WYKROCZENIA PRZECIWKO

BEZPIECZEŃSTWU OSÓB I MIENIA

WYRÓŻNIAMY NASTĘPUJĄCE

WYKROCZENIA PRZECIWKO

BEZPIECZEŃSTWU OSÓB I MIENIA:



Wykonywanie czynności przez osoby
do tego niezdolne (art. 70 k.w.)



Wywołanie stanu niebezpiecznego
przez wadliwe wykonanie lub
użytkowanie urządzeń (art. 71 k.w.)



Niezabezpieczenie miejsca
niebezpiecznego (art. 72 k.w.)



Niezawiadomienie o
niebezpieczeństwie (art. 73 k.w.)



Niszczenie, uszkadzanie, usuwanie
znaków lub urządzeń informujących
o niebezpieczeństwie (art. 74 k.w.)



Wystawianie lub wywieszanie
ciężkich przedmiotów (art. 75 k.w.)



Rzucanie kamieniami w pojazd
mechaniczny będący w ruchu (art.
76 k.w.)



Niezachowanie ostrożności przy
obchodzeniu się ze zwierzęciem
(art. 77 k.w)



Drażnienie lub płoszenie zwierzęcia
(art. 78 k.w.)



Nieoświetlenie miejsc dostępnych
dla publiczności (art. 79 k.w.)



Uszkadzanie wałów
przeciwpowodziowych (art. 80
k.w.)



Niszczenie, uszkadzanie urządzeń
chroniących brzegi wód (art. 81
k.w.)



Naruszenie przepisów
przeciwpożarowych (art. 82 k.w.)



Nieostrożne obchodzenie się z
materiałami wybuchowymi (art. 83
k.w.)

Przepisy tej grupy chronią życie,
zdrowie i mienie ludzi przed możliwym
niebezpieczeństwem, którego źródła
mogą być zróżnicowane.
Nie chodzi tu jednak z zasady o
ochronę przed niebezpieczeństwem
konkretnym, temu służą bowiem
przepisy kodeksu karnego, lecz przed
niebezpieczeństwem o charakterze
abstrakcyjnym, a więc w danych
okolicznościach możliwym,
hipotecznym.

Artykuł 70 K.W.

WYKONYWANIE CZYNNOŚCI PRZEZ OSOBY DO TEGO

NIEZDOLNE

Paragraf 1 mówi o trzech sposobach

popełnienia wykroczenia:

1.

Przedsięwzięciu czynności przez osobę do
tego nie zdolna, jeśli jest to czynność,
której nieumiejętne wykonanie może
wywołać niebezpieczeństwo dla życia lub
zdrowia człowieka;

2.

Poruczeniu wykonania takiej czynności
osobie niezdolnej do jej wykonania;

3.

Dopuszczeniu,

wbrew

obowiązkowi

nadzoru, do wykonywania takiej czynności
przez osobę do tego niezdolną.

Chodzi tu o zwykłe czynności, do których
wymienione osoby nie są przygotowane z
uwagi

na

brak

kwalifikacji

lub

doświadczenia życiowego albo ze względu
na brak sił fizycznych lub z powodu
chwilowej niedyspozycji. Mogą to być
czynności

proste

lub

bardziej

skomplikowane, jak np. obsługa dźwigu,
czynność pielęgniarki, ale też nawet
czynność tragarza lub wózkowego na
dworcu.

Paragraf 2 stanowi o karalności, kto
wbrew

obowiązkowi

zachowania

trzeźwości, znajduje się w stanie po
użyciu

alkoholu

lub

podobnie

działającego środka i podejmuje w tym
stanie czynności zawodowe. Chodzi więc
o wypadki, gdy spożył on alkohol lub
zażył inny środek odurzający. Zachowanie
się sprawcy polega na tym, że znajdując
się we wskazanym stanie podejmuje on
czynności zawodowe.

Są to wykroczenia formalne polegające
na działaniu, objęte umyślnością. W obu
grupach zachowań obok kary aresztu
lub grzywny można zastosować środek
karny (karę dodatkową) w postaci
podania

orzeczenia

do

publicznej

wiadomości w szczególny sposób.

ART. 72

NIEZABEZPIECZENIE MIEJSCA

NIEBEZPIECZNEGO

Wykroczenie mówi o odpowiedzialności tego,
kto wbrew swemu obowiązkowi odpowiednio nie
zabezpiecza miejsca niebezpiecznego dla życia
lub zdrowia człowieka. Podmiotem wykroczenia
może być tylko ten, na kim spoczywa obowiązek
prawny

w

tym

względzie.

Przykładowo

obowiązek taki może spoczywać na właścicielu
czy posiadaczu nieruchomości, na dozorcy czy
zarządcy, który na mocy umowy zobowiązał się
do określonych czynności, a także na tej osobie,
która swym zachowaniem się zmieniła sytuacje,
wywołując lub potęgując zagrożenie np.
wydobywała ona torf na cudzym gruncie,
pozostawiając niezasypane doły. Czyn ten
stanowi wykroczenie formalne z zaniechania, z
zasady umyślne. Podlega karze aresztu lub
grzywny.

ART. 74

NISZCZENIE, USZKADZANIE, USUWANIE ZNAKÓW

LUB URZĄDZĄDZEŃ INFORMUJĄCYCH O

NIEBEZPIECZEŃSTWIE

Przepis ten wprowadza odpowiedzialność tego, kto

niszczy, uszkadza, usuwa lub czyni nieczytelnymi
znaki

lub

napisy

ostrzegające

o

grożącym

niebezpieczeństwie dla życia lub zdrowia, albo
ogrodzenie lub inne urządzenie zapobiegające
takiemu niebezpieczeństwu. Wykroczenie to polega
na działaniu, ma charakter materialny, może być
popełnione umyślnie. Sprawca podlega karze
aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Sąd
może również zastosować środki naprawcze, takie
jak obowiązek przywrócenia stanu poprzedniego lub
obowiązek zapłaty równowartości zniszczonego lub
uszkodzonego przedmiotu. Można również orzec
podanie orzeczenia o ukaraniu do publicznej
wiadomości w szczególny sposób.

ART. 76

RZUCANIE KAMIENIAMI W POJAZD

MECHANICZNY BEDĄCY W RUCHU

Przepis ten poddaje karze tego, kto
rzuca

kamieniami

lub

innymi

przedmiotami w pojazd mechaniczny
będący w ruchu. Rzucanie takimi
przedmiotami sprowadza zagrożenie w
mniejszym lub większym stopniu dla
pojazdu, a więc dla mienia, ale także dla
zdrowia jego pasażerów. Wykroczenie
polega na działaniu, ma charakter
formalny,

jest

objęte

umyślnością.

Przepis przewiduje za nie kare aresztu,
ograniczenia wolności albo grzywny.

ART. 77

NIEZACHOWANIE OSTROŻNOŚCI PRZY OBCHODZENIU SIĘ ZE

ZWIERZĘCIEM

Chodzi tu o niewłaściwe zabezpieczenie
zwierzęcia,

wymagane

zwyczajowo

w

zwykłych

warunkach,

oraz

o

warunki

szczególne odnoszące się do wybranych
zwierząt oraz szczególnych sytuacji. Zwykłe
środki ostrożności to brak podstawowego
zabezpieczenia przy trzymaniu zwierzęcia w
domu lub podczas przebywania z nim na
spacerze. Warunki szczególne odnoszą się do
szczególnych gatunków zwierząt, co do
których wymagane są formy specjalne, np.
odpowiednia klatka, sposób przewożenia
zwierząt

w

środkach

komunikacji.

Wykroczenie

polega

na

zaniechaniu

spełnienia obowiązku, ma charakter formalny,
może być popełniony umyślnie lub nie
umyślnie. Wykroczenie jest zagrożone kara
grzywny do 250 zł lub kara nagany.

ART. 78

DRAŻNIENIE LUB PŁOSZENIE ZWIERZĘCIA

Przepis przewiduje odpowiedzialność osoby,
która przez drażnienie lub płoszenie
zwierzęcia doprowadza do tego, że staje się
ono

niebezpieczne

dla

ludzi.

Takie

zachowanie człowieka wywołuje agresje
zwierzęcia, czego następstwem może być
zagrożenie dla innych osób albo mienia lub
tez wywołuje te skutki łącznie. Czyn polega
na działaniu, wywołanie niebezpieczeństwa
stanowi skutek takiego zachowania, może
być popełnione umyślnie. Jest zagrożone
kara grzywny do 1.000 zl albo kara nagany.

ART. 79

NIEOŚWIETLENIE MIEJSC DOSTĘPNYCH

DLA PUBLICZNOŚCI

Przepis przewiduje odpowiedzialność osób, które
mając obowiązek oświetlenia takich miejsc, nie
spełniają ciążącego na nich obowiązku. Chodzi tu o
takie miejsca jak klatka schodowa, podwórze, ulica,
miejsca robót publicznych, wobec których dana
osoba ma obowiązek z racji wykonywanej pracy
oświetlenia ich we właściwym czasie. Czyn stanowi
wykroczenie formalne z zaniechania, które może
zostać popełnione umyślnie, a niekiedy także
nieumyślnie, np. wówczas, gdy administrator lub
dozorca

terenu

nie

skontrolował

działania

urządzenia włączającego oświetlenie. Czyn jest
zagrożony kara grzywny do 250 zl albo karą nagany.

ART. 80

USZKADZANIE WAŁÓW

PRZECIWPOWODZIOWYCH

Przepis wskazuje na wiele zachowań człowieka,
które

mogą

zaszkodzić

substancji

wałów

przeciwpowodziowych.

Mogą

to

być

różne

czynności, w tym zachowania ludzi, którzy tereny
takie chcą wykorzystywać dla swojej drobnej
działalności gospodarczej. Zakazane są więc i
podlegają karze takie czynności jak przejeżdżanie
pojazdem lub konno przez wał powodziowy w
miejscu do tego nieprzeznaczonym lub jazda wzdłuż
wału, na którym nie ma przeznaczonej do tego
drogi,

przepędzanie

zwierząt

gospodarskich.

Wykroczenie to polega na działaniu, ma charakter
materialny, może być tylko umyślne. Jest zagrożone
kara grzywny albo nagany.

ART. 82

NARUSZENIE PRZEPISÓW PRZECIW

POZAROWYCH

Kodeks

wykroczeń

przewiduje

odpowiedzialność za typowe naruszenia
ustawy o ochronie przeciw pożarowej z
24 sierpnia 1991 rok, a w szczególności
gdy ktoś: nie wyposaża budynku w
odpowiednie

urządzenia

lub

sprzęt

przeciwpożarowy lub nie utrzymuje ich w
stanie zdatnym do użytku, utrudnia
okresowe czyszczenie komina, nie usuwa
lub nie zabezpiecza w obrębie budynków
urządzeń lub materiałów stwarzających
niebezpieczeństwo powstania pożaru,
pozostawia rozniecony ogień itd.

Zachowania te mogą polegać najczęściej na
zaniechaniu albo na działaniu, niektóre
czyny mogą mieć charakter bezskutkowy,
niektóre

natomiast

skutkowy,

np.

rozniecanie ognia. Mogą mieć też charakter
bardziej

formalny,

gdy

polegają

na

niewykonaniu jakiegoś obowiązku np.
wyposażenia

budynków

w

sprzęt

przeciwpożarowy. W większości polegać
mogą na umyślności, niekiedy także na
nieumyślności np. porzucenie nieugaszonej
zapałki w miejscu szczególnie podatnym na
zapalenie (sucha łąka). Zachowania te
zagrożone są kara aresztu, grzywny albo
kara nagany.

ART. 83

NIEOSTROŻNE OBCHODZENIE SIĘ Z

MATERIAŁAMI WYBUCHOWYMI

W przepisie tym chroni się bezpieczeństwo osób i
mienia w zakresie obchodzenia się z materiałami
wybuchowymi, łatwo zapalnymi lub substancjami
promieniotwórczymi.

Chodzi

o

zachowania

nieostrożne w zakresie obchodzenia się z takimi
materiałami, odbiegające od wymagań dyktowanych
doświadczeniem życiowym, a przede wszystkim
szczegółowymi

z

regułami

postępowania

określonymi

na

potrzeby

osób

zawodowo

zajmujących się takimi materiałami. Przepis
przewiduje również odpowiedzialność za naruszenie
postanowień

o

wyrobie,

sprzedaży,

przechowywaniu, używaniu lub przewożeniu takich
materiałów.

Jest to wykroczenie formalne, sprawca
może odpowiadać tak w wypadku
umyślności,

jak

i

nieumyślności.

Zachowania

objęte

tym

przepisem

podlegają karze aresztu, grzywny albo
nagany. Można również orzec przepadek
przedmiotów stanowiących przedmiot
wykroczenia.

BIBLIOGRAFIA

*Tadeusz Bojarski „Polskie Prawo Wykroczeń”,

Warszawa 2005 r.

*Tomasz Grzegorczyk i Arnold Gubiński „Prawo

Wykroczeń”, Warszawa 1996 r.