ABC PIERWSZEJ
POMOCY
PODCZAS
RATOWANIA
ŻYCIA W GÓRACH
KROK PO KROKU
DEFINICJA PIERWSZEJ
POMOCY
PIERWSZA POMOC – to proste,
natychmiastowe czynności ratunkowe
wykonywane przez świadków lub
uczestników wypadku przed przybyciem
na miejsce zdarzenia zespołu
ratownictwa medycznego.
Mariusz Goniewicz, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
2011, Pierwsza pomoc podręcznik dla studentów
CELE
UDZIELANA
PIERWSZEJ
POMOCY
CELE UDZIELANIA PIERWSZEJ POMOCY:
-ratowanie ludzkiego życia,
-ratowanie ludzkiego zdrowia,
-ograniczenie skutków urazów i nagłych
zachorowań,
-opieka nad poszkodowanym
,
Mariusz Goniewicz, Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa 2011, Pierwsza pomoc podręcznik dla
studentów
NUMERY ALARMOWE W
POLSCE
Policja 997
Straż pożarna 998
Pogotowie ratunkowe 999
Jednolity numer alarmowy Unii Europejskiej 112
Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe 985
lub 601 100 300
Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
601 100 300
Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
601 100 100
a – następuje połączenie z centralą policji, PSP,
lub Centrum Powiadamiania Ratunkowego
Przy zgłaszaniu wezwania należy
podać (istotna kolejność):
miejsce zdarzenia
rodzaj zdarzenia (wypadek drogowy,
wypadek w pracy, etc.)
liczbę poszkodowanych
stan poszkodowanych
imię i nazwisko wzywającego pomocy
numer telefonu, z którego dzwonimy
Po podaniu wszystkich informacji
należy poczekać na dodatkowe
pytania dyspozytora i potwierdzenie
przyjęcia zgłoszenia.
ZABIERZ ZE SOBĄ DO
PLECAKA
TURYSTO!!!
plaster z opatrunkiem, 2-3 rodzaje
jeden mały plaster na rolce
2-3 bandaże
bandaż elastyczny
gotowe opatrunki wyjałowione
małą, plastikową buteleczkę wody
utlenionej
jedną chustę trójkątną
aluminiową folię termiczną
koniecznie min. 1 parę ochronnych
rękawiczek lateksowych
Przyda się także:
gwizdek (do wezwania pomocy - głos
się prędko "męczy")
latarka
telefon komórkowy z naładowaną
baterią
www.gopr.pl
W czasie górskich wędrówek, nawet
tych najlepiej przygotowanych i
przeprowadzonych może dojść do
różnego rodzaju wypadków lub
odniesienia urazów przez
uczestników.
Generalną zasadą przy udzielaniu
pierwszej pomocy jest niestosowanie
leków, o ile poszkodowany nie zażywa
leków przepisanych przez lekarza
(np. leki p. alergiczne, nasercowe p.
cukrzycowe, obniżające ciśnienie
krwi). Obowiązkowym wyposażeniem
podczas wycieczek w góry jest
Apteczka pierwszej pomocy.
www.gopr.pl
PIERWSZA
POMOC W
GÓRACH
WSPINACZKA PO
GÓRACH
Wspinaczka po górach wymaga
pewnego poziomu sprawności
fizycznej i wymaga wielu środków
ostrożności. Zaleca się, aby
wcześniej przejść odpowiedni
trening fizyczny, posiadać
odpowiedni sprzęt oraz
zaplanować taką trasę, która
będzie na miarę Twoich
możliwości. Musisz być w pełni
świadom niebezpieczeństw
związanych ze zdobywaniem
górskich szczytów.
Przekł. S. Janeczek Bellona,
warszawa 2008, pierwsza pomoc-
encyklopedia zdrowia str.185
PROBLEMY, KTÓRE
MOŻESZ NAPOTKAĆ W
GÓRACH
HIPOTERMIA
Organizm funkcjonuje podobnie jak termostat,
utrzymując równowagę między temperaturą zewnętrzną a
wewnętrzną. Gdy panuje bardzo intensywne zimno, ciało
traci ciepło i nie jest w stanie wytwarzać go tak szybko,
jak następuje jego utrata. Gdy temperatura ciała spada
poniżej 35 stopni C, organizm osiąga stan hipotermii.
Hipotermia uważana jest za stan związany z wypadkiem
w górach, ale może także być indukowana ze względów
medycznych. Postępowanie takie znane jest jako
hipotermia terapeutyczna i obejmuje schłodzenie ciała ze
względu na przeprowadzone pewne procedury lecznicze.
Przekł. S. Janeczek Bellona, warszawa 2008, pierwsza pomoc encyklopedia
zdrowia str.185, 186
CHOROBA
WYSOKOŚCIOWA
Wspinaczka na górskie szczyty jest bardzo ryzykownym
wyzwaniem, które może przynieść niekorzystne efekty
dla Twojego zdrowia. Gdy wchodzisz w wysokie partie
gór, niedobór tlenu wywołuje chorobę wysokościową. Jest
to stan, który pojawia się w momencie szybkiej zmiany
wysokości podczas, gdy organizm nie zdąża przystosować
się do niedoboru tlenu.
Przekł. S. Janeczek Bellona, warszawa 2008, pierwsza pomoc
encyklopedia zdrowia str. 187
W JAKI SPOSÓB
ZAPOBIEGAĆ?
Susan M. Briggs przy współpracy
Kathrtn H. Brinsfield, wydawnictwo
Lekarskie PZWL, Warszawa 2007,
Wczesne postępowanie medyczne w
katastrofach
Przekł. S. Janeczek Bellona,
warszawa 2008, pierwsza pomoc
encyklopedia zdrowia str. 189
Hipotermii
*ogrzać poszkodowanego,
*defibrylacja,
* jeżeli Twój ekwipunek
przemókł, to jeżeli jest to
możliwe zastąp go innym,
Chorobie
wysokościowej
* gdy podróżujesz po
obszarach znajdujących się
na dużej wysokości, to
powinieneś pozwolić
swojemu organizmowi
dostosować się, osiągając
wysokość stopniowo (osoba o
dobrym stanie zdrowia może
osiągnąć wysokość 2000
metrów)
POSTĘPOWANI
E W RAZIE
ZAISTNIENIA
Wypadku lawinowego
Uprawiając zimowa turystykę wysokogórską, narciarstwo
pozatrasowe czy sky-alpinizm narażeni jesteśmy na większe
ryzyko związane z zagrożeniem lawinowym. Dlatego należy
wcześniej poznać i przećwiczyć zasady postępowania w razie
wypadku lawinowego. Należy sobie uświadomić, że jeżeli osoba
porwana przez lawinę nie zginęła od razu w wyniku odniesionych
obrażeń , szanse jej przeżycia zależą od odnalezienia i wydobycia
z lawiny w jak najkrótszym czasie. Analizując wiele wypadków
lawinowych do jakich doszło w Alpach w ciągu ostatnich lat
stwierdzono, że ponad 90% szans przeżycia wypadku
lawinowego mają osoby wydobyte w pierwszych 15 minutach od
zasypania. Po 45 minutach szanse te spadają praktycznie do 25
%. Warto też pamiętać, że żadna służba ratownicza nie jest w
stanie przybyć na miejsce wypadku w ciągu pierwszych
piętnastu minut. Najczęściej udaje się dotrzeć pierwszym ekipom
ratowniczym w ciągu 45 -60 min od zawiadomienia o wypadku,
czyli w momencie gdy szanse na przeżycie zasypanego spadają
do 25%. Stąd wniosek, że do akcji ratunkowej muszą przystąpić
przebywający w pobliżu świadkowie wypadku lawinowego.
Dlatego widząc spadającą lawinę, należy patrzeć, czy na jej
drodze nie znajduje się jakiś narciarz czy turysta. Jeśli tak,
należy zaobserwować punkt w którym człowiek został porwany
oraz punkt , w którym był widziany ostatni raz. Na przedłużeniu
tych punktów należy szukać zasypanego. Jeśli mamy detektor
lawinowy przełączamy go na odbiór i natychmiast rozpoczynamy
poszukiwania, licząc na to, że zasypany też posiadał to
urządzenie.
Jeśli nie dysponujemy "Piepszem ", wchodzimy na lawinisko
wypatrując na nim przedmiotów należących do zasypanego
( czapka, plecak, kijki itp. ). Nasłuchujemy czy spod śniegu nie
dochodzą jakieś odgłosy mogące naprowadzić na zasypanego.
Koniecznym jest również natychmiastowe powiadomienie służb
ratowniczych. Po ich przybyciu, jeśli do tego czasu nie uda się
nam odnaleźć zasypanego, należy poinformować je o miejscu
porwania i miejscu zniknięcia zabranego przez lawinę
człowieka.
Tatry.prv.pl
ODMROŻENIA
POCZĄTKOWE STADIUM
ODMROŻENIA
Jest powierzchownym urazem
obejmującym warstwę powierzchowną
skóry i stanowi najłagodniejszą formę
urazu spowodowanego niską temperaturą.
Objawia się odrętwieniem z niebiesko-
białym odbarwieniem dotkniętych
obszarów. Zalecanym leczeniem jest
ogrzewanie.
Zaawansowane stadium odmrożenia
obejmuje miejscowy uraz spowodowany
niską temperaturą, a wynikający z
wytrącania się kryształków lodu i
zamykania drobnych naczyń, co prowadzi
do niedotlenienia tkanek.
Powierzchowne odmrożenia obejmują
skórę, z wyłączeniem tkanki podskórnej i
leżących pod nią tkanek. Zajęta skóra jest
miękka, pacjent skarży się na ból,
pieczenie, mrowienie.
Głębokie odmrożenie obejmuje skórę,
tkankę łączną, nerwy i kości. Początkowo
zajęta część ciała jest twarda, zimna, biała
i znieczulona, później sinieje i pokrywa się
strupem.
Susan M. Briggs przy współpracy Kathrtn H.
Brinsfield, wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa 2007, Wczesne postępowanie
medyczne w katastrofach
OSTRA CHOROBA
GÓRSKA
Jest ona rozpoznawana coraz częściej głównie z powodu
popularności sportów górskich. Rozpoznaje się ja na
podstawie następujących objawów:
-ból i zawroty głowy, zmęczenie, a także nudności, wymioty, jadłowstręt,
-dwuskroniowy lub potyliczny ból głowy o charakterze pulsującym,
nasilający się przy pochylaniu
-zaburzenia oddychania przy wysiłku
-częste zmiany nastroju,
-początek ataksji oznacza zaawansowane stadium ostrej choroby górskiej i
może zwiastować obrzęk mózgu,
-w 1/3 przypadków występują ogniskowe rzężenia płuc,
Susan M. Briggs przy współpracy Kathrtn H. Brinsfield, wydawnictwo Lekarskie
PZWL, Warszawa 2007, Wczesne postępowanie medyczne w katastrofach
LECZENIE
W przypadku choroby górskiej:
*szybkie przemieszczenie na mniejszą wysokość,
*podanie tlenu,
*odpoczynek, ograniczenie jakiegokolwiek wysiłku,
*jeżeli ofiara musi zostać na wysokościach, zastosowanie
acetazolamidu,
*deksametaza,
Leczenie w komorze hiperbarycznej podczas hospitalizacji może
być niezbędne dla bardziej poszkodowanych,
Susan M. Briggs przy współpracy Kathrtn H. Brinsfield, wydawnictwo Lekarskie
PZWL, Warszawa 2007, Wczesne postępowanie medyczne w katastrofach
OTARCIA I
ODCISKI
OTARCIA I ODCISKI
Otarcia i odciski
Zdarza się, że podczas wędrówki po górach na
stopach mogą pojawić się obtarcia lub odciski. Aby
uniknąć przykrych dolegliwości, należy zaopatrzyć
się w odpowiednie obuwie (kryte, wygodne, na
stabilnej, płaskiej podeszwie, utrzymujące staw
skokowy we właściwej pozycji). Przed wyruszeniem
na szlak warto dokładnie umyć i wysuszyć stopy, a
następnie posmarować je niewielką ilością
wazeliny. Nie wolno zapominać o skarpetach.
Jeśli na stopach pojawią się odciski, należy
zabezpieczyć pęcherze przed popękaniem (ich
pęknięcie spowoduje większy dyskomfort, może też
prowadzić do bolesnych obtarć). W tym celu należy
delikatnie zdezynfekować pęcherze i nakleić
plaster opatrunkowy (w aptekach dostępne są
specjalne plastry na odciski). Można też
posmarować obolałe miejsca maścią lub kremem.
Natomiast w przypadku bolesnych zaczerwienień i
obtarć należy zdezynfekować i osuszyć skórę, a
następnie założyć opatrunek. W aptekach dostępne
są specjalne opatrunki żelowe, które przyspieszają
gojenie się ran i łagodzą ból.
W razie wystąpienia odcisków lub otarć należy
ograniczyć piesze wycieczki, gdyż długotrwałe
chodzenie może podrażniać chore miejsca i
powodować kolejne uszkodzenia. Trzeba również
pamiętać o wygodnym obuwiu
Kliknij ikonę, aby
dodać obraz
Kliknij ikonę, aby
dodać obraz