkolenie w zakresie bhp ma dla
bezpieczeństwa znaczenie kluczowe
ZAPAMIĘTAJ
ZAPAMIĘTAJ
Definicja BHP
Wymagany poziom ochrony życia i zdrowia przed zagrożeniami środowiska pracy
S
ta
n
w
a
ru
n
k
ó
w
p
ra
cy
S
ta
n
o
rg
a
n
iz
a
cj
i
p
ra
cy
Z
a
ch
o
w
a
n
ia
p
ra
co
w
n
ik
ó
w
Bezpieczeństwo i higiena pracy (BHP) – stan warunków i
organizacji pracy oraz zachowań pracowników zapewniający
wymagany poziom ochrony zdrowia i życia przed zagrożeniami
występującymi w środowisku pracy.
Warunki pracy
bezpieczne
Praca w
warunkach
zagrożenia
0
1
NDS,
NDN
0,5
Ryzyko zawodowe
małe
Ryzyko zawodowe
średnie
Ryzyko zawodowe
duże
CZYNNIK LUDZKI 80% WSZYSTKICH
WYPADKÓW
1.LENISTWO -
„Ale to taki kłopot, by zrobić to
dobrze”
2.NADMIERNA WIARA W SIEBIE -
„To mi się
nigdy nie przydarzy”
3.UPARTOŚĆ -
„Zrobię to po swojemu”
4.SARKAZM -
„Bezpieczeństwo jest dobre dla
dzieci”
5.NIECIERPLIWOŚĆ -
„Przecież mi to cały dzień
zabierze!”
6.IGNORANCJA
- „Nie wiedziałem, że to było
niebezpieczne”
PRZYCZYNY WYPADKÓW
PRZYCZYNY WYPADKÓW
7.ZAPOMINALSTWO -
„Miałem taki zamiar, ale
zapomniałem”
8.POPISYWANIE SIĘ -
„ Spoko, spójrz na mnie!”
9.NIEZNAJOMOŚĆ ZAGROŻEŃ –
„Nikt mi o tym nie
mówił”
10. LEKCEWAŻENIE ZAGROŻEŃ -
„Inni też tak
robią”
11. NIEFRASOBLIWOŚĆ -
„Jakoś to będzie”
12. NIEUWAGA, BRAK OSTROŻNOŚCI -
„Zagapiłem się”
13. CWANIACTWO -
„Zgodnie z instrukcją?! Po co ?
Można szybciej i łatwiej”
PRZYCZYNY WYPADKÓW
PRZYCZYNY WYPADKÓW
NIESZCZĘŚLIWE ZDARZENIE
Choroba, uszczerbek
na zdrowiu, śmierć
Przyczyna
wewnętrzna
(samoistna)
Spowodowane
przyczyną
zewnętrzna
W
okolicznościach
związanych ze
sferą prywatną
W
okolicznościach
związanych z
nauką
W
okolicznościach
związanych z
pracą oraz ze
sferą spraw
publicznych
ZDARZENIA W OKOLICZNOŚCIACH
ZWIĄZANYCH Z PRACĄ
LUB Z
WYKONYWANIEM CZYNNOŚCI W SFERZE SPRAW
PUBLICZNYCH
W czasie
wykonywania pracy
W okolicznościach
związanych z
wykonywana pracą
W czasie
odbywania drogi do
i z pracy pracy
W okolicznościach
urzędowych
Wypadki
Wprowadzenie, pojęcia
podstawowe
Samo
zbieranie danych
o wypadkach przy
pracy i prowadzenie ich statystyk
nie jest
działaniem prewencyjnym
, ale odpowiednio
zebrane i przeanalizowane dane powinny być
podstawą planowania takich działań zarówno
na poziomie przedsiębiorstwa jak i całego
państwa.
„Członków kierownictwa i dozoru, niezależnie od
pełnionych funkcji kontrolowania i
nadzorowania, obowiązują, podobnie jak
wszystkich zatrudnionych, przepisy
bezpieczeństwa.
Dostrzeganie, ze przełożeni je szanują,
utwierdza robotników w przekonaniu o
konieczności zachowania bezpieczeństwa
pracy”.
„Uogólniając można powiedzieć, że
zatrudnianie pracowników w warunkach
odbiegających od określonych w przepisach lub
normach, a także podejmowanie przez
pracowników niedozwolonych i ryzykownych
zachowań jest sprzeczne z rozszerzoną
interpretacją piątego przykazania. Nie jest
wprawdzie bezpośrednim zabijaniem innych lub
siebie, ale przyczynia się do śmierci pośrednio –
wskutek choroby zawodowej lub wypadku”.
Źródło: R. Studenski, „Organizacja bezpiecznej pracy w przedsiębiorstwie.
Zmniejszenie liczby wypadków przy pracy
nie jest wyłącznie obowiązkiem
moralnym i prawnym.
Istnieją także
argumenty ekonomiczne
dla takich działań.
Najlepiej prosperujące przedsiębiorstwa
mają zwykle najlepsze wyniki prewencji
wypadkowej
.
Dobry stan bezpieczeństwa i ochrony
zdrowia to
czysty zysk
.
Dlaczego Europa powinna zająć się problemem wypadków przy
pracy?
Liczba wypadków związanych z pracą pozostaje w Europie na
zbyt wysokim poziomie, który nie może być akceptowany
przez społeczeństwa.
Co roku w wypadkach przy pracy ginie około 5.500 osób.
Dochodzi do 4,5 miliona wypadków, powodujących ponad trzydniową
absencję z pracy, co stanowi około 146 milionów straconych dni
roboczych.
Bezpośrednie koszty ubezpieczenia samych wypadków w miejscu
pracy szacowane są na 20 miliardów Euro rocznie.
Wypadki w miejscu pracy powodują wysokie koszty wynikające z
absencji chorobowej, zmniejszenia produkcji, utraty doświadczonych
pracowników oraz rekrutacji nowych pracowników.
Wypadki występują we wszystkich sektorach gospodarki i stanowią
szczególnie bolesny problem dla zakładów zatrudniających mniej
niż 50 pracowników.
Poślizgnięcia, potknięcia i upadki są bezpośrednią przyczyną
większości wypadków. Jako dalsze przyczyny można wymienić
•
prace wykonywane ręcznie,
•
uderzenie pracowników przez przemieszczające się lub spadające
przedmioty oraz
•
wypadki związane z transportem.
Najwięcej ofiar śmiertelnych pociągają za sobą upadki z wysokości
oraz wypadki z udziałem pojazdów.
Statystyka 2008
STATYSTYKI WYPADKOWE
Według danych GUS wypadkom przy pracy uległo:
2008 r. - 104 402 pracowników
2007 r. – 99 171pracowników
5,3%
Wypadki ciężkie – 902 osób (w 2007 r. – 975), tj. o 7,5%
mniej niż w 2007r.
Wypadki śmiertelne - 523osób (w 2007 r. – 479), tj. o 5,4%
więcej niż w 2007 r.
W 2008 r. wskaźnik częstotliwości wypadków przy pracy (mierzony liczbą
poszkodowanych na 1.000 pracujących) wynosił 9,11 (w 2007 r. – 8,82),
przy czym największą częstotliwość odnotowano w sekcjach:
- górnictwo 17,88 (17,54),
- przetwórstwo przemysłowe 15,63 (15,23),
- rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo 13,86 (12,59),
- budownictwo 13,09 (12,09),
- ochrona zdrowia i pomoc społeczna 10,45 (10,73),
Zakres zbieranych informacji dotyczących
wypadku i jego okoliczności zgodny
z modelem wypadku opracowanym przez
Eurostat.
Urząd Statystyczny Unii Europejskiej
Czynność
fizyczna
Odchylenie
Kontakt z
czynnikiem
sposób urazu
Typ urazu,
miejsce urazu
stracone dni
Czynnik
materialny
czynności
fizycznej
Czynnik
materialny
odchylenia
Czynnik
materialny
Faza przedwypadkowa
Faza wypadku
Faza po wypadku
Środowisko pracy
• pracownik.
• miejsce
wykonywania pracy
Wykonywana
praca
Rejestrowanie i analiza wypadków w
Polsce
• Aby informacje o wypadkach przy pracy z różnych
przedsiębiorstw mogły być wykorzystane do celów
prewencyjnych, Główny Urząd Statystyczny (GUS), w
oparciu o statystyczny model wypadku, ustalił wzór
statystycznej karty wypadku.
• Statystyczną kartę wypadku wypełnia się dla
każdego poszkodowanego w wypadku przy pracy jak
również w wypadku traktowanym na równi z
wypadkiem przy pracy.
• Statystyczną kartę wypadku przy pracy sporządza
się na podstawie zatwierdzonego protokołu
powypadkowego, w którym stwierdzono, że wypadek
jest wypadkiem przy pracy lub wypadkiem
traktowanym na równi z wypadkiem przy pracy.
Rejestrowanie i analiza wypadków w
Polsce
•Jeden egzemplarz statystycznej karty wypadku przy
pracy pracodawca przekazuje do urzędu
statystycznego właściwego dla województwa, na
którego terenie znajduje się siedziba pracodawcy. (14
dni na sporządzenie od daty zatwierdzenia protokołu.
• Część I należy przekazać w terminie do 15 dnia
roboczego miesiąca następującego po miesiącu, w
którym zatwierdzono protokół powypadkowy.
• Wypełnioną część II statystycznej karty wypadku
przy pracy pracodawca przekazuje nie później niż z
upływem 6 miesięcy od daty zatwierdzenia protokołu
powypadkowego.
• Drugi egzemplarz statystycznej karty wypadku przy
pracy pracodawca przechowuje, wraz z protokołem
powypadkowym, w prowadzonej dokumentacji
dotyczącej wypadków przy pracy, przez 10 lat.
Wartości określające liczbowo
rozmiary wypadków
Do celów statystycznych stosuje się odpowiednie
miary zwane wskaźnikami wypadkowości.
Nie zawsze sama liczba wypadków w pełni
odzwierciedla stan bezpieczeństwa w badanym
obszarze (przedsiębiorstwie).
Dlatego w zależności od tego, co należy zobrazować
w rzeczywistości stosuje się np.:
• wskaźniki częstości wypadków,
• wskaźnik ciężkości wypadków,
•wskaźnik absencji wypadkowej.
Wskaźnik częstości wypadków
Liczba wypadków odnotowanych w danym okresie czasu
Ww
=
-------------------------------------------------------------------------------------- X
1000
Liczba pracujących
Wskaźnik ciężkości wypadków
Łączna liczba dni niezdolności do pracy poszkodowanych
w wypadkach przy pracy
WC =
--------------------------------------------------------------------------------------------
---------Liczba wypadków przy pracy
(Bez wypadków śmiertelnych).
Wskaźnik absencji wypadkowej
Wskaźnik absencji to średnia liczba godzin
absencji z powodu wypadków przypadająca na
1000 przepracowanych godzin roboczych.
Wydarzenia wypadkowe bezurazowe (wyniki
badań):
• na jeden wypadek urazowy przypadać może od kilku do
kilkudziesięciu wydarzeń wypadkowych bezurazowych;
• przyczyny i przebieg niektórych wydarzeń wypadkowych
bezurazowych są takie same jak przy wypadkach urazowych,
jednak tylko dodatkowe czynniki lub okoliczności umożliwiają
uniknięcie urazu;
• pierwsze wyniki badań relacji zachodzących między
wskaźnikami wypadków urazowych a wydarzeń wypadkowych
bezurazowych – w postaci trójkąta wydarzeń wypadkowych –
przedstawił H. Heinricha w 1931 r. (rysunek poniżej)
Źródło: Opracowanie - strona internetowa CIOP-PIB.
Wydarzenia wypadkowe bezurazowe (wyniki
badań):
• badania i analizy danych rejestrowanych w przedsiębiorstwach
wskazują na podobieństwo przebiegu sekwencji zdarzeń oraz ich
przyczyn prowadzących do poważnych urazów i tych, które
powodują tylko straty materialne, drobne urazy lub tylko
możliwość powstania urazu;
• znacznie większa (w porównaniu do wypadków urazowych)
liczba wydarzeń wypadkowych bezurazowych powoduje, iż
analiza wydarzeń wypadkowych bezurazowych może być
źródłem informacji o przyczynach i przebiegu wypadków przy
pracy, które można wykorzystać w prewencji – aby taka analiza
była możliwa należy zgromadzić jak najwięcej informacji o takich
wydarzeniach (przykład – poniższy rys.);
Źródło: Opracowanie - strona internetowa CIOP-PIB.
Zwrotna informacja o skuteczności
zarządzania bezpieczeństwem
Monitorowanie warunków pracy i postępu w ich
poprawie
AKTYWNE
POMIARY I
BADANIA
INSPEKCJE
BUDYNKÓW
WARUNKÓW
ŚRODOWISKA
INSTALACJI I
WYPOSAŻENIA
LUDZI
WARUNKÓW
POSTĘPOWAN
IA
REAKTYWNE
BADANIE WYPADKÓW
BADANIE CHORÓB ZAWODOWYCH
BADANIE NIEBEZPIECZNYCH
WYDARZEŃ
BADANIE AWARII
BADANIE ZDROWIA
PRACOWNIKÓW
BADANIE STRAT
EKONOMICZNYCH
(WYPADKOWYCH I
CHOROBOWYCH)
Rodzaje niebezpiecznych błędów
BŁĄD
NIEBEZPIECZNY
BEZ ZWIĄZKU Z
ZAGROŻENIEM
O SKUTKACH
NATYCHMIASTOWYCH
O SKUTKACH
ODROCZONYCH
POMYŁKA
POGWAŁCENIE
PRZEPISÓW
BEZPIECZEŃST
WA
NIEUWAGA
ZAPOMNIEN
IE
NIEPOROZUMIEN
IE
PRZESZACOWANIE
WŁASNYCH
MOŻLIWOŚCI
NIEDOSZACOWANI
E RYZYKA
WADA SYSTEMU
BEZPIECZEŃSTWA
NIEWŁAŚCIWIE
ZORGANIZOWANE
ZADANIE
ZRÓŻNICOWANA
ZRÓŻNICOWANA
SKŁADKA NA
SKŁADKA NA
UBEZPIECZENIE
UBEZPIECZENIE
WYPADKOWE
WYPADKOWE
Koszty wypadków przy pracy i
chorób zawodowych
Koszty ubezpieczenia
wypadkowego
Koszty wynikające z pracy w
warunkach szkodliwych i
uciążliwych
K
o
s
zt
y
b
h
p
Koszty bezpieczeństwa i higieny pracy
wg
wg
normy PN-N-18004:2001 „Systemy
normy PN-N-18004:2001 „Systemy
zarządzania bhp. Wytyczne”
zarządzania bhp. Wytyczne”
Koszty
spełnieni
a
wymaga
ń
prawnyc
h
Koszty
wdrożeni
a i
utrzyman
ia SZ BHP
Koszty absencji chorobowej
związanej z warunkami pracy
Koszty obniżonej wydajności
pracy
Koszty obniżonej jakości
produkcji
1. Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o
1. Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o
systemie ubezpieczeń społecznych. Dz. U. nr
systemie ubezpieczeń społecznych. Dz. U. nr
137 , poz. 887 z dnia 10 listopada 1998 r. (z
137 , poz. 887 z dnia 10 listopada 1998 r. (z
późn. zmianami)
późn. zmianami)
2. Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o
2. Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o
ubezpieczeniu społecznym z tytułu
ubezpieczeniu społecznym z tytułu
wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
Dz. U. nr 199, poz. 1673 z dnia 28 listopada
Dz. U. nr 199, poz. 1673 z dnia 28 listopada
2002 r.
2002 r.
3. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki
3. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki
Społecznej z dnia 6 marca 2006 r.
Społecznej z dnia 6 marca 2006 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie
zmieniające rozporządzenie w sprawie
różnicowania stopy procentowej składki na
różnicowania stopy procentowej składki na
ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków
ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków
przy pracy i chorób zawodowych w zależności
przy pracy i chorób zawodowych w zależności
od zagrożeń zawodowych i ich skutków. Dz.
od zagrożeń zawodowych i ich skutków. Dz.
U. nr 42, poz. 283 z dnia 14 marca 2006 r.
U. nr 42, poz. 283 z dnia 14 marca 2006 r.
PODSTAWY PRAWNE RÓŻNICOWANIA
PODSTAWY PRAWNE RÓŻNICOWANIA
SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE WYPADKOWE
SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE WYPADKOWE
Reforma
Reforma
system
system
u ubezpieczeń
u ubezpieczeń
społecznych w
społecznych w
Pol
Pol
sce (od 1.01.1999
sce (od 1.01.1999
r.)
r.)
ubezpieczenie emerytalne
ubezpieczenie rentowe
ubezpieczenie chorobowe
ubezpieczenie wypadkowe
Pierwszy filar systemu ubezpieczeń
Pierwszy filar systemu ubezpieczeń
społecznych obejmuje
społecznych obejmuje
4
4
rodzaje
rodzaje
odrębnych ubezpieczeń zarządzanych
odrębnych ubezpieczeń zarządzanych
przez Z
przez Z
US
US
PRYWATNE FIRMY UBEZPIECZENIOWE
PRYWATNE FIRMY UBEZPIECZENIOWE
Dania, Finlandia, Grecja,
Belgia i Portugalia – wypadki przy pracy
Organizacja ubezpieczenia
Organizacja ubezpieczenia
wypadkowego
wypadkowego
ogólne
ogólne
ubezpieczenie
ubezpieczenie
społeczne
społeczne
W. Brytania, Irlandia
Holandia
wydzielone
wydzielone
ubezpieczenie
ubezpieczenie
wypadkowe
wypadkowe
SYSTEM UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO
SYSTEM UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO
Organizacyjni
Organizacyjni
e
e
Szwecja
Polska
Instytucjonalni
Instytucjonalni
e
e
Niemcy, Francja,
Austria, Hiszpania,
Włochy, Luxemburg,
Szwajcaria
Przychody ze składek i wypłaty świadczeń z
Przychody ze składek i wypłaty świadczeń z
funduszu wypadkowego ZUS w latach 2003 – 2005
funduszu wypadkowego ZUS w latach 2003 – 2005
(w mln zł.)
(w mln zł.)
3867,3
4033,1
4246,7
4207
4165,6
3000
3500
4000
2003
2004
2005
Przychody ze składek
Wypłaty swiadczeń
Stopy procentowe składek na ubezpieczenie wypadkowe
Stopy procentowe składek na ubezpieczenie wypadkowe
w wybranych krajach europejskich /wartości średnie/
w wybranych krajach europejskich /wartości średnie/
0,00%
0,50%
1,00%
1,50%
2,00%
2,50%
3,00%
3,50%
Austria
Niemcy
Finlandia
Szwecja
Polska
Hiszpania
Francja
Włochy
Prewencja wypadkowa
• Ustawa budżetowa co roku ma określać
wysokość odpisu na prewencję, do
poziomu nie przekraczającego 1%
należnych składek na ubezpieczenie
wypadkowe
• Środki przeznaczane na analizy przyczyn
i skutków wypadków przy pracy i chorób
zawodowych
• Upowszechnianie wiedzy o zagrożeniach
• Prowadzenie prac naukowo-badawczych
WYDATKI NA PREWENCJĘ Z FUNDUSZY
UBEZPIECZENIA WYPADKOWEGO
SKŁADKI ZRÓŻNICOWANE
SKŁADKI ZRÓŻNICOWANE
Niemcy, Francja, Włochy, Hiszpania, Luksemburg
– społeczne ubezpieczenie wypadkowe
Dania, Finlandia, Grecja, Belgia i Portugalia
– prywatne ubezpieczenie wypadkowe
SKŁADKI JEDNOLITE
SKŁADKI JEDNOLITE
Austria, Szwecja
BRAK WYDZIELONYCH SKŁADEK
BRAK WYDZIELONYCH SKŁADEK
NA UBEZPIECZENIE WYPADKOWE
NA UBEZPIECZENIE WYPADKOWE
Irlandia, Holandia
Składki na ubezpieczenie wypadkowe
Składki na ubezpieczenie wypadkowe
w krajach UE
w krajach UE
Składka zryczałtowana (1,80%)
-
płatnicy składek
zgłaszające do
ubezpieczenia wypadkowego ZUS
poniżej 10 ubezpieczonych
KTÓRZY PŁATNICY SKŁADEK SĄ OBJĘCI
KTÓRZY PŁATNICY SKŁADEK SĄ OBJĘCI
ZRÓŻNICOWANĄ SKŁADKĄ?
ZRÓŻNICOWANĄ SKŁADKĄ?
Składka zróżnicowana
-
płatnicy
składek
zgłaszający do
ubezpieczenia wypadkowego ZUS
co najmniej 10 ubezpieczonych
Płatnik składek zgłaszający
do ubezpieczenia
wypadkowego ZUS co najmniej
10 ubezpieczonych należy do
grupy działalności ustalonej dla
jego rodzaju działalności
według PKD ujętego
w rejestrze REGON w dniu, od
którego płatnik składek jest
zgłoszony do ZUS
RODZAJ DZIAŁALNOŚCI PŁATNIKA
RODZAJ DZIAŁALNOŚCI PŁATNIKA
SKŁADEK
SKŁADEK
Wysokość stopy procentowej składki
na ubezpieczenie wypadkowe dla grupy
działalności ustala się w zależności od
kategorii ryzyka ustalonej dla tej grupy.
Kategorię ryzyka dla grupy działalności ustala
się w zależności od ryzyka określonego
wskaźnikami częstości (obliczonymi na 1000
pracujących) na podstawie średniej
arytmetycznej z 4 kategorii ryzyka ustalonych
dla:
- wypadków ogółem
- wypadków śmiertelnych i ciężkich
- stwierdzonych chorób zawodowych
- zatrudnionych w warunkach zagrożenia
KRYTERIA OKREŚLANIA KATEGORII RYZYKA
KRYTERIA OKREŚLANIA KATEGORII RYZYKA
DLA GRUPY DZIAŁALNOŚCI
DLA GRUPY DZIAŁALNOŚCI
Kategorię ryzyka dla grupy działalności
Kategorię ryzyka dla grupy działalności
ustala się na podstawie danych GUS za trzy
ustala się na podstawie danych GUS za trzy
ostatnie lata kalendarzowe, dostępnych w
ostatnie lata kalendarzowe, dostępnych w
dniu 31 stycznia danego roku.
dniu 31 stycznia danego roku.
USTALANIE KATEGORII RYZYKA
USTALANIE KATEGORII RYZYKA
DLA GRUPY DZIAŁALNOŚCI
DLA GRUPY DZIAŁALNOŚCI
Kategorię ryzyka dla grup
Kategorię ryzyka dla grup
działalności ustala się na okres nie
działalności ustala się na okres nie
dłuższy niż 3 lata składkowe.
dłuższy niż 3 lata składkowe.
Obecne kategorie ryzyka mogą
Obecne kategorie ryzyka mogą
obowiązywać do 31 marca 2009 roku
obowiązywać do 31 marca 2009 roku
Wysokość stopy procentowej składki
na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika
składek ustala się w zależności od kategorii
ryzyka ustalonej dla płatnika
KRYTERIA OKREŚLANIA KATEGORII RYZYKA
KRYTERIA OKREŚLANIA KATEGORII RYZYKA
DLA PŁATNIKA SKŁADEK
DLA PŁATNIKA SKŁADEK
Kategorię ryzyka dla płatnika składek
ustala się na podstawie danych z trzech
ostatnich lat w zależności od ryzyka
określonego wskaźnikami częstości
(obliczanymi na 1000 ubezpieczonych) dla:
wypadków ogółem
wypadków śmiertelnych i ciężkich
zatrudnionych w warunkach zagrożenia
Kategoria ryzyka dla płatnika składek
K
1
+ K
2
+ 2K
3
K
ZX
ZX
=
4
gdzie:
K
ZX
- kategoria ryzyka dla płatnika składek
K
1
- kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi
poszkodowanych w wypadkach ogółem
K
2
- kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi
poszkodowanych w wypadkach śmiertelnych i ciężkich
K
3
- kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi
zatrudnionych w warunkach zagrożenia, które
występują
w razie przekroczenia najwyższych dopuszczalnych
stężeń i natężeń czynników szkodliwych w środowisku
pracy
USTALANIE KATEGORII RYZYKA
USTALANIE KATEGORII RYZYKA
DLA PŁATNIKA SKŁADEK
DLA PŁATNIKA SKŁADEK
Ograniczenie narażenia pracowników tylko na 1
czynnik szkodliwy (np. hałas) spowoduje obniżenie
kategorii ryzyka dla płatnika składek jeśli:
CZYNNIK SZKODLIWY A KATEGORIA
CZYNNIK SZKODLIWY A KATEGORIA
RYZYKA DLA PŁATNIKA SKŁADEK
RYZYKA DLA PŁATNIKA SKŁADEK
-
czynnik ten (np.hałas) jest jedynym
czynnikiem
szkodliwym
występującym w
środowisku pracy
- zlikwidowane lub ograniczone (poniżej
NDS
lub NDN) zostanie jednocześnie
oddziaływanie pozostałych czynników
szkodliwych w środowisku pracy
Kategorię ryzyka dla
płatnika
składek
ustala się na podstawie
danych przekazanych przez
płatnika składek
za trzy kolejne, ostatnie lata
kalendarzowe.
Dane te płatnik składek
przekazuje
do oddziału lub inspektoratu ZUS
na druku ZUS IWA do dnia 31
stycznia danego roku za poprzedni
rok kalendarzowy
USTALANIE KATEGORII RYZYKA
USTALANIE KATEGORII RYZYKA
DLA PŁATNIKA SKŁADEK
DLA PŁATNIKA SKŁADEK
INFORMACJA O DANYCH DO USTALENIA
SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE WYPADKOWE
(ZUS IWA)
I Dane organizacyjne
II Dane identyfikacyjne płatnika składek
III Dane o liczbie ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia
wypadkowego
IV Zestawienie danych do ustalenia kategorii ryzyka dla płatnika
składek
01 Rodzaj działalności według PKD
02 Liczba poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem
03 Liczba poszkodowanych w wypadkach przy pracy
śmiertelnych i ciężkich
04 Liczba zatrudnionych w warunkach zagrożenia
V Adres do korespondencji płatnika składek
VI Oświadczenie płatnika składek
Stopa procentowa składki stanowi:
-
50% najwyższej stopy procentowej
ustalonej
na dany rok składkowy dla płatnika
składek zgłaszającego do ubezpieczenia
nie więcej niż 9 ubezpieczonych
- iloczyn stopy procentowej składki
dla grupy
działalności i wskaźnika
korygującego
ustalonego dla płatnika składek
zgłaszającego do ubezpieczenia
co najmniej 10 ubezpieczonych
ZASADY USTALANIA STOPY PROCENTOWEJ
ZASADY USTALANIA STOPY PROCENTOWEJ
SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE WYPADKOWE DLA
SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE WYPADKOWE DLA
PŁATNIKA SKŁADEK W USTAWIE WYPADKOWEJ
PŁATNIKA SKŁADEK W USTAWIE WYPADKOWEJ
Wysokość wskaźnika
korygującego
wynosić będzie:
w okresie od 1.04.2006 r.
do 31.03.2009 r. − od 0,8 do 1,2
w okresie od 1.04.2009 r.
- od 0,5 do 1,5
ZASADY USTALANIA STOPY PROCENTOWEJ
ZASADY USTALANIA STOPY PROCENTOWEJ
SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE WYPADKOWE DLA
SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE WYPADKOWE DLA
PŁATNIKA SKŁADEK W USTAWIE WYPADKOWEJ
PŁATNIKA SKŁADEK W USTAWIE WYPADKOWEJ
Wysokość wskaźnika korygującego wynosić będzie:
0,8 - jeśli kategoria ryzyka ustalona dla
przedsiębiorstwa
będzie niższa o minimum 3
kategorie od kategorii
ryzyka ustalonej dla grupy działalności,
0,9 - jeśli kategoria ryzyka dla przedsiębiorstwa będzie
niższa o 2 kategorie od kategorii ryzyka
ustalonej dla grupy działalności,
1,1 - jeśli kategoria ryzyka dla przedsiębiorstwa będzie
wyższa o 2 kategorie od kategorii ryzyka
ustalonej dla grupy działalności,
1,2 - jeśli kategoria ryzyka dla przedsiębiorstwa będzie
wyższa o 3 kategorie od kategorii ryzyka
ustalonej dla grupy działalności.
ZASADY USTALANIA STOPY PROCENTOWEJ
ZASADY USTALANIA STOPY PROCENTOWEJ
SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE WYPADKOWE DLA
SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE WYPADKOWE DLA
PŁATNIKA SKŁADEK W LATACH 2006 - 2009
PŁATNIKA SKŁADEK W LATACH 2006 - 2009
od 1 kwietnia 2006 r. -
stopa procentowa
składki jest zróżnicowana na poziomie
działalności i płatnika składek
zakres zróżnicowania
0,90%
3,60%
podstawy wymiaru składek
zakres podwyżek/obniżek składek
- 20%
+ 20%
stopy procentowej składki dla działalności
- 50%
od 1 kwietnia 2009 r.
+ 50%
Zakres zróżnicowania składki
na ubezpieczenie wypadkowe
SANKCJE ZA NIEPRAWDZIWE
LUB NIETERMINOWO PRZEKAZANE
DANE
Nieprzekazanie danych lub
nieprawdziwe dane mające wpływ
na zaniżenie stopy procentowej
składki - podwyższenie
o 150% prawidłowo naliczonej
składki
Nieprawdziwe dane powodujące
zawyżenie stopy procentowej
składki - składka ustalana
ponownie za cały okres
na podstawie prawdziwych danych
1. Inspektorzy pracy mają informować ZUS o
nieprawidłowościach stwierdzonych
podczas kontroli u płatników składek oraz
podać prawidłowe dane
2. Inspektor pracy może wystąpić z
wnioskiem do ZUS o podwyższenie o 100%
stopy procentowej składki płatnikowi
składek, u którego w czasie dwóch kolejnych
kontroli stwierdzono rażące naruszenie
przepisów bhp
3. Decyzję w sprawie podwyższenia składki na
ubezpieczenie wypadkowe wydaje ZUS
KONTROLA DANYCH I WNIOSKI
KONTROLA DANYCH I WNIOSKI
INSPEKTORÓW PRACY
INSPEKTORÓW PRACY
Systematyka analizy
wypadku
Modelowanie sytuacji
wypadkowych
1. Metody analizy bezpieczeństwa na
stanowiskach pracy. Praca zb. Warszawa,
CIOP 1996.
2. Studenski R. Teorie przyczynowości
wypadkowej i ich empiryczna weryfikacja.
Seria: Prace Głównego Instytutu Górnictwa,
Katowice, Główny Instytut Górnictwa, 1986
Modelowanie wypadków
Do modelowania wypadków przy pracy mogą być wykorzystane różne
modele.
Ważnym kryterium jest:
- zdefiniowanie celu stosowania,
- lub budowy modelu wypadku.
Modele mogą być ukierunkowane na:
- wszechstronne wyjaśnienie zjawiska wypadku,
- ustalenie sekwencji zdarzeń prowadzących do urazu,
- wszechstronną analizę wypadku i wyjaśnienie przyczyn.
Ogólne modele wypadków podają zwykle obszary, na które należy
zwrócić uwagę przy poszukiwaniu przyczyn i projektowaniu środków
profilaktycznych.
Najczęściej przyczyny te umiejscawiane są na różnych szczeblach
zarządzania w przedsiębiorstwie.
Wypadek – jak badać?
Metody analityczne badania wypadków polegają na:
•
rozczłonkowaniu badanego zdarzenia na poszczególne
elementy składowe,
• ustaleniu wiążących je relacji,
• określeniu struktury oraz cech:
• całości,
• poszczególnych części danego wypadku.
Każdy wypadek jest wynikiem:
•
wcześniejszych działań człowieka,
• sytuacji, w jakiej pracownik się znalazł,
• przepływu energii,
• braku skutecznych zabezpieczeń,
• braku wiedzy,
• stanu zdrowia pracownika,
• kwalifikacji i umiejętności itp.
Systematyka analizy
wypadku
Podstawowe czynności oraz kolejność ich
wykonania do przeprowadzenia
systemowej analizy wypadku.
Ich celem jest:
• uzyskanie wszystkich niezbędnych
informacji do odtworzenia zdarzenia,
• ustalenia okoliczności w jakich doszło do
wypadku
• ustalenie wszystkich przyczyn wypadku.
Systematyka analizy wypadku – model
według analizy odchyleń
1
wysłuchania,
informacje,wywia
dy, opinie
Lista
kontrolna
1......
2......
Poszkodowani,
Świadkowie,
Uczestnicy (nadzór,
itp.)
2
Zebranie i uzupełnienie faktów
3
4
Drzewo
przyczyn
Metoda 4 x dlaczego?
wypadek
Wypadek
Człowiek
Otoczeni
e
Metoda
Maszyna
Wyposażen
ie
Materiał
y
1 2 3 4
5
1
Przygotowanie listy pytań, które należy zadać:
• poszkodowanym,
• świadkom,
• uczestnikom zdarzenia.
2
Zebranie informacji
dotyczących:
Człowieka – osoby
poszkodowanej:
• kwalifikacje,
• doświadczenie,
• szkolenie,
• instruktaże,
• badania lekarskie itp..
Otoczenia-warunków
środowiska pracy:
• hałas,
• temperatura pomieszczeń,
• oświetlenie,
• stan posadzki itp.
Metod wykonywania pracy:
• technologia,
• organizacja pracy itp.
Maszyn urządzeń
technicznych:
• stan techniczny,
• konserwacje,
• instrukcje obsługi itp.
Wyposażenie stanowiska
pracy w:
• narzędzia, przyrządy,
• zbiorowe i indywidualne
środki ochronne,
• odzież ochronną i roboczą.
Materiałów używanych w
procesie pracy.
3
Zastosowanie metody „4 x
dlaczego?:
Należy uzyskać odpowiedź na
następujące cztery pytania:
Dlaczego pracownik wykonywał daną czynność?
Dlaczego np. pękła ściernica?
Dlaczego pracownik znalazł się w strefie
rażenia?
Dlaczego nie zadziałała bariera?
4
Ustalić przebieg i przyczyny
wypadku.
• co musiało nastąpić?
• czy było to konieczne?
• czy było to wystarczające?
Usystematyzowanie badania danego
wypadku
Polityka
bezpieczeńst
wa w
zakładzie
Zasady bhp
przekazywa
ne
pracowniko
m
Niezabezpie
czo-na
osłona
Niewłaściwe
parametry
obróbki
Pracownik
włącza
obrabiarkę
Pracownik
otwiera
osłonę
Odrywa się
część
materiału
Oderwana
część
uderza
pracownik
a
Pracownik
doznaje
urazu
Brak
nadzoru
Wada
materiałowa
Środki
ochrony
indywidualn
ej
Rys. 1. Przykładowy model przebiegu wypadku zbudowany za pomocą
zdarzeń i czynników przyczynowych (cienkie strzałki pokazują powiązania,
co do zaistnienia których są tylko przypuszczenia).
Analiza modelu pozwala odpowiedzieć na
pytania:
• źródła danego zdarzenia,
• stopnia skuteczności zastosowanych w tym
przypadku zabezpieczeń,
• sposobu organizacji i kontroli warunków pracy na
stanowisku, na którym zdarzył się wypadek.
Przedstawiony model zdarzeń i czynników
przyczynowych polega na:
•
identyfikowaniu poszczególnych (elementarnych) zdarzeń i
ich warunków (czynników),
• identyfikowaniu zależności między poszczególnymi
elementami (ich wpływu na przebieg całego zdarzenia).
W modelu tym identyfikuje się zdarzenia, o których
wiadomo, że na pewno wystąpiły, oraz zdarzenia,
czynniki i zależności przypuszczalne.
Działania zapobiegawcze
Właściwa systematyka analizy wypadku przy pracy
pozwala na podjęcie prawidłowych działań
zapobiegawczych, np.:
• wprowadzenia adekwatnych do zagrożenia
zabezpieczeń technicznych,
• wprowadzenie lub poprawienie zabezpieczeń
proceduralnych,
• poprawienie organizacji prac lub stosowanej
technologii,
• wprowadzenie lub poprawienie istniejących już
systemów ostrzegania,
• zweryfikowanie oceny ryzyka zawodowego dla
stanowiska pracy, na którym zdarzył się wypadek,
• poprawienie skuteczności szkoleń w dziedzinie bhp,
• poprawienie organizacji pracy.
Sposoby badania
wypadków
Skuteczność badania
wypadków
Każdy wypadek należy badać z taką samą
starannością, aby mieć pewność, że wnioski z
niego płynące będą zapobiegały powstawaniu
takich samych czy podobnych zdarzeń w
przyszłości.
Nie czekajmy, aż zdarzy się śmiertelny, ciężki lub
zbiorowy wypadek przy pracy.
Po wypadku takim inspektor PIP lub prokurator
pomoże nam znaleźć wszystkie jego przyczyny.
Wykaże nam również zaniedbania
a stąd wynika konieczność karania.
P- Ludzie
E-
Wyposażeni
e
M- Materiały
E-
Środowisko
pracy
Przyczyny
pośrednie
Przyczyny
bezpośredni
e
Zdarzeni
e
Wypadek -
Strata
Czynnik
ludzki
Czynniki
środowisk
a pracy
Nieprawidłowe
zachowanie
Nieprawidłowe
warunki
pracy
Kontakt
z energią,
lub
substancją
Przyczyny
systemowe
Brak norm
Złe normy
Złe
stosowanie
norm
Model Powstawania Strat
Model Powstawania Strat
DNV
DNV
Podstawową przyczyną powstawania przyczyn zdarzeń
wypadkowych są niedoskonałości zarządzania
bezpieczeństwem pracy
Przyczyn
y
pośredni
e
Czynnik
ludzki
Czynniki
środowisk
a pracy
Przyczyny
bezpośredni
e
Nieprawidłow
e
zachowanie
Nieprawidłow
e
warunki
pracy
Zdarzeni
e
Kontakt
z energią,
lub
szkodliwą
substancj
ą
Wypadek
-
Strata
P- Ludzie
E-
Wyposażeni
e
M-
Materiały
E-
środowisko
pracy
Przyczyny
systemow
e
Brak norm
Złe normy
Złe
stosowanie
norm
Zmodyfikowany Model
Zmodyfikowany Model
Powstawania Strat
Powstawania Strat
Zła analiza
ryzyka
Brak analizy
ryzyka
Zaakceptowa
ny zbyt
wysoki
poziom
Błędna ocena
ryzyka
Zły dobór
środków
ochrony
Podstawową przyczyną niedoskonałości zarządzania
bezpieczeństwem pracy jest nieprawidłowo wykonana
analiza ryzyka
Fazy sytuacji wypadkowej
W fazie inkubacyjnej przyczyny pośrednie tkwią
w niewłaściwym systemie zarządzania
bezpieczeństwem pracy.
Co obejmuje badanie
wypadku?
1. Co zawiodło w systemie zarządzania BHP. Jakie błędy
popełnili:
• Pracodawca,
• Kierownictwo firmy,
• Nadzór zakładowy,
• Kontrolujący warunki pracy w firmie,
• Służba BHP,
• Pracownicy zespołu wykonującego zadanie
podczas którego zdarzył się wypadek,
• Sam poszkodowany.
2. Jaki i dlaczego nie był przestrzegany przepis
BHP.
3. Czy nieprzestrzegany przepis był wdrożony w
firmie?
Metody badania
wypadku -
podział
Analityczne:
• Indukcyjne (od
szczegółu do
ogółu)
• Dedukcyjne (od
ogółu do
szczegółu).
Tradycyjne
(tzw. model
domina)
Każda z metod jest dobra. Skuteczność metody
zależy od ścisłego przestrzegania reguł
postępowania
Model wypadku wg H. Heinricha, tzw. model
domina
Model
tradycyjny –
założenia:
Wypadek jest skutkiem występujących po sobie zdarzeń,
Każde zdarzenie jest wynikiem zdarzenia poprzedniego,
Każde zdarzenie jest przyczyną zdarzenia następnego,
Zdarzenia tworzą ciąg przyczynowo-skutkowy,
Pierwszym elementem ciągu, czyli powstawania
zagrożenia jest nieprawidłowość w procesie pracy,
Ostatnim elementem ciągu jest wypadek (uraz),
W tradycyjnym modelu wypadku
przy pracy, ciąg zdarzeń może
wyglądać następująco:
ŚRODOWISKO
PRACY
CZŁOWIEK
ZAGROŻENIE
ZDARZENIE
WYPADEK
OBRABIARKA DO
METALU
OPERATOR
OBRACAJĄCA SIĘ
TARCZA
PĘKNIĘCIE
TARCZY
UDERZENIE
OPERATORA
ODŁAMKIEM TARCZY
OBRABIARKA DO
METALU
OPERATOR
ENERGIA
ELEKTRYCZNA
USZKODZENIE
IZOLACJI
PRZEWODU
PORAŻENIE
OPERATORA
Model STEP
Model wypadku przyjęty w takim diagramie zakłada, że każde
zdarzenie wypadkowe jest wynikiem:
- działania
- i aktora.
Aktorem może być zarówno człowiek jak i przedmiot
materialny
Jakie powinny być
urządzenia ochronne?
Analityczne techniki
badania wypadków:
1. Metoda analizy przyczyn technicznych,
organizacyjnych
i ludzkich (TOL).
2. Metoda analizy przepływu energii.
3. Metoda analizy drzewa błędów.
4. Metoda analizy drzewa zdarzeń.
METODA ANALIZY PRZYCZYN
TECHNICZNYCH, ORGANIZACYJNYCH
I LUDZKICH (TOL)
W metodzie prowadzimy analizę następujących
przyczyn wypadku przy pracy:
• technicznych – T,
• organizacyjnych – O,
• ludzkich – L.
W metodzie tej znajdujemy w każdej z tych funkcji
nieprawidłowości, które miały wpływ na
zaistnienie zdarzenia.
Algorytm metody analizy
TOL
Wypadek
przy
pracy
T
O
L
T1
T2
T3
O
1
O
2
L1
L2
L3
Funkcja
techniczna
T
Funkcja
organizacyjna
O
Funkcja ludzka
L
T
1
ogólne
O1
planowanie
operacyjne
L
1
poruszanie
(operowanie)
T
2
techniczne
O2
organizacja
personelu
L
2
manewrowani
e
T
3
materiałowe
O3
instrukcje
i
informacje
L
3
procedura
pracy
T
4
środowiskowe
O4
konserwacje
L
4
planowanie
zadań
T
5
techniczne
funkcje
bezpieczeństw
a
O5
kontrole
i korekty
L
5
rozwiązywani
e trudności
O6
konkurujące
operacje
L
6
porozumiewa
nie się
O7
procedury
bezpieczeńst
wa
L
7
ogólne
Sposób analizowania danego zdarzenia i uwarunkowania zależności
w metodzie TOL
Analiza odchyleń w
metodzie TOL
Ustalenie
odchyleń
Proces
prawidłowy
Proces
zmieniony
Ustalenie wpływu odchyleń na powstanie
wypadku
Rys. Analiza odchyleń w metodzie TOL
Porówna
nie
Sposób postępowania przy
analizie odchyleń w metodzie
TOL
1. Zebranie i uporządkowanie faktów.
2. Ustalenie możliwej kolejności zdarzeń i
bezpośredniej przyczyny wypadku.
3. Ustalenie przyczyn związanych z niesprawnością
urządzeń technicznych.
4. Ustalenie przyczyn związanych z błędami w
organizacji pracy.
5. Ustalenie przyczyn związanych z błędami
człowieka.
6. Określenie powiązań między poszczególnymi
grupami wypadku.
Przykład
Operator obrabiarki został porażony prądem
elektrycznym z powodu uszkodzenia izolacji
przewodu.
Przykładowe pytania:
• czy maszyna pracowała normalnie? (T1)
• czy cokolwiek zawiodło? (T2)
• czy było coś niezwykłego w odniesieniu do używanych
materiałów? (T3)
• czy pracownik wykonywał prawidłowe ruchy podczas
obsługi? (L1,L2)
• czy procedury planowania były przestrzegane? (O1,L4)
• dlaczego usterka nie została odnaleziona? (O5)
• czy element maszyny był włączony do planu
konserwacji? (O4)
• dlaczego nie zadziałały elementy bezpieczeństwa? (T5)
Lista kontrolna do opracowywania
dokumentacji powypadkowej w
metodzie TOL
1. Podstawowe przyczyny wypadku, czyli wynikające z
niedoskonałości systemu zarządzania bhp, np.:
• Niestosowanie ogólnych przepisów bhp.
• Niestosowanie obowiązujących w zakładzie
procedur, instrukcji bhp lub ich brak.
• Nieznajomość przepisów ogólnych lub
wewnętrznych przez nadzór i pracowników.
• Złe (niezrozumiałe) procedury i instrukcje bhp.
• Nieświadomość zagrożenia.
• Brak instruktażu stanowiskowego.
• Brak uprawnień do obsługi urządzeń i
wykonywania prac.
• Zła organizacja prac, złe zorganizowanie
stanowiska pracy-niezgodności z odpowiednimi
normami.
Lista kontrolna do opracowywania
dokumentacji powypadkowej w
metodzie TOL
• Nieergonomiczne maszyny i urządzenia.
• Brak lub zła technologia albo jej niestosowanie
nawet gdy jest dobra.
• Wadliwy harmonogram prac.
• Niedostateczna kontrola stanowiska pracy lub jej
brak.
• Tolerowanie przez dozór złych nawyków.
• Brak lub niedostateczna realizacja wniosków z
wcześniejszych zdarzeń.
• Braki materiałowe.
• Nieodpowiednie narzędzia lub ich brak. (dlaczego)
Lista kontrolna do opracowywania
dokumentacji powypadkowej w
metodzie TOL
2. Bezpośrednia przyczyna wypadku, czyli zdarzenie
powodujące uraz, opisane w statystyce GUS, PIP lub
innej funkcjonującej w firmie, z unikaniem pojęcia
„inne niezidentyfikowane”.
3. Pośrednie przyczyny wypadku, czyli warunki
środowiska pracy sprzyjające popełnianiu błędów, np.:
• oświetlenie, hałas lub zapylenie.
• zimny lub gorący mikroklimat.
• gabaryty przestrzeni środowiska pracy.
• presja czasowa.
• nieprawidłowy dobór pracowników (liczba,
doświadczenie).
• naciski powodujący stres.
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca
określenie przyczyn wypadków
1. W zakresie zgodności z przepisami:
• Co robicie niezgodnie z prawem, co robicie
niezgodnie z przepisami wewnętrznymi;
• Czy macie przepisy wewnętrzne regulujące
bezpieczne wykonywanie poszczególnych prac?
• Czy Wasze przepisy wewnętrzne są zgodne z
przepisami ogólnymi?
• Czy przepisy te są dostosowane do warunków w
zakładzie pracy?
• Czy prowadzone są szkolenia bhp?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca
określenie przyczyn wypadków
2. W zakresie znajomości przepisów:
• Czy pracownicy nadzoru i robotnicy znają ogólne
przepisy bhp?
• Czy pracownicy nadzoru i robotnicy znają
szczegółowe przepisy bhp?
• Czy pracownicy postępują zgodnie z przepisami?
• Czy nadzór egzekwuje przestrzeganie przepisów?
• Czy sposób wykonywania poszczególnych prac jest
kontrolowany i przez kogo?
• Czy wnioski z takich kontroli są realizowane?
• Czy w zakładzie dostępne są i stosowane środki
ochrony zbiorowej i indywidualnej?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca
określenie przyczyn wypadków
• Czy pracodawca informuje pracowników o
sposobach posługiwania się tymi środkami?
• Czy są działające i znane wszystkim pracownikom
systemy ostrzegania i sygnalizacji lub urządzenia i
czy są one sprawne?
• Czy są przeprowadzane wymagane przeglądy
maszyn, urządzeń i narzędzi?
• Czy sporządzana jest dokumentacja takich
przeglądów?
• Czy przeglądy i remonty wykonują pracownicy o
odpowiednich kwalifikacjach?
• Czy stosowane maszyny, urządzenia, narzędzia i
materiały posiadają odpowiednie certyfikaty lub
deklaracje zgodności?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca
określenie przyczyn wypadków
3. W zakresie oceny ryzyka zawodowego:
• Czy dokonano w zakładzie oceny ryzyka
zawodowego?
• Czy zidentyfikowano wszystkie zagrożenia?
• Czy przy ocenie ryzyka uwzględniono stosowanie
zabezpieczeń?
• Czy pracowników zapoznano z oceną ryzyka
zawodowego?
• Czy w przeszłości miał miejsce podobny wypadek i
jakie wnioski z niego wyciągnięto?
• Czy zrealizowano te wnioski?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca
określenie przyczyn wypadków
4. W zakresie zdarzeń potencjalnie wypadkowych:
• Czy zgłasza się i rejestruje zdarzenia potencjalnie
wypadkowe?
• Czy wyciąga się wnioski z takich zdarzeń?
• Czy wnioski ze zdarzeń potencjalnie wypadkowe są
realizowane?
• Czy pracownicy mogą zgłaszać zagrożenia?
• Czy na zgłoszone przez pracowników zagrożenia
ktoś reaguje?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca określenie
przyczyn wypadków
5. W zakresie opisu wypadku:
• Zadanie do wykonania – kto i komu zlecił?
• Wymagane kwalifikacje pracownika.
• Wymagania zdrowotne pracownika.
• Wymagania w zakresie szkolenia i szkolenia bhp
pracownika.
• Godziny przepracowane przez pracownika przed
wypadkiem.
• Organizacja pracy (zespół wykonujący pracę, osoby
nadzorujące, stosowane sygnały).
• Wymagana kolejność czynności.
• Stosowane maszyny, urządzenia, narzędzia i
materiały.
• Stosowane środki ochrony zbiorowej.
• Stosowane środki ochrony indywidualnej.
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca określenie
przyczyn wypadków
5. W zakresie opisu wypadku:
• Czynności przed wypadkiem – kto i co robił?
• Kontrola stanowiska przez nadzór.
• Problemy zgłoszone przez wykonujących zadanie.
• Czynność, w czasie której nastąpił wypadek.
• Komu i co się stało (wstępna opinia lekarska).
• Czynności po wypadku.
• Kto zgłosił wypadek?
• Kto zabezpieczył miejsce wypadku?
• Kto bezpośrednio przyczynił się do wypadku?
• Kto był pośrednio winny zaistnienia wypadku?
• Kto i w jakim stopniu zaniedbał swoje obowiązki?
• Czy obowiązki pracownika są odpowiednie do jego
kwalifikacji?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca określenie
przyczyn wypadków
6. W zakresie akcji ratowniczej:
• Kto udzielał pomocy przedlekarskiej?
• Czy pomoc udzielana była prawidłowo?
• Czy udzielający pierwszej pomocy był przeszkolony
do jej udzielania?
• Czy były dostępne niezbędne środki medyczne?
• Czy udzielona została pomoc lekarska?
• Czy o wypadku zawiadomione były niezbędne osoby
i instytucje?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca określenie
przyczyn wypadków
7. W zakresie wniosków szczegółowych:
• Nieprzestrzeganie ogólnych przepisów bhp.
• Nieprzestrzeganie wewnętrznych przepisów bhp.
• Nieprzestrzeganie instrukcji stanowiskowych lub
ich brak.
• Organizacja pracy.
• Zaniedbania kontrolne.
• Osoby, które winne są zaistnienia wypadku.
• Osoby, które przyczyniły się do wypadku.
• Co należy w zakładzie zmienić i kto oraz kiedy ma
to zrobić.
• Osoby ukarane.
• Kogo zapoznać z przyczynami i wnioskami
dotyczącymi tego wypadku.
Przykłady działań zapobiegawczych
• Wprowadzenie adekwatnych do rodzaju zagrożeń
zabezpieczeń technicznych.
• Wprowadzenie lub poprawienie zabezpieczeń
proceduralnych.
• Poprawienie organizacji prac lub stosowanej
technologii.
• Wprowadzenie lub poprawienie istniejących już
systemów ostrzegania.
• Zweryfikowanie oceny ryzyka zawodowego dla
stanowiska pracy, na którym zdarzył się wypadek.
• Poprawienie poziomu i szczegółowości szkolenia w
dziedzinie bhp.
• Poprawienie organizacji pracy
Postępowanie w ustalaniu
okoliczności i przyczyn
wypadków przy pracy
Postępowanie w ustalaniu
okoliczności i przyczyn wypadków
przy pracy
ROZPORZĄDZENIE RADY
MINISTRÓW
z dnia 1 lipca 2009 r.
w sprawie ustalania okoliczności i
przyczyn wypadków przy pracy
(Dz. U. Nr 105 poz. 870)
METODYKA POSTĘPOWANIA
POWYPADKOWEGO
POSZKODOWANY
WSPÓŁPRACOWNI
K
PRACODAWCA
• niezwłocznie
powiadomić
przełożonego o
zaistniałym wypadku,
• udzielić pomocy
poszkodowanemu,
• zapewnić udzielić pomocy
poszkodowanemu; wstrzymać
pracę maszyny,
• złożyć wyjaśnienia
przed zespołem
powypadkowym,
• ostrzec inne osoby o
zaistniałym wypadku,
• powiadomić prokuratora i
PIP o śmiertelnym, ciężkim i
zbiorowym wypadku,
• podać świadków
zdarzenia,
• powiadomić
przełożonego o
zaistniałym wypadku,
• wyznaczyć zespół
powypadkowy i udostępnić
wszystkie potrzebne
informacje oraz pokryć koszty
postępowania.
• dostarczyć
zaświadczenie o stanie
zdrowia i udostępnić
dokumentację
medyczna leczenia,
• podać informacje
zespołowi
powypadkowemu jako
świadek.
• zatwierdzić przedstawiony
protokół powypadkowy.
• wystąpić do
pracodawcy z
wnioskiem o
jednorazowe
odszkodowanie,
• wysłać kartę statystyczną do
WUS,
• stanąć przed
lekarzem orzecznikiem
ZUS,
• na wniosek pracownika
skierować go do ZUS.
• wypłacić odszkodowanie za
utracone przedmioty osobiste.
Obowiązki osób kierujących
pracownikami
Jeżeli wypadek spowodowany był czynnikiem nie
uwzględnionym przy ocenie ryzyka zawodowego, należy
uzupełnić ocenę o ten czynnik (zagrożenie) i poinformować
pracowników.
Organizować, przygotowywać i prowadzić prace, uwzględniające
zabezpieczenie pracowników przed wypadkami przy pracy, chorobami
zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska
pracy.
Organizować stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bhp
Poinformowanie przełożonego o
wypadku
Pracownik, który uległ wypadkowi, jeżeli stan jego
zdrowia na to pozwala, powinien poinformować
niezwłocznie o wypadku swojego przełożonego.
(
§ 2 –
rozp. wyp.)
Każdy pracownik ma obowiązek:
- niezwłocznie zawiadomić przełożonego o
zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo
zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec
współpracowników, a także inne osoby znajdujące
się w rejonie zagrożenia, o grożącym im
niebezpieczeństwie.
(
art. 211 pkt 6 – kodeksu pracy)
Zawiadomienie o wypadku
przez pracodawcę
Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić:
- właściwego inspektora pracy
- i prokuratora
o:
- śmiertelnym,
- ciężkim
- lub zbiorowym wypadku przy pracy
oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione
skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za
wypadek przy pracy.
Fax pod nr w OI PIP. Kopia do dokumentacji powypadkowej.
Zabezpieczenie miejsca wypadku
Zabezpieczenie miejsca wypadku
Do czasu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku pracodawca
ma obowiązek zabezpieczyć miejsce wypadku w sposób
wykluczający:
1) dopuszczenie do miejsca wypadku osób niepowołanych,
2) uruchamianie bez koniecznej potrzeby maszyn i innych
urządzeń technicznych, które w związku z wypadkiem zostały
wstrzymane,
3) dokonywanie zmiany położenia maszyn i innych urządzeń
technicznych, jak również zmiany położenia innych przedmiotów,
które spowodowały wypadek lub pozwalają odtworzyć jego
okoliczności.
Wypadek przy maszynie
Zgodę na uruchomienie maszyn i innych urządzeń
technicznych lub dokonanie zmian w miejscu wypadku
wyraża pracodawca, w uzgodnieniu ze społecznym
inspektorem pracy, po dokonaniu oględzin miejsca
wypadku oraz po sporządzeniu, jeśli zachodzi potrzeba,
szkicu lub fotografii miejsca wypadku.
Zgodę w sytuacji zaistnienia wypadku śmiertelnego,
ciężkiego lub zbiorowego wyraża pracodawca po
uzgodnieniu z właściwym inspektorem pracy i
prokuratorem, a w razie zaistnienia takich wypadków w
zakładzie górniczym – także po uzgodnieniu z właściwym
organem państwowego nadzoru górniczego.
Dokonywanie zmian w miejscu wypadku bez uzyskania
zgody jest dopuszczalne, jeżeli zachodzi konieczność
ratowania osób lub mienia albo zapobieżenia grożącemu
niebezpieczeństwu.
OBOWIĄZKI ZESPOŁU WYPADKOWEGO
2.
Jeżeli to jest konieczne, sporządzić szkic lub wykonać fotografię
miejsca wypadku
Szkic (opis) miejsca wypadku
Wypadek kolizja drogowa pojazdów samochodowych w m. Olecko, w wyniku której, Pani
Bożena Brzozowska-Łaźny uległa wypadkowi przy pracy.
rodzaj zdarzenia
.........................................................................................................................07.11.2001 r. ....
data
Krótki opis szkicu (co przedstawia)
Na szkicu przedstawiono widok pojazdów w momencie zderzenia. Pojazd
CT 10923
sprawcy kolizji,
poruszający się ulicą podporządkowaną z oznaczeniem nakazu zatrzymania znakiem STOP, nie zatrzymał się
przed wjazdem na skrzyżowanie. W pojazd
CT 10923
, którego wcześniej poszkodowana nie mogła widzieć,
uderzył pojazd poszkodowanej WFG 437L
Ze stojącego przy skrzyżowaniu ulic radiowozu Policji, policjanci obserwowali moment zderzenia.
Kierunek poruszania się pojazdu poszkodowanej
Kierunek poruszania się pojazdu sprawcy kolizji
Do EŁKU
1
Sporządził: inż. Waldemar KRUPA
Data sporządzenia szkicu: 16.11.2001 r.
Szpital
1
2
W
FG
4
37
L
CT 10923
STOP
Droga Olsztyn -
Giżycko
Radiowóz
Policji
ul. 11 listopada
1
2
ul
. W
oj
sk
a
Po
ls
ki
eg
o
Zespół powypadkowy
Wypadki przy pracy i
zrównane z wypadkami
przy pracy
pracownik służby bhp *
społeczny inspektor
pracy **
* U pracodawcy, który nie ma obowiązku tworzenia służby bhp
zespołowi przewodniczy – pracodawca, pracownik któremu pracodawca
powierzył wykonywania zadań służby bhp, specjalista spoza zakładu
pracy.
** Jeżeli u pracodawcy nie działa SIP w skład zespołu wchodzi:
- przedstawiciel pracowników posiadający aktualne szkolenie z bhp.
Przy małej liczbie pracowników w zakładzie, w skład zespołu wchodzi:
- pracodawca i specjalista spoza zakładu pracy.
Okoliczności i przyczyny wypadku
Niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o wypadku zespół
powypadkowy jest obowiązany przystąpić do ustalenia
okoliczności i przyczyn wypadku, a w szczególności:
1) dokonać oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego
maszyn i innych urządzeń technicznych, stanu urządzeń
ochronnych oraz zbadać warunki wykonywania pracy i inne
okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku,
2) jeżeli jest to konieczne, sporządzić szkic lub wykonać
fotografię miejsca wypadku,
3) wysłuchać wyjaśnień poszkodowanego, jeżeli stan jego
zdrowia na to pozwala,
4) zebrać informacje dotyczące wypadku od świadków
wypadku,
5) zasięgnąć opinii lekarza a w razie potrzeby innych
specjalistów, w zakresie niezbędnym do oceny rodzaju i skutków
wypadku,
6) zebrać inne dowody dotyczące wypadku,
Wyjaśnienia poszkodowanego i informacje
zbierane od świadków wypadku
- możliwie najszybciej – uczestniczą obydwaj członkowie zespołu
Świadek
- pracownik
- inna osoba nie zatrudniona,
lub
Zasada prowadzenia rozmowy:
- pytania powinny dotyczyć wszystkich czynności jakie
poszkodowany i świadek wykonywali od czasu rozpoczęcia pracy
do momentu zdarzenia,
- pytania powinny być bardzo szczegółowe,
- pytania powinny pomóc ustalić czas utrzymywania
nieprawidłowości, które przyczyniły się do powstania wypadku,
- poszkodowany i świadek powinni wskazać dowody na poparcie
swoich stwierdzeń, jeżeli tego nie zrobią, to zespół powinien
zdobyć dowody sam.
- spokojna i rzeczowa atmosfera,
Ustalenie okoliczności i przyczyn
wypadku na podstawie innych dowodów
- zasięgnąć opinii lekarza oraz w razie potrzeby innych specjalistów,
- zebrać inne dowody w sprawie wypadku.
Należy przeanalizować inne dokumenty:
- instrukcje obsługi maszyn i urządzeń,
- instrukcje bhp dla procesów pracy (technologicznych),
- dokumentację techniczną urządzenia, przy którym nastąpiło
zdarzenie,
- opinie ekspertów w sprawie maszyn i urządzeń,
- dokumentacja szkoleń w dziedzinie bhp,
- ocena ryzyka zawodowego,
Ponadto zapoznać się z:
- zaświadczeniem z izby przyjęć,
- opinią i zaświadczeniem lekarskim,
- dokumentacją leczenia szpitalnego,
- informacją uzyskaną od Policji,
- innymi informacjami (urzędów, instytucji).
Dokumenty należy włączyć do dokumentacji wypadku.
Co uwzględniamy w opisie okoliczności
wypadku
(pkt 4)
Należy uwzględnić w formie oznajmującej:
- jakie czynności wykonywał poszkodowany i czy należało one do jego
obowiązków,
- jakie maszyny (urządzenia) obsługiwał, przy jakich substancjach lub
czynnikach pracował,
- stan techniczny maszyn (urządzeń) i ich wpływ na zaistnienie wypadku,
- obowiązek używania środków ochrony indywidualnej oraz innych
zabezpieczeń,
- czy zabezpieczenia były właściwie dobrane,
- czy przestrzegane były przepisy i zasady bhp,
- czy poszkodowany posiadał odpowiednie kwalifikacje do wykonywania pracy,
- czy poszkodowany odbył wymagane prawem szkolenia oraz czy był zapoznany
z ryzykiem zawodowym związanym z wykonywaną pracą,
- czy poszkodowany poddał się badaniom lekarskim i czy są one aktualne,
- czy poszkodowany został zapoznany z instrukcjami bhp oraz instrukcjami
obsługi maszyn i urządzeń,
- czy był właściwy nadzór nad procesem pracy na danym stanowisku.
Opis kończy się na czynnościach związanych z udzieleniem pomocy lekarskiej
(szpitalnej).
METODA ANALIZY PRZYCZYN
TECHNICZNYCH, ORGANIZACYJNYCH I
LUDZKICH (TOL)
W metodzie prowadzimy analizę następujących
przyczyn wypadku przy pracy:
• technicznych – T –
związanych z czynnikami materialnymi
,
• organizacyjnych – O –
związanych z organizacja pracy lub
organizacją stanowiska pracy
,
• ludzkich – L –
związanych z pracownikiem (w tym jego
nieprawidłowym zachowaniem
)
.
W metodzie tej znajdujemy w każdej z tych funkcji
nieprawidłowości, które miały wpływ na zaistnienie
zdarzenia.
Jak określamy przyczyny wypadku
(pkt 4)
Model badania wypadków
metody TOL
Wypadek
przy pracy
T
O
L
T1
T2
T3
O
1
O
2
L1
L2
L3
Przyczyna
bezpośrednia –
wydarzenie
powodujące
uraz
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca
określenie przyczyn wypadków
1. W zakresie zgodności z przepisami:
• Co robicie niezgodnie z prawem, co robicie
niezgodnie z przepisami wewnętrznymi;
• Czy macie przepisy wewnętrzne regulujące
bezpieczne wykonywanie poszczególnych prac?
• Czy Wasze przepisy wewnętrzne są zgodne z
przepisami ogólnymi?
• Czy przepisy te są dostosowane do warunków w
zakładzie pracy?
• Czy prowadzone są szkolenia bhp?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca
określenie przyczyn wypadków
2. W zakresie znajomości przepisów:
• Czy pracownicy nadzoru i robotnicy znają ogólne
przepisy bhp?
• Czy pracownicy nadzoru i robotnicy znają
szczegółowe przepisy bhp?
• Czy pracownicy postępują zgodnie z przepisami?
• Czy nadzór egzekwuje przestrzeganie przepisów?
• Czy sposób wykonywania poszczególnych prac jest
kontrolowany i przez kogo?
• Czy wnioski z takich kontroli są realizowane?
• Czy w zakładzie dostępne są i stosowane środki
ochrony zbiorowej i indywidualnej?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca
określenie przyczyn wypadków
• Czy pracodawca informuje pracowników o
sposobach posługiwania się tymi środkami?
• Czy są działające i znane wszystkim pracownikom
systemy ostrzegania i sygnalizacji lub urządzenia i
czy są one sprawne?
• Czy są przeprowadzane wymagane przeglądy
maszyn, urządzeń i narzędzi?
• Czy sporządzana jest dokumentacja takich
przeglądów?
• Czy przeglądy i remonty wykonują pracownicy o
odpowiednich kwalifikacjach?
• Czy stosowane maszyny, urządzenia, narzędzia i
materiały posiadają odpowiednie certyfikaty lub
deklaracje zgodności?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca
określenie przyczyn wypadków
3. W zakresie oceny ryzyka zawodowego:
• Czy dokonano w zakładzie oceny ryzyka
zawodowego?
• Czy zidentyfikowano wszystkie zagrożenia?
• Czy przy ocenie ryzyka uwzględniono stosowanie
zabezpieczeń?
• Czy pracowników zapoznano z oceną ryzyka
zawodowego?
• Czy w przeszłości miał miejsce podobny wypadek i
jakie wnioski z niego wyciągnięto?
• Czy zrealizowano te wnioski?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca
określenie przyczyn wypadków
4. W zakresie zdarzeń potencjalnie wypadkowych:
• Czy zgłasza się i rejestruje zdarzenia potencjalnie
wypadkowe?
• Czy wyciąga się wnioski z takich zdarzeń?
• Czy wnioski ze zdarzeń potencjalnie wypadkowe są
realizowane?
• Czy pracownicy mogą zgłaszać zagrożenia?
• Czy na zgłoszone przez pracowników zagrożenia
ktoś reaguje?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca określenie
przyczyn wypadków
5. W zakresie opisu wypadku:
• Zadanie do wykonania – kto i komu zlecił?
• Wymagane kwalifikacje pracownika.
• Wymagania zdrowotne pracownika.
• Wymagania w zakresie szkolenia i szkolenia bhp
pracownika.
• Godziny przepracowane przez pracownika przed
wypadkiem.
• Organizacja pracy (zespół wykonujący pracę, osoby
nadzorujące, stosowane sygnały).
• Wymagana kolejność czynności.
• Stosowane maszyny, urządzenia, narzędzia i
materiały.
• Stosowane środki ochrony zbiorowej.
• Stosowane środki ochrony indywidualnej.
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca określenie
przyczyn wypadków
5. W zakresie opisu wypadku:
• Czynności przed wypadkiem – kto i co robił?
• Kontrola stanowiska przez nadzór.
• Problemy zgłoszone przez wykonujących zadanie.
• Czynność, w czasie której nastąpił wypadek.
• Komu i co się stało (wstępna opinia lekarska).
• Czynności po wypadku.
• Kto zgłosił wypadek?
• Kto zabezpieczył miejsce wypadku?
• Kto bezpośrednio przyczynił się do wypadku?
• Kto był pośrednio winny zaistnienia wypadku?
• Kto i w jakim stopniu zaniedbał swoje obowiązki?
• Czy obowiązki pracownika są odpowiednie do jego
kwalifikacji?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca określenie
przyczyn wypadków
6. W zakresie akcji ratowniczej:
• Kto udzielał pomocy przedlekarskiej?
• Czy pomoc udzielana była prawidłowo?
• Czy udzielający pierwszej pomocy był przeszkolony
do jej udzielania?
• Czy były dostępne niezbędne środki medyczne?
• Czy udzielona została pomoc lekarska?
• Czy o wypadku zawiadomione były niezbędne osoby
i instytucje?
Lista zagadnień i pytań ułatwiająca określenie
przyczyn wypadków
7. W zakresie wniosków szczegółowych:
• Nieprzestrzeganie ogólnych przepisów bhp.
• Nieprzestrzeganie wewnętrznych przepisów bhp.
• Nieprzestrzeganie instrukcji stanowiskowych lub
ich brak.
• Organizacja pracy.
• Zaniedbania kontrolne.
• Osoby, które winne są zaistnienia wypadku.
• Osoby, które przyczyniły się do wypadku.
• Co należy w zakładzie zmienić i kto oraz kiedy ma
to zrobić.
• Osoby ukarane.
• Kogo zapoznać z przyczynami i wnioskami
dotyczącymi tego wypadku.
Jak określamy przyczyny wypadku
(pkt 4)
W polskim modelu badań zakłada się, że do urazu doprowadziła jedna
przyczyna bezpośrednia (wydarzenie powodujące uraz), mająca szereg
przyczyn pośrednich.
Przyczyny
wypadku
(pośrednie)
Wydarzenie powodujące wypadek
(przyczyna bezpośrednia)
URAZ
Przykład
Pracownik stolarni uległ wypadkowi przy pracy podczas ręcznego
podsuwania ciętego materiału do tarczy pilarki tarczowej do drewna.
Wskutek gwałtownego odrzutu materiału ręka pracownika zetknęła się
z zębami wirującej piły.
W dochodzeniu ustalono:
- osłonę górną tarczy pracownik ustawił za wysoko (nie zabezpieczała rąk przed
ewentualnymi urazami),
Jeśli osłona górnej części piły regulowana jest ręcznie – należy ustawić ją na wysokości do 10 mm nad płaszczyzną przerzynanego
materiału
.
- stan ten trwał od pewnego czasu a kierownik stolarni, mimo że wielokrotnie
obserwował i kontrolował pracę poszkodowanego nie zwrócił uwagi
pracownikowi i nie wyegzekwował prawidłowego ustawienia osłony.
Jak określamy przyczyny wypadku
(pkt 4)
Schematyczne przedstawienie analizy przyczyn wypadku urazu ręki podczas
pracy na pilarce.
Nie egzekwowanie
przez nadzór
prawidłowego
ustawienia górnej
osłony piły tarczowej
do drewna (przyczyna
pośrednia
organizacyjna)
Dotknięcie przez
pracownika do
wirującej, nie
zabezpieczonej piły
(przyczyna
bezpośrednia –
wydarzenie
powodujące uraz)
Uraz ręki
Wykonywanie pracy
przez pracownika przy
wysoko ustawionej
osłonie piły (przyczyna
pośrednia - ludzka)
Jak określamy przyczyny wypadku
(pkt 4)
Pracownica restauracji idąc po mokrej podłodze w kuchni, wyłożonej płytkami
ceramicznymi, poślizgnęła się i upadła doznając stłuczenia lewej ręki.
Tolerowanie przez
nadzór nieosuszenia
podłogi i dopuszczenie
do przemieszczania się
po niej pracowników
(przyczyna pośrednia
organizacyjna)
Poślizgnięcie i
upadek pracownika
(przyczyna
bezpośrednia –
wydarzenie
powodujące uraz)
Uraz ręki
Niezachowanie przez
pracownika należytej
ostrożności przy
poruszaniu się po
śliskiej nawierzchni
(przyczyna pośrednia -
ludzka)
Niewytarcie mokrej
podłogi (przyczyna
pośrednia -
organizacyjna)
Co uwzględniamy w opisie pkt 5 protokołu
(przyczyny)
Należy zawrzeć 4 informacje:
- określenie przyczyn wypadku, (określić przyczynę bezpośrednią i
wszystkie pośrednie),
- naruszenie przez pracodawcę przepisów prawa pracy i
bezpieczeństwa i higieny pracy, (należy precyzyjnie nazwać
poszczególne zasady oraz to czy są one wdrożone poprzez
uregulowania wewnętrzne pracodawcy),
- stwierdzenie, że wyłączną przyczyną wypadku było udowodnione
naruszenie przez poszkodowanego przepisów dotyczących ochrony
życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślenie lub wskutek
rażącego niedbalstwa. (podać dowody),
- punkt dotyczy stwierdzenia, że pracownik będąc w stanie
nietrzeźwości w znacznym stopniu przyczynił się do powstania
wypadku. (podać dowody)
Co uwzględniamy w opisie pkt 6, 7 i 8
protokołu
Pkt 6 (skutki wypadku, uraz).
Należy je opisać w miarę dokładnie korzystając z dokumentacji
medycznej dostarczonej przez poszkodowanego lub pozyskanej ze
szpitala.
Pkt 7.
Dotyczy stwierdzenia, czy wypadek jest wypadkiem przy pracy,
wypadkiem zrównanym z wypadkiem przy pracy. „JEST” lub „NIE
JEST”. Należy stwierdzić czy jest wypadkiem przy pracy (zrównanym)
w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 2 ustawy wypadkowej.
Pkt 7.
Dotyczy stwierdzenia, czy wypadek jest wypadkiem przy pracy,
wypadkiem zrównanym z wypadkiem przy pracy. „JEST” lub „NIE
JEST”. Należy stwierdzić czy jest wypadkiem przy pracy (zrównanym)
w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 2 ustawy wypadkowej.
Pkt 8.
Należy pozostawić nie skreślony rodzaj wypadku. Pozostałe rodzaje
wypadków, nie odnoszące się do opisywanego zdarzenia należy
skreślić
Środki profilaktyczne i wnioski
8) określić środki profilaktyczne oraz wnioski, w
szczególności wynikające z oceny ryzyka zawodowego na
stanowisku pracy, na którym wystąpił wypadek.
Istotnym elementem jest realizacja wydanych zaleceń. Do
dokumentacji powypadkowej powinny być dołączone wszelkie
materiały (informacje) świadczące o ich realizacji.
Przykłady działań zapobiegawczych
• Wprowadzenie adekwatnych do rodzaju zagrożeń
zabezpieczeń technicznych.
• Wprowadzenie lub poprawienie zabezpieczeń
proceduralnych.
• Poprawienie organizacji prac lub stosowanej
technologii.
• Wprowadzenie lub poprawienie istniejących już
systemów ostrzegania.
• Zweryfikowanie oceny ryzyka zawodowego dla
stanowiska pracy, na którym zdarzył się wypadek.
• Poprawienie poziomu i szczegółowości szkolenia w
dziedzinie bhp.
• Poprawienie organizacji pracy
Okoliczności i przyczyny
wypadku
Jeżeli wypadek:
• miał rozmiary katastrofy
•albo
spowodował
zagrożenie
dla
bezpieczeństwa
publicznego,
zespół powypadkowy wykorzystuje ustalenia zespołu
specjalistów, powołanego przez właściwego ministra,
wojewodę lub organ sprawujący nadzór określony w art.
237
14
Kodeksu pracy, do ustalenia przyczyn wypadku oraz
wyjaśnienia problemów technicznych i technologicznych.
Wypadek na terenie innego zakładu pracy.
Ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, który miał
miejsce na terenie innego zakładu pracy, dokonuje zespół
powypadkowy
powołany
przez
pracodawcę
poszkodowanego,
w
obecności
przedstawiciela
pracodawcy, na którego terenie miał miejsce wypadek
.
Wypadek na terenie innego zakładu pracy
Pracodawca, na którego terenie miał miejsce wypadek, w którym
została poszkodowana osoba nie będąca jego pracownikiem, jest
obowiązany w szczególności:
1) zapewnić udzielenie pomocy poszkodowanemu,
2) zabezpieczyć miejsce wypadku,
3) zawiadomić
niezwłocznie
o
wypadku
pracodawcę
poszkodowanego,
4) udostępnić miejsce wypadku i niezbędne materiały oraz
udzielić informacji i wszechstronnej pomocy zespołowi
powypadkowemu
ustalającemu
okoliczności
i
przyczyny
wypadku.
Na wniosek pracodawcy poszkodowanego pracownika
pracodawca, na którego terenie miał miejsce wypadek, może
ustalić okoliczności i przyczyny wypadku, a następnie
dokumentację powypadkową przekazać pracodawcy
poszkodowanego pracownika. Pracodawca ten zatwierdza
protokół powypadkowy.
Protokół powypadkowy
Po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku zespół
powypadkowy sporządza – nie później niż w ciągu
14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o
wypadku - protokół ustalenia okoliczności i przyczyn
wypadku.
(protokół wypadkowy).
Jeżeli nie można dotrzymać 14 dniowego terminu,
zespół musi podać uzasadnienie.
Protokół sporządza się w niezbędnej ilości
egzemplarzy
(co najmniej 3).
Po sporządzeniu protokołów wraz z załącznikami,
zespół przekazuje dokumenty pracodawcy.
Zdanie odrębne
Członek zespołu powypadkowego ma prawo złożyć do protokołu
powypadkowego zdanie odrębne, które powinien uzasadnić.
W przypadku rozbieżności zdań członków zespołu
powypadkowego, o treści protokołu powypadkowego decyduje
pracodawca.
Zapoznanie poszkodowanego z treścią
protokołu
1. Zespół powypadkowy jest obowiązany zapoznać
poszkodowanego z treścią protokołu powypadkowego przed
jego zatwierdzeniem.
2. Poszkodowany ma prawo zgłoszenia uwag i zastrzeżeń do
ustaleń zawartych w protokole powypadkowym, o czym zespół
powypadkowy jest obowiązany pouczyć poszkodowanego.
3. Poszkodowany ma prawo wglądu do akt sprawy oraz
sporządzania z nich notatek i odpisów oraz kopii.
4. Zespół powypadkowy zapoznaje z treścią protokołu
powypadkowego członków rodziny zmarłego pracownika, oraz
poucza ich o prawie do zgłaszania uwag i zastrzeżeń do
ustaleń zawartych w protokole powypadkowym.
Treść protokołu i załączniki
1. Stwierdzenie w protokole powypadkowym, że wypadek nie jest
wypadkiem przy pracy albo że zachodzą okoliczności, które mogą
mieć wpływ na prawo pracownika do świadczeń przysługujących z
tytułu wypadku, wymaga szczegółowego uzasadnienia i wskazania
dowodów stanowiących podstawę takiego stwierdzenia.
2. Do protokołu powypadkowego dołącza się:
- zapis wyjaśnień poszkodowanego i informacji uzyskanych od
świadków wypadku a także inne dokumenty zebrane w czasie ustalania
okoliczności i przyczyn wypadku, w szczególności:
- pisemną opinię lekarza lub innych specjalistów,
- szkice lub fotografie miejsca wypadku,
- a także odrębne zdanie złożone przez członka zespołu
powypadkowego oraz
- uwagi i zastrzeżenia, o których mowa w § 10 ust. 2 i 4
Wymienione wyżej dokumenty stanowią integralną część protokołu .
Zatwierdzenie protokołu przez
pracodawcę
1. Protokół powypadkowy zatwierdza pracodawca nie później
niż w ciągu 5 dni od dnia jego sporządzenia.
2. Pracodawca zwraca nie zatwierdzony protokół powypadkowy,
w celu wyjaśnienia i uzupełnienia go przez zespół powypadkowy,
jeżeli do treści protokołu zostały zgłoszone zastrzeżenia przez
poszkodowanego lub członków rodziny zmarłego wskutek
wypadku pracownika albo protokół ten nie odpowiada
warunkom określonym w rozporządzeniu.
3. Zespół powypadkowy, po dokonaniu wyjaśnień i uzupełnień,
sporządza, nie później niż w ciągu 5 dni, nowy protokół
powypadkowy, do którego dołącza protokół nie zatwierdzony
przez pracodawcę.
Doręczenie protokołu
1. Zatwierdzony protokół powypadkowy pracodawca niezwłocznie
doręcza poszkodowanemu pracownikowi, a w razie wypadku
śmiertelnego – członkom rodziny zmarłego pracownika.
2. Protokół powypadkowy dotyczący wypadków śmiertelnych,
ciężkich i zbiorowych pracodawca niezwłocznie doręcza
właściwemu inspektorowi pracy.
3. Wykaz załączników wpisać do pkt. 16 protokołu.
4. Pod słowem POUCZENIE wpisać adres Sądu Pracy.
Ponowne ustalenie okoliczności i przyczyn wypadków.
Protokół powypadkowy dotyczący wypadków śmiertelnych, ciężkich i
zbiorowych, zawierający ustalenia naruszające uprawnienia
pracownika albo nieprawidłowe wnioski profilaktyczne, może być
zwrócony pracodawcy przez właściwego inspektora pracy, z
uzasadnionym wnioskiem o ponowne ustalenie okoliczności i
przyczyn wypadku. (5 dni).
Dokumentacja powypadkowa
archiwizacja
Protokół powypadkowy wraz z pozostałą dokumentacją
powypadkową pracodawca przechowuje przez 10 lat.
Rejestr wypadków
Pracodawca prowadzi rejestr wypadków na podstawie wszystkich
protokołów powypadkowych. Rejestr zawiera:
• imię i nazwisko poszkodowanego,
• miejsce i datę wypadku,
• informacje dotyczące skutków wypadku dla poszkodowanego,
• datę sporządzenia protokołu powypadkowego,
• stwierdzenie, czy wypadek jest wypadkiem przy pracy,
• datę przekazania wniosku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
wniosku o świadczenia z tytułu wypadku przy pracy,
• liczbę dni niezdolności do pracy,
• inne informacje, niebędące danymi osobowymi, których
zamieszczenie w rejestrze jest celowe, w tym wnioski i zalecenia
profilaktyczne zespołu powypadkowego
Wystąpienie do ZUS
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 grudnia 2002
r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub
długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy
ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę
jednorazowego odszkodowania (Dz. U. Nr 234, poz. 1974)
Z wnioskiem występuje pracownik.
Pracodawca (płatnik składek), po otrzymaniu wniosku kompletuje
dokumentację, w skład której wchodzą:
- protokół wypadkowy lub karta wypadku (w raz z załącznikami),
- prawomocny wyrok Sądu Pracy (o ile był wydawany),
- zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza, pod opieka
którego znajduje się ubezpieczony (ZUS N- 9),
- w przypadku zgonu osoby, która uległa wypadkowi przy pracy –
odpis aktu zgonu.
Odmowa prowadzenia postępowania
powypadkowego
Czy można odmówić przeprowadzenia postępowania?
W praktyce codziennej „na pierwszy rzut oka” wydaje się, że
zdarzenie nie jest wypadkiem.
Ocena taka może wynikać z:
- braku cech wypadku przy pracy w zgłoszonym zdarzeniu w odczuciu
pracodawcy,
- upływu czasu, tj, zgłoszenia zdarzenia po dłuższym okresie czasu od
daty zdarzenia.
Odmowa uznania wypadku powinna odbyć się wyłącznie w trybie
przewidzianym obowiązującymi przepisami dla badania wypadków
czyli poprzez sporządzenie protokołu.
Żądania pracownika o uznanie wypadku nie podlegają
przedawnieniu.
W przypadku gdy pracodawca odmawia przeprowadzenia
postępowania, pracownikowi przysługuje prawo do wystąpienia do
Sądu Pracy.
Takie same uprawnienia przysługują pracownikowi lub członkowi
rodziny w przypadku nie uznania zdarzenia za wypadek przy pracy
lub w przypadku nie uwzględnienia uwag i zastrzeżeń wniesionych
przez pracownika do ustaleń w protokole.
WYPADEK PRZY PRACY
Zdarzenie nagłe*
Przyczyna
zewnętrzna
Związek
z pracą
Związek miejscowy i
czasowy lub
funkcjonalny
(czas przestoju,
pozostawanie w
gotowości do pracy, itp.)
Związek
przyczynowy
* Nagłość zdarzenia – czas działania przyczyny zewnętrznej na
poszkodowanego
powodujące
uraz lub
śmierć
* Uraz – uszkodzenie tkanek ciała lub narządów człowieka
wskutek działania czynnika zewnętrznego
Nagłość zdarzenia
Natychmiastowe ujawnienie się przyczyny
zewnętrznej, wywołującej określone skutki.
Typowe przykłady przyczyny zewnętrznej;
- porażenie piorunem,
- porażenie prądem elektrycznym,
- upadek z wysokości,
- potknięcie się i upadek na schodach,
- postrzelenie z broni palnej,
- poślizgnięcie się na mokrej posadzce itp.
W orzecznictwie sądowym niektóre wyroki stanowią, że
zdarzeniem nagłym może być oddziaływanie czynnika
wywołującego ujemne skutki w okresie nie dłuższym niż
jedna dniówka robocza.
Przyczyna zewnętrzna
By zdarzenie mogło być uznane za wypadek przy pracy w
rozumieniu ustawy wypadkowej, musi istnieć przyczyna
zewnętrzna zdarzenia, z nie wewnętrzna, tkwiąca w
samym poszkodowanym.
Przez przyczynę zewnętrzną (sprawczą) zdarzenia
rozumie się:
- czynnik, który nie wypływa z wewnętrznych właściwości
organizmu człowieka,
Do przyczyn zewnętrznych zaliczyć można:
- siły przyrody,
- maszyny lub inne urządzenia stosowane w procesie
pracy,
- działanie (zaniechanie działania) innych osób.
ZWIĄZEK Z PRACĄ
W czasie
wykonywania
pracy
- podczas lub w związku z
wykonywaniem przez
pracownika zwykłych
czynności lub poleceń
przełożonych,
- podczas lub w związku z
wykonywaniem przez
pracownika czynności na
rzecz pracodawcy, nawet
bez polecenia,
W
okolicznościach
związanych z
wykonywana
pracą
- w czasie pozostawania
pracownika w dyspozycji
pracodawcy w drodze
między siedzibą
pracodawcy a miejscem
wykonywania obowiązku
wynikającego ze stosunku
pracy,
WYPADEK ZRÓWNANY Z WYPADKIEM
PRZY PRACY*
* - w zakresie uprawnienia do świadczeń określonych w ustawie
- w czasie podróży służbowej w okolicznościach innych
niż określone w ust. 1, chyba że wypadek spowodowany
został postępowaniem pracownika, które nie pozostaje
w związku z wykonywaniem powierzonych mu zadań,
- podczas szkolenia w zakresie powszechnej
samoobrony
- przy wykonywaniu zadań zleconych
przez działające u pracodawcy
organizacje związkowe
RODZAJE WYPADKÓW PRZY PRACY
ŚMIERTELNY
CIĘŻKI
ZBIOROWY
- wypadek, w wyniku
którego nastąpiła
śmierć w okresie
nieprzekraczającym 6
miesięcy od dnia
wypadku.
- wypadek, w wyniku
którego nastąpiło ciężkie
uszkodzenie ciała, takie
jak: utrata wzroku, słuchu,
mowy, zdolności rozrodczej
lub inne uszkodzenie ciała
albo rozstrój zdrowia,
naruszające podstawowe
funkcje organizmu, a także
choroba nieuleczalna lub
zagrażająca życiu, trwała
choroba psychiczna,
całkowita lub częściowa
niezdolność do pracy w
zawodzie albo trwałe,
istotne zeszpecenie lub
zniekształcenie ciała
- wypadek, któremu w
wyniku tego samego
zdarzenia uległy co
najmniej dwie osoby.
WYPADKI PRZY PRACY
PRACOWNIKÓW INNYCH FIRM
Pracodawca, na którego terenie miał miejsce wypadek, w
którym została poszkodowana osoba nie będąca jego
pracownikiem, jest obowiązany w szczególności:
1) zapewnić udzielenie pomocy poszkodowanemu,
2) zabezpieczyć miejsce wypadku w sposób wykluczający:
-
dopuszczenie do miejsca wypadku osób niepowołanych,
- uruchamianie bez koniecznej potrzeby maszyn i innych urządzeń
technicznych,
które w związku z wypadkiem zostały wstrzymane,
- dokonywanie zmiany położenia maszyn i innych urządzeń
technicznych, jak
również zmiany położenia innych przedmiotów, które spowodowały
wypadek lub
pozwalają odtworzyć jego okoliczności
.
3) zawiadomić niezwłocznie o wypadku pracodawcę
poszkodowanego,
4) udostępnić miejsce wypadku i niezbędne materiały oraz
udzielić informacji i wszechstronnej pomocy zespołowi
powypadkowemu ustalającemu okoliczności i przyczyny
wypadku.
OBOWIĄZKI ZESPOŁU
WYPADKOWEGO
2. Jeżeli to jest konieczne, sporządzić szkic lub
wykonać fotografię miejsca wypadku
Szkic (opis) miejsca wypadku
Wypadek kolizja drogowa pojazdów samochodowych w m. Olecko, w wyniku której, Pani
Bożena Brzozowska-Łaźny uległa wypadkowi przy pracy.
rodzaj zdarzenia
.........................................................................................................................07.11.2001 r. ....
data
Krótki opis szkicu (co przedstawia)
Na szkicu przedstawiono widok pojazdów w momencie zderzenia. Pojazd
CT 10923
sprawcy kolizji,
poruszający się ulicą podporządkowaną z oznaczeniem nakazu zatrzymania znakiem STOP, nie zatrzymał się
przed wjazdem na skrzyżowanie. W pojazd
CT 10923
, którego wcześniej poszkodowana nie mogła widzieć,
uderzył pojazd poszkodowanej WFG 437L
Ze stojącego przy skrzyżowaniu ulic radiowozu Policji, policjanci obserwowali moment zderzenia.
Kierunek poruszania się pojazdu poszkodowanej
Kierunek poruszania się pojazdu sprawcy kolizji
Do EŁKU
1
Sporządził: inż. Waldemar KRUPA
Data sporządzenia szkicu: 16.11.2001 r.
Szpital
1
2
W
FG
4
37
L
CT 10923
STOP
Droga Olsztyn -
Giżycko
Radiowóz
Policji
ul. 11 listopada
1
2
ul
. W
oj
sk
a
Po
ls
ki
eg
o
Zebrać informacje od świadków
wypadku
……................................................
(pieczęć adresowa pracodawcy)
Informacje uzyskane od świadka
Złożone w dniu ............................................ r. w ………………………….…………………
W sprawie ………………………………………………………………………………………………………………
ŚWIADEK
1. Imię i nazwisko
.............................................................................
2. Data i miejsce urodzenia ..............................................................................
3. Dokument tożsamości
……......................................................................
4. PESEL
.............................................................................
5. Stanowisko służbowe
.............................................................................
6. Miejsce zatrudnienia
....……………………………………………………..
7. Adres zamieszkania
..............................................................................
Oświadczam co następuje :
...........................................................................................................................................................................
...........................................................................................................................................................................
Wyjaśniłem(am) wszystko, co mi było wiadome w tej sprawie i po odczytaniu podpisałem (am).
Podpis świadka
...........................
Podpisy członków zespołu powypadkowego:
1) ......................................................
2) ......................................................
Wysłuchać wyjaśnień
poszkodowanego – jeśli jego stan
zdrowia na to pozwala
……................................................
(pieczęć adresowa pracodawcy)
Wyjaśnienie poszkodowanego
Złożone w dniu ............................................ r. w ………………………….…………………
W sprawie ………………………………………………………………………………………………………………
POSZKODOWANY(A)
1. Imię i nazwisko
.............................................................................
2. Data i miejsce urodzenia ..............................................................................
3. Dokument tożsamości
……......................................................................
4. PESEL
.............................................................................
5. Stanowisko służbowe
.............................................................................
6. Miejsce zatrudnienia
....……………………………………………………..
7. Adres zamieszkania
..............................................................................
Poszkodowany(a) wyjaśnił co następuje:
...........................................................................................................................................................................
...........................................................................................................................................................................
Wyjaśniłem(am) wszystko, co mi było wiadome w tej sprawie i po odczytaniu podpisałem (am).
Podpis poszkodowanego(ej)
...........................
Podpisy członków zespołu powypadkowego:
1)
......................................................
2)
......................................................
OBOWIĄZKI ZESPOŁU
WYPADKOWEGO
Zasięgnąć opinii lekarza, a w razie
potrzeby innych specjalistów, w
zakresie niezbędnym do oceny rodzaju
i skutków wypadku.
Zebrać inne dowody dotyczące wypadku
OBOWIĄZKI ZESPOŁU
WYPADKOWEGO
Dokonać kwalifikacji prawnej
wypadku.
– SPORZĄDZIĆ PROTOKÓŁ
USTALENIA OKOLICZNOŚCI
I PRZYCZYN WYPADKU PRZY
PRACY
Protokół
wypadkowy -
Do protokołu powypadkowego dołącza się:
-zapis wyjaśnień poszkodowanego i informacji
uzyskanych od świadków wypadku a także inne
dokumenty zebrane w czasie ustalania okoliczności
i przyczyn wypadku, w szczególności:
- pisemną opinię lekarza lub innych specjalistów,
- szkice lub fotografie miejsca wypadku,
- a także odrębne zdanie złożone przez członka
zespołu powypadkowego
- oraz uwagi i zastrzeżenia, stanowiące integralną
część protokołu.
RODZAJE ŚWIADCZEŃ ZWIĄZANYCH
Z URAZAMI LUB ŚMIERCIĄ W
WYNIKU WYPADKU PRZY PRACY
ŚWIADCZENIA
– WYPADKI PRZY PRACY I
CHOROBY ZAWODOWE
Pracownikowi, który uległ wypadkowi przy pracy,
przysługuje od pracodawcy odszkodowanie za utratę
lub uszkodzenie w związku z wypadkiem przedmiotów
osobistego użytku oraz przedmiotów niezbędnych do
wykonywania pracy, z wyjątkiem utraty lub
uszkodzenia pojazdów samochodowych oraz wartości
pieniężnych.
RODZAJE ŚWIADCZEŃ
- zasiłek chorobowy – dla ubezpieczonego , którego
niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem przy
pracy lub chorobą zawodową;
- świadczenie rehabilitacyjne – dla ubezpieczonego, który
po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do
pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują
odzyskanie zdolności do pracy;
-zasiłek wyrównawczy – dla ubezpieczonego będącego
pracownikiem, którego wynagrodzenie uległo obniżeniu
wskutek stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu;
-- jednorazowe odszkodowanie – dla ubezpieczonego,
który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu;
-- jednorazowe odszkodowanie – dla członków rodziny
zmarłego ubezpieczonego lub rencisty;
RODZAJE ŚWIADCZEŃ
- renta z tytułu niezdolności do pracy – dla
ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy wskutek
wypadku przy pracy lub choroby zawodowej;
- renta szkoleniowa – dla ubezpieczonego, w stosunku do
którego orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego ze
względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie
spowodowaną wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową;
- renta rodzinna – dla członków rodziny zmarłego
ubezpieczonego lub rencisty uprawnionego do renty z tytułu
wypadku przy pracy lub choroby zawodowej;
- dodatek do renty rodzinnej – dla sieroty zupełnej;
- dodatek pielęgnacyjny;
- pokrycie kosztów leczenia z zakresu stomatologii i
szczepień ochronnych oraz zaopatrzenia w przedmioty
ortopedyczne w zakresie określonym ustawą.
ZASIŁEK CHOROBOWY I
ŚWIADCZENIE REHABILITACYJNE
Dla ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy została
spowodowana:
- wypadkiem przy pracy,
- chorobą zawodową.
Przysługuje od pierwszego
dnia niezdolności do pracy.
Przysługuje niezależnie od
okresu podlegania
ubezpieczeniu.
Przysługuje w wysokości 100 % podstawy wymiaru. (
zgodnie z
rozdz. 8 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia
chorobowego
).
Prawo do zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego
ustala i wypłaca:
- płatnik składek jeżeli jest zobowiązany do ustalania prawa do
zasiłków w razie choroby i macierzyństwa i ich wypłaty,
- ZUS w pozostałych przypadkach.
JEDNORAZOWE
ODSZKODOWANIE
Przysługuje ubezpieczonemu jeżeli poszkodowany
doznał:
Stałego uszczerbku na
zdrowiu
Długotrwałego uszczerbku na
zdrowiu
Stały uszczerbek na
zdrowiu:
Takie naruszenie
sprawności organizmu,
które powoduje naruszenie
sprawności organizmu nie
rokujące poprawy.
Długotrwały uszczerbek na
zdrowiu:
Takie naruszenie sprawności
organizmu, które powoduje
naruszenie sprawności
organizmu na okres 6 miesięcy,
mogące ulec poprawie.
Oceny uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z
wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się
po zakończeniu leczenia i rehabilitacji
Jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20%
przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub
długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, z zastrzeżeniem:
SPOSÓB PRZYZNAWANIA
JEDNORAZOWEGO
ODSZKODOWANIA
1.
Przyznanie
lub
odmowa
przyznania
jednorazowego
odszkodowania oraz ustalenie jego wysokości następuje w drodze
decyzji Zakładu.
2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 4,
Zakład wydaje w ciągu 14 dni od dnia:
1) otrzymania orzeczenia lekarza orzecznika,
2) wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania
decyzji.
3. Jeżeli w wyniku decyzji zostało ustalone prawo do jednorazowego
odszkodowania oraz jego wysokość, Zakład dokonuje z urzędu
wypłaty odszkodowania w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji.
4. Od decyzji przysługuje odwołanie w trybie i na zasadach
określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.
WYSOKOŚĆ JEDNORAZOWEGO
ODSZKODOWANIA
Jednorazowe odszkodowanie przysługuje w
wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia za
każdy procent stałego lub długotrwałego
uszczerbku na zdrowiu, z zastrzeżeniem:
1) 16% przeciętnego wynagrodzenia - w okresie od dnia 1
kwietnia 2003 r. do dnia 31 marca 2004 r., - 341 zł
2) 17% przeciętnego wynagrodzenia - w okresie od dnia
1 kwietnia 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r.,
3) 18% przeciętnego wynagrodzenia - w okresie od dnia
1 kwietnia 2005 r. do dnia 31 marca 2006 r.,
4) 19% przeciętnego wynagrodzenia - w okresie od dnia
1 kwietnia 2006 r. do dnia 31 marca 2007 r. - 452 zł
5) Od 01.04.2000 r. do dnia 31 marca 2010 r. – 598 zł.
WYSOKOŚĆ JEDNORAZOWEGO ODSZKODOWANIA
20% przeciętnego wynagrodzenia
za każdy procent
stałego lub długotrwałego
uszczerbku na zdrowiu
Zwiększenie wysokości
świadczenia
Jeżeli:
- stały lub długotrwały
uszczerbek na zdrowiu,
ulegnie zwiększeniu o co
najmniej 10% (
pogorszenie
stanu zdrowia)
Jednorazowe
odszkodowanie
wzrasta:
- o 20% przeciętnego
wynagrodzenia za
każdy procent ponad
wcześniej ustalony,
Jeżeli:
- w stosunku do
ubezpieczonego
orzeczono całkowitą
niezdolność do pracy oraz
niezdolność do
samodzielnej egzystencji
Jednorazowe
odszkodowanie wzrasta:
- o kwotę stanowiącą 3,5
krotność przeciętnego
wynagrodzenia,
KIEDY ŚWIADCZENIA NIE
PRZYSŁUGUJĄ
Gdy wyłączną przyczyną
wypadków było udowodnione
naruszenie przez
ubezpieczonego przepisów
dotyczących ochrony życia i
zdrowia, spowodowane przez
niego umyślnie lub wskutek
rażącego niedbalstwa.
Ubezpieczonemu, który będąc w
stanie nietrzeźwości lub pod
wpływem środków
odurzających lub substancji
psychotropowych, przyczynił
się w znacznym stopniu do
spowodowania wypadku.
Jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że ubezpieczony
znajdował się w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środków
odurzających lub substancji psychotropowych, płatnik składek
kieruje ubezpieczonego na badanie niezbędne do ustalenia
zawartości alkoholu, środków odurzających lub substancji
psychotropowych w organizmie. Ubezpieczony jest obowiązany
poddać się temu badaniu. Odmowa poddania się badaniu lub inne
zachowanie uniemożliwiające jego przeprowadzenie powoduje
pozbawienie prawa do świadczeń, chyba że ubezpieczony udowodni,
że miały miejsce przyczyny, które uniemożliwiły poddanie się temu
badaniu.
Odmowa przyznania
świadczenia
Art. 22. 1. Zakład odmawia przyznania świadczeń z
ubezpieczenia wypadkowego w przypadku:
1) nieprzedstawienia protokołu powypadkowego lub karty
wypadku;
2) nieuznania w protokole powypadkowym lub karcie
wypadku zdarzenia za wypadek przy pracy w rozumieniu
ustawy;
3) gdy protokół powypadkowy lub karta wypadku zawierają
stwierdzenia bezpodstawne.
2. Odmowa przyznania świadczeń z powodów, o których mowa
w ust. 1, następuje w drodze decyzji Zakładu.
3. Jeżeli w protokole powypadkowym lub karcie wypadku są
braki formalne. Zakład niezwłocznie zwraca protokół lub kartę
wypadku w celu ich uzupełnienia.
UMYŚLNOŚĆ
(z orzecznictwa Sądu Najwyższego)
UMYŚLNOŚĆ –
oznacza takie zachowanie się
pracownika, które on okazuje, przewidując
skutki, jakie wynikają z jego zachowania i
skutki te chce wywołać.
Umyślność może polegać na zamierzonym
podjęciu działania sprzecznego z
obowiązkiem pracownika lub na
zamierzonym powstrzymaniu się od
działania, mimo, że istnieje obowiązek
czynnego zachowania się.
RAŻCE NIEDBALSTWO
RAŻĄCE NIEDBALSTWO –
zachodzi
wówczas, gdy poszkodowany pracownik
podejmuje działania z naruszeniem
przepisów o ochronie zdrowia i życia,
chociaż mógł i powinien był przewidzieć
grożące mu niebezpieczeństwo, które
zwykle występuje w danych
okolicznościach faktycznych, co dla
każdego człowieka o przeciętnej
przezorności jest oczywiste.
Rażące niedbalstwo zachodzi wówczas,
gdy pracownik przejawia brak
staranności, jakiej można domagać się od
osób najmniej rozwiniętych.
RAŻACE
NIEDBALSTWO
Sąd Najwyższy – działanie z rażącym
niedbalstwem to taka sytuacja, w której
pracownik zdaje sobie sprawę z grożącego
niebezpieczeństwa, a mimo to z naruszeniem
przepisów bez potrzeby naraża się na to
niebezpieczeństwo, ignorując następstwa
własnego zachowania.
Z orzecznictwa sądów wynika, że rażące
niedbalstwo jest zachowaniem graniczącym z
umyślnością, a zarazem takim, które daje
podstawę do „szczególnie negatywnej oceny
postępowania”.
WYPADEK W DRODZE DO PRACY LUB
Z PRACY
Ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku w drodze do
pracy lub z pracy dokonują w karcie wypadku w drodze do
pracy lub z pracy pracodawcy w stosunku do
ubezpieczonych, będących pracownikami
- zdarzenie, które nastąpiło w drodze do
lub z miejsca wykonywania
zatrudnienia lub innej działalności
stanowiącej tytuł ubezpieczenia
chorobowego uznane za wypadek na
zasadach określonych w przepisach o
emeryturach i rentach z FUS.
DEFINICJA WYPADKU W DRODZE DO
PRACY LUB Z PRACY
nagłe
zdarzenie
wywołane
przyczyną
zewnętrzną
w drodze do
lub z miejsca
wykonywania
zatrudnienia
lub innej
działalności
droga najkrótsza
droga nie przerwana
także wówczas jeżeli
przerwa była życiowo
uzasadniona i jej czas nie
przekraczał granic
potrzeby
także wówczas jeżeli
droga, nie będąc drogą
najkrótszą, była dla
ubezpieczonego, ze
względów
komunikacyjnych,
najdogodniejsza
Definicja cd
również drogę do miejsca lub z miejsca:
innego zatrudnienia lub innej
działalności stanowiącej tytuł
ubezpieczenia rentowego
zwykłego wykonywania funkcji lub
zadań zawodowych albo społecznych
zwykłego spożywania posiłków
odbywania nauki lub studiów
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA GOSPODARKI I
PRACY
z dnia 8 grudnia 2004 r.
w sprawie statystycznej karty
wypadku przy pracy
Dziennik Ustaw z dnia 22
grudnia 2004 r. Nr 269, poz.
2672
Zasady sporządzania karty
statystycznej
Statystyczną kartę sporządza się:
- na podstawie zatwierdzonego protokołu ustalenia okoliczności i
przyczyn wypadku przy pracy, zwanego dalej "protokołem
powypadkowym",
- na podstawie karty wypadku, w których stwierdzono, że
wypadek jest wypadkiem przy pracy lub wypadkiem traktowanym
na równi z wypadkiem przy pracy.
Statystyczną kartę sporządza się w dwóch egzemplarzach.
Część l - sporządza się nie później niż w terminie 14 dni
roboczych od dnia, w którym został zatwierdzony protokół
powypadkowy lub w którym sporządzono kartę wypadku.
Część II, uzupełniającą - pracodawca przekazuje do urzędu
statystycznego nie później niż z upływem 6 miesięcy od dnia
zatwierdzenia protokołu powypadkowego lub od dnia
sporządzenia karty wypadku.
Statystyczną kartę przekazuje się w formie pisemnej.
Drugi egzemplarz statystycznej karty wypadku przy pracy
pracodawca przechowuje przez 10 lat w dokumentacji dotyczącej
wypadków przy pracy.
Idea karty statystycznej
Przyczyn
y
źródłowe
Działanie
Środowis
ko pracy
Odchyle
nie
Kontakt
Wypade
k
Informacje zbierane za pomocą
statystycznej karty wypadku
Podzielone są na 4 części i dotyczą:
1) pracodawcy, u którego zdarzył się wypadek
przy pracy,
2) osoby poszkodowanej,
3) skutków wypadku,
4) przebiegu i okoliczności wypadku przy pracy,
Dane dotyczące pracodawcy
Dane dotyczące pracodawcy zamieszcza się w
pierwszej części karty statystycznej wypadku.
Obejmują one:
pieczątkę pracodawcy,
liczbę pracujących i oznaczenia kodowe tej
liczby wpisane zgodnie z objaśnieniami do
wypełniania statystycznej karty wypadku, zawartymi
w załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra
Gospodarki i Pracy z 8 grudnia 2004 r. w sprawie
statystycznej karty wypadku przy pracy,
klasyfikację czy dany wypadek to wypadek
przy pracy, czy wypadek zrównany z wypadkiem
przy pracy,
numer identyfikacyjny – REGON,
Liczba pracujących (bez przeliczenia na
pełny etat).
Pracujący (bez umów zleceń) są to:
1) osoby zatrudnione na podstawie stosunku pracy (tj. umowy o pracę,
powołania, wyboru lub mianowania) łącznie z sezonowymi i
zatrudnionymi dorywczo;
2) pracodawcy i pracujących na własny rachunek:
a) właściciele i współwłaściciele (łącznie z pomagającymi
członkami ich rodzin) jednostek prowadzących działalność
gospodarczą (z wyłączeniem wspólników spółek, którzy nie pracują
w spółce),
b) osoby pracujące na własny rachunek, np. osoby wykonujące
wolne zawody;
3) agenci pracujący na podstawie umów agencyjnych i umów na
warunkach zlecenia (łącznie z pomagającymi członkami ich rodzin oraz
osobami zatrudnionymi przez agentów);
4) osoby wykonujące pracę nakładczą;
5) członkowie spółdzielni produkcji rolniczej i członkowie spółdzielni
kółek rolniczych;
6) duchowni pełniących obowiązki duszpasterskie.
Dane dotyczące poszkodowanego
Dane dotyczące poszkodowanego obejmują pkt 01–
07 karty i dotyczą jego:
płci,
roku urodzenia,
obywatelstwa,
statusu zatrudnienia,
wykonywanego zawodu,
Zawód wykonywany -
(pytanie 05), Informację o zawodzie (specjalności) wykonywanym
przez osoby poszkodowane w wypadkach przy pracy, opisujemy
pełnym kodem tego zawodu (specjalności), tj. 6 cyframi oraz
przypisanym do tego kodu określeniem słownym.
stażu na zajmowanym stanowisku pracy w
firmie,
liczby godzin przepracowanych od podjęcia
pracy do chwili wypadku.
Dane dotyczące skutków wypadku
Dane dotyczące skutków wypadku obejmują pkt 08–14 karty i
dotyczą:
rodzaju urazu;
umiejscowienia urazu;
liczby osób poszkodowanych;
skutków wypadku, czyli czy wypadek spowodował:
śmierć,
ciężkie uszkodzenia ciała,
inne skutki u poszkodowanego
liczby dni niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem;
straty czasu pracy innych osób (w roboczogodzinach);
szacunkowe straty materialne spowodowane wypadkiem,
bez strat związanych ze stratami czasu pracy (wartość
uszkodzonych
maszyn,
urządzeń,
narzędzi,
surowców,
wyrobów, budynków i ich wyposażenia).
Dane dotyczące rodzaju urazu i jego
umiejscowienia
Rodzaj urazu
Jeżeli wypadek spowodował więcej niż jeden rodzaj urazu
(np. wypadek komunikacyjny, który spowodować złamania i
urazy wewnętrzne) powinno się zakodować rodzaj urazu,
którego skutki dla poszkodowanego są najpoważniejsze.
Jeżeli takiego urazu nie można jednoznacznie wskazać, rodzaj
urazu należy zakwalifikować jako „liczne urazy” (kod 120 w
statystycznej karcie wypadku).
Umiejscowienie urazu
Umiejscowienie urazu (pytanie 09 w statystycznej karcie
wypadku) dotyczy podania, która część ciała doznała urazu w
wyniku wypadku przy pracy, począwszy od głowy przez szyję,
grzbiet, tułów, organy wewnętrzne i kończyny.
Podawana informacja powinna dotyczyć umiejscowienia
najpoważniejszego urazu, czyli tego którego rodzaj został
podany wcześniej.
Statystyczny model wypadku
Przyjęty statystyczny model wypadku przy pracy
wyróżnia 2 fazy, mianowicie:
fazę przedwypadkową,
fazę wypadku.
Faza przedwypadkowa
W fazie przedwypadkowej należy określić:
miejsce powstania wypadku (pytanie 18),
wykonywany przez poszkodowanego proces pracy
(pytanie 19),
rodzaj miejsca wypadku (pytanie 20),
czynność wykonywaną przez poszkodowanego w
chwili wypadku (pytanie 21),
czynnik materialny związany z czynnością
wykonywaną przez poszkodowanego w chwili wypadku
(pytanie 22).
Miejsce powstania wypadku – pyt. 18
Wypadek pracownika remontującego salę wykładową w szkole:
Teren budowy – obiekt
remontowany
Placówka naukowa, szkoła
przedszkole
Wypadek pracownika usuwającego azbest w supermarkecie:
Teren budowy – obiekt
remontowany
Miejsce handlu
Wypadek pracownika w hali produkcyjnej podczas naprawy lub
konserwacji maszyny:
Miejsce konserwacji i
napraw
Miejsce produkcji
Wypadek pracownika w warsztacie naprawczym samochodów:
Miejsce konserwacji i
napraw
Zakład usługowy
Wykonywany przez poszkodowanego proces
pracy (pyt. 19)
To podstawowy rodzaj pracy wykonywanej w czasie kiedy miał
miejsce wypadek.
Procesu pracy nie należy mylić z działalnością przedsiębiorstwa ani z
zawodem poszkodowanego.
Określając kategorię procesu pracy, należy znaleźć taką, która
możliwie najlepiej charakteryzuje zadanie realizowane przez
poszkodowanego w chwili wypadku.
Produkcja, wytwarzanie, przetwarzanie magazynowanie (kod 11-19).
Są to wszystkie prace:
- w wyniku których powstaje wyrób
- oraz te związane z jego przechowywaniem, łacznie z załadunkiem i
wyładunkiem.
Położenie geograficzne miejsca wypadku (pytanie
15) – wpisać miejscowość, kod wpisuje US.
Miejsce powstania wypadku (pytanie 18) to
miejsce, w którym przebywał poszkodowany w chwili
wypadku (może to być zarówno pomieszczenie pracy
jak i inne miejsce).
Proces pracy (pytanie 19) to podstawowy rodzaj
pracy wykonywanej przez poszkodowanego w czasie,
kiedy wypadek miał miejsce.
Rodzaj miejsca wypadku (pytanie 20) określa
miejsce zdarzenia ze względu na lokalizację
stanowiska pracy w zakładzie pracy lub poza nim.
Jednostka lokalna zakładu pracy jest to zorganizowana całość
(zakład, oddział, filia itp.) położona w miejscu zidentyfikowanym
odrębnym adresem, pod którym lub z którego jest prowadzona
działalność co najmniej przez jedną osobę pracującą, przy czym:
1) zakłady samodzielnie bilansujące zlokalizowane pod jednym
adresem są odrębnymi jednostkami lokalnymi;
2) objęte odrębną rejestracją prawną organizacyjne części podmiotów
są jednostkami lokalnymi;
3) jednostki prowadzące działalność w zakresie transportu są
jednostkami lokalnymi według miejsc, z których są wydawane
polecenia lub jest organizowana praca;
4) jednostki prowadzące działalność w zakresie budownictwa są
jednostkami lokalnymi według miejsc, w których są przyjmowane
zlecenia na wykonawstwo robót budowlanych i pomocniczych albo są
wykonywane prace zarządu, albo jest prowadzona organizacja pracy
budowlanej i pomocniczej; place realizacji poszczególnych budów nie
są jednostkami lokalnymi;
5) sprzedaż obwoźna, obnośna oraz punkt sprzedaży detalicznej bez
stałej lokalizacji, jak również prowadzenie usług wyłącznie u klienta
jest jedną jednostką lokalną w miejscu zamieszkania osoby fizycznej,
miejscu siedziby osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej
niemającej osobowości prawnej.
Czynność wykonywana przez poszkodowanego w chwili
wypadku (pytanie 21).
- to czynność wykonywana przez poszkodowanego w sposób
zamierzony, bezpośrednio przed wypadkiem.
Czynnik materialny związany z czynnością wykonywaną przez
poszkodowanego w chwili wypadku (pytanie 22) to maszyna,
narzędzie lub inny obiekt, używany przez poszkodowanego w chwili,
gdy uległ on wypadkowi.
Czynnik materialny związany z odchyleniem (pytanie 24) to
maszyna, narzędzie, inny obiekt lub czynnik środowiska, który ma
bezpośredni związek z wydarzeniem będącym odchyleniem od stanu
normalnego. Jeśli z odchyleniem jest związanych kilka czynników
materialnych, to wówczas musi być wskazany ostatni z tych
czynników materialnych.
Czynnik materialny będący źródłem urazu (pytanie 26) to
maszyna, narzędzie, inny obiekt lub czynnik środowiska, z którym
kontakt stał się przyczyną urazu (fizycznego lub psychicznego).
Czynnik materialny będący źródłem urazu
pyt. 26
Czynnik materialny będący źródłem urazu należy
określić na podstawie wcześniej dobrze zidentyfikowanego
wydarzenia powodującego uraz.
W znacznym stopniu ułatwi to zidentyfikowanie źródła urazu.
Wszystkie 3 czynniki materialne:
•
związany
z
czynnością
wykonywaną
przez
poszkodowanego w chwili wypadku,
• związany z odchyleniem,
• będący źródłem urazu,
mają wspólną klasyfikację i w zależnościom zaistniałego
wypadku mogą mieć miejsce takie sytuacje, że:
będą to 3 różne czynniki,
będzie to jeden czynnik, który powinniście wpisać
kodami w pytaniach 22, 24 i 26,
będą to 2 czynniki jednakowe, a trzeci inny,
Może zaistnieć sytuacja, że któryś z czynników nie wystąpi.
Źródło urazu
Źródło urazu
to obiekt, z
którym kontakt
stał się przyczyną
urazu (fizycznego
lub psychicznego)
W przypadku wystąpienia kilku czynników
materialnych stanowiących źródło urazu powinien
zostać zarejestrowany czynnik powodujący
najpoważniejsze obrażenia.
Wydarzenie będące odchyleniem od stanu normalnego
(pytanie 23) to wydarzenie niezgodne z właściwym
przebiegiem procesu pracy, które wywołało wypadek.
Jeżeli wypadek nastąpił w wyniku szeregu następujących po
sobie wydarzeń, to powinno zostać zarejestrowane ostatnie z
tych wydarzeń.
Wydarzenie powodujące uraz (pytanie 25) opisuje, w jaki
sposób poszkodowany doznał urazu (fizycznego lub
psychicznego) spowodowanego przez czynnik materialny.
Przyczyny wypadku (pytanie 27) są to wszelkie braki i
nieprawidłowości, które bezpośrednio lub pośrednio
przyczyniły się do powstania wypadku, związane z
czynnikami materialnymi (technicznymi), z ogólną
organizacją pracy w zakładzie lub organizacją stanowiska
pracy oraz związane z pracownikiem.
Waldemar KRUPA
krupa11@o2.pl
kom. 501 068 571