Vale

ncia

Region

Region autonomiczny w Hiszpanii. Od wschodu prowincję Walencji oblewa

Morze Śródziemne. Region Walencji, zwany również Lewantem, rozciąga się
na południe od delty rzeki Ebro. Stanowi go pasmo wybrzeża
śródziemnomorskiego. Pomimo niewielkich rozmiarów regionu, jego
topografia jest urozmaicona: górzysty interior kontrastuje z wybrzeżem,
które przemysł, rolnictwo i atrakcje turystyczne uczyniły najbogatszym
obszarem na całym Półwyspie Iberyjskim.Są tu gaje pomarańczowe,
cytrynowe oraz brzoskwiniowe, a także pola ryżowe, które do tej pory są
nawadniane systemem irygacyjnym obmyślonym przez Maurów. Nic
dziwnego zatem, że wyróżnia się zabudowaniami w huerta są domy
rolniczy, barraca, z charakterystycznym stromymi dachami pokrytymi
strzechą. W niektórych okolicach regionu mówi się valenciano dialekt
katalońskiego a ponieważ ostatnio wprowadzono naukę tego języka w
szkołach, cieszy się on teraz nieco większym prestiżem w stolicy. W całej
tej prowincji widać ślady długiego pobytu Maurów. Są to zamki, systemy
nawadniające, rodzaje upraw oraz nazwy miejscowości: Benidorm,Alicante,
Alcoy wszystkie pochodzą z języka arabskiego. Wspólnota Walencka dzieli
się na 3 prowincje:
- Walencja
- Alicante
- Castellón

Atrakcje

Katedra w Walencji– budowana od 1262 roku, wielokrotnie

modernizowana. Zaczęto ją budować w stylu gotyckim, lecz jej
różne części są zbudowane również w innych stylach. Jej 3 portale
prezentują styl romański, gotycki i barokowy. Główna kaplica –
Capilla Mayor – styl baroku, dwie późniejsze kaplice
są neoklasycystyczne. Według starej tradycji znajduje się w
niej Święty Graal, udostępniony do oglądania wiernym. Częścią
katedry jest El Micalet – charakterystyczna ośmioboczna
dzwonnica – symbol miasta. Na szczyt tej ponad 50 metrowej
wieży prowadzi 207 stopni.

Jardí Botánic – ogród botaniczny, założony w XVI wieku.
Jardins de l'Alameda i Jardins de Monfort – XVIII-wieczne parki.
La Lonja (Giełda jedwabiu) – została zbudowana pod koniec XV

wieku, jest to jedna z najpiękniejszych gotyckich budowli świeckich
w Europie. Słynie z Sali kolumnowej, w której sklepienie podpierają
spiralne, starannie wykonane kolumny.

Museo Nacional de Cerámica mieszczące się w Palacio del

Marqués de dos Aguas, znajdują się tu setki różnorodnych płytek
ceramicznych azulejos.

La Ciudad de las Artes y las Ciencias – Miasto Sztuki i Nauki –

„dzielnica przyszłości”, zaprojektowana przez pochodzącego z
Walencji Santiago Calatravę

Museo Provincial de Bellas Artes – znajdują się tu obrazy m.in.: El

Greca, Goi i Velàzqueza, a także zbiór dzieł walencjańskiej
sztuki XV wieku.

Las Fallas – 15 marca na ulicach całego miasta wystawia się

dziesiątki konstrukcji-rzeźb wykonanych z mieszanki papieru i
wosku, które w nocy z 19 na 20 marca są spalane; w międzyczasie
na ulicach i w klubach trwa zabawa 24 godziny na dobę (ludzie
zasypiają na ulicach i w parkach by odpocząć chwilę przed dalszą
zabawą).

Serrano i Quart to dwie wieże z czasów, kiedy umocnienia

obronne były niezbędne.

El Carmen – stara dzielnica w pobliżu bazyliki słynąca z bardzo

intensywnego życia nocnego. W piątek i sobotę bary i dyskoteki
zapełniają się do granic możliwości, tłumy wypełniają też uliczki
dzielnicy, bardzo utrudniając poruszanie się.

L'Oceanogràfic- oceanarium

Koniec

Przygotowała Wiolettta Guzik