RODZAJE I

ZASTOSOWANIE

ZGRZEWANIA

OPRACOWAŁA:

Patrycja Kieraś

RODZAJE ZGRZEWANIA

- Oporowe (elektryczne):
-

Punktowe

- Garbowe
- Liniowe
- Doczołowe: zwarciowe, iskrowe

- Mechaniczne:

- Tarciowe
- Ultradźwiękowe

- Wybuchowe
- Ogniskowe

ZGRZEWANIE OPOROWE

(elektryczne)

Powstałe w wyniku przepływu prądu

elektrycznego o dużej gęstości oraz
działania siły dociskowej na
zgrzewane elementy.

Wyróżniamy następujące rodzaje:
punktowe, garbowe, liniowe,

doczołowe

ZGRZEWANIE PUNKTOWE

Głównie stosowane do łączenia cienkich blach.
Blachy dociskane są za pomocą dwóch elektrod
kłowych wykonanych ze stopu miedzi. Do
elektrod dopływa prąd z transformatora o dużym
natężeniu.

W miejscu docisku
blachy rozgrzewają
się do stanu
ciastowatego
wskutek przepływu
prądu elektrycznego i
pod naciskiem
elektrod kłowych
łączą się ze sobą
zgrzewane metale.

ZGRZEWANIE GARBOWE

Zgrzeina powstaje w miejscu

punktu kontaktowego,
specjalnie ukształtowanego
na materiale roboczym.
Łączenie elementów może
odbywać się jednocześnie
w kilku punktach.
Odpowiednio duże
elektrody obejmują
wszystkie punkty, które
mają zostać zgrzane w
jednej operacji.

PRZYKŁADY ZGRZEWANIA

GARBOWEGO

• Zgrzewanie do blach śrub i nakrętek

zaprojektowanych pod tym kątem i
dostępnych na rynku.

• Zgrzewanie garbowe elementów o kształcie

pręta, takich jak śruby czy zaczepy (kołki).

• Zgrzewanie garbowe elementów rurowych

(złącza T i krzyżowe), a także sworzni,
użebrowania i krzywek.

• Zgrzewanie krzyżowe drutów.

ZGRZEWANIE LINIOWE

Stosowane głównie do blach o

maksymalnej grubości 2 mm. Blachy
założone na zakładkę przeciąga się
między dwiema napędzanymi
elektrodami krążkowymi
przewodzącymi prąd elektryczny i
dociskanymi do blach .

ZGRZEWANIE DOCZOŁOWE

• ZWARCIOWE:dociśnięte do siebie części nagrzewane

są przepływającym prądem do wysokiej plastyczności,
a następnie spęczane siłą docisku. Zgrzewanie
zwarciowe stali jest możliwe w zakresie temperatur
1100°C - 1500°C. Przy zgrzewaniu aluminium, miedzi
i ich stopów zazwyczaj metal roztapia się w styku.

ZGRZEWANIE DOCZOŁOWE

• ISKROWE: Elementy o chropowatych powierzchniach

czołowych, zamocowane w szczękach zgrzewarki,
ustawione są bez wywierania docisku osiowego. Przy
włączeniu prądu następuje przesuw jednego elementu
i zbliżenie powierzchni czołowych, które stykają się w
jednym lub kilku punktach. Podczas iskrzenia temp.
lokalnych styków silnie wzrasta (do temp. 20 000°C)

ZGRZEWANIE

MECHANICZNE

ZGRZEWANIE TARCIOWE

Polega na łączeniu części
metalowych, których końce
są zamocowane w
specjalnych szczękach
zaciskowych, a powierzchnie
zgrzewane stykają się ze
sobą przez cały czas
przepływu prądu.
Po rozgrzaniu się części
końców części zgrzewanych
do stanu ciastowatego
następuje dociśnięcie ich do
siebie w celu otrzymania
połączenia.

1,2 - elementy
zgrzewane; 3 -
wkładka; 4 - podpórka;
5 - wypływka

ZGRZEWANIE

ULTRADŹWIĘKOWE

Zgrzewanie

ultradźwiękami
elementów z tworzyw
polega na
wprowadzeniu ich w
szybkie drgania
mechaniczne. W
skutek tego następuje
nagrzewanie
powierzchni styku
spajanych elementów
do temperatury
uplastycznienia.
Wywierany
jednocześnie nacisk na
miejsca spajania
powoduje zgrzewanie
elementów.

Zasada zgrzewania
ultradźwiękowego bezpośredniego
(a), oraz zgrzewania
ultradźwiękowego pośredniego
(b): 1- sonotroda, 2- kowadło, 3-
transformator ultradźwiękowy, 4-
elementy zgrzewane, 5-
przetwornik ultradźwiękowy.

ZGRZEWANIE WYBUCHOWE

Zgrzewanie wybuchowe jest metodą spajania

charakteryzującą się tym, że połączenie części następuje w
wyniku docisku dynamicznego łączonych powierzchni
wywołanego energią wyzwalającą się przy detonacji
materiału wybuchowego. Znane dotychczas sposoby
zgrzewania wybuchowego metali i stopów można podzielić
na dwie grupy:

1) metody
polegające na
bezpośrednim
działaniu ładunku
wybuchowego na
łączone elementy,
2) metody
polegające na
działaniu pośrednim.