GOSPODARKA
OSADAMI
ŚCIEKOWYMI

W OGRODNICTWIE

Definicja osadów ściekowych

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 27

kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst

jednolity: Dz. U. Nr 39/2007, poz. 251 z

późn. zm.), przez komunalne osady
ściekowe rozumie się pochodzący z
oczyszczalni ścieków osad z komór

fermentacyjnych oraz innych instalacji do

oczyszczania ścieków komunalnych oraz

innych ścieków o składzie zbliżonym do

składu ścieków komunalnych.

Właściwości osadów ściekowych



Wysokie uwodnienie



Wysoka zawartość związków
organicznych



Wysoka zawartość związków
azotu (2-7% s.m.), niższa
związków fosforu i potasu.



Zróżnicowana zawartość metali
ciężkich (największa w
przypadku oczyszczalni ścieków
zlokalizowanych w silnie
uprzemysłowionych miastach).



Zróżnicowany stopień zagrożenia sanitarnego –
największy dla osadów



surowych wstępnych, najmniejszy dla osadów
ustabilizowanych



i zhigienizowanych . Wśród wykrywanych w
osadach ściekowych



organizmów patogennych występują bakterie
chorobotwórcze (pałeczka duru brzusznego,
czerwonki, tężca, gruźlicy), grzyby , wirusy,
pierwotniaki oraz jaja pasożytów . Zawartość



składników nawozowych, takich jak azot, fosfor i
wapń w osadzie jest 1,5 razy większa niż w
dobrej jakości oborniku. Niższy natomiast jest
poziom potasu i magnezu.



Niektóre osady przemysłowe
pochodzące z zakładowych oczyszczalni
ścieków, szczególnie z przemysłu
spożywczego oraz celulozowego,
skórzanego i ceramicznego, mogą być
poddawane odzyskowi metoda R10
(rozprowadzanie na powierzchni ziemi
w celu nawożenia lub ulepszenia
gleby), jeśli spełniają m.in. wymagania
jak dla komunalnych osadów
ściekowych określone w rozporządzeniu
Ministra Środowiska

Zagospodarowanie
odpadów ściekowych w
Polsce

(dane na podstawie KPGO 2010)

Wg Rozporządzenia Ministra
Środowiska osady
wykorzystywane są na cele:



W rolnictwie, którego zadaniem jest
uprawa wszystkich płodów rolnych
wprowadzanych do obrotu handlowego,
włączając w to uprawy przeznaczone do
produkcji pasz (17%)



Na rekultywację terenów, w tym gruntów
na cele rolne( 28,10%)



Do uprawy roślin do produkcji kompostu
(7,6%)



Do uprawy roślin nie przeznaczonych do
spożycia i do produkcji pasz

Sposoby zagospodarowania osadów:

Przyrodnicze wykorzystanie to

stosowanie osadów do
nawożenia gleb i roślin oraz
rekultywację gleb
zdegradowanych i bezglebowych
gruntów (np. utwory geologiczne
pozbawione pokrywy glebowej
wskutek robót ziemnych, erozji,
zwałowiska i nasypy naturalnych
mas ziemnych, składowiska
odpadów).

Odpady ściekowe są bogatym źródłem

składników pokarmowych dla roślin oraz

wykazują bardzo skuteczne oddziaływania

glebotwórcze, wprowadzone do wierzchniej

warstwy gruntu nadają tej warstwie biologiczną

aktywność, właściwą dla gleb urodzajnych.

Właściwości glebotwórcze osadów wynikają

przede wszystkim z obecności dużej ilości

substancji organicznych, stanowiących bogate

środowisko dla działalności mikroorganizmów

oraz substancji podatnych na tworzenie

humusu.

Ograniczenia w stosowaniu:



skład chemiczny i sanitarny - do głównych cech, które
dyskwalifikują osady do dalszego wykorzystania należy
zwiększona zawartość metali ciężkich, silnie
toksycznych związków chemicznych i organizmów
chorobotwórczych;



osady wytwarzane są w ciągu całego roku, natomiast
możliwość ich zastosowania zależna jest od wegetacji
roślin;



wymaga odpowiedniego sytemu magazynowania i
odpowiedniej liczby odbiorców; uwarunkowania
techniczne związane z formą, w której są aplikowane
osady – osady odwodnione, nieodwodnione, wysuszone,
po procesie kompostowania.