Bibliografia

• Ustawa z 13 czerwca 2003 o

cudzoziemcach

• http://www.yourpoland.pl/74_cudzoziemcy-

w-polsce.html

• http://www.udsc.gov.pl/pobyt,cudzoziemco

w,na,terytorium,RP,144.html

Cudzoziemcy w Polsce

Za cudzoziemca polskie prawo uznaje

każdego, kto nie posiada polskiego

obywatelstwa.

Cudzoziemcem jest więc obywatel innego

państwa, jak też osoba nieposiadająca

żadnego obywatelstwa (bezpaństwowiec).

Polskie prawo szczegółowo reguluje

zasady i warunki wjazdu oraz pobytu

cudzoziemców na terytorium Polski.

Zasady wjazdu do Polski-obywatele państw UE

Cudzoziemiec – obywatel UE może

wjechać i przebywać na terytorium

Polski do 3 miesięcy na podstawie

ważnego dokumentu

potwierdzającego jego tożsamość

oraz obywatelstwo. Może to być

paszport albo dokument tożsamości

.

Zasady wjazdu do Polski-obywatele państw spoza UE

•

Wjeżdżając na terytorium Polski cudzoziemiec niebędący obywatelem UE musi

posiadać ważny dokument podróży (paszport) oraz ważną wizę, jeżeli jest

wymagana. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy wjazd do Polski następuje wyłącznie w

celu tranzytu (czyli przejazdu przez Polskę). Wówczas wystarczy, że cudzoziemiec

będzie dysponował zezwoleniem na wjazd do innego państwa lub zezwoleniem na

pobyt w innym państwie, jeśli są tam wymagane. 

Dodatkowe warunki:

•

musi uzasadnić cel i warunki swojego pobytu na terenie Polski

• posiadać wystarczające środki utrzymania na czas pobytu w Polsce, jak i na czas

powrotu do kraju pochodzenia (zamieszkania) lub na tranzyt do państwa trzeciego,

bądź też dysponować dokumentem potwierdzającym możliwość uzyskania takich

środków.

Takim dokumentem może być zaproszenie uzyskane przed przyjazdem do Polski.

Obowiązek udowodnienia posiadania środków utrzymania nie

dotyczy m.in. cudzoziemców przekraczających granicę na podstawie karty

pobytu, wizy Schengen, wizy krajowej w celu wykonywania pracy, wizy w celu

repatriacji.

Zasady wjazdu do Polski-obywatele

państw spoza UE

• Jeśli cudzoziemiec wjeżdża do Polski na podstawie wizy

krajowej musi okazać dokument potwierdzający

posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego lub

odpowiedniego podróżnego ubezpieczenia

medycznego o minimalnej kwocie ubezpieczenia w

wysokości 30 000 EUR ważnego przez okres

planowanego pobytu w Polsce,

• Cudzoziemiec nie może być uznany za osobę, która

może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego.

obronności i bezpieczeństwa państwa, ochrony i

bezpieczeństwa porządku publicznego lub stosunków

międzynarodowych RP oraz państw członkowskich UE.

 

Wiza

Wiza jest dokumentem uprawniającym

cudzoziemca do wjazdu na

terytorium Polski lub innych państw

obszaru Schengen, przejazdu przez

to terytorium i pobytu na nim przez

określony czas, w określonym celu i

na określonych warunkach

Wiza krajowa

• Wiza krajowa uprawnia do pobytu na terytorium Polski przez okres

dłuższy niż 3 miesiące, jednak nie dłużej niż przez 1 rok. Wiza krajowa
oznaczona jest symbolem "D". 

• Wiza krajowa może zostać wydana m. in. w następujących celach:

turystycznym, odwiedzin, wykonywania pracy , prowadzenia
działalności gospodarczej, odbycia studiów, realizacji zezwolenia
zamieszkania na czas oznaczony, realizacji zezwolenia na osiedlenie
się, a także w celu repatriacji do Polski (tzw. wiza repatriacyjna),w celu
przesiedlenia się, dla członka rodziny repatrianta. Itp.

Wiza krajowa „D” upoważnia do poruszania się po państwach strefy

Schengen przez 3 maksymalnie miesiące w okresie półrocznym

Zasadą jest, że cudzoziemiec powinien opuścić terytorium Polski przed

upływem terminu dozwolonego pobytu określonego w wizie krajowej. 

Wizę krajową zamieszcza się w formie naklejki wizowej w dokumencie

podróży (paszporci

e), a w przypadku szczególnym, uzasadnionym

interesem cudzoziemca, na osobnym blankiecie wizowym

.

Wiza Schengen

• Wiza Schengen daje prawo do podróżowania oraz pobytu na terenie

państw wchodzących w skład strefy Schengen

Wizami Schengen są:

• wiza Schengen oznaczona symbolem „C" wydawana przez państwo

strefy Schengen na przejazd przez terytorium państw Schengen (tranzyt)
lub planowany pobyt na terytorium państw Schengen nieprzekraczający 3-
ech miesięcy w dowolnym sześciomiesięcznym okresie, licząc od dnia
pierwszego wjazdu na terytorium państw Schengen;

• tranzytowa wiza lotniskowa oznaczona symbolem „A" (wiza

lotniskowa) uprawniająca do tranzytu przez międzynarodową strefę
tranzytową jednego lub kilku portów lotniczych państw obszaru Schengen.
Wizy lotniskowe wymagane są od obywateli następujących
państw: Afganistan, Bangladesz, Demokratyczna Republika Konga,
Erytrea, Etiopia, Ghana, Iran, Irak, Nigeria, Pakistan, Somalia, Sri
Lanka.

• Wiza Schengen może zostać wydana w następujących celach:

turystycznym; odwiedzin ;wykonywania pracy; prowadzenia działalności
gospodarczej; odbycia studiów; realizacji zezwolenia zamieszkania na czas
oznaczony; realizacji zezwolenia na osiedlenie się, itp.

• Okres pobytu na podstawie wizy Schengen (typu "C") nie może przekroczyć

90 dni w okresie 180 dni – licząc od dnia pierwszego wjazdu do strefy
Schengen.

Wiza Schengen

Wiza Schengen "C" może mieć charakter:

•

wizy jednolitej , która uprawnia do pobytu we wszystkich państwach strefy

Schengen,

• wizy o ograniczonej ważności terytorialnej, która jest ważna na terytorium

jednego lub kilku (ale nie wszystkich) państw strefy Schengen. Taka wiza

wydawana jest w szczególnych przypadkach, np. gdy jest to uzasadnione

interesem danego państwa.

Tranzytowa wiza lotniskowa - "A" jest wydawana w przypadku gdy cudzoziemiec

zamierza udać się z państwa trzeciego, tj.państwa spoza Unii Europejskiej do

innego państwa trzeciego i połączenie lotnicze przewiduje międzylądowanie na

lotnisku w państwie strefy Schengen (np. w Polsce), a cudzoziemiec nie zamierza

opuszczać międzynarodowej strefy tranzytowej lotniska. O tranzytową wizę

lotniskowa muszą się starać wyłacznie obywatele następujących

państw: Afganistanu, Bangladeszu, Demokratycznej Republiki Konga,

Erytrei, Etiopii, Ghany, Iranu, Iraku, Nigerii, Pakistanu, Sudanu i Sri

Lanki. Tranzytowa wiza lotniskowa "A" uprawnia jedynie do wjazdu i pobytu w

międzynarodowej strefie tranzytowej lotniska (nie upoważnia do wjazdu na

terytorium strefy Schengen czy opuszczenia strefy tranzytowej lotniska).

Odmowa wydania wizy

Cudzoziemiec może spotkać się z odmową wydania wizy Schengen, gdy:
• przedstawi fałszywy, podrobiony lub przerobiony dokument podróży (paszport);
• nie przedstawi odpowiednich dokumentów uzasadniających cel i warunki swojego

pobytu;

• nie dostarczy dowodu na posiadanie wystarczających środków utrzymania (środków

pieniężnych) odpowiednich do długości planowanego pobytu oraz środków
pozwalających na powrót do państwa pochodzenia;

• jest uważany za osobę, której obecność stanowi zagrożenie dla porządku

publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego lub dla
stosunków międzynarodowych któregokolwiek z państw strefy Schengen;

• w przypadkach, gdy ma to zastosowanie - nie dostarcza dowodu na posiadanie

odpowiedniego, ważnego podróżnego ubezpieczenia medycznego;

• poważne wątpliwości budzi autentyczność dokumentów uzupełniających

przedstawionych przez cudzoziemca lub prawdziwość ich treści.

Jeśli decyzja o odmowie wydania wizy Schengen została wydana na granicy przez

komendanta placówki Straży Granicznej, można się od niej odwołać do
Komendanta Głównego Straży Granicznej w terminie 14-u dni od doręczenia tej
decyzji.

Odmowa wydania wizy

• Konsul RP może odmówić cudzoziemcowi wydania wizy krajowej w

następujących wypadkach:

• nieposiadania przez cudzoziemca wystarczających środków utrzymania na

czas trwania planowanego pobytu w Polsce oraz na jego powrót do kraju
pochodzenia (zamieszkania),

• nieposiadania przez cudzoziemca odpowiedniego ubezpieczenia

zdrowotnego;

• gdy, dane cudzoziemca figurować będą w wykazie cudzoziemców, których

pobyt w Polsce jest niepożądany;

• gdy wydanie cudzoziemcowi wizy spowodowałoby zagrożenie dla

obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź ochrony bezpieczeństwa i
porządku publicznego albo naruszyłoby interes RP;

• gdy cudzoziemiec nie uzasadni celu planowanego pobytu w Polsce, nie

przedstawi odpowiedniego dokumentu podróży bądź też okaże się, iż w
postępowaniu o wydanie wizy przedstawił fałszywe informacje, zeznał
nieprawdę lub zataił prawdę.

Od wydanej przez konsula RP decyzji o odmowie wydania wizy Schengen lub

wizy krajowej cudzoziemcowi przysługuje prawo złożenia wniosku o

ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten sam organ czyli konsula RP.

Wniosek taki powinien zostać złożony w terminie 7-u dni od dnia

doręczenia cudzoziemcowi decyzji o odmowie wydania wizy.

Wydawanie wizy

• Wizy (zarówno wizę krajową jak i wizę Schengen wydaje lub odmawia i

wydania konsul RP. W szczególnych wypadkach wiza Schengen może być
wydana również przy przekroczeniu polskiej granicy przez komendanta
placówki Straży Granicznej. 

Aby otrzymać wizę Schengen na przejściu granicznym, cudzoziemiec musi
udowodnić, że nie mógł wystąpić o nią wcześniej, a w razie konieczności
wykazać, że bezwzględne oraz niemożliwe do przewidzenia powody
uzasadniają konieczność jego wjazdu na terytorium strefy Schengen. W
takim przypadku cudzoziemiec może zostać zwolniony z obowiązku
posiadania ubezpieczenia medycznego, jeśli nie jest ono dostępne na
przejściu granicznym lub przemawiają za tym względy humanitarne.

Wiza Schengen wydana na przejściu granicznym uprawnia do pobytu w
Polsce przez okres nieprzekraczający 15 dni. Może zostać wydana,
jako wiza o ograniczonej ważności terytorialnej(ograniczona do terytorium
jednego lub kilku wybranych państw strefy Schengen)

Jak uzyskać wizę krajową

Cudzoziemiec zainteresowany uzyskaniem wizy krajowej powinien złożyć w polskim

urzędzie konsularnym wniosek na urzędowym formularzu. Formularze wniosków dostępne

są w polskich urzędach konsularnych lub na ich stronach internetowych.  

Wniosek składany w polskim konsulacie powinien być wypełniony w języku

polskim lub języku obcym wskazanym przez konsula. Jeśli dokumenty dołączane do

wniosku, sporządzone są w języku obcym, należy dołączyć ich tłumaczenia dokonane przez

polskiego tłumacza przysięgłego.

Wniosek o wizę musi być odpowiednio uzasadniony, tzn. należy uzasadnić cel wjazdu oraz

pobytu w Polsce. 

Do wniosku o wydanie wizy krajowej należy dołączyć:

•

aktualną fotografię osoby,

•

paszport ;

•

dokumenty uzasadniające cel wjazdu i pobytu na terytorium Polski,

• dokumenty poświadczające posiadanie lub możliwość uzyskania środków pieniężnych na

pokrycie kosztów utrzymania podczas pobytu w Polsce oraz kosztów powrotu do kraju

zamieszkania (np. wyciąg z rachunku bankowego za okres ostatnich 3-6 miesięcy;

zaproszenie);

•

ubezpieczenie zdrowotne,

• 

Jak uzyskać wizę Schengen?

Cudzoziemiec zainteresowany uzyskaniem wizy Schengen powinien złożyć wniosek na

urzędowym formularzu w odpowiednim urzędzie konsularnym, zgodnie z następującymi

zasadami:

• jeżeli cudzoziemiec zamierza podróżować tylko do jednego kraju strefy Schengen, wizę

wydaje urząd konsularny tego kraju, który jest celem podróży;

• jeżeli cudzoziemiec zamierza podróżować do kilku krajów strefy Schengen, wizę wydaje

urząd tego kraju, który jest głównym celem podróży (w przypadkach, w których trudno jest

ustalić ten fakt, decyduje liczba dni pobytu w każdym z krajów – wizę wydaje kraj, w

którym pobyt cudzoziemca ma być najdłuższy);

• jeżeli cudzoziemiec zamierza podróżować do kilku krajów strefy Schengen i żaden z nich

nie jest głównym celem podróży, wizę wydaje urząd kraju, który ma być pierwszym celem

podróży;

•w przypadku tranzytu przez jeden z krajów Schengen, wizę wydaje urząd kraju przez który

przebiega tranzyt;

• w przypadku tranzytu przez kilka krajów Schengen, wizę wydaje urzą kraju pierwszego

wjazdu.

• Formularze wniosków dostępne są w polskich urzędach konsularnych oraz na ich stronach

internetowych.  

Jak uzyskać wizę Schengen?

• Wniosek składany w polskim konsulacie powinien być wypełniony w języku

polskim lub języku obcym wskazanym przez konsula. Jeśli dokumenty
dołączane do wniosku, sporządzone są w języku obcym, należy dołączyć
ich tłumaczenia dokonane przez tłumacza przysięgłego.
Wniosek o wizę musi być odpowiednio uzasadniony, tzn. należy uzasadnić
cel wjazdu oraz pobytu w krajach strefy Schengen. Osoba ubiegająca się o
wizę Schengen powinna złożyć wniosek nie wcześniej niż 3 miesiące przed
datą planowanej podróży oraz nie później niż co najmniej 3 tygodnie przed
planowaną podróżą. 
Do wniosku o wydanie wizy Schengen należy dołączyć:

• aktualną fotografię osoby, dokumenty uzasadniające cel podróży;
• dokumenty wskazujące miejsce zakwaterowania lub środki na pokrycie

kosztów zakwaterowania;

• dokumenty poświadczające posiadanie lub możliwość uzyskania środków

pieniężnych na pokrycie kosztów utrzymania w strefie Schengen oraz
kosztów powrotu do kraju zamieszkania (np. wyciąg z rachunku bankowego
za okres ostatnich 3-6 miesięcy);

• dokumenty poświadczające posiadanie przez cudzoziemca podróżnego

ubezpieczenia medycznego ważnego na całym terytorium strefy Schengen
oraz przez cały czas pobytu na tym terenie, chyba że cudzoziemiec
posiada ubezpieczenie związane z jego sytuacją zawodową;

• informację, czy cudzoziemiec zamierza opuścić terytorium państwa przed

upływem terminu ważności wizy.

• Osoba ubiegająca się o wizę Schengen płaci opłatę wizową w wysokości

60 EUR. W przypadku dzieci w wieku od lat 6 do poniżej lat 12 opłata
wizowa wynosi 35 EUR.

Z opłaty wizowej zwolnione są następujące osoby:
• dzieci poniżej 6 roku życia;
• uczniowie, studenci, uczestnicy studiów doktoranckich i

towarzyszący nauczyciele;

• które podróżują w celu podjęcia studiów lub udziału w

szkoleniach;

• naukowcy z państw trzecich podróżujący w celu prowadzenia

badań naukowych;

• przedstawiciele organizacji niekomercyjnych (non-profit tj. nie

czerpiących zysku z prowadzonej działalności np. fundacje,
stowarzyszenia nie prowadzące działalności gospodarczej itp.)
w wieku do lat 25 uczestniczący w seminariach, konferencjach,
imprezach sportowych, kulturalnych i edukacyjnych
organizowanych przez takie organizacje.

Przedłużanie wizy

Aby przedłużyć wizę Schengen cudzoziemiec powinien:
wykazać, że z powodu siły wyższej lub względów humanitarnych nie

może opuścić terytorium państw strefy Schengen przed upływem
terminu ważności wizy lub przed końcem wyznaczonego w wizie okresu
pobytu;

lub
przedstawić dowód na istnienie ważnych powodów osobistych

uzasadniających przedłużenie wizy.

Wizę krajową można przedłużyć, gdy za przedłużeniem przemawia ważny

interes (osobisty lub zawodowy) cudzoziemca albo względy

humanitarne, a zdarzenia, które stanowią przyczynę ubiegania się o

przedłużenie wizy wystąpiły niezależnie od woli cudzoziemca i nie

mogły zostać przez niego przewidziane w dniu składania wniosku o

wydanie wizy. 

Zaproszenie

Zaproszenie na przyjazd do Polski udzielone cudzoziemcowi może być

dokumentem potwierdzającym posiadanie środków utrzymania

Zaproszenie musi zostać wystawione przez:

• obywatela polskiego mieszkającego w Polsce,
• obywatela UE lub członka jego rodziny mieszkającego w Polsce a

posiadającego prawo pobytu,

• cudzoziemca przebywającego legalnie i nieprzerwanie 5 lat w Polsce lub

posiadającego zezwolenie na osiedlenie się lub zezwolenie na pobyt
rezydenta długoterminowego WE,

• firmę lub inną organizację, która ma siedzibę na terytorium Polski

(organizacją może być polskie stowarzyszenie, fundacja itp.)

Zaproszenie nakłada na osobę zapraszającą cudzoziemca

obowiązek pokrycia wszelkich kosztów związanych z pobytem
cudzoziemca w Polsce, w tym kosztów zamieszkania, utrzymania,
ewentualnego leczenia czy wydalenia cudzoziemca z Polski.

treść zaproszenia

W zaproszeniu zamieszcza się:
• Dane zapraszającego: 

– w przypadku osoby fizycznej - imię (imiona), nazwisko, datę i miejsce urodzenia,

obywatelstwo, adres zamieszkania, numer telefonu, rodzaj, serię i numer dokumentu
tożsamości lub

– w przypadku firmy lub organizacji - nazwę, numer REGON (tj. numer statystyczny

nadawany przez polski urząd statystyczny), adres siedziby i numer telefonu;

• Imię (imiona), nazwisko, datę i miejsce urodzenia, płeć, obywatelstwo, adres zamieszkania,

serię i numer dokumentu podróży zapraszanego cudzoziemca oraz stopień pokrewieństwa
z zapraszającym;

• Imię (imiona), nazwisko, datę urodzenia i płeć małżonka oraz dzieci zapraszanego

cudzoziemca, o ile są zapraszani;

• Zobowiązanie się zapraszającego do pokrycia kosztów związanych z pobytem

cudzoziemca, w tym kosztu zakwaterowania i ewentualnego leczenia, kosztu powrotu do
państwa pochodzenia lub zamieszkania lub kosztu tranzytu do państwa trzeciego, które
udzieli pozwolenia na wjazd, oraz kosztów wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

• Adres miejsca zakwaterowania zapraszanego cudzoziemca;
• Określenie czasu, na który zapraszający zaprasza cudzoziemca;
• Określenie celu pobytu zapraszanego cudzoziemca;
• Podpis zapraszającego.

Aby zaproszenie było skuteczne musi zostać zarejestrowane w ewidencji

zaproszeń prowadzonej przez organ administracyjny zwany urzędem wojewódzkim,

właściwym ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) zapraszającego

.

Legalizacja pobytu w Polsce

Podobnie jak w przypadku przekraczania

polskiej granicy, przepisy polskiego

prawa wprowadzają różne zasady

legalizacji pobytu na terytorium

Polski cudzoziemców – obywateli UE oraz

cudzoziemców – obywateli państw spoza

UE.

Pobyt od 3-ech miesięcy do 5-u lat

Aby przebywać na terytorium Polski przez okres dłuższy niż 3 miesiące obywatel UE musi

spełniać jeden z następujących warunków:

•jest pracownikiem lub osobą pracującą na własny rachunek na terytorium Polski (w tej

sytuacji prawo pobytu rozciąga się na członka rodziny przebywającego na terytorium Polski
z obywatelem UE);

•posiada ubezpieczenie zdrowotne albo ma prawo korzystać z opieki zdrowotnej w Polsce i

posiada wystarczające środki pieniężne do utrzymania siebie i członków rodziny na
terytorium Polski (w tej sytuacji prawo pobytu rozciąga się na członka rodziny
przebywającego na terytorium Polski z obywatelem UE);

•studiuje lub odbywa szkolenie zawodowe w Polsce i posiada ubezpieczenie zdrowotne albo

ma prawo korzystać z opieki zdrowotnej w Polsce oraz posiada wystarczające środki
finansowe do utrzymania siebie i członków rodziny na terytorium Polski, tak aby nie
stanowić obciążenia dla polskiej pomocy społecznej (w tej sytuacji prawo pobytu rozciąga
się tylko na jego małżonka i dziecko pozostające na jego utrzymaniu lub na utrzymaniu
małżonka);

•jest małżonkiem obywatela polskiego.
W przypadku, jeżeli pobyt na terytorium Polski trwa dłużej niż 3 miesiące:

•obywatel UE jest obowiązany zarejestrować swój pobyt, a członek rodziny niebędący

obywatelem UE jest zobowiązany uzyskać kartę pobytu członka rodziny obywatela UE.

Niewypełnienie tych obowiązków może skutkować nałożeniem na cudzoziemca kary

pieniężnej (grzywny). 

Wnioski o zarejestrowanie pobytu oraz wydanie karty pobytu należy złożyć w polskim

organie administracyjnym zwanym urząd wojewódzki, właściwym według miejsca

zamieszkania cudzoziemca-wnioskodawcy 

Pobyt stały

Po upływie 5-u lat legalnego, nieprzerwanego pobytu na

terytorium Polski, obywatel UE nabywa prawo stałego

pobytu. Dotyczy to również cudzoziemców – członków

rodzin obywateli UE, którzy po 5 latach nieprzerwanego

pobytu uzyskają prawo stałego pobytu na terytorium Polski

wraz z obywatelem UE. 

Zgodnie z polskim prawem pobyt uważa się

za nieprzerwany, w przypadku, gdy przerwy w nim nie

przekroczyły łącznie 6 miesięcy w roku. 

Pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie

przerywa opuszczenie tego terytorium na okres dłuższy niż

6 miesięcy, spowodowane:

• odbyciem obowiązkowej służby wojskowej;

• ważną sytuacją osobistą, w szczególności taką jak: ciąża,

poród, choroba, studia, szkolenie zawodowe,

oddelegowanie, które wymaga pobytu poza tym terytorium

Polski, pod warunkiem, że okres ten jest nie dłuższy niż 12

kolejnych miesięcy.

Pobyt stały

Polskie prawo dopuszcza jednak sytuacje, gdy obywatel UE może nabyć

prawo stałego pobytu w Polsce przed upływem wskazanego 5-o letniego

okresu nieprzerwanego pobytu. Dotyczy to głównie pracowników, lub osób

pracujących na własny rachunek (prowadzących działalność gospodarczą),

które zakończyły wykonywanie pracy lub innej działalności zarobkowej z

następujących przyczyn:

•

osiągnięcia wieku emerytalnego w Polsce (60 lat dla kobiet, 65 lat dla

mężczyzn), jeżeli przedtem przez okres 12 miesięcy wykonywały pracę lub

inną działalność zarobkową na terytorium Polski i przebywały na nim

nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 3 lata;

• trwałej niezdolności do pracy, jeśli przebywały w Polsce nieprzerwanie dłużej

niż 2 lata;

• rozpoczęcia wykonywania pracy lub działalności zarobkowej na terytorium

innego państwa członkowskiego UE, jeśli uprzednio wykonywały pracę lub

działalność zarobkową w Polsce przez okres, co najmniej 3 lat i nadal w

Polsce przebywają i powracają tu, co najmniej raz w tygodniu.

Obywatelowi UE, który nabył prawo stałego pobytu wydaje się na jego

wniosek dokument potwierdzający prawo stałego pobytu. 

Legalizacja pobytu w Polsce-

obywatele państw spoza UE

Pobyt do 3-ech miesięcy:

Co do zasady obywatele państw spoza Unii Europejskiej mogą

przebywać legalnie na terytorium Polski przez okres do 3

miesięcy od dnia przekroczenia granicy bez konieczności

spełnienia dodatkowych warunków pobytu. 

W tym czasie muszą posiadać ważny paszport oraz ważną

wizą, jeśli taka jest wymagana. Cudzoziemiec nie może

jednak przebywać na terenie Polski dłużej niż przez okres

wskazany w wizie (okres ten może być krótszy niż 3

miesiące). W takim wypadku cudzoziemiec musi opuścić

terytorium Polski przed upływem terminu określonego w

wizie lub terminu ważności wizy, chyba że wcześniej

przedłużył wizę. 

Pobyt powyżej 3-ech miesięcy

Aby przebywać na terytorium Polski przez okres dłuższy niż 3 miesiące cudzoziemiec musi uzyskać

zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony. Uzyskanie takiego zezwolenia będzie możliwe jeśli

cudzoziemiec uzasadni potrzebę przebywania w Polsce przez okres dłuższy niż 3 miesiące. Typowymi

przypadkami uzasadniającymi otrzymanie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony są między

innymi:

• posiadanie zezwolenia na pracę w Polsce albo pisemne oświadczenie pracodawcy o zamiarze powierzenia

cudzoziemcowi wykonywania pracy, w przypadku, gdy zezwolenie na pracę nie jest wymagane.

• prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce, ale takiej która m. in. przyczynia się do wzrostu inwestycji

lub tworzenia nowych miejsc pracy w Polsce;

•

udział w szkoleniach i stażach zawodowych realizowanych w ramach programów Unii Europejskiej;

•

bycie małżonkiem obywatela polskiego;

•

bycie małoletnim dzieckiem cudzoziemca urodzonym na terytorium Polski, przebywającym na tym

terytorium bez opieki;

• bycie małoletnim dzieckiem cudzoziemca, posiadającego zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony,

urodzonym na terytorium Polski;

• posiadanie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, udzielone przez inne

państwo członkowskie Unii Europejskiej, oraz zamiar wykonywania pracy lub prowadzenia działalności

gospodarczej w Polsce, albo podjęcia lub kontynuowania studiów w Polsce;

• zamiar podjęcia lub kontynuacji stacjonarnych studiów wyższych lub stacjonarnych studiów doktoranckich

w Polsce, także w przypadku, gdy cudzoziemiec podjął uprzednio studia na terytorium innego państwa

członkowskiego Unii Europejskiej, które to studia zamierza kontynuować lub uzupełnić na terytorium Polski;

•bycie naukowcem, który przebywa na terytorium Polski w celu prowadzenia badań naukowych na podstawie

umowy zawartej z placówką naukową zatwierdzoną przez ministra właściwego do spraw nauki.

Ponadto zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony cudzoziemiec może

uzyskać także wówczas, gdy:

• zamierza na terytorium Polski podjąć lub kontynuować naukę lub szkolenie

zawodowe;

• ze względu na więzi o charakterze rodzinnym zamierza dołączyć do

zamieszkującego w Polsce obywatela polskiego lub obywatela innego

państwa członkowskiego UE albo z nim przebywać;

• wykaże zaistnienie innych, niż wymienione wyżej istotnych okoliczności

uzasadniających potrzebę przebywania w Polsce.

Każda z wyżej wymienionych okoliczności mogących być podstawą ubiegania

się cudzoziemca o zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony powinna

uzasadniać zamieszkanie cudzoziemca w Polsce przez okres dłuższy niż 3

miesiące. 

Cudzoziemiec ubiegając się o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na

czas oznaczony celem wykonywania pracy, prowadzenia działalności

gospodarczej, studiowania na terenie Polski zobowiązany jest posiadać:

• ubezpieczenie zdrowotne lub potwierdzenie pokrycia przez

ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Polski oraz

• stabilne i regularne źródło dochodu wystarczającego na pokrycie

kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego

utrzymaniu; warunek ten jest spełniony także wtedy, gdy koszty

utrzymania cudzoziemca pokrywa jego członek rodziny zobowiązany do

jego utrzymania, który zamieszkuje legalnie na terytorium Polski;

• wystarczające środki finansowe na pokrycie kosztów utrzymania i

powrotu w przypadku studentów oraz naukowców przebywających na

terenie Polski w związku z realizacją projektu naukowo-badawczego.

Studenci powinni wykazać również, że posiadają zapewnione środki na

pokrycie kosztów studiów.

Zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony

Zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udziela się cudzoziemcowi na okres

pozwalający mu na realizację celu pobytu na terenie Polski, nie dłuższy jednak niż 2

lata. 

W przypadku osób z zamiarem podjęcia lub kontynuacji studiów, nauki lub szkolenia

zawodowego albo wykonywania badań naukowych na terytorium RP, zezwolenie na

zamieszkanie na czas oznaczony może być udzielone na okres nieprzekraczający 1

roku. 

Okres, na jaki udziela się zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony członkowi

rodziny cudzoziemca odpowiada okresowi ważności zezwolenia udzielonego

cudzoziemcowi, do którego członek rodziny zamierza przybyć lub przybył w celu

połączenia z rodziną. Wtedy zezwolenie udzielane jest na okres nie dłuższy niż 2 lata. 

Małoletniemu dziecku cudzoziemca, posiadającego zezwolenie na zamieszkanie na czas

oznaczony, udziela się zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na okres do dnia,

do którego udzielono tego zezwolenia jego rodzicowi lub opiekunowi prawnemu. 

Cudzoziemiec zobowiązany jest opuścić terytorium Polski przed upływem terminu

ważności udzielonego mu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, chyba że

uzyskał kolejne zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, zezwolenie na

osiedlenie się lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot

Europejskich. W przeciwnym razie może zostać wydalony z Polski z brakiem możliwości

ponownego przyjazdu przez okres od 3 do 5 lat. 

Karta pobytu

Cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na zamieszkanie na czas

oznaczony wydaje się kartę pobytu. 

Opłata skarbowa za wydanie karty pobytu wynosi 50 PLN. Opłatę tą należy

ponieść wraz z opłatą skarbową za udzielenie zezwolenia na zamieszkanie

na czas oznaczony (łącznie 390 PLN) w kasie urzędu wojewódzkiego lub

przelewem na rachunek bankowy tego urzędu. Numery kont bankowych

poszczególnych urzędów wojewódzkich dostępne są na ich stronach

internetowych. 

Karta pobytu, w okresie jej ważności, potwierdza tożsamość cudzoziemca

podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia,

wraz z dokumentem podróży (paszportem), do wielokrotnego przekraczania

granicy bez konieczności uzyskania wizy.

Cudzoziemiec powinien odebrać kartę pobytu osobiście. W przypadku

małoletniego poniżej 13 roku życia odbioru karty pobytu dokonują jego

rodzice lub opiekunowie prawni.

Pobyt stały

Aby legalnie stale przebywać na terytorium Polski cudzoziemiec (który

nie jest obywatelem UE) musi uzyskać:

•

zezwolenie na osiedlenie się, albo 

•

zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot

Europejskich (WE).

Zarówno zezwolenie na osiedlenie się, jak i zezwolenie na pobyt

rezydenta długoterminowego WE udzielane jest na czas

nieoznaczony. 

Zezwolenie na osiedlenie się wygasa z chwilą otrzymania przez

cudzoziemca zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE.

Cudzoziemcom, którym udzielono zezwolenia na osiedlenie się lub

zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE wydaje

się karty pobytu. 

Zezwolenie na osiedlenie się

O zezwolenie na osiedlenie może ubiegać się cudzoziemiec, który:

• jest małoletnim dzieckiem cudzoziemca, posiadającego zezwolenie na osiedlenie

się, urodzonym na terytorium Polski,

• pozostaje w związku małżeńskim z obywatelem polskim, co najmniej 3 lata przed

złożeniem wniosku i bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywał

nieprzerwanie na terytorium Polski co najmniej przez 2 lata na podstawie

zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, albo

• jest dzieckiem obywatela polskiego i pozostaje pod jego władzą rodzicielską, albo

przebywał nieprzerwanie na terytorium Polski przez okres nie krótszy niż 10 lat na

podstawie zgody na pobyt tolerowany lub przez okres 5 lat w związku z

uzyskaniem statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej.

Pobyt na terytorium Polski uważa się za nieprzerwany, gdy żadna z przerw w nim nie

była dłuższa niż 6 miesięcy i nie przekroczyła łącznie 10 miesięcy, chyba że

przerwa była spowodowana jedną z poniższych okoliczności:

• wykonywanie obowiązków zawodowych lub wykonywaniem pracy poza terytorium

Polski, na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się

na terytorium Polski;

• towarzyszenie małżonkowi wykonującemu obowiązki zawodowe lub wykonującemu

pracę poza terytorium Polski, na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego

siedziba znajduje się na terytorium Polski;

•

leczenie cudzoziemca.

Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE

Cudzoziemiec może ubiegać się o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego

Wspólnot Europejskich (WE), gdy przebywa na terytorium Polski bezpośrednio przed

złożeniem wniosku, legalnie i nieprzerwanie, co najmniej 5 lat oraz posiada:

• stabilne i regularne źródło dochodu wystarczającego do pokrycia kosztów utrzymania

siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu;

• ubezpieczenie zdrowotne lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów

leczenia na terytorium Polski.

Do okresu 5 letniego pobytu, od którego zależy udzielenie zezwolenia na pobyt

rezydenta długoterminowego WE nie zalicza się pobytu cudzoziemca:

•zatrzymanego (np. w areszcie) w celu wydalenia z Polski, w stosunku do którego został

zastosowany środek zapobiegawczy w postaci zakazu opuszczania Polski lub

pozbawionego wolności na podstawie prawomocnego wyroku;

•

jako pracownika „au pair" albo pracownika sezonowego,

• na podstawie wizy jednolitej pobytowej upoważniającej tylko do wjazdu na terytorium

Polski w celu przyjazdu ze względów humanitarnych, ze względu na interes państwa

lub zobowiązania międzynarodowe, wizy pobytowej wydanej w celu podjęcia lub

kontynuowania nauki;

• jako szefa, członka personelu misji dyplomatycznej, kierownika urzędu konsularnego

itp.

W przypadku cudzoziemców przebywających w Polsce na podstawie wizy w związku

zdobywaniem studiów lub szkolenia oraz na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na

czas oznaczony w związku z odbywaniem lub kontynuacją studiów, do 5-letniego

okresu, od którego zależy udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta

długoterminowego WE zalicza się im tylko połowę okresu tego pobytu. 

 

Zezwolenie na pobyt rezydenta

długoterminowego WE

Pobyt na terytorium Polski uważa się za nieprzerwany, gdy żadna z przerw w

nim nie była dłuższa niż 6 miesięcy i nie przekroczyła łącznie 10 miesięcy,

chyba, że przerwa była spowodowana:

• wykonywaniem obowiązków zawodowych lub wykonywaniem pracy poza

terytorium Polski, na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego

siedziba znajduje się na terytorium Polski;

•

towarzyszeniem małżonkowi wykonującemu obowiązki zawodowe lub

wykonującemu pracę poza terytorium Polski, na podstawie umowy

zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Polski;

•

leczeniem cudzoziemca.

Cudzoziemiec posiadający w jednym z państw członkowskich UE zezwolenie

na pobyt rezydenta długoterminowego WE ma prawo do

uzyskania zezwolenia na pobyt czasowy w innym państwie członkowskim

UE, jeżeli zachodzą okoliczności uzasadniające jego zamieszkiwanie w tym

państwie oraz jeżeli posiada on stabilne i regularne źródła dochodu oraz

ubezpieczenie zdrowotne. Dotyczy to również członków rodziny w/w

cudzoziemca.

Karta pobytu

Cudzoziemcowi, któremu udzielono zezwolenia na osiedlenie

się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego

WE wydaje się kartę pobytu.

Karta pobytu, w okresie jej ważności, potwierdza tożsamość

cudzoziemca podczas jego pobytu na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia, wraz z

dokumentem podróży (paszportem), do wielokrotnego

przekraczania granicy bez konieczności uzyskania wizy do

Polski.

Cudzoziemiec powinien odebrać kartę pobytu osobiście. W

przypadku małoletniego poniżej 13 roku życia odbioru karty

pobytu dokonuje jego rodzic lub opiekun prawny

Obowiązek meldunkowy

•Każdy cudzoziemiec po przekroczeniu polskiej granicy z zamiarem czasowego

pobytu w Polsce jest zobowiązany wykonać obowiązek meldunkowy. Oznacza to,
że cudzoziemiec musi zgłosić w odpowiednim urzędzie (urzędzie miasta lub
urzędzie gminy) adres swojego nowego pobytu w danej miejscowości. 

Zgłoszenie powinno być dokonane przez cudzoziemca najpóźniej przed upływem
czwartej doby, licząc od chwili przekroczenia granicy Polski. 

Z obowiązku zameldowania się w urzędzie miasta/gminy zwolnieni są
cudzoziemcy przebywający w hotelu, zakładzie udostępniającym lokal
mieszkalny w związku z nauką (np. akademik), leczeniem się (np. szpital,
klinika) lub wypoczynkiem (np. motel, pensjonat). Osoby te wykonują obowiązek
meldunkowy u kierownika zakładu lub uprawnionego pracownika tego zakładu
(hotelu, akademiku, szpitalu, itp) przed upływem 24 godzin od chwili przybycia. 

Przedstawienie potwierdzenia dopełnienia obowiązku meldunkowego wymagane
jest między innymi w trakcie procedur związanych z legalizacją pobytu
cudzoziemca, jeżeli przebywa on na terytorium Polski. Niewykonanie przez
cudzoziemca obowiązku zameldowania się stanowi wykroczenie zagrożone karą
ograniczenia wolności, karą pieniężną (grzywny) albo nagany.

Zameldowanie na pobyt do 3 miesięcy

Zameldowania na pobyt czasowy trwający do 3 miesięcy dokonuje

się osobiście w urzędzie miasta (gminy) właściwym ze względu na
miejsce pobytu cudzoziemca, w obecności właściciela lokalu lub innego
podmiotu posiadającego prawo do lokalu, w którym cudzoziemiec
zamierza mieszkać. 
Przy zameldowaniu trwającym do 3 miesięcy należy przedstawić:

• ważny dokument podróży (paszport), lub - w przypadku obywatela UE

– inny ważny dokument potwierdzający tożsamość i obywatelstwo;

• w przypadku cudzoziemca spoza UE: dokument stanowiący podstawę

legalnego pobytu na terytorium Polski (np. wiza, jeżeli jest wymagana,
decyzja o udzieleniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony,
karta pobytu)

• do wglądu dokument potwierdzający prawo do lokalu właściciela lub

najemcy (np. akt własności, umowa najmu, itp).

Należy także podać adres pobytu czasowego oraz zamierzony czas jego

trwania, a także datę przekroczenia granicy.

Zameldowanie na pobyt powyżej 3 miesięcy

Zameldowania na pobyt czasowy przekraczający 3 miesiące dokonuje się w

urzędzie miasta lub urzędzie gminy właściwym ze względu na miejsce pobytu
cudzoziemca na specjalnym formularzu zgłoszenia pobytu czasowego. Na
formularzu tym konieczne jest potwierdzenie faktu pobytu w lokalu mieszkalnym
dokonane przez jego właściciela lub inny podmiot mający prawo do tego lokalu (np.
najemcy). Potwierdzenie powinno nastąpić w formie czytelnego podpisu z
oznaczeniem daty jego złożenia.
Przy zameldowaniu na pobyt czasowy przekraczający 3 miesiące należy
przedstawić:

• ważny dokument podróży (paszport) lub - w przypadku obywatela UE – inny

ważny dokument potwierdzający tożsamość i obywatelstwo,

• dokument stanowiący podstawę legalnego pobytu na terytorium Polski przez okres

przekraczający 3 miesiące (np. wiza, karta pobytu, decyzja o udzieleniu zezwolenia
na zamieszkanie na czas oznaczony, zaświadczenie o rejestracji pobytu obywatela
UE, karta pobytu członka rodziny obywatela UE, itp)

• do wglądu dokument potwierdzający prawo do lokalu właściciela lub najemcy (np.

akt własności, umowa najmu, itp).

Należy także podać adres zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 3

miesiące wraz z określeniem okresu zameldowania.

Zameldowanie na pobyt stały

Zameldowania na pobyt stały dokonuje się w urzędzie miasta lub urzędzie gminy

właściwym ze względu na miejsce pobytu cudzoziemcy. Zgłoszenie
zameldowania następuje poprzez złożenie specjalnego formularza zgłoszenia
pobytu stałego. Na formularzu tym konieczne jest m. in. potwierdzenie faktu
pobytu cudzoziemca w lokalu mieszkalnym dokonane przez jego właściciela lub
inny podmiot mający prawo do tego lokalu. Potwierdzenie powinno nastąpić w
formie czytelnego podpisu z oznaczeniem daty jego złożenia. 

Przy zameldowaniu na pobyt stały należy przedstawić:

•

ważny dokument podróży (paszport) lub - w przypadku obywatela UE – inny
ważny dokument potwierdzający tożsamość i obywatelstwo,

•

dokument stanowiący podstawę legalnego pobytu na terytorium Polski (np.
karta pobytu udzielona w związku z wydanym zezwoleniem na osiedlenie się
lub na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, dokument
potwierdzający prawo stałego pobytu obywatela UE, karta stałego pobytu
członka rodziny obywatela UE) -

•

do wglądu dokument potwierdzający prawo do lokalu mieszkalnego właściciela
lub najemcy (np. akt własności, umowa najmu, itp).

Nabycie polskiego obywatelstwa przez cudzoziemców

Polskie prawo przewiduje dwa zasadnicze

sposoby nabycia polskiego obywatelstwa przez
cudzoziemców:

• nabycie obywatelstwa na podstawie decyzji

Prezydenta Polski (nadanie polskiego
obywatelstwa - tzw. naturalizacja). Nadanie
obywatelstwa przez Prezydenta może nastąpić w
związku z legalnym i długotrwałym pobytem
cudzoziemca w Polsce,

• nabycie obywatelstwa przez cudzoziemca

pozostającego w związku małżeńskim z polskim
obywatelem.

Nadanie polskiego obywatelstwa przez Prezydenta RP

Cudzoziemcy długotrwale i legalnie przebywający na

terytorium Polski mogą ubiegać się o nadanie im

obywatelstwa polskiego przez Prezydenta Polski. W

tym celu muszą jednak zamieszkiwać w Polsce, co

najmniej 5 lat na podstawie:

• zezwolenia na osiedlenie się (dotyczy obywateli

państw spoza Unii Europejskiej) albo

• zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego

Wspólnot Europejskich (dotyczy obywateli państw

spoza Unii Europejskiej) albo

• prawa stałego pobytu (dotyczy obywateli państw

Unii Europejskiej).

Małżeństwo z polskim obywatelem

Prawo polskie przewiduje uproszczony sposób nabycia
polskiego obywatelstwa przez cudzoziemca (kobietę lub

mężczyznę) zamieszkującego na terytorium Polski na

podstawie:

•

zezwolenia na osiedlenie się (dotyczy obywateli państw

spoza Unii Europejskiej) albo

• zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot

Europejskich (dotyczy obywateli państw spoza Unii

Europejskiej) albo

•

prawa stałego pobytu (dotyczy obywateli państw Unii

Europejskiej)

• jeśli co najmniej 3 lata pozostaje on w związku małżeńskim z

osobą posiadającą polskie obywatelstwo.

Dziękujemy za uwagę 