Jowita Iwanowska
Paulina Kolos
gr. 3
Sterowanie ruchem
NARZĄD RUCHU
Jest to część organizmu odpowiadająca za utrzymanie
i wykonywanie ruchów.
SKŁADA SIĘ Z:
Układu szkieletowego (część bierna) składający się z:
◦
kości
◦
połączeń międzykostnych:
◦
a) wolnych, czyli stawów wraz z ich elementami dodatkowymi
◦
b) ścisłych połączeń międzykostnych (więzozrosty, chrząstkozrosty i kościozrosty)
Układu więzadłowego
Układ mięśniowego (część czynna - obdarzona zdolnością kurczenia się)
czyli mięśnie i ich ścięgna.
Układ mięśniowy
Układ mięśniowy - Występują dwa rodzaje mięśni.
Stanowią przeciętnie 40% masy całego ciała. Typowy
mięsień szkieletowy zbudowany jest z brzuśca oraz
ścięgien. Brzusiec jest skupieniem włókien mięśniowych.
Ma czerwone zabarwienie ze względu na obecność
barwnika - mioglobiny. Większość mięśni ma jeden
brzusiec, np. mięsień pośladkowy, niektóre mają ich
jednak więcej, np. mięsień dwugłowy ramienia.
Najprostsze mięśnie w ciele człowieka to mięśnie
gładkie odpowiedzialne za ruchy bezwiedne, takie jak
rozszerzanie źrenic, skurcze jelit i żołądka. Mięśnie
poprzecznie prążkowane umożliwiają poruszanie się.
Mają bardziej złożoną budowę niż mięśnie gładkie i
powstały później w procesie ewolucji. Specjalna grupa
mięśni poprzecznie prążkowanych powoduje rytmiczne
ruchy serca pompującego krew.
Podział mięśni ze względu na budowę:
płaskie np. brzucha
okrężne np. wokół ust, oczu i odbytu
jednobrzuścowy - wrzecionowaty np. mięśnie
pośladków
dwugłowy np. biceps, mięsień zginacz ramienia
czworogłowy np. uda
trójgłowy np. triceps, mięsień łydki
szerokie np. mięśnie wyścielające ściany brzucha i
klatki piersiowej
krótkie np. mięśnie wokół kręgosłupa
długie np. mięśnie kończyn
Mięśnie u kręgowców dzielą się na:
a)
Mięśnie gładkie -
składa się z wrzecionowatych
komórek, zawierających jedno centralnie położone jądro
komórkowe. Filamenty w tej tkance są ułożone nieregularnie
(brak prążkowania).
b)
Mięśnie szkieletowe -
typ tkanki mięśniowej,
zbudowanej z silnie wydłużonych, walcowatych
komórek, zawierających wiele położonych
obwodowo jąder. W centrum znajdują się liczne
miofibryle, filamenty aktynowe i miozynowe ułożone
są naprzemiennie na całej długości włókna.
c)
Mięśnie sercowe -
Skurcze mięśnia sercowego
mają umiarkowaną siłę i są stosunkowo krótkie. Mięsień
sercowy różni się od mięśnia poprzecznie prążkowanego
tym, iż włókna w mięśniu sercowym są widlasto rozgałęzione
zaś jądra komórkowe ułożone są centralnie, podczas gdy w
mięśniu poprzecznie prążkowanym włókna są złączone, a
jądra (mięśnie serca są jedno i dwujądrzaste) znajdują się na
obrzeżach włókien
.
Podział ze względu na czynność:
Mięśnie antagonistyczne są to: zginacze i prostowniki (albo przywodziciele
i odwodziciele) - działają antagonistycznie - podczas ruchu jeden kurczy
się bardziej od drugiego {np. mięsień dwugłowy ramienia i mięsień
trójgłowy ramienia).
Mięśnie synergistyczne (współdziałają w wykonywaniu tego samego
rodzaju ruchu) np. mięśnie żebrowe czy mięśnie tułowia.
Przy czym podział ten jest prawdziwy względem kierunku działania,
bowiem w każdym ruchu zawsze biorą udział obie przeciwnie działające
grupy mięśni. Gdy jedna z nich działa silniej np. przy zgięciu, druga działa
słabiej i tylko hamuje zamierzony ruch np. prostowanie. To współdziałanie
sprawia iż ruch jest płynny, precyzyjny i kontrolowany.
Złącze nerwowo-mięśniowe- synapsa, w której akson
ruchowy styka się w włóknem mięśniowym
Mięśnie szybko – i
wolno-kurczliwe
Włókna szybkokurczliwe - Typ włókien mięśniowych,
które szybko się włączają i są wykorzystywane głównie przy
beztlenowym wysiłku, takim jak sprinty czy boje siłowe
.
Włókna wolnokurczliwe - Typ włókien mięśniowych,
które kurczą się powoli, są odporne na zmęczenie, a więc
przydatne w sportach wytrzymałościowych.
AREOBOWE (tlenowe) – w czasie skurczu
konsumuje powietrze (tlen)
ANAREOBOWY (beztlenowy) – opiera się
na reakcjach, które nie wymagają tlenu
PRIORECEPTORY - receptory czucia głębokiego,
umiejscowione w stawaich, ścięgnach, mięśniach
Wyróżniamy:
Wrzeciono mięśniowe – jest równoległy do mięśnia
receptorów i wrażliwy na rozciąganie
Narządy ścięgniowe Golgiego- reagują na wzrost
napięcia mięśniowego. Pełnią funkcję hamulca
przeciwdziałającego nadmiernie energicznemu skurczowi
Ruchy dowolne i
mimowolne
Odruch
- automatyczna reakcja organizmu na bodźce przy
udziale układu nerwowego. Jest podstawową jednostką
czynnościową ukł. nerwowego, która umożliwia połączenie za
pośrednictwem neuronów receptora z efektorem (łuk odruchowy).
Odruchy bezwarunkowe
(wrodzone)
Odruchy warunkowe
(nabyte)
odruchy
bezwarunkowe są
automatyczne,
niezmienne i
wykonywane bez
udziału świadomości,
np. cofanie ręki przy
sparzeniu.
Odruchy warunkowe są
nabywane w czasie życia
osobniczego, w ich
powstawaniu uczestniczy
mózg. Wytwarzają się na
bazie odruchu
bezwarunkowego, w czasie
nabywania przez organizm
doświadczenia, odpowiednie
łuki odruchowe powstają w
trakcie uczenia się.
Ruchy można również
podzielić na balistyczne i
korygowane przez sprzężenie
zwrotne…
Ruch batalistyczny – wykonywany jako jedna
całość, po jego rozpoczęciu nie można już go
skorygować ani zmienić
Mózgowe mechanizmy
kontroli mózgu
Funkcje kory mózgowej
Dla przypomnienia
Pierwszorzędowa kora ruchowa – zakręt przedśrodkowy,
równoległy do bruzdy środkowej i biegnący prostopadle do
podłoża w płacie czołowym. Jest to okolica wysyłająca aksony
drogą korowo-wzgórzową. Nie ma jednak bezpośredniego
połączenia z mięśniami.
Kora przedczołowa – kora płata czołowego leżąca najbardziej z
przodu, reaguje na bodźce sensoryczne. Jest to okolica związana z
najbardziej złożonymi procesami poznawczymi, takimi jak kontrola
popędów, planowanie, monitorowanie przebiegu zachowania i
procesów poznawczych, ogólnie – jest związana z funkcjami
wykonawczymi.
Kora przedruchowa – jest aktywna podczas przygotowania do
ruchu, ale utrzymuje pobudzenie również podczas jego
wykonywania
Dodatkowa kora ruchowa – najsilniej uaktywnia się przed
wykonaniem serii szybkich ruchów w ustalonym porządku.
Funkcje móżdżku
Móżdżek, tyłomózgowie -część mózgu występująca u
wszystkich kręgowców. U człowieka znajduje sie w dolnej-
tylnej części mózgu, ku tyłowi od pnia mózgu (most i
rdzeń przedłużony) oddzielony od nich poprzez czwartą
komorę mózgu. Od góry móżdżek przykryty jest przez
namiot móżdżku będący częścią opony twardej.
Móżdżek dostaje informacje z wielu ośrodków
mózgu, szybko je analizuje i odpowiednio
moduluje, aby ruchy były płynne i dokładne.
Decyduje, które mięśnie mają się kurczyć, a
których odruch rozciągania ma być zahamowany,
z jaką siłą etc. Móżdżek także stale kontroluje
przebieg ruchu i wprowadza do niego
automatyczne poprawki.
Zmienia także napięcie innych mięśni
szkieletowych, aby przywrócić równowagę.
Inne funkcje:
koordynacja ruchowa
równowaga
tonus (napięcie) mięśni
uczenie się zachowań motorycznych (np. jazda na rowerze)
decyduje o płynności i precyzji ruchów dowolnych (współdziała z okolicą ruchową
kory mózgowej)
Móżdżek otrzymuje informacje z:
narządów ruchu - mięśni, stawów i wiązadeł (z proprioreceptorów)
ze skóry, narządów wzroku, słuchu, równowagi, rąk, stóp
z okolicy ruchowej kory mózgu
z ośrodków ruchowych rdzenia kręgowego
Rodzaje informacji docierających do móżdżku:
o stanie narządów ruchu
o ruchu aktualnie wykonywanym
o stanie pobudzenia ośrodków ruchowych
o zakłóceniach równowagi ciała.
Jądra podstawy
Obejmuje grupę dużych jąder podkorowych przodomózgowia
Biorą udział w wyborze ruchu,
który ma zostać wykonany
Są grupą dużych struktur
podkorowych
Hamowanie odpowiednich
ruchów
Zaburzenie: choroba
kompulsywno-obsesyjna
Zaburzenia ruchu
Choroba Parkinsona
manifestuje się zaburzeniami ruchowymi które pojawiają się w różnych
częściach ciała.
Klasyczne objawy choroby to:
sztywność mięśniowa (zwiększenie napięcia mięśniowego)
spowolnienie ruchowe (bradykinezja)
drżenie spoczynkowe (u niektórych chorych)
trudności w rozpoczynaniu wykonywania ruchów dowolnych.
Objawy choroby Parkinsona wywołane są zmianami zwyrodnieniowymi
komórek nerwowych znajdujących się w pewnych rejonach mózgu
zwanych jądrami podstawy, które to jądra odgrywają ważną rolę w
kontroli czynności ruchowych.
Choroba Huntingtona
Niekontrolowane ruchy, podobne do tańca, wicia i skręcania się są
charakterystyczne dla choroby Huntingtona.
Chorobie z objawami w postaci niekontrolowanych, podobnych do wicia i
skręcania się ruchów. Grecka nazwa pląsawicy - chorea - odzwierciedla jej
obraz kliniczny, oznacza bowiem taniec.
Później dodawano określenia wskazujące na dalsze cechy tej choroby.
Pojawiła się więc "pląsawica dziedziczna" czy też "przewlekła i postępująca".
Obecnie używamy raczej jednego terminu - choroba Huntingtona.
Jest to stosunkowo rzadka choroba - występuje u 1 na 10 tys. osób. Jednak 5-
krotnie większa liczba osób wykazuje 50-procentowe ryzyko rozwoju tej
choroby. Na dodatek pozostaje dużo bliższych lub dalszych krewnych, u
których to prawdopodobieństwo jest również zwiększone, choć w mniejszym
stopniu.
Dziękujemy za uwagę
Pytania:
1. Jaką funkcję pełnią narządy ścięgnowe Golgiego:
a) regulują pracę mięśni
B) odpowiadają za zginanie i prostowanie koniczyn
C) wywołują regularne skurcze mięśni
D) zapobiegają nadmiernym skurczą mięśni
2. Jakie funkcję przypisuje się korze przedczołowej:
A) reaguje na bodźce sensoryczne, które mogą wywoływać
reakcję ruchową
B) kontroluje mięśnie szyi, barków oraz tułowia
C) porządkuje czasowe czynności ruchowe, kontroluje precyzje
ruchów
D) hamuje niektóre ruchy i bierze udział w wyborze ruchu
Odp. 1D, 2A.