RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA
MAEW104
PROJEKT (F)
ILUSTRACJA CENTRALNEGO TWIERDZENIA
GRANICZNEGO
Projekt wykonany przez studentów I roku
ARI Politechniki Wrocławskiej:
Natalia Czop
Dawid Dąbrowski
Aneta Górniak
Andrzej Jakubiec
Piotr Walczak
09 czerwca 2008
C
ENTRALNE
T
WIERDZENIE
G
RANICZNE
(CTG Lindeberga-Lévy’ego)
Rozważmy zmienną losową postaci:
m – wartość oczekiwana
σ – pierwiastek z wariancji
CENTRALNE TWIERDZENIE GRANICZNE
S
n
oznacza
, gdzie
X
i
są
niezależnymi zmiennymi losowymi o:
●
jednakowym rozkładzie
●
takiej samej wartości oczekiwanej
m
●
skończonej wariancji σ
2
> 0
CENTRALNE TWIERDZENIE GRANICZNE
Wtedy zmienna losowa o takiej
postaci zbiega według rozkładu do
standardowego rozkładu normalnego,
gdy
n
(liczba zmiennych losowych
tworzących daną sumę) rośnie do
nieskończoności.
CENTRALNE TWIERDZENIE GRANICZNE
Dla każdego
przy
CENTRALNE TWIERDZENIE GRANICZNE
Gdzie:
to dystrybuanta standardowego rozkładu
normalnego
CENTRALNE TWIERDZENIE GRANICZNE
CENTRALNE TWIERDZENIE GRANICZNE
krzywa Gauss’a – funkcja gęstości prawdopodobieństwa standardowego rozkładu normalnego o
wartości oczekiwanej równej zeru i wariancji równej 1.
JAK DZIAŁA
CTG
?
X
i
o rozkładzie
Poissona
Losujemy
n
liczb o takim samym
rozkładzie
Sumę tych
n
liczb normalizujemy
(aby rozkład zbiegał do rozkładu
normalnego o parametrach
m = 0
,
σ² = 1
)
Czynność powtarzamy
N
razy
JAK DZIAŁA CTG?
JAK DZIAŁA CTG?
(„rysowanie ścieżek” – błądzenie losowe z prawdopodobieństwem z rozkładu Poissona, λ = 5)
(„rysowanie ścieżek” – błądzenie losowe z prawdopodobieństwem z rozkładu Poissona, λ = 5)
JAK DZIAŁA CTG?
JAK DZIAŁA CTG?
(„rysowanie ścieżek” – błądzenie losowe z prawdopodobieństwem z rozkładu Laplace’a, l=0, λ
= 2)
JAK DZIAŁA CTG?
(„rysowanie ścieżek” – błądzenie losowe z prawdopodobieństwem z rozkładu Laplace’a, l=0, λ
= 2)
To rozkład dyskretny
przedstawiający liczbę wystąpień
zjawiska w czasie
t
, w określonej
liczbie prób, gdy wystąpienia te
są niezależne od siebie.
ROZKŁAD POISSONA
R
O
Z
K
Ł
A
D
P
O
IS
S
O
N
A
Rysujemy wykres:
Tworzymy histogram na podstawie
otrzymanych w wyniku błądzenia
losowego sum zmiennych losowych
sprawdzamy czy histogram
jest zbliżony do krzywej Gaussa.
JAK DZIAŁA CTG?
(liczba zmiennych losowych w sumie n = 200, liczba sum N = od 100 do
10 000)
JAK DZIAŁA CTG?
(liczba zmiennych losowych w sumie n = 200, liczba sum N = od 100 do
10 000
JAK DZIAŁA CTG?
(liczba zmiennych losowych w sumie n = 200, liczba sum N = od 100 do
10 000
JAK DZIAŁA CTG?
(liczba zmiennych losowych w sumie n = od 10 do 200, liczba sum N =
10 000)
JAK DZIAŁA CTG?
(liczba zmiennych losowych w sumie n = od 10 do 200, liczba sum N =
10 000)
JAK DZIAŁA CTG?
(liczba zmiennych losowych w sumie n = od 10 do 200, liczba sum N =
10 000)
JAK DZIAŁA CTG?
DOPASOWANIE KRZYWEJ GAUSSA
DO WYKRESU ROZKŁADU POISSONA
INNE
PRZYKŁADY
ROZKŁADU X
I
ROZKŁAD LAPLACE’A
(PODWÓJNIE WYKŁADNICZY)
Matematyczne zastosowania
rozkładu Laplace'a można
znaleźć w pracy Johnsona i
Kotza (Continuous univariate
distributions,1995).
R
O
Z
K
Ł
A
D
L
A
P
L
A
C
E
’A
(
P
O
D
W
Ó
JN
IE
W
Y
K
Ł
A
D
N
IC
Z
Y
)
DOPASOWANIE KRZYWEJ GAUSSA
DO WYKRESU ROZKŁADU LAPLACE’A
ROZKŁAD PASCALA
(UJEMNY DWUMIANOWY)
Dyskretny rozkład prawdopodobieństwa
opisujący czas oczekiwania na l-ty sukces .
Jeśli l to liczba sukcesów, k - liczba porażek,
a p – prawdopodobieństwo sukcesu
(w badanych próbach Bernoulliego)
to rozkład Pascala opisuje jakie jest
prawdopodobieństwo wystąpienia
l sukcesów w k+l próbach.
R
O
Z
K
Ł
A
D
P
A
S
C
A
L
A
(
U
JE
M
N
Y
D
W
U
M
IA
N
O
W
Y
)
DOPASOWANIE KRZYWEJ GAUSSA
DO WYKRESU ROZKŁADU PASCALA
Rozkład prawdopodobieństwa,
dla którego gęstość
prawdopodobieństwa na
przedziale (a,b) jest stała i różna
od 0, a poza nim równa 0 ( gdzie b
> a )
ROZKŁAD JEDNOSTAJNY CIĄGŁY
R
O
Z
K
Ł
A
D
JE
D
N
O
S
T
A
JN
Y
C
IĄ
G
ŁY
DOPASOWANIE KRZYWEJ GAUSSA
DO WYKRESU ROZKŁADU
JEDNOSTAJNEGO
Rozkład zmiennej losowej
opisujący sytuację, w której obiekt
może przyjmować stany X i Y,
przy czym obiekt w stanie X może
ze stałym prawdopodobieństwem
przejść w stan Y w jednostce czasu.
ROZKŁAD WYKŁADNICZY
R
O
Z
K
Ł
A
D
W
Y
K
Ł
A
D
N
IC
Z
Y
DOPASOWANIE KRZYWEJ GAUSSA
DO WYKRESU ROZKŁADU
WYKŁADNICZEGO